| dbo:abstract
|
- Galština je termín označující keltský jazyk, kterým mluvili obyvatelé Galie. Julius Caesar se ve svém díle Zápisky o válce galské zmiňuje o galštině jako o jednom ze tří jazyků užívaných galskou populací. Kromě galštiny se v Galii hovořilo ještě , jež byla příbuzná s dnešní baskičtinou, a germánskými jazyky. Galština patřila společně s keltiberštinou, lepontštinou a galatštinou mezi tzv. pevninské keltské jazyky. Lepontština je často považována za dialekt galštiny. Během římské nadvlády byla galština postupně nahrazena vulgární latinou, pročež následně zcela vymizela. (cs)
- El gàl·lic o gal és una llengua indoeuropea del grup cèltic extinta des del segle v. Conjuntament amb el celtibèric, el lepòntic i el gàlata constitueixen el grup de les llengües cèltiques continentals. Al llarg de la seva història va utilitzar l'alfabet etrusc, el grec i el llatí, atès que eren un poble de tradició oral i no disposaven d'alfabet propi. Era parlada a l'antiga Gàl·lia pels pobles gals fins que es va imposar el llatí vulgar de finals de l'Imperi Romà. En coneixem uns centenars d'inscripcions en pedra i ceràmica, així com en monedes, a part de les referències en textos grecs i llatins. En queden avui dia nombrosos topònims i préstecs lingüístics en diverses llengües europees i especialment en el francès i l'occità. (ca)
- اللغة الغاليّة (Gaulish) أو (Gallic)، من اللغات الأوروبية القديمة، التي تتعبر شبه منقرضة حالياً, حيث كانت منتشرة في أواخر الإمبراطورية الرومانية. يتحدث بهذه اللغة الآن عدة قبائل تقطن أغلبها منطقة الغال (والتي تشمل، فرنسا الحديثة، بلجيكا، لوكسمبورغ، معظم دولة سويسرا، ألمانيا الغربية بالإضافة إلى شمال إيطاليا)، ولكل قبيلة لهجة يميزها عن القبائل الأخرى. التاريخ أو المنطقة الزمنية التي كانت تتدوال بها هذه اللغة هي القرن السادس بعد الميلاد بما يقارب الحقبة البرونزية.تم العثور على 13 مخطوطة، على الأقل، تحتوي على كلمات وكتابات من هذه اللغة في اليونان من الكتابات اللاتينية تعود للعصور القديمة. (ar)
- Das Gallische ist eine keltische Sprache, die im Altertum in Gallien gesprochen wurde. Die gallische Sprache ist die am besten belegte der fünf festlandkeltischen Sprachen, die heute alle ausgestorben sind. Gallisch als Sprachbezeichnung ist mindestens seit Aulus Gellius (ca. 180 nach Christus) belegt. (de)
- La gaŭla (aŭ galla laŭ alia skribmaniero) lingvo estas formortinta lingvo el kelta lingvaro, kiun parolis gaŭloj en Gallia Cisalpina kaj Gallia Narbonensis ekde la ferepoko ĝis la tempoj de Romia Imperio. La teritorioj kie ĝi estis indiĝene uzata estas nun Francio, Svisio, norda Italio, orienta Belgio, Luksemburgo kaj okcidenta Germanio. La gaŭla lingvo formortis ĉ. la 4-a jarcento pro premo de la vulgara latina kaj diversaj ĝermanaj lingvoj. Epigrafiaj ekzemploj de la lingvo estas trovitaj en ĉiuj teritorioj de iama Romia Gaŭlio, kiu kovras la tutan teritorion de moderna Francio kaj ankaŭ partojn de Svisio, Italio, Germanio kaj Belgio. Gaŭla lingvo estas parafiletike samgrupa kun la kiel kontinentaj keltaj lingvoj. estas aŭ dialekto de la gaŭla, aŭ tre proksime parenca lingvo. estas formo de la gaŭla kiu formiĝis en Malgrandazio post kelta invado de Balkanio en jaro -281. (eo)
- El idioma galo fue una lengua perteneciente al grupo de las lenguas celtas de la familia indoeuropea. Fue hablada en el área de la antigua Galia por los pueblos galos, antes de que el latín vulgar de finales del Imperio romano se impusiera en esas tierras. El idioma se conoce gracias a unos cientos de inscripciones en piedra, cerámica u otros artefactos y monedas, así como en láminas de plomo (y en una ocasión de cinc). Estos se encuentran por toda la antigua Galia, es decir, especialmente en la actual Francia pero también en partes de Suiza, Italia, Alemania y Bélgica. El galo se agrupa junto con el celtíbero, lepóntico y gálata como lenguas celtas continentales. (es)
