| dbo:abstract
|
- لويس بلان (بالفرنسية: Louis Blanc) (29 أكتوبر 1811 في مدريد - 6 ديسمبر 1882 في كان)، وهو أحد الاقتصاديين الاشتراكيين الفرنسيين الذين كانوا يدعون إلى المذهب الاشتراكي قبل ظهور كارل ماركس، وقد دعا لويس إلى إنشاء مصانع وطنية لتشغيل العمال على أن ينتخب هؤلاء العمال رؤوسائهم. ويقتصر تدخل الدولة في بداية تأسيس هذه المصانع على تقديم المعونات المادية اللازمة لها. وبعد أن تنتشر هذهِ المصانع تكون قد قضت على المشاريع الرأسمالية بصورة تدريجية. (ar)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (29. října 1811 Madrid – 6. prosince 1882 Cannes) byl francouzský politik a historik. Byl též socialistou, který protežoval reformy a volal po vytvoření pracovních družstev s cílem zajistit práci pro chudé obyvatele měst. (cs)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (29 d'octubre de 1811 - 6 de desembre de 1882) va ser un polític i historiador francès. (ca)
- Jean-Joseph-Charles-Louis Blanc (* 29. Oktober 1811 in Madrid; † 6. Dezember 1882 in Cannes) war ein französischer utopischer Sozialist und Begründer der Sozialdemokratie. Er suchte die Auswirkungen des Kapitalismus (wie etwa Arbeitslosigkeit) durch eine Reform der Wirtschaft zu mildern, welche sich auf die politische Vorherrschaft der Arbeiterklasse stützt. Sein 1839 veröffentlichtes Hauptwerk Organisation der Arbeit (L’organisation du travail) ist noch heute von Bedeutung, als es erstmals ein Recht auf Arbeit als Bürger- bzw. Menschenrecht ausspricht. (de)
- Louis Jean Joseph BLANC (naskiĝis la 29-an de oktobro 1811 en Madrido, mortis la 6-an de decembro 1882 en Cannes) estis franca politikisto, ĵurnalisto kaj historiisto, membro de la provizora registaro de 1848 kaj deputito dum la Tria Respubliko. Li estas konsiderata unu el la pioniroj de socialdemokratio. Li publikigis doktrinajn verkojn kiel Organisation du travail (Organizo de laboro), Histoire de dix ans (Historio de dek jaroj); tiuj verkoj estas fundamentaj al Socialismo. Li ekziliĝis al Londono dum la Dua Imperio de 1848 ĝis 1870. Elektita en la Nacia Asembleo en 1871, li kondamnis la Komunumon. (eo)
- Louis Jean Joseph Blanc (Madril, 1811ko urriaren 29 - Cannes, 1882ko abenduaren 6) politikari eta historialari sozialista frantziarra izan zen. Sozialdemokraziaren aitzindarietako bat kontsideratzen da. (eu)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (29 de octubre de 1811, Madrid - 6 de diciembre de 1882, Cannes, Alpes Marítimos) fue un político e historiador socialista francés y masón. Se le considera uno de los precursores de la socialdemocracia. (es)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (/blɑːn/; French: [blɑ̃]; 29 October 1811 – 6 December 1882) was a French politician and historian. A socialist who favored reforms, he called for the creation of cooperatives in order to guarantee employment for the urban poor. Although Blanc's ideas of the workers' cooperatives were never realized, his political and social ideas greatly contributed to the development of socialism in France. He wanted the government to encourage co-operatives and replace capitalist enterprises. These co-operatives were to be associations of people who produced together and divided the profit accordingly. Following the Revolution of 1848, Blanc became a member of the provisional government and began advocating for cooperatives which would be initially aided by the government but ultimately controlled by the workers themselves. Blanc's advocacy failed and, caught between radical worker tendencies and the National Guard, he was forced into exile. Blanc returned to France in 1870, shortly before the conclusion of the Franco-Prussian war and served as a member of the National Assembly. While he did not support the Paris Commune, Blanc successfully proposed amnesty to the Communards. (en)
