| dbo:abstract
|
- Ο Γοδεφρείδος, αγγλ.: Geoffrey ( π. 1152- 12 Δεκεμβρίου 1212) από τον Οίκο του Ανζού ήταν νόθος γιος του Ερρίκου Β΄ της Αγγλίας, ο οποίος έγινε εκλεγμένος επίσκοπος του Λίνκολν και αρχιεπίσκοπος της Υόρκης. Η ταυτότητα της μητέρας του είναι αβέβαιη, αλλά μπορεί να ονομαζόταν Ykenai. Ο Γοδεφρείδος κατείχε αρκετά μικρά αξιώματα πριν γίνει επίσκοπος του Λίνκολν το 1173, αν και δεν χειροτονήθηκε ως ιερέας μέχρι το 1189. Το 1173–1174 ηγήθηκε μίας εκστρατείας στη βόρεια Αγγλία, για να βοηθήσει στην ανατροπή των νόμιμων αδελφών του· αυτή η εκστρατεία οδήγησε στη σύλληψη του Γουλιέλμου Α΄ της Σκωτίας. Μέχρι το 1182 ο πάπας Λούκιος Γ΄ είχε διατάξει ο Γοδεφρείδος να παραιτηθεί από το Λίνκολν ή να χειροτονηθεί ως επίσκοπος· επέλεξε να παραιτηθεί και έγινε Καγκελάριος. Ήταν ο μόνος από τους γιους του Ερρίκου Β΄, που ήταν παρόντες στο τέλος του βασιλιά. Ο αδελφός τού Γοδεφρείδου, ο Ριχάρδος Α΄, τον όρισε αρχιεπίσκοπο της Υόρκης αφού ανήλθε στον θρόνο της Αγγλίας, πιθανώς για να τον αναγκάσει να γίνει ιερέας και έτσι να εξαλείψει έναν πιθανό αντίπαλο του θρόνου. Μετά από κάποια διαφωνία, ο Γοδεφρείδος χειροτονήθηκε αρχιεπίσκοπος το 1191. Σύντομα ενεπλάκη σε μία σύγκρουση με τον Γουλιέλμο ντε Λονσάν, αντιβασιλιά του Ριχάρδου στην Αγγλία, αφού τέθηκε υπό κράτηση στο Ντόβερ κατά την επιστροφή του στην Αγγλία μετά τη χειροτονία του στη Γαλλία. Ο Γοδεφρείδος διεκδίκησε άσυλο στην πόλη, αλλά συνελήφθη από πράκτορες του ντε Λονσάν και φυλακίστηκε για λίγο στο κάστρο του Ντόβερ. Στη συνέχεια, ένα συμβούλιο μεγιστάνων διέταξε τον Λονσάν να παραιτηθεί, έτσι ο Γοδεφρείδος μπόρεσε να προχωρήσει στην αρχιεπισκοπή του. Ο Γοδεφρείδος πέρασε μεγάλο μέρος της αρχιερατείας του με διάφορες διαμάχες με τα αδέλφια του: πρώτα με τον Ριχάρδο και μετά με τον Ιωάννη, ο οποίος ανήλθε στον αγγλικό θρόνο το 1199. Ο Γοδεφρείδος φιλονίκησε επίσης με τους βοηθούς επισκόπους του, τον Σύλλογο του καθεδρικού ναού και άλλους κληρικούς της επισκοπής του. Η τελευταία του διαμάχη με τον Ιωάννη ήταν το 1207, όταν ο αρχιεπίσκοπος αρνήθηκε να επιτρέψει την είσπραξη ενός φόρου και οδηγήθηκε σε εξορία στη Γαλλία. Απεβίωσε εκεί πέντε έτη μετά. (el)
- Geoffrey (deutsch Gottfried, * um 1151; † um 18. Dezember 1212) war ein anglonormannischer Geistlicher. Er war ein unehelicher Abkömmling des Hauses Plantagenet. Von 1173 bis 1181 war er Bischof der englischen Diözese Lincoln, dann diente er bis 1189 als königlicher Kanzler. Ab 1189 war er Erzbischof von York. (de)
- Gotfredo (aŭ Ĝofredo) de Jorko (naskiĝis ĉirkaŭ 1152, mortis la 12-an de decembro 1212) estis nelegitima filo de Henriko la 2-a de Anglio. (eo)
- Godofredo, arzobispo de York (c.1152-diciembre de 1212) era hijo ilegítimo de Enrique II de Inglaterra y de su amante Ykenai, aunque algunas leyendas afirmaban erróneamente que su madre era Rosamunda Clifford, la amante más conocida de Enrique. (es)
- Geoffrey (c. 1152 – 12 December 1212) was an illegitimate son of King Henry II of England who became bishop-elect of Lincoln and archbishop of York. The identity of his mother is uncertain, but she may have been named Ykenai. Geoffrey held several minor clerical offices before becoming Bishop of Lincoln in 1173, though he was not ordained as a priest until 1189. In 1173–1174, he led a campaign in northern England to help put down a rebellion by his legitimate half-brothers; this campaign led to the capture of William, King of Scots. By 1182, Pope Lucius III had ordered that Geoffrey either resign Lincoln or be consecrated as bishop; he chose to resign and became chancellor instead. He was the only one of Henry II's sons present at the king's death. Geoffrey's half-brother Richard I nominated him archbishop of York after succeeding to the throne of England, probably to force him to become a priest and thus eliminate a potential rival for the throne. After some dispute, Geoffrey was consecrated archbishop in 1191. He soon became embroiled in a conflict with William Longchamp, Richard's