| dbo:abstract
|
- Carles l'Infant (llatí Karolus pudir, segons els Annales Bertiniani (Annals de Saint-Bertin; Frankfurt del Main 847/848 - 29 de setembre del 866) fou rei d'Aquitània del 15 d'octubre de 855 a la seva mort el 866. Era el segon fill de Carles II el Calb, que també fou rei d'Aquitània efímerament el 833, del 839 al 845, del 848 al 855 (les dues vegades en disputa amb Pipí II d'Aquitània), i de fet del 864 al 865. (ca)
- Karel Dítě (cca 849, Frankfurt nad Mohanem – 29. září 866, ) byl králem Akvitánie v letech 855–866 v opozici proti Pipinovi II. (cs)
- Karl das Kind, lateinisch Karolus puer (Annales Bertiniani); (* ca. 849; † 29. September 866 auf einem Gut in der Nähe von Buzançais in Aquitanien) war der zweite Sohn von Karl II. und jüngere Bruder von Ludwig dem Stammler. Karl wurde im Oktober 855 von aquitanischen Großen in Limoges zum (Unter-)König Aquitaniens gewählt, gesalbt und gekrönt. Mit der Einsetzung waren keine wirklichen Machtbefugnisse über das aquitanische Unterkönigreich verbunden, da weder Urkundenüberlieferungen (wie etwa bei Pippin I. oder Pippin II.) noch sonstige Kanzleitätigkeiten heute nachweisbar sind. Zudem herrschte Pippin II. in Teilen Aquitaniens noch bis 864, so dass die Macht Karls des Kindes in seinem Teilreich angefochten war. Zudem stellte sich die politische Lage Aquitaniens in den 850er-Jahren als eine von unterschiedlichen Adelsinteressen geprägte Landschaft dar, die sich aus der politischen Einflusssphäre des westfränkischen Herrscherhauses zu entziehen bemühten. Die wiederholten Einladungen an das ostfränkische Königshaus (Ludwig der Deutsche) verdeutlichen dabei die gegensätzliche Haltung von Adelskreisen gegen das Königtum Karl II. Die Einsetzung des jungen Königssohns in Aquitanien sollte daher durch Präsenz eines königlichen Abkömmlings dem faktischen Machtverlust des Königshauses in der südwestlichen Peripherie des westfränkischen Reiches entgegenwirken. Karl heiratete 862, die Ehe wurde aber 863 wieder aufgelöst. Von seiner Ehefrau ist nur bekannt, dass sie die Witwe eines Grafen Humbert war. Die Eheschließung dürfte jedoch dafür mitverantwortlich gewesen sein, dass Karl bei seinem Vater 862 in Ungnade fiel und erst 865 auf Wunsch aquitanischer Großer wieder eingesetzt wurde. Karl kam durch einen Unglücksfall ums Leben: Von jugendlichen Leichtsinn getrieben wollte er die Kühnheit und oft gepriesenen Waffenkunst eines gewissen Albuins auf die Probe stellen. Als dieser eines Tages in den Abendstunden von der Jagd heimkehrte, griff ihn Karl ohne sich zu erkennen zu geben an, so als wolle er ihm das Pferd rauben, auf dem dieser saß. Albuin zog sein Schwert und traf Karl mitten an der Stirn und streckte ihn zu Boden, wo er ihn von vielen Wunden bedeckt liegen ließ. Karl, gelähmt und mit zerschrammten Gesicht überlebte nicht lange und starb ohne Nachkommen zu hinterlassen. (de)