- Gaulish was an ancient Celtic language spoken in parts of Continental Europe before and during the period of the Roman Empire. In the narrow sense, Gaulish was the language of the Celts of Gaul (now France, Luxembourg, Belgium, most of Switzerland, Northern Italy, as well as the parts of the Netherlands and Germany on the west bank of the Rhine). In a wider sense, it also comprises varieties of Celtic that were spoken across much of central Europe ("Noric"), parts of the Balkans, and Anatolia ("Galatian"), which are thought to have been closely related. The more divergent Lepontic of Northern Italy has also sometimes been subsumed under Gaulish. Together with Lepontic and the Celtiberian spoken in the Iberian Peninsula, Gaulish helps form the geographic group of Continental Celtic languages. The precise linguistic relationships among them, as well as between them and the modern Insular Celtic languages, are uncertain and a matter of ongoing debate because of their sparse attestation. Gaulish is found in some 800 (often fragmentary) inscriptions including calendars, pottery accounts, funeral monuments, short dedications to gods, coin inscriptions, statements of ownership, and other texts, possibly curse tablets. Gaulish was first written in Greek script in southern France and in a variety of Old Italic script in northern Italy. After the Roman conquest of those regions, writing shifted to Latin script. During his conquest of Gaul, Caesar reported that the Helvetii were in possession of documents in the Greek script, and all Gaulish coins used the Greek script until about 50 BC. Gaulish in Western Europe was supplanted by Vulgar Latin and various Germanic languages from around the 5th century AD onward. It is thought to have gone extinct some time around the late 6th century. (en)
- Galiera edo Galiako zelta antzinako hizkuntza zelta izan zen, latina gailendu baino lehen Galian hitz egiten zena. VI. mendean desagertu bazen ere, haren aztarna batzuek iraun dute Europako zenbait hizkuntzatan eta toponimian. Lepontiera eta galaziera ahaide hurbilak zituen. Hutsune handiak daude galieraren gaineko ezagueran. 800 idazkun inguru ezagutzen dira: eskaintzak, epitafioak, jabetza-akordioak, eta baita lege eta erlijio agiriak ere. Larzac-eko eta Chamalièresko berunak, Lezouxeko platera eta Colignyko Egutegia dira luzeenak. (eu)
- Ba theanga Cheilteach ársa í a labhraíodh i gcodanna den Eoraip chomh déanach leis an Impireacht Rómhánach. Sa chiall is cruinne, ba í an Ghaillis an teanga a bhí á labhairt ag Ceiltigh na Gaille (an Fhrainc, an Bheilg, an Eilvéis, agus an Tuaisceart na hIodáile, mar atá inniu ann). I gciall níos leithne, cuimsíonn sé cineálacha den Cheiltis a labhraíodh i gcuid mhór den Eoraip lárnach ("Noric"), codanna de na Balcáin, agus den Áise Bheag ("an Ghalátais "), a mheastar go raibh lúthghaol acu. Uaireanta, bhí an Leapóintis de chuid Thuaisceart na hIodáile, atá níos éagsúla fós, cuimsithe faoin Ghallis. Tá an Ghaillis, i gcuideachta leis an Leapóintis agus an Cheiltibéiris a labhraítí i Leithinis na hIbéire, san ghrúpa geografach, 'Teangacha Ceilteacha na Mór-roinne'. Tá na gaoil theangeolaíocha eatarthu neamhchinnte, agus na gaoil idir iad féin agus na teangacha Ceilteacha inslithe chomh maith, agus is ábhar díospóireachta leanúnach é mar gheall ar a ndearbhuithe ganna. Faightear an Ghallais