Tratado de Corbeil
Tratado de Corbeil
Корбейльська угода
Verdrag van Corbeil (1258)
Perjanjian Corbeil (1258)
Tractat de Corbeil
Vertrag von Corbeil
コルベイユ条約 (1258年)
Trattato di Corbeil (1258)
Treaty of Corbeil (1258)
Traité de Corbeil (1258)
Perjanjian Corbeil (1258) adalah sebuah perjanjian yang disepakati pada 11 Mei 1258 di Corbeil (kini disebut Corbeil-Essonnes) oleh Raja Louis IX dari Prancis dan Raja Chaime I dari Aragon. Menurut perjanjian ini, Raja Prancis sebagai penerus Karel yang Agung mencabut kekuasaan atas wilayah Katalonia. Chaime I mencabut klaimnya atas wilayah Fenouillet-du-Razès dan , termasuk kastil Puilaurens, Fenouillet, Castellfisel, Peyrepertuse dan Quéribus. Selain itu, ia mencabut kekuasaan feudalnya atas wilayah Toulouse, Saint Gilles, Quercy, Narbonne, Albi, Carcassonne, Razès, Béziers, Lauragais, Termes, Ménerbes, Agde, Nîmes, Rouergue, Millau dan Gévaudan. Maka dari itu, perjanjian ini menetapkan batas antara Kerajaan Prancis dengan Takhta Aragon.Perjanjian ini juga mengatur bahwa anak perempuan
コルベイユ条約（コルベイユじょうやく、フランス語: Traité de Corbeil、スペイン語: Tratado de Corbeil）は、1258年5月11日にコルベイユ（現フランス領コルベイユ＝エソンヌ）で締結された、フランス王ルイ9世とアラゴン王ハイメ1世の間の条約。
Корбейльська угода — угода, укладена 11 травня 1258 року в місті Корбейль (сьогодні Корбей-Ессонн, в регіоні Іль-де-Франс) між королем Франції Людовиком IX і королем Арагону Хайме I, за якою французький король, як спадкоємець Карла Великого, відмовився від сюзеренітету над графствами Іспанської марки в обмін на Тулузу, Сен-Жиль, графство Керсі, Нарбонну, Альбі, Каркассонн, Разес, Безьє, Терм, Менерб, замків Фенує-дю-Разес, , Пюїйоран, Фенує і . Угода була скріплена одруженням інфанти і дофіна Філіпа.
Het Verdrag van Corbeil werd overeengekomen op 11 mei 1258 in Corbeil, tussen Frankrijk en Aragon over de heerschappij in de Spaanse Mark, Noord-Catalonië en Barcelona. Het werd uiteindelijk getekend door koning Jacobus I van Aragón en Lodewijk IX van Frankrijk. Aanvankelijk zag Jacobus van Aragón ook af van zijn rechten op het graafschap Foix, maar bij de ratificering van het verdrag op 16 juli 1258 besloot hij hier toch van af te zien, omdat het niet officieel onder de leenheerschappij van Frankrijk viel. De Latijnse tekst van het verdrag luidde:
Mit dem Vertrag von Corbeil vom 11. Mai 1258 wurde ein Streit zwischen dem Königreich Frankreich und der Krone von Aragonien beendet und Nordkatalonien und Barcelona dem Pyrenäenstaat zugesprochen. Der König von Frankreich Ludwig IX. verzichtete auf die für ihn praktisch wertlose Lehnshoheit über die Grafschaft Roussillon und Barcelona und erreichte, dass Jakob I. von Aragonien seine Erbansprüche auf die Grafschaft Toulouse und die Provence (nicht jedoch die Herrschaft Montpellier) aufgab.
The Treaty of Corbeil was an agreement signed on 11 May 1258, in Corbeil (today Corbeil-Essonnes, in the region of Île-de-France) between Louis IX of France and James I of Aragon. The French king, as the heir of Charlemagne, renounced the claims of feudal overlordship over the counties historiographically known as the Hispanic March, that is the part of the March of Gothia which remained within the geographical area known from the 12th century onwards as Catalonia. According to this treaty the daughter of James I, Isabella, would marry Philip, son of Louis IX.
