About: Calcicole

An Entity of Type: plant, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

A calcicole, calciphyte or calciphile is a plant that thrives in lime rich soil. The word is derived from the Latin 'to dwell on chalk'. Under acidic conditions, aluminium becomes more soluble and phosphate less. As a consequence, calcicoles grown on acidic soils often develop the symptoms of aluminium toxicity, i.e. necrosis, and phosphate deficiency, i.e. (reddening of the leaves) and stunting. A plant that thrives in acid soils is known as a calcifuge. A plant thriving on sand (which may be acidic or calcic) is termed psammophilic or arenaceous (see also arenite).

Property Value
dbo:abstract
  • النباتات الكلسية (بالإنجليزية: Calcicole)‏، هي النباتات التي تنمو في التربة بالكلس أو الجير مثل النجيليات والبقوليات والأشنان. (ar)
  • Kalcifilní rostliny (též vápnobytné rostliny) jsou rostliny, kterým vyhovují půdy zásobené uhličitany. Opakem jsou kalcifobní rostliny (tedy vápnobojné), které se karbonátům vyhýbají. Tato vlastnost však není vždy stabilní v celém areálu druhu a některé populace se v odlišných podmínkách jeví jako vápnobytné jinde jako kalcifobní. Příkladem může být třeba zimostrázek alpský (Polygala chamaebuxus), který spíše vyhledává vápnité půdy, ale místy může preferovat i kyselé. Vřesovec pleťový (Erica carnea) je v ČR spíše kalcifobní rostlina, zatímco v Alpách se chová spíše jako kalcifilní druh. Výrazně kalcifilní druh je vždy bazifilní rostlinou. Příkladem kalcifilních rostlin jsou třeba lomikámen latnatý (Saxifraga paniciulata), dryádka osmiplátečná (Dryas octopetala), okrotice červená (Cephalanthera rubra), kruštík tmavočervený (Epipactis atrorubens) aj. (cs)
  • Calcícola és el terme amb què es coneix els tipus de plantes que normalment creixen en sòls calcaris, és a dir, rics en carbonat de calci. L'alzina, el timó i el romaní són exemples de plantes calcícoles. S'oposa als termes silicícola i calcífug. (ca)
  • A calcicole, calciphyte or calciphile is a plant that thrives in lime rich soil. The word is derived from the Latin 'to dwell on chalk'. Under acidic conditions, aluminium becomes more soluble and phosphate less. As a consequence, calcicoles grown on acidic soils often develop the symptoms of aluminium toxicity, i.e. necrosis, and phosphate deficiency, i.e. (reddening of the leaves) and stunting. A plant that thrives in acid soils is known as a calcifuge. A plant thriving on sand (which may be acidic or calcic) is termed psammophilic or arenaceous (see also arenite). (en)
  • Calcícola, calcifita o calcifila, es una planta que crece en suelos calcáreos, ricos en carbonato de calcio.​​ La palabra se deriva del latín. Bajo condiciones ácidas, el aluminio se hace más soluble y menos los fosfato. Como consecuencia, las plantas que han crecido en suelos calcícolas o ácidos a menudo desarrollan los síntomas de toxicidad de aluminio, es decir, necrosis y la deficiencia de fosfato, es decir, antocianosis (enrojecimiento de las hojas) y retraso del crecimiento. Se opone a los términos silicícola y calcífuga. Muchos cactus como el saguaro (Carnegia gigantea) poseen un ciclo de carbono a través del cual fijan el dióxido de carbono de la atmósfera y lo colocan en la tierra en forma de carbonato de calcio.​ (es)
