| dbo:abstract
|
- نهاية اللعب هي المرحلة الثالثة والأخيرة من بعد مرحلتي ، تنتج بعد تبادل كثيف بمعظم القطع . يتعذر أحيانا تحديد الخط الفاصل بين مرحلتي وسط اللعب والنهاية، ولا يعد اختفاء الوزيرين من الرقعة (أي بعد التبادل بهما)علامة دالة على الانتقال إلى مرحلة النهاية، لوجود السمات الأساسية للعب في مرحلة الوسط كتكوين الهجوم على ملك الخصم، أو وجود المميزة للمرحلة الوسطى.... تتنوع الأهداف الاستراتيجية لمرحلة النهاية وتنقسم عموماً إلى ما يلي :
* الهدف الأول : تكوين هجوم موجه إلى ملك الخصم قصد اماتته - وهي الفكرة الأساس للعبة.
* الهدف الثاني : الحصول على تفوق مادي يتمثل في ربح بيدق على الأقل وما فوق ذلك ؛ ليشكل هذا الهدف في حد ذاته فيما بعد وسيلة لتحقيق الهدف الأول.
* الهدف الثالث : الحصول على وضعية جيدة على المستوى الإستراتيجي من خلال منح القطع والبيادق وضعا مثاليا يخول لها إجراء عمليات متناسقة بين الهجوم والدفاع تؤدي إلى نتائج مختلفة كالسيطرة على أطراف الرقعة، إستغلال جيد لنقط الضعف في وضعية الخصم،... أو بوادر تمكن من تحقيق الهدفين الأول والثاني.
* الهدف الرابع : ترقية . يمكن في نهاية اللعب العمل على مزج الأهداف فيما بينها حسب أولويات الوضعية، أو العمل على تحقيق جزء منها. من بين السمات المميزة لمرحلة نهاية اللعب :
* مركزة الملك : تزداد حرية الحركة لقطعة الملك التي تأخذ وضعا مركزيا يسمح لها بخوض المعركة بإتجاه الجهات الأربع للرقعة.
* تكوين بيدق سالك أو أكثر :تتضح في مرحلة النهاية القوة المتزايدة للبيدق، وغالبا ما يكون التفوق المادي في بيدق واحد كفيلاً بتحقيق الفوز.
* ظهور وضعيات : «إجراء نقلات إجبارية تؤدي إلى الخسارة الحتمية» لا يعتمد اللاعب في مرحلة نهاية اللعب على مهارته فحسب بل هو ملزم بتحسين عنصري التقنية والمعرفة النظرية لأداء متكامل في هذه المرحلة المهمة والمتميزة على خلاف المرحلتين الأخرى ين بتقدمها في الميدان النظري وتحديداً على مستوى التصنيف الدقيق لأنواع النهايات حسب أنواع القطع المتبقية على الرقعة وعددها و الأوضاع التي تشغلها، وتعتمد دراسة نهايات اللعب على أعمال كبار المنظرين أمثال زيغبرت تاراش، ،، ، ، .... وغيرهم، وعلى المنصوبات التي تراكمت على مر التاريخ، كما تعتمد على تطور الحاسوب الذي ساهم في بناء قواعد البيانات لمختلف أنواع النهاية. (ar)
- Slovem koncovka, dříve též končící hra, se v šachu označuje ta fáze šachové partie, v níž již na šachovnici zbývá jen málo figur. Koncovky se dělí na různé typy, podle toho, jaký druh materiálu zbyl na šachovnici. Nejdůležitější typy koncovek jsou
* elementární koncovky (např. král proti králi a dámě),
* dámské koncovky (každá strana má dámu, na šachovnici jsou dále i pěšci),
* věžové koncovky (každá strana má věž nebo věže, na šachovnici jsou dále i pěšci),
* pěšcové koncovky (vedle králů jsou na šachovnici jen pěšci),
* koncovky lehkých figur (vedle králů jsou na šachovnici jen pěšci a lehké figury, tedy jezdci a střelci). Alburt a udávají tyto tři základní znaky koncovky: 1) králové se zapojují do boje 2) na významu získávají volní pěšci 3) na rozdíl od předchozích fází hry v koncovce hraje velkou roli nevýhoda tahu, (tzv. Zugzwang). (cs)
- Dins l'entorn dels escacs, el final fa referència a la tercera etapa del joc, després de l'obertura i el mig joc, en la qual queden poques peces sobre el tauler i el desenllaç és imminent. Hom recomana que sigui l'etapa del joc que els principiants aprenguin en primer lloc. (ca)
- In chess and other similar games, the endgame (or end game or ending) is the stage of the game when few pieces are left on the board. The line between middlegame and endgame is often not clear, and may occur gradually or with the quick exchange of a few pairs of pieces. The endgame, however, tends to have different characteristics from the middlegame, and the players have correspondingly different strategic concerns. In particular, pawns become more important as endgames often revolve around attempting to promote a pawn by advancing it to the eighth rank. The king, which normally should stay hidden during the game should become active in the endgame, as it can help escort pawns to the promotion square, attack enemy pawns, protect other pieces, and restrict the movement of the enemy king. All chess positions with up to seven pieces on the board have been solved, that is, the outcome (win, loss, or