| dbo:abstract
|
- Luci Emili Paulus (en llatí: Lucius Aemilius M. f. Q. n. Paulus; segle i aC) va ser un magistrat romà fill de Marc Emili Lèpid i germà de Lèpid el triumvir. Atès el seu cognom Paulus, hom creia que era un fill adoptiu de certa família de cognomen Paulus, però efectivament era germà biològic del triumvir i probablement va rebre el nom per decisió paterna, en honor del conqueridor de Macedònia Luci Emili Paulus Macedònic, els descendents del qual foren adoptats per altres famílies i així es perdé el nom. Així, el pare va donar al fill gran el nom de Luci i el cognom Paulus, i el seu propi nom, Marc, el va donar al segon fill contra el costum romà de donar-lo al primer. No obstant això, aquest Luci Emili Paulus no era descendent de cap dels Emili Paulus, ans dels Emili Lèpid, per bé que tots dos eren de la mateixa gens. No va seguir l'exemple patern i va començar la seva carrera en el si del partit aristocràtic. El 63 aC va dirigir l'acusació de Catilina conforme a la Lex Plautia, el que li va suposar l'enemistat del partit popular. L'any 60 aC va ser qüestor i el 59 aC fou proqüestor a Macedònia sota el propretor Gai Octavi. Luci Veti el va acusar de conspirar contra la vida de Gneu Pompeu, acusació que no va tirar endavant. És esmentat el 57 aC com un dels que van demanar i obtenir el retorn de Ciceró del seu desterrament. Va ser edil curul el 55 aC i va restaurar l'antiga basílica al centre del fòrum i en va començar una altra de més gran i luxosa. El 53 aC era pretor, però no va exercir fins al juliol, ja que els disturbis a Roma van impedir les eleccions fins aquella data. El 50 aC va ser cònsol junt amb Marc Claudi Marcel (un dels principals enemics de Juli Cèsar), però va defraudar les expectatives dels aristòcrates puix que aviat Cèsar el va guanyar per la seva causa, amb un suborn de 1500 talents que es diu que va gastar en l'acabament de la basílica. En acceptar aquest suborn va perdre la confiança de tots els partits i no va participar en la guerra entre Cèsar i Pompeu (49 aC-48 aC). A la mort de Cèsar (44 aC) Paulus es va decantar pel partit senatorial i fou un dels que van declarar al seu germà Lèpid com a enemic públic (30 de juny del 43 aC) per haver-se unit a Marc Antoni, i quan a la tardor es va formar el triumvirat, el seu nom va ser inclòs entre els proscrits; els mateixos soldats enviats a matar-lo li van permetre de fugir segurament amb la complaença del seu germà, i es va reunir amb Brut a Àsia, i després de la mort d'aquest va arribar a Milet on va romandre sense voler tornar a Roma tot i que havia estat perdonat pels triumvirs. Ja no torna a ser esmentat i probablement va morir no gaire després. (ca)
- Lucius Aemilius (Lepidus) Paullus war ein römischer Senator der späten Republik. Er war Sohn des Marcus Aemilius Lepidus, des Konsuls des Jahres 78 v. Chr., und damit Bruder des späteren Triumvirn Marcus Aemilius Lepidus. Lucius Aemilius Lepidus Paullus trat zuerst in Erscheinung, als er 63 v. Chr. Anklage gegen Lucius Sergius Catilina erhob. Auch in den folgenden Jahren schloss er sich politisch Marcus Tullius Cicero an, der ihn später als „einzigartig anständigen Mitbürger“ (singulari virtute civem) lobte, allerdings im Kontrast zu seinem Feind Publius Clodius Pulcher. Aemilius Paullus war vermutlich Münzmeister im Jahr 62 v. Chr. Danach war er Quästor im Jahr 59 v. Chr. (eventuell schon 60 v. Chr.) und diente dabei unter dem Proprätor Gaius Octavius in Makedonien. Zu dieser Zeit versuchte ihn der später berüchtigte Lucius Vettius, ein in Diensten Gaius Iulius Caesars stehender Denunziant, in eine Affäre hineinzuziehen. Er behauptete, Paullus habe sich an einer Verschwörung gegen Gnaeus Pompeius Magnus beteiligt. Zur fraglichen Zeit hatte sich dieser jedoch als Quästor in Makedonien aufgehalten. 57 v. Chr. unterstützte Aemilius Paullus die Forderung nach Rückberufung Ciceros aus der Verbannung. Auch bei der Verteidigung des Publius Sestius im folgenden Jahr stand er Cicero bei. Im Jahr 55 v. Chr., vielleicht auch schon ein Jahr früher, war Aemilius Paullus vermutlich kurulischer Ädil. Bezeugt ist, dass er in diesem Jahr damit begann, die von seiner Familie errichtete Basilica Aemilia auf dem Forum Romanum wiederherzustellen. 