About: Deer stone

An Entity of Type: WikicatArchaeologicalSitesInMongolia, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Deer stones (also known as reindeer stones) are ancient megaliths carved with symbols found largely in Siberia and Mongolia. The name comes from their carved depictions of flying deer. There are many theories to the reasons behind their existence and the people who made them.

Property Value
dbo:abstract
  • Les pedres de cérvol són monuments en forma de pedres erectes d'entre 1-3 m d'alçada que es troben a l'Àsia Central, principalment a Mongòlia. El seu nom prové del fet que els símbols afaiçonats en la pedra són figures de cérvols molt estilitzades, amb el cos allargat i grans banyes corbades.Se n'han trobat al voltant de 550 a les zones estepàries de Mongòlia, de manera aïllada o en grups de mida variable, sovint en associació amb túmuls d'enterrament.La seva edat, origen i significat no estan completament aclarits, tot i que se suposa que van ser creats a l'edat del bronze i que representen els llocs d'enterrament de persones d'alt rang local. Els mongols consideren que aquests llocs d'enterrament i les pedres de cérvol tenen caràcter sagrat. (ca)
  • Hirschsteine (engl. Deer stones; von Einheimischen in Russland als olennye kamni, von Mongolen als khirigsuur bezeichnet) sind mit Hirschfiguren, Schmuck, Gürteln und Werkzeugen verzierte Steinstelen von ca. 0,5 bis 3 m Höhe in der Sayan-Altai Region von Russland, der Mongolei und Xinjiang in Nordchina. Ihren Namen erhielten die um etwa 1000. v. Chr. von bronzezeitlichen Nomaden errichteten Steine von den darauf abgebildeten fliegenden Hirschen. Bisher wurden über 900 dieser Steine entdeckt, davon alleine 700 in der Mongolei. Die Hirschsteine werden in drei Kategorien eingeteilt, den klassisch mongolischen Typ, den Sayan-Altai-Typ und den westasiatisch-europäischen Typ,wobei der westasiatisch-europäische Typ den ältesten, der klassisch mongolische den kunstvollsten und jüngsten Typ darstellt. * Westasiatisch-Europäisch * Sayan-Altai * Klassisch Mongolisch Im Rahmen des „Mongolian-Smithsonian Deer Stone Project“ untersuchten mongolische Archäologen 15 Steine mit Hilfe von 3D-Scannern. Inzwischen wurden auch einige der darunter liegenden Gräber ausgegraben, bei denen man skythische Einflüsse feststellte, die vermutlich am Übergang der Andronovo-Kultur zu den späteren Xiongnu, einem skythisch-asiatischen Reitervolk zu positionieren sind. Ihre Wurzeln liegen wohl in der in Eurasien verbreiteten Tradition, Steine (teilweise auch auf Hügelgräbern) aufzurichten. Weitere Anknüpfungspunkte der Bilderwelt finden sich in vom Kuban Fluss in Russland über den Südlichen Bug in der Ukraine, der Dobrudscha in Bulgarien bis hinauf zur Elbe in Tschechien und Deutschland. Hirsche oder Rentiere sind zentrale Figuren im eurasischen Schamanismus. So zeigen auch mesolithische Sammler und Jäger deutlich schamanistische Praktiken, die in verschiedenen Gräbern Nordeuropas durch Beigaben von Hirschgeweihen, aber auch durch die Verehrung von Hirschgöttern sowie Felszeichnungen zum Ausdruck kommen. Der Tumuluskomplex und die Hirschsteine von (bzw. ) (Sanhaizi muzang ji lushi 三海子墓葬及鹿石) im Kreis Qinggil (青河县) in Xinjiang stehen seit 2001 auf der Liste der Denkmäler der Volksrepublik China (5-188). In Xinjiang sind sie außerdem in den Kreisen Koktokay, (Altay), Jeminay, Mongolküre (Ili), Arixang (Bortala), Jimsar (Changji) und anderen Orten anzutreffen. (de)
  • Deer stones (also known as reindeer stones) are ancient megaliths carved with symbols found largely in Siberia and Mongolia. The name comes from their carved depictions of flying deer. There are many theories to the reasons behind their existence and the people who made them. (en)
