| dbo:abstract
|
- Lèmurs (Lemures) foren a la mitologia romana els espectres o esperits de la mort, que els romans creien que tornaven de la tomba per atacar als vius. Moltes vegades eren confosos amb les Larves, amb les quals tenen trets en comú. Els escriptors descriuen els lèmurs en general com esperits de la mort. (ca)
- Lemurové (lemures) či larvové (larvae) jsou v římském náboženství nepokojní či zlovolní mrtví, forma revenantů. V některých případech byly škodící zemřelí označováni pouze jako larvové, zatímco lemurové označovali mrtvé obecně, čímž splývali s . Dobrotiví zemřelí byli nazýváni larové a penáti. Lemury se stávali především z lidí, kteří byli zavražděni či popraveni nebo neodešli do podsvětí kvůli příkořím, která v životě zažili nebo zemřeli příliš mladí. Ve světě živých poté bloudili, škodili a přinášeli neštěstí a šílenství, zejména svým příbuzným. Na usmíření a odvrácení lemurů se konal 9., 11. a 13. května svátek . Protože se v tento měsíc tyto bytosti objevovaly mezi živými, byl považován květen za nešťastný a nevhodný například pro svatbu. Z latinského lemures je odvozeno označení skupiny druhů poloopic zvaných lemuři, zatímco z larva ve významu „maska“ je odvozeno označení larva pro stádium vývoje některých živočichů. (cs)
- Στην Ρωμαϊκή μυθολογία τα Λεμούρια (Lemures) ήταν κακοήθη πνεύματα (φαντάσματα) των νεκρών. Τα Λεμούρια ήταν ενοχλητικά αφού επέστρεφαν στα σπίτια για να τρομοκρατήσουν τους ενοίκους τους. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι θεωρούσαν ότι ήταν η κακοήθης μορφή της Λάρες. Πολλοί τα θεωρούσαν νύμφες. Οι Ρωμαίοι για να τα εξευμενίσουν και να τα διώξουν τελούσαν τα ή Λεμούρια στις 9 - 11 και 13 Μαΐου.. Η τελετή των Λεμούριων γινόταν την νύχτα αφού έριχναν κουκιά και χτύπαγαν χάλκινα αντικείμενα για να τα τρομάξουν. Κατά τη διάρκεια της γιορτής απαγορεύονταν οι γάμοι και οι ναοί ήταν κλειστοί. (el)
- La lemuroj, kiuj estas ankaŭ nomita larvoj, estis en la romia kaj en madasgakaraj mitologioj spiritoj de la mortintoj. Ili estis malvirta lares (aŭ hejmdioj). Ili turmentis kaj fortimigis vivantojn. Majo 9, 11, kaj 13 estis la Lemuralio aŭ Lemuria, kiu estas la festeno de la lemuroj. Nigra fabo donis al lemuroj, por ke trankviligis la lemurojn. (eo)
- Lémures (lemures) fueron en la mitología romana los espectros o espíritus de la muerte, que los romanos creían que volvían de la tumba para atacar a los vivos. Muchas veces eran confundidos con las larvas, con las que tienen rasgos en común. Los escritores describen a los lémures en general como espíritus de la muerte. (es)
- The lemures /ˈlɛmjəriːz/ were shades or spirits of the restless or malignant dead in Roman religion, and are probably cognate with an extended sense of larvae /ˈlɑːrviː/ (from Latin larva, "mask") as disturbing or frightening. Lemures is the more common literary term but even this is rare: it is used by the Augustan poets Horace and Ovid, the latter in his Fasti, the six-book calendar poem on Roman holidays and religious customs. The word lemures can be traced to the PIE stem *lem-, which also appears in the name of the Greek monster Lamia. (en)
- Les lémures sont des spectres malfaisants issus des croyances de l'antiquité romaine. (fr)
- I lemuri (dal latino "lemures", cioè "spiriti della notte", detti anche Larva[e], termine equivalente a fantasma) sono gli spiriti dei morti della religione romana, considerati come vampiri, ossia anime che non riescono a trovare riposo a causa della loro morte violenta. Secondo il mito tornavano sulla terra a tormentare i vivi, perseguitando le persone fino a portarle alla pazzia. (it)