53 v. Chr. wurde Paullus, vielleicht auch aufgrund dieser demonstrativen Freigebigkeit, zum Prätor gewählt. Da die Wahlen erst im Sommer stattfanden, umfasste seine Amtszeit nur die zweite Jahreshälfte. Mit Unterstützung durch Gnaeus Pompeius Magnus wurde Aemilius Paullus 50 v. Chr. Konsul, zusammen mit Gaius Claudius Marcellus. Im Gegensatz zu seinem Kollegen und anders als nach seinem bisherigen politischen Auftreten erwartet verhielt er sich in den Spannungen dieses Jahres vor Ausbruch des Bürgerkriegs passiv, da Caesar ihn mit einer ungeheuren Summe (angeblich 1500 Talente Silber, fast 40 Tonnen) bestochen hatte, die er zur Finanzierung des Baus der Basilica benötigte. In den folgenden Jahren des Bürgerkriegs und der Diktatur Caesars wird Aemilius Lepidus Paullus nicht erwähnt. Er erscheint in den Quellen erst wieder nach Caesars Ermordung, als er im April 44 v. Chr. Cicero über die politischen Ereignisse in Rom berichtete. 43 v. Chr. wurde er zusammen mit zwei weiteren Senatoren, und Quintus Minucius Thermus, als Gesandter zu Sextus Pompeius nach Massilia geschickt, um diesen im Mutinensischen Krieg zur Militärhilfe gegen Marcus Antonius zu bewegen. Zu diesem Zeitpunkt stand Paullus wieder auf der Seite der von Cicero geführten Senatspartei; im Juni 43 v. Chr. unterstützte er den Senatsbeschluss, mit dem sein Bruder und Marcus Antonius geächtet wurden, die zu dieser Zeit eigenständige Heereskommandos führten. Nachdem Marcus Aemilius Lepidus zusammen mit Antonius und Octavian das so genannte „Zweite Triumvirat“ gebildet hatte, ließ er seinen Bruder Paullus an die Spitze der Proskriptionslisten der für vogelfrei erklärten Römer setzen. Aemilius Paullus konnte entkommen, weil Centurionen sich weigerten, den Bruder des Triumvirn zu töten (vielleicht mit Lepidus’ Billigung), und floh zum Caesarmörder Marcus Iunius Brutus. Nach dessen Niederlage und Tod in der Schlacht bei Philippi ging er ins Exil nach Milet, das er nicht mehr verließ, obwohl er (wohl nach dem Vertrag von Misenum) das Angebot zur Rückkehr bekam. Sein Sohn Paullus Aemilius Lepidus war Suffektkonsul 34 v. Chr. und vollendete den von seinem Vater begonnenen Neubau der Basilica Aemilia. (de)
- Lucio Emilio Paulo fue un político romano del siglo I a. C. partidario de Julio César y conocido por haber sido incluido en las proscripciones triunvirales por su propio hermano Lépido. (es)
- Luzio Emilio Lepido Paulo (latinez: Lucius Aemilius Lepidus Paullus) Erromatar Errepublikaren azken garaian bizi izan zen senatari eta kontsul erromatar bat izan zen. Augusto eta Marko Antoniorekin triunbiratua osatu zuen Marko Emilio Lepidoren anaia eta eta Apuleiaren semea zen, baita Luzio Apuleio Saturnino tribuno ospetsuaren biloba ere. Zizeronen alde egin zuen Katilinaren konspirazioan, mundu guztiak, hizlari ospetsua, traizio hau, are ospe gehiago lortzeko asmatzen ari zela pentsatzen zuenean. Kuestore bezala aritu zen K.a. 59an, edil bezala K.a. 55ean, pretore bezala K.a. 53an eta kontsul bezala K.a. 50ean. Bere kontsulaldian, Julio Zesarrek erosi egin zuen, bere leialtasuna lortze aldera. Paulok, Zesarrek emandako diru honen zati bat, Emilia Basilika berreraikitzeko erabili zuen. Gainera, bigarren triunbiratuaren aurka agertu zen, bere anaia Marko Emilio Lepidok bere erailketa agintzea eraginez, hala ere, soldaduek, exekuzio egunean ihes egiten utzi zioten. Ihes egin ondoren, Bruto eta Kasio senatari errebeldeekin bat egin zuen. Hauek behin garaitu ondoren, Paulok barkamena lortu zuen, eta bere bizitzaren gainontzeko zatia, Mileton erretiratua eman zuen. Bere emaztea nor zen ezagutzen ez den arren, ezkontza honetatik, bi seme jaio zirela ezagutzen da: Luzio Emilio Lepido Paulo, K.a. 34an kontsula izan zena eta Augusto enperadorearen biloba zen senarra. Bere beste semea, hau ere Luzio Emilio Lepido Paulo izenekoa, izan zen, eta Ponpeioren oinordeko bat zen ezkondu zen.