- Louis Jean Joseph Blanc, né le 29 octobre 1811 à Madrid et mort le 6 décembre 1882 à Cannes, est un journaliste et historien français, membre du gouvernement provisoire de 1848 et député sous la Troisième République. Il est promoteur de l'aphorisme communiste De chacun selon ses facultés à chacun selon ses besoins : « L'égalité n'est donc que la proportionnalité, et elle n'existera d'une manière véritable que lorsque chacun […] produira selon ses facultés et consommera selon ses besoins. ». Cet adage sera notamment repris par les communistes libertaires. Socialiste et républicain, il participe à la campagne des Banquets en faveur du suffrage universel et propose, après la Révolution de 1848, la création des Ateliers sociaux afin de rendre effectif le droit au travail. Il est finalement contraint de s'exiler à Londres après les Journées de Juin car tenu pour responsable de l'émeute du 15 mai. Il y demeure jusqu'à la fin de la guerre franco-prussienne de 1870 et entre de nouveau à l'Assemblée nationale en 1871, siégeant à la chambre basse une dizaine d'années, à l'extrême gauche. (fr)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (/blɑːn/; bahasa Prancis: [blɑ̃]; 29 Oktober 1811 – 6 Desember 1882) adalah politisi dan sejarawan Prancis. Seorang sosialis yang menyukai reformasi, dia menuntut pembentukan koperasi untuk kaum miskin kota. Setelah Blanc menjadi anggota dan mulai menganjurkan pembentukan koperasi yang di masa awal akan dibantu pemerintah, tetapi pada akhirnya akan dikontrol oleh pekerja itu sendiri. Anjuran Blanc tidak berhasil, dan di antara kecenderungan pekerja radikal dan , dia dipaksa ke pengasingan. Blanc kembali ke Prancis pada 1870, sebelum berakhirnya Perang Prancis-Prusia, dan menjabat sebagai anggota Majelis Nasional. Meski dia tidak mendukung Komune Paris, dia berhasil mengusulkan amnesti bagi . Meskipun ide Blanc tentang koperasi pekerja tidak pernah terealisasi, gagasan politik dan sosialnya sangat menyumbang perkembangan (in)
- ルイ・ブラン（Louis Blanc, 1811年10月29日 - 1882年12月6日）は、フランス第二共和政期の社会主義者の政治家、歴史家。二月革命後に臨時政府に入り、労働時間の短縮をおこない国立作業場を設立した。しかし1848年4月の選挙で落選（農民たちはやっと手に入った土地を、平等を旨とする社会主義派によって再び失うことを恐れ、ルイ・ブランを支持しなかった）。これによって臨時政府は国立作業場の廃止を決定。パリ民衆が武装蜂起を起こして鎮圧されるとイギリスに亡命した。 彼の「各人がその才能に応じて生産し、その必要に応じて消費する」という言葉がゴータ綱領批判や共産主義者に影響を与えた。 なお、パリ市内の地下鉄駅「ルイ・ブラン駅」は彼にちなんで名付けられたものである。 (ja)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (Madrid, 29 ottobre 1811 – Cannes, 6 dicembre 1882) è stato uno storico e politico francese. (it)
- Jean-Joseph-Charles-Louis Blanc (Madrid, 29 oktober 1811 - Cannes, 6 december 1882) was een Frans socialistisch journalist, schrijver, historicus en politicus. Hij speelde een belangrijke rol tijdens het revolutiejaar 1848. (nl)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (ur. 29 października 1811 w Madrycie, zm. 6 grudnia 1882 w Cannes) – francuski polityk i historyk, wolnomularz. (pl)
- Луи́ Жан Жозе́ф Блан (фр. Louis Jean Joseph Blanc, 29 октября 1811 — 6 декабря 1882) — французский социалист, историк, журналист, политик, деятель революции 1848 года; брат Августа Александра Шарля Блана. (ru)