draw) of best play by both sides is known, and textbooks and reference works teach the best play. Most endgames are not solved, and textbooks teach useful strategies and tactics for them. The body of chess theory devoted to endgames is known as endgame theory. Compared to chess opening theory, which changes frequently, giving way to middlegame positions that fall in and out of popularity, endgame theory is less subject to change. Many endgame studies have been composed, endgame positions which are solved by finding a win for White when there is no obvious way to win, or a draw when it seems White must lose. In some compositions, the starting position would be unlikely to occur in an actual game; but if the starting position is not so exotic, the composition is sometimes incorporated into endgame theory. Chess players classify endgames according to the type of pieces that remain. (en)
- Als Endspiel bezeichnet man im Schach die Endphase einer Partie, wenn nur noch wenige Figurenarten auf dem Brett sind. (de)
- En ajedrez, el final se refiere a la tercera etapa del juego, después de la apertura y el medio juego, en la cual quedan pocas piezas sobre el tablero y el desenlace es inminente. Es la etapa del juego que los principiantes deben aprender primero. (es)
- Amaiera, xakean hasiera eta joko erdiaren ondoren datorren partidaren amaierako fasea da. Fase honetan jada xake-taulan pieza gutxi gelditzen dira eta jada amaiera badatorrela argi ikusten da. Maiz, ongi gauzatzea gehien kostatzen den fasea da. Amaiera hiru kasu hauekin ematen da:
* Jokalarietako batek xake matea gauzatu eta partida irabazten du.
* Jonakarietako batek partida utzi eta galdu egiten du.
* Jokalariek berdinketan amaitzen dute. (eu)
- Au jeu d'échecs, la finale « commence quand la réduction du matériel rend le danger de mat immédiat suffisamment faible pour que les rois sortent de leur retraite et participent au combat. ». Il est difficile de lui fixer des limites précises, et certaines parties ne connaissent pas cette dernière phase, car elles s'interrompent plus tôt (par mat, abandon, ou nulle précoce). Bien qu'elles soient souvent négligées ou redoutées par les joueurs amateurs, les fins de partie constituent un aspect très intéressant du jeu d'échecs, aussi bien sur les plans technique, didactique ou artistique, souvent étroitement mêlés. Publiée depuis 1982 et régulièrement mise à jour, l'Encyclopédie des finales d'échecs présente un classement systématique des finales : le code ECE et tente de présenter un panorama exhaustif des finales : 5 volumes publiés et 9000 positions analysées. Depuis, le monde des finales est devenu un espace de recherche privilégié pour les ordinateurs. Sur le plan technique, une connaissance mininale des finales est nécessaire pour déterminer s'il vaut encore la peine de poursuivre la partie ou non, par exemple. De nombreux pédagogues - à commencer par Siegbert Tarrasch - considèrent d'ailleurs que l'apprentissage du jeu d'échecs doit commencer par l'étude des finales. La seconde justification d'une connaissance, au moins minimale, c'est de permettre au joueur de concrétiser l'avantage matériel ou positionnel qu'il a acquis. (fr)
- Dalam catur dan permainan yang mirip catur, permainan akhir (bahasa Inggris: endgame atau ending) adalah tahap permainan di mana hanya ada sedikit buah catur yang tersisa. Batas antara dan permainan akhir tidak terlalu jelas, dan bisa terjadi secara bertahap atau melalui beberapa pasang buah catur yang cepat. Permainan akhir biasanya memiliki ciri-ciri yang berbeda dari permainan tengah, dan para pemain memiliki urusan strategis yang berbeda. Khususnya, bidak menjadi lebih penting karena permainan akhir biasanya berisi usaha untuk sebuah bidak dengan memajukannya sampai baris kedelapan. Raja, yang harus dilindungi ketika permainan tengah karena ancaman skakmat, menjadi buah catur yang kuat di permainan akhir. Raja bisa dibawa ke pusat papan dan menjadi buah catur penyerang yang berguna. Sementara teori pembukaan catur sering