| dbo:abstract
|
- Un contrabaix és un instrument de corda fregada. És el més greu d'aquesta família. Té elements que el fan semblant a la viola, el violoncel i el violí, però també ha heretat característiques que són més pròpies de la viola d'arc. Per les seves dimensions (al voltant d'1,85 m) es toca dret o assegut en un tamboret alt. Es fa sonar amb l'arquet, encara que les cordes també poden ser -i, de fet, és habitual que ho siguin- polzades en pizzicato. L'arc es pot agafar d'acord amb dues tècniques: la francesa que és com en els altres instruments de la seva família, i l'alemanya en què el palmell de la mà es col·loca perpendicular l'arc. Les tipologies d'arc utilitzades en un cas i en l'altre també són diferents. És un instrument que es troba en molts tipus de conjunts, des de l'orquestra, fins al jazz clàssic, i passant per molts tipus de grups de música tradicional d'arreu d'Europa en els quals esdevé el baix més idoni. Entre aquests es troba la cobla. Tradicionalment, el contrabaix ha tingut quatre cordes; modernament, però, els contrabaixos d'orquestra es construeixen amb cinc, mentre que en algunes cobles encara resten instruments de tres cordes, encordats amb cordes de tripa, i amb un perfil diferent, més allunyat del violí i més proper al de la guitarra. És aquest el tipus de contrabaix que normalment es coneix amb el nom de «verra». Les cordes estan afinades per quartes i no pas per quintes com en la resta d'instruments occidentals de corda fregada, característica que l'apropa a la viola d'arc. El claviller també és en forma de voluta com en el violí, però les clavilles no entren a pressió com en aquest, sinó que van roscades. Fins fa unes dècades hi havia hagut la tradició que els instrumentistes que tocaven el violoncel, toquessin també el contrabaix. Modernament aquesta tradició s'ha canviat i és fins a cert punt freqüent -si més no en l'àmbit de la música popular- que qui toca el contrabaix, toqui també el baix elèctric. Un cas prou conegut és el del cantant i compositor de música pop Sting. Donada la seva tessitura greu i una certa limitació en l' i per a l'execució de notes ràpides i passatges de virtuosisme, el contrabaix ha estat poc utilitzat com a instrument solista. En aquest terreny destaquen els concerts per a contrabaix i orquestra de Carl Ditters von Dittersdorf o el duet per a violoncel i contrabaix de Rossini. (ca)
- Kontrabas (hovorově basa či barbora) je obvykle čtyřstrunný smyčcový nástroj se strunami laděnými v čistých kvartách: (C/D), E1, A1, D, G (na rozdíl od většiny moderních smyčcových nástrojů, které jsou laděny v kvintách). Má široké využití v klasické hudbě – je nedílnou součástí symfonických i komorních orchestrů a mnoha smyčcových komorních souborů. Velice důležitou roli hraje i v dalších hudebních stylech: jazz, blues, folk, country, bluegrass nebo rock and roll. (cs)
- الكَمَان الأَجْهَر (أو كونترباص أو كونتراباس أو كونترابيس في الترجمات الحرفية، من الانجليزية: contrabass) أو البيس هي أكبر الآلات الوترية المعزوفة بواسطة القوس (أو المنقورة) وأكثرها انخفاضا من ناحية الحدة في الأوركسترا السيمفونية الحديثة. الكمان الأجهر هو عضو رسمي في قسم الآلات الوترية للأوركسترا وفرق الحفلات الموسيقية، كما يظهر في تشكيلة الكونشرتو، عزف السولو، وموسيقى الحجرة في الموسيقى الكلاسيكية الغربية. يستخدم البيس في عدة أنواع موسيقية أخرى مثل الجاز، البلوز والروك أند رول بأسلوب عقد 1950، الروكابيلي، السايكوبيلي، الموسيقى الريفية التقليدية، البلوغراس، التانغو، وعدة أنواع من الموسيقى التقليدية. البيس آلة تصويرية تدون معزوفاتها عادتها أعلى بأوكتاف عن الحدة المضبوطة لتفادي الاستعمال المفرط للخطوط الإضافية تحت