| dbo:abstract
|
- El documental és un gènere cinematogràfic i televisiu, realitzat amb imatges preses de la realitat. L'organització i estructura d'imatges, sons (textos i entrevistes) segons el punt de vista de l'autor determina el tipus de documental. La seqüència cronològica dels materials, el tractament de la figura del narrador, la naturalesa dels materials -completament reals, recreacions, imatges infogràfiques, tan àmplia en l'actualitat, que van des del documental pur fins a documentals de creació, passant per models de reportatges molt variats, arribant al docudrama (format en el qual els personatges reals s'interpreten a ells mateixos), arribant fins al documental fals. Sovint, els programes de ficció adopten una estructura i manera de narració molt properes al documental, i al seu torn, alguns documentals reprodueixen recursos propis de la creació d'obres de ficció (docuficció). Els documentals poden tenir un narrador visible o com a veu en off, o cap narració parlada. Poden tenir subtítols explicatius, especialment en el cinema silenciós, o no tenir-ne cap, d'explicació escrita. (ca)
- Dokumentární film je druh filmu, jehož hlavním cílem je zprostředkování a dokumentace skutečnosti. Snímáním reality se vymezuje oproti filmu hranému i animovanému. Užívá specifických technik natáčení – snímání volnou kamerou z ruky, skrytou kamerou, kontaktního snímání zvuku, improvizované reakce na probíhající událost – které někdy přejímají i jiné filmové žánry – fiktivní dokument / (např. Zelenkův Rok ďábla, ) – či napodobují „dokumentární“ způsob snímání, aby zvýšily dojem autentičnosti. Dokumenty se někdy stávají nástrojem propagandy (Leni Riefenstahlová v nacistickém Německu) či manipulace, někdy jsou naopak důležitým svědectvím, manifestem, či druhem investigativní práce. (cs)
- الفلم الوثائقي أو التوثيقي هو فيلم يعرض فيه مخرجه حقيقة علمية أو تاريخية، أو سياسية، بصورة حيادية ودون إبداء رأي فيها. والفيلم الوثائقي يحوي سردًا تاريخيًا أو سياسيًا لمواقف سجلت سابقًا، أو لنكبات أو حروب حصلت في الماضي أو الحاضر القريب. (ar)
- Το ντοκιμαντέρ είναι είδος κινηματογραφικής ταινίας που πραγματεύεται ιστορικά, πολιτικά, καλλιτεχνικά ή άλλα θέματα, για την παρουσίαση των οποίων βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά και αποδεικτικά στοιχεία. Ο όρος αποδίδεται στον και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για να περιγράψει την ταινία του Moana (1926). Ο Γκρίερσον όρισε το ντοκιμαντέρ ως την «καλλιτεχνική αναπαράσταση της πραγματικότητας». Η ιστορία του είδους ξεκινά ωστόσο από τα τέλη περίπου του 19ου αιώνα, όταν προβάλλονται οι πρώτες ταινίες που σήμερα μπορούν να καταχωρηθούν στα ντοκιμαντέρ. (el)
- Dokumenta filmo estas nefikcia filmo, kun informa aŭ instrua celo, konsistanta ĉefe aŭ ekskluzive el realaj bildoj. Ĝi spekteblas ekzemple kine, televide, vidbende, viddiske aŭ rete. La ĝenro estas sufiĉe varia, depende de la organizado, strukturo, medio kaj celo. Ĝi etendiĝas de la pura formo, kun simpla filmado de la realo, eĉ se posta muntado influas la celon, ĝis diversaj gradoj de antaŭpreparado. Ekzistas ankaŭ falsaj dokumentaj filmoj, t.e. fikciaj filmoj kiuj imitas la stilon de dokumentaj filmoj, ekzemple por prezenti tute fikcian aŭ historie alternativan okazaron. Nanook of the North, produktita en 1922 fare de kanadano , estas ofte nomita la unua plenlonga dokumenta filmo. (eo)