El Tractat de Corbeil és l'acord signat l'11 de maig del 1258 a Corbeil entre els procuradors del rei de França Lluís IX i els procuradors del rei d'Aragó Jaume el Conqueridor en el marc de les converses internacionals que donaren lloc al Tractat de París firmat deu dies després que posaren fi al conflicte que durant més de cent anys havia enfrontat la dinastia dels Plantagenet anglesos amb la dinastia dels Capets francesos. Amb aquests dos tractats –tractat de Corbeil i tractat de París– la monarquia francesa culminà la política expansionista iniciada per Felip II l'August per recuperar el domini efectiu del regne de França expulsant-ne les potències invasores –la Corona d'Aragó i el regne d'Anglaterra– que, després dels tractats, tan sols mantingueren el vescomtat de Carlat i les baronie
O tratado de Corbeil foi um acordo assinado em 11 de maio de 1258 em Corbeil (atual Corbeil-Essonnes) entre Luís IX de França (r. 1226–1270) e Jaime I de Aragão (r. 1213–1276). Através dele, Jaime renunciou às pretensões dos antigos condes de Barcelona sobre a Occitânia.
Il trattato di Corbeil fu un accordo stipulato l'11 maggio 1258, a Corbeil (oggi Corbeil-Essonnes), nell'Île-de-France, tra il re di Francia, Luigi IX, ed il Re di Aragona, Giacomo I di Aragona.
Le traité de Corbeil de 1258 est un traité signé le 11 mai 1258n. 3_1-0" class="reference"> au prieuré de Saint-Jean-en-l'Isle, près de Corbeiln. 3_1-1" class="reference">, entre les représentants du roi d'Aragon Jacques Iern. 3_1-2" class="reference">, et ceux du roi de France Louis IX. Par ce traité, le roi de France renonce à ses prétentions sur les comtés de la Marche d'Espagne et le roi d'Aragon renonce de son côté à certaines de ses prétentions dans le Languedoc (sauf Montpellier entre autres).
El Tratado de Corbeil (1258) fue un acuerdo firmado en Corbeil (actualmente Corbeil-Essonnes en el departamento francés de Essonne, cerca de París); firmado el 11 de mayo de 1258, entre Luis IX de Francia y el Rey de Aragón Jaime I el Conquistador con el fin de llegar a una paz duradera, conformando unas fronteras estables, entre la corona de Aragón y el reino de Francia.
3378014
1031366866
Il trattato di Corbeil fu un accordo stipulato l'11 maggio 1258, a Corbeil (oggi Corbeil-Essonnes), nell'Île-de-France, tra il re di Francia, Luigi IX, ed il Re di Aragona, Giacomo I di Aragona.
Perjanjian Corbeil (1258) adalah sebuah perjanjian yang disepakati pada 11 Mei 1258 di Corbeil (kini disebut Corbeil-Essonnes) oleh Raja Louis IX dari Prancis dan Raja Chaime I dari Aragon. Menurut perjanjian ini, Raja Prancis sebagai penerus Karel yang Agung mencabut kekuasaan atas wilayah Katalonia. Chaime I mencabut klaimnya atas wilayah Fenouillet-du-Razès dan , termasuk kastil Puilaurens, Fenouillet, Castellfisel, Peyrepertuse dan Quéribus. Selain itu, ia mencabut kekuasaan feudalnya atas wilayah Toulouse, Saint Gilles, Quercy, Narbonne, Albi, Carcassonne, Razès, Béziers, Lauragais, Termes, Ménerbes, Agde, Nîmes, Rouergue, Millau dan Gévaudan. Maka dari itu, perjanjian ini menetapkan batas antara Kerajaan Prancis dengan Takhta Aragon.Perjanjian ini juga mengatur bahwa anak perempuan Chaime I yang bernama Isabella akan menikahi Philippe yang merupakan calon penerus Louis IX.