المدرج. الكمان الجهير هو الآلة الوترية المعاصرة الوحيدة التي تضبط حدتها بمسافات رابعة (مثل كمان الساق)، بحيث تضبط أوتارها عادة على الحدات التالية: مي1، لا1، ري2، و صول2. لا يزال الأصل الدقيق للآلة محل نقاش، بحيث ينقسم الباحثون إلى مجموعة تؤكد على تطور البيس من كمان الساق، ومجموعة أخرى تؤكد على تطوره من عائلة الكمان. يعزف الكمان الأجهر باستعمال قوس (أركو)، أو عن طريق نقر الأوتار (بيزيكاتو)، أو باستعمال تقنية أخرى. تستعمل تقنيتا أركو وبيزيكاتو كلتاهما في مختارات الموسيقى الكلاسيكية وموسيقى التانغو. البيزيكاتو هي التقنية المستعملة عادة في الجاز، البلوز، والروكابيلي. تسستغل الموسيقى الكلاسيكية وموسيقى البلوغراس التقليدية الصوت الطبيعي الذي تنتجه الآلة دون إضافات إلكترونية. كثيرا ما يضخم صوت البيس في الجاز والبلوز والريغي، والأنواع الموسيقية المتعلقة بها. (ar)
- Το κοντραμπάσο ή αλλιώς βαθύχορδο, είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο που παίζεται με δοξάρι. Έχει μήκος περίπου 1.80 μέτρα και διαθέτει τέσσερις χορδές (μι, λα, ρε, σολ), όπως και τα υπόλοιπα έγχορδα της συμφωνικής ορχήστρας. Παλιότερα, ήταν τρίχορδο, ενώ σήμερα υπάρχουν και πεντάχορδα όργανα. Είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος και με τον πιο βαθύ ήχο από τα μέλη της "οικογένειας" του βιολιού. Παίζεται με το κάτω μέρος να στηρίζεται στο έδαφος με τη βοήθεια μεταλλικής ράβδου. Η καταγωγή του ανάγεται στο β’ μισό του 16ου αι., όπου ανήκε στην οικογένεια της βιόλας ντα γκάμπα και ονομαζόνταν βιολόνε. Για δύο αιώνες και περισσότερο χρησιμοποιήθηκε μόνο για να ενισχύσει την μπάσα μελωδική γραμμή ενός μουσικού έργου, την οποία παίζει το βιολοντσέλλο.Ως σολιστικό όργανο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Μότσαρτ ενώ αξιοποιήθηκε επιτυχώς και από άλλους συνθέτες όπως ο Σούμπερτ και ο Στραβίνσκι. Ασφαλώς, το μάκρος των χορδών και οι μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στους φθόγγους του, δυσκολεύουν κάποιες τεχνικές εκτέλεσης ενω είναι πιο δύσκολο να παίξει γρήγορες μελωδίες σαν αυτές που αποδίδουν τα υπόλοιπα έγχορδα! Το κοντραμπάσο είναι επίσης βασικό όργανο της τζαζ μουσικής όπου παίζεται συνήθως όχι με το δοξάρι αλλά με τα δάχτυλα (pizzicato). Γνωστοί κοντραμπασίστες της τζαζ είναι οι , , , κ.ά. (el)
- Kontrabaso estas kordinstrumento kiu estas la plej granda membro de la familioj de violonoj kaj havas la plej malaltan tonalton. Ĝi vaste uziĝas en okcidenta muziko orkestra, rok-muziko, ĵazo kaj blugreso. Oni ludas ĝin aŭ arĉante aŭ plukante la kordojn. Oni opinias ke ĝi estas la nura gambovjolido moderna, sed ĝia origino daŭras debatinda. (eo)
- Der Kontrabass ist das tiefste und größte gebräuchliche Streichinstrument. Er hat ein weites Einsatzgebiet vom modernen Sinfonieorchester über den Jazz bis hin zum ursprünglichen Rock ’n’ Roll und Rockabilly. Ein normaler Kontrabass hat vier Saiten. Im Sinfonieorchester werden auch Instrumente mit fünf Saiten eingesetzt, um den Tonumfang nach unten zu erweitern. Der Kontrabass wird oft einfach als Bass bezeichnet, volkstümlich auch als Bassgeige. Der Name Kontrabass leitet sich von der Kontra-Oktave ab, deren Töne mit dem Instrument erzeugt werden können. (de)