- A documentary film or documentary is a non-fictional motion-picture intended to "document reality, primarily for the purposes of instruction, education or maintaining a historical record". Bill Nichols has characterized the documentary in terms of "a filmmaking practice, a cinematic tradition, and mode of audience reception [that remains] a practice without clear boundaries". Early documentary films, originally called "actuality films", lasted one minute or less. Over time, documentaries have evolved to become longer in length, and to include more categories. Some examples are educational, observational and docufiction. Documentaries are very informative, and are often used within schools as a resource to teach various principles. Documentary filmmakers have a responsibility to be truthful to their vision of the world without intentionally misrepresenting a topic. Social-media platforms (such as YouTube) have provided an avenue for the growth of the documentary-film genre. These platforms have increased the distribution area and ease-of-accessibility. (en)
- Als Dokumentarfilm werden alle Non-Fiction- oder Factual-Filme bezeichnet. Die Gattung des Dokumentarfilms wird wissenschaftlich als filmische Beobachtung und Bearbeitung der Wirklichkeit definiert. Der Begriff, erstmals 1926 in einer Besprechung des Films Moana durch John Grierson nachweislich erwähnt, sollte damals eine besondere Qualität des Authentischen unterstreichen. Diese stand nicht im Widerspruch zu erkennbar narrativen Überformungen der Wirklichkeit und zu inszenatorischen Eingriffen ins vorhandene „Tatsachenmaterial“. Dokumentarfilmische Authentizität ist vor allem als Rezeptionseffekt und nicht als spezifischer Wirklichkeitseindruck zu begreifen. Es gibt eine große Bandbreite von verschiedenen Dokumentarfilmarten, die sich vom Versuch, ein möglichst reines Dokument zu erschaffen, über die Doku-Soap bis hin zum Doku-Drama erstreckt. Zu den bekanntesten deutschen Dokumentarfilmern gehören Rosa von Praunheim, Klaus Wildenhahn, Barbara und Winfried Junge. (de)
- Dokumentala zinema eta telebistaren genero zabal ez fikziozkoa da, errealitatetik hartutako irudietan oinarrituta eta nagusiki hezibidea helburu duena edota historiarekin lotutako marka zabaldu nahi duena. Hasieran film mota hauek pelikula euskarrian grabatzen zituzten, baina gaur egun bideo eta ekoizpen digitalak ere badaude. Egileak ematen dion antolaketak, egiturak eta soinuak (testuak eta elkarrizketak) eragiten dute dokumentalak sailkatzeko. (eu)
- El documental es la expresión de un aspecto de la realidad, mostrada en forma audiovisual. La organización y estructura de imágenes y sonidos (textos y entrevistas), según el punto de vista del autor, determina el tipo de documental. La secuencia cronológica de los materiales, el tratamiento de la figura del narrador, la naturaleza de los materiales —completamente reales, recreaciones, imágenes infográficas, etcétera— dan lugar a una variedad de formatos tan amplia en la actualidad, que van desde el documental puro hasta documentales de creación, pasando por modelos de reportajes muy variados, el docudrama (formato en el que los personajes reales se interpretan a sí mismos), llegando hasta el falso documental. Con frecuencia, los programas de ficción adoptan una estructura y modo de narración muy cercanas al documental, y a su vez, algunos documentales reproducen recursos propios de la creación de obras de ficción. (es)
- Le film documentaire ou le documentaire est un genre cinématographique et télévisuel qui se différencie de la fiction. « Film de caractère didactique ou informatif qui vise principalement à restituer les apparences de la réalité », le documentaire — tel un document — est présenté comme une preuve de l’existence d’un phénomène technique, sociétal (humain ou animal), ou historique, dont il veut établir une description minutieuse, voire en tenter l’explication. Les documentaristes nomment leur genre « images du réel » et l'opposent parfois à la fiction, dont les protagonistes sont en principe des personnages fictifs, même si les films historiques s’appuient sur des personnages ayant existé, dont toutefois la véritable histoire est adaptée, voire soumise, aux règles de la dramaturgie. Cependant, une telle définition est artificiellement