dbo:abstract
|
- الجرف الأحمر هو موقع أثري يقع في في سوريا، يرجع تاريخ إنشائه إلى 9600 قبل الميلاد, و يعد من أقدم مواقع الاستيطان البشري في العالم. (ar)
- Jerf el Ahmar (arabisch الجرف الأحمر al-dscharf al-ahmar „rote Klippen“) ist ein jungsteinzeitlicher Fundort in Syrien; er liegt am linken Ufer des mittleren Euphrats, war zwischen 9.600 und 8.500 v. Chr. bewohnt, ist etwa gleich alt wie der Göbekli Tepe und gehört damit zu den ältesten Siedlungen des Neolithikums. Jerf el Ahmar liegt auf zwei Erdhügeln, die durch ein kleines Wadi voneinander getrennt sind. In der zuerst besiedelten „Ost-Anhöhe“ liegen neun Bauschichten übereinander. Während der fünften Besiedlung der „Ost-Anhöhe“ wurden auf der „West-Anhöhe“ fünf Bauschichten begonnen. Fünf Jahrhunderte lang wurde Jerf el Ahmar durch die Mureybet-Kultur geprägt (PPNA). Die letzte Besiedlung beider Hügel lässt einen Übergang zur PPNB-Kultur erkennen. Zu den Funden gehören neben Waffen aus Feuerstein Piktogramme, Botschaften in Bilderschrift auf kleinen Steinen. Jerf el Ahmar zeigt typische Merkmale der : Architektur, Werkzeuge, Waffen aus Feuerstein sowie einige Gegenstände aus Felsgestein. Nach Zerstörung der Dörfer wurden diese immer wieder neu errichtet. Jede Ausgrabungsschicht zeigt eine eigenständige Entwicklung, die jedoch ab dem 8. Jahrtausend v. Chr. einer einheitlichen Struktur weicht. Erste Übergänge zur Landwirtschaft sind erkennbar, das zeigen Funde von wilder Gerste und Einkorn. (de)
- Ĝerf el Ahmar (arabe الجرف الأحمر), ruĝaj rifoj, estas jun-ŝtonepoka arkeologiejo en Sirio; ĝi situas sur la maldekstra bordo de la meza Eŭfrato, estis loĝata inter 9.600 kaj 8.500 a. K. kaj estas same aĝa kiel la Göbekli Tepe kaj tiel apartenas al la plej malnovaj setlejoj de la neolitiko. Ĝerf el Ahmar situas sur du terholmoj, kiuj disigas malgranda uedo. Unue setlis homoj sur la „orienta altaĵo“, kie troviĝas naŭ konstrutavoloj unu sur la alia. Dum la kvina setliĝo sur la „Orienta altaĵo“, komenciĝis ankaŭ sur la „Okcidenta altaĵo“ kvin konstrutavoloj. Ĝerf el Ahmar estis dum kvin jarcentoj karakterizata de -kulturo. La lasta setliĝo de ambaŭ montetoj montras transiran periodon al kulturo de antaŭkeramia neolitiko B. Oni trovis tie armilojn el fajroŝtono, piktogramojn, mesaĝojn en bildoskribo sur malgrandaj ŝtonoj. Ĝerf el Ahmar montras tipajn karakterizaĵojn de la : arkitekturo, laboriloj, armiloj el fajroŝtono same kelkaj el rokaĵo. Post detruo de la vilaĝo, ĝi estis ĉiam rekonstruita. Ĉiu elfosa tavolo montras memstaran evoluon, kiuj do montras ekde la 8-a jarmilo a.K. Unuecan strukturon. Unuaj transiroj al agrokulturo estas rimarkeblaj, kion montras restaĵoj de sovaĝa hordeo kaj unugrajno. (eo)
- Jerf el Ahmar (Arabic: الجرف الأحمر) is a Neolithic site in northern Syria, which dated back between 9,200 and 8,700 BC. (en)
- Jerf el Ahmar est un site archéologique de Syrie, situé dans le Moyen Euphrate, datant de la fin du Néolithique précéramique A (NPCA ou PPNA), dans sa variante locale, le Mureybetien, occupé d'environ 9500 à 8700 av. J.-C. Le site est d'abord repéré lors de prospections en 1989 par les archéologues américains T. McClellan et M. Mottram, puis il fait l'objet de plusieurs campagnes de fouilles de sauvetage entre 1995 et 1999 par une équipe franco-syrienne dirigée par Danielle Stordeur et B. Jammous, avant sa submersion par les eaux retenues par le barrage de Tichrine. L'espace fouillé, d'environ 1 hectare, est composé de deux éminences, séparées par une dépression où coule un wadi d'orientation nord-sud. Il a été dégagé sur environ 400 m², permettant la mise au jour sur un vaste espace de sept niveaux successifs sur la colline est et six à l'ouest. Les plus anciens niveaux sont manifestement ceux de l'est, et les villages récents s'étendaient sans doute sur les deux éminences. Certains niveaux semblent témoigner d'un projet collectif de reconstruction. Cela suppose la présence d'une autorité en mesure d'organiser tout cela, impression renforcée par la présence de bâtiments communautaires, et cette forme d'organisation, manifestement inédite, pourrait être liée à l'apparition de l'agriculture. (fr)