* Datuak: Q456950 (eu)
- Lucius Aemilius Paullus est un homme politique de la fin de la République romaine, vivant au Ier siècle av. J.-C., frère du triumvir Lépide. (fr)
- Lucius Aemilius Paullus (flourished 1st century BC) was a Roman politician. He was the brother of triumvir Marcus Aemilius Lepidus and son to Marcus Aemilius Lepidus the consul of 78 BC. His mother may have been a daughter of Lucius Appuleius Saturninus. Paullus supported Cicero during the Catiline Conspiracy. He never supported Pompey, probably because he held a grudge against him for betraying his father in 77. Paullus was quaestor in 59 BC, aedile in 55, praetor in 53 and consul in 50. During Paullus' consulship, Julius Caesar bribed him for his support. He reconstructed the Basilica Aemilia in Rome, with part of his bribery money. According to Valerius Maximus: "When the senate decreed that the temples of Isis and Serapis be demolished and none of the workmen dared touch them, consul Lucius Aemilius Paullus took off his official gown, seized an axe, and dashed it against the doors of that temple", (I, 3.3; quoting Julius Paris (translation from Loeb edition). Paullus opposed the second triumvirate of Octavian, Mark Antony and Paullus' own brother, Marcus Lepidus. He supported Cicero in condemning its members. The triumvirs included him in their proscriptions. However, according to Cassius Dio, his brother allowed him to escape. Lepidus' soldiers left him unhindered. Paullus joined the political rebel Marcus Junius Brutus. When Brutus died in 42, Paullus was pardoned and lived his remaining years at Miletus. Paullus' son, Paullus Aemilius Lepidus, was consul in 34 BC, and in 22 he shared the office of censor with Augustus. (en)
- ルキウス・アエミリウス・パウッルスまたはルキウス・アエミリウス・レピドゥス・パウッルス（ラテン語: Lucius Aemilius (Lepidus) Paullus、生没年不明）は紀元前1世紀中期の共和政ローマの政治家・軍人。紀元前50年に執政官（コンスル）を務めた。 (ja)
- Lucius Aemilius Lepidus Paul(l)us was een Romeins politicus uit de 1e eeuw v.Chr. (nl)
- Lucius Aemilius Lepidus Paullus M. f. Q. n. – syn Marka Emiliusza Lepidusa konsula w 78 p.n.e. i Appulei (córki Lucjusza Apulejusza Saturnina (Lucius Appuleius Saturninus). Brat Marka Emiliusza Lepidusa, triumwira. Członek prominentnego rzymskiego rodu Emiliuszy (Aemilii). Przydomek Paullus nadał mu ojciec dla uhonorowania Lucjusza Emiliusza Paullusa Macedońskiego, wybitnego przodka rodu Emiliuszy, zasłużonego wodza, wsławionego zwycięstwem pod Pydną nad królem Macedonii, Perseuszem. Lucjusz, odmiennie od swego ojca, wspierał w swojej politycznej karierze stronnictwo optymatów. Jego pierwszy znany akt polityczny to udział w oskarżaniu Katyliny, przywódcy spisku za konsulatu Cycerona. W 62 p.n.e. był członkiem kolegium triumwirów monetarnych wraz z Lucjuszem Skryboniuszem Libonem. W 59 p.n.e. był kwestorem Gajusza Oktawiusza w Macedonii i w tym czasie oskarżano go o konspirowanie przeciwko Pompejuszowi. Był do niego wrogo nastawiony, jako do tego, który doprowadził do upadku ojca Lucjusza w 78 p.n.e. Pozostawał jednocześnie w opozycji do Cezara. W roku 56 lub 55 sprawował edylat kurulny podczas którego przystąpił do restauracji na rzymskim Forum Bazyliki Aemilii, monumentu powiązanego z jego rodem. W 53 p.n.e. został pretorem a w 50 p.n.e. osiągnął konsulat wraz z Gajuszem Klaudiuszem Marcellusem. Wsparcie finansowe ze strony Cezara w procesie rekonstrukcji Bazyliki Aemilii spowodowało, że Lucjusz udzielał politycznego wsparcia Cezarowi w czasie swojego konsulatu. Po śmierci Cezara udzielił wsparcia stronnictwu senatorskiemu i poparł ogłoszenie własnego brata, Marka wrogiem publicznym za połączenie się z Markiem Antoniuszem. Po uformowaniu się II triumwiratu brat w odpowiedzi umieścił go na czele listy proskrypcyjnej. Uniknąwszy śmierci połączył się z Brutusem w Azji. Po śmierci Brutusa wyjechał do Miletu, gdzie pozostał pomimo uzyskania przebaczenia. Jego synem był Lucjusz Emiliusz Lepidus Paullus (cenzor 22). (pl)