berubah, membuat posisi-posisi berubah popularitasnya juga, teori permainan akhir jarang berubah. Banyak orang telah membuat , posisi permainan akhir yang diselesaikan dengan mencari cara untuk menang sebagai Putih ketika tidak ada cara jelas untuk menang, atau membuat remis ketika kelihatannya Putih pasti kalah. Biasanya dalam permainan akhir, sisi yang lebih kuat (yang lebih banyak dengan standar) sebaiknya mencoba untuk menukar buah catur (kuda, gajah, benteng, dan ratu), dan menghindari pertukaran bidak. Ini biasanya mempermudah mengubah keunggulan material menjadi kemenangan. Sisi yang lebih lemah sebaiknya melakukan kebalikannya. Pemain catur mengelompokan permainan akhir berdasarkan tipe buah catur yang tersisa. (in)
- Negli scacchi, il finale è la parte conclusiva della partita, in cui sono presenti sulla scacchiera solamente pochi pezzi oltre ai due re. Sebbene non sia sempre chiaro in che punto finisce il mediogioco e comincia il finale, queste due parti della partita sono però decisamente diverse in alcune caratteristiche fondamentali. Un esempio è il ruolo del re: se nel mediogioco questo viene mosso raramente, in quanto è possibile attaccarlo e rischia di subire il matto, nel finale è invece un pezzo molto attivo, fondamentale sia nell'attacco che nella difesa; per questo si trova spesso al centro della scacchiera, quando nelle fasi centrali della partita è generalmente tenuto a lato. Un'altra peculiarità è la lotta per portare almeno un pedone a promozione; il ridotto numero di pedoni in campo permette infatti che alcuni di essi siano passati, ovvero non abbiano altri pedoni sulla loro stessa colonna o sulle colonne adiacenti. La possibilità o la minaccia di promuovere questi pedoni diventa spesso un fattore molto importante nei finali. Generalmente, dato che il numero di pezzi è ridotto, il valore di ognuno dei restanti aumenta, così come il loro raggio d'azione; i sacrifici sono più difficili da realizzare e, quando avvengono, portano di solito allo scacco matto, oppure alla promozione forzata di uno o più pedoni. È difficile individuare un punto di partenza per lo studio dei finali: non c'è un ristretto insieme di elementi basilari, come per il mediogioco, o un piccolo insieme di mosse iniziali, come in apertura, dato che non esiste una posizione univoca di partenza, comune a tutti i finali. Si può effettuare una classificazione dei finali per tipologie di posizione, soprattutto in base al tipo di pezzi rimasti in campo. Per questo, la suddivisione comunemente accettata, di portata più generale, è la seguente:
* Finali elementari
* Finali di pedoni
* Finali di pezzi senza pedoni (con pezzi in entrambi gli eserciti)
*
* Finali di donna
* Finali di torre (it)
- No xadrez e em jogos similares, o final refere-se ao estágio do jogo onde poucas peças permanecem no tabuleiro. A linha entre o meio-jogo e o final não é sempre clara, e pode ocorrer gradualmente ou através da rápida de peças. O final, porém, tende a possuir características diferentes do meio-jogo, e os jogadores possuem preocupações estratégicas diferentes. Em particular, peões tornam-se mais importantes, com muitos finais envolvendo a tentativa de promover um peão, que ocorre quando este alcança a última fileira. O rei, que durante o meio-jogo tinha que ser protegido, devido à ameaça de xeque-mate, torna-se uma forte peça no final, podendo ser trazido ao meio do tabuleiro e ser uma peça útil de ataque. Muitos jogadores compuseram de jogo, cujas soluções são ou uma vitória para as brancas quando não há um modo óbvio aparente de vencer, ou um empate, quando as brancas aparentam estar em uma posição perdida. Geralmente, no final, o lado mais forte tentará trocar peças (cavalos, bispos, torres e rainhas), e ao mesmo tempo, evitar a troca de peões. Isto geralmente torna mais fácil para este jogador converter tal vantagem em um jogo ganho. (pt)
- Het eindspel is de laatste fase van een schaakpartij, die zich aandient wanneer een aanzienlijk deel van het materiaal is geruild en waarin: 1.
