| dbo:abstract
|
- موغ (جمعها موغان بالفارسية) يعني رجل الدين الإيراني وكان من ثلاثة أنواع عبر التاريخ. موغ الميترائی، مادة مادي وموغ المجوسي. وفقًا للتقاليد، كانوا في الأصل عائلة من الميديين كانوا مسؤولين عن الشؤون الدينية. مع وصول الأخمينيين إلى السلطة، استمر المغان في الحفاظ على السلطة الدينية، ولم يعد مجال نشاطهم مقصورًا على الميديين. خلال الساسانية المجوس إلى أدنى رتبة من رجال الدين الرتبة الزرادشتية قيل. (ar)
- Magus (plural magī) és un terme trobat en textos llatins, però que sembla que és de procedència oriental (persa) i era emprat per designar alguns sacerdots del zoroastrisme. Segles més tard, la paraula es va fer servir als Evangelis amb el significat d'«home savi». Barrejada amb altres conceptes grecs, va donar lloc al terme mag. Els lingüistes han proposat diferents teories sobre el seu origen i evolució, discutint sobre el tema de si va haver un origen més antic en què volia dir «membre d'una tribu» o si es tracta de termes diferents que casualment eren homòfons. (ca)
- Magové byli jedním z médských kmenů a zvláštní kněžská třída v Médské a Achaimenovské říši. Přestože jejich náboženstvím pravděpodobně až do 4. století př. n. l. nebyl zarathuštrismus, začali se tímto slovem později označovat zarathuštričtí kněží, někdy také zarathuštristé obecně. Ve starověkém Řecku byli magové spojováni s kouzelnictvím a čarodějnictvím a došlo tak ke vzniku slov magos „mág“ a mageia „magie“, z nichž druhé nahradilo starší slovo . (cs)
- Magier (persisch مغ, DMG muġ bzw. moġ), auch Mager, ist ein Wanderwort altiranischer Herkunft, das spätestens seit dem 4. Jahrhundert v. Chr. eine allgemeine Bezeichnung für einen zoroastrischen Priester darstellt. Linguistisch liegt ihm die indogermanische Wurzel *magh- mit der Bedeutung „können, vermögen, helfen“ zugrunde, zu deren Wortfamilie auch „(ver)mögen“, „Macht“ und „Maschine“ gehören. Die Bedeutung des Wortes vor dem 4. Jahrhundert v. Chr. ist nicht ganz geklärt. (de)
- Los Magos (del latín magus, cf. en persa, مغ pronunciado /moɣ/) eran sacerdotes en el zoroastrismo y las religiones tempranas de los iranios occidentales. El primer uso conocido de la palabra magos está en la inscripción trilingüe escrita por Darío el Grande, conocida como la Inscripción de Behistún. Textos persas antiguos, anteriores al período helenístico, se refieren a un magus como un sacerdote zurvánico y presumiblemente zoroastriano. Ubicuo a lo largo de todo el Mediterráneo oriental y Asia occidental hasta la antigüedad tardía y posteriormente, la palabra mágos fue influenciada (y eventualmente desplazada) por el griego goēs (γόης), la palabra más antigua para referirse a un practicante de magia, incluyendo astronomía/astrología, alquimia y otras formas de conocimiento esotérico. Esta asociación fue a su vez producto de la fascinación helenística por Pseudo-Zoroastro, a quien los griegos consideraban el fundador caldeo de los Magos e inventor tanto de la astrología como de la magia, un significado que aún sobrevive en las palabras modernas «magia» y «mago». En el Evangelio de Mateo, «μάγοι» (magoi) del oriente le rinden homenaje al Jesús recién nacido (este uso particular también se traduce comúnmente como «reyes», «reyes magos» y también como «sabios»). El sacerdocio zoroastriano hereditario ha sobrevivido en Indiae Irán. Reciben allí el nombre de Herbad, Mobad (Magupat, es decir, jefe de los Maga) o Dastur dependiendo de su rango. (es)
- Un mage (du persan magis) désigne à l'origine un disciple de Zarathoustra. Par extension, le terme est également utilisé comme synonyme de « magicien ». (fr)
