| dbo:abstract
|
- El glockenspiel (terme alemany que significa 'joc de timbres'), també anomenat lira campana i campana lira (tot i que cal no confondre'l amb la lira de corda), és un instrument de percussió de so determinat, format per làmines metàl·liques afinades. És un instrument de la mateixa família que el xilòfon, el vibràfon o la marimba. El glockenspiel pot emetre notes de diferent altura, fins a una extensió sonora de dues octaves i mitja, des del la greu al do 8, tot i que també hi ha models que parteixen del fa greu. Es toca horitzontalment amb dues baquetes dures. Ha estat utilitzat a l'orquestra. Händel presenta l'instrument a Saül i Mozart l'utilitza a La flauta màgica. A partir del segle xix, el glockenspiel s'incorpora ja habitualment a l'orquestra. Una versió simplificada, només amb l'escala diatònica (sense semitons), s'utilitza al mètode Orff. (ca)
- الغلوكنشبيل (بالألمانية: Glockenspiel) (Glocken تعني أجراس و Spiel تعني طقم) هي آلة إيقاعية مكونة من طقم مفاتيح مضبوطة الحدة مرتبة مثل لوحة مفاتيح البيانو. تشبه من هذه الناحية الزيلوفون لكن ألواح هذا الأخير مصنوعة من الخشب، بينما تصنع ألواح أو أنابيب الغلوكنشبيل من المعدن، مما يجعله ميتالوفون. كما أن الغلوكنشبيل أصغر وأعلى حدة نظرا لمادة تصنيعه وحجمه الصغير. يسمى الكاريلون أيضا Glockenspiel باللغة الألمانية، ويسمى الغلوكنشبيل carillon بالفرنسية. يشار للغلوكنشبيل في التدوين الموسيقي أحيانا بالمصطلح الإيطالي campanelli. (ar)
- Das Glockenspiel ist ein Metallophon mit gestimmten, in einer Reihe oder wie eine Klaviatur angeordneten Metallstäben oder Metallplatten, das in Europa als Orchesterinstrument und Kinderinstrument verwendet wird. Wie für Metallophone üblich, sind die Metallstäbe an den beiden Schwingungsknoten gelagert und werden in der Mitte angeschlagen. Der Anschlag erfolgt mit (zwei) Schlägeln (etwa beim Kastenglockenspiel) oder über Tasten durch eine Klaviermechanik (beim Klaviaturglockenspiel). Das Glockenspiel ist seit dem 17. Jahrhundert in Europa bekannt. Der als Germanismus auch ins Englische eingegangene Name hat nichts mit dem Spiel mehrerer Glocken zu tun, sondern bezieht sich auf seine ursprüngliche Verwendung als Instrument zum Stimmen des Turmglockenspiels. (de)
- Kampaneto aŭ Glockenspiel estas bastonmuzikilo el la gupo de la metalofonoj. Ĝi konsistas el vico de metalbastonoj respektive -platoj de malsamaj longecoj konvenaj al malsamaj tonaltoj. La frapado okazas helpe de du marteloj. La instrumento similas do al ksilofono, vibrafono aŭ marimbo. La instrumento estas ŝatata kiel lerninstrumento en la elementa muzikedukado en muziklernejoj aŭ bazaj lernejoj. Krome, ĝi estas uzata kelkfoje en klasika muziko. Ofte nomata "Glockenspiel" - tiu ĉi estas ofte ĝia internacia nomo kaj signifas "aro de sonoriloj", en la germana. (eo)
- El glockenspiel (del alemán Glocken, «campanas», y Spiel, «juego», «tocar») es un instrumento de percusión idiófono, que consiste en un juego de láminas metálicas afinadas. También conocido por juego de timbres, armónica de metal o lira, si tiene su armazón de esta forma. Al estar compuesto por láminas de metal, es un metalófono. El glockenspiel es percutido con baquetas de madera, de metal o de plástico. Normalmente, solo se emplea una baqueta en cada mano. Físicamente, es similar a otros instrumentos de percusión de láminas, como el xilófono, la marimba y el vibráfono, aunque estos dos últimos tienen resonadores cilíndricos debajo de cada lámina, en