| dbo:abstract
|
- La Unió Monetària Llatina (UML) fou un intent del segle xix d'unificar diverses monedes europees en una de sola que pogués ser utilitzada a tots els estats membres, en una època en què la major part de les monedes nacionals encara eren fetes d'or i d'argent, que es va dur a terme entre 1865 i 1927. Fou, doncs, el precedent més clar de l'actual Eurozona. (ca)
- Latinská měnová unie byla měnová unie, která existovala v letech 1865 až 1927 a spočívala ve stanovení obsahu stříbra v jedné minci každé členské národní měny na 4,5 gramu, případně obsahu zlata v jedné minci každé členské národní měny na 0,290322 gramu, poměr zlata ke stříbru byl tedy 1:15,5. Součástí dohody zároveň byla vzájemná volná směnitelnost všech členských měn v poměru 1:1. Mince byly vydávány v hodnotách 0,5, 1, 2, 5, 10, 20, 50 a 100 jednotek (ve Francii, Belgii, Švýcarsku franky, v Itálii liry, v Řecku drachmy). Unii založily v roce 1865 Druhé Francouzské císařství, Italské království, Belgické království a Švýcarská konfederace. V roce 1868 se oficiálně přidalo Řecké království. Své národní měny dle standardu této měnové unie používaly i Španělské království, Rumunské království, Srbské království, Bulharské knížectví, Venezuela a San Marino, třebaže nebyly oficiálními členy unie. Unie byla oficiálně rozpuštěna 1. ledna 1927 po vystoupení Třetí francouzské republiky a Belgického království roku 1926. (cs)
- Die Lateinische Münzunion (offiziell Union monétaire latine) war eine Währungsunion zwischen Frankreich, Belgien, Italien und der Schweiz, die vom 23. Dezember 1865 faktisch bis 1914 und formal bis zum 31. Dezember 1926 bestand. Griechenland trat 1868 bei. Weitere Länder prägten ihre Münzen nach den Vorschriften der Münzunion, traten ihr aber nicht bei. Damit herrschte in einem Großteil Europas ein bimetallischer Silber-Gold-Standard. Die Lateinische Münzunion gilt als einziges äußeres Ergebnis des Panlatinismus. (de)
- Η Λατινική Νομισματική Ένωση (ΛΝΕ) ιδρύθηκε τον 19ο αιώνα, σε μια προσπάθεια για ενοποίηση πολλών ευρωπαϊκών νομισμάτων σε ένα ενιαίο νόμισμα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα κράτη μέλη σε μια εποχή που τα περισσότερα εθνικά νομίσματα εξακολουθούσαν να είναι άμεσα συνδεδεμένα με τον χρυσό και τον άργυρο. Ιδρύθηκε το 1865 και διαλύθηκε το 1927. (el)
- La latinida valuta unio estiĝis jare 1865 rezulte de interkonsento de Francio, Belgio, Italio kaj Svislando. Grekio ekmembriĝis en la union dum la jaro 1868. Celo de la unio estis tenado de mona dumetalismo (mona sistemo, en kiu funkcion de monoj plenumas oro kaj arĝento). Interkonsento antaŭdifinis liberan stampadon de moneroj de du metaloj en proporcio 1:15,5. La bazaj valutoj de la membroŝtatoj, franca, svisa kaj belga franko, itala liro kaj greka drakmo estis adekvataj al 0,29 gramoj de pura oro aŭ al 4,5 gramoj de pura arĝento. Alia karakterizaĵo de la unio estas, ke emisiitaj monbiletoj estis ŝanĝeblaj kontraŭ oro aŭ arĝento kaj ke la naciaj moneroj estas libere cirkulantaj ene de la tuta unio. La unio formale malfondiĝis fine de la jaro 1926, fakte jam ne plu funkciis ekde la komenciĝo de la Unua Mondmilito. Ĉefa kialo de la malfondo estas, ke la bazaj principoj, sur kiuj la unio baziĝis, estis rompitaj de preskaŭ ĉiu membroŝtato, kaj ke ĉiuj landoj signife pliakcentis siajn proprajn celojn kaj interesojn, do ekmankis politika unueco de ĉiuj membroŝatoj. Dum la sama epoko, en norda Eŭropo pro samaj ekonomiaj kialoj funkciis la skandinavia valuta unio. Ambaŭ valutaj unioj iusence estas rektaj antaŭuloj de la nuntempa komuna eŭropa valuto Eŭro. (eo)
- The Latin Monetary Union (LMU) was a 19th-century system that unified several European currencies into a single currency that could be used in all member states when most national currencies were still made out of gold and silver. It was established in 1865 and disbanded in 1927. Many countries minted coins according to the LMU standard even though they did not formally accede to the LMU treaty. (en)