* De pionnen in waarde veranderen, doordat zij kunnen gaan promoveren 2.
* De waarde van de koning verandert, doordat hij actief aan het spel gaat deelnemen en een bron van kracht wordt, zowel in de aanval als in de verdediging. In het eindspel hebben beide spelers aanzienlijk minder materiaal ter beschikking dan in de voorafgaande fasen. Doordat het bord leger is geworden hebben in het algemeen deze stukken echter wel meer bewegingsvrijheid verkregen dan in de opening en in het middenspel. In het eindspel kan een subtiel voordeel uiteindelijk voor de overwinning zorgen. In vrijwel alle eindspelen zullen de koningen actief aan het spel deelnemen. Gebruikelijk is dat de koningen in de opening een veilig heenkomen zoeken en geen rol van betekenis spelen in het middenspel. Als er echter veel stukken geruild zijn (in het bijzonder de dames), wandelt de koning uit zijn schuilplaats en kan dan zelfs een sterk stuk worden. In het eindspel kan een grote diversiteit aan thema's een rol spelen. Een kleine greep uit deze thema's is: vrijpion, ongelijke lopers, paard tegen loper, verbonden vrijpionnen, verst verwijderde vrijpion, kwadraat van de pion, laveren, zetdwang, tempo, torensteun van achteren, torensteun van de zijkant, vrijpion op de c- of f-lijn, goede en slechte loper. Naast deze schaaktechnische zaken kan bij clubschaak en schaaktoernooien ook tijdnood een rol spelen, doordat de eindspelfase vaak kort voor de tijdcontrole wordt aangevangen. Om de partij te kunnen winnen, zal er uiteindelijk een matvoering plaats moeten vinden, waarna de vijandelijke koning schaakmat wordt gezet. Hierbij heeft de koning van de aan de winnende hand zijnde partij hulp nodig, want wanneer er twee koningen overblijven is het remise. Deze hulp kan bestaan uit een vrijpion die door promotie een dame of een toren wordt. De koning met de dame of met een toren kan de vijandelijke koning mat zetten: zie matvoering. (nl)
- Gra końcowa (końcówka) w partii szachowej to okres gry, gdy na szachownicy pozostało niewiele bierek. Trudno jest jednoznacznie określić, kiedy rozpoczyna się końcówka. Gra końcowa, ze względu na małą liczbę figur, charakteryzuje się wolnymi liniami i kolumnami. Oznacza to, że decydującą rolę w tej fazie partii mogą odgrywać ciężkie figury (hetmany i wieże). Kiedy brakuje tych figur, sporą rolę w zamatowaniu przeciwnika odgrywają króle. Zazwyczaj, jeśli partnerzy mają podobną liczbę bierek w końcówce, partia kończy się remisem. Jeżeli jeden z graczy ma przewagę piona, będzie próbował doprowadzić go do linii przemiany i dorobić dodatkowego hetmana, najczęściej rozstrzygając partię na swoją korzyść. Z tego powodu w końcówce znacznie rośnie wartość pionów. Strona słabsza zazwyczaj próbuje doprowadzić do remisu (pat lub wieczny szach). Nie zawsze strona mająca przewagę jest w stanie doprowadzić do zwycięstwa. Poniższa tabelka przedstawia niektóre klasyczne końcówki, z najczęstszymi zakończeniami. W niektórych sytuacjach, mimo iż zazwyczaj pada remis, możliwy jest mat, przy określonym rozstawieniu figur. (pl)