- Lucio Emilio Lepido Paolo (vissuto nel I secolo a.C., in latino: Lucius Aemilius Lepidus Paullus; Roma, ... – Mileto, ...; fl. I secolo a.C.) è stato un politico romano, fratello di Marco Emilio Lepido (colui che stipulò il secondo triumvirato). (it)
- Lúcio Emílio Lépido Paulo (em latim: Lucius Aemilius Lepidus Paullus) foi um político da gente Emília da República Romana eleito cônsul em 50 a.C. com Caio Cláudio Marcelo Menor. Era filho de Marco Emílio Lépido, cônsul em 78 a.C., irmão do triúnviro Marco Emílio Lépido e pai de Lúcio Emílio Lépido Paulo, cônsul em 34 a.C.. Sua mãe, Apuleia, era filha do célebre tribuno da plebe Lúcio Apuleio Saturnino. (pt)
- Лу́ций Эми́лий Ле́пид Па́вел (лат. Lucius Aemilius Lepidus Paullus; умер после 42 года до н. э.) — древнеримский политический деятель из патрицианского рода Эмилиев, консул 50 года до н. э. Был противником Гая Юлия Цезаря, но позже, приняв у него взятку, занял нейтральные позиции. После убийства Цезаря выступал на стороне сенатской «партии». В 43 году до н. э. был включён в проскрипционные списки, смог спастись и закончил свою жизнь в одной из восточных провинций Рима. (ru)
- Луцій Емілій Лепід Павло (лат. Lucius Aemilius Lepidus Paullus), іноді — Луцій Емілій Павло (92 — близько 41 року до н. е.) — давньоримський політик, консул 50 року до н. е. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Lucio Emilio Paulo fue un político romano del siglo I a. C. partidario de Julio César y conocido por haber sido incluido en las proscripciones triunvirales por su propio hermano Lépido. (es)
- Lucius Aemilius Paullus est un homme politique de la fin de la République romaine, vivant au Ier siècle av. J.-C., frère du triumvir Lépide. (fr)
- ルキウス・アエミリウス・パウッルスまたはルキウス・アエミリウス・レピドゥス・パウッルス（ラテン語: Lucius Aemilius (Lepidus) Paullus、生没年不明）は紀元前1世紀中期の共和政ローマの政治家・軍人。紀元前50年に執政官（コンスル）を務めた。 (ja)
- Lucius Aemilius Lepidus Paul(l)us was een Romeins politicus uit de 1e eeuw v.Chr. (nl)
- Lucio Emilio Lepido Paolo (vissuto nel I secolo a.C., in latino: Lucius Aemilius Lepidus Paullus; Roma, ... – Mileto, ...; fl. I secolo a.C.) è stato un politico romano, fratello di Marco Emilio Lepido (colui che stipulò il secondo triumvirato). (it)
- Lúcio Emílio Lépido Paulo (em latim: Lucius Aemilius Lepidus Paullus) foi um político da gente Emília da República Romana eleito cônsul em 50 a.C. com Caio Cláudio Marcelo Menor. Era filho de Marco Emílio Lépido, cônsul em 78 a.C., irmão do triúnviro Marco Emílio Lépido e pai de Lúcio Emílio Lépido Paulo, cônsul em 34 a.C.. Sua mãe, Apuleia, era filha do célebre tribuno da plebe Lúcio Apuleio Saturnino. (pt)
- Лу́ций Эми́лий Ле́пид Па́вел (лат. Lucius Aemilius Lepidus Paullus; умер после 42 года до н. э.) — древнеримский политический деятель из патрицианского рода Эмилиев, консул 50 года до н. э. Был противником Гая Юлия Цезаря, но позже, приняв у него взятку, занял нейтральные позиции. После убийства Цезаря выступал на стороне сенатской «партии». В 43 году до н. э. был включён в проскрипционные списки, смог спастись и закончил свою жизнь в одной из восточных провинций Рима. (ru)
