| dbo:abstract
|
- قانون الهجرة هو القانون الذي يقصد به السياسات والضوابط المعمول بها في الحكومات الوطنية والتي تتحكم في ظاهرة الهجرة إلى أراضيهاهو ضبط الناس وأعدادهم الذين قد يدخلون أراضي أي دولة ذات سيادة. وهذا ينطبق على كل من الأشخاص الذين يسعون للعيش والعمل في بلد معين (أو جزء منه) والسياح، والأشخاص بسبب قضايا السفر، وأولئك الذين يرغبون في الدراسة أو بطريقة أخرى الاستفادة من مرافق البلد. ضبط الهجرة بشكل أو بآخر مفروض من معظم البلدان. وهو حق أصيل للدولة . قانون الهجرة، يختص بالمواطنين الأجانب ووضعهم القانون في البلد، ولا علاقة له بقوانين الجنسية، الذي يحكم الوضع القانوني للشخص، في بعض مسائل مثل المواطنة. وقوانين الهجرة تختلف من بلد إلى آخر، وكذلك وفقا للمناخ السياسي في بعض الأوقات، ووالاحوال الاجتماعية والاقتصادية قد التأثير من شمولية على نطاق واسع الحصري عميق من المهاجرين الجدد. . وينظم قانون الهجرة فيما يتعلق مواطني البلاد من خلال القانون الدولي. والعهد الدولي للأمم المتحدة بشأن الحقوق المدنية والسياسية الولايات التي تسمح جميع البلدان دخول مواطنيها. ويمكن للبلدان معينة تحافظ على قوانين صارمة بدلا التي تنظم كل من حق الدخول وحقوق الداخلية، مثل مدة الإقامة والحق في المشاركة في الحكومة. معظم البلدان لديها قوانين التي تعين عملية التجنيس، الذي قد يصبح المهاجرون المواطنين. (ar)
- Ο μεταναστευτικός νόμος αναφέρεται στα εθνικά καταστατικά, τους κανονισμούς και τα νομικά προηγούμενα που διέπουν τη μετανάστευση και την απέλαση από μια χώρα. Ακριβώς μιλώντας, διαφέρει από άλλα ζητήματα όπως η πολιτογράφηση και η ιθαγένεια, αν και μερικές φορές συγχέονται. Χώρες διατηρούν συχνά νόμους που ρυθμίζουν τόσο τα δικαιώματα εισόδου και εξόδου όσο και τα εσωτερικά δικαιώματα, όπως τη διάρκεια της διαμονής, την ελεύθερη κυκλοφορία και το δικαίωμα συμμετοχής στο εμπόριο ή την κυβέρνηση. Οι νόμοι για τη μετανάστευση ποικίλλουν σε όλο τον κόσμο και καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας, ανάλογα με το κοινωνικό και πολιτικό κλίμα του τόπου και του χρόνου, καθώς η αποδοχή των μεταναστών επηρεάζεται από την ευρεία περιεκτικότητα έως το βαθύ εθνικισμό και τον . Οι εθνικοί νόμοι σχετικά με τη μετανάστευση πολιτών της κάθε χώρας ρυθμίζονται από το διεθνές δίκαιο. Το των Ηνωμένων Εθνών δίνει εντολή σε όλες τις χώρες να επιτρέπουν την είσοδο στους πολίτες τους. (el)
- Das Ausländerrecht bzw. Fremdenrecht ist ein Teil des besonderen Ordnungsrechts, das im Kern die Einreise und den Aufenthalt von Menschen regelt, die nicht die Staatsangehörigkeit des Aufenthaltsstaates besitzen. Regelungen, die nicht an die Staatsangehörigkeit, sondern nur an andere Merkmale (wie etwa den Wohnsitz) anknüpfen, fallen hingegen nicht unter den Begriff. Dies gilt etwa für Regelungen des Steuerrechts oder des Familienrechts mit Auslandsbezug, die nur an einen Wohnsitz anknüpfen. Gegenstand des Ausländerrechts können Bestimmungen über das Reisen, die Niederlassung, die Erwerbstätigkeit, die Integration, die soziale Sicherung und das Steuerrecht sein. Der Begriff Ausländer- oder Fremdenrecht wird wegen seiner negativen Konnotation heute immer weniger verwendet und zunehmend durch Aufenthaltsrecht oder Migrationsrecht ersetzt. Der Nachfolger des 2004 in Deutschland außer Kraft getretenen Ausländergesetzes heißt Aufenthaltsgesetz. (de)
- Ley de inmigración refiere a los estatutos nacionales, controles, y los precedentes legales que gobiernan la inmigración y deportación de un país. Estrictamente hablando, se distingue de otras cuestiones como la naturalización y la ciudadanía, aunque a menudo están relacionadas entre sí. Las leyes de inmigración varían en todo el mundo, así como de acuerdo con el clima social y político de la época, ya que la aceptación de los inmigrantes oscila entre lo ampliamente incluyente y lo profundamente nacionalista y aislacionista. Los países suelen mantener leyes que regulan tanto los derechos de entrada y salida como los derechos internos, como la duración de la estancia, la libertad de circulación y el derecho a participar en el comercio o el gobierno. Las leyes nacionales relativas a la inmigración de ciudadanos de ese país están reguladas por el derecho internacional. El Pacto Internacional de Derechos Civiles y Políticos de las Naciones Unidas exige que todos los países permitan la entrada de sus propios ciudadanos. (es)