- Ο Κάρολος το Παιδί ή Κάρολος ο Παις (γαλλικά: Charles l'Enfant, Λατινική γλώσσα : Karolus puer, 847 – 866), Δούκας της Ακουιτανίας (855 – 866) ήταν δεύτερος γιος του Καρόλου του Φαλακρού και της Ερμεντρούδης της Ορλεάνης, μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο Λουδοβίκος ο Τραυλός. Αν υπολογιστούν ο πατέρας του και ο παππούς του, Καρλομάγνος ή Κάρολος Α΄ ο Μέγας των Φράγκων, ως βασιλείς της Ακουιτανίας, μπορεί να ονομαστεί και ως Κάρολος Γ΄ της Ακουιτανίας.Όταν πέθανε ο θείος του και νόμιμος βασιλιάς Πεπίνος Α΄ της Ακουιτανίας (838) ο παππούς του Λουδοβίκος ο Ευσεβής διόρισε νέο βασιλιά τον μικρότερο γιο του Κάρολο τον Φαλακρό αγνοώντας τον νόμιμο διάδοχο Πεπίνο Β΄. Ο Κάρολος ο Φαλακρός και ο Πεπίνος ο Νεότερος βρίσκονταν από τότε συνέχεια σε σύγκρουση για τον θρόνο της Ακουιτανίας. Ο Πεπίνος Β΄ έδιωξε τελικά τον Κάρολο με τη βοήθεια των Βίκινγκ (845) αλλά ο Κάρολος ο Φαλακρός αργότερα τον συνέλαβε τον φυλάκισε και ανέλαβε ξανά την εξουσία (852). Οι Ακουιτανοί έντονα δυσαρεστημένοι από την κυβέρνηση του Καρόλου κάλεσαν τον ετεροθαλή αδελφό του Λουδοβίκο τον Γερμανικό να στείλει έναν γιο του να τον ανατρέψει. Ο Λουδοβίκος ο Νεότερος, δεύτερος γιος του Λουδοβίκου του Γερμανικού έφτασε με τον στρατό του στη Λιμόζ αλλά αναγκάστηκε να επιστρέψει πίσω στη Γερμανία (855). Την ίδια χρονιά ο Κάρολος το Παιδί διορίστηκε από τον πατέρα του δούκας της Ακουιτανίας σαν υποτελής και διεκδικητής του Πεπίνου Β΄. Ο Πεπίνος δυσαρέστησε έντονα τους Ακουιτανούς επειδή χάρη στη συμμαχία του με τους Βίκινγκ απαρνήθηκε τον Χριστιανισμό και ασπάστηκε την Ειδωλολατρεία, κάλεσαν ξανά τον Κάρολο να αποκαταστήσει οριστικά τον Λουδοβίκο το Παιδί στον θρόνο. Ο στρατός των Δυτικών Φράγκων αιχμαλώτισε τον Πεπίνο Β΄ στην Τουλούζη (864), από τότε παρέμεινε φυλακισμένος στο Σανλίς μέχρι τον θάνατο του σε άγνωστο χρόνο.Σε αντίθεση με τους προκατόχους του Λουδοβίκο τον Ευσεβή, Πεπίνο Α΄ και Πεπίνο Β΄ ο Κάρολος το Παιδί δεν είχε βασιλική εξουσία επειδή ο Κάρολος ο Φαλακρός ήθελε να έχει ολόκληρο τον έλεγχο στην περιοχή σαν βασιλιάς στη Δυτική Φραγκία. Ο Κάρολος ο Φαλακρός και ο μεγαλύτερος αδελφός του Λουδοβίκος ο Τραυλός την εποχή που ζούσε ο πατέρας τους δεν μπορούσαν να εκδώσουν διατάγματα, να κάνουν δωρεές σε μοναστήρια και να χειριστούν τη βασιλική περιουσία. Την εποχή που απουσίαζε ο βασιλιάς η εξουσία των ευγενών στην περιοχή αυξήθηκε κατακόρυφα. Σε ηλικία 15 ετών (862) ερωτεύτηκε μια άσημη γυναίκα που ήταν χήρα ενός κόμη με το όνομα Ουμβέρτος, ήθελε να την παντρευτεί κάτι που προκάλεσε τη σφοδρή αντίδραση του πατέρα του, τον ανάγκασε να τη χωρίσει με τη βία (863). Την επόμενη χρονιά δέχτηκε ένα δολοφονικό χτύπημα ενός ξίφους στο κεφάλι σε ατύχημα σε ένα κυνήγι που συμμετείχε μαζί με τον επίσκοπο Άντο της Βιέννης, ο επίσκοπος αναγκάστηκε να πει ότι ο Κάρολος "αφορίστηκε επειδή υπέφερε". Το χτύπημα τον άφησε σωματικά ανάπηρο, πέθανε άτεκνος στην Μπουρζ από τα τραύματα του (866). (el)