- Э́ндшпиль (от нем. Endspiel — «заключительная игра») — заключительная часть шахматной или шашечной партии. Провести границу, отделяющую середину шахматной партии (миттельшпиль) от конца (эндшпиля), возможно не всегда. Обычно игра переходит в эндшпиль, когда разменяно большинство фигур и нет характерных для середины игры угроз королям. Как правило, в эндшпиле основной задачей является не поставить мат, а провести пешку в ферзи и таким образом добиться решающего материального преимущества. (ru)
- Slutspel är den sista fasen i ett schackparti. Gränsen mellan mittspel och slutspel är inte entydigt definierad, men slutspelet kan sägas börja när de flesta pjäserna bytts av och ställningen förenklats. I slutspelet skiftar partiet karaktär. Det finns sällan tillräckligt med pjäser kvar för ett angrepp mot motståndarens kung, så fokus är i stället på att erövra motståndarens bönder och forcera ner en egen bonde till sista raden för att förvandla den till en dam. Till skillnad från mittspelet så finns det en väl utvecklad slutspelsteori som beskriver hur man ska spela kända slutspel. Alla partier når inte slutspelet. Många avslutas i mittspelet, några redan i öppningen. (sv)
- Е́ндшпіль (нім. Endspiel — кінцева гра) — заключна стадія партії в шахах чи шашках. (uk)
- 西洋棋的殘局是雙方棋子大幅減少，接近結束的階段，不過棋局也有可能在開局或中局就將死結束，不會進行到殘局。西洋棋的中局和殘局之間沒有明確的分界，一般若快速的進行幾回合的，就算是進入了殘局。 不過殘局的棋子和中局時的特性會有很大的差異，其策略也有所不同。兵在殘局時格外的重要，一般會試著讓兵前進到對方的底線，升變為其他棋子。一般在中局時會保護國王，避免被將死。但國王在殘局時會是強力的棋子，一般會放在棋盤的中心，是有攻擊力的棋子。 西洋棋的開局理論常常會有變化，但殘局理論不太會有變化。許多人會進行，在白方似乎不會勝利的情形下找到勝利的方式，或是在白方似乎快要輸的情形下使雙方和局。 在終局時，較強（有一個或多個子力較強的棋子）的一方會設法兌子（例如騎士、主教、城堡及皇后），但不要用兵來兌子。這比較容易形成子力上的優勢。防守方的策略則應該反過來。 一般而言，若一方在殘局時將兵升變為皇后，而對方無法立刻將兵升變為皇后，升變的一方會勝利。 西洋棋棋手一般會依殘餘棋子的種類來為殘局分類。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Dins l'entorn dels escacs, el final fa referència a la tercera etapa del joc, després de l'obertura i el mig joc, en la qual queden poques peces sobre el tauler i el desenllaç és imminent. Hom recomana que sigui l'etapa del joc que els principiants aprenguin en primer lloc. (ca)
- Als Endspiel bezeichnet man im Schach die Endphase einer Partie, wenn nur noch wenige Figurenarten auf dem Brett sind. (de)
- En ajedrez, el final se refiere a la tercera etapa del juego, después de la apertura y el medio juego, en la cual quedan pocas piezas sobre el tablero y el desenlace es inminente. Es la etapa del juego que los principiantes deben aprender primero. (es)
- Amaiera, xakean hasiera eta joko erdiaren ondoren datorren partidaren amaierako fasea da. Fase honetan jada xake-taulan pieza gutxi gelditzen dira eta jada amaiera badatorrela argi ikusten da. Maiz, ongi gauzatzea gehien kostatzen den fasea da. Amaiera hiru kasu hauekin ematen da:
* Jokalarietako batek xake matea gauzatu eta partida irabazten du.
* Jonakarietako batek partida utzi eta galdu egiten du.