- The double bass, also known simply as the bass (or ), is the largest and lowest-pitched bowed (or plucked) string instrument in the modern symphony orchestra (excluding unorthodox additions such as the octobass). Similar in structure to the cello, it has four, although occasionally five, strings. The bass is a standard member of the orchestra's string section, along with violins, viola, and cello, as well as the concert band, and is featured in concertos, solo, and chamber music in Western classical music. The bass is used in a range of other genres, such as jazz, 1950s-style blues, rock and roll, rockabilly, psychobilly, traditional country music, bluegrass, tango and folk music. The bass is a transposing instrument and is typically notated one octave higher than tuned to avoid excessive ledger lines below the staff. The double bass is the only modern bowed string instrument that is tuned in fourths (like a bass guitar or viol), rather than fifths, with strings usually tuned to E1, A1, D2 and G2. The instrument's exact lineage is still a matter of some debate, with scholars divided on whether the bass is derived from the viol or the violin family. The double bass is played with a bow (arco), or by plucking the strings (pizzicato), or via a variety of extended techniques. In orchestral repertoire and tango music, both arco and pizzicato are employed. In jazz, blues, and rockabilly, pizzicato is the norm. Classical music and jazz use the natural sound produced acoustically by the instrument, as does traditional bluegrass. In funk, blues, reggae, and related genres, the double bass is often amplified. (en)
- El contrabajo es un instrumento musical de cuerda frotada de tesitura grave. Suele tener cuatro cuerdas. El músico que toca el contrabajo recibe el nombre de contrabajista. En otros instrumentos de la familia del contrabajo, como el violín, la viola, el violonchelo y el octabajo, las cuerdas se afinan por quintas ascendentes. En el contrabajo se afinan por cuartas ascendentes: mi-la-re-sol. También los hay de tres cuerdas y de cinco. En los de tres, la más grave suele afinarse en la o en sol; en los de cinco, en un do o un si más grave que la cuarta. (es)
- Kontrabaxua biolinen familiako musika tresnetan, handiena eta soinu apalenekoa den hari instrumentua da. Lurrean finkatu eta zutik jotzen da. Kontrabaxuak lau hari ditu eta kuartetan doitzen da (mi, la, re, sol) eta batzuetan hari apalago bat eransten zaio (do). Kontrabaxuaren zeregin nagusia orkestraren baxuak indartzea da eta oso gutxitan erabiltzen da musika tresna bakarlari gisa. Beethovenek, hala ere, zeregin garrantzitsua eman zion Bosgarren sinfoniako scherzo-an. Lehenengo kontrabaxistarik garrantzitsuena izan zen, eta bigarrena Giovanni Bottesini. Musika klasikoaz gain folk, jazz edo tangoan erabiltzen da. Rock klasikoan ere oso hedatuta zegoen, urteekin baxuak ordezkatu badu ere. (eu)
- La contrebasse est un instrument grave de la famille des instruments à cordes. Avant l'octobasse, la contrebasse est le plus grand (entre 1,60 m et 2,05 m) et l'un des plus graves instruments de cette famille. À la différence des autres instruments de la famille (violon, alto, violoncelle), qui s'accordent en quintes, elle s'accorde aujourd’hui en quartes (du grave vers l'aigu : mi -1, la-1, ré1 et sol1 en notation française ou E1, A1, D2, G2 en notation anglo-saxonne), essentiellement pour des raisons de facilité de doigté. Elle peut se jouer en frottant les cordes avec l'archet (arco) ou en les pinçant avec les doigts (pizzicato). La contrebasse est très utilisée en musique classique au sein des orchestres symphoniques, en musique contemporaine et dans la musique électronique en tant que contrebasse synthétique. En jazz, elle fait partie de la section rythmique. La contrebasse est également utilisée dans les autres styles comme le blues, le bluegrass, le rock 'n' roll, le rockabilly, le jazz rap et le tango. (fr)