- Immigration law refers to the national statutes, regulations, and legal precedents governing immigration into and deportation from a country. Strictly speaking, it is distinct from other matters such as naturalization and citizenship, although they are sometimes conflated. Countries frequently maintain laws that regulate both the rights of entry and exit as well as internal rights, such as the duration of stay, freedom of movement, and the right to participate in commerce or government. Immigration laws vary around the world and throughout history, according to the social and political climate of the place and time, as the acceptance of immigrants sways from the widely inclusive to the deeply nationalist and isolationist. National laws regarding the immigration of citizens of that country are regulated by international law. The United Nations' International Covenant on Civil and Political Rights mandates that all countries allow entry to their own citizens. (en)
- Le droit des étrangers est la branche du droit qui étudie la situation juridique des personnes dans un État dont elles ne sont pas ressortissantes, c'est-à-dire dont elles n'ont pas la nationalité. Il fait donc appel au droit de la nationalité (Qui est étranger ?) et au droit international privé (accords entre les États). Il faut signaler les cas particuliers des plurinationaux et des apatrides. Les plurinationaux (binationaux par exemple) dont les droits et obligations sont ceux des États dont ils ont la nationalité. Les conflits de loi étant réglés par un accord entre États. Les apatrides, eux n'ont aucun droit national, leur cas est donc réglé par un droit spécifique. (fr)
- Het vreemdelingenrecht is de tak van het recht die zich bezighoudt met de rechtspositie van personen in een staat waarvan zij geen onderdaan zijn. Een onderscheid kan worden gemaakt tussen privaatrechtelijk vreemdelingenrecht en bestuursrechtelijk vreemdelingenrecht. Het privaatrechtelijk vreemdelingenrecht is het geheel van rechtsregels in een staat dat de rechtspositie van vreemdelingen ten opzichte van eigen onderdanen regelt door vreemdelingen bij de eigen onderdanen achter te stellen, eraan gelijk te stellen, of ze te bevoordelen. Het houdt zich dus bezig met de discriminatie van vreemdelingen. Zo was het vroeger gebruikelijk om vreemdelingen te discrimineren op het gebied van het goederenrecht, bijvoorbeeld door het hun onmogelijk of moeilijker te maken (op nationaal grondgebied gelegen) vastgoed in eigendom te verkrijgen, of door bescherming te onthouden op het gebied van de intellectuele eigendom. Tegenwoordig is non-discriminatie van vreemdelingen in het privaatrecht eerder regel dan uitzondering en heeft het privaatrechtelijk vreemdelingenrecht aan relevantie ingeboet. Het bestuursrechtelijk vreemdelingenrecht ziet op de juridische procedures van vreemdelingen: reguliere immigranten en asielzoekers. Reguliere immigranten zijn mensen die een verblijfsvergunning aanvragen om bijvoorbeeld medische redenen (om in een ziekenhuis behandeld te worden), voor het volgen van een studie, of voor werk (bijvoorbeeld als au pair). Tevens kan het gaan om mensen die een verblijfsvergunning aanvragen omdat ze slachtoffer zijn of getuige waren van mensenhandel. Ook personen die bij hun buitenlandse partner of een familielid gaan wonen, zijn reguliere immigranten. Het regelen van een kort visum, bijvoorbeeld een toeristenvisum, van maximaal 90 dagen valt ook onder het vreemdelingenrecht. Het asielrecht is als rechtsgebied een onderdeel van het vreemdelingenrecht. Dit gaat specifiek over asielzoekers en mensen die al een vluchtelingenstatus hebben, doordat vastgesteld is dat zij aan de daarvoor geldende criteria voldoen. Nederland conformeert zich aan de definitie in artikel 1 van het VN Vluchtelingenverdrag uit 1951 en het later daaraan toegevoegd Protocol van New York uit 1967. (nl)