  • Als kalkstet (kalkhold) bezeichnet man die Eigenschaft mancher Pflanzen, die für ein normales Wachstum kalkhaltigen Boden, also eine gewisse Kalziumkarbonat-Konzentration des aufgenommenen Wassers, benötigen. In diesem Zusammenhang müssen auch die Eigenschaften kalkliebender und kalkmeidender (kalkfliehender) Pflanzenarten erwähnt werden: * Kalkliebende Arten ziehen Kalkboden einer anderen Unterlage vor. * Kalkmeidende Arten werden durch eine hohe Kalk-Konzentration an ihrer Entwicklung gehindert. Meistens benötigen diese Pflanzen generell einen sauren Boden. Kalkstet muss immer im Zusammenhang mit der Region gesehen werden: Hier gilt, dass Pflanzen, die im Norden als kalkstet bezeichnet werden, im Süden durchaus auf nicht kalkhaltigen Böden gedeihen, da hier sonst gute Bedingungen existieren. In Finnland wird zum Beispiel die Gemeine Esche (Fraxinus excelsior) oder der Bach-Ehrenpreis (Veronica beccabunga) als kalkstet angesehen, man findet sie jedoch schon in der Schweiz auch auf kalkfreiem Gebiet. (de)
  • Une plante calcicole du latin calcarius, la chaux, et de colere, habiter), est une plante qui se rencontre exclusivement ou préférentiellement sur les sols riches en calcium et ne supporte pas les terrains acides. Le synonyme est calciphile et l'antonyme est calcifuge. Il existe également des champignons et lichen calcicoles, la lichénologie notamment affine plus particulièrement encore les différents calcicoles, * laticalcicole : vivant sur des roches diversement calcaires * omninocalcicole : vivant sur des roches extrêmement calcaires * valdécalcicole : vivant sur des roches très calcaires * médiocalcicole : vivant sur des roches moyennement calcaires * parvocalcicole : vivant sur des roches pauvres en calcaire * minimécalcicole : vivant sur des roches très pauvres en calcaire * neutrocalcicole : vivant sur un sol neutre à tendance calcaire * calcicline : organisme pouvant croître dans des sols partiellement désaturés (mull eutrophe à mésotrophe), souvent qualifié de neutrophile (neutrocalcicline). On parle d'espèces ou de végétations calcaricoles lorsqu'elles poussent sur un calcisol caractérisé par une couche de carbonate de calcium meuble ou dur. "...la dent-de-chien, belle liliacée à fleurs pourpre, inféodée aux bois ouverts sur affleurement calcaire, ne se trouve qu'en de rares endroits, en lisière et en sous-bois." (fr)
  • Una pianta calcicola o calcifila è una pianta che vive in terreni calcarei, ovvero ricchi in composti di metalli alcalini (soprattutto calcio) con un pH tendenzialmente basico. Molto spesso la preferenza per i suoli calcarei si accompagna ad una più o meno marcata xerofilia, ovvero preferenza per condizioni climatiche tendenzialmente aride. L'opposto di pianta calcifila è pianta calcifuga. (it)
  • Roślina wapieniolubna, kalcyfit – rodzaj kalcyfilów, roślina, która najlepiej rozwija się na podłożu bogatym w jony wapnia, o pH znacznie powyżej 8. Rośliny te szczególnie często spotyka się na skałach wapiennych i glebach wapiennych, takich, jak rędziny kredowe i inne. Z reguły rośliny te są również roślinami zasadolubnymi. Wyróżnia się wśród nich rośliny umiarkowanie wapieniolubne, oraz wybitnie wapieniolubne. Gatunki roślin wapieniolubnych mogą być roślinami wskaźnikowymi gleb bogatych w wapń. Do roślin wapieniolubnych należą m. in: * aster gawędka (Aster amellus) * blekot pospolity (Aethusa cynapium) * brodawnik szary (Leontodon incanus) * chaber driakiewnik (Centaurea scabiosa) * dębik ośmiopłatkowy (Dryas octopetala) * cieciorka pstra (Coronilla varia) * czechrzyca grzebieniowa (Scandix pecten-veneris) * czosnek kulisty (Allium rotundum) * czyściec prosty (Stachys recta) * czyściec