posición perpendicular al plano principal de ella. Su sonoridad tímbrica es muy similar a la del triángulo, pero, a diferencia de este, con el glockenspiel, que es también un instrumento de sonido determinado, se pueden producir muchas notas diferentes de alturas determinadas. El glockenspiel de orquesta es tocado en forma horizontal con dos baquetas. Su extensión sonora es variable, y puede comprender dos octavas y media, tres octavas... Algunas bandas de desfile, militares, melódicas y rítmicas, tanto escolares como profesionales, utilizan la versión portátil, que es la que se conoce comúnmente como «campanólogo», o también «lira», por tener el bastidor, que cumple además la función de resonador, la forma de la lira de cuerdas, más conocida por ser más antigua. En ocasiones, se toca la lira portátil con una sola baqueta si la otra mano está ocupada sujetando el instrumento. Otras veces, se busca poder moverse con libertad y tocar con las dos manos. Así, la lira puede ir suspendida sobre un portabandera que es sostenido por el ejecutante en sus hombros, de manera que el instrumento queda casi vertical a la altura de la cabeza, o bien puede ir casi horizontal a la altura del talle. El instrumento que más se asemeja al glockenspiel y a la vez desciende de él es la celesta, cuyas láminas, también metálicas, van montadas sobre soportes de madera que amplifican el sonido; tiene más forma de piano y cuenta con un teclado para su fácil ejecución. Este instrumento, más moderno, tuvo su estreno en la música clásica en el ballet El cascanueces de Chaikovski. (es)
- The glockenspiel (German pronunciation: [ˈɡlɔkənˌʃpiːl] or [ˈɡlɔkŋ̍ˌʃpiːl], Glocken: bells and Spiel: set) or bells is a percussion instrument consisting of pitched aluminum or steel bars arranged in a keyboard layout. This makes the glockenspiel a type of metallophone, similar to the vibraphone. The glockenspiel is played by striking the bars with mallets, often made of a hard material such as metal or plastic. Its clear, high-pitched tone is often heard in orchestras, wind ensembles, marching bands, and in popular music. (en)
- Glockenspiela (alemanetik kanpai jokoa) edo Lira metalezko xaflaz osaturiko perkusiozko musika tresna da, eta, beraz, laminofonoa. Fisikoki, xilofonoaren antz handia du. Glockenspiela, gozaturiko metalezko xaflez osaturik dago. Xafla hauek, mailu gogorrekin jotzen dira. Bibrafonoa eta marinba ez bezala, glockenspielen xaflek ez dute erresonantzia hodirik. Bere soinua triangeluaren oso antzekoa da, baina, azken hau ez bezala, glockenspiela soinu zehatzeko musika tresna da. Honek, altuera zehatz bateko musika notak jotzeko gai dela esan nahi du. (eu)
- Le glockenspiel (prononcé [glɔkœnʃpil] en français) est un instrument de musique à percussion de la famille des idiophones, composé de lames de métal mises en vibration à l'aide de baguettes. En allemand, glockenspiel signifie carillon (littéralement : « jeu de cloches ») — cet instrument étant à l'origine composé de clochettes. Il fut, peut-être, inventé en 1763 par le carillonneur Pierre-Joseph Leblan. (fr)
- グロッケンシュピール（独: Glockenspiel）は、金属製の音板をもつ鍵盤打楽器で、鉄琴の一種である。譜面上の略記はGlock. Glocken. Glsp. が用いられる。 (ja)
- 글로켄슈필(독일어: Glockenspiel) 또는 종금(鍾琴)은 금속제(오늘날에는 주로 강철제)의 반음계적으로 조율된 음판을 발음체로 하여 나무, 고무, 실꾸리 뭉치, 금속 등의 머리가 붙은 채로 두들겨 연주하는 타악기이다. 실로폰라고도 부르나, 잘못된 명칭이다(실로폰은 나무로 되어 있다). (ko)