regent in England, after being detained at Dover on his return to England following his consecration in France. Geoffrey claimed sanctuary in the town, but he was seized by agents of Longchamp and briefly imprisoned in Dover Castle. Subsequently, a council of magnates ordered Longchamp out of office, and Geoffrey was able to proceed to his archdiocese. The archbishop spent much of his archiepiscopate in various disputes with his half-brothers: first Richard and then John, who succeeded to the English throne in 1199. Geoffrey also quarrelled with his suffragan bishops, his cathedral chapter, and other clergy in his diocese. His last quarrel with John was in 1207, when the archbishop refused to allow the collection of a tax and was driven into exile in France. He died there five years later. (en)
- Geoffroy (vers 1152 – 12 décembre 1212) est un fils illégitime du roi Henri II d'Angleterre qui occupe de hautes fonctions ecclésiastiques et politiques sous le règne de son père et de ses successeurs. Il est élu évêque de Lincoln en 1173 sans avoir été ordonné prêtre, et n'est jamais sacré. Néanmoins, il conserve Lincoln jusqu'en 1182, et n'abandonne ce siège qu'après avoir été nommé Lord Chancelier par son père. Il est élu archevêque d'York en 1189, après l'avènement de son demi-frère légitime Richard Cœur-de-Lion. Il a passé une grande partie de son archiépiscopat dans des querelles avec ses demi-frères : d'abord Richard puis Jean qui lui a succédé au trône anglais en 1199. Geoffrey s'est également disputé avec ses évêques suffragants, son chapitre de la cathédrale et d'autres membres du clergé de son diocèse. Sa dernière querelle avec Jean remonte à 1207, lorsque l'archevêque refusa de permettre la perception d'une taxe et fut conduit en exil en France. Il y est décédé cinq ans plus tard. (fr)
- Goffredo, arcivescovo di York (1152 circa – Normandia, 12 dicembre 1212), figlio illegittimo di Enrico II d'Inghilterra. Dopo aver avuto diversi incarichi minori venne eletto vescovo nel 1173 anche se non fu ordinato prete prima del 1189. (it)
- Джеффри (англ. Geoffrey, около 1152 — 12 декабря 1212 или 18 декабря 1212, Нормандия) — незаконнорождённый сын короля Англии Генриха II Плантагенета, избранный епископ Линкольна и архиепископ Йоркский. Личность его матери неизвестна, но, возможно, её звали Икенаи. Джеффри занимал несколько низших церковных должностей, прежде чем стать епископом Линкольна в 1173 году, хотя не был рукоположён вплоть до 1189 года. В 1173—1174 годах возглавил кампанию в Северной Англии, помогая подавить мятеж своих законных сводных братьев; в ходе кампании был пленён Вильгельм, король Шотландии. К 1182 году папа Луций III повелел Джеффри уйти с поста епископа Линкольна, если тот не будет рукоположён; он решил уйти в отставку и вместо этого стал канцлером. Он был единственным из сыновей Генриха II, кто был рядом с королём, когда тот скончался. После восшествия на престол сводный брат Джеффри Ричард I назначил его архиепископом Йоркским; вероятно, это было сделано для того, чтобы устранить потенциального соперника за престол. К неудовольствию Джеффри его рукоположили в архиепископы в 1191 году. Вскоре он оказался втянутым в конфликт с Уильямом де Лоншаном, регентом Ричарда на время Третьего крестового похода, после того, как был задержан в Дувре по возвращении из Франции. Джеффри требовал убежища в городе, но был схвачен агентами Лоншана и ненадолго заключён в Дуврский замок. Впоследствии совет баронов изгнал Лоншана, а Джеффри наконец приехал в свою архиепархию. Он провёл бо́льшую часть своего архиепископства в спорах со своими единокровными братьями: сначала Ричардом, а затем и Иоанном, который унаследовал английский престол в 1199 году. Джеффри также поссорился со своими епископами-суффраганами, кафедральным капитулом и прочим духовенством в Йорке. Его последняя ссора с Иоанном произошла в 1207 году, когда архиепископ отказался разрешить сбор налога и был изгнан во Францию. Он умер там пять лет спустя. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Geoffrey (deutsch Gottfried, * um 1151; † um 18. Dezember 1212) war ein anglonormannischer Geistlicher. Er war ein unehelicher Abkömmling des Hauses Plantagenet. Von 1173 bis 1181 war er Bischof der englischen Diözese Lincoln, dann diente er bis 1189 als königlicher Kanzler. Ab 1189 war er Erzbischof von York. (de)