- An téaduirlis ceoil is mó, leis an airde is lú, i measc téaduirlisí na ceolfhoirne. Tá dhá chineál ann: ceann ó chlann an víola le guaillí claonta is cúl leata, agus ceann ó chlann an veidhlín le guaillí níos cearnógaí is cúl rud beag cruinn (ach leata, uaireanta). 4 shreang ar an dá cheann, tiúnta i gceathraigh. Uaireanta bíonn an 5ú sreang air is í tiúnta níos ísle ná na sreanga eile. Tá dhá chineál bogha freisin: an cineál Gearmánach don chéad cheann is é greamaithe faoin lámh, agus an cineál Francach a ghreamaítear mar a dhéantar le seinm ar an dordveidhil. Uaireanta pioctar na sreanga, go háirithe don snagcheol agus ceol damhsa. (ga)
- Kontrabas, disebut juga double bass atau bas betot, adalah alat musik dawai gesek terbesar dengan nada terendah dalam orkestra modern. Dalam orkestra, alat musik ini termasuk dalam kelompok alat musik gesek, serta orkes tiup, dan ditampilkan dalam musik concerto, solo, dan kamar dalam musik klasik Barat. Kontrabas juga digunakan dalam berbagai genre lain, seperti jazz, blues, dan rock and roll gaya 1950-an, rockabilly, psychobilly, musik country, bluegrass, tango, dan banyak jenis musik tradisional Barat. Kontrabas adalah satu-satunya alat musik gesek modern yang disetel dalam interval empat (seperti viola da gamba), daripada interval lima, dengan senar biasanya ditala (disetem) ke E1, A1, D2, dan G2. Masih diperdebatkan asal usul alat musik ini, sejumlah sarjana meyakini bahwa alat musik tersebut diturunkan dari viola da gamba atau biola. Kontrabas dapat digesek atau dipetik. Dalam repertoar orkestra dan musik tango, baik dua-duanya dapat dipakai. Dalam jazz, blues, dan rockabilly, kontrabas mesti dipetik. Musik klasik menggunakan suara akustik, seperti misalnya pada musik bluegrass tradisional, tetapi dalam jazz, blues, dan genre terkait, kontrabas sering kali dipasangi dengan penguat suara (amplifier). (in)
- ( 이 문서는 현악기에 관한 것입니다. 파트리크 쥐스킨트의 희곡에 대해서는 문서를, 관악기에 속하는 리코더의 종류에 대해서는 콘트라 베이스 리코더 문서를 참고하십시오.) 콘트라베이스(영어: double bass, 이탈리아어: contrabbasso)는 서양 음악에 쓰이는 활을 사용하는 악기 중에서는 가장 크기가 크고 가장 낮은 음역을 가진 현악기이다. 더블 베이스(영어: double bass)라고도 부른다. (ko)
- コントラバス (ドイツ語: Kontrabass) は、オーケストラなどで最低声部を受け持つ弦楽器。クラシック音楽では主に弓を使って演奏するが、ポピュラー音楽では一般的に指を使って演奏する（ピッツィカート奏法）。 略号は「Cb」。4本または5本の弦を持つ大型の弦楽器である。短縮して単にバス、もしくはベース (Bass) と呼ぶこともある。コントラバス、ダブルベース、アップライトベース、アコースティックベース、ウッドベース、弦バス（和製英語）などの呼び方が存在する。ウッドベースは、音楽用語としての使用頻度が高い。また、フォーク・ミュージックやブルーグラス、カントリーなどではベース・フィドル、ベース・バイオリンなどの呼び方をされる場合もあった。 (ja)
- Il contrabbasso è uno strumento musicale della famiglia dei cordofoni ad arco. È nato nel XVI secolo in Europa; il suono viene prodotto tramite l'attrito sulle corde del crine di cavallo montato su una bacchetta di legno, detta archetto, mentre nel jazz viene suonato quasi esclusivamente pizzicando le corde con le dita della mano. È lo strumento con il suono più grave di tutti gli archi (se si esclude il rarissimo ottobasso): le quattro corde producono rispettivamente dalla più acuta alla più grave le note Sol-Re-La-Mi, in accordatura da orchestra. Per indicare con più precisione la reale altezza di una nota viene utilizzata una nomenclatura che affianca al nome della nota un numero. Questa numerazione inizia dalla nota più bassa del pianoforte (La-1) fino alla nota più alta (Do7). Esistono anche altre accordature quali quella italiana da concerto (consistente nell'alzare l'intonazione delle corde di un tono) e quella viennese (La1, Fa♯1, Re1, La0). Seguendo questo schema le corde del contrabbasso sono: Esistono anche contrabbassi a cinque corde, dove la corda più grave è generalmente un Do0 o un Si-1. La cassa armonica del contrabbasso è lunga normalmente 115 cm. In orchestra il contrabbasso ha raramente una funzione solistica per via del suo suono estremamente basso. Ha però una funzione indispensabile nell'unire i suoni e dare sostegno agli strumenti acuti ed è lo strumento che, di solito, tiene il basso armonico della melodia dell'orchestra. Il contrabbasso è l'unico strumento ad arco che si può trovare in organico e in partitura nelle bande da concerto, wind band ed orchestre a fiati ad organico sinfonico. (it)