- Луцій Емілій Лепід Павло (лат. Lucius Aemilius Lepidus Paullus), іноді — Луцій Емілій Павло (92 — близько 41 року до н. е.) — давньоримський політик, консул 50 року до н. е. (uk)
- Luci Emili Paulus (en llatí: Lucius Aemilius M. f. Q. n. Paulus; segle i aC) va ser un magistrat romà fill de Marc Emili Lèpid i germà de Lèpid el triumvir. Atès el seu cognom Paulus, hom creia que era un fill adoptiu de certa família de cognomen Paulus, però efectivament era germà biològic del triumvir i probablement va rebre el nom per decisió paterna, en honor del conqueridor de Macedònia Luci Emili Paulus Macedònic, els descendents del qual foren adoptats per altres famílies i així es perdé el nom. Així, el pare va donar al fill gran el nom de Luci i el cognom Paulus, i el seu propi nom, Marc, el va donar al segon fill contra el costum romà de donar-lo al primer. No obstant això, aquest Luci Emili Paulus no era descendent de cap dels Emili Paulus, ans dels Emili Lèpid, per bé que tots (ca)
- Lucius Aemilius (Lepidus) Paullus war ein römischer Senator der späten Republik. Er war Sohn des Marcus Aemilius Lepidus, des Konsuls des Jahres 78 v. Chr., und damit Bruder des späteren Triumvirn Marcus Aemilius Lepidus. Lucius Aemilius Lepidus Paullus trat zuerst in Erscheinung, als er 63 v. Chr. Anklage gegen Lucius Sergius Catilina erhob. Auch in den folgenden Jahren schloss er sich politisch Marcus Tullius Cicero an, der ihn später als „einzigartig anständigen Mitbürger“ (singulari virtute civem) lobte, allerdings im Kontrast zu seinem Feind Publius Clodius Pulcher. Aemilius Paullus war vermutlich Münzmeister im Jahr 62 v. Chr. Danach war er Quästor im Jahr 59 v. Chr. (eventuell schon 60 v. Chr.) und diente dabei unter dem Proprätor Gaius Octavius in Makedonien. Zu dieser Zeit versuch (de)
- Luzio Emilio Lepido Paulo (latinez: Lucius Aemilius Lepidus Paullus) Erromatar Errepublikaren azken garaian bizi izan zen senatari eta kontsul erromatar bat izan zen. Augusto eta Marko Antoniorekin triunbiratua osatu zuen Marko Emilio Lepidoren anaia eta eta Apuleiaren semea zen, baita Luzio Apuleio Saturnino tribuno ospetsuaren biloba ere. Bere kontsulaldian, Julio Zesarrek erosi egin zuen, bere leialtasuna lortze aldera. Paulok, Zesarrek emandako diru honen zati bat, Emilia Basilika berreraikitzeko erabili zuen.
* Datuak: Q456950 (eu)
- Lucius Aemilius Paullus (flourished 1st century BC) was a Roman politician. He was the brother of triumvir Marcus Aemilius Lepidus and son to Marcus Aemilius Lepidus the consul of 78 BC. His mother may have been a daughter of Lucius Appuleius Saturninus. Paullus supported Cicero during the Catiline Conspiracy. He never supported Pompey, probably because he held a grudge against him for betraying his father in 77. Paullus was quaestor in 59 BC, aedile in 55, praetor in 53 and consul in 50. (en)
- Lucius Aemilius Lepidus Paullus M. f. Q. n. – syn Marka Emiliusza Lepidusa konsula w 78 p.n.e. i Appulei (córki Lucjusza Apulejusza Saturnina (Lucius Appuleius Saturninus). Brat Marka Emiliusza Lepidusa, triumwira. Członek prominentnego rzymskiego rodu Emiliuszy (Aemilii). Przydomek Paullus nadał mu ojciec dla uhonorowania Lucjusza Emiliusza Paullusa Macedońskiego, wybitnego przodka rodu Emiliuszy, zasłużonego wodza, wsławionego zwycięstwem pod Pydną nad królem Macedonii, Perseuszem. Jego synem był Lucjusz Emiliusz Lepidus Paullus (cenzor 22). (pl)
|