- Een glockenspiel is een metallofoon, een muziekinstrument uit de groep der idiofonen, bestaande uit twee rijen metalen staven (toetsen), doorgaans zonder resonator. Soms wordt wel de misverstanden oproepende benaming 'klokkenspel' (carillon) gebruikt. Het instrument wordt bespeeld met stokken (ook wel mallets genoemd). De afmetingen van de toets (lengte en dikte) bepalen de hoogte van de voortgebrachte toon, waardoor de toetsen voor lage tonen veel groter zijn dan toetsen voor hoge tonen. In tegenstelling tot xylofoon en marimba wordt alleen de grondtoon gestemd. De boventonen van een klokkenspel zijn hierdoor niet harmonisch. Spelen van tertsen in het hoge register van een glockenspiel maakt doordringende (en meestal hinderlijke) tartini-tonen hoorbaar. Een variant van het glockenspiel zoals dat in een harmonie, fanfare of drumband gebruikt wordt (Engels: marching bell) staat ook bekend als een lyra of bell lyra. In de volksmond wordt een glockenspiel weleens verward met de xylofoon, die echter groter is, houten toetsen heeft en vaak over een resonator beschikt. (nl)
- Il Glockenspiel (dal tedesco: Glocke, "campana" e Spiel, "suono") è uno strumento idiofono a suono determinato, utilizzato spesso nelle orchestre. Era formato in origine da un gruppo di piccole campane e da una tastiera sostenuta da sbarrette di metallo. (it)
- Dzwonki (orkiestrowe) (wł. campanelli, skrót: cmpl.) – instrument muzyczny z rodziny idiofonów, znany również jako Glockenspiel (z niem. "gra dzwonków"). Dzwonki bywają mylnie nazywane cymbałkami (cymbały to instrument strunowy, a nie idiofon). Dźwięk wydobywa się przez uderzanie metalowych płytek zwykle pałką o twardej, metalowej zwykle główce. Rozłożenie płytek przypomina układ klawiszy fortepianu, całość wyglądem zbliżona jest do zminiaturyzowanego wibrafonu, różni się jednak od niego brakiem oraz wyższym zasięgiem skali chromatycznej (g" – c""'). Brzmieniem przypomina i dynamikę trójkąta o krótkim ataku dźwięku i długim . Dzwonki mogą być również tłumione dłonią lub tłumikiem filcowym, położonym i pokrywającym jednocześnie dwa rzędy płytek. Stosowane są również techniki rozszerzone jak np. gra smyczkiem dla uzyskania przeciągłych, wysoko brzmiących częstotliwości lub efekt vibrato osiągnięty przez wertykalne ruchy dłonią bezpośrednio nad uderzoną płytką. W orkiestrze symfonicznej wykorzystywane są często dzwonki klawiszowe – instrument podobny do celesty, nie posiadający jednak oddzielnych rezonatorów pod płytkami a płytki uderzane są twardymi (a nie filcowymi jak w celeście) pałeczkami. Jedna z odmian instrumentu to lira dzwonkowa, czyli dzwonki ułożone na korpusie w kształcie liry. Instrument ten trzymany jest w pozycji pionowej i wykorzystywany jest w orkiestrach dętych i orkiestrach wojskowych. Według Klasyfikacji Hornbostela-Sachsa dzwonki orkiestrowe to 111.143. (pl)
- Klockspel är ett slagverksinstrument som ingår i gruppen malletinstrument. Ett klockspel består av en klaviatur av tangenter i metall, oftast av stål. Omfånget är oftast 2 ½ oktav (g5 till c8) och klingar två oktaver högre än noterat. Klockspelet skiljer sig från de andra malletinstrumenten genom att det är mycket mindre, både i tonomfång och i storlek. Det har oftast inte resonansrör. Istället klingar stavarna tydligt med sin höga frekvens och ljuder länge om staven inte dämpas (görs lättast genom att enkelt dra med handen över eller sätta fingret på tangenten). Klockspelsklubbor har huvuden i plast eller metall (oftast mässing). Har man inte klockspelsklubbor kan man i nödfall använda hårda xylofonklubbor, men klockspelsklubbor är att föredra. Eftersom klangen ligger kvar länge är det svårt att spela snabba melodier utan att ljudet flyter ihop. Därför används inte klockspel särskilt ofta för snabba melodier eller den mest framträdande melodistämman, vilket inte betyder att klockspel sällan används - tvärtom. Klockspel används både i klassisk musik och annan musik. (sv)