roczny (Stachys annua) * dąbrówka żółtokwiatowa (Ajuga chamaepitys) * dymnica drobnokwiatowa (Fumaria vaillantii) * dzwonek drobny (Campanula cochlearifolia) * dzwonek jednostronny (Campanula rapunculoides) * fiołek alpejski (Viola alpina) * głodek kutnerowaty (Draba tomentosa) * gorczyca polna (Synapis arvensis) * goryczka Klusjusa (Gentiana clusii) * goździk wczesny (Dianthus praecox) * groszek bulwiasty (Lathyrus tuberosus) * jarząb mączny (Sorbus aria) * jaskier polny (Ranunculus arvensis) * kłokoczka południowa (Staphylea pinnata) * (Trisetum alpestre) * kosatka kielichowa (Tofieldia calyculata) * (Festuca tatrae) * krowiziół zbożowy (Vaccaria hispanica) * kurzyślad błękitny (Anagallis coerulea) * len karpacki (Linum extraaxillare) * lucerna nerkowata (Medicago lupulina) * lucerna sierpowata (Medicago falcata) * miesięcznica trwała (Lunaria rediviva) * miłek letni (Adonis austivalis) * miłek wiosenny (Adonis vernalis) * mokrzyca Kitaibela (Minuartia kitaibelii) * nawrot polny (Lithospermum arvense) * nostrzyk żółty (Melilotus officinalis) * oset siny (Carduus glaucus) * oset zwisły (Carduus nutans) * ostrożeń lepki (Cirsium erisithales) * ostrołódka Hallera (Oxytropis halleri) * ostrołódka polna (Oxytropis campestris) * ostrołódka karpacka (Oxytropis carpatica) * ostróżeczka polna (Consolida regalis) * owies głuchy (Avena fatua) * ożędka groniasta (Neslia paniculata) * pępawa Jacquina (Crepis jacquinii) * pierwiosnek łyszczak (Primula auricula) * (Helianthemum alpestre) * posłonek rozesłany nagi (Helianthemum nummularium subsp. glabrum) * posłonek rozesłany wielkokwiatowy (Helianthemum nummularium subsp. grandiflorum) * powojnik alpejski (Clematis alpina) * (Galeopsis angustifolia) * (Veronica polita) * przewiercień okrągłolistny (Bupleurum rotundifolium) * przylaszczka pospolita (Hepatica nobilis) * (Galium tricorne) * rogownica szerokolistna (Cerastium latifolium) * rolnica polna (Sherardia arvensis) * rozchodnik biały (Sedum album) * rozchodnik ostry (Sedum acre) * rozchodnik wielki (Sedum maximum) * rukiewnik wschodni (Bunias orientalis) * sasanka słowacka (Pulsatilla slavica) * sierpnica pospolita (Falcaria vulgaris) * skalnica nakrapiana (Saxifraga aizoides) * skalnica seledynowa (Saxifraga caesia) * skalnica zwisła (Saxifraga cernua) * soliród zielny (Salicornia europaea) * stokłosa prosta (Bromus erectus) * stokrotnica górska (Bellidiastrium michelii) * szafirek groniasty (Muscari racemosum) * szałwia łąkowa (Salvia pratensis) * szarotka alpejska (Leontopodium alpinum) * świbka morska (Triglochin maritimum) * świerzbnica polna (Knautia arvensis) * traganek jasny (Astragalus australis) * traganek wytrzymały (Astragalus frigidus) * tojad mołdawski (Aconitum moldavicum) * turzyca mocna (Carex firma) * wierzba alpejska (Salix alpina) * wilczomlecz drobny (Euphorbia exigua) * wilczypieprz roczny (Lygia passerina) * wilżyna rozłogowa (Ononis repens) * włóczydło polne (Caucalis daucoides) * wyżlin polny (Antirrhinum orontium) * zanokcica murowa (Asplenium ruta-muraria) * zanokcica zielona (Asplenium virida) * zapłonka brunatna (Nonnea pulla) * zarzyczka górska (Cortusa matthioli) * zawilec żółty (Anemone ranunculoides)Zobacz też acydofil, acydofit, acydofob, kalcyfil, kalcyfob (pl)
  • Кальцефіли, кальцефіти, кальцефільні рослини (від лат. calcis — вапно та грец. phyton — рослина) — рослини, які надають перевагу багатим на вапно, тобто карбонатним, ґрунтам. Галоксерофіти і заразом базифіти. Ростуть на ґрунтах лужної або нейтральної реакції. (uk)