- Migrationsrätt är ett samlingsbegrepp på det område inom juridiken som behandlar rätten för en utländsk medborgare att befinna sig i Sverige. Den främsta lagen inom migrationsrätten är Utlänningslagen (UtlL).Det är den nationella staten som medger och formulerar rättigheter och skyldigheter för utlänning på statens territorium. En internationell eller global Migrationsrätt finns alltså inte.I Sverige är det Migrationsverket som har hand om migrationsärenden. Är sökanden missnöjd med Migrationsverkets beslut kan denna överklaga till Migrationsdomstolen. Är sökanden missnöjd med Migrationsdomstolens beslut finns det även möjlighet att överklaga till ytterligare en instans, nämligen Migrationsöverdomstolen. För att få upp ett mål i Migrationsöverdomstolen krävs prövningstillstånd. I ett migrationsärende är det vanligt att sökanden erhåller ett offentligt biträde. Biträdet är vanligtvis en advokat eller biträdande jurist på en advokatbyrå. Biträdet hjälper den sökanden med kommunikationen med Migrationsverket och eventuellt domstolen. (sv)
- Миграционное право — отрасль права, регулирующая передвижение человека и смену им места жительства или места пребывания Миграционное право охватывает иммиграцию, эмиграцию, внутреннюю миграцию и временное пребывание человека за границей (туристические, деловые и иные поездки). Миграционное право, относящиеся к иностранным гражданам, обычно определяется национальным законом государства их проживания, и может сильно различаться в различных странах и в разные времена, в зависимости от политического режима и социально-экономических возможностей и потребностей государства и общества в приёме новых иммигрантов. В то же время, существуют и нормы международного права, регулирующие отдельные вопросы в сфере миграции. Так, Всеобщая декларация прав человека, принятая Генеральной Ассамблеей ООН в 1948 году устанавливает право каждого гражданина беспрепятственно возвращаться в свою страну. В некоторых странах могут быть довольно строгие законы, ограничивающие как право въезда, так и срок пребывания в стране и право участия иммигрантов в жизни общества и государства. В большинстве стран существуют законы, регулирующие натурализацию — процесс, в результате которого иммигранты становятся гражданами страны. (ru)
- Міграційне право — галузь права, що регулює пересування людини і зміну нею місця проживання або перебування. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Міграційне право — галузь права, що регулює пересування людини і зміну нею місця проживання або перебування. (uk)
- قانون الهجرة هو القانون الذي يقصد به السياسات والضوابط المعمول بها في الحكومات الوطنية والتي تتحكم في ظاهرة الهجرة إلى أراضيهاهو ضبط الناس وأعدادهم الذين قد يدخلون أراضي أي دولة ذات سيادة. وهذا ينطبق على كل من الأشخاص الذين يسعون للعيش والعمل في بلد معين (أو جزء منه) والسياح، والأشخاص بسبب قضايا السفر، وأولئك الذين يرغبون في الدراسة أو بطريقة أخرى الاستفادة من مرافق البلد. ضبط الهجرة بشكل أو بآخر مفروض من معظم البلدان. وهو حق أصيل للدولة . (ar)
- Ο μεταναστευτικός νόμος αναφέρεται στα εθνικά καταστατικά, τους κανονισμούς και τα νομικά προηγούμενα που διέπουν τη μετανάστευση και την απέλαση από μια χώρα. Ακριβώς μιλώντας, διαφέρει από άλλα ζητήματα όπως η πολιτογράφηση και η ιθαγένεια, αν και μερικές φορές συγχέονται. Χώρες διατηρούν συχνά νόμους που ρυθμίζουν τόσο τα δικαιώματα εισόδου και εξόδου όσο και τα εσωτερικά δικαιώματα, όπως τη διάρκεια της διαμονής, την ελεύθερη κυκλοφορία και το δικαίωμα συμμετοχής στο εμπόριο ή την κυβέρνηση. (el)