  • La pierre à cerf (ou pierre de cerf), également appelée en mongol bugan chuluu (cyrillique : буган чулуу, MNS : bugan chuluu), est un type de mégalithe rencontré dans le nord de la Mongolie et le sud de la Sibérie. Leur nom provient de leurs gravures où sont souvent représentés des rennes, parfois comme « en train de voler ». La région compte plus de 900 pierres à cerfs datant de la fin du IIe et du début du Ier millénaire av. J.-C. Leur signification est encore mal connue. (fr)
  • Las piedras de ciervo (en mongol, bugan chuluu; en cirílico mongol:буган чулуу) son un tipo de megalitos que se encuentran en el norte de Mongolia y Siberia. Su nombre proviene de sus grabados, que a menudo representan ciervos, a veces como a «punto de volar». La región tiene alrededor de 800 piedras de ciervo que datan de finales del segundo milenio y principios del primer milenio a. C. Su significado todavía no se conoce bien. La exposición «Gravures nomades» que se presentó en el Museo de Tende (Alpes Marítimos), Musée des Merveilles, fue prorrogada hasta el 30 de septiembre de 2020.​ (es)
  • Le stele del Cervo sono un complesso di megaliti istoriati situati in Mongolia; il nome deriva dal fatto che sulla loro superficie sono stati scolpiti dei cervi volanti. Il loro scopo e i loro creatori sono sconosciuti. Gli archeologi hanno rinvenuto ben 500 pietre similmente instoriate in tutta la Mongolia. Tuttavia, nelle rovine dei cimmeri spesso sono state rinvenute pietre incise con gli stessi motivi, ed è noto che questa popolazione penetrò anche in Mongolia. I cimmeri del 1° millennio a.C. lasciarono un piccolo numero (circa dieci esemplari noti) di stele di pietra nello stile distintivo della cultura kurgan. Altre quattro o cinque stele del Cervo risalenti al medesimo periodo sono note nel Caucaso settentrionale. Queste stele sono state probabilmente erette in origine dai popoli nomadi dell'età del bronzo intorno al 1.000 a.C. anche se ulteriori ricerche sembrano supportare l'ipotesi dell'origine cimmerica. Le culture posteriori hanno spesso riutilizzato le stele nei loro tumuli funerari (noti come ) o per altri scopi. Moderni vandali hanno anche contraffatto e saccheggiato le pietre. Sulle stele, oltre alle immagini di cervi volanti, si possono notare un cerchio nella parte superiore e nella parte inferiore un coltello e cintura stilizzati; questo ha fatto supporre che i manufatti rappresentassero persone molto importanti. Raramente, su alcune stele, si trova scolpito anche un volto nella parte superiore. La stele più alta rinvenuta misura 4,5 metri. I siti dove sono presenti i manufatti sono e , questo vicino a Môrôn. (it)
  • 鹿石(しかいし、英語: deer stone, stag stone)とは、古代の巨石記念物の一種。様々な刻印が彫られた柱。名前は、飛翔する鹿の模様が主に象られていることに由来する。 世界中で見られるが、特にシベリア、モンゴル圏の遺跡に集中している。中央アジアと南シベリアで900か所以上で発見されている。成立の背景や造られた目的については、様々な意見、憶測がある。 (ja)
  • 사슴돌(鹿石, 영어: Deer stone)은 시베리아와 몽골 등지에서 발견되는 '사슴'모양이 많이 그려져 있는 고대 거석 기념물이다. (ko)
  • Hertenstenen (ook wel bekend als rendierstenen) zijn oude megalieten met ingekerfde symbolen die over een groot gebied verspreid voorkomen, van Zuid-Siberië tot in Oost-Europa en met de grootste concentratie in Noordwest-Mongolië. De naam komt van de ingekerfde afbeeldingen van hertachtigen, waarschijnlijk rendieren in vliegende galop. De hertenstenen werden waarschijnlijk oorspronkelijk gedurende het 1e millennium v.Chr. door Scytho-Siberische bronstijdnomaden opgericht. Latere culturen hebben de stenen vaak voor hun grafheuvels en andere doeleinden hergebruikt. (nl)