i dtuairim is 800 inscríbhinní, go minic neamhiomlán, lena n-áirítear féilirí, cuntais chriadóireachta, séadchomharthaí tórraimh, tíolacthaí gearra do na déithe, inscríbhinní mona, ráitis úinéireachta, agus téacsanna eile, b'fhéidir táibléid mallachta. Ar dtús, scríobhadh téacsanna Gaillise in aibítir na Gréigise i ndeisceart na Fraince agus i leagan den sean-scríbhneoireacht iodálach i dtuaisceart na hIodáile. Tar éis an concas Rómhánach sna réigiúin sin, aistríodh an scríbhneoireacht chuig leas a bhaint as an aibítir laidineach. Tháinig Laidin na ndaoine in áit na Gallaise agus na dteangacha éagsúla Gearmánacha ón haois AD ar aghaidh. (ga)
- Le gaulois (autrefois appelé gallique) est une langue celtique, du groupe celtique continental, utilisée par les Gaulois jusqu'au Ve siècle. En effet, contrairement au basque, autre langue parlée en Gaule et qui subsiste encore aujourd'hui, la langue gauloise a complètement disparu lors de la romanisation du territoire. Les connaissances liées à cette langue sont lacunaires car les Celtes ont privilégié l’oralité et la mémoire pour la transmission des connaissances. La langue gauloise est considérée comme éteinte depuis le VIe siècle, mais de nombreux mots subsistent dans certaines langues d'Europe et surtout dans la toponymie. (fr)
- Bahasa Galia adalah bahasa Keltik yang dituturkan di sebagian kawasan Eropa hingga masa Kekaisaran Romawi. Dalam artian sempit, bahasa Galia adalah bahasa yang dituturkan oleh orang-orang Kelt di Galia (Prancis, Belgia dan Italia utara). Dalam artian yang luas, bahasa ini juga mencakup beberapa ragam bahasa Keltik yang dituturkan di Eropa Tengah ("Norik"), sebagian wilayah Balkan dan Asia Kecil ("Galatia"). Bahasa Lepontik yang lebih berbeda kadang-kadang juga dianggap sebagai bahasa Galia. Bahasa Galia merupakan bagian dari bersama dengan bahasa Keltiberia dan Lepontik . Hubungan kekerabatan di antara mereka masih belum pasti akibat langkanya karya-karya tertulis dalam bahasa-bahasa tersebut. Bahasa Galia ditemukan dalam 800 prasasti yang tidak selalu utuh, seperti kalender, tembikar, monumen pemakaman, persembahan singkat untuk dewa, koin, pernyataan kepemilikan, dan teks-teks lain. Teks Galia pertama kali ditulis dengan menggunakan aksara Yunani di Prancis selatan dan dengan menggunakan salah satu ragam aksara Italik Lama di Italia utara. Setelah Romawi menaklukkan wilayah-wilayah tersebut, bahasa ini ditulis dengan menggunakan abjad Latin. Bahasa Galia digantikan oleh bahasa Latin Vulgar dan bahasa-bahasa Jermanik sejak abad ke-5 M. (in)
- ガリア語（ガリアご、英：Gallic, 仏：gaulois）とは、古代ローマ時代のヨーロッパの地域ガリアで話されたケルト語派の一言語。ゴール語（Gaulish）ともいう。 (ja)
- 갈리아어(Gaulish) 또는 골어는 로마 제국이 오늘날의 프랑스 지방에 해당하는 갈리아 지방에 세력을 미치기 전에 이 지역에서 사용되었던 켈트어파의 한 언어를 말한다. 돌이나 도자기, 화폐, 금속류 등에 새겨진 수백 여개의 글귀를 통해서만 알려져 있다. 현재까지 760점 이상의 기록이 발견되었으며, 오늘날 아키텐을 제외한 프랑스 전역과 스위스, 이탈리아 북부, 벨기에, 독일과 네덜란드 일부 지역에 걸친 갈리아 지방 전역에서 이 언어의 흔적을 찾을 수 있다. (Meid 1994) 현대 프랑스어에도 갈리아어 유래의 어휘가 150~180개 가량 남아있으며, 대부분 목가적·일상적으로 사용되는 어휘들이다. (ko)
- Gallisch is een uitgestorven P-Keltische taal die men in Gallië (een groot deel van West-Europa, vaak synoniem voor het gebied van het huidige Frankrijk) sprak voor de Romeinen en later de Franken de regio binnenvielen. Het behoort tot de vasteland-Keltische talen, een groep van Keltische talen die nu volledig is uitgestorven. Het Gallisch is slechts bekend van schaarse, kleine geschreven teksten en vermeldingen bij klassieke auteurs. De morfologie van het Gallisch kende tamelijk ingewikkelde verbuigingen, in 6 of 7 naamvallen. Door de culturele en politieke overheersing van Rome ging het