restrictive car un documentaire peut reprendre certaines caractéristiques de la fiction, notamment via la reconstitution comme le docufiction (dit parfois « docudrama ») ou le plus généralement à travers la réflexion en amont sur le sujet et sa construction par un scénario préalable. « Le vrai documentaire n’est pas un simple procès-verbal de la réalité mais l’œuvre élaborée (et quelquefois mise en scène) d’un auteur ». Le documentaire aurait des vertus caractéristiques et n'en fonctionnerait pas moins par rapport au public de la même façon que la fiction. La Société civile des auteurs multimédia (Scam), qui rémunère notamment les documentaristes lorsque leurs films passent en salle devant un public ou sur l’un ou l’autre des réseaux télévisuels, définit une partie de ses missions comme étant la gestion des « œuvres audiovisuelles (cinéma ou télévision) à caractère documentaire et docudramatique : les documentaires, reportages, œuvres journalistiques, les images nouvelles : vidéo art, génériques, habillages, 2D/3D, les films d'entreprise ». La Scam cite encore comme « œuvre de l’esprit » (œuvre d’auteur) non seulement le documentaire et sa forme de docufiction, mais n’en exclut pas le reportage. Une Cinémathèque du documentaire a été créée en France, sous forme d'un groupement d'intérêt public, en 2017. (fr)
- Scannán ina ndírítear ar ábhar ar leith, agus a thugann léargais éagsúla ar an téama sin, is ea scannán faisnéise nó clár faisnéise. (ga)
- Film dokumenter adalah film yang mendokumentasikan kenyataan. Istilah "dokumenter" pertama digunakan dalam resensi film Moana (1926) oleh Robert Flaherty, ditulis oleh The Moviegoer, nama samaran John Grierson, di New York Sun pada tanggal 8 Februari 1926. Di Prancis, istilah dokumenter digunakan untuk semua film non-fiksi, termasuk film mengenai perjalanan dan film pendidikan. Berdasarkan definisi ini, film-film pertama semua adalah film dokumenter. Mereka merekam hal sehari-hari, misalnya kereta api masuk ke stasiun.pada dasarnya, film dokumenter merepresentasikan kenyataan. Artinya film dokumenter berarti menampilkan kembali fakta yang ada dalam kehidupan. (in)
- ( 다큐멘터리는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 다큐멘터리 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 다큐멘터리 영화(영어: Documentary Film), 또는 기록 영화(記錄映畵, 문화어: 시보영화)는 사실을 기록하려고 시도한 논픽션 형태의 시각적인 작품이다. "다큐멘터리"라는 단어는 라틴어 "documentum"에서 유래되었다. (ko)
- ドキュメンタリー（英語: documentary）は、事実の特定の主題についてリポートする映画・テレビ番組・ラジオ番組。 特定の主題を設定して（選択的に）事実を記録した映画・テレビ番組・ラジオ番組、ということである。 ちなみにドキュメンタリーという用語がどのように誕生したか説明すると、そもそも英語で「ドキュメント document」というのは「情報や証拠、あるいは公式記録などを提供する、手書きの文書・印刷物・電子媒体などによる、一品」という意味であり、それの形容詞が「ドキュメンタリーdocumentary」であり、つまり「ドキュメント的な」という表現、ドキュメントに準ずる、という表現であり、それが名詞化したのが、つまり形容詞が名詞化したのがドキュメンタリー という用語であり、もとは、ドキュメントに準ずるもの、という表現である。 ドキュメントというものは歴史が非常に長く、文字が発明されて以降、もともともっぱら文字で記録されていたものなのだが、（19世紀末あたりに）映像を記録する技術が開発された後には、その技術を使って、従来は文字だけで行われていたドキュメント作成を映像でも行うようになり、それをドキュメンタリーと呼ぶようになった、ということなのである。 映画に関しては「記録映像」「記録映画」とも言われる。テレビ番組の場合は「ドキュメンタリー番組」「ドキュメンタリー」「記録映像」などと呼ばれる。ドキュメンタリーには、録音してラジオで放送するもの、たとえば街頭録音やナレーション録音などで構成したラジオ番組もあり、それは「 radio documentary」と呼ばれている。 媒体ごと、作品ごとに、さまざまな手法がある。 なお、一般的にドキュメンタリーは「 "制作者の意図や主観を含まぬ"事実の描写」と認識され、他方「劇映画 (Drama film) やドラマは創作・フィクションである」と認識されているが、制作者の意図が入り込む、一種の嘘をついてしまうことがある、という点では差が無いと森達也など実務者らからは指摘されている。 (ja)