  • Kamienie jeleni (mong. bugan czuluu) – skalne bloki znajdujące się głównie na Syberii i w Mongolii, na których przedstawiono wizerunki zwierząt lecących do nieba, przeważnie reniferów i jeleni. Obiekty te występują pojedynczo lub w grupach, często w bezpośredniej bliskości kurhanów pochówkowych (tzw. chirgisüür) oraz innych zabytków, takich jak stele czy groby. Pierwsze kamienie jeleni powstały prawdopodobnie w połowie epoki brązu w środkowej Mongolii. Następnie na początku epoki żelaza rozpowszechniły się na terenie całej Mongolii, południowej Syberii oraz w niektórych krajach Azji i Europy. Wielkość kamieni waha się od 1 do 4 m wysokości, 20–40 cm grubości i 30–80 cm szerokości. Są one najczęściej granitowe lub łupkowe w zależności od rodzaju skały występującej w okolicy. Wierzchołki są płaskie, zaokrąglone, ścięte lub wykruszone, co wskazuje na celowe zniszczenie. Większość kamieni jest skierowana na wschód. Ich nazwa wywodzi się od wysoce artystycznych przedstawień zwierząt. Często są to wizerunki antropomorficzne – oblicza mają elementy ludzkiej twarzy, natomiast torsy są zwierzęce (jeleni, łosi, reniferów, sporadycznie także koni i koziorożców). W dolnych częściach umieszczono również przedstawienia różnej broni i konnych jeźdźców. Badacze uważają, że tak skomplikowane i czasochłonne figury były wykonywane dla przywódców i zasłużonych wojowników plemiennych. Dotychczas zidentyfikowano ok. 1200 kamieni z czego 550 w Mongolii. Pomimo systematycznej dokumentacji i badań archeologicznych, wciąż niewiele wiadomo o ich historii, przeznaczeniu i funkcjach społeczno-kulturowych. Istnieje natomiast kilka teorii na temat ich pochodzenia. Według archeologów Dymitra Sawinowa oraz M.H. Mannai-Oola kamienie mogą mieć związek z kultami animistycznymi oraz szamanizmem. Ziemia pod kamieniami oraz wokół nich często zawiera zwierzęce szczątki. Nie stwierdzono natomiast żadnych szczątków ludzkich, co dyskredytuje teorię, że kamienie mogły pełnić funkcję nagrobków. Jednakże symbole na kamieniach i obecność ofiarnych zwierząt, według archeologów może wskazywać na funkcje religijne, gdzie odprawiano np. szamańskie rytuały. (pl)
  • Оленный камень — название древних камней с изображениями. (ru)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 8019165 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 15240 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1123865057 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Les pedres de cérvol són monuments en forma de pedres erectes d'entre 1-3 m d'alçada que es troben a l'Àsia Central, principalment a Mongòlia. El seu nom prové del fet que els símbols afaiçonats en la pedra són figures de cérvols molt estilitzades, amb el cos allargat i grans banyes corbades.Se n'han trobat al voltant de 550 a les zones estepàries de Mongòlia, de manera aïllada o en grups de mida variable, sovint en associació amb túmuls d'enterrament.La seva edat, origen i significat no estan completament aclarits, tot i que se suposa que van ser creats a l'edat del bronze i que representen els llocs d'enterrament de persones d'alt rang local. Els mongols consideren que aquests llocs d'enterrament i les pedres de cérvol tenen caràcter sagrat. (ca)
  • Deer stones (also known as reindeer stones) are ancient megaliths carved with symbols found largely in Siberia and Mongolia. The name comes from their carved depictions of flying deer. There are many theories to the reasons behind their existence and the people who made them. (en)
  • La pierre à cerf (ou pierre de cerf), également appelée en mongol bugan chuluu (cyrillique : буган чулуу, MNS : bugan chuluu), est un type de mégalithe rencontré dans le nord de la Mongolie et le sud de la Sibérie. Leur nom provient de leurs gravures où sont souvent représentés des rennes, parfois comme « en train de voler ». La région compte plus de 900 pierres à cerfs datant de la fin du IIe et du début du Ier millénaire av. J.-C. Leur signification est encore mal connue. (fr)