- Charles the Child (Latin Karolus puer, from the Annales Bertiniani; 847/848, Frankfurt am Main – 29 September 866, Buzançais) was the King of Aquitaine from October 855 until his death in 866. He was the second son of Charles the Bald and brother of Louis the Stammerer. The younger Charles was appointed by his father, who had previously ruled as King of Aquitaine himself from 838, as a sop to Aquitainian separatism. The Aquitainians had previously rebelled against Charles the Bald, requesting from Louis the German that he send one of his sons to rule over them. Louis had sent his second son, Louis the Younger, prompting Charles the Bald to release his rival claimant to Aquitaine, Pippin II. Pippin succeeded in rallying the nobles to support himself and Charles the Bald against Louis the Younger, who was driven out. By October, however, Pippin lost his popularity with the still-rebellious Aquitainians, prompting Charles the Bald to appoint Charles the Child as King. Charles the Child was duly anointed at Limoges. Within a year, he had been replaced by the Aquitainians with Pippin II. These same then deposed Pippin and restored Charles the Child. Pippin was captured in 864 and imprisoned at Senlis, at which point he disappears from history. Unlike previous sub-kings of Aquitaine, (Louis the Pious, Pippin I, Pippin II), Charles the Child had no real authority at all. Before 840, the kingdom had been ruled in person by an autonomous king; Charles the Bald, however, after his accession as King of Western Francia, attempted to maintain power in Aquitaine. Consequently, Charles the Child, and his brother, Louis the Stammerer, did not rule in person, had no chancery, could issue no instruments; they were no longer empowered to bestow privileges, endow religious establishments, or dispose of royal property. All the rights of the region were invested in Charles the Bald, in whose absence the nobles of the Kingdom gathered power. Nonetheless, as Charles grew older, he began to exercise what little personal authority he could. For example, in 862 he chose and married a wife against the will of his father. The name of his wife is unknown, although she was apparently the widow of a count named Humbert. Charles the Bald reasserted his power over his son in 863, forcing the younger Charles to put away his wife and be loyal to his father. A year later, he was accidentally struck with a sword in the head by a member of his own hunting party in a mock combat, leading Ado of Vienne to say that "Charles was dishonoured (dehonestatus) by having suffered it". The blow left him mentally incapacitated until his resultant death in 866. He died childless and was buried in Bourges. (en)
- Carlos III de Aquitania, conocido como Carlos el Niño (en francés, Charles l'Enfant; en latín, Karolus puer, de acuerdo con los Annales Bertiniani) (alrededor de 847/848 - cerca de Buzançais, 29 de septiembre de 866), fue un noble franco, rey de Aquitania desde el 15 octubre de 855 hasta su muerte en 866. Fue el segundo hijo del rey Carlos el Calvo y de su primera esposa Ermentrudis de Orleans y era bisnieto de Carlomagno. La razón de que se designe como Carlos III de Aquitania es que se cuentan como anteriores Carlos de Aquitania su padre, Carlos el Calvo, y su bisabuelo, Carlomagno. (es)
