| dbo:abstract
|
- أكيتو (بالسومرية: أكيتي سنونم) (ريش شاتين بالأكادية) (بالأشورية: ܪܫܐ ܕܫܢܿܬܐ ܐܫܘܪܝܬܐ)، هو عيد رأس السنة لدى الحضارة السومرية والبابلية والأكادية وصولا للحضارة الآشورية ويبدأ عيد رأس السنة الجديدة في اليوم الأول من شهر نيسان ويستمر لمدة اثنا عشر يوماً. ويعود الاحتفال برأس السنة الآشورية في الأول من نيسان إلى السلالة البابلية الأولى، أي إلى مطلع الألف الثاني قبل الميلاد، إذ تم على عهد هذه السلالة العمورية ترتيب حلقات الحياة بشكلها شبه النهائي في حياة سكان بلاد ما بين النهرين في العراق وسوريا سواء من الناحية الدينية أو الاقتصادية أو الاجتماعية. من الجدير بالذكر أن تأريخ يوم السومريون كان يعتمد على عدة عناصر طبيعية وأهمها القمر، فقد كان معلوما بأن شهر «نيسانو» (نيسان) يبدأ بحسب التقويم الآشوري العراقي بليلة الاعتدال الربيعي، إلا أنّ المدوّنات الأثرية تبقى المرجع الأوّل والأخير ومنها الألواح المسمارية التي اخذت من العراق في متحف لندن.وترتبط جذور المناسبة بأصل زراعي يتعلق بموسم حصاد الشعير، ويعتقد بأن اتفاقا حصل قديما بين شعوب بلاد ما بين النهرين على أن يكون الاحتفال في الربيع، إذ يمثل تفتح الحياة وموسم الحصاد. عند الشعوب القديمة كان الشهر القمري يبدأ مع القمر الجديد. من الجدير بالذكر يأن طول هذه الفترة كان حوالي 29 يوم و12 ساعة و44 دقيقة و3 ثواني يتوسطها اكتمال القمر مرّة واحدة شهريا، مما يعني بأنه لا يمكن تحديد تاريخ مرقـّّم لرأس السنة الجديدة لأن القمر الجديد سيتغيّر تاريخه الرقمي كل سنة بالتقويم الحديث. (ar)
- Akitu (terme acadià del sumeri, Akītum, ezen á-ki-tum, akiti-šekinku (á-ki-ti-še-gur10-ku5) «tall d'ordi», akiti-šununum «sembra d'ordi», babiloni, akitu, també rêš-šattim «cap o començament de l'any») va ser una festa de primavera a l'Antiga Mesopotàmia. El seu nom prové de l'emprat en sumeri, per a «ordi», i originàriament marcava dos festivals que se celebraven al començament de cada un dels dos mitjos anys del calendari sumeri, amb motiu de la sembra d'ordi a la tardor i la collita de l'ordi a la primavera. La religió babilònica va arribar a dedicar-la a la victòria de Marduk sobre Tiamat. Al Pròxim Orient, també apareix des de l'antiguitat la noció que els déus determinen el destí de tots els éssers, inclosos els humans, cada vegada que s'arriba a un Cap d'Any. En aquesta data, dictaminen la sort que han de córrer als mesos esdevenidors fins a l'any vinent. S'evoca el cicle de l'etern retorn, que té analogies en innombrables cultures i que a Babilònia queda reflectit en la festa Akitu. (ca)
- Akitu or Akitum is a spring festival held on the first day of Nisan in ancient Mesopotamia, to celebrate the sowing of barley. The Assyrian and Babylonian Akitu festival has played a pivotal role in the development of theories of religion, myth and ritual. While the purpose of the festival remains a point of contention among both historians of religion and Assyriologists, it is certain to have played a pivotal role in the regular setting of an agenda, priorities, and in the overall advancement of Western Civilization as being one of the first regularly occurring forums where proposals for social maintenance or change could consistently be made and crucial issues readily addressed. (en)
- Akitu o Zagmuk (término acádico del sumerio, Akītum, ezen á-ki-tum, akiti-šekinku (á-ki-ti-še-gur10-ku5) "corte de cebada", akiti-šununum "siembra de cebada", babilonio, akitu, también rêš-šattim "cabeza o comienzo del año") fue una fiesta de primavera en la Antigua Mesopotamia. Su nombre proviene del sumerio, para "cebada", y originalmente marcaba dos festivales que se celebraban al comienzo de cada uno de los dos medios años del calendario sumerio, con motivo de la siembra de cebada en el otoño y el corte de la cebada en la primavera. La religión babilónica llegó a dedicarla a la victoria de Marduk sobre Tiamat. En el Próximo Oriente, también aparece desde la antigüedad la noción de que los dioses determinan el destino de todos los seres, incluidos los humanos, cada vez que se alcanza un Año Nuevo. En esa fecha, dictaminan la suerte que han de correr en los meses venideros hasta el próximo año. Se evoca el ciclo del eterno retorno, que tiene analogías en innumerables culturas y que en Babilonia queda reflejado en la fiesta Akitu. (es)