- Колоко́льчики (итал. campanelli, фр. jeu de timbres, нем. Glockenspiel, иногда на немецкий манер называются глокеншпилем) — ударный музыкальный инструмент с определённой высотой звучания. Инструмент обладает светлозвенящим тембром в пиано, блестящим и ярким — в форте. Колокольчики существуют в двух разновидностях: простые и клавишные. Простые (обыкновенные) колокольчики представляют собой набор настроенных по хроматике металлических пластинок, размещённых в два ряда на деревянной раме трапециевидной формы. Расположение пластинок на них аналогично расположению белых и чёрных клавиш фортепиано. Применяемый диапазон колокольчиков — от c2 до c5 (до второй октавы — до пятой октавы), на некоторых инструментах — шире. Играют на обычных колокольчиках двумя маленькими металлическими молоточками или деревянными (иногда — особенно на детских колокольчиках — пластиковыми) палочками — малетами. В клавишных колокольчиках пластинки заключены в корпус наподобие маленького пианино, где имеется несложный механизм молоточков, передающий удары от клавиш к пластинкам (этот механизм схож с механизмом челесты). Клавишные колокольчики технически подвижнее простых, но проигрывают им в чистоте тембра. С XIX века колокольчики часто применяются в симфоническом оркестре. Ноты для колокольчиков пишутся на две октавы ниже действительного звучания, в партитуре их партия пишется под партией колоколов, над партией ксилофона. Некоторые произведения, в которых используются колокольчики:
* Моцарт — опера «Волшебная флейта»;
* Делиб — опера «Лакме» («Ария с колокольчиками»);
* Чайковский — Итальянское каприччио;
* Дюка — симфоническое скерцо «Ученик чародея»;
* Прокофьев — Концерт для фортепиано с оркестром № 1 Des-dur;
* Хиндемит — Концерт для кларнета с оркестром;
* Майк Олдфилд — Tubular Bells. (ru)
- O glockenspiel é um instrumento musical idiofone percussivo, definido como de altura definida ou de som determinado. Seu nome em alemão, traduz-se como “jogo de sinos”. Trata-se de um tipo de metalofone portátil, bem mais agudo, em geral sem ressoadores, e com lâminas feitas de metal, dispostas também como as teclas de um piano. As baquetas em geral apresentam cabeças duras em madeira, borracha ou metal, conforme o efeito desejado. Podem ser usados em suportes para marcha ou substituídos por uma versão portátil com uma armação em formato de lira, que se toca na vertical. Esta última versão costuma receber o nome de glockenspiel lyra ou simplesmente lyra. A sua extensão geralmente é de três oitavas, de Dó2 a Dó5. Também são produzidos instrumentos semelhantes para educação musical chamados Xilofones Orff e Metalofones Orff em homenagem a Carl Orff, que procurou a adequação dos instrumentos para uso com crianças. (pt)