Gallisch langzaamaan verloren. In sommige gebieden hield de taal echter stand tot aan de verovering van Gallië door de Franken in de 5e eeuw. Gregorius van Tours vermeldde in de 6e eeuw in zijn geschriften dat in zijn streek nog wat mensen Gallisch spraken. Een van de bronnen die iets meer over het Gallisch vertellen, is de Coligny-kalender, die men in Coligny (Frankrijk, vlak bij Lyon) heeft gevonden. Daarop vond men de namen van de maanden en ook een beschrijving van elke dag als "gelukkig" of "ongelukkig." Het Gallisch werd geschreven in verschillende alfabetten: het Griekse, het Latijnse en ook het Etruskische. Er zijn elementen van het Gallisch overgebleven in het Frans en in nog grotere mate in het Waals. Deze invloeden zijn echter zeer gering. In Zuid-Nederland en België zijn toponiemen te vinden die een Keltische, vermoedelijk Gallische oorsprong hebben. Voorbeelden hiervan zijn Ardennen (< Arduinna), Gent (< Ganda of Gonda), Heerlen (< Corriovallo) en Nijmegen (< Noviomagos). (nl)
- La lingua gallica è una lingua celtica estinta, parlata nelle antiche Gallie (odierne Francia, Italia nord-occidentale, Svizzera, Belgio, Lussemburgo, Germania centro-occidentale e Paesi Bassi meridionali) prima della diffusione capillare del latino volgare durante il periodo del Tardo Impero romano, che finì per scalzarne lo stato di prima lingua della maggior parte della sua popolazione. Questa lingua ci è nota attraverso diverse centinaia di iscrizioni (circa ottocento), spesso frammentarie e a volte non ben conservate, realizzate su pietra, su vasi di ceramica e altri manufatti, su monete e talvolta su metallo (generalmente piombo, ma in un caso zinco). Si trovano in tutta la Gallia romana, vale a dire gran parte dell'odierna Francia, così come parti di Svizzera, Italia, Germania e Belgio. Il gallico è parafileticamente raggruppato con il celtiberico, il lepontico, il galato e il cosiddetto gallico cisalpino nel ramo continentale delle lingue celtiche. In un senso più ampio, il gallico può comprendere anche varietà di celtico parlate in buona parte dell'Europa centrale e dei Balcani (Pannonia) e solitamente raggruppate nel norico, che si pensa fosse strettamente imparentato. L'appartenenza al diasistema gallico del lepontico, lingua più anticamente attestata e con caratteri divergenti dal gallico, non è pacifica ma è stata talvolta postulata. Le precise relazioni linguistiche tra le varie lingue celtiche continentali, tra queste e altre lingue avvicinate da alcuni studi (come il lusitano e il tartessico, a volte definiti "lingue para-celtiche"), così come tra loro e le antiche e moderne lingue celtiche insulari (a partire specialmente dall'), sono incerte e tuttora oggetto di dibattito soprattutto a causa della loro scarsa attestazione. Le epigrafi galliche consistono principalmente di calendari, resoconti di vasellame, monumenti e lapidi funebri (epitaffi), brevi dediche a divinità, iscrizioni su monete, dichiarazioni di proprietà, ma constano anche di altre tipologie di testi, come quelle che sembrano essere tavolette di maledizione. (it)
- Língua gaulesa é a língua celta falada na Gália antes do latim vulgar, que se tornou dominante com a conquista do Império Romano. A língua é conhecida de várias centenas de inscrições em rochas, em vasilhames e outros artefatos cerâmicos, em moedas e ocasionalmente em metal (chumbo, e em uma ocasião zinco). Essas inscrições foram encontradas em toda a Gália Romana, principalmente no oeste da França, assim como em regiões da Suíça, Itália, Alemanha e Bélgica (Meid 1994). O gaulês é parafileticamente agrupado com o celtibero, o lepôntico, o gálata e o celta continental. (pt)