- Das Akitu (auch Akiti oder Akitum; sumerisch Akiti-šekinku und Akiti-šununum, babylonisch Rêš-šattim) zählt zu den ältesten Festen der Welt. Ursprünglich handelte es sich um zwei Neujahrsfeste mit dem Namen Akiti. Seit dem späten zweiten Jahrtausend v. Chr. wurde das Akiti in Babylonien Akitu genannt. Ursprünglich wurde das Neujahrsfest in Sumer (Uruk) unter dem Namen Fest der Gerstenaussaat (Akiti-šununum) im Monat Tašritu gefeiert. Zusätzlich erfolgte eine weitere Neujahrsfeier mit dem Fest des Gerstenschneidens (Akiti-šekinku) im Monat Nisannu. Die Neujahrsfeste bestanden aus mehreren Einzelprozessionen, die 11 Tage andauerten. In der babylonischen Zeit wurde nur noch das Nisannu-Akitu gefeiert. Mit dem Beenden des alten Jahres am letzten Tag wurde das neue Jahr faktisch begonnen, obwohl es in der Dämmerung vom 4. auf den 5. Nisannu als Anfang ausgerufen wurde. Die wichtigste Zeremonie, die Vollziehung der Heiligen Hochzeit und der Segen aller Götter, folgte erst am 10. und 11. Tag. (Nach dem damaligen Kalender begann der neue Tag am Abend. Im gregorianischen Kalender betrug die Dauer datumstechnisch also 12 Tage.) (de)
- Akitu (terme akkadien dérivé du sumérien Á.KI.TI/E) est le nom d'une des fêtes religieuses majeures ayant lieu dans la Mésopotamie antique. Présente dans plusieurs des grandes villes sacrées de cette région, sa version la mieux connue est la grande fête du Nouvel An de Babylone qui avait lieu au début du printemps. Cette fête est probablement liée au cycle agraire à l'origine, commémorant le retour de la nature. Elle est dédiée à la divinité tutélaire de la ville où elle est accomplie. (fr)
- Tahun baru Assyria (Assyria: Akitu) dirayakan pada tanggal 1 April. Awalnya perayaan ini jatuh pada tanggal vernal equinox, tetapi diubah menjadi 1 April ketika kalender Gregorian diadopsi oleh Assyria Kristen. Festival ini disebut Akitu dalam bahasa Assyria kuno dan Kha b-Nisan atau Ha b-Nison(ܚܕ ܒܢܝܣܢ) dalam bahasa Neo-Aram. Perayaan ini dirayakan oleho rang Assyria di seluruh dunia dengan pesta, parade dan upacara lainnya. (in)
- L'Akītu è la festa del Nuovo Anno (Capodanno) celebrata nell'antica Babilonia. Tale festa è attestata in area mesopotamica già in epoca pre-sargonica e fino al III secolo d.C., ed è la festa babilonese più importante e poteva essere celebrata solo alla presenza del suo re. Questa festa veniva celebrata per dodici giorni nel mese di Nisān (Nissanu), e alla sera del quarto giorno, il grande sacerdote (šešgallu) del tempio del dio poliade di Babilonia e re degli dèi, Marduk, l'Esagila, recitava il poema cosmogonico Enūma eliš. Il culmine della festività consisteva in una lunga processione che trasportava le statue di Marduk e di suo figlio Nabû, quest'ultima giunta da Borsippa, sede del suo culto. Dal "tempio di Esagila" (lett. "Casa che leva alto il capo", "Casa elevata"), il corteo religioso si snodava lungo la Via della Processione decorata con pareti smaltate policrome, attraversando la Porta di Ištar, anch'essa smaltata con raffigurazioni di draghi e leoni, fino all'attraversamento del fiume, raggiungendo il "tempio di Akītu" (bīt Akītu), situato all'esterno delle mura cittadine e che si apriva per l'occasione una volta l'anno. (it)
- Akitu is de benaming voor het Assyrisch Nieuwjaarsfeest dat regeneratie van de natuur en vruchtbaarheid van het land en de mensen moest brengen.Het feest werd al gevierd in het oude Sumerië van het 3e millennium v.Chr. De naam is afgeleid van een Sumerisch woord dat 'festival van het binnenhalen van het graan' betekent. Akitu is vooral bekend in zijn Babylonische variant, waarin de goden Marduk en Nabu centraal stonden. Gedurende enkele dagen in de maand Nisanu (ruwweg maart/april) had de bevolking vakantie en kwamen de beelden van de goden naar Babylon om met de oppergod Marduk te vergaderen. De koning bood namens de bevolking zijn excuus aan voor eventueel gemaakte fouten. Het hoogtepunt van het feest was het moment waarop Marduk zijn beleidsvoornemens voor het nieuwe jaar