| dbo:abstract
|
- جوليانا، المعروفة كذلك باسم جوليانا الهند (أو جوليانا الهندية)، هو الاسم المسيحي لامرأة غوارانية عاشت في مدينة أسونسيون التي تأسست حديثًا، في باراغواي الاستعمارية المبكرة، والتي اشتهرت بقتل مستعمر إسباني بين عامي 1539 و1542. كانت واحدة من العديد من نساء السكان الأصليين اللواتي اختطفهن المستعمرون الإسبان وسلموهن وأرغموهن على العمل لديهم وإنجاب الأطفال. لم تكن المنطقة غنية بالمعادن كما توقع المستعمرون الإسبان، ولذلك، لجأوا إلى إرغام السكان الأصليين على العمل قسرًا لتوليد الثروة والحصول عليها –ولا سيما الاستغلال الجنسي للنساء اللواتي كُنّ في سن الإنجاب. تُروى قصة جوليانا الهندية في روايات نبلاء أديلانتادو عام 1545 للمستكشف ألفار نونييث كابيثا دي فاكا –الذي حكم الإقليم لفترة وجيزة بين عامي 1542 و1544– وكذلك روايات ناسخه بيرو هيرنانديز. وفقًا لهذه المصادر، سممت جوليانا الهندية مستوطنًا إسبانيًا يدعى نوينو دي كابريرا –الذي يُعتقد أنه كان زوجها أو سيدها– بالأعشاب وجرى إطلاق سراحها على الرغم من اعترافها بالجريمة. ذُكر أن كابيثا دي فاكا علم بقضيتها عقب وصوله إلى أسونسيون، وأنها كانت تتفاخر بأفعالها التي ارتكبتها مع أقرانها. ردًا على ذلك، أمر بإعدامها عن طريق تقطيع أوصالها، عقابًا لها على الجريمة وتحذيرًا لنساء السكان الأصليين الأخريات بعدم فعل الشيء ذاته. تُعتبر جوليانا الهندية واحدة من أبرز الشخصيات النسائية في تاريخ باراغواي، واعتُبر كذلك تحريضها للنساء الأخريات على قتل أسيادهن أحد أقدم انتفاضات السكان الأصليين الموثقة في تلك الحقبة. رُويت العديد من حكايات قصتها بدلالات أيديولوجية مختلفة. على الرغم من أن جوهر قصتها عادة ما يكون هو ذاته، تختلف الروايات في التفاصيل كتاريخ الأحداث، والطريقة التي اعتمدتها في قتل كابريرا والطريقة التي جرى إعدامها بها. على الرغم من أن البعض يرى جوليانا الهندية امرأة تعاونت مع الإسبان وساهمت في بناء الدولة الباراغوايانية، يجادل البعض الآخر أنها متمردة ورمز مقاومة السكان الأصليين للاستعمار. توصف في العديد من الروايات الحديثة بأنها نسوية مبكرة، ويتجادل النشطاء والأكاديميون حول شخصيتها. اقتُبست قصة جوليانا الهندية في العديد من الأعمال الخيالية التاريخية. سُمي أحد شوارع أسونسيون باسمها منذ عام 1992، وهو واحد من الشوارع القليلة التي سميت تيمنًا بأحد أفراد السكان الأصليين بدلًا من اسم جماعته ككل. (ar)
- Juliana (pronounced [xu 'lja na]), better known as the India Juliana (Spanish for "Indian Juliana" or "Juliana the Indian"), is the Christian name of a Guaraní woman who lived in the newly founded Asunción, in early-colonial Paraguay, known for killing a Spanish colonist between 1539 and 1542. She was one of the many indigenous women who were handed over to or stolen by the Spanish, forced to work for them and bear children. Since the area was not rich in minerals as they had anticipated, colonists generated wealth through the forced labor of indigenous people—especially the sexual exploitation of women of childbearing age. The story of the India Juliana comes from the 1545 accounts of adelantado Álvar Núñez Cabeza de Vaca—who briefly ruled the territory between 1542 and 1544—as well as those of his scribe Pero Hernández. According to these sources, the India Juliana poisoned a Spanish settler named Ñuño de Cabrera—either her husband or her master—with herbs and was released despite having confessed to the crime. Upon his arrival to Asunción, Cabeza de Vaca reportedly found out about her case, and that she even boasted of her actions to her peers. In response, he ordered her execution by dismemberment, as a punishment for the crime and a warning to other indigenous women not to do the same. The India Juliana is regarded as one of the most prominent figures in the women's history of Paraguay, and her inciting other women to also kill their masters has been considered one of the earliest recorded indigenous uprisings of the era. Numerous versions of her story have emerged with various ideological connotations. Although the core of her story is usually the same, the accounts differ in details such as the date of the events, the way in which she killed Cabrera and the method with which she was executed. Although some have considered the India Juliana a collaborator of the Spanish and a builder of the Paraguayan nation, others claim her as a rebel and a symbol of indigenous resistance to colonization. Several modern interpretations describe her as an early feminist, with her figure being claimed by activists and academics. The story of the India Juliana has been the subject of numerous historical fiction works. A street in Asunción bears her name since 1992, one of the few named after an indigenous individual instead of a community as a whole. (en)