- Louis Blanc, de batismo Louis Jean Joseph Charles Blanc (Madrid, 29 de outubro de 1811 – Cannes, 6 de dezembro de 1882) foi um socialista francês. Teve importante participação na Revolução de 1848, quando suas idéias foram colocadas em prática devido à associação entre liberais e socialistas, na tentativa de derrubar a monarquia. Eis elas: seriam criadas associações profissionais de trabalhadores de um mesmo ramo de produção, as Oficinas Nacionais, financiadas pelo Estado. O lucro seria dividido entre o Estado, os associados e para fins assistenciais. (pt)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc, född den 29 oktober 1811 i Madrid, död den 6 december 1882 i Cannes, var en fransk politiker, historiker och skriftställare. Han var bror till Charles Blanc. Fadern, som var gift med en systerdotter till den bekante diplomaten och Napoleonfienden Pozzo di Borgo, var under Joseph Bonapartes korta regering generalintendent för finanserna i Spanien. Familjens fattigdom tvang den unge Blanc att under restaurationen tjäna sitt uppehälle genom , samtidigt som han i Paris studerade juridik. När han 1832 var privatlärare i Arras, började han ägna sig åt journalistik. Vid sin återkomst till Paris blev han medarbetare i flera radikala tidningar och 1837 för en kort tid redaktör för en av dem, Bon sens. Följande år började han ge ut tidskriften Revue du progrès politique, social et littéraire, där han framlade socialistiska idéer och bland annat skarpt kritiserade Louis Napoléons då nyligen utkomna arbete Idées napoléoniennes. Där publicerade han först sitt 1839 i bokform utgivna ryktbaraste verk, Organisation du travail (nionde upplagan 1850), som förskaffade honom stor popularitet och som jämte hans 1841–44 utgivna Histoire de dix ans (fjortonde upplagan 1879–81) bidrog till att framkalla februarirevolutionen 1848 och till att ge denna dess karaktär och att under den skaffa honom plats i den provisoriska regeringen, om än endast som sekreterare. Misstro mot Blanc på grund av hans stora anseende bland massorna och hans misstänkta uppförande hindrade honom från att i praktiken få sina socialistiska idéer tillämpade. Det enda, han lyckades vinna, var tillsättandet av en "regeringskommission för arbetarna", vars president han blev och vilken skulle undersöka och förbättra arbetarnas ställning. Den ledde emellertid ej till något resultat. De beryktade nationalverkstäderna, som upprättades under andra republiken för att skaffa sysselsättning åt massan av de på grund av revolutionen arbetslösa, hade för sin tillkomst att tacka ett förslag av Blanc och några andra radikala regeringsmedlemmar, i vilket allas "rätt till arbete" hävdades. Arbetarna gjorde det vid en demonstration den 25 februari 1848 till sitt och tvang regeringen att anta det. Nationalverkstädernas olyckliga resultat har med orätt tillskrivits Blanc, som inte hade någonting att skaffa med planens utförande. Det framkallades i stället med avsikt av hans motståndare Marie och Marrast för att misskreditera hans socialistiska läror. Invald i nationalförsamlingen, blev han där snart anklagad för sin hållning under upploppen i Paris – han misstänktes önska en honom erbjuden arbetardiktatur – och för att genom sitt förvållande ha åstadkommit inrättandet av nationalverkstäderna. Blanc flydde först till Belgien och 1854 till London samt blev in contumaciam dömd till deportation. Till försvar utgav han Appel aux honnêtes gens (1849), Catéchisme des socialists (samma år) och Pages d’histoire de la révolution de février (1850). För övrigt idkade han i London historiskt författarskap, avslutade med stöd av det rikliga källmaterialet i British museum 1862 sin 15 år tidigare påbörjade Histoire