- Karlos Umea (latinez: Karolus puer; Frankfurt am Main, 847/848, – Buzançais, 866ko irailaren 29a, ) Akitaniako erregea (855-866) izan zen. (eu)
- Charles l'Enfant (latin Karolus puer, selon les annales de Saint-Bertin), né vers 847/848, mort le 29 septembre 866 près de Buzançais, est roi d'Aquitaine du 15 octobre 855 à sa mort. Il est le second fils du roi Charles II le Chauve et de sa première épouse Ermentrude d'Orléans. (fr)
- Charles Bocah (Latin Karolus puer, dari Annales Bertiniani; 847/848, Frankfurt am Main – 29 September 866, Buzançais) merupakan seorang Raja Aquitaine dari bulan Oktober 855 sampai kematiannya pada tahun 866. Dia adalah putra kedua Karl yang Botak dan saudara Louis yang Gagap. Charles Muda ditunjuk oleh ayahandanya, yang sebelumnya memerintah sebagai Raja Aquitaine sendiri dari tahun 838, sebagai sub untuk separatisme Aquitaine. Orang-orang Aquitaine sebelumnya memberontak melawan Karl yang Botak, meminta dari Ludwig si Jerman agar ia mengirim salah seorang putranya untuk memerintah mereka. Ludwig telah mengutus putra keduanya, Ludwig Muda, yang mendorong Karl yang Botak untuk melepaskan penuntut saingannya ke Aquitaine, Pippin II. Pippin berhasil mengumpulkan para bangsawan untuk mendukung dirinya sendiri dan Karl yang Botak melawan Ludwig Muda, yang diusir. Pada bulan Oktober, bagaimanapun, Pippin kehilangan popularitasnya dari rakyat Aquitaine yang masih memberontak, mendorong Karl yang Botak untuk menunjuk Charles Bocah sebagai Raja. Charles Bocah sepatutnya diurapi di Limoges. Dalam setahun, dia digantikan oleh rakyat Aquitaine dengan Pippin II. Pippin ini kemudian digulingkan dan mengembalikan Charles Bocah. Pippin ditangkap pada tahun 864 dan dipenjarakan di Senlis, pada titik mana ia menghilang dari sejarah. Tidak seperti raja-raja sub Aquitaine sebelumnya, (Ludwig yang Saleh, Pippin I, Pippin II), Charles Bocah tidak memiliki otoritas nyata sama sekali. Sebelum 840, kerajaan telah diperintah secara langsung oleh raja otonom, Karl yang Botak, bagaimanapun, setelah aksesinya sebagai Raja Francia Barat, berusaha mempertahankan kekuasaan di Aquitaine. Akibatnya, Charles Bocah, dan saudaranya, Louis yang Gagap, tidak berkuasa secara pribadi, tidak memiliki penyimpangan, tidak bisa mengeluarkan instrumen; mereka tidak lagi diberdayakan untuk memberikan hak istimewa, memberkati lembaga agama, atau membuang properti kerajaan. Semua hak di wilayah itu diinvestasikan dalam Karl yang Botak, yang dalam ketiadaannya para bangsawan Kerajaan mengumpulkan kekuatan. Meskipun demikian, ketika Charles semakin tua, ia mulai melatih otoritas pribadi yang kecil. Misalnya, pada tahun 862 ia memilih dan menikahi seorang istri melawan kehendak ayahandanya. Nama istrinya tidak diketahui, meskipun dia rupanya janda comte bernama Humbert. Karl yang Botak menegaskan kembali kekuasaannya atas putranya pada tahun 863, memaksa Charles muda untuk menyingkirkan istrinya dan setia kepada ayahnya. Setahun kemudian, dia secara tidak sengaja dipukul dengan pedang di kepala oleh anggota dari kelompok pemburunya sendiri dalam pertempuran tiruan, memimpin Ado dari Vienne untuk mengatakan bahwa "Charles tidak dihormati (dehonestatus) karena telah menderita". Pukulan itu membuatnya secara mental lumpuh sampai mengakibatkan kematiannya pada tahun 866. Ia meninggal tanpa keturunan dan dimakamkan di Bourges. (in)