- Een documentaire is een op feiten gebaseerde film waarin de maker een beeld tracht te geven van een aspect uit de realiteit, zoals uit de politiek, wetenschap, maatschappij of geschiedenis, natuur of van de persoonlijke belevingswereld van de documentairemaker. De documentaire onderscheidt zich van een registratie door de wijze waarop het verhaal verteld wordt. Dit kan zowel zitten in de opbouw van het verhaal, dat over het algemeen meerdere verhaallijnen telt, als in de wijze waarop dit in beeld gebracht is, of verklankt. In tegenstelling tot reportages, wordt bij een documentaire het onderwerp in een groter geheel geplaatst. De hoeveelheid research die daarvoor nodig is, is daardoor in de regel ook groter. Hoewel er inhoudelijk of technisch geen enkele reden is om geen korte documentaire te maken, of een lange reportage, duren documentaires vaak langer dan 15 minuten, en reportages korter dan 10 minuten. Door de opkomst van documentaire films die grote Amerikaanse nieuwsmedia via internet aanbieden, is er een verschuiving zichtbaar naar kortere documentairevideo's. Documentaires zijn informatief van aard. Soms pogen documentaires een objectief beeld te geven van een onderwerp. Er is veel discussie over wat objectief is, want de documentairemaker kiest zijn beelden uit de werkelijkheid, wat op zich al een subjectieve handeling is. Bij een creatieve auteursdocumentaire wordt juist de nadruk gelegd op de subjectieve visie van de filmmaker. De documentaire tracht als een van de manieren van het vertellen van verhalen de toeschouwer met zijn beeldverhaal de werkelijkheid te laten zien van buiten de wereld van de film. De organisatie “World Union of Documentary“ gaf in 1948 deze definitie aan documentaire: “Met documentairefilm wordt bedoeld alle methoden van opname op celluloid van enig aspect van de realiteit door ofwel feitelijke filmopname ofwel door een integere en gerechtvaardigde reconstructie, om daarmee een beroep te doen op zowel verstand als gevoel, met als doel het stimuleren van het verlangen naar en het vergroten van menselijke kennis en begrip, en het eerlijk tonen van problemen en oplossingen daarvan op het terrein van economie, cultuur en menselijke relaties.” Behalve het gebruik van celluloid voor filmopnamen is deze definitie nog steeds van kracht.De soorten, vormen en genres van documentaires en de daarachterliggende bedoelingen lopen uiteen. Maar het voornaamste raakvlak dat verschillende soorten documentaires hebben is de weergave van de werkelijkheid. Deze werkelijkheid is een 'subjectieve constructie' die tot stand wordt gebracht door de schrijver, de regisseur, de filmploeg en de editor. (nl)
- Il documentario è un'opera audiovisiva i cui elementi narrativi ed espressivi costitutivi sono colti dalla realtà; nel documentario la vicenda narrata, gli ambienti dove si svolge e i personaggi che la interpretano sono reali e agiscono su un piano di realtà, a differenza del tradizionale cinema di finzione (detto anche cinema a soggetto) dove invece gli elementi costitutivi sono sostanzialmente costruiti artificiosamente. Il documentarista basa la narrazione e la drammaturgia del film sulla propria visione soggettiva di un determinato aspetto della realtà osservata e sulla sua interpretazione. (it)
- Film dokumentalny – jeden z trzech (obok filmu fabularnego oraz filmu animowanego) podstawowych rodzajów filmowych. Filmy dokumentalne w założeniu przedstawiają wycinek rzeczywistości, która podlega możliwie najmniejszej ingerencji ze strony reżysera. Użyte przez Johna Griersona określenie documentary oznacza nadanie twórczego kształtu rzeczywistości, w związku z czym film dokumentalny posługuje się chwytami retorycznymi, które służą przekonaniu widza do wizji świata promowanej przez filmowca. Za pierwsze dokumenty uznawane są eksperymentalne filmy wykonane przez ekipy filmowe Thomasa Edisona oraz braci Lumière, a za pierwszą pracę teoretyczną poświęconą potencjałowi dokumentalnemu sztuki filmowej – Nowe źródło historii Bolesława Matuszewskiego. Nowe środki wyrazu do rozwijającego się rodzaju filmowego wnieśli Robert J. Flaherty (pionier filmu etnograficznego) oraz przedstawiciele radzieckiej szkoły montażu. Z inspiracji tych ostatnich zrodził się gatunek symfonii miejskiej (Dżiga Wiertow, Joris Ivens, , Jean Vigo). Jednakże w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku dokument odegrał