de la révolution française och utarbetade Histoire de la révolution de 1848 (utgiven först 1870). Blanc protesterade mot den av Napoleon III 1859 utfärdade amnestin och återvände till Paris först efter kejsardömets störtande, varefter han under belägringen tjänade som simpel soldat. I nationalförsamlingen, där han 1871 invaldes, protesterade han mot avträdandet av Elsass och yrkade på krigets fortsättande. Han klandrade skarpt kommunen, vars anarkistiska karaktär stötte honom, och sökte förgäves genom upprop till folket åstadkomma endräkt och försoning. Som medlem av yttersta vänstern kämpade han för alla åtgärder i demokratisk anda och protesterade mot statskuppen av den 16 maj 1877. Varken hans läror eller hans vältalighet var längre på modet, vilket medförde att hans inflytande under tredje republiken var ringa. När Blancs lik bisattes i Paris på statens bekostnad skedde det dock under oerhörd anslutning av befolkningen. Blancs socialistiska läror, som huvudsakligen återfinns i hans Organisation du travail, går i synnerhet ut på att staten genom att överta alla produktionsmedel skall göra slut på det allas krig mot alla, som framkallas av den fria konkurrensen. Alla har rätt till arbete och till lika stor lön för samma arbetstid; var och en bör ha, vad han behöver, och ge, vad han kan (à chacun selon ses besoins, de chacun selon ses facultés). Även lantbruket, vartill den individuella egendomsrätten bör bortfalla, skall bedrivas gemensamt i stor skala. Blanc var dessutom en av de få socialister, som hyllat malthusianismen. Hans främsta historiska arbete, Histoire de dix ans, behandlar Frankrikes historia 1830–40 med stöd av egna hågkomster och muntliga utsagor av många bland tidens ledande män. Skildringen av det sociala tillståndet är synnerligen viktig, emedan den innebär förklaringen till de många upploppen i Paris 1848. Bland hans övriga arbeten märks L'état et la commune (1865), Questions d'aujourd'hui et de demain (5 band, 1873-84), Dix ans de l'histoire d'Angleterre (10 band, 1879-81), Discours politiques, 1847 à 1881 (1882), Histoire de la constitution du 25 février 1875 (1883). (sv)
- Луї́ Блан (фр. Louis Blanc; *29 жовтня 1811 — †6 грудня 1882) — представник французького утопічного соціалізму, діяч революції 1848, історик. Вів активну видавничу діяльність, був головним редактором журналів «Бон санс» (1837), «» (1939-1942), «Ревю індепандант» (1841- 1848). Блан був переконаний, що інтереси фабрикантів і найманих робітників насправді багато в чому збігаються, варто лише знайти правильний спосіб організації їхньої спільної праці. Таким способом сам Блан вважав виробничі асоціації. Капітал для їхнього створення вінпропонував надати підприємцям або ж державі, а внеском робітників вважати працю. Блан сподівався, що поступово виробничі асоціації утвердяться в усіх галузях промисловості і тим самим облаштують їх на соціалістичних засадах. Блан розглядав як надкласову організацію і відкидав класову боротьбу, як рушійну силу суспільного прогресу. Вважаючи що, конкуренція є основним злом у розвитку французького суспільства, він казав: «свобода підприємництва й конкуренції — це свобода померти». Під час революції 1848 увійшов до Тимчасового уряду і очолив Люксембурзьку комісію. До Червневого повстання паризьких робітників 1848 Блан поставився негативно. В 1848—70 перебував в еміграції. Обраний до Національних зборів 1871, Блан лишився на боці версальців. Історичні праці Блана: п'ятитомна «Історія десяти років - 1830-1840», 12-томна «Історія французької революції», «Історія революції 1848 р». (uk)
