| dbo:abstract
|
- Ignatius (Russian: Игнатий, Greek: Ιγνάτιος) (1540–1620) was a Russian Orthodox bishop of Greek descent who was the second Patriarch of Moscow and All Russia in 1605–1606, even though his status is now disputed and he is frequently omitted from the list of Patriarchs of Moscow by the Russian Orthodox Church. Ignatius was reported to be of Cretan descent. He came to Russia in 1595 as a member of an ecclesiastic mission, sent by the Patriarch of Constantinople. He took part in the coronation of Boris Godunov. In the early 17th century, Ignatius was appointed Archbishop of Ryazan. After the death of Godunov, he expressed support to False Dmitriy I and, even before the pretender reached Moscow, was swearing in his supporters in Tula. On 30 June 1605, Ignatius was elected patriarch by the council of bishops to replace Patriarch Job, who was sent into exile for refusing to acknowledge the pretender's rights for Russian throne. Ignatius performed the coronation of False Dmitriy I on 21 July 1605 and later also celebrated the coronation of his wife Marina Mnishek and their marriage. At that time, Ignatius was also an ardent opponent of the Unia. After the assassination of False Dmitriy I, Ignatius was removed from his see and confined in the Chudov Monastery by the order of Tsar Vasili IV. In 1610, patriarch Ignatius supported False Dmitriy II. In April this year the patriarch Hermogen, consistently calling on the Russians to participate to arms and the expulsion of the Poles from the country was thrown into prison in the Monastery Czudowskim. His duties were taken over, this time without the confirmation of this fact by the council, by Ignatius. But the latter did not want to remain in the civil war-stricken Russia and December 27, 1611 made an attempt to escape from Moscow. In the vicinity of Smolensk, Ignatius was assaulted, robbed, and then stopped in the Polish camp outside the city. Polish King Sigismund III Vasa hoped that in the future will be able to renew war with Russia, and intended to use the former patriarch person Ignatius was taken to Vilnius and settled in the . At that time he also converted from Russian Orthodoxy ("the Disunia") to Byzantine Rite Catholicism ("the Unia"), thus entering into full communion with the Pope. The date of the death of Ignatius traditionally were positioned around 1640, but in more recent studies mentioned much earlier years 1618 or 1619. The clergyman was buried in the church of the Holy Trinity in the Basilian monastery in Vilnius. His remains were probably removed from the tomb and exported out of the city by the Russian army after the capture of Vilnius in 1655. Due to his active role in the installation of False Dmitriy I to the Moscow throne and later conversion to the Unia, Ignatius has suffered from damnatio memoriae in subsequent ages and often is not counted among the legitimate patriarchs by the Russian Orthodox Church. Even though his predecessor Patriarch Job was removed from his post by force, the legitimacy of Ignatius' election and his status as patriarch was not questioned by his contemporaries. (en)