szczególną rolę jako narzędzie propagandy – zarówno totalitarnej (Leni Riefenstahl, Ołeksandr Dowżenko), jak i w państwach demokratycznych. W latach sześćdziesiątych szczególną popularność zdobyła nowa forma dokumentu pod nazwą kina bezpośredniego ( w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, cinéma-vérité we Francji), a główny ciężar produkcji filmów dokumentalnych zaczął spoczywać na telewizji. Współcześnie walor dokumentu jako wiarygodnego zapisu rzeczywistości zanika w obliczu zjawisk takich jak mockument oraz cyfrowa obróbka obrazu, które stwarzają większe możliwości manipulacji widzem. (pl)
- Документа́льное кино́ (или неигрово́е кино́) — вид кинематографа. Документальным называется фильм, в основу которого легли съёмки подлинных событий и лиц. Термин «документальный» (англ. documentary) применительно к таковому жанру/виду кино был впервые предложен Джоном Грирсоном (под псевдонимом «Кинозритель» англ. The Moviegoer) в рецензии на фильм Роберта Флаэрти «Моана южных морей», опубликованной 8 февраля 1926 года в The New York Sun. До этого французские журналисты и критики называли так фильмы, сделанные на материалах съёмок путешествий. Грирсон же определил документальное кино как «творческую разработку действительности». Первые документальные съёмки были произведены ещё при зарождении кинематографа. Темой для документальных фильмов чаще всего становятся интересные события, культурные явления, научные факты и гипотезы, а также знаменитые персоны и сообщества. Мастера этого вида кинотворчества нередко поднимались до серьёзных философских обобщений в своих произведениях. Реконструкции подлинных событий в игровом (англ. fiction) кинематографе (например, исторический фильм, байопик, и т. п.) не относятся к документальному кино. (ru)
- En dokumentärfilm är en film som dokumenterar en aspekt av verkligheten. En dokumentärfilm är inte dramatiserad eller iscensatt och historien som berättas är inte fiktiv. En dokumentär kan exempelvis avhandla historia, natur och vetenskap, mänskliga livsöden eller politiska och sociala motsättningar. De kan också skildra exotiska platser, storslagna och ordinära händelser och annorlunda människor, men lika gärna vardagliga företeelser och vanliga människor. En tydlig avgränsning mellan dokumentärfilm och spelfilm är omöjlig att göra. Att skildra något på film innebär alltid ett redigerat utsnitt av verkligheten tillsammans med ett formspråk. Dokumentären har beskrivits som "en filmisk praktik, en tradition, och ett publikt förhållningssätt till filmupplevelsen" som hela tiden utvecklas och som saknar tydliga gränsdragningar. Nanook - köldens son, producerad 1922 av kanadensaren Robert Flaherty, brukar kallas för den första långfilmsdokumentären. (sv)
- Documentário é uma produção artística, via de regra um filme, não-ficcional, que se caracteriza principalmente pelo compromisso da exploração da realidade. Isto não significa que represente a realidade «tal como ela é»: o documentário, assim como o cinema de ficção, é uma representação parcial e subjetiva da realidade. (pt)
- Документальний фільм — фільм, в основу якого покладені зйомки реальних подій та осіб. Темою для документальних фільмів найчастіше стають історичні події, культурні та соціальні явища, відомі особистості та товариства. Неігровий кінофільм, призначений для "документування реальності, головним чином з метою навчання, освіти або збереження історичних записів ". Білл Ніколс охарактеризував документальний фільм з точки зору «практики створення фільмів, кінематографічної традиції та способу сприйняття аудиторії [який залишається] практикою без чітких меж». Ранні документальні фільми, які спочатку називалися " актуальними фільмами ", тривали одну хвилину або менше. З часом документальні фільми стали довшими та включали більше категорій. Декілька прикладів: навчальні, спостережливі та документальні . Документальні фільми дуже інформативні і часто використовуються в школах як джерело для навчання різним принципам . Режисери-документалісти зобов'язані бути правдивими щодо свого бачення світу, не навмисно спотворюючи тему. Платформи соціальних медіа (такі як YouTube) забезпечили шлях для зростання жанру документального кіно . Ці платформи збільшили територію поширення та полегшили доступ. (uk)