- Carlo, detto il Bambino (Francoforte sul Meno, 847/8 – Buzançais, 29 settembre 866), dall'855 fu re d'Aquitania. (it)
- Karel het Kind (848-866) was de tweede zoon van koning Karel de Kale en zijn eerste vrouw Ermentrudis van Orléans. Karel het Kind droeg de titel van koning van Aquitanië van 855 tot aan zijn dood. De haat tussen Karel de Kale en koning Pepijn II van Aquitanië dateert van de Slag bij Fontenoy (841), waar beide tegenover elkaar stonden. Na de plundering van Bordeaux in 847 door de Vikingen werd Pepijn door zijn eigen bevolking afgezet wegens wanbeleid en zo kwam Aquitanië ongewild terug in de handen van Karel de Kale. Het ongenoegen van de Aquitaniërs was zo groot dat ze de hulp inriepen van Lodewijk de Duitser. In 854 viel Pepijn met hulp van de Vikingen Aquitanië binnen vanuit het westen en vanuit het oosten kwam Lodewijk III de Jonge, de zoon van Lodewijk de Duitser, het land binnengevallen. De Aquitaniërs haalden geen voordeel uit deze situatie en gingen met Karel de Kale onderhandelen. Het compromis werd dat de zoon van Karel, Karel het Kind, zeven jaar oud, tot koning werd gekroond. In 862 toen hij meerderjarig werd, trouwde Karel tegen de zin van zijn vader met de weduwe van de graaf van Bourges. Verloor daarom zijn titel maar kreeg die terug nadat het huwelijk was geannuleerd. In 864 roerde Pepijn voor de laatste maal zijn staart, met weinig succes. Een jaar later tijdens een jachtpartij werd Karel bij een schijngevecht door een zwaard aan het hoofd getroffen en hield er een hersenbeschadiging aan over. In 866 stierf hij aan zijn verwonding. Hij werd begraven in Bourges en liet geen kinderen na. Aquitanië kwam terug in de handen van Karel de Kale. (nl)
- 샤를 3세(Charles III) 또는 샤를 소년왕(Charles the Child, Charles le Enfant, Karl das Kind, Karolus puer, 846년? ~ 866년 9월 29일)은 카롤링거 왕조 출신 아키텐의 군주였다. 서프랑크의 왕 대머리왕 카를 2세의 아들이다. 855년 10월부터 피핀 2세와 경쟁하는 아키텐의 왕이었고 죽기 2년전부터는 단독으로 아키텐을 지배했다. 그러나 그는 실권이 없는 군주였다. 미혼이라는 뜻의 카를 푸에(Karolus puer)라고도 부른다. (ko)
- Karol Dziecię (ur. ok. 849 we Frankfurcie, zm. 29 września 866 w Buzançais) – król Akwitanii w latach 855-866 w opozycji do Pepina II, młodszy syn króla Franków Zachodnich Karola II Łysego i , córki , hrabiego Orleanu. Młodszy brat Ludwika II Jąkały. Ojciec Karola, król Karol Łysy, walczył o koronę Akwitanii ze swoim bratankiem Pepinem II od 838 r. W 852 r. udało mu się pojmać Pepina. Jednak królewski kandydat na tron Akwitanii, Ludwik Młodszy, zrezygnował z walki o koronę w 855 r. Karol Łysy nadał więc Akwitanię swojemu młodszemu synowi, który został koronowany w Limoges. W przeciwieństwie do swoich poprzedników na akwitańskim tronie (Ludwika Pobożnego, Pepina I i Pepina II) Karol nie posiadał