- Kontrabas (wł. contrabbasso, skrót: cb.) – muzyczny instrument strunowy z grupy smyczkowych; jest największym instrumentem tej grupy. Muzyk grający na kontrabasie to kontrabasista. (pl)
- De contrabas, ook staande bas of kortweg bas genoemd, is het laagstklinkend muziekinstrument van de strijkinstrumenten. (nl)
- Kontrabas (italienska: contrabasso) är ett stort stråkinstrument i basläge, som regel med fyra strängar. Det kallas ibland basfiol, ståbas eller, i synnerhet inom jazzen, akustisk bas. Den kan knäppas med fingrarna eller spelas med stråke. Kontrabasen är vanligen 1,8–2 meter hög. En kontrabas kan emellertid också ha fem strängar, då stäms den femte strängen i ännu lägre kontra-C eller subkontra-B (H). Kontrabasen är det djupast ljudande stråkinstrumentet. Den har vanligen fyra strängar som är stämda i kvarter, till skillnad från violininstrumentfamiljens tre instrument cellon, violan och violinen som alla är stämda i kvinter. Strängarna är, från den lägsta till den högsta, E1, A1, D och G. I notskrift noteras kontrabasens stämma i basklav upptransponerat en oktav (det vill säga tonerna klingar en oktav under de noterade tonerna). (sv)
- O contrabaixo é um cordofone, instrumento de cordas friccionadas por um arco, transpositor (soa uma oitava abaixo do que se lê na partitura), também tocado por pizzicato (beliscado em italiano), com os dedos. Dentre os instrumentos da família das cordas na orquestra é o registro mais grave e também o de maior tamanho. Usado em grandes orquestras em famílias de até 12 instrumentos e usado sozinho na música de câmara, jazz e música popular. As suas cordas, da mai aguda à mais grave, possuem a seguinte afinação: sol2, ré2, lá-1, mi-1. Há também baixos de cinco cordas, possuindo uma corda mais grave afinada em si (ou, mais raramente, dó-2 ou lá-3) - sendo o dó3 o dó central do piano (numeração tradicional e não a de midi que seria dó4 o central). Seu uso na música de concerto é variado, na ocasião de seu aparecimento era usado para reforçar a melodia mais grave das polifonias, quase sempre dobrando a melodia do violoncelo ou de seu "primo" violone. A partir de Beethoven ele passa a ser usado separadamente do violoncelo e no final do século XIX seu timbre passa a ser mais explorado nas orquestrações de formas variadas, misturadas aos sons do fagote, contrafagote, clarone, etc. Muito além dos seus companheiros antigos de partitura: o violoncelo e os tímpanos. Também no século XIX apareceram as primeiras peças para seu uso solístico em música de câmara e orquestral. Às vezes afinado em Ré (um tom acima da afinação normal) num ato desesperado de trazer seu timbre para o primeiro plano da massa harmônica. No jazz seu uso rítmico é profundamente explorado, por exemplo, com o walking bass. Nesse estilo é muito usado a técnica do pizzicato, mas o arco está presente também nos solos de músicos como Paul Chambers e Niels-Henning Ørsted Pedersen entre outros. Em diversos estilos de música popular do século XX, é comum a utilização do baixo elétrico (inventado por Leo Fender na década dos anos 1950) em vez do contrabaixo tradicional (pt)