コルベイユ条約（コルベイユじょうやく、フランス語: Traité de Corbeil、スペイン語: Tratado de Corbeil）は、1258年5月11日にコルベイユ（現フランス領コルベイユ＝エソンヌ）で締結された、フランス王ルイ9世とアラゴン王ハイメ1世の間の条約。
Корбейльська угода — угода, укладена 11 травня 1258 року в місті Корбейль (сьогодні Корбей-Ессонн, в регіоні Іль-де-Франс) між королем Франції Людовиком IX і королем Арагону Хайме I, за якою французький король, як спадкоємець Карла Великого, відмовився від сюзеренітету над графствами Іспанської марки в обмін на Тулузу, Сен-Жиль, графство Керсі, Нарбонну, Альбі, Каркассонн, Разес, Безьє, Терм, Менерб, замків Фенує-дю-Разес, , Пюїйоран, Фенує і . Угода була скріплена одруженням інфанти і дофіна Філіпа. 17 липня арагонський король відмовився від спадкових прав на Прованс (тодішній імперський феод) на користь Маргарити, дочки свого дядька Раймунда Беренгера IV, графа Провансу, і дружини французького короля Людовика IX. Наслідком договору, укладеного в Корбейлі, стало остаточне відділення Барселонського дому від впливу Франції, що призвело до поступового зникнення культурних і економічних зв'язків регіонів, які згодом стали Каталонією з Лангедоком, і переходу Провансу у володіння Анжуйській династії Капетингів, а після її занепаду — його включення до складу Франції.
Het Verdrag van Corbeil werd overeengekomen op 11 mei 1258 in Corbeil, tussen Frankrijk en Aragon over de heerschappij in de Spaanse Mark, Noord-Catalonië en Barcelona. Het werd uiteindelijk getekend door koning Jacobus I van Aragón en Lodewijk IX van Frankrijk. Jacobus zag af van zijn rechten op Fenouillet-du-Razès, Peyrepertuse, Puilaurens, Fenouillet, , Quéribus. Daarnaast stond hij de leenheerschappij af van het graafschap Toulouse en Saint-Gilles, Quercy, Narbonne, Albi, Carcassonne, Razès, Béziers, , Termes, Agde, Nîmes, Rouergue, Millau en Gévaudan. Hij behield wel de leenhoogheid over het burggraafschap Carlat, de heerlijkheid Montpellier en de baronie van Aumelas. Aanvankelijk zag Jacobus van Aragón ook af van zijn rechten op het graafschap Foix, maar bij de ratificering van het verdrag op 16 juli 1258 besloot hij hier toch van af te zien, omdat het niet officieel onder de leenheerschappij van Frankrijk viel. Volgens het verdrag zou de dochter van Jacobus, Isabella trouwen met de zoon van Lodewijk, kroonprins Filips. Dit gebeurde in 1262. Op 17 juli 1258, een dag na de ratificatie, droeg Jacobus zijn rechten op het graafschap Provence over aan zijn achternicht Margaretha van Provence, de vrouw van Lodewijk. Hierdoor kwam uiteindelijk ook dit graafschap aan de Franse kroon. De Latijnse tekst van het verdrag luidde:
Le traité de Corbeil de 1258 est un traité signé le 11 mai 1258n. 3_1-0" class="reference"> au prieuré de Saint-Jean-en-l'Isle, près de Corbeiln. 3_1-1" class="reference">, entre les représentants du roi d'Aragon Jacques Iern. 3_1-2" class="reference">, et ceux du roi de France Louis IX. Par ce traité, le roi de France renonce à ses prétentions sur les comtés de la Marche d'Espagne et le roi d'Aragon renonce de son côté à certaines de ses prétentions dans le Languedoc (sauf Montpellier entre autres).
O tratado de Corbeil foi um acordo assinado em 11 de maio de 1258 em Corbeil (atual Corbeil-Essonnes) entre Luís IX de França (r. 1226–1270) e Jaime I de Aragão (r. 1213–1276). Através dele, Jaime renunciou às pretensões dos antigos condes de Barcelona sobre a Occitânia.