- Juliana, mejor conocida como la India Juliana, es el nombre cristiano de una mujer del pueblo cario —parcialidad guaraní ubicada entre los ríos Manduvirá, Tebicuary y Paraguay— que vivió en la recién fundada Asunción, en el Paraguay colonial temprano, conocida por matar a un colono español entre 1539 y 1542. Fue una de las muchas indígenas de la región que fueron entregadas o robadas por los españoles, forzadas a servirles y tener hijos bajo un régimen de esclavitud sexual. El territorio estaba gobernado por Domingo Martínez de Irala, elegido por sus pares en 1538 tras la desaparición en una expedición del gobernador designado Juan de Ayolas. Después de la destrucción de Buenos Aires en 1541, Asunción recibió un número mucho mayor de españoles y fue declarada oficialmente ciudad. Dado que el área no era rica en minerales como habían previsto, los colonos generaron riqueza a través del trabajo forzado de los indígenas, y en Asunción se usó el comercio de esclavos. Tras llegar a España la noticia de la probable muerte de Ayolas, el explorador Álvar Núñez Cabeza de Vaca fue declarado adelantado y enviado a Asunción para tomar el poder, llegando a la ciudad en 1542. Sin embargo, la presencia de Cabeza de Vaca provocó descontento entre los pobladores, siendo apresado y devuelto a España en 1544. La historia de la India Juliana proviene de sus crónicas, así como de los de su escriba Pero Hernández, ambos redactados por este último en 1545. Según estas fuentes, la India Juliana envenenó con hierbas a un colono español llamado Ñuño de Cabrera —ya sea su esposo o su amo— y fue liberada a pesar de haber confesado el crimen. Según su relato, a su llegada a Asunción, Cabeza de Vaca se enteró del crimen e impunidad de Juliana, quien incluso se jactaba de sus acciones ante sus compañeras. En respuesta, ordenó su ejecución por desmembramiento, como castigo por el crimen y como aleccionamiento a las demás mujeres indígenas para que no hicieran lo mismo. El relato de Cabeza de Vaca se presentó como prueba judicial al Consejo de Indias y pretendía mostrar la mala gestión de la región por parte de Irala durante la ausencia de Ayolas. La India Juliana es considerada una de las figuras más destacadas en la historia de las mujeres de Paraguay, y su incitación a otras mujeres a matar a sus amos es considerada como una de las primeras insurgencias indígenas registradas de la época. A partir del relato de Cabeza de Vaca, han surgido numerosas versiones de la historia de la India Juliana, con diversas connotaciones ideológicas. Aunque el núcleo de su historia suele ser el mismo, los relatos difieren en detalles como la fecha de los hechos, la forma en que mató a Cabrera —algunos afirman que lo apuñaló con una espada o lo decapitó con una daga— y el método con el que fue ejecutada, como ahorcamiento, hoguera o decapitación. Aunque algunos han considerado a la India Juliana una facilitadora de los españoles y forjadora de la nación paraguaya, otros la reclaman como una rebelde y símbolo de la resistencia indígena a la colonización. Varias interpretaciones modernas la describen como una feminista, y tanto activistas como académicas reivindican su figura. La historia de la India Juliana ha sido objeto de numerosas obras de ficción histórica. Una calle de Asunción lleva su nombre desde 1992, una de las pocas nombradas a partir de una persona indígena en lugar de una etnia en conjunto. (es)
- Juliana, mais conhecida como a Índia Juliana (ou "Juliana, a índia"), é o nome cristão de uma mulher guarani que viveu na então recém-fundada Assunção, no início do Paraguai colonial, conhecida por matar um colono espanhol entre 1539 e 1542. Ela foi uma das muitas mulheres indígenas que foram entregues ou roubadas pelos espanhóis, forçadas a trabalhar para eles e ter filhos. Como a área não era rica em minerais como eles esperavam, os colonos geraram riquezas por meio do trabalho forçado dos indígenas – especialmente a exploração sexual de mulheres em idade fértil. A história da Índia Juliana vem dos relatos de 1545 do explorador Álvar Núñez Cabeza de Vaca, que governou brevemente o território entre 1542 e 1544, assim como os de seu escriba . Segundo essas fontes, a índia Juliana envenenou um colono espanhol chamado – seja seu marido ou seu mestre – com ervas e foi solta apesar de ter confessado o crime. Após sua chegada a Assunção, Cabeza de Vaca teria descoberto sobre seu caso, e que ela até se gabava de suas ações para seus pares. Em resposta, ordenou sua execução por desmembramento, como