żadnej realnej władzy. Akwitańczycy dążyli do zerwania z królestwem zachodniofrankijskim, więc poparli Pepina II, który w 854 r. uciekł z więzienia. Walka z Pepinem trwała do 864 r., kiedy to konkurent Karola został ponownie pojmany i osadzony w Senlis, gdzie wkrótce zmarł. Karol ożenił się w 862 r., ale o jego żonie nie zachowały się prawie żadne informacje. Wiadomo tylko, że była wdową po hrabim Humbercie. Małżeństwo Karola zostało rozwiązane w 863 r. Nic nie wiadomo również o ewentualnych potomkach Karola, który zmarł w 866 r. Rządy w Akwitanii przejął jego starszy brat, Ludwik Jąkała. (pl)
- Carlos, a Criança (latim Karolus puer, de acordo com os ), nascido em 847/848, morreu a perto de Buzançais, foi , a partir de 15 de outubro de 855 até à sua morte. Ele é o segundo filho do rei Carlos, o Calvo e de sua primeira esposa Ermentruda de Orleans. (pt)
- Карл III (Карл Дитя; фр. Charles l'Enfant, около 847/848, Франкфурт-на-Майне — 29 сентября 866, Бюзансе, Эндр, Франция) — король Аквитании, сын короля Франции Карла II Лысого и Ирментруды Орлеанской. (ru)
- 孩童查理（拉丁語：Karolus puer，847/848年－866年9月29日）是855年10月至866年去世时的。 孩童查理是秃头查理的次子，口吃者路易的弟弟。孩童查理被曾于838年统治阿基坦公国的父亲作为安抚阿基坦分离主义者的工具：阿基坦人此前曾反抗过秃头查理，此时东法兰克国王日耳曼人路易要求派自己的一个儿子统治他们。日耳曼人路易派遣了他的次子青年路易，迫使秃头查理释放了他的竞争对手阿基坦的丕平二世，丕平二世成功地集结了贵族来支持他和秃头查理，以此来对抗青年路易，使得青年路易被赶出当地。然而到了当年10月，丕平二世在仍在反抗中的阿基坦人中失去了声望，这促使秃头查理任命孩童查理为阿基坦国王。孩童查理在利摩日适时地进行了涂膏加冕仪式，但不到1年阿基坦人就让丕平二世替代了他，随后阿基坦人又废黜了丕平二世，重新恢复了孩童查理的位置。丕平二世于864年被捕，后被关押到了桑利斯的监狱，从此之后他消失在了历史记录中。 与此前统治阿基坦下级国王的虔诚者路易、丕平一世和丕平二世不同，孩童查理完全没有实权。在840年之前，阿基坦是由自治国王亲自统治，然而在秃头查理成为西法兰克国王后，试图维持他在阿基坦的权力。因此，孩童查理及他的哥哥口吃者路易不能亲自统治，没有司法权，也不能发行任何文书；他们没有权力授予特权，资助宗教机构，或处置王室财产。阿基坦的所有权力都归秃头查理控制，于是当秃头查理不在当地时，当地的贵族们逐渐获得了这些权力。 即便如此，随着孩童查理逐渐成长，他开始行使一点属于自己控制下的权力。比如在862年，孩童查理违背父亲的意愿选择并迎娶了一位妻子。他的妻子姓名不详，但可以肯定是一位名叫亨伯特（Humbert）的伯爵的遗孀。秃头查理在863年重申了他对儿子的统治，迫使孩童查理抛弃了自己的妻子并忠于父亲。一年后，在一次模拟格斗中，孩童查理被狩猎团队中的一员意外用剑击中头部，的（Ado of Vienne）称“查理因受苦而被羞辱”，这一打击使他精神上丧失了行为能力，直至他于866年去世。孩童查理去世时无子嗣，被埋葬在布尔日。 (zh)
- Карл II Дитина (*Charles l'Enfant, 847/848 — 29 вересня 866) — король Аквітанії у 855—863 та 865—866 роках. Деякі науковці називають Карла під номер «III», рахуючи за короля Аквітанії Карла Великого. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Carles l'Infant (llatí Karolus pudir, segons els Annales Bertiniani (Annals de Saint-Bertin; Frankfurt del Main 847/848 - 29 de setembre del 866) fou rei d'Aquitània del 15 d'octubre de 855 a la seva mort el 866. Era el segon fill de Carles II el Calb, que també fou rei d'Aquitània efímerament el 833, del 839 al 845, del 848 al 855 (les dues vegades en disputa amb Pipí II d'Aquitània), i de fet del 864 al 865. (ca)
- Karel Dítě (cca 849, Frankfurt nad Mohanem – 29. září 866, ) byl králem Akvitánie v letech 855–866 v opozici proti Pipinovi II. (cs)