- Lemures waren evenals de Larvae, boze geesten, zielen van de afgestorvenen, die als spoken rondwaarden, hetzij dat zij ten gevolge van een verzuim bij de begrafenis geen rust in het graf konden vinden, hetzij dat zij een misdadig leven hadden geleid. Zij werden voor geesten gehouden met een schrikwekkende gedaante, die het gemoed van de mens in verwarring brachten. Het volksgeloof bracht hen in verband met de dood van Remus en hield wegens de in de Romeinse volkstaal zeer gewone verwisseling van l en r Lemures voor hetzelfde woord als Remures. De geest van Remus zou namelijk Romulus geen rust hebben gelaten, tot deze hem door de stichting van een afzonderlijk feest, de Lemuria, had verzoend. Dit feest werd gedurende drie nachten, 9, 11 en 13 mei gevierd en schijnt oorspronkelijk niets anders geweest te zijn dan een algemeen feest ter ere van de doden, zoals de Feralia in februari. Slechts dit was het onderscheid, dat men bij de Feralia de doden offers bracht op hun graven en bij de Lemuria zich hen voorstelde als in de nacht rondzwervende geesten, die vooral hun vroegere woning pleegden op te zoeken. Men verrichtte dus in zijn eigen woning de plechtigheden, die nodig waren om hen tot rust te brengen. Zwarte bonen werden door de pater familias in het huis rondgestrooid en daarmee de bewoners van het huis als het ware van de boze geesten vrijgekocht (een apotropaeïsche handeling). De dag van het feest van de Lemures was een dag van kwade voorbetekenis. De tempels waren dan gesloten en het ondernemen van gewichtige zaken, vooral het sluiten van huwelijken, werd op die dag vermeden. Langzamerhand ging het geloof aan de Lemures geheel en al over in een geloof aan spoken. Levenden konden zij, zo meende men, waanzinnig maken, en zij hielden zelfs niet op de doden in de onderwereld te plagen en te sarren. Hun uiterlijk stelde men zich voor als geheel vermagerd of als een skelet, en Mania werd niet meer de moeder van de Laren, maar de moeder of grootmoeder van de Larvae en Lemures genoemd. (nl)
- Lemury (łac. lemŭres, lp lemŭr) – w mitologii rzymskiej złośliwe dusze ludzi zmarłych, powracające okresowo dla dręczenia żywych. Podobne do larw, lecz o mniej przerażającym wyglądzie, powracały na ziemię w określone dni roku. Przepędzano je podczas świąt przypadających 9, 11 oraz 13 maja i nazywanych Lemuraliami (lub Lemuriami), które mogły należeć do najstarszych świąt zmarłych obchodzonych przez Rzymian. Zgodnie z mitologicznym przekazem ustanowiono je dla uśmierzenia ducha zamordowanego przez swego brata Remusa, który pośmiertnie nawiedzał ich opiekunów (Akkę Larentię i Faustulusa). W tym czasie zamykano świątynie i obowiązywał zakaz zawierania małżeństw. Charakterystyczny dla Lemuriów był nocny obrzęd opisany przez Owidiusza w poemacie Fasti (w. 427 nn). Odbywał się on o północy, gdy ojciec rodziny (pater familias) wychodził boso z domu, strzelał palcami, ażeby wzbronić duchom wstępu, następnie mył ręce i nie odwracając głowy rzucał poza siebie ziarna czarnego bobu, wypowiadając dziewięciokrotnie sakralną formułę; na zakończenie uderzano w metalowe naczynia czyniąc niezwykły hałas dla odpędzenia złośliwych widm. Od lemurów-duchów wywiedziono w XIX wieku łacińską nazwę lemurowatych, potocznie zwanych lemurami. (pl)
- Лему́ри (лат. Lemures) — у римській міфології — подібні до ларвів духи померлих, які вночі блукають землею у вигляді відьом і кістяків. Їм були присвячені нічні обряди — Лемурія, під час яких у визначені травневі дні зачиняли храми й забороняли справляти весілля. Лемури були відображені у творі Гете «Фауст». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Lèmurs (Lemures) foren a la mitologia romana els espectres o esperits de la mort, que els romans creien que tornaven de la tomba per atacar als vius. Moltes vegades eren confosos amb les Larves, amb les quals tenen trets en comú. Els escriptors descriuen els lèmurs en general com esperits de la mort. (ca)