bekendmaakte, en met de andere god(sbeeld)en een boottochtje maakte over de Eufraat. Bij dat feest bepalen de goden het lot van de twaalf maanden en wordt de aarde geregenereerd door a-ki-til, de kracht die de wereld doet herleven, dankzij het ritueel. Dit ritueel duurde 12 dagen, waarin de koning na boetedoening en het publiekelijk beschimpt worden op zekere dag in processie naar boven trekt om in de kleine tempel bovenaan de ziggurat de sacrale communio te realiseren samen met de priesteres die de godin op aarde vertegenwoordigt. Anders dan onze gemeenzame opvatting is de tempel niet alleen een heiligdom voor de cultus, maar ook het symbool voor de hele stad met haar eigen schutsgodin. Het hele gebouw symboliseert de band tussen hemel en aarde. In de praktijk was het evenzeer het centrum van de religieuze cultus als dat van de administratieve en economische leefwereld. Toen Babylon zijn functie als culturele hoofdstad van de oude wereld was verloren, vierde men nog altijd Akitu in andere steden, zoals in het Syrische Emesa (waar de zonnegod centraal stond). De Romeinse keizer Heliogabalus (218-222), afkomstig uit Emesa, vierde het feest minstens eenmaal in Rome. (nl)
- Akitu – jedno z najstarszych znanych świąt mezopotamskich, obchodzone niemal nieprzerwanie w różnych formach począwszy od czasów presargonidzkich (przed około 2350 rokiem p.n.e.) aż do pierwszych wieków naszej ery. Z czasem ewoluowało do rangi najważniejszego święta religijnego w Babilonii i Asyrii. Było obchodzone na początku miesiąca nisannu (marzec–kwiecień), gdy według babilońskiego kalendarza księżycowego świętowano nadejście Nowego Roku. Swoją genezą akitu sięgało czasów sumeryjskich, kiedy to było świętem rolników, obchodzonym dwa razy do roku w czasie zbiorów zbóż. Gdy na czele bóstw mezopotamskich stanął w Babilonii Marduk, a w Asyrii – Aszur, akitu zyskało nowe znaczenie, stając się świętem narodowym, obchodzonym na początku roku w stolicy z udziałem króla oraz elit dworskich i kapłańskich. Święto to trwać mogło do dwunastu dni, w trakcie których odprawiano odpowiednie rytuały, odmawiano modlitwy, składano ofiary, urządzano procesje z udziałem króla i posągów bóstw, recytowano epos o stworzeniu świata Enuma elisz, a także dokonywano wróżb i przepowiedni, które miały wyznaczyć los kraju w nadchodzącym roku. (pl)
- Акиту (шумерское название Загмук — «праздник судеб») — месопотамский праздник весны, проводившийся с участием как знати, так и простого люда. Был распространен в Шумере и Аккаде, а также в Вавилоне и Ассирии. Слово акиту не имеет этимологии ни в шумерском, ни в аккадском языке, возможно, его название было иностранным. Праздник был связан с культом вавилонского бога Мардука. В начале I тысячелетия до н. э. праздник объединился с праздником Священного брака, в итоге эти два праздника стали одной большой церемонией. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Akitu or Akitum is a spring festival held on the first day of Nisan in ancient Mesopotamia, to celebrate the sowing of barley. The Assyrian and Babylonian Akitu festival has played a pivotal role in the development of theories of religion, myth and ritual. While the purpose of the festival remains a point of contention among both historians of religion and Assyriologists, it is certain to have played a pivotal role in the regular setting of an agenda, priorities, and in the overall advancement of Western Civilization as being one of the first regularly occurring forums where proposals for social maintenance or change could consistently be made and crucial issues readily addressed. (en)
- Akitu (terme akkadien dérivé du sumérien Á.KI.TI/E) est le nom d'une des fêtes religieuses majeures ayant lieu dans la Mésopotamie antique. Présente dans plusieurs des grandes villes sacrées de cette région, sa version la mieux connue est la grande fête du Nouvel An de Babylone qui avait lieu au début du printemps. Cette fête est probablement liée au cycle agraire à l'origine, commémorant le retour de la nature. Elle est dédiée à la divinité tutélaire de la ville où elle est accomplie. (fr)