- 纪录片是指描写、记录或者研究現實世界題材的电影。与纪录片相对的為劇情片。在大多数情况下，纪录片不需要演员參與。在纪录片中表现的人、地点、情况与現實、实际情况一致。纪录片的題材范围廣泛，既包括完全纪实的电影，亦包括了真人秀等节目。而紀錄片的存在往往都會涉及政治話題而備受爭議。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Dokumentární film je druh filmu, jehož hlavním cílem je zprostředkování a dokumentace skutečnosti. Snímáním reality se vymezuje oproti filmu hranému i animovanému. Užívá specifických technik natáčení – snímání volnou kamerou z ruky, skrytou kamerou, kontaktního snímání zvuku, improvizované reakce na probíhající událost – které někdy přejímají i jiné filmové žánry – fiktivní dokument / (např. Zelenkův Rok ďábla, ) – či napodobují „dokumentární“ způsob snímání, aby zvýšily dojem autentičnosti. Dokumenty se někdy stávají nástrojem propagandy (Leni Riefenstahlová v nacistickém Německu) či manipulace, někdy jsou naopak důležitým svědectvím, manifestem, či druhem investigativní práce. (cs)
- الفلم الوثائقي أو التوثيقي هو فيلم يعرض فيه مخرجه حقيقة علمية أو تاريخية، أو سياسية، بصورة حيادية ودون إبداء رأي فيها. والفيلم الوثائقي يحوي سردًا تاريخيًا أو سياسيًا لمواقف سجلت سابقًا، أو لنكبات أو حروب حصلت في الماضي أو الحاضر القريب. (ar)
- Το ντοκιμαντέρ είναι είδος κινηματογραφικής ταινίας που πραγματεύεται ιστορικά, πολιτικά, καλλιτεχνικά ή άλλα θέματα, για την παρουσίαση των οποίων βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά και αποδεικτικά στοιχεία. Ο όρος αποδίδεται στον και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για να περιγράψει την ταινία του Moana (1926). Ο Γκρίερσον όρισε το ντοκιμαντέρ ως την «καλλιτεχνική αναπαράσταση της πραγματικότητας». Η ιστορία του είδους ξεκινά ωστόσο από τα τέλη περίπου του 19ου αιώνα, όταν προβάλλονται οι πρώτες ταινίες που σήμερα μπορούν να καταχωρηθούν στα ντοκιμαντέρ. (el)
- Dokumentala zinema eta telebistaren genero zabal ez fikziozkoa da, errealitatetik hartutako irudietan oinarrituta eta nagusiki hezibidea helburu duena edota historiarekin lotutako marka zabaldu nahi duena. Hasieran film mota hauek pelikula euskarrian grabatzen zituzten, baina gaur egun bideo eta ekoizpen digitalak ere badaude. Egileak ematen dion antolaketak, egiturak eta soinuak (testuak eta elkarrizketak) eragiten dute dokumentalak sailkatzeko. (eu)
- Scannán ina ndírítear ar ábhar ar leith, agus a thugann léargais éagsúla ar an téama sin, is ea scannán faisnéise nó clár faisnéise. (ga)
- ( 다큐멘터리는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 다큐멘터리 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 다큐멘터리 영화(영어: Documentary Film), 또는 기록 영화(記錄映畵, 문화어: 시보영화)는 사실을 기록하려고 시도한 논픽션 형태의 시각적인 작품이다. "다큐멘터리"라는 단어는 라틴어 "documentum"에서 유래되었다. (ko)
- Documentário é uma produção artística, via de regra um filme, não-ficcional, que se caracteriza principalmente pelo compromisso da exploração da realidade. Isto não significa que represente a realidade «tal como ela é»: o documentário, assim como o cinema de ficção, é uma representação parcial e subjetiva da realidade. (pt)
- 纪录片是指描写、记录或者研究現實世界題材的电影。与纪录片相对的為劇情片。在大多数情况下，纪录片不需要演员參與。在纪录片中表现的人、地点、情况与現實、实际情况一致。纪录片的題材范围廣泛，既包括完全纪实的电影，亦包括了真人秀等节目。而紀錄片的存在往往都會涉及政治話題而備受爭議。 (zh)