- Jerf el Ahmar (vertaald: rode klippen), is een archeologische vindplaats in Noord-Syrië uit het neolithicum. De site ligt op de linkeroever van de Midden-Eufraat. Hij was bewoond tussen 9600 en 8500 v. Chr. en behoort daarmee tot de oudste plaatsen van het neolithicum. Jerf el Ahmar ligt op twee heuvels die door een kleine wadi van elkaar gescheiden zijn. In de oostelijke verhoging (die het eerst bewoond werd) liggen negen bebouwingslagen boven elkaar. In de westelijke heuvel werden 5 bebouwingslagen opgegraven. Vijf eeuwen lang werd Jerf el Ahmar gevormd door de Mureybet-cultuur (Prekeramisch Neolithicum A of PPNA). De laatste bewoning van beide heuvels laat een overgang zien naar het Prekeramisch Neolithicum B of PPNB. Jerf el Ahmar heeft typische eigenschappen van de Mureybet-cultuur: architectuur, werktuigen, gereedschappen, wapens uit vuursteen evenals enige voorwerpen uit rotsgesteente. Elke keer nadat deze dorpen vernield werden, werden ze weer opnieuw opgebouwd. Elke opgravingslaag toont een zelfstandige ontwikkeling. Echter vanaf het achtste millennium v.Chr. wordt dit vervangen door een meer uniforme structuur. De vroege overgang naar de landbouw wordt zichtbaar. (nl)
- Джерф-эль-Ахмар — археологический памятник раннего неолита в Сирии. Находится на левом берегу среднего Евфрата. Поселение существовало в период 9600 — 8500 гг. до н. э. и относится к наиболее ранним поселениям неолита. Джерф-эль-Ахмар расположен на двух холмах, отделённых друг от друга высохшим руслом реки (вади). На восточном холме обнаружено 9 слоёв. В течение пяти столетий в Джерф-эль-Ахмаре существовало поселение Мурейбетской культуры докерамического неолита A. Последнее из поселений на обоих холмах относится к переходному периоду к докерамическому неолиту B. (ru)
|
rdfs:comment
|
- الجرف الأحمر هو موقع أثري يقع في في سوريا، يرجع تاريخ إنشائه إلى 9600 قبل الميلاد, و يعد من أقدم مواقع الاستيطان البشري في العالم. (ar)
- Jerf el Ahmar (Arabic: الجرف الأحمر) is a Neolithic site in northern Syria, which dated back between 9,200 and 8,700 BC. (en)
- Джерф-эль-Ахмар — археологический памятник раннего неолита в Сирии. Находится на левом берегу среднего Евфрата. Поселение существовало в период 9600 — 8500 гг. до н. э. и относится к наиболее ранним поселениям неолита. Джерф-эль-Ахмар расположен на двух холмах, отделённых друг от друга высохшим руслом реки (вади). На восточном холме обнаружено 9 слоёв. В течение пяти столетий в Джерф-эль-Ахмаре существовало поселение Мурейбетской культуры докерамического неолита A. Последнее из поселений на обоих холмах относится к переходному периоду к докерамическому неолиту B. (ru)
- Ĝerf el Ahmar (arabe الجرف الأحمر), ruĝaj rifoj, estas jun-ŝtonepoka arkeologiejo en Sirio; ĝi situas sur la maldekstra bordo de la meza Eŭfrato, estis loĝata inter 9.600 kaj 8.500 a. K. kaj estas same aĝa kiel la Göbekli Tepe kaj tiel apartenas al la plej malnovaj setlejoj de la neolitiko. (eo)
- Jerf el Ahmar (arabisch الجرف الأحمر al-dscharf al-ahmar „rote Klippen“) ist ein jungsteinzeitlicher Fundort in Syrien; er liegt am linken Ufer des mittleren Euphrats, war zwischen 9.600 und 8.500 v. Chr. bewohnt, ist etwa gleich alt wie der Göbekli Tepe und gehört damit zu den ältesten Siedlungen des Neolithikums. (de)
- Jerf el Ahmar est un site archéologique de Syrie, situé dans le Moyen Euphrate, datant de la fin du Néolithique précéramique A (NPCA ou PPNA), dans sa variante locale, le Mureybetien, occupé d'environ 9500 à 8700 av. J.-C. Le site est d'abord repéré lors de prospections en 1989 par les archéologues américains T. McClellan et M. Mottram, puis il fait l'objet de plusieurs campagnes de fouilles de sauvetage entre 1995 et 1999 par une équipe franco-syrienne dirigée par Danielle Stordeur et B. Jammous, avant sa submersion par les eaux retenues par le barrage de Tichrine. (fr)
- Jerf el Ahmar (vertaald: rode klippen), is een archeologische vindplaats in Noord-Syrië uit het neolithicum. De site ligt op de linkeroever van de Midden-Eufraat. Hij was bewoond tussen 9600 en 8500 v. Chr. en behoort daarmee tot de oudste plaatsen van het neolithicum. (nl)
|