- 路易·布朗（法語：Louis Jean Joseph Charles Blanc，1811年10月29日－1882年12月6日）是一名法国政治学家和历史学家，法兰西第二共和国时期社会主义政治家。二月革命后，他曾短暂进入临时政府，致力于建立缩短劳动时间的的国立工厂。不过，他在1848年的选举当中失利。法国巴黎地铁7号线支线的路易·布朗站即以他的名字命名。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- لويس بلان (بالفرنسية: Louis Blanc) (29 أكتوبر 1811 في مدريد - 6 ديسمبر 1882 في كان)، وهو أحد الاقتصاديين الاشتراكيين الفرنسيين الذين كانوا يدعون إلى المذهب الاشتراكي قبل ظهور كارل ماركس، وقد دعا لويس إلى إنشاء مصانع وطنية لتشغيل العمال على أن ينتخب هؤلاء العمال رؤوسائهم. ويقتصر تدخل الدولة في بداية تأسيس هذه المصانع على تقديم المعونات المادية اللازمة لها. وبعد أن تنتشر هذهِ المصانع تكون قد قضت على المشاريع الرأسمالية بصورة تدريجية. (ar)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (29. října 1811 Madrid – 6. prosince 1882 Cannes) byl francouzský politik a historik. Byl též socialistou, který protežoval reformy a volal po vytvoření pracovních družstev s cílem zajistit práci pro chudé obyvatele měst. (cs)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (29 d'octubre de 1811 - 6 de desembre de 1882) va ser un polític i historiador francès. (ca)
- Jean-Joseph-Charles-Louis Blanc (* 29. Oktober 1811 in Madrid; † 6. Dezember 1882 in Cannes) war ein französischer utopischer Sozialist und Begründer der Sozialdemokratie. Er suchte die Auswirkungen des Kapitalismus (wie etwa Arbeitslosigkeit) durch eine Reform der Wirtschaft zu mildern, welche sich auf die politische Vorherrschaft der Arbeiterklasse stützt. Sein 1839 veröffentlichtes Hauptwerk Organisation der Arbeit (L’organisation du travail) ist noch heute von Bedeutung, als es erstmals ein Recht auf Arbeit als Bürger- bzw. Menschenrecht ausspricht. (de)
- Louis Jean Joseph Blanc (Madril, 1811ko urriaren 29 - Cannes, 1882ko abenduaren 6) politikari eta historialari sozialista frantziarra izan zen. Sozialdemokraziaren aitzindarietako bat kontsideratzen da. (eu)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (29 de octubre de 1811, Madrid - 6 de diciembre de 1882, Cannes, Alpes Marítimos) fue un político e historiador socialista francés y masón. Se le considera uno de los precursores de la socialdemocracia. (es)
- ルイ・ブラン（Louis Blanc, 1811年10月29日 - 1882年12月6日）は、フランス第二共和政期の社会主義者の政治家、歴史家。二月革命後に臨時政府に入り、労働時間の短縮をおこない国立作業場を設立した。しかし1848年4月の選挙で落選（農民たちはやっと手に入った土地を、平等を旨とする社会主義派によって再び失うことを恐れ、ルイ・ブランを支持しなかった）。これによって臨時政府は国立作業場の廃止を決定。パリ民衆が武装蜂起を起こして鎮圧されるとイギリスに亡命した。 彼の「各人がその才能に応じて生産し、その必要に応じて消費する」という言葉がゴータ綱領批判や共産主義者に影響を与えた。 なお、パリ市内の地下鉄駅「ルイ・ブラン駅」は彼にちなんで名付けられたものである。 (ja)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (Madrid, 29 ottobre 1811 – Cannes, 6 dicembre 1882) è stato uno storico e politico francese. (it)
- Jean-Joseph-Charles-Louis Blanc (Madrid, 29 oktober 1811 - Cannes, 6 december 1882) was een Frans socialistisch journalist, schrijver, historicus en politicus. Hij speelde een belangrijke rol tijdens het revolutiejaar 1848. (nl)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (ur. 29 października 1811 w Madrycie, zm. 6 grudnia 1882 w Cannes) – francuski polityk i historyk, wolnomularz. (pl)
- Луи́ Жан Жозе́ф Блан (фр. Louis Jean Joseph Blanc, 29 октября 1811 — 6 декабря 1882) — французский социалист, историк, журналист, политик, деятель революции 1848 года; брат Августа Александра Шарля Блана. (ru)
