| dbo:abstract
|
- Dirc van Delf, sometimes anglicized Dirk of Delft (fl. c. 1365 – c. 1404), was a Dutch Dominican theologian. Dirc was probably born at Delft in the County of Holland around 1365 and education from youth by the Dominicans in Utrecht. He earned a doctorate of theology. On 17 December 1391, he was hired as a chaplain at the court of Albert I, Duke of Bavaria and Count of Holland, in The Hague. He was a lecturer (magister) and regent (regens) of the universities of Erfurt and (from 1403) Cologne. The last record of a payment to Dirc from the duke is dated July 1404, and he was certainly not kept on after Albert's death in December 1404. One of the most learned men of his time, Dirc wrote at least two books. The first, completed by 1401, is now lost. It was dedicated to Albert's wife, Margaret of Cleves, and is known only from a reference in the ducal accounts. The second, the Tafel van den Kersten Ghelove (Handbook of the Christian Faith), was begun around 1403 for Albert. It is an encyclopedia of scholastic theology written for a lay audience in the local vernacular, Middle Dutch. Its prose style is highly regarded. Two partial contemporary illuminated manuscripts made for Albert survive: Baltimore, Walters Art Gallery, MS W.171 and New York, Pierpont Morgan Library, MS M.691. Dirc's main sources were Latin, the most important being Hugh Ripelin's 13th-century Compendium theologicae veritatis. The Tafel is divided into two parts: the Winterstuc (Winter Part) and the Somerstuc (Summer Part). The first concerns the Trinity, angelology, anthropology, demonology, hamartiology and the birth and ministry of Jesus. The second concerns the passion of Jesus, the hierarchy of angels, the works of mercy, the sacraments, the Antichrist, the four last things and Heaven. Between the sections on the sacraments is a hodge-podge of less theological topics. These include chapters on pagan virtues; on saint's lives taken from the Vitae Patrum (in Dutch, Vaderboec); on the election and coronation of the Holy Roman Emperor; on chess; on the Queen of Sheba. A morgenspraec (morning conversation) between Jesus and a sinner ends this section and leads into the section on the Antichrist. (en)
- Dirc van Delf, ook wel geschreven als Dirk van Delft (Delft, ca. 1365 – 1404) was een Nederlands theoloog en schrijver. Deze dominicaan was afkomstig uit het Utrechtse en werd hofkapelaan van Albrecht van Beieren en later doctor in de theologie (‘meester in der Godheyt’) en professor in Erfurt. Zijn hoofdwerk is het catechetische boek Tafel van den Kersten Ghelove, een weergave van het christelijk geloof in de wereld. Het werk was in de middeleeuwen geliefd en wordt niet alleen geroemd omdat het een tamelijk volledig overzicht van het onderwerp bevat, maar ook om zijn literaire kwaliteit. De F.P. van Oostrom bespreekt Van Delft in zijn dissertatie Het woord van eer. Literatuur aan het Hollandse hof omstreeks 1400 en kwalificeert in een artikel diens hoofdwerk als volgt: Ofschoon het werk is geschreven in een prozastijl die tot de fraaiste van onze middeleeuwen behoort, gaat het hier niet om literatuur in de moderne zin van het woord. De Tafel, opgezet in de tweeluikvorm van Winsterstuc en Somerstuc, biedt een encyclopedisch overzicht van de goddelijke schepping (inclusief moraaltheologie) zoals die in de ogen van de zeergeleerde dominicaan Dirc van Delft […] in elkaar stak. Volgens C.G.N. de Vooys hechtte Dirc van Delf zelf aan een levendige schrijfstijl en wilde hij de wetenschap van zijn tijd encyclopedisch weergeven voor leken. De Vooys citeert Van Delf, die schrijft: ‘want ic nu mit desen boec wairlike lude leren wil’ en stelt dat het geven van onderwijs Van Delfs lust en leven is. De Vooys signaleert een betrekkelijk veelvuldig gebruik van neologismen, aandacht voor woordklank en ritme en een subtiel gebruik van . (nl)
|
| rdfs:comment
|
- Dirc van Delf, sometimes anglicized Dirk of Delft (fl. c. 1365 – c. 1404), was a Dutch Dominican theologian. Dirc was probably born at Delft in the County of Holland around 1365 and education from youth by the Dominicans in Utrecht. He earned a doctorate of theology. On 17 December 1391, he was hired as a chaplain at the court of Albert I, Duke of Bavaria and Count of Holland, in The Hague. He was a lecturer (magister) and regent (regens) of the universities of Erfurt and (from 1403) Cologne. The last record of a payment to Dirc from the duke is dated July 1404, and he was certainly not kept on after Albert's death in December 1404. (en)
- Dirc van Delf, ook wel geschreven als Dirk van Delft (Delft, ca. 1365 – 1404) was een Nederlands theoloog en schrijver. Deze dominicaan was afkomstig uit het Utrechtse en werd hofkapelaan van Albrecht van Beieren en later doctor in de theologie (‘meester in der Godheyt’) en professor in Erfurt. Zijn hoofdwerk is het catechetische boek Tafel van den Kersten Ghelove, een weergave van het christelijk geloof in de wereld. Het werk was in de middeleeuwen geliefd en wordt niet alleen geroemd omdat het een tamelijk volledig overzicht van het onderwerp bevat, maar ook om zijn literaire kwaliteit. (nl)
|