- Ignacio (en ruso, Игнатий; 1540–1620) fue un obispo de origen griego de la Iglesia Ortodoxa Rusa, que se convirtió en el segundo Patriarca de Moscú y toda Rusia entre 1605 y 1606, aunque este estatus es objeto de disputa, por lo que es frecuentemente omitida de la lista de patriarcas de Moscú. Ignacio, según los registros, era de origen cretense. Vino a Rusia en 1595 como miembro de una misión eclesiástica enviada por el Patriarca de Constantinopla. Tomó parte en la coronación de Borís Godunov. A principios del siglo XVII, Ignacio fue nombrado arzobispo de Riazán. Después de la muerte de Godunov, se mostró partidario de Dimitri I e, incluso antes de que el pretendiente llegara a Moscú, ya estaba tomando juramento a sus seguidores en Tula. El 30 de junio de 1605, Ignacio fue elegido patriarca por el concilio de obispos para reemplazar al , exiliado por no reconocer los derechos del impostor al trono ruso. Ignacio coronó a este último el 21 de julio de 1605 y posteriormente coronó a su mujer, Marina Mniszech, oficiando también en su matrimonio. En ese momento, Ignacio era un firme opositor a la Unia. Después del asesinato de Dimitri I «El Falso», Ignacio fue destituido de su sede y confinado en el por orden del zar Basilio IV de Rusia. En 1610, el patriarca Ignacio estaba apoyando a Dimitri II. En 1611, fue liberado del monasterio por la ocupación de Moscú de las fuerzas de la Mancomunidad de Polonia-Lituania y fue a Polonia, para posteriormente asentarse en Wilno. En ese momento incluso se convirtió de la ortodoxia a rito católico bizantino ruso, entrando en con el Papa. Debido a su papel activo en la instauración del primer falso Dimitri como zar de Rusia y su conversión a la Unia, Ignacio ha sido objeto de damnatio memoriae, de modo que a menudo no ha sido contado entre los patriarcas legítimos por la Iglesia Ortodoxa rusa. Debe ser comentado, a modo de apunte, que, a pesar de que su predecesor fue destituido por la fuerza, la legitimidad de la elección de Ignacio y su estatus como patriarca no fue cuestionado por sus contemporáneos. (es)
- Ignace, né vers 1540 et mort en 1620, est un ecclésiaste russe. Il fut Patriarche de Moscou et de toute la Russie de 1605 à 1606/ (fr)
- 이그나티 모스크바(Игнатий Москва, 1540년 2월 29일 ~ 1620년 10월 27일)는 그리스에서 출생한 루스 차르국 시대의 정교회 사제이다. 그리스 크레타에서 출생한 그는 아직 젊은 시절이었던 1562년에 고국 그리스를 떠나 러시아에 정착하였으며 그 후 루스 차르국에서 러시아 정교회 사제 직무로써 출사 및 출세하여 루스 차르국 국무대리섭정공, 모스크바 대주교 직책 등을 지냈다. (ko)
- Ignacy (zm. 1618 lub 1619 lub ok. 1640) – de facto drugi patriarcha moskiewski i całej Rusi, wykreślony pośmiertnie z oficjalnych wykazów patriarchów, sprawujący urząd od 1605 do 1606 i ponownie, w sposób niekanoniczny, w 1611. Ignacy był z pochodzenia Grekiem, chirotonię biskupią przyjął przed 1595 w Cypryjskim Kościele Prawosławnym lub w Patriarchacie Konstantynopolitańskim. Do Rosji przybył na ceremonię koronacyjną Fiodora I lub Borysa Godunowa; został w tym kraju, licząc na zrobienie kariery w hierarchii cerkiewnej. W 1603 lub 1605 na mocy decyzji uświęconego soboru i patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Hioba został biskupem riazańskim. W czerwcu 1605 jako pierwszy z rosyjskich hierarchów prawosławnych uznał Dymitra Samozwańca I za prawdziwego syna Iwana IV Groźnego i złożył mu przysięgę na wierność. 24 czerwca 1605, po wjeździe Samozwańca do Moskwy, na jego żądanie sobór biskupów ogłosił Ignacego nowym patriarchą moskiewskim, odsuwając od urzędu Hioba. Patriarcha zaliczał się do najbliższego otoczenia Dymitra Samozwańca, doradzał mu w sprawach państwowych, zwłaszcza w zakresie polityki wyznaniowej. Koronował Dymitra na cara, zaś jego żonę Marynę Mniszchównę – na carycę Rosji. Po obaleniu Samozwańca przez spisek, na czele którego stał Wasyl Szujski, Ignacy został pozbawiony urzędu i sakry biskupiej przez uświęcony sobór, po czym osadzony pod strażą w Monasterze Czudowskim. Pozostawał