- Język galijski – zespół wymarłych dialektów celtyckich, używanych od VI wieku p.n.e. najdalej do V wieku n.e. na terenie współczesnej Francji, Szwajcarii i północnych Włoch. Wedle dzisiejszego stanu wiedzy jest to najlepiej poznany z kontynentalnych języków celtyckich. Galijski jest poświadczony bezpośrednio przez ponad 800 inskrypcji z różnych epok (gallogreckie, galloetruskie, gallołacińskie) i znaczny zbiór danych onomastycznych (zarówno antroponimicznych, jak i toponimicznych), a pośrednio przez zapożyczenia w językach romańskich (głównie we francuskim i oksytańskim), glosy i wzmianki u autorów rzymskich. Po podboju Galii przez Rzymian galijski stopniowo tracił na znaczeniu, wywierając jednak pewien wpływ na lokalne warianty łaciny i stając się tym samym substratem językowym dla francuszczyzny. Galijski był językiem fleksyjnym o dosyć swobodnym szyku wyrazów w zdaniu. Większość tekstów galijskich jest krótka; są to często jednozdaniowe dedykacje, epitafia czy podpisy. Dłuższe inskrypcje mają charakter religijno-magiczny – do najważniejszych należy lunisolarny kalendarz z Coligny oraz tabliczki złorzeczące odnalezione w i Chamalières. Ubogość materiału źródłowego nie pozwala na pełne zbadanie historii języka ani kompletną rekonstrukcję gramatyki, a tłumaczenie z niego opiera się w dużej mierze na wykorzystaniu językoznawczej metody porównawczej. Stosunkowo niewiele inskrypcji w tym i innych językach kontynentalnych utrudnia także badanie ich wzajemnych relacji, jak również stosunku do nadal używanych języków wyspiarskich i tym samym ustalenie dla grupy celtyckiej. Wyginięcie języka wiąże się z postępującą romanizacją populacji galijskojęzycznej. (pl)
- Galliska är ett utdött keltiskt språk. Det tillhörde språkfamiljen fastlandskeltiska språk, vilken även den är utdöd. Galliskan talades i Gallien, men gav efterhand vika för latin vilket senare utvecklades till franska i regionen. Runt år 500 e.Kr. var galliskan definitivt utdöd. Galliska var ett böjningsspråk med en ganska fri ordföljd i en mening. De flesta galliska texter är korta; dessa är ofta dedikationer med bara en mening, epitafer eller signaturer. De längre inskriptionerna är religiöst magiska till sin natur - de viktigaste är den lunisolarkalendern från Coligny och förbannelsetavlorna som finns i L'Hospitalet-du-Larzac och Chamalières. Det magra källmaterialet fattigdom gör inte en fullständig studie av språkets historia möjlig och inte heller kan en fullständig rekonstruktion av grammatik. Översättningen från galliska bygger till stor del på användningen av en jämförande språkmetod. Relativt få inskriptioner i detta och andra kontinentala keltiska språk gör det också svårt att studera deras ömsesidiga släkttskap, liksom deras förhållande till de ökeltiska språk som fortfarandetalas idag. Det gör det svårt att skapa en bild av språkutvecklingen i den keltiska gruppen.Utrotningen av språket har samband med den progressiva romaniseringen av den gallisktalande befolkningen. Notera att bretonska, det keltiska språk som lever kvar i Bretagne, inte är en kvarleva av galliskan, utan infördes i tidig medeltid av invandrare från Wales eller Cornwall. (sv)
- 高盧語是一種已滅亡的凱爾特語言，通行於古羅馬帝國、法蘭克人、及不列顛凱爾特人入侵前的高盧，從發現於法國及比利時各處的上百個墓碑、石柱、紀念碑了解這種語言，其中最著名的，就是發現於法國與瑞士邊界 Ain 河畔的科利尼曆法，是凱爾特民族曆法史料的一大發現。 (zh)
- Галльский язык — мёртвый кельтский язык, распространённый в Галлии до VI века, когда был окончательно вытеснен народной латынью. Согласно одной из двух основных классификаций кельтских языков, галльский и ряд других мёртвых языков — кельтиберский и лепонтийский — объединяют в так называемые «континентальные кельтские языки». Другая классификация, делящая кельтские языки на Q-кельтские и P-кельтские, относит галльский ко второй ветви. (ru)