The Treaty of Corbeil was an agreement signed on 11 May 1258, in Corbeil (today Corbeil-Essonnes, in the region of Île-de-France) between Louis IX of France and James I of Aragon. The French king, as the heir of Charlemagne, renounced the claims of feudal overlordship over the counties historiographically known as the Hispanic March, that is the part of the March of Gothia which remained within the geographical area known from the 12th century onwards as Catalonia. James I renounced claims to Fenouillet-du-Razès and Peyrepertuse, with the castle of Puilaurens, the castle of Fenouillet, the , the castle of Peyrepertuse and the castle of Quéribus; moreover he renounced his feudal overlordship over Toulouse, Saint Gilles, Quercy, Narbonne, Albi, Carcassonne (part of the County of Toulouse since 1213), Razès, Béziers, Lauragais, Termes and Ménerbes (enfeoffed in 1179 to Roger III of Béziers); to Agde and Nîmes (their viscount was recognized as the feudatory of the counts of Barcelona from 1112), and Rouergue, Millau and Gévaudan (derived from the inheritance of Douce I of Provence). Under his lordship remained the and the lordship of Montpellier with the barony of Aumelas. James I refused to renounce feudal rights over the County of Foix, initially included in the treaty, when he ratified the document on 16 July 1258, on the grounds that it was not under the overlordship of the king of France. According to this treaty the daughter of James I, Isabella, would marry Philip, son of Louis IX. On 17 July, the Aragonese king renounced his hereditary rights to the County of Provence (then an imperial fief) in favor of Margaret, daughter of his uncle Ramon Berenguer IV, Count of Provence (died in 1245) and wife of the French king. The direct consequence of the treaty was to definitively separate the House of Barcelona from the politics of today's southern France and so, causing the strong cultural and economic ties of the region that became Catalonia with Languedoc to fade progressively. A secondary effect is that it allowed the transfer of Provence to the Capetian House of Anjou, and after extinction of that house, its incorporation into France.
El Tratado de Corbeil (1258) fue un acuerdo firmado en Corbeil (actualmente Corbeil-Essonnes en el departamento francés de Essonne, cerca de París); firmado el 11 de mayo de 1258, entre Luis IX de Francia y el Rey de Aragón Jaime I el Conquistador con el fin de llegar a una paz duradera, conformando unas fronteras estables, entre la corona de Aragón y el reino de Francia. Instrumentum de pace inter Ludovicum, regem Franciœ, et Jacobum, regem Aragonum, pacta, propter quasdam terras sibi invicem restitutas .Noverint universi quod, cum inter dominum regem Francie, ex una parte, et dominum regem Arragonum, Majoricarum et Valencie, comitem Barchinone et Urgelli et dominum Montispessulani, ex altera, suborta esset materia questionis super eo quod idem dominus rex Francie dicebat comitatum Barchinone, Bisulduni, Rossilionis, Erpurdani, Ceritanie, Urgelli, Confluentis, Gerundensem et Eusonensem cum eorum pertinenciis de regno Francie et de feodis suis esse, et dictus dominus rex Aragonum ex adverso dicebat se jus habere in Carcassona et Carcassès, in Redis et Redès, Lauraco et Lauregès, Terminis et Terminès, Biterris et vicecomitatu Biterrensi15 , Agadha et Agadès, Albi et Albigès, Ruthinis et Ruthinès, comitatu Fuxi, Caturco et Caturcino, Narbona et ducatu Narbonensi, Minerba et Minerbès, Fenolleto et Fenolledès, terra de Saltu, Petrapertusa et Petrapertusès, Amilliavo cum toto comitatu Amilliavi, Credona cum vicecomitatu Credonensi, Gavaldano, Nemauso et Nemausès, Tholosa cum toto comitatu Tholose et Sancti Egidii, cum honoribus, districtibus et juribus universis et pertinenciis eorumdem, tandem nos, Arnaldus, Dei gracia Barchinonensis episcopus, Guillelmus, prior Sancte Marie de Corneliano, Guillelmus de Rochafolio, tenens locum predicti domini regis Aragonum in Montepessulano, procuratores ad hoc ab ipso domino rege Aragonum missi specialiter ad predictum dominum regem Francie, in propriis personis ad ipsum accessimus, et litteras procuratorias, sigillo ipsius domini regis Aragonum sigillatas, predicto domino regi Francie exhibuimus in hec verba. - Párrafo inicial del Tratado Por este Tratado el rey de Francia renuncia a sus pretensiones sobre los condados de Barcelona y Urgel entre otros, renunciando el rey de Aragón, por su parte, a sus pretensiones sobre parte del Languedoc (excepto Montpellier).