- Das Ausländerrecht bzw. Fremdenrecht ist ein Teil des besonderen Ordnungsrechts, das im Kern die Einreise und den Aufenthalt von Menschen regelt, die nicht die Staatsangehörigkeit des Aufenthaltsstaates besitzen. Regelungen, die nicht an die Staatsangehörigkeit, sondern nur an andere Merkmale (wie etwa den Wohnsitz) anknüpfen, fallen hingegen nicht unter den Begriff. Dies gilt etwa für Regelungen des Steuerrechts oder des Familienrechts mit Auslandsbezug, die nur an einen Wohnsitz anknüpfen. (de)
- Immigration law refers to the national statutes, regulations, and legal precedents governing immigration into and deportation from a country. Strictly speaking, it is distinct from other matters such as naturalization and citizenship, although they are sometimes conflated. Countries frequently maintain laws that regulate both the rights of entry and exit as well as internal rights, such as the duration of stay, freedom of movement, and the right to participate in commerce or government. (en)
- Ley de inmigración refiere a los estatutos nacionales, controles, y los precedentes legales que gobiernan la inmigración y deportación de un país. Estrictamente hablando, se distingue de otras cuestiones como la naturalización y la ciudadanía, aunque a menudo están relacionadas entre sí. Las leyes de inmigración varían en todo el mundo, así como de acuerdo con el clima social y político de la época, ya que la aceptación de los inmigrantes oscila entre lo ampliamente incluyente y lo profundamente nacionalista y aislacionista. Los países suelen mantener leyes que regulan tanto los derechos de entrada y salida como los derechos internos, como la duración de la estancia, la libertad de circulación y el derecho a participar en el comercio o el gobierno. (es)
- Le droit des étrangers est la branche du droit qui étudie la situation juridique des personnes dans un État dont elles ne sont pas ressortissantes, c'est-à-dire dont elles n'ont pas la nationalité. Il fait donc appel au droit de la nationalité (Qui est étranger ?) et au droit international privé (accords entre les États). (fr)
- Het vreemdelingenrecht is de tak van het recht die zich bezighoudt met de rechtspositie van personen in een staat waarvan zij geen onderdaan zijn. Een onderscheid kan worden gemaakt tussen privaatrechtelijk vreemdelingenrecht en bestuursrechtelijk vreemdelingenrecht. Ook personen die bij hun buitenlandse partner of een familielid gaan wonen, zijn reguliere immigranten. Het regelen van een kort visum, bijvoorbeeld een toeristenvisum, van maximaal 90 dagen valt ook onder het vreemdelingenrecht. (nl)
- Миграционное право — отрасль права, регулирующая передвижение человека и смену им места жительства или места пребывания Миграционное право охватывает иммиграцию, эмиграцию, внутреннюю миграцию и временное пребывание человека за границей (туристические, деловые и иные поездки). В то же время, существуют и нормы международного права, регулирующие отдельные вопросы в сфере миграции. Так, Всеобщая декларация прав человека, принятая Генеральной Ассамблеей ООН в 1948 году устанавливает право каждого гражданина беспрепятственно возвращаться в свою страну. (ru)
- Migrationsrätt är ett samlingsbegrepp på det område inom juridiken som behandlar rätten för en utländsk medborgare att befinna sig i Sverige. Den främsta lagen inom migrationsrätten är Utlänningslagen (UtlL).Det är den nationella staten som medger och formulerar rättigheter och skyldigheter för utlänning på statens territorium. En internationell eller global Migrationsrätt finns alltså inte.I Sverige är det Migrationsverket som har hand om migrationsärenden. Är sökanden missnöjd med Migrationsverkets beslut kan denna överklaga till Migrationsdomstolen. Är sökanden missnöjd med Migrationsdomstolens beslut finns det även möjlighet att överklaga till ytterligare en instans, nämligen Migrationsöverdomstolen. För att få upp ett mål i Migrationsöverdomstolen krävs prövningstillstånd. (sv)
|