- Дзвіночки (італ. campanelli) — ударний інструмент з родини ідіофонів, має визначену висоту звука і складається з ряду металевих пластинок, вільно закріплених на брусках у два ряди. Звук видобувають за допомогою спеціальних молоточків або клавішного механізму. Діапазон за записом — від h до c3, звучить на дві октави вище від записаного. Прості (звичайні) дзвіночки являють собою набір налаштованих за хроматикою металевих пластинок, розміщених у два ряди на дерев'яній рамі трапецієвидної форми. Розташування пластинок на них аналогічно розташуванню білих і чорних клавіш фортепіано. Вживаний діапазон дзвіночків — від c3 до c5 (від третьої октави — до п'ятої октави), на деяких інструментах — ширше. Грають на звичайних дзвіночках двома маленькими металевими молоточками або дерев'яними паличками. У клавішних дзвіночках пластинки укладені в корпус зразок маленького піаніно, де є нескладний механізм молоточків, що передає удари від клавіш до платівок (цей механізм схожий з механізмом челести). Клавішні дзвіночки технічно рухливіші, ніж прості, але програють їм в чистоті тембру. З XIX століття дзвіночки часто застосовуються в симфонічному оркестрі. Ноти для дзвіночків пишуться на дві октави нижче дійсного звучання, в партитурі їх партія пишеться під партією дзвонів, над партією ксилофона . (uk)
- 鐘琴（德語：Glockenspiel，英語：glockenspiel，亦可簡稱為bells，香港稱為鐵片琴，但容易跟另一種敲擊樂器鋼片琴混淆。）是一種有固定音高的敲擊樂器。將不同音高的金屬片按鍵盤樂器的琴鍵排列好，然後鑲於支撐架上，並以琴棒敲打琴鍵發聲。由於能產生不同的音高，鐘琴能如一般的樂器般奏出旋律。 一般的鐘琴都有2個半八度至3個八度的音域，通常由F5至C8。個別型號甚至能將高音伸延至E8。記譜音比實際音低2個八度，因此鐘琴亦是移調樂器。 於一般演奏上，鐘琴的擺法和其他的鍵盤樂器相同，即低音部置於左方，高音部置於右方；但在軍樂隊時，鐘琴會垂直的架在演奏者的支撐架前，變成低音部在下方，高音部在上方，而琴鍵亦變成了橫放。 而在軍樂隊或步操樂隊，考慮到演奏的需要，因而發展出一種把金屬片橫放，並以一個外貌如里拉琴的外框把金屬片固定的變種鋼琴片，稱為里拉鐵片琴（Bell Lyre）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- الغلوكنشبيل (بالألمانية: Glockenspiel) (Glocken تعني أجراس و Spiel تعني طقم) هي آلة إيقاعية مكونة من طقم مفاتيح مضبوطة الحدة مرتبة مثل لوحة مفاتيح البيانو. تشبه من هذه الناحية الزيلوفون لكن ألواح هذا الأخير مصنوعة من الخشب، بينما تصنع ألواح أو أنابيب الغلوكنشبيل من المعدن، مما يجعله ميتالوفون. كما أن الغلوكنشبيل أصغر وأعلى حدة نظرا لمادة تصنيعه وحجمه الصغير. يسمى الكاريلون أيضا Glockenspiel باللغة الألمانية، ويسمى الغلوكنشبيل carillon بالفرنسية. يشار للغلوكنشبيل في التدوين الموسيقي أحيانا بالمصطلح الإيطالي campanelli. (ar)
- Das Glockenspiel ist ein Metallophon mit gestimmten, in einer Reihe oder wie eine Klaviatur angeordneten Metallstäben oder Metallplatten, das in Europa als Orchesterinstrument und Kinderinstrument verwendet wird. Wie für Metallophone üblich, sind die Metallstäbe an den beiden Schwingungsknoten gelagert und werden in der Mitte angeschlagen. Der Anschlag erfolgt mit (zwei) Schlägeln (etwa beim Kastenglockenspiel) oder über Tasten durch eine Klaviermechanik (beim Klaviaturglockenspiel). Das Glockenspiel ist seit dem 17. Jahrhundert in Europa bekannt. Der als Germanismus auch ins Englische eingegangene Name hat nichts mit dem Spiel mehrerer Glocken zu tun, sondern bezieht sich auf seine ursprüngliche Verwendung als Instrument zum Stimmen des Turmglockenspiels. (de)
- Kampaneto aŭ Glockenspiel estas bastonmuzikilo el la gupo de la metalofonoj. Ĝi konsistas el vico de metalbastonoj respektive -platoj de malsamaj longecoj konvenaj al malsamaj tonaltoj. La frapado okazas helpe de du marteloj. La instrumento similas do al ksilofono, vibrafono aŭ marimbo. La instrumento estas ŝatata kiel lerninstrumento en la elementa muzikedukado en muziklernejoj aŭ bazaj lernejoj. Krome, ĝi estas uzata kelkfoje en klasika muziko. Ofte nomata "Glockenspiel" - tiu ĉi estas ofte ĝia internacia nomo kaj signifas "aro de sonoriloj", en la germana. (eo)