Mit dem Vertrag von Corbeil vom 11. Mai 1258 wurde ein Streit zwischen dem Königreich Frankreich und der Krone von Aragonien beendet und Nordkatalonien und Barcelona dem Pyrenäenstaat zugesprochen. Der König von Frankreich Ludwig IX. verzichtete auf die für ihn praktisch wertlose Lehnshoheit über die Grafschaft Roussillon und Barcelona und erreichte, dass Jakob I. von Aragonien seine Erbansprüche auf die Grafschaft Toulouse und die Provence (nicht jedoch die Herrschaft Montpellier) aufgab. Bis 1246 hatte Jakob I. versucht, im Zusammenwirken mit dem römisch-deutschen Kaiser Kaiser Friedrich II. und Heinrich III. von England den Fortbestand des Grafenhauses von Toulouse zu retten und die Expansion der französischen Krone nach Süden einzudämmen. Das Fernziel Jakobs I. richtete sich auf Sizilien und die nordafrikanische Küste (Förderung des Seehandels durch Schaffung des ersten Seerechts in Europa und weltweit: das Llibre del Consolat de Mar), kollidierte aber mit ähnlichen Plänen seines Schwiegersohns Alfons X. von Kastilien. Da beide nach Bedarf den Adel des anderen aufwiegeln konnten, hielten sie sich gegenseitig in Schach. Der Vertrag sah auch die Heirat der Tochter von Jakob I., der aragonesischen Prinzessin Isabella von Aragón mit Ludwig (* 21. oder 24. Februar 1244; † 11. Januar 1260), dem Thronfolger von Ludwig IX., vor.
El Tractat de Corbeil és l'acord signat l'11 de maig del 1258 a Corbeil entre els procuradors del rei de França Lluís IX i els procuradors del rei d'Aragó Jaume el Conqueridor en el marc de les converses internacionals que donaren lloc al Tractat de París firmat deu dies després que posaren fi al conflicte que durant més de cent anys havia enfrontat la dinastia dels Plantagenet anglesos amb la dinastia dels Capets francesos. Amb aquests dos tractats –tractat de Corbeil i tractat de París– la monarquia francesa culminà la política expansionista iniciada per Felip II l'August per recuperar el domini efectiu del regne de França expulsant-ne les potències invasores –la Corona d'Aragó i el regne d'Anglaterra– que, després dels tractats, tan sols mantingueren el vescomtat de Carlat i les baronies de Montpeller i Omeladès d'una banda, i una fracció del ducat d'Aquitània de l'altra. Amb el Tractat de Corbeil, concretament, es posà fi definitivament a la política de penetració i domini d'Occitània duta a terme pels reis d'Aragó en renunciar Jaume I a tots els seus drets sobre els territoris occitans, el domini efectiu dels quals ja havia perdut el seu pare, el rei Pere el Catòlic, després de la Croada Albigesa (1208-1229) i la batalla de Muret (1213). La situació geopolítica estava agreujada per la mort de tots els seus aliats al territori (mort del comte de Provença Ramon Berenguer V el 1245 i mort del comte de Tolosa Ramon VII el 1249). En contrapartida, els procuradors de Jaume I aconseguiren que el rei de França renunciés a tots els drets que aquest afirmava tenir com a successor de Carlemany sobre els comtats catalans –comtat de Barcelona, d'Urgell, de Besalú, de Rosselló, d'Empúries, de Cerdanya, de Conflent, de Girona i d'Osona– i fossin entregats al rei d'Aragó, fet que culminava la independència de iure –legal– dels comtats catalans respecte de França, car la independència de facto –real– l'havien exercit des de l'any 988, quan el comte Borrell II de Barcelona no renovà el pacte de vassallatge al rei de França Hug Capet un cop extinta la dinastia carolíngia.
4182