- L’Union latine est une union monétaire fondée sur le régime de bimétallisme or-argent. Elle a été constituée par une Convention monétaire du 23 décembre 1865, unissant quatre pays signataires européens (France, Belgique, Suisse, Italie), rejoints par la Grèce dès 1868. L’Union fut dissoute le 1er janvier 1927. (fr)
- La Unión Monetaria Latina (UML) fue creada en el siglo XIX en un intento por unificar varias divisas europeas en una sola moneda que pudiera ser utilizada en todos los Estados miembros, en una época en la que la mayoría de las monedas nacionales estaban aún compuestas de oro y plata. Se estableció en 1865 y se disolvió en 1927. (es)
- 라틴 통화 동맹(LMU, Latin Monetary Union)은 19세기 유럽의 여러 통화를 단일 통화로 추진하려는 기구였다. 당시에는 주화를 금과 은으로 만들어졌기 때문에 이에 대한 비용 부담을 줄이고 통합력을 갖자는 의도였으며 1865년에 창설돼 1927년 해체됐다. (ko)
- De Latijnse muntunie was een 19e-eeuwse poging om verscheidene Europese munten in één munteenheid, die in alle aangesloten landen kon worden gebruikt, overeen te brengen. Destijds werden vrijwel alle munten nog uit goud en zilver geslagen. Zij werd in 1865 door België, Frankrijk, Italië en Zwitserland overeengekomen en in 1927 officieel ontbonden. (nl)
- Łacińska Unia Monetarna – porozumienie monetarne zawarte w 1865 roku przez Belgię, Francję, Szwajcarię, Luksemburg i Włochy, a z czasem rozszerzone na inne państwa i istniejące do 1926 roku. (pl)
- ラテン通貨同盟（ラテンつうかどうめい）とは、フランス、ベルギー、イタリア、スイスを原加盟国とする通貨同盟。 (ja)
- L'unione monetaria latina è stato un sistema monetario, durato dal 1865 al 1927 (de facto non più operativo dal 1914), che permetteva la libera circolazione di più valute europee all'interno degli stati membri, al tempo in cui il valore delle monete era dato dalla quantità di metallo prezioso in esse contenute. (it)
- Latinska myntunionen, en myntkonvention som inrättades 1865 och omfattade Frankrike, Belgien, Italien och Schweiz, samt från 1869 Grekland. Fler länder, exempelvis Finland, anslöt sig senare. Unionen upphörde 1927. Enligt densamma skulle av 1 kg myntguld av 0,900 (90%) finhet präglas guldmynt till värde av 3 100 francs och av 1 kg myntsilver av samma finhet 200 francs, dock endast femfrancsstycken - silvermynt av lägre valör var endast skiljemynt -, vilket motsvarade ett värdeförhållande mellan de bägge metallerna av 15½ till 1, det vill säga att varje gäldenär efter eget behag ägde att betala en skuld av 3 100 francs antingen med 1 kg av nyssnämnda finhet i myntad form eller med 15½ kg silver av samma finhet utmyntade i form av femfrancsstycken, oavsett om priset på 15½ kg silver på världsmarknaden för tillfället ställde sig lika med eller högre eller lägre än 1 kg guld (dubbel myntfot). 1 franc om 4,5 gram silver motsvarade 0,29025 gram guld varvid relativpriset blev 15½. En del länder använde de mynt som utgavs utan vara medlemmar, som Danska Västindien. Unionen var beroende av ett stabilt relativprisläge mellan guld/silver, men priset ändrades. Guld upptäcktes år 1848 i Kalifornien och 1851 i Australien, med prisfall som följd. Sedan, när detta accepterats, förändrades det igen. Det starka prisfallet på silver gjorde dock att de i konventionen deltagande staterna snart fann sig föranlåtna att inställa vidare prägling av silver i femfrancsstycken (haltande dubbelmyntfot). Giacomo Antonelli som var heliga stolens "ekonomiminister" började prägla silvermynt, då dessa var billigare, och lät växla in dem till guld. Dessa bestod heller inte av helt rent silver, vilket var emot bestämmelserna. 28 december 1850 upphörde guld att vara lagligt betalningsmedel i Belgien. 1873 övergavs den dubbla metallmyntfoten, och guldmyntfot infördes. Efter föregången uppsägning från Frankrikes sida blev konventionens bestämmelser 1885 underkastade en fullständig revision, varefter konventionen i december samma år förnyades. Kriget 1914 ledde till hamstring av guldmynt och silver. Då detta minskade mängden cirkulerade mynt, steg sedelutgivningen kraftigt, men i olika takt i olika länder i unionen. Den latinska myntunionen, som under första världskriget redan 1915 totalhavererade (hyperinflation i flera länder), men vidhölls emellertid principiellt efter kriget och på initiativ av Schweiz inleddes 1921 förhandlingar i Paris, som ledde till tilläggskonvention av 9 december samma år rörande utväxlingen av Schweiz betydande överskott av de andra konventionsländernas mynt till nedsatt guldvärde. Myntunionen upphörde officiellt 1 januari 1927, efter att beslut tagits. De sista mynt som var i enlighet med standard, var vissa schweiziska franc fram till 1967. (sv)