* Jokalariek berdinketan amaitzen dute. (eu)
- Э́ндшпиль (от нем. Endspiel — «заключительная игра») — заключительная часть шахматной или шашечной партии. Провести границу, отделяющую середину шахматной партии (миттельшпиль) от конца (эндшпиля), возможно не всегда. Обычно игра переходит в эндшпиль, когда разменяно большинство фигур и нет характерных для середины игры угроз королям. Как правило, в эндшпиле основной задачей является не поставить мат, а провести пешку в ферзи и таким образом добиться решающего материального преимущества. (ru)
- Е́ндшпіль (нім. Endspiel — кінцева гра) — заключна стадія партії в шахах чи шашках. (uk)
- 西洋棋的殘局是雙方棋子大幅減少，接近結束的階段，不過棋局也有可能在開局或中局就將死結束，不會進行到殘局。西洋棋的中局和殘局之間沒有明確的分界，一般若快速的進行幾回合的，就算是進入了殘局。 不過殘局的棋子和中局時的特性會有很大的差異，其策略也有所不同。兵在殘局時格外的重要，一般會試著讓兵前進到對方的底線，升變為其他棋子。一般在中局時會保護國王，避免被將死。但國王在殘局時會是強力的棋子，一般會放在棋盤的中心，是有攻擊力的棋子。 西洋棋的開局理論常常會有變化，但殘局理論不太會有變化。許多人會進行，在白方似乎不會勝利的情形下找到勝利的方式，或是在白方似乎快要輸的情形下使雙方和局。 在終局時，較強（有一個或多個子力較強的棋子）的一方會設法兌子（例如騎士、主教、城堡及皇后），但不要用兵來兌子。這比較容易形成子力上的優勢。防守方的策略則應該反過來。 一般而言，若一方在殘局時將兵升變為皇后，而對方無法立刻將兵升變為皇后，升變的一方會勝利。 西洋棋棋手一般會依殘餘棋子的種類來為殘局分類。 (zh)
- نهاية اللعب هي المرحلة الثالثة والأخيرة من بعد مرحلتي ، تنتج بعد تبادل كثيف بمعظم القطع . يتعذر أحيانا تحديد الخط الفاصل بين مرحلتي وسط اللعب والنهاية، ولا يعد اختفاء الوزيرين من الرقعة (أي بعد التبادل بهما)علامة دالة على الانتقال إلى مرحلة النهاية، لوجود السمات الأساسية للعب في مرحلة الوسط كتكوين الهجوم على ملك الخصم، أو وجود المميزة للمرحلة الوسطى.... تتنوع الأهداف الاستراتيجية لمرحلة النهاية وتنقسم عموماً إلى ما يلي : يمكن في نهاية اللعب العمل على مزج الأهداف فيما بينها حسب أولويات الوضعية، أو العمل على تحقيق جزء منها. من بين السمات المميزة لمرحلة نهاية اللعب : (ar)
- Slovem koncovka, dříve též končící hra, se v šachu označuje ta fáze šachové partie, v níž již na šachovnici zbývá jen málo figur. Koncovky se dělí na různé typy, podle toho, jaký druh materiálu zbyl na šachovnici. Nejdůležitější typy koncovek jsou Alburt a udávají tyto tři základní znaky koncovky: 1) králové se zapojují do boje 2) na významu získávají volní pěšci 3) na rozdíl od předchozích fází hry v koncovce hraje velkou roli nevýhoda tahu, (tzv. Zugzwang). (cs)
- In chess and other similar games, the endgame (or end game or ending) is the stage of the game when few pieces are left on the board. The line between middlegame and endgame is often not clear, and may occur gradually or with the quick exchange of a few pairs of pieces. The endgame, however, tends to have different characteristics from the middlegame, and the players have correspondingly different strategic concerns. In particular, pawns become more important as endgames often revolve around attempting to promote a pawn by advancing it to the eighth rank. The king, which normally should stay hidden during the game should become active in the endgame, as it can help escort pawns to the promotion square, attack enemy pawns, protect other pieces, and restrict the movement of the enemy king. (en)
- Au jeu d'échecs, la finale « commence quand la réduction du matériel rend le danger de mat immédiat suffisamment faible pour que les rois sortent de leur retraite et participent au combat. ». Il est difficile de lui fixer des limites précises, et certaines parties ne connaissent pas cette dernière phase, car elles s'interrompent plus tôt (par mat, abandon, ou nulle précoce). (fr)