- Louis Blanc, de batismo Louis Jean Joseph Charles Blanc (Madrid, 29 de outubro de 1811 – Cannes, 6 de dezembro de 1882) foi um socialista francês. Teve importante participação na Revolução de 1848, quando suas idéias foram colocadas em prática devido à associação entre liberais e socialistas, na tentativa de derrubar a monarquia. Eis elas: seriam criadas associações profissionais de trabalhadores de um mesmo ramo de produção, as Oficinas Nacionais, financiadas pelo Estado. O lucro seria dividido entre o Estado, os associados e para fins assistenciais. (pt)
- 路易·布朗（法語：Louis Jean Joseph Charles Blanc，1811年10月29日－1882年12月6日）是一名法国政治学家和历史学家，法兰西第二共和国时期社会主义政治家。二月革命后，他曾短暂进入临时政府，致力于建立缩短劳动时间的的国立工厂。不过，他在1848年的选举当中失利。法国巴黎地铁7号线支线的路易·布朗站即以他的名字命名。 (zh)
- Louis Jean Joseph BLANC (naskiĝis la 29-an de oktobro 1811 en Madrido, mortis la 6-an de decembro 1882 en Cannes) estis franca politikisto, ĵurnalisto kaj historiisto, membro de la provizora registaro de 1848 kaj deputito dum la Tria Respubliko. (eo)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (/blɑːn/; French: [blɑ̃]; 29 October 1811 – 6 December 1882) was a French politician and historian. A socialist who favored reforms, he called for the creation of cooperatives in order to guarantee employment for the urban poor. Although Blanc's ideas of the workers' cooperatives were never realized, his political and social ideas greatly contributed to the development of socialism in France. He wanted the government to encourage co-operatives and replace capitalist enterprises. These co-operatives were to be associations of people who produced together and divided the profit accordingly. (en)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc (/blɑːn/; bahasa Prancis: [blɑ̃]; 29 Oktober 1811 – 6 Desember 1882) adalah politisi dan sejarawan Prancis. Seorang sosialis yang menyukai reformasi, dia menuntut pembentukan koperasi untuk kaum miskin kota. Meskipun ide Blanc tentang koperasi pekerja tidak pernah terealisasi, gagasan politik dan sosialnya sangat menyumbang perkembangan (in)
- Louis Jean Joseph Blanc, né le 29 octobre 1811 à Madrid et mort le 6 décembre 1882 à Cannes, est un journaliste et historien français, membre du gouvernement provisoire de 1848 et député sous la Troisième République. Il est promoteur de l'aphorisme communiste De chacun selon ses facultés à chacun selon ses besoins : « L'égalité n'est donc que la proportionnalité, et elle n'existera d'une manière véritable que lorsque chacun […] produira selon ses facultés et consommera selon ses besoins. ». Cet adage sera notamment repris par les communistes libertaires. (fr)
- Louis Jean Joseph Charles Blanc, född den 29 oktober 1811 i Madrid, död den 6 december 1882 i Cannes, var en fransk politiker, historiker och skriftställare. Han var bror till Charles Blanc. Fadern, som var gift med en systerdotter till den bekante diplomaten och Napoleonfienden Pozzo di Borgo, var under Joseph Bonapartes korta regering generalintendent för finanserna i Spanien. Familjens fattigdom tvang den unge Blanc att under restaurationen tjäna sitt uppehälle genom , samtidigt som han i Paris studerade juridik. När han 1832 var privatlärare i Arras, började han ägna sig åt journalistik. (sv)
- Луї́ Блан (фр. Louis Blanc; *29 жовтня 1811 — †6 грудня 1882) — представник французького утопічного соціалізму, діяч революції 1848, історик. Вів активну видавничу діяльність, був головним редактором журналів «Бон санс» (1837), «» (1939-1942), «Ревю індепандант» (1841- 1848). Блан розглядав як надкласову організацію і відкидав класову боротьбу, як рушійну силу суспільного прогресу. Вважаючи що, конкуренція є основним злом у розвитку французького суспільства, він казав: «свобода підприємництва й конкуренції — це свобода померти». (uk)
|