- Tahun baru Assyria (Assyria: Akitu) dirayakan pada tanggal 1 April. Awalnya perayaan ini jatuh pada tanggal vernal equinox, tetapi diubah menjadi 1 April ketika kalender Gregorian diadopsi oleh Assyria Kristen. Festival ini disebut Akitu dalam bahasa Assyria kuno dan Kha b-Nisan atau Ha b-Nison(ܚܕ ܒܢܝܣܢ) dalam bahasa Neo-Aram. Perayaan ini dirayakan oleho rang Assyria di seluruh dunia dengan pesta, parade dan upacara lainnya. (in)
- Акиту (шумерское название Загмук — «праздник судеб») — месопотамский праздник весны, проводившийся с участием как знати, так и простого люда. Был распространен в Шумере и Аккаде, а также в Вавилоне и Ассирии. Слово акиту не имеет этимологии ни в шумерском, ни в аккадском языке, возможно, его название было иностранным. Праздник был связан с культом вавилонского бога Мардука. В начале I тысячелетия до н. э. праздник объединился с праздником Священного брака, в итоге эти два праздника стали одной большой церемонией. (ru)
- أكيتو (بالسومرية: أكيتي سنونم) (ريش شاتين بالأكادية) (بالأشورية: ܪܫܐ ܕܫܢܿܬܐ ܐܫܘܪܝܬܐ)، هو عيد رأس السنة لدى الحضارة السومرية والبابلية والأكادية وصولا للحضارة الآشورية ويبدأ عيد رأس السنة الجديدة في اليوم الأول من شهر نيسان ويستمر لمدة اثنا عشر يوماً. ويعود الاحتفال برأس السنة الآشورية في الأول من نيسان إلى السلالة البابلية الأولى، أي إلى مطلع الألف الثاني قبل الميلاد، إذ تم على عهد هذه السلالة العمورية ترتيب حلقات الحياة بشكلها شبه النهائي في حياة سكان بلاد ما بين النهرين في العراق وسوريا سواء من الناحية الدينية أو الاقتصادية أو الاجتماعية. (ar)
- Akitu (terme acadià del sumeri, Akītum, ezen á-ki-tum, akiti-šekinku (á-ki-ti-še-gur10-ku5) «tall d'ordi», akiti-šununum «sembra d'ordi», babiloni, akitu, també rêš-šattim «cap o començament de l'any») va ser una festa de primavera a l'Antiga Mesopotàmia. El seu nom prové de l'emprat en sumeri, per a «ordi», i originàriament marcava dos festivals que se celebraven al començament de cada un dels dos mitjos anys del calendari sumeri, amb motiu de la sembra d'ordi a la tardor i la collita de l'ordi a la primavera. La religió babilònica va arribar a dedicar-la a la victòria de Marduk sobre Tiamat. (ca)
- Das Akitu (auch Akiti oder Akitum; sumerisch Akiti-šekinku und Akiti-šununum, babylonisch Rêš-šattim) zählt zu den ältesten Festen der Welt. Ursprünglich handelte es sich um zwei Neujahrsfeste mit dem Namen Akiti. Seit dem späten zweiten Jahrtausend v. Chr. wurde das Akiti in Babylonien Akitu genannt. (de)
- Akitu o Zagmuk (término acádico del sumerio, Akītum, ezen á-ki-tum, akiti-šekinku (á-ki-ti-še-gur10-ku5) "corte de cebada", akiti-šununum "siembra de cebada", babilonio, akitu, también rêš-šattim "cabeza o comienzo del año") fue una fiesta de primavera en la Antigua Mesopotamia. (es)
- L'Akītu è la festa del Nuovo Anno (Capodanno) celebrata nell'antica Babilonia. Tale festa è attestata in area mesopotamica già in epoca pre-sargonica e fino al III secolo d.C., ed è la festa babilonese più importante e poteva essere celebrata solo alla presenza del suo re. Questa festa veniva celebrata per dodici giorni nel mese di Nisān (Nissanu), e alla sera del quarto giorno, il grande sacerdote (šešgallu) del tempio del dio poliade di Babilonia e re degli dèi, Marduk, l'Esagila, recitava il poema cosmogonico Enūma eliš. (it)
- Akitu is de benaming voor het Assyrisch Nieuwjaarsfeest dat regeneratie van de natuur en vruchtbaarheid van het land en de mensen moest brengen.Het feest werd al gevierd in het oude Sumerië van het 3e millennium v.Chr. De naam is afgeleid van een Sumerisch woord dat 'festival van het binnenhalen van het graan' betekent. (nl)
- Akitu – jedno z najstarszych znanych świąt mezopotamskich, obchodzone niemal nieprzerwanie w różnych formach począwszy od czasów presargonidzkich (przed około 2350 rokiem p.n.e.) aż do pierwszych wieków naszej ery. Z czasem ewoluowało do rangi najważniejszego święta religijnego w Babilonii i Asyrii. Było obchodzone na początku miesiąca nisannu (marzec–kwiecień), gdy według babilońskiego kalendarza księżycowego świętowano nadejście Nowego Roku. (pl)
|