- The glockenspiel (German pronunciation: [ˈɡlɔkənˌʃpiːl] or [ˈɡlɔkŋ̍ˌʃpiːl], Glocken: bells and Spiel: set) or bells is a percussion instrument consisting of pitched aluminum or steel bars arranged in a keyboard layout. This makes the glockenspiel a type of metallophone, similar to the vibraphone. The glockenspiel is played by striking the bars with mallets, often made of a hard material such as metal or plastic. Its clear, high-pitched tone is often heard in orchestras, wind ensembles, marching bands, and in popular music. (en)
- Glockenspiela (alemanetik kanpai jokoa) edo Lira metalezko xaflaz osaturiko perkusiozko musika tresna da, eta, beraz, laminofonoa. Fisikoki, xilofonoaren antz handia du. Glockenspiela, gozaturiko metalezko xaflez osaturik dago. Xafla hauek, mailu gogorrekin jotzen dira. Bibrafonoa eta marinba ez bezala, glockenspielen xaflek ez dute erresonantzia hodirik. Bere soinua triangeluaren oso antzekoa da, baina, azken hau ez bezala, glockenspiela soinu zehatzeko musika tresna da. Honek, altuera zehatz bateko musika notak jotzeko gai dela esan nahi du. (eu)
- Le glockenspiel (prononcé [glɔkœnʃpil] en français) est un instrument de musique à percussion de la famille des idiophones, composé de lames de métal mises en vibration à l'aide de baguettes. En allemand, glockenspiel signifie carillon (littéralement : « jeu de cloches ») — cet instrument étant à l'origine composé de clochettes. Il fut, peut-être, inventé en 1763 par le carillonneur Pierre-Joseph Leblan. (fr)
- グロッケンシュピール（独: Glockenspiel）は、金属製の音板をもつ鍵盤打楽器で、鉄琴の一種である。譜面上の略記はGlock. Glocken. Glsp. が用いられる。 (ja)
- 글로켄슈필(독일어: Glockenspiel) 또는 종금(鍾琴)은 금속제(오늘날에는 주로 강철제)의 반음계적으로 조율된 음판을 발음체로 하여 나무, 고무, 실꾸리 뭉치, 금속 등의 머리가 붙은 채로 두들겨 연주하는 타악기이다. 실로폰라고도 부르나, 잘못된 명칭이다(실로폰은 나무로 되어 있다). (ko)
- Il Glockenspiel (dal tedesco: Glocke, "campana" e Spiel, "suono") è uno strumento idiofono a suono determinato, utilizzato spesso nelle orchestre. Era formato in origine da un gruppo di piccole campane e da una tastiera sostenuta da sbarrette di metallo. (it)
- 鐘琴（德語：Glockenspiel，英語：glockenspiel，亦可簡稱為bells，香港稱為鐵片琴，但容易跟另一種敲擊樂器鋼片琴混淆。）是一種有固定音高的敲擊樂器。將不同音高的金屬片按鍵盤樂器的琴鍵排列好，然後鑲於支撐架上，並以琴棒敲打琴鍵發聲。由於能產生不同的音高，鐘琴能如一般的樂器般奏出旋律。 一般的鐘琴都有2個半八度至3個八度的音域，通常由F5至C8。個別型號甚至能將高音伸延至E8。記譜音比實際音低2個八度，因此鐘琴亦是移調樂器。 於一般演奏上，鐘琴的擺法和其他的鍵盤樂器相同，即低音部置於左方，高音部置於右方；但在軍樂隊時，鐘琴會垂直的架在演奏者的支撐架前，變成低音部在下方，高音部在上方，而琴鍵亦變成了橫放。 而在軍樂隊或步操樂隊，考慮到演奏的需要，因而發展出一種把金屬片橫放，並以一個外貌如里拉琴的外框把金屬片固定的變種鋼琴片，稱為里拉鐵片琴（Bell Lyre）。 (zh)
- El glockenspiel (terme alemany que significa 'joc de timbres'), també anomenat lira campana i campana lira (tot i que cal no confondre'l amb la lira de corda), és un instrument de percussió de so determinat, format per làmines metàl·liques afinades. És un instrument de la mateixa família que el xilòfon, el vibràfon o la marimba. El glockenspiel pot emetre notes de diferent altura, fins a una extensió sonora de dues octaves i mitja, des del la greu al do 8, tot i que també hi ha models que parteixen del fa greu. Es toca horitzontalment amb dues baquetes dures. (ca)
- El glockenspiel (del alemán Glocken, «campanas», y Spiel, «juego», «tocar») es un instrumento de percusión idiófono, que consiste en un juego de láminas metálicas afinadas. También conocido por juego de timbres, armónica de metal o lira, si tiene su armazón de esta forma. Su sonoridad tímbrica es muy similar a la del triángulo, pero, a diferencia de este, con el glockenspiel, que es también un instrumento de sonido determinado, se pueden producir muchas notas diferentes de alturas determinadas. (es)