  • Кальцефилы (кальцефиты) (от лат. calx, родительный падеж calcis — «известь» и др.-греч. φιλέω (phileo) — «любить») — растения, обитающие преимущественно на почвах, богатых соединениями кальция, а также в местах выхода известняков, мергелей, мела и других пород. К кальцефилам относятся такие растения, как Пафиопедилум беглый, Пафиопедилюм замечательный, лишайники рода Psora: Psora decipiens, Psora globifera, Psora rubiformis и др. По отношению к кальцию различают факультативных и облигатных кальцефилов (Костенец постенный, , Молочай скальный и др.). (ru)
  • 鈣生植物(英語:calcicole、calciphyte或calciphile),顧名思義,就是一種在石灰質豐富的土壤也能茁壯生長的植物。「Calcicole」這個字源自拉丁文。在酸性的條件下,鋁的可溶度提高,而磷酸鹽則會下降。 因此,在酸性土壤中生長的鈣生植物,往往帶有鋁的毒性。 相對於鈣生植物,那些在酸性土壤也能茁壯生長的植物,我們稱之為(calcifuge)。 (zh)
dbo:wikiPageID
  • 1919332 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 1651 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1081781002 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dct:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • النباتات الكلسية (بالإنجليزية: Calcicole)‏، هي النباتات التي تنمو في التربة بالكلس أو الجير مثل النجيليات والبقوليات والأشنان. (ar)
  • Calcícola és el terme amb què es coneix els tipus de plantes que normalment creixen en sòls calcaris, és a dir, rics en carbonat de calci. L'alzina, el timó i el romaní són exemples de plantes calcícoles. S'oposa als termes silicícola i calcífug. (ca)
  • A calcicole, calciphyte or calciphile is a plant that thrives in lime rich soil. The word is derived from the Latin 'to dwell on chalk'. Under acidic conditions, aluminium becomes more soluble and phosphate less. As a consequence, calcicoles grown on acidic soils often develop the symptoms of aluminium toxicity, i.e. necrosis, and phosphate deficiency, i.e. (reddening of the leaves) and stunting. A plant that thrives in acid soils is known as a calcifuge. A plant thriving on sand (which may be acidic or calcic) is termed psammophilic or arenaceous (see also arenite). (en)
  • Una pianta calcicola o calcifila è una pianta che vive in terreni calcarei, ovvero ricchi in composti di metalli alcalini (soprattutto calcio) con un pH tendenzialmente basico. Molto spesso la preferenza per i suoli calcarei si accompagna ad una più o meno marcata xerofilia, ovvero preferenza per condizioni climatiche tendenzialmente aride. L'opposto di pianta calcifila è pianta calcifuga. (it)
  • Кальцефіли, кальцефіти, кальцефільні рослини (від лат. calcis — вапно та грец. phyton — рослина) — рослини, які надають перевагу багатим на вапно, тобто карбонатним, ґрунтам. Галоксерофіти і заразом базифіти. Ростуть на ґрунтах лужної або нейтральної реакції. (uk)
  • Кальцефилы (кальцефиты) (от лат. calx, родительный падеж calcis — «известь» и др.-греч. φιλέω (phileo) — «любить») — растения, обитающие преимущественно на почвах, богатых соединениями кальция, а также в местах выхода известняков, мергелей, мела и других пород. К кальцефилам относятся такие растения, как Пафиопедилум беглый, Пафиопедилюм замечательный, лишайники рода Psora: Psora decipiens, Psora globifera, Psora rubiformis и др. По отношению к кальцию различают факультативных и облигатных кальцефилов (Костенец постенный, , Молочай скальный и др.). (ru)
  • 鈣生植物(英語:calcicole、calciphyte或calciphile),顧名思義,就是一種在石灰質豐富的土壤也能茁壯生長的植物。「Calcicole」這個字源自拉丁文。在酸性的條件下,鋁的可溶度提高,而磷酸鹽則會下降。 因此,在酸性土壤中生長的鈣生植物,往往帶有鋁的毒性。 相對於鈣生植物,那些在酸性土壤也能茁壯生長的植物,我們稱之為(calcifuge)。 (zh)