- Carlos III de Aquitania, conocido como Carlos el Niño (en francés, Charles l'Enfant; en latín, Karolus puer, de acuerdo con los Annales Bertiniani) (alrededor de 847/848 - cerca de Buzançais, 29 de septiembre de 866), fue un noble franco, rey de Aquitania desde el 15 octubre de 855 hasta su muerte en 866. Fue el segundo hijo del rey Carlos el Calvo y de su primera esposa Ermentrudis de Orleans y era bisnieto de Carlomagno. La razón de que se designe como Carlos III de Aquitania es que se cuentan como anteriores Carlos de Aquitania su padre, Carlos el Calvo, y su bisabuelo, Carlomagno. (es)
- Karlos Umea (latinez: Karolus puer; Frankfurt am Main, 847/848, – Buzançais, 866ko irailaren 29a, ) Akitaniako erregea (855-866) izan zen. (eu)
- Charles l'Enfant (latin Karolus puer, selon les annales de Saint-Bertin), né vers 847/848, mort le 29 septembre 866 près de Buzançais, est roi d'Aquitaine du 15 octobre 855 à sa mort. Il est le second fils du roi Charles II le Chauve et de sa première épouse Ermentrude d'Orléans. (fr)
- Carlo, detto il Bambino (Francoforte sul Meno, 847/8 – Buzançais, 29 settembre 866), dall'855 fu re d'Aquitania. (it)
- 샤를 3세(Charles III) 또는 샤를 소년왕(Charles the Child, Charles le Enfant, Karl das Kind, Karolus puer, 846년? ~ 866년 9월 29일)은 카롤링거 왕조 출신 아키텐의 군주였다. 서프랑크의 왕 대머리왕 카를 2세의 아들이다. 855년 10월부터 피핀 2세와 경쟁하는 아키텐의 왕이었고 죽기 2년전부터는 단독으로 아키텐을 지배했다. 그러나 그는 실권이 없는 군주였다. 미혼이라는 뜻의 카를 푸에(Karolus puer)라고도 부른다. (ko)
- Carlos, a Criança (latim Karolus puer, de acordo com os ), nascido em 847/848, morreu a perto de Buzançais, foi , a partir de 15 de outubro de 855 até à sua morte. Ele é o segundo filho do rei Carlos, o Calvo e de sua primeira esposa Ermentruda de Orleans. (pt)
- Карл III (Карл Дитя; фр. Charles l'Enfant, около 847/848, Франкфурт-на-Майне — 29 сентября 866, Бюзансе, Эндр, Франция) — король Аквитании, сын короля Франции Карла II Лысого и Ирментруды Орлеанской. (ru)
- Карл II Дитина (*Charles l'Enfant, 847/848 — 29 вересня 866) — король Аквітанії у 855—863 та 865—866 роках. Деякі науковці називають Карла під номер «III», рахуючи за короля Аквітанії Карла Великого. (uk)
- Ο Κάρολος το Παιδί ή Κάρολος ο Παις (γαλλικά: Charles l'Enfant, Λατινική γλώσσα : Karolus puer, 847 – 866), Δούκας της Ακουιτανίας (855 – 866) ήταν δεύτερος γιος του Καρόλου του Φαλακρού και της Ερμεντρούδης της Ορλεάνης, μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο Λουδοβίκος ο Τραυλός. Αν υπολογιστούν ο πατέρας του και ο παππούς του, Καρλομάγνος ή Κάρολος Α΄ ο Μέγας των Φράγκων, ως βασιλείς της Ακουιτανίας, μπορεί να ονομαστεί και ως Κάρολος Γ΄ της Ακουιτανίας.Όταν πέθανε ο θείος του και νόμιμος βασιλιάς Πεπίνος Α΄ της Ακουιτανίας (838) ο παππούς του Λουδοβίκος ο Ευσεβής διόρισε νέο βασιλιά τον μικρότερο γιο του Κάρολο τον Φαλακρό αγνοώντας τον νόμιμο διάδοχο Πεπίνο Β΄. Ο Κάρολος ο Φαλακρός και ο Πεπίνος ο Νεότερος βρίσκονταν από τότε συνέχεια σε σύγκρουση για τον θρόνο της Ακουιτανίας. Ο Πεπίνος Β΄ έ (el)