- Magi (/ˈmeɪdʒaɪ/; singular magus /ˈmeɪɡəs/; from Latin magus, cf. Persian: مغ pronounced [moɣ]) were priests in Zoroastrianism and the earlier religions of the western Iranians. The earliest known use of the word magi is in the trilingual inscription written by Darius the Great, known as the Behistun Inscription. Old Persian texts, predating the Hellenistic period, refer to a magus as a Zurvanic, and presumably Zoroastrian, priest. Pervasive throughout the Eastern Mediterranean and Western Asia until late antiquity and beyond, mágos (μάγος) was influenced by (and eventually displaced) Greek goēs (γόης), the older word for a practitioner of magic, to include astronomy/astrology, alchemy, and other forms of esoteric knowledge. This association was in turn the product of the Hellenistic fascination for Pseudo-Zoroaster, who was perceived by the Greeks to be the Chaldean founder of the Magi and inventor of both astrology and magic, a meaning that still survives in the modern-day words "magic" and "magician". In the Gospel of Matthew, "μάγοι" (magoi) from the east do homage to Jesus, a child and the transliterated plural "magi" entered English from Latin in this context around 1200 (this particular use is also commonly rendered in English as "kings" and more often in recent times as "wise men"). The singular "magus" appears considerably later, when it was borrowed from Old French in the late 14th century with the meaning magician. Hereditary Zoroastrian priesthood has survived in India and Iran. They are termed Herbad, Mobad (Magupat, i.e. chief of the Maga), and Dastur depending on the rank. (en)
- Magi berasal dari kata dalam bahasa latin magicus dari magia dan kata dalam bahasa Yunani mageia yang artinya adalah magis atau gaib. Istilah magi memiliki banyak pengertian yang dapat diartiakan menjadi 3 pengertian. Pertama, magi adalah salah satu bentuk agama primitif. Dalam magi, banyak kejadian yang dihubungkan dengan kekuatan gaib. Kedua, istilah magi juga dapat diartikan sebagai ritus yang bertujuan mempengaruhi orang, binatang, roh, dll. Ketiga, magi primitif dipelajari secara lengkap oleh dan peneliti dari Uni Soviet yang bernama . Menurut mereka, dalam magi terkandung suatu bentuk pemikiran spesifik. Dalam bentuk pemikiran itu belum bisa ditarik suatu pembedaan antara benda-benda karena itu terjadi pemindahan ciri dari suatu gejala atau hal ke beberapa gejala dan hal lain. Manusia primitif menganggap pemindahan seperti itu sebagai realitas yang tidak berubah di mana tidak ada tempat bagi hal yang adikodrati atau supranatural. (in)
- I magi, persiano مغ māgh (singolare magio o mago, dall'antico persiano magu-, in babilonese maguš, latino magus e greco mágos) furono gli appartenenti alla casta sacerdotale dei periodi medo, achemenide, partico e sasanide nell'ambito della religione zoroastriana. Gaumata il mago viene schiacciato da re Dario I, dettaglio del rilievo di Bisotun Attestata in molti documenti dell'antichità, la parola "mago" appare per la prima volta nell'iscrizione di Dario I il Grande a Bisotun. Pur essendo espressione del mondo iranico, non è stata suggerita alcuna etimologia indoeuropea (la famiglia linguistica a cui appartengono le lingue iraniche) soddisfacente, portando molti studiosi a sostenere l'ipotesi secondo la quale si tratti di "un'aggiunta indigena alla società meda". Nonostante ciò, secondo Émile Benveniste il termine magu- designava un membro di una particolare classe sociale in lingua proto-iranica. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 마기 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 마기 혹은 마구스(라틴어:magi, 단수형:magus)는 본래 메디아 왕국에서 종교 의례를 주관하고 있던 페르시아계 제사장 계급의 호칭이다. (ko)
- マギ（古代ペルシア語