- Een glockenspiel is een metallofoon, een muziekinstrument uit de groep der idiofonen, bestaande uit twee rijen metalen staven (toetsen), doorgaans zonder resonator. Soms wordt wel de misverstanden oproepende benaming 'klokkenspel' (carillon) gebruikt. Een variant van het glockenspiel zoals dat in een harmonie, fanfare of drumband gebruikt wordt (Engels: marching bell) staat ook bekend als een lyra of bell lyra. In de volksmond wordt een glockenspiel weleens verward met de xylofoon, die echter groter is, houten toetsen heeft en vaak over een resonator beschikt. (nl)
- Dzwonki (orkiestrowe) (wł. campanelli, skrót: cmpl.) – instrument muzyczny z rodziny idiofonów, znany również jako Glockenspiel (z niem. "gra dzwonków"). Dzwonki bywają mylnie nazywane cymbałkami (cymbały to instrument strunowy, a nie idiofon). W orkiestrze symfonicznej wykorzystywane są często dzwonki klawiszowe – instrument podobny do celesty, nie posiadający jednak oddzielnych rezonatorów pod płytkami a płytki uderzane są twardymi (a nie filcowymi jak w celeście) pałeczkami. Według Klasyfikacji Hornbostela-Sachsa dzwonki orkiestrowe to 111.143. (pl)
- O glockenspiel é um instrumento musical idiofone percussivo, definido como de altura definida ou de som determinado. Seu nome em alemão, traduz-se como “jogo de sinos”. Trata-se de um tipo de metalofone portátil, bem mais agudo, em geral sem ressoadores, e com lâminas feitas de metal, dispostas também como as teclas de um piano. As baquetas em geral apresentam cabeças duras em madeira, borracha ou metal, conforme o efeito desejado. (pt)
- Колоко́льчики (итал. campanelli, фр. jeu de timbres, нем. Glockenspiel, иногда на немецкий манер называются глокеншпилем) — ударный музыкальный инструмент с определённой высотой звучания. Инструмент обладает светлозвенящим тембром в пиано, блестящим и ярким — в форте. Колокольчики существуют в двух разновидностях: простые и клавишные. С XIX века колокольчики часто применяются в симфоническом оркестре. Ноты для колокольчиков пишутся на две октавы ниже действительного звучания, в партитуре их партия пишется под партией колоколов, над партией ксилофона. (ru)
- Klockspel är ett slagverksinstrument som ingår i gruppen malletinstrument. Ett klockspel består av en klaviatur av tangenter i metall, oftast av stål. Omfånget är oftast 2 ½ oktav (g5 till c8) och klingar två oktaver högre än noterat. Klockspelet skiljer sig från de andra malletinstrumenten genom att det är mycket mindre, både i tonomfång och i storlek. Det har oftast inte resonansrör. Istället klingar stavarna tydligt med sin höga frekvens och ljuder länge om staven inte dämpas (görs lättast genom att enkelt dra med handen över eller sätta fingret på tangenten). (sv)
- Дзвіночки (італ. campanelli) — ударний інструмент з родини ідіофонів, має визначену висоту звука і складається з ряду металевих пластинок, вільно закріплених на брусках у два ряди. Звук видобувають за допомогою спеціальних молоточків або клавішного механізму. Діапазон за записом — від h до c3, звучить на дві октави вище від записаного. З XIX століття дзвіночки часто застосовуються в симфонічному оркестрі. Ноти для дзвіночків пишуться на дві октави нижче дійсного звучання, в партитурі їх партія пишеться під партією дзвонів, над партією ксилофона . (uk)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