- El documental és un gènere cinematogràfic i televisiu, realitzat amb imatges preses de la realitat. L'organització i estructura d'imatges, sons (textos i entrevistes) segons el punt de vista de l'autor determina el tipus de documental. La seqüència cronològica dels materials, el tractament de la figura del narrador, la naturalesa dels materials -completament reals, recreacions, imatges infogràfiques, tan àmplia en l'actualitat, que van des del documental pur fins a documentals de creació, passant per models de reportatges molt variats, arribant al docudrama (format en el qual els personatges reals s'interpreten a ells mateixos), arribant fins al documental fals. Sovint, els programes de ficció adopten una estructura i manera de narració molt properes al documental, i al seu torn, alguns do (ca)
- Dokumenta filmo estas nefikcia filmo, kun informa aŭ instrua celo, konsistanta ĉefe aŭ ekskluzive el realaj bildoj. Ĝi spekteblas ekzemple kine, televide, vidbende, viddiske aŭ rete. La ĝenro estas sufiĉe varia, depende de la organizado, strukturo, medio kaj celo. Ĝi etendiĝas de la pura formo, kun simpla filmado de la realo, eĉ se posta muntado influas la celon, ĝis diversaj gradoj de antaŭpreparado. Ekzistas ankaŭ falsaj dokumentaj filmoj, t.e. fikciaj filmoj kiuj imitas la stilon de dokumentaj filmoj, ekzemple por prezenti tute fikcian aŭ historie alternativan okazaron. (eo)
- A documentary film or documentary is a non-fictional motion-picture intended to "document reality, primarily for the purposes of instruction, education or maintaining a historical record". Bill Nichols has characterized the documentary in terms of "a filmmaking practice, a cinematic tradition, and mode of audience reception [that remains] a practice without clear boundaries". Social-media platforms (such as YouTube) have provided an avenue for the growth of the documentary-film genre. These platforms have increased the distribution area and ease-of-accessibility. (en)
- Als Dokumentarfilm werden alle Non-Fiction- oder Factual-Filme bezeichnet. Die Gattung des Dokumentarfilms wird wissenschaftlich als filmische Beobachtung und Bearbeitung der Wirklichkeit definiert. Der Begriff, erstmals 1926 in einer Besprechung des Films Moana durch John Grierson nachweislich erwähnt, sollte damals eine besondere Qualität des Authentischen unterstreichen. Diese stand nicht im Widerspruch zu erkennbar narrativen Überformungen der Wirklichkeit und zu inszenatorischen Eingriffen ins vorhandene „Tatsachenmaterial“. Dokumentarfilmische Authentizität ist vor allem als Rezeptionseffekt und nicht als spezifischer Wirklichkeitseindruck zu begreifen. (de)
- El documental es la expresión de un aspecto de la realidad, mostrada en forma audiovisual. La organización y estructura de imágenes y sonidos (textos y entrevistas), según el punto de vista del autor, determina el tipo de documental. Con frecuencia, los programas de ficción adoptan una estructura y modo de narración muy cercanas al documental, y a su vez, algunos documentales reproducen recursos propios de la creación de obras de ficción. (es)
- Le film documentaire ou le documentaire est un genre cinématographique et télévisuel qui se différencie de la fiction. « Film de caractère didactique ou informatif qui vise principalement à restituer les apparences de la réalité », le documentaire — tel un document — est présenté comme une preuve de l’existence d’un phénomène technique, sociétal (humain ou animal), ou historique, dont il veut établir une description minutieuse, voire en tenter l’explication. Une Cinémathèque du documentaire a été créée en France, sous forme d'un groupement d'intérêt public, en 2017. (fr)
- Film dokumenter adalah film yang mendokumentasikan kenyataan. Istilah "dokumenter" pertama digunakan dalam resensi film Moana (1926) oleh Robert Flaherty, ditulis oleh The Moviegoer, nama samaran John Grierson, di New York Sun pada tanggal 8 Februari 1926. (in)
- Il documentario è un'opera audiovisiva i cui elementi narrativi ed espressivi costitutivi sono colti dalla realtà; nel documentario la vicenda narrata, gli ambienti dove si svolge e i personaggi che la interpretano sono reali e agiscono su un piano di realtà, a differenza del tradizionale cinema di finzione (detto anche cinema a soggetto) dove invece gli elementi costitutivi sono sostanzialmente costruiti artificiosamente. (it)