- Галльська мова (іноді також гальська мова) — мертва континентальна кельтська мова, поширена в Галлії до VI століття по Р.Х., коли зазнала значного занепаду, та на її території була поширена народна латина. Галльська є P-кельтською мовою, хоча деякі написи (наприклад, ) має Q-кельтські характеристики (втім, це питання дискусій серед кельтологів). Галльська має дуже тісний зв'язок з острівними кельтськими (гойдельськими і бритськими). Письмові пам'ятки були виявлені на всьому терені колишньої Римської Галлії, яка охоплює сучасну Францію, а також як частини Швейцарії, Італії, Німеччини та Бельгії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Galština je termín označující keltský jazyk, kterým mluvili obyvatelé Galie. Julius Caesar se ve svém díle Zápisky o válce galské zmiňuje o galštině jako o jednom ze tří jazyků užívaných galskou populací. Kromě galštiny se v Galii hovořilo ještě , jež byla příbuzná s dnešní baskičtinou, a germánskými jazyky. Galština patřila společně s keltiberštinou, lepontštinou a galatštinou mezi tzv. pevninské keltské jazyky. Lepontština je často považována za dialekt galštiny. Během římské nadvlády byla galština postupně nahrazena vulgární latinou, pročež následně zcela vymizela. (cs)
- اللغة الغاليّة (Gaulish) أو (Gallic)، من اللغات الأوروبية القديمة، التي تتعبر شبه منقرضة حالياً, حيث كانت منتشرة في أواخر الإمبراطورية الرومانية. يتحدث بهذه اللغة الآن عدة قبائل تقطن أغلبها منطقة الغال (والتي تشمل، فرنسا الحديثة، بلجيكا، لوكسمبورغ، معظم دولة سويسرا، ألمانيا الغربية بالإضافة إلى شمال إيطاليا)، ولكل قبيلة لهجة يميزها عن القبائل الأخرى. التاريخ أو المنطقة الزمنية التي كانت تتدوال بها هذه اللغة هي القرن السادس بعد الميلاد بما يقارب الحقبة البرونزية.تم العثور على 13 مخطوطة، على الأقل، تحتوي على كلمات وكتابات من هذه اللغة في اليونان من الكتابات اللاتينية تعود للعصور القديمة. (ar)
- Das Gallische ist eine keltische Sprache, die im Altertum in Gallien gesprochen wurde. Die gallische Sprache ist die am besten belegte der fünf festlandkeltischen Sprachen, die heute alle ausgestorben sind. Gallisch als Sprachbezeichnung ist mindestens seit Aulus Gellius (ca. 180 nach Christus) belegt. (de)
- Galiera edo Galiako zelta antzinako hizkuntza zelta izan zen, latina gailendu baino lehen Galian hitz egiten zena. VI. mendean desagertu bazen ere, haren aztarna batzuek iraun dute Europako zenbait hizkuntzatan eta toponimian. Lepontiera eta galaziera ahaide hurbilak zituen. Hutsune handiak daude galieraren gaineko ezagueran. 800 idazkun inguru ezagutzen dira: eskaintzak, epitafioak, jabetza-akordioak, eta baita lege eta erlijio agiriak ere. Larzac-eko eta Chamalièresko berunak, Lezouxeko platera eta Colignyko Egutegia dira luzeenak. (eu)
- ガリア語（ガリアご、英：Gallic, 仏：gaulois）とは、古代ローマ時代のヨーロッパの地域ガリアで話されたケルト語派の一言語。ゴール語（Gaulish）ともいう。 (ja)
- 갈리아어(Gaulish) 또는 골어는 로마 제국이 오늘날의 프랑스 지방에 해당하는 갈리아 지방에 세력을 미치기 전에 이 지역에서 사용되었던 켈트어파의 한 언어를 말한다. 돌이나 도자기, 화폐, 금속류 등에 새겨진 수백 여개의 글귀를 통해서만 알려져 있다. 현재까지 760점 이상의 기록이 발견되었으며, 오늘날 아키텐을 제외한 프랑스 전역과 스위스, 이탈리아 북부, 벨기에, 독일과 네덜란드 일부 지역에 걸친 갈리아 지방 전역에서 이 언어의 흔적을 찾을 수 있다. (Meid 1994) 현대 프랑스어에도 갈리아어 유래의 어휘가 150~180개 가량 남아있으며, 대부분 목가적·일상적으로 사용되는 어휘들이다. (ko)