- Контраба́с — струнно-смичковий музичний інструмент, який має риси як скрипкового сімейства, так і сімейства віол. Загальна висота інструмента приблизно 2 м. На відміну від альта, форма деки якого на сьогодні аналогічна з сімейством скрипок, контрабас зберіг характеристичну віольну форму верхньої частини деки, адже так музикантові набагато зручніше грати у позиціях сольного грифу. Контрабас — це найнижчий за діапазоном струнно-смичковий інструмент симфонічного оркестру (якщо не брати до уваги октобас) . Його чотири струни, на відміну від інших струнно-смичкових інструментів симфонічного оркестру, налаштовуються по чистих квартах: E,A,D,G. Також застосовується п'ятиструнний контрабас з доданою п'ятою нижньою струною «C» чи зі спеціальним пристосуванням для подовження струни Е. (uk)
- 低音提琴是西洋弦乐器中的一种，也是现代交响乐队中弦乐组中发音最低的乐器。在中國的別稱為倍大提琴。 (zh)
- Контраба́с (итал. contrabbasso) — смычковый музыкальный инструмент с четырьмя струнами, настроенными по квартам: Eк Aк Dб Gб. Самый низкий по звучанию инструмент скрипичного семейства после виолончели, альта и скрипки. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Kontrabas (hovorově basa či barbora) je obvykle čtyřstrunný smyčcový nástroj se strunami laděnými v čistých kvartách: (C/D), E1, A1, D, G (na rozdíl od většiny moderních smyčcových nástrojů, které jsou laděny v kvintách). Má široké využití v klasické hudbě – je nedílnou součástí symfonických i komorních orchestrů a mnoha smyčcových komorních souborů. Velice důležitou roli hraje i v dalších hudebních stylech: jazz, blues, folk, country, bluegrass nebo rock and roll. (cs)
- Kontrabaso estas kordinstrumento kiu estas la plej granda membro de la familioj de violonoj kaj havas la plej malaltan tonalton. Ĝi vaste uziĝas en okcidenta muziko orkestra, rok-muziko, ĵazo kaj blugreso. Oni ludas ĝin aŭ arĉante aŭ plukante la kordojn. Oni opinias ke ĝi estas la nura gambovjolido moderna, sed ĝia origino daŭras debatinda. (eo)
- Der Kontrabass ist das tiefste und größte gebräuchliche Streichinstrument. Er hat ein weites Einsatzgebiet vom modernen Sinfonieorchester über den Jazz bis hin zum ursprünglichen Rock ’n’ Roll und Rockabilly. Ein normaler Kontrabass hat vier Saiten. Im Sinfonieorchester werden auch Instrumente mit fünf Saiten eingesetzt, um den Tonumfang nach unten zu erweitern. Der Kontrabass wird oft einfach als Bass bezeichnet, volkstümlich auch als Bassgeige. Der Name Kontrabass leitet sich von der Kontra-Oktave ab, deren Töne mit dem Instrument erzeugt werden können. (de)
- El contrabajo es un instrumento musical de cuerda frotada de tesitura grave. Suele tener cuatro cuerdas. El músico que toca el contrabajo recibe el nombre de contrabajista. En otros instrumentos de la familia del contrabajo, como el violín, la viola, el violonchelo y el octabajo, las cuerdas se afinan por quintas ascendentes. En el contrabajo se afinan por cuartas ascendentes: mi-la-re-sol. También los hay de tres cuerdas y de cinco. En los de tres, la más grave suele afinarse en la o en sol; en los de cinco, en un do o un si más grave que la cuarta. (es)
- An téaduirlis ceoil is mó, leis an airde is lú, i measc téaduirlisí na ceolfhoirne. Tá dhá chineál ann: ceann ó chlann an víola le guaillí claonta is cúl leata, agus ceann ó chlann an veidhlín le guaillí níos cearnógaí is cúl rud beag cruinn (ach leata, uaireanta). 4 shreang ar an dá cheann, tiúnta i gceathraigh. Uaireanta bíonn an 5ú sreang air is í tiúnta níos ísle ná na sreanga eile. Tá dhá chineál bogha freisin: an cineál Gearmánach don chéad cheann is é greamaithe faoin lámh, agus an cineál Francach a ghreamaítear mar a dhéantar le seinm ar an dordveidhil. Uaireanta pioctar na sreanga, go háirithe don snagcheol agus ceol damhsa. (ga)