- ドキュメンタリー（英語: documentary）は、事実の特定の主題についてリポートする映画・テレビ番組・ラジオ番組。 特定の主題を設定して（選択的に）事実を記録した映画・テレビ番組・ラジオ番組、ということである。 ちなみにドキュメンタリーという用語がどのように誕生したか説明すると、そもそも英語で「ドキュメント document」というのは「情報や証拠、あるいは公式記録などを提供する、手書きの文書・印刷物・電子媒体などによる、一品」という意味であり、それの形容詞が「ドキュメンタリーdocumentary」であり、つまり「ドキュメント的な」という表現、ドキュメントに準ずる、という表現であり、それが名詞化したのが、つまり形容詞が名詞化したのがドキュメンタリー という用語であり、もとは、ドキュメントに準ずるもの、という表現である。 ドキュメントというものは歴史が非常に長く、文字が発明されて以降、もともともっぱら文字で記録されていたものなのだが、（19世紀末あたりに）映像を記録する技術が開発された後には、その技術を使って、従来は文字だけで行われていたドキュメント作成を映像でも行うようになり、それをドキュメンタリーと呼ぶようになった、ということなのである。 媒体ごと、作品ごとに、さまざまな手法がある。 (ja)
- Een documentaire is een op feiten gebaseerde film waarin de maker een beeld tracht te geven van een aspect uit de realiteit, zoals uit de politiek, wetenschap, maatschappij of geschiedenis, natuur of van de persoonlijke belevingswereld van de documentairemaker. De documentaire tracht als een van de manieren van het vertellen van verhalen de toeschouwer met zijn beeldverhaal de werkelijkheid te laten zien van buiten de wereld van de film. De organisatie “World Union of Documentary“ gaf in 1948 deze definitie aan documentaire: (nl)
- Film dokumentalny – jeden z trzech (obok filmu fabularnego oraz filmu animowanego) podstawowych rodzajów filmowych. Filmy dokumentalne w założeniu przedstawiają wycinek rzeczywistości, która podlega możliwie najmniejszej ingerencji ze strony reżysera. Użyte przez Johna Griersona określenie documentary oznacza nadanie twórczego kształtu rzeczywistości, w związku z czym film dokumentalny posługuje się chwytami retorycznymi, które służą przekonaniu widza do wizji świata promowanej przez filmowca. (pl)
- Документа́льное кино́ (или неигрово́е кино́) — вид кинематографа. Документальным называется фильм, в основу которого легли съёмки подлинных событий и лиц. Термин «документальный» (англ. documentary) применительно к таковому жанру/виду кино был впервые предложен Джоном Грирсоном (под псевдонимом «Кинозритель» англ. The Moviegoer) в рецензии на фильм Роберта Флаэрти «Моана южных морей», опубликованной 8 февраля 1926 года в The New York Sun. До этого французские журналисты и критики называли так фильмы, сделанные на материалах съёмок путешествий. Грирсон же определил документальное кино как «творческую разработку действительности». (ru)
- En dokumentärfilm är en film som dokumenterar en aspekt av verkligheten. En dokumentärfilm är inte dramatiserad eller iscensatt och historien som berättas är inte fiktiv. En dokumentär kan exempelvis avhandla historia, natur och vetenskap, mänskliga livsöden eller politiska och sociala motsättningar. De kan också skildra exotiska platser, storslagna och ordinära händelser och annorlunda människor, men lika gärna vardagliga företeelser och vanliga människor. En tydlig avgränsning mellan dokumentärfilm och spelfilm är omöjlig att göra. Att skildra något på film innebär alltid ett redigerat utsnitt av verkligheten tillsammans med ett formspråk. Dokumentären har beskrivits som "en filmisk praktik, en tradition, och ett publikt förhållningssätt till filmupplevelsen" som hela tiden utvecklas och (sv)
- Документальний фільм — фільм, в основу якого покладені зйомки реальних подій та осіб. Темою для документальних фільмів найчастіше стають історичні події, культурні та соціальні явища, відомі особистості та товариства. Неігровий кінофільм, призначений для "документування реальності, головним чином з метою навчання, освіти або збереження історичних записів ". Білл Ніколс охарактеризував документальний фільм з точки зору «практики створення фільмів, кінематографічної традиції та способу сприйняття аудиторії [який залишається] практикою без чітких меж». (uk)
|