- Charles the Child (Latin Karolus puer, from the Annales Bertiniani; 847/848, Frankfurt am Main – 29 September 866, Buzançais) was the King of Aquitaine from October 855 until his death in 866. He was the second son of Charles the Bald and brother of Louis the Stammerer. The younger Charles was appointed by his father, who had previously ruled as King of Aquitaine himself from 838, as a sop to Aquitainian separatism. The Aquitainians had previously rebelled against Charles the Bald, requesting from Louis the German that he send one of his sons to rule over them. Louis had sent his second son, Louis the Younger, prompting Charles the Bald to release his rival claimant to Aquitaine, Pippin II. Pippin succeeded in rallying the nobles to support himself and Charles the Bald against Louis the Yo (en)
- Karl das Kind, lateinisch Karolus puer (Annales Bertiniani); (* ca. 849; † 29. September 866 auf einem Gut in der Nähe von Buzançais in Aquitanien) war der zweite Sohn von Karl II. und jüngere Bruder von Ludwig dem Stammler. Karl heiratete 862, die Ehe wurde aber 863 wieder aufgelöst. Von seiner Ehefrau ist nur bekannt, dass sie die Witwe eines Grafen Humbert war. Die Eheschließung dürfte jedoch dafür mitverantwortlich gewesen sein, dass Karl bei seinem Vater 862 in Ungnade fiel und erst 865 auf Wunsch aquitanischer Großer wieder eingesetzt wurde. (de)
- Charles Bocah (Latin Karolus puer, dari Annales Bertiniani; 847/848, Frankfurt am Main – 29 September 866, Buzançais) merupakan seorang Raja Aquitaine dari bulan Oktober 855 sampai kematiannya pada tahun 866. (in)
- Karel het Kind (848-866) was de tweede zoon van koning Karel de Kale en zijn eerste vrouw Ermentrudis van Orléans. Karel het Kind droeg de titel van koning van Aquitanië van 855 tot aan zijn dood. De haat tussen Karel de Kale en koning Pepijn II van Aquitanië dateert van de Slag bij Fontenoy (841), waar beide tegenover elkaar stonden. Na de plundering van Bordeaux in 847 door de Vikingen werd Pepijn door zijn eigen bevolking afgezet wegens wanbeleid en zo kwam Aquitanië ongewild terug in de handen van Karel de Kale. Het ongenoegen van de Aquitaniërs was zo groot dat ze de hulp inriepen van Lodewijk de Duitser. In 854 viel Pepijn met hulp van de Vikingen Aquitanië binnen vanuit het westen en vanuit het oosten kwam Lodewijk III de Jonge, de zoon van Lodewijk de Duitser, het land binnengevall (nl)
- Karol Dziecię (ur. ok. 849 we Frankfurcie, zm. 29 września 866 w Buzançais) – król Akwitanii w latach 855-866 w opozycji do Pepina II, młodszy syn króla Franków Zachodnich Karola II Łysego i , córki , hrabiego Orleanu. Młodszy brat Ludwika II Jąkały. Ojciec Karola, król Karol Łysy, walczył o koronę Akwitanii ze swoim bratankiem Pepinem II od 838 r. W 852 r. udało mu się pojmać Pepina. Jednak królewski kandydat na tron Akwitanii, Ludwik Młodszy, zrezygnował z walki o koronę w 855 r. Karol Łysy nadał więc Akwitanię swojemu młodszemu synowi, który został koronowany w Limoges. (pl)
- 孩童查理（拉丁語：Karolus puer，847/848年－866年9月29日）是855年10月至866年去世时的。 孩童查理是秃头查理的次子，口吃者路易的弟弟。孩童查理被曾于838年统治阿基坦公国的父亲作为安抚阿基坦分离主义者的工具：阿基坦人此前曾反抗过秃头查理，此时东法兰克国王日耳曼人路易要求派自己的一个儿子统治他们。日耳曼人路易派遣了他的次子青年路易，迫使秃头查理释放了他的竞争对手阿基坦的丕平二世，丕平二世成功地集结了贵族来支持他和秃头查理，以此来对抗青年路易，使得青年路易被赶出当地。然而到了当年10月，丕平二世在仍在反抗中的阿基坦人中失去了声望，这促使秃头查理任命孩童查理为阿基坦国王。孩童查理在利摩日适时地进行了涂膏加冕仪式，但不到1年阿基坦人就让丕平二世替代了他，随后阿基坦人又废黜了丕平二世，重新恢复了孩童查理的位置。丕平二世于864年被捕，后被关押到了桑利斯的监狱，从此之后他消失在了历史记录中。 (zh)
|