- Латинський монетний союз (фр. L’Union monétaire latine, англ. The Latin Monetary Union (LMU)) був засновано 23 грудня 1865 року з ціллю уніфікації декількох європейських валют в єдину валюту, яка була б використана у всіх країнах-учасниках. Союз фактично розпався з початком Першої світової війни, офіційно був розпущений 1 січня 1927 року. На початку другої половини XIX ст. кілька європейських країн (Франція, Бельгія, Італія та Швейцарія) вдалися до спроби зберегти біметалізм, уклавши на конференції 1865 р. міжнародну угоду — так званий Латинський монетний союз. Це була перша спроба міждержавного регулювання грошових систем. На території країн Латинського монетного союзу зберігалося вільне карбування монет із золота та срібла при підтриманні твердого співвідношення між золотими та срібними монетами (1:15,5), однаковий металевий вміст (вага та проба) грошових одиниць, вільний обіг монет одних країн-членів на територіях інших. Такий блок мав зміцнити позиції країн-членів відносно інших європейських країн, передусім Сполученого Королівства Великої Британії та Ірландії та Німеччини. Але цей союз проіснував недовго. Знецінення срібла наприкінці XIX ст. через здешевлення його виробництва призвело до того, що фактичне ринкове співвідношення золотих та срібних монет становило 1:20, 1:22. Як наслідок, недооцінені за законом золоті монети почали виходити зі сфери обігу до скарбів. Урешті-решт це спричинило розпад Латинського монетного союзу. У 1878 р. вільне карбування срібла у країнах союзу було заборонено і всі ці країни перейшли до золотого монометалізму. (uk)
- 拉丁货币同盟（1865年-1880年），是一个成立于19世纪的欧洲单一货币组织。 (zh)
- Латинский монетный союз, или Латинский валютный союз, — монетный союз, основанный 23 декабря 1865 года с целью унификации нескольких европейских монетных систем. Латинский монетный союз фактически распался в ходе Первой мировой войны, официально был распущен 1 января 1927 года. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La Unió Monetària Llatina (UML) fou un intent del segle xix d'unificar diverses monedes europees en una de sola que pogués ser utilitzada a tots els estats membres, en una època en què la major part de les monedes nacionals encara eren fetes d'or i d'argent, que es va dur a terme entre 1865 i 1927. Fou, doncs, el precedent més clar de l'actual Eurozona. (ca)
- Die Lateinische Münzunion (offiziell Union monétaire latine) war eine Währungsunion zwischen Frankreich, Belgien, Italien und der Schweiz, die vom 23. Dezember 1865 faktisch bis 1914 und formal bis zum 31. Dezember 1926 bestand. Griechenland trat 1868 bei. Weitere Länder prägten ihre Münzen nach den Vorschriften der Münzunion, traten ihr aber nicht bei. Damit herrschte in einem Großteil Europas ein bimetallischer Silber-Gold-Standard. Die Lateinische Münzunion gilt als einziges äußeres Ergebnis des Panlatinismus. (de)
- Η Λατινική Νομισματική Ένωση (ΛΝΕ) ιδρύθηκε τον 19ο αιώνα, σε μια προσπάθεια για ενοποίηση πολλών ευρωπαϊκών νομισμάτων σε ένα ενιαίο νόμισμα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα κράτη μέλη σε μια εποχή που τα περισσότερα εθνικά νομίσματα εξακολουθούσαν να είναι άμεσα συνδεδεμένα με τον χρυσό και τον άργυρο. Ιδρύθηκε το 1865 και διαλύθηκε το 1927. (el)
- The Latin Monetary Union (LMU) was a 19th-century system that unified several European currencies into a single currency that could be used in all member states when most national currencies were still made out of gold and silver. It was established in 1865 and disbanded in 1927. Many countries minted coins according to the LMU standard even though they did not formally accede to the LMU treaty. (en)