w nim do 1611, gdy został zwolniony przez polską załogę Kremla i niekanonicznie (bez zwoływania soboru) przywrócony na urząd patriarszy. W grudniu tego samego roku podjął próbę ucieczki z Moskwy, został jednak zatrzymany przez wojska polskiego króla Zygmunta III Wazy. Na jego polecenie zamieszkał w klasztorze Bazylianów w Wilnie, gdzie przyjął ostatecznie unię. Władca miał nadzieję posłużyć się jego osobą w razie nowej wojny z Rosją; nigdy jednak do tego nie doszło. Ignacy zmarł w Wilnie pod koniec drugiej dekady XVII w. lub nawet dwadzieścia lat później, ok. 1640. (pl)
- Игна́тий (не позднее 1560, возможно, Кипр — 1640, Вильно) — православный церковный иерарх греческого происхождения, был избран и поставлен на архиерейском соборе в 1605 году Патриархом Московским и всея Руси при царе Лжедмитрии I. В 1606 году Игнатий на церковном Соборе был лишён Патриаршества и архиерейского сана. Несмотря на лишение сана, в 1611 году боярское правительство (сторонники Сигизмунда, низложившие Гермогена) вернули Игнатия на Патриарший престол. Спустя менее года Игнатий уехал из России, позже принял унию с католицизмом. Собор в Москве, созванный Патриархом Филаретом в октябре 1620 года, подтвердил решение Собора 1606 года: Игнатий был лишён Патриаршего сана и архиерейского сана; это постановление осталось не пересмотренным на Большом Московском Соборе 1666—1667 годов, отменившем ряд решений Собора 1620 года. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Ignace, né vers 1540 et mort en 1620, est un ecclésiaste russe. Il fut Patriarche de Moscou et de toute la Russie de 1605 à 1606/ (fr)
- 이그나티 모스크바(Игнатий Москва, 1540년 2월 29일 ~ 1620년 10월 27일)는 그리스에서 출생한 루스 차르국 시대의 정교회 사제이다. 그리스 크레타에서 출생한 그는 아직 젊은 시절이었던 1562년에 고국 그리스를 떠나 러시아에 정착하였으며 그 후 루스 차르국에서 러시아 정교회 사제 직무로써 출사 및 출세하여 루스 차르국 국무대리섭정공, 모스크바 대주교 직책 등을 지냈다. (ko)
- Ignacio (en ruso, Игнатий; 1540–1620) fue un obispo de origen griego de la Iglesia Ortodoxa Rusa, que se convirtió en el segundo Patriarca de Moscú y toda Rusia entre 1605 y 1606, aunque este estatus es objeto de disputa, por lo que es frecuentemente omitida de la lista de patriarcas de Moscú. (es)
- Ignatius (Russian: Игнатий, Greek: Ιγνάτιος) (1540–1620) was a Russian Orthodox bishop of Greek descent who was the second Patriarch of Moscow and All Russia in 1605–1606, even though his status is now disputed and he is frequently omitted from the list of Patriarchs of Moscow by the Russian Orthodox Church. (en)
- Ignacy (zm. 1618 lub 1619 lub ok. 1640) – de facto drugi patriarcha moskiewski i całej Rusi, wykreślony pośmiertnie z oficjalnych wykazów patriarchów, sprawujący urząd od 1605 do 1606 i ponownie, w sposób niekanoniczny, w 1611. (pl)
- Игна́тий (не позднее 1560, возможно, Кипр — 1640, Вильно) — православный церковный иерарх греческого происхождения, был избран и поставлен на архиерейском соборе в 1605 году Патриархом Московским и всея Руси при царе Лжедмитрии I. В 1606 году Игнатий на церковном Соборе был лишён Патриаршества и архиерейского сана. Несмотря на лишение сана, в 1611 году боярское правительство (сторонники Сигизмунда, низложившие Гермогена) вернули Игнатия на Патриарший престол. Спустя менее года Игнатий уехал из России, позже принял унию с католицизмом. Собор в Москве, созванный Патриархом Филаретом в октябре 1620 года, подтвердил решение Собора 1606 года: Игнатий был лишён Патриаршего сана и архиерейского сана; это постановление осталось не пересмотренным на Большом Московском Соборе 1666—1667 годов, отмени (ru)
|