- Língua gaulesa é a língua celta falada na Gália antes do latim vulgar, que se tornou dominante com a conquista do Império Romano. A língua é conhecida de várias centenas de inscrições em rochas, em vasilhames e outros artefatos cerâmicos, em moedas e ocasionalmente em metal (chumbo, e em uma ocasião zinco). Essas inscrições foram encontradas em toda a Gália Romana, principalmente no oeste da França, assim como em regiões da Suíça, Itália, Alemanha e Bélgica (Meid 1994). O gaulês é parafileticamente agrupado com o celtibero, o lepôntico, o gálata e o celta continental. (pt)
- 高盧語是一種已滅亡的凱爾特語言，通行於古羅馬帝國、法蘭克人、及不列顛凱爾特人入侵前的高盧，從發現於法國及比利時各處的上百個墓碑、石柱、紀念碑了解這種語言，其中最著名的，就是發現於法國與瑞士邊界 Ain 河畔的科利尼曆法，是凱爾特民族曆法史料的一大發現。 (zh)
- Галльский язык — мёртвый кельтский язык, распространённый в Галлии до VI века, когда был окончательно вытеснен народной латынью. Согласно одной из двух основных классификаций кельтских языков, галльский и ряд других мёртвых языков — кельтиберский и лепонтийский — объединяют в так называемые «континентальные кельтские языки». Другая классификация, делящая кельтские языки на Q-кельтские и P-кельтские, относит галльский ко второй ветви. (ru)
- El gàl·lic o gal és una llengua indoeuropea del grup cèltic extinta des del segle v. Conjuntament amb el celtibèric, el lepòntic i el gàlata constitueixen el grup de les llengües cèltiques continentals. Al llarg de la seva història va utilitzar l'alfabet etrusc, el grec i el llatí, atès que eren un poble de tradició oral i no disposaven d'alfabet propi. (ca)
- La gaŭla (aŭ galla laŭ alia skribmaniero) lingvo estas formortinta lingvo el kelta lingvaro, kiun parolis gaŭloj en Gallia Cisalpina kaj Gallia Narbonensis ekde la ferepoko ĝis la tempoj de Romia Imperio. La teritorioj kie ĝi estis indiĝene uzata estas nun Francio, Svisio, norda Italio, orienta Belgio, Luksemburgo kaj okcidenta Germanio. La gaŭla lingvo formortis ĉ. la 4-a jarcento pro premo de la vulgara latina kaj diversaj ĝermanaj lingvoj. Epigrafiaj ekzemploj de la lingvo estas trovitaj en ĉiuj teritorioj de iama Romia Gaŭlio, kiu kovras la tutan teritorion de moderna Francio kaj ankaŭ partojn de Svisio, Italio, Germanio kaj Belgio. (eo)
- Gaulish was an ancient Celtic language spoken in parts of Continental Europe before and during the period of the Roman Empire. In the narrow sense, Gaulish was the language of the Celts of Gaul (now France, Luxembourg, Belgium, most of Switzerland, Northern Italy, as well as the parts of the Netherlands and Germany on the west bank of the Rhine). In a wider sense, it also comprises varieties of Celtic that were spoken across much of central Europe ("Noric"), parts of the Balkans, and Anatolia ("Galatian"), which are thought to have been closely related. The more divergent Lepontic of Northern Italy has also sometimes been subsumed under Gaulish. (en)
- El idioma galo fue una lengua perteneciente al grupo de las lenguas celtas de la familia indoeuropea. Fue hablada en el área de la antigua Galia por los pueblos galos, antes de que el latín vulgar de finales del Imperio romano se impusiera en esas tierras. El idioma se conoce gracias a unos cientos de inscripciones en piedra, cerámica u otros artefactos y monedas, así como en láminas de plomo (y en una ocasión de cinc). Estos se encuentran por toda la antigua Galia, es decir, especialmente en la actual Francia pero también en partes de Suiza, Italia, Alemania y Bélgica. (es)
- Ba theanga Cheilteach ársa í a labhraíodh i gcodanna den Eoraip chomh déanach leis an Impireacht Rómhánach. Sa chiall is cruinne, ba í an Ghaillis an teanga a bhí á labhairt ag Ceiltigh na Gaille (an Fhrainc, an Bheilg, an Eilvéis, agus an Tuaisceart na hIodáile, mar atá inniu ann). I gciall níos leithne, cuimsíonn sé cineálacha den Cheiltis a labhraíodh i gcuid mhór den Eoraip lárnach ("Noric"), codanna de na Balcáin, agus den Áise Bheag ("an Ghalátais "), a mheastar go raibh lúthghaol acu. Uaireanta, bhí an Leapóintis de chuid Thuaisceart na hIodáile, atá níos éagsúla fós, cuimsithe faoin Ghallis. (ga)