punição pelo crime e advertência a outras mulheres indígenas para que não fizessem o mesmo. O relato de Cabeza de Vaca foi apresentado como prova judicial ao Conselho das Índias e pretendia mostrar a má gestão da região. A Índia Juliana é considerada uma das figuras mais proeminentes da história feminina do Paraguai, e sua incitação a outras mulheres a também matarem seus senhores foi considerada uma das primeiras revoltas indígenas registradas da época. Numerosas versões de sua história surgiram com várias conotações ideológicas. Embora o cerne de sua história seja geralmente o mesmo, os relatos diferem em detalhes como a data dos acontecimentos, a forma como ela matou Cabrera e o método com que foi executada. Embora alguns tenham considerado a Índia Juliana colaboradora dos espanhóis e construtora da nação paraguaia, outros a reivindicam como rebelde e símbolo da resistência indígena à colonização. Várias interpretações modernas a descrevem como uma das primeiras feministas, com sua figura sendo reivindicada por ativistas e acadêmicos. A história da Índia Juliana tem sido tema de inúmeras obras de ficção histórica. Uma rua em Assunção leva seu nome desde 1992, uma das poucas que levam o nome de um indivíduo indígena em vez de uma comunidade como um todo. (pt)
- India Juliana, död 1542, var en inhemsk kvinna i Paraguay, som mördade den spanska kolonist som höll henne i slaveri, och avrättades för detta. Hon blev en hjältinna i sitt lands historia, och hyllades som en kvinnlig förebild. En gata i Asunción fick 1992 sitt namn efter henne. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- India Juliana, död 1542, var en inhemsk kvinna i Paraguay, som mördade den spanska kolonist som höll henne i slaveri, och avrättades för detta. Hon blev en hjältinna i sitt lands historia, och hyllades som en kvinnlig förebild. En gata i Asunción fick 1992 sitt namn efter henne. (sv)
- جوليانا، المعروفة كذلك باسم جوليانا الهند (أو جوليانا الهندية)، هو الاسم المسيحي لامرأة غوارانية عاشت في مدينة أسونسيون التي تأسست حديثًا، في باراغواي الاستعمارية المبكرة، والتي اشتهرت بقتل مستعمر إسباني بين عامي 1539 و1542. كانت واحدة من العديد من نساء السكان الأصليين اللواتي اختطفهن المستعمرون الإسبان وسلموهن وأرغموهن على العمل لديهم وإنجاب الأطفال. لم تكن المنطقة غنية بالمعادن كما توقع المستعمرون الإسبان، ولذلك، لجأوا إلى إرغام السكان الأصليين على العمل قسرًا لتوليد الثروة والحصول عليها –ولا سيما الاستغلال الجنسي للنساء اللواتي كُنّ في سن الإنجاب. (ar)
- Juliana (pronounced [xu 'lja na]), better known as the India Juliana (Spanish for "Indian Juliana" or "Juliana the Indian"), is the Christian name of a Guaraní woman who lived in the newly founded Asunción, in early-colonial Paraguay, known for killing a Spanish colonist between 1539 and 1542. She was one of the many indigenous women who were handed over to or stolen by the Spanish, forced to work for them and bear children. Since the area was not rich in minerals as they had anticipated, colonists generated wealth through the forced labor of indigenous people—especially the sexual exploitation of women of childbearing age. (en)
- Juliana, mejor conocida como la India Juliana, es el nombre cristiano de una mujer del pueblo cario —parcialidad guaraní ubicada entre los ríos Manduvirá, Tebicuary y Paraguay— que vivió en la recién fundada Asunción, en el Paraguay colonial temprano, conocida por matar a un colono español entre 1539 y 1542. Fue una de las muchas indígenas de la región que fueron entregadas o robadas por los españoles, forzadas a servirles y tener hijos bajo un régimen de esclavitud sexual. El territorio estaba gobernado por Domingo Martínez de Irala, elegido por sus pares en 1538 tras la desaparición en una expedición del gobernador designado Juan de Ayolas. Después de la destrucción de Buenos Aires en 1541, Asunción recibió un número mucho mayor de españoles y fue declarada oficialmente ciudad. (es)
- Juliana, mais conhecida como a Índia Juliana (ou "Juliana, a índia"), é o nome cristão de uma mulher guarani que viveu na então recém-fundada Assunção, no início do Paraguai colonial, conhecida por matar um colono espanhol entre 1539 e 1542. Ela foi uma das muitas mulheres indígenas que foram entregues ou roubadas pelos espanhóis, forçadas a trabalhar para eles e ter filhos. Como a área não era rica em minerais como eles esperavam, os colonos geraram riquezas por meio do trabalho forçado dos indígenas – especialmente a exploração sexual de mulheres em idade fértil. (pt)
|