  • Las piedras de ciervo (en mongol, bugan chuluu; en cirílico mongol:буган чулуу) son un tipo de megalitos que se encuentran en el norte de Mongolia y Siberia. Su nombre proviene de sus grabados, que a menudo representan ciervos, a veces como a «punto de volar». La región tiene alrededor de 800 piedras de ciervo que datan de finales del segundo milenio y principios del primer milenio a. C. Su significado todavía no se conoce bien. La exposición «Gravures nomades» que se presentó en el Museo de Tende (Alpes Marítimos), Musée des Merveilles, fue prorrogada hasta el 30 de septiembre de 2020.​ (es)
  • 鹿石(しかいし、英語: deer stone, stag stone)とは、古代の巨石記念物の一種。様々な刻印が彫られた柱。名前は、飛翔する鹿の模様が主に象られていることに由来する。 世界中で見られるが、特にシベリア、モンゴル圏の遺跡に集中している。中央アジアと南シベリアで900か所以上で発見されている。成立の背景や造られた目的については、様々な意見、憶測がある。 (ja)
  • 사슴돌(鹿石, 영어: Deer stone)은 시베리아와 몽골 등지에서 발견되는 '사슴'모양이 많이 그려져 있는 고대 거석 기념물이다. (ko)
  • Hertenstenen (ook wel bekend als rendierstenen) zijn oude megalieten met ingekerfde symbolen die over een groot gebied verspreid voorkomen, van Zuid-Siberië tot in Oost-Europa en met de grootste concentratie in Noordwest-Mongolië. De naam komt van de ingekerfde afbeeldingen van hertachtigen, waarschijnlijk rendieren in vliegende galop. De hertenstenen werden waarschijnlijk oorspronkelijk gedurende het 1e millennium v.Chr. door Scytho-Siberische bronstijdnomaden opgericht. Latere culturen hebben de stenen vaak voor hun grafheuvels en andere doeleinden hergebruikt. (nl)
  • Оленный камень — название древних камней с изображениями. (ru)
  • Hirschsteine (engl. Deer stones; von Einheimischen in Russland als olennye kamni, von Mongolen als khirigsuur bezeichnet) sind mit Hirschfiguren, Schmuck, Gürteln und Werkzeugen verzierte Steinstelen von ca. 0,5 bis 3 m Höhe in der Sayan-Altai Region von Russland, der Mongolei und Xinjiang in Nordchina. Ihren Namen erhielten die um etwa 1000. v. Chr. von bronzezeitlichen Nomaden errichteten Steine von den darauf abgebildeten fliegenden Hirschen. Bisher wurden über 900 dieser Steine entdeckt, davon alleine 700 in der Mongolei. * Westasiatisch-Europäisch * Sayan-Altai * Klassisch Mongolisch (de)
  • Le stele del Cervo sono un complesso di megaliti istoriati situati in Mongolia; il nome deriva dal fatto che sulla loro superficie sono stati scolpiti dei cervi volanti. Il loro scopo e i loro creatori sono sconosciuti. Gli archeologi hanno rinvenuto ben 500 pietre similmente instoriate in tutta la Mongolia. Tuttavia, nelle rovine dei cimmeri spesso sono state rinvenute pietre incise con gli stessi motivi, ed è noto che questa popolazione penetrò anche in Mongolia. I cimmeri del 1° millennio a.C. lasciarono un piccolo numero (circa dieci esemplari noti) di stele di pietra nello stile distintivo della cultura kurgan. Altre quattro o cinque stele del Cervo risalenti al medesimo periodo sono note nel Caucaso settentrionale. (it)
  • Kamienie jeleni (mong. bugan czuluu) – skalne bloki znajdujące się głównie na Syberii i w Mongolii, na których przedstawiono wizerunki zwierząt lecących do nieba, przeważnie reniferów i jeleni. Obiekty te występują pojedynczo lub w grupach, często w bezpośredniej bliskości kurhanów pochówkowych (tzw. chirgisüür) oraz innych zabytków, takich jak stele czy groby. Pierwsze kamienie jeleni powstały prawdopodobnie w połowie epoki brązu w środkowej Mongolii. Następnie na początku epoki żelaza rozpowszechniły się na terenie całej Mongolii, południowej Syberii oraz w niektórych krajach Azji i Europy. (pl)
rdfs:label
  • Pedres de cérvol (ca)
  • Hirschsteine (de)
  • Piedras de ciervo (es)
  • Deer stone (en)
  • Pierre à cerf (fr)
  • Stele del Cervo (it)
  • 사슴돌 (ko)
  • 鹿石 (ja)
  • Hertensteen (nl)
  • Kamienie jeleni (pl)
  • Оленный камень (ru)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License
  NODES
Note 2
Project 1