- Bahasa Galia adalah bahasa Keltik yang dituturkan di sebagian kawasan Eropa hingga masa Kekaisaran Romawi. Dalam artian sempit, bahasa Galia adalah bahasa yang dituturkan oleh orang-orang Kelt di Galia (Prancis, Belgia dan Italia utara). Dalam artian yang luas, bahasa ini juga mencakup beberapa ragam bahasa Keltik yang dituturkan di Eropa Tengah ("Norik"), sebagian wilayah Balkan dan Asia Kecil ("Galatia"). Bahasa Lepontik yang lebih berbeda kadang-kadang juga dianggap sebagai bahasa Galia. Bahasa Galia digantikan oleh bahasa Latin Vulgar dan bahasa-bahasa Jermanik sejak abad ke-5 M. (in)
- Le gaulois (autrefois appelé gallique) est une langue celtique, du groupe celtique continental, utilisée par les Gaulois jusqu'au Ve siècle. En effet, contrairement au basque, autre langue parlée en Gaule et qui subsiste encore aujourd'hui, la langue gauloise a complètement disparu lors de la romanisation du territoire. Les connaissances liées à cette langue sont lacunaires car les Celtes ont privilégié l’oralité et la mémoire pour la transmission des connaissances. (fr)
- La lingua gallica è una lingua celtica estinta, parlata nelle antiche Gallie (odierne Francia, Italia nord-occidentale, Svizzera, Belgio, Lussemburgo, Germania centro-occidentale e Paesi Bassi meridionali) prima della diffusione capillare del latino volgare durante il periodo del Tardo Impero romano, che finì per scalzarne lo stato di prima lingua della maggior parte della sua popolazione. (it)
- Język galijski – zespół wymarłych dialektów celtyckich, używanych od VI wieku p.n.e. najdalej do V wieku n.e. na terenie współczesnej Francji, Szwajcarii i północnych Włoch. Wedle dzisiejszego stanu wiedzy jest to najlepiej poznany z kontynentalnych języków celtyckich. Galijski jest poświadczony bezpośrednio przez ponad 800 inskrypcji z różnych epok (gallogreckie, galloetruskie, gallołacińskie) i znaczny zbiór danych onomastycznych (zarówno antroponimicznych, jak i toponimicznych), a pośrednio przez zapożyczenia w językach romańskich (głównie we francuskim i oksytańskim), glosy i wzmianki u autorów rzymskich. Po podboju Galii przez Rzymian galijski stopniowo tracił na znaczeniu, wywierając jednak pewien wpływ na lokalne warianty łaciny i stając się tym samym substratem językowym dla francu (pl)
- Gallisch is een uitgestorven P-Keltische taal die men in Gallië (een groot deel van West-Europa, vaak synoniem voor het gebied van het huidige Frankrijk) sprak voor de Romeinen en later de Franken de regio binnenvielen. Het behoort tot de vasteland-Keltische talen, een groep van Keltische talen die nu volledig is uitgestorven. Het Gallisch is slechts bekend van schaarse, kleine geschreven teksten en vermeldingen bij klassieke auteurs. (nl)
- Galliska är ett utdött keltiskt språk. Det tillhörde språkfamiljen fastlandskeltiska språk, vilken även den är utdöd. Galliskan talades i Gallien, men gav efterhand vika för latin vilket senare utvecklades till franska i regionen. Runt år 500 e.Kr. var galliskan definitivt utdöd. Notera att bretonska, det keltiska språk som lever kvar i Bretagne, inte är en kvarleva av galliskan, utan infördes i tidig medeltid av invandrare från Wales eller Cornwall. (sv)
- Галльська мова (іноді також гальська мова) — мертва континентальна кельтська мова, поширена в Галлії до VI століття по Р.Х., коли зазнала значного занепаду, та на її території була поширена народна латина. (uk)
|