- Gotfredo (aŭ Ĝofredo) de Jorko (naskiĝis ĉirkaŭ 1152, mortis la 12-an de decembro 1212) estis nelegitima filo de Henriko la 2-a de Anglio. (eo)
- Godofredo, arzobispo de York (c.1152-diciembre de 1212) era hijo ilegítimo de Enrique II de Inglaterra y de su amante Ykenai, aunque algunas leyendas afirmaban erróneamente que su madre era Rosamunda Clifford, la amante más conocida de Enrique. (es)
- Goffredo, arcivescovo di York (1152 circa – Normandia, 12 dicembre 1212), figlio illegittimo di Enrico II d'Inghilterra. Dopo aver avuto diversi incarichi minori venne eletto vescovo nel 1173 anche se non fu ordinato prete prima del 1189. (it)
- Ο Γοδεφρείδος, αγγλ.: Geoffrey ( π. 1152- 12 Δεκεμβρίου 1212) από τον Οίκο του Ανζού ήταν νόθος γιος του Ερρίκου Β΄ της Αγγλίας, ο οποίος έγινε εκλεγμένος επίσκοπος του Λίνκολν και αρχιεπίσκοπος της Υόρκης. Η ταυτότητα της μητέρας του είναι αβέβαιη, αλλά μπορεί να ονομαζόταν Ykenai. Ο Γοδεφρείδος κατείχε αρκετά μικρά αξιώματα πριν γίνει επίσκοπος του Λίνκολν το 1173, αν και δεν χειροτονήθηκε ως ιερέας μέχρι το 1189. Το 1173–1174 ηγήθηκε μίας εκστρατείας στη βόρεια Αγγλία, για να βοηθήσει στην ανατροπή των νόμιμων αδελφών του· αυτή η εκστρατεία οδήγησε στη σύλληψη του Γουλιέλμου Α΄ της Σκωτίας. Μέχρι το 1182 ο πάπας Λούκιος Γ΄ είχε διατάξει ο Γοδεφρείδος να παραιτηθεί από το Λίνκολν ή να χειροτονηθεί ως επίσκοπος· επέλεξε να παραιτηθεί και έγινε Καγκελάριος. Ήταν ο μόνος από τους γιους του (el)
- Geoffrey (c. 1152 – 12 December 1212) was an illegitimate son of King Henry II of England who became bishop-elect of Lincoln and archbishop of York. The identity of his mother is uncertain, but she may have been named Ykenai. Geoffrey held several minor clerical offices before becoming Bishop of Lincoln in 1173, though he was not ordained as a priest until 1189. In 1173–1174, he led a campaign in northern England to help put down a rebellion by his legitimate half-brothers; this campaign led to the capture of William, King of Scots. By 1182, Pope Lucius III had ordered that Geoffrey either resign Lincoln or be consecrated as bishop; he chose to resign and became chancellor instead. He was the only one of Henry II's sons present at the king's death. (en)
- Geoffroy (vers 1152 – 12 décembre 1212) est un fils illégitime du roi Henri II d'Angleterre qui occupe de hautes fonctions ecclésiastiques et politiques sous le règne de son père et de ses successeurs. Il est élu évêque de Lincoln en 1173 sans avoir été ordonné prêtre, et n'est jamais sacré. Néanmoins, il conserve Lincoln jusqu'en 1182, et n'abandonne ce siège qu'après avoir été nommé Lord Chancelier par son père. Il est élu archevêque d'York en 1189, après l'avènement de son demi-frère légitime Richard Cœur-de-Lion. (fr)
- Джеффри (англ. Geoffrey, около 1152 — 12 декабря 1212 или 18 декабря 1212, Нормандия) — незаконнорождённый сын короля Англии Генриха II Плантагенета, избранный епископ Линкольна и архиепископ Йоркский. Личность его матери неизвестна, но, возможно, её звали Икенаи. Джеффри занимал несколько низших церковных должностей, прежде чем стать епископом Линкольна в 1173 году, хотя не был рукоположён вплоть до 1189 года. В 1173—1174 годах возглавил кампанию в Северной Англии, помогая подавить мятеж своих законных сводных братьев; в ходе кампании был пленён Вильгельм, король Шотландии. К 1182 году папа Луций III повелел Джеффри уйти с поста епископа Линкольна, если тот не будет рукоположён; он решил уйти в отставку и вместо этого стал канцлером. Он был единственным из сыновей Генриха II, кто был рядо (ru)
|