- Στην Ρωμαϊκή μυθολογία τα Λεμούρια (Lemures) ήταν κακοήθη πνεύματα (φαντάσματα) των νεκρών. Τα Λεμούρια ήταν ενοχλητικά αφού επέστρεφαν στα σπίτια για να τρομοκρατήσουν τους ενοίκους τους. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι θεωρούσαν ότι ήταν η κακοήθης μορφή της Λάρες. Πολλοί τα θεωρούσαν νύμφες. Οι Ρωμαίοι για να τα εξευμενίσουν και να τα διώξουν τελούσαν τα ή Λεμούρια στις 9 - 11 και 13 Μαΐου.. Η τελετή των Λεμούριων γινόταν την νύχτα αφού έριχναν κουκιά και χτύπαγαν χάλκινα αντικείμενα για να τα τρομάξουν. Κατά τη διάρκεια της γιορτής απαγορεύονταν οι γάμοι και οι ναοί ήταν κλειστοί. (el)
- La lemuroj, kiuj estas ankaŭ nomita larvoj, estis en la romia kaj en madasgakaraj mitologioj spiritoj de la mortintoj. Ili estis malvirta lares (aŭ hejmdioj). Ili turmentis kaj fortimigis vivantojn. Majo 9, 11, kaj 13 estis la Lemuralio aŭ Lemuria, kiu estas la festeno de la lemuroj. Nigra fabo donis al lemuroj, por ke trankviligis la lemurojn. (eo)
- Lémures (lemures) fueron en la mitología romana los espectros o espíritus de la muerte, que los romanos creían que volvían de la tumba para atacar a los vivos. Muchas veces eran confundidos con las larvas, con las que tienen rasgos en común. Los escritores describen a los lémures en general como espíritus de la muerte. (es)
- The lemures /ˈlɛmjəriːz/ were shades or spirits of the restless or malignant dead in Roman religion, and are probably cognate with an extended sense of larvae /ˈlɑːrviː/ (from Latin larva, "mask") as disturbing or frightening. Lemures is the more common literary term but even this is rare: it is used by the Augustan poets Horace and Ovid, the latter in his Fasti, the six-book calendar poem on Roman holidays and religious customs. The word lemures can be traced to the PIE stem *lem-, which also appears in the name of the Greek monster Lamia. (en)
- Les lémures sont des spectres malfaisants issus des croyances de l'antiquité romaine. (fr)
- I lemuri (dal latino "lemures", cioè "spiriti della notte", detti anche Larva[e], termine equivalente a fantasma) sono gli spiriti dei morti della religione romana, considerati come vampiri, ossia anime che non riescono a trovare riposo a causa della loro morte violenta. Secondo il mito tornavano sulla terra a tormentare i vivi, perseguitando le persone fino a portarle alla pazzia. (it)
- Лему́ри (лат. Lemures) — у римській міфології — подібні до ларвів духи померлих, які вночі блукають землею у вигляді відьом і кістяків. Їм були присвячені нічні обряди — Лемурія, під час яких у визначені травневі дні зачиняли храми й забороняли справляти весілля. Лемури були відображені у творі Гете «Фауст». (uk)
- Lemurové (lemures) či larvové (larvae) jsou v římském náboženství nepokojní či zlovolní mrtví, forma revenantů. V některých případech byly škodící zemřelí označováni pouze jako larvové, zatímco lemurové označovali mrtvé obecně, čímž splývali s . Dobrotiví zemřelí byli nazýváni larové a penáti. Z latinského lemures je odvozeno označení skupiny druhů poloopic zvaných lemuři, zatímco z larva ve významu „maska“ je odvozeno označení larva pro stádium vývoje některých živočichů. (cs)
- Lemury (łac. lemŭres, lp lemŭr) – w mitologii rzymskiej złośliwe dusze ludzi zmarłych, powracające okresowo dla dręczenia żywych. Podobne do larw, lecz o mniej przerażającym wyglądzie, powracały na ziemię w określone dni roku. Przepędzano je podczas świąt przypadających 9, 11 oraz 13 maja i nazywanych Lemuraliami (lub Lemuriami), które mogły należeć do najstarszych świąt zmarłych obchodzonych przez Rzymian. Zgodnie z mitologicznym przekazem ustanowiono je dla uśmierzenia ducha zamordowanego przez swego brata Remusa, który pośmiertnie nawiedzał ich opiekunów (Akkę Larentię i Faustulusa). W tym czasie zamykano świątynie i obowiązywał zakaz zawierania małżeństw. (pl)
- Lemures waren evenals de Larvae, boze geesten, zielen van de afgestorvenen, die als spoken rondwaarden, hetzij dat zij ten gevolge van een verzuim bij de begrafenis geen rust in het graf konden vinden, hetzij dat zij een misdadig leven hadden geleid. (nl)
|