- ( 이 문서는 현악기에 관한 것입니다. 파트리크 쥐스킨트의 희곡에 대해서는 문서를, 관악기에 속하는 리코더의 종류에 대해서는 콘트라 베이스 리코더 문서를 참고하십시오.) 콘트라베이스(영어: double bass, 이탈리아어: contrabbasso)는 서양 음악에 쓰이는 활을 사용하는 악기 중에서는 가장 크기가 크고 가장 낮은 음역을 가진 현악기이다. 더블 베이스(영어: double bass)라고도 부른다. (ko)
- コントラバス (ドイツ語: Kontrabass) は、オーケストラなどで最低声部を受け持つ弦楽器。クラシック音楽では主に弓を使って演奏するが、ポピュラー音楽では一般的に指を使って演奏する（ピッツィカート奏法）。 略号は「Cb」。4本または5本の弦を持つ大型の弦楽器である。短縮して単にバス、もしくはベース (Bass) と呼ぶこともある。コントラバス、ダブルベース、アップライトベース、アコースティックベース、ウッドベース、弦バス（和製英語）などの呼び方が存在する。ウッドベースは、音楽用語としての使用頻度が高い。また、フォーク・ミュージックやブルーグラス、カントリーなどではベース・フィドル、ベース・バイオリンなどの呼び方をされる場合もあった。 (ja)
- Kontrabas (wł. contrabbasso, skrót: cb.) – muzyczny instrument strunowy z grupy smyczkowych; jest największym instrumentem tej grupy. Muzyk grający na kontrabasie to kontrabasista. (pl)
- De contrabas, ook staande bas of kortweg bas genoemd, is het laagstklinkend muziekinstrument van de strijkinstrumenten. (nl)
- Контраба́с — струнно-смичковий музичний інструмент, який має риси як скрипкового сімейства, так і сімейства віол. Загальна висота інструмента приблизно 2 м. На відміну від альта, форма деки якого на сьогодні аналогічна з сімейством скрипок, контрабас зберіг характеристичну віольну форму верхньої частини деки, адже так музикантові набагато зручніше грати у позиціях сольного грифу. Контрабас — це найнижчий за діапазоном струнно-смичковий інструмент симфонічного оркестру (якщо не брати до уваги октобас) . Його чотири струни, на відміну від інших струнно-смичкових інструментів симфонічного оркестру, налаштовуються по чистих квартах: E,A,D,G. Також застосовується п'ятиструнний контрабас з доданою п'ятою нижньою струною «C» чи зі спеціальним пристосуванням для подовження струни Е. (uk)
- 低音提琴是西洋弦乐器中的一种，也是现代交响乐队中弦乐组中发音最低的乐器。在中國的別稱為倍大提琴。 (zh)
- Контраба́с (итал. contrabbasso) — смычковый музыкальный инструмент с четырьмя струнами, настроенными по квартам: Eк Aк Dб Gб. Самый низкий по звучанию инструмент скрипичного семейства после виолончели, альта и скрипки. (ru)
- الكَمَان الأَجْهَر (أو كونترباص أو كونتراباس أو كونترابيس في الترجمات الحرفية، من الانجليزية: contrabass) أو البيس هي أكبر الآلات الوترية المعزوفة بواسطة القوس (أو المنقورة) وأكثرها انخفاضا من ناحية الحدة في الأوركسترا السيمفونية الحديثة. البيس آلة تصويرية تدون معزوفاتها عادتها أعلى بأوكتاف عن الحدة المضبوطة لتفادي الاستعمال المفرط للخطوط الإضافية تحت المدرج. الكمان الجهير هو الآلة الوترية المعاصرة الوحيدة التي تضبط حدتها بمسافات رابعة (مثل كمان الساق)، بحيث تضبط أوتارها عادة على الحدات التالية: مي1، لا1، ري2، و صول2. (ar)
- Un contrabaix és un instrument de corda fregada. És el més greu d'aquesta família. Té elements que el fan semblant a la viola, el violoncel i el violí, però també ha heretat característiques que són més pròpies de la viola d'arc. Per les seves dimensions (al voltant d'1,85 m) es toca dret o assegut en un tamboret alt. És un instrument que es troba en molts tipus de conjunts, des de l'orquestra, fins al jazz clàssic, i passant per molts tipus de grups de música tradicional d'arreu d'Europa en els quals esdevé el baix més idoni. Entre aquests es troba la cobla. (ca)
- Το κοντραμπάσο ή αλλιώς βαθύχορδο, είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο που παίζεται με δοξάρι. Έχει μήκος περίπου 1.80 μέτρα και διαθέτει τέσσερις χορδές (μι, λα, ρε, σολ), όπως και τα υπόλοιπα έγχορδα της συμφωνικής ορχήστρας. Παλιότερα, ήταν τρίχορδο, ενώ σήμερα υπάρχουν και πεντάχορδα όργανα. Είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος και με τον πιο βαθύ ήχο από τα μέλη της "οικογένειας" του βιολιού. Παίζεται με το κάτω μέρος να στηρίζεται στο έδαφος με τη βοήθεια μεταλλικής ράβδου. Γνωστοί κοντραμπασίστες της τζαζ είναι οι , , , κ.ά. (el)