  • Kalcifilní rostliny (též vápnobytné rostliny) jsou rostliny, kterým vyhovují půdy zásobené uhličitany. Opakem jsou kalcifobní rostliny (tedy vápnobojné), které se karbonátům vyhýbají. Tato vlastnost však není vždy stabilní v celém areálu druhu a některé populace se v odlišných podmínkách jeví jako vápnobytné jinde jako kalcifobní. Příkladem může být třeba zimostrázek alpský (Polygala chamaebuxus), který spíše vyhledává vápnité půdy, ale místy může preferovat i kyselé. Vřesovec pleťový (Erica carnea) je v ČR spíše kalcifobní rostlina, zatímco v Alpách se chová spíše jako kalcifilní druh. Výrazně kalcifilní druh je vždy bazifilní rostlinou. Příkladem kalcifilních rostlin jsou třeba lomikámen latnatý (Saxifraga paniciulata), dryádka osmiplátečná (Dryas octopetala), okrotice červená (Cephalan (cs)
  • Als kalkstet (kalkhold) bezeichnet man die Eigenschaft mancher Pflanzen, die für ein normales Wachstum kalkhaltigen Boden, also eine gewisse Kalziumkarbonat-Konzentration des aufgenommenen Wassers, benötigen. In diesem Zusammenhang müssen auch die Eigenschaften kalkliebender und kalkmeidender (kalkfliehender) Pflanzenarten erwähnt werden: * Kalkliebende Arten ziehen Kalkboden einer anderen Unterlage vor. * Kalkmeidende Arten werden durch eine hohe Kalk-Konzentration an ihrer Entwicklung gehindert. Meistens benötigen diese Pflanzen generell einen sauren Boden. (de)
  • Calcícola, calcifita o calcifila, es una planta que crece en suelos calcáreos, ricos en carbonato de calcio.​​ La palabra se deriva del latín. Bajo condiciones ácidas, el aluminio se hace más soluble y menos los fosfato. Como consecuencia, las plantas que han crecido en suelos calcícolas o ácidos a menudo desarrollan los síntomas de toxicidad de aluminio, es decir, necrosis y la deficiencia de fosfato, es decir, antocianosis (enrojecimiento de las hojas) y retraso del crecimiento. Se opone a los términos silicícola y calcífuga. (es)
  • Une plante calcicole du latin calcarius, la chaux, et de colere, habiter), est une plante qui se rencontre exclusivement ou préférentiellement sur les sols riches en calcium et ne supporte pas les terrains acides. Le synonyme est calciphile et l'antonyme est calcifuge. Il existe également des champignons et lichen calcicoles, la lichénologie notamment affine plus particulièrement encore les différents calcicoles, On parle d'espèces ou de végétations calcaricoles lorsqu'elles poussent sur un calcisol caractérisé par une couche de carbonate de calcium meuble ou dur. (fr)
  • Roślina wapieniolubna, kalcyfit – rodzaj kalcyfilów, roślina, która najlepiej rozwija się na podłożu bogatym w jony wapnia, o pH znacznie powyżej 8. Rośliny te szczególnie często spotyka się na skałach wapiennych i glebach wapiennych, takich, jak rędziny kredowe i inne. Z reguły rośliny te są również roślinami zasadolubnymi. Wyróżnia się wśród nich rośliny umiarkowanie wapieniolubne, oraz wybitnie wapieniolubne. Gatunki roślin wapieniolubnych mogą być roślinami wskaźnikowymi gleb bogatych w wapń. Do roślin wapieniolubnych należą m. in: acydofil, acydofit, acydofob, kalcyfil, kalcyfob (pl)
rdfs:label
  • نباتات كلسية (ar)
  • Calcícola (ca)
  • Kalcifilní rostliny (cs)
  • Kalkstet (de)
  • Calcicole (en)
  • Calcícola (es)
  • Plante calcicole (fr)
  • Pianta calcicola (it)
  • Roślina wapieniolubna (pl)
  • Кальцефилы (ru)
  • Кальцефіли (uk)
  • 鈣生植物 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:content of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License
  NODES
todo 1