- L’Union latine est une union monétaire fondée sur le régime de bimétallisme or-argent. Elle a été constituée par une Convention monétaire du 23 décembre 1865, unissant quatre pays signataires européens (France, Belgique, Suisse, Italie), rejoints par la Grèce dès 1868. L’Union fut dissoute le 1er janvier 1927. (fr)
- La Unión Monetaria Latina (UML) fue creada en el siglo XIX en un intento por unificar varias divisas europeas en una sola moneda que pudiera ser utilizada en todos los Estados miembros, en una época en la que la mayoría de las monedas nacionales estaban aún compuestas de oro y plata. Se estableció en 1865 y se disolvió en 1927. (es)
- 라틴 통화 동맹(LMU, Latin Monetary Union)은 19세기 유럽의 여러 통화를 단일 통화로 추진하려는 기구였다. 당시에는 주화를 금과 은으로 만들어졌기 때문에 이에 대한 비용 부담을 줄이고 통합력을 갖자는 의도였으며 1865년에 창설돼 1927년 해체됐다. (ko)
- De Latijnse muntunie was een 19e-eeuwse poging om verscheidene Europese munten in één munteenheid, die in alle aangesloten landen kon worden gebruikt, overeen te brengen. Destijds werden vrijwel alle munten nog uit goud en zilver geslagen. Zij werd in 1865 door België, Frankrijk, Italië en Zwitserland overeengekomen en in 1927 officieel ontbonden. (nl)
- Łacińska Unia Monetarna – porozumienie monetarne zawarte w 1865 roku przez Belgię, Francję, Szwajcarię, Luksemburg i Włochy, a z czasem rozszerzone na inne państwa i istniejące do 1926 roku. (pl)
- ラテン通貨同盟（ラテンつうかどうめい）とは、フランス、ベルギー、イタリア、スイスを原加盟国とする通貨同盟。 (ja)
- L'unione monetaria latina è stato un sistema monetario, durato dal 1865 al 1927 (de facto non più operativo dal 1914), che permetteva la libera circolazione di più valute europee all'interno degli stati membri, al tempo in cui il valore delle monete era dato dalla quantità di metallo prezioso in esse contenute. (it)
- 拉丁货币同盟（1865年-1880年），是一个成立于19世纪的欧洲单一货币组织。 (zh)
- Латинский монетный союз, или Латинский валютный союз, — монетный союз, основанный 23 декабря 1865 года с целью унификации нескольких европейских монетных систем. Латинский монетный союз фактически распался в ходе Первой мировой войны, официально был распущен 1 января 1927 года. (ru)
- Latinská měnová unie byla měnová unie, která existovala v letech 1865 až 1927 a spočívala ve stanovení obsahu stříbra v jedné minci každé členské národní měny na 4,5 gramu, případně obsahu zlata v jedné minci každé členské národní měny na 0,290322 gramu, poměr zlata ke stříbru byl tedy 1:15,5. Součástí dohody zároveň byla vzájemná volná směnitelnost všech členských měn v poměru 1:1. Mince byly vydávány v hodnotách 0,5, 1, 2, 5, 10, 20, 50 a 100 jednotek (ve Francii, Belgii, Švýcarsku franky, v Itálii liry, v Řecku drachmy). (cs)
- La latinida valuta unio estiĝis jare 1865 rezulte de interkonsento de Francio, Belgio, Italio kaj Svislando. Grekio ekmembriĝis en la union dum la jaro 1868. Celo de la unio estis tenado de mona dumetalismo (mona sistemo, en kiu funkcion de monoj plenumas oro kaj arĝento). Interkonsento antaŭdifinis liberan stampadon de moneroj de du metaloj en proporcio 1:15,5. La bazaj valutoj de la membroŝtatoj, franca, svisa kaj belga franko, itala liro kaj greka drakmo estis adekvataj al 0,29 gramoj de pura oro aŭ al 4,5 gramoj de pura arĝento. Alia karakterizaĵo de la unio estas, ke emisiitaj monbiletoj estis ŝanĝeblaj kontraŭ oro aŭ arĝento kaj ke la naciaj moneroj estas libere cirkulantaj ene de la tuta unio. (eo)
- Latinska myntunionen, en myntkonvention som inrättades 1865 och omfattade Frankrike, Belgien, Italien och Schweiz, samt från 1869 Grekland. Fler länder, exempelvis Finland, anslöt sig senare. Unionen upphörde 1927. (sv)
- Латинський монетний союз (фр. L’Union monétaire latine, англ. The Latin Monetary Union (LMU)) був засновано 23 грудня 1865 року з ціллю уніфікації декількох європейських валют в єдину валюту, яка була б використана у всіх країнах-учасниках. Союз фактично розпався з початком Першої світової війни, офіційно був розпущений 1 січня 1927 року. (uk)
|