- Dalam catur dan permainan yang mirip catur, permainan akhir (bahasa Inggris: endgame atau ending) adalah tahap permainan di mana hanya ada sedikit buah catur yang tersisa. Batas antara dan permainan akhir tidak terlalu jelas, dan bisa terjadi secara bertahap atau melalui beberapa pasang buah catur yang cepat. Permainan akhir biasanya memiliki ciri-ciri yang berbeda dari permainan tengah, dan para pemain memiliki urusan strategis yang berbeda. Khususnya, bidak menjadi lebih penting karena permainan akhir biasanya berisi usaha untuk sebuah bidak dengan memajukannya sampai baris kedelapan. Raja, yang harus dilindungi ketika permainan tengah karena ancaman skakmat, menjadi buah catur yang kuat di permainan akhir. Raja bisa dibawa ke pusat papan dan menjadi buah catur penyerang yang berguna. (in)
- Negli scacchi, il finale è la parte conclusiva della partita, in cui sono presenti sulla scacchiera solamente pochi pezzi oltre ai due re. Sebbene non sia sempre chiaro in che punto finisce il mediogioco e comincia il finale, queste due parti della partita sono però decisamente diverse in alcune caratteristiche fondamentali. Un esempio è il ruolo del re: se nel mediogioco questo viene mosso raramente, in quanto è possibile attaccarlo e rischia di subire il matto, nel finale è invece un pezzo molto attivo, fondamentale sia nell'attacco che nella difesa; per questo si trova spesso al centro della scacchiera, quando nelle fasi centrali della partita è generalmente tenuto a lato. (it)
- Het eindspel is de laatste fase van een schaakpartij, die zich aandient wanneer een aanzienlijk deel van het materiaal is geruild en waarin: 1.
* De pionnen in waarde veranderen, doordat zij kunnen gaan promoveren 2.
* De waarde van de koning verandert, doordat hij actief aan het spel gaat deelnemen en een bron van kracht wordt, zowel in de aanval als in de verdediging. Naast deze schaaktechnische zaken kan bij clubschaak en schaaktoernooien ook tijdnood een rol spelen, doordat de eindspelfase vaak kort voor de tijdcontrole wordt aangevangen. (nl)
- Gra końcowa (końcówka) w partii szachowej to okres gry, gdy na szachownicy pozostało niewiele bierek. Trudno jest jednoznacznie określić, kiedy rozpoczyna się końcówka. Gra końcowa, ze względu na małą liczbę figur, charakteryzuje się wolnymi liniami i kolumnami. Oznacza to, że decydującą rolę w tej fazie partii mogą odgrywać ciężkie figury (hetmany i wieże). Kiedy brakuje tych figur, sporą rolę w zamatowaniu przeciwnika odgrywają króle. (pl)
- No xadrez e em jogos similares, o final refere-se ao estágio do jogo onde poucas peças permanecem no tabuleiro. A linha entre o meio-jogo e o final não é sempre clara, e pode ocorrer gradualmente ou através da rápida de peças. O final, porém, tende a possuir características diferentes do meio-jogo, e os jogadores possuem preocupações estratégicas diferentes. Em particular, peões tornam-se mais importantes, com muitos finais envolvendo a tentativa de promover um peão, que ocorre quando este alcança a última fileira. O rei, que durante o meio-jogo tinha que ser protegido, devido à ameaça de xeque-mate, torna-se uma forte peça no final, podendo ser trazido ao meio do tabuleiro e ser uma peça útil de ataque. (pt)
- Slutspel är den sista fasen i ett schackparti. Gränsen mellan mittspel och slutspel är inte entydigt definierad, men slutspelet kan sägas börja när de flesta pjäserna bytts av och ställningen förenklats. I slutspelet skiftar partiet karaktär. Det finns sällan tillräckligt med pjäser kvar för ett angrepp mot motståndarens kung, så fokus är i stället på att erövra motståndarens bönder och forcera ner en egen bonde till sista raden för att förvandla den till en dam. Till skillnad från mittspelet så finns det en väl utvecklad slutspelsteori som beskriver hur man ska spela kända slutspel. (sv)
|
.jpg?width=300)