- The double bass, also known simply as the bass (or ), is the largest and lowest-pitched bowed (or plucked) string instrument in the modern symphony orchestra (excluding unorthodox additions such as the octobass). Similar in structure to the cello, it has four, although occasionally five, strings. The instrument's exact lineage is still a matter of some debate, with scholars divided on whether the bass is derived from the viol or the violin family. (en)
- Kontrabaxua biolinen familiako musika tresnetan, handiena eta soinu apalenekoa den hari instrumentua da. Lurrean finkatu eta zutik jotzen da. Kontrabaxuak lau hari ditu eta kuartetan doitzen da (mi, la, re, sol) eta batzuetan hari apalago bat eransten zaio (do). Kontrabaxuaren zeregin nagusia orkestraren baxuak indartzea da eta oso gutxitan erabiltzen da musika tresna bakarlari gisa. Beethovenek, hala ere, zeregin garrantzitsua eman zion Bosgarren sinfoniako scherzo-an. Lehenengo kontrabaxistarik garrantzitsuena izan zen, eta bigarrena Giovanni Bottesini. (eu)
- La contrebasse est un instrument grave de la famille des instruments à cordes. Avant l'octobasse, la contrebasse est le plus grand (entre 1,60 m et 2,05 m) et l'un des plus graves instruments de cette famille. À la différence des autres instruments de la famille (violon, alto, violoncelle), qui s'accordent en quintes, elle s'accorde aujourd’hui en quartes (du grave vers l'aigu : mi -1, la-1, ré1 et sol1 en notation française ou E1, A1, D2, G2 en notation anglo-saxonne), essentiellement pour des raisons de facilité de doigté. (fr)
- Kontrabas, disebut juga double bass atau bas betot, adalah alat musik dawai gesek terbesar dengan nada terendah dalam orkestra modern. Dalam orkestra, alat musik ini termasuk dalam kelompok alat musik gesek, serta orkes tiup, dan ditampilkan dalam musik concerto, solo, dan kamar dalam musik klasik Barat. Kontrabas juga digunakan dalam berbagai genre lain, seperti jazz, blues, dan rock and roll gaya 1950-an, rockabilly, psychobilly, musik country, bluegrass, tango, dan banyak jenis musik tradisional Barat. (in)
- Il contrabbasso è uno strumento musicale della famiglia dei cordofoni ad arco. È nato nel XVI secolo in Europa; il suono viene prodotto tramite l'attrito sulle corde del crine di cavallo montato su una bacchetta di legno, detta archetto, mentre nel jazz viene suonato quasi esclusivamente pizzicando le corde con le dita della mano. Esistono anche contrabbassi a cinque corde, dove la corda più grave è generalmente un Do0 o un Si-1. La cassa armonica del contrabbasso è lunga normalmente 115 cm. (it)
- O contrabaixo é um cordofone, instrumento de cordas friccionadas por um arco, transpositor (soa uma oitava abaixo do que se lê na partitura), também tocado por pizzicato (beliscado em italiano), com os dedos. Dentre os instrumentos da família das cordas na orquestra é o registro mais grave e também o de maior tamanho. Usado em grandes orquestras em famílias de até 12 instrumentos e usado sozinho na música de câmara, jazz e música popular. (pt)
- Kontrabas (italienska: contrabasso) är ett stort stråkinstrument i basläge, som regel med fyra strängar. Det kallas ibland basfiol, ståbas eller, i synnerhet inom jazzen, akustisk bas. Den kan knäppas med fingrarna eller spelas med stråke. Kontrabasen är vanligen 1,8–2 meter hög. En kontrabas kan emellertid också ha fem strängar, då stäms den femte strängen i ännu lägre kontra-C eller subkontra-B (H). (sv)
|
_Charles_Garrison,_Dixon's,_New_York,_N.Y.,_ca._May_1947)_(LOC)_(4976467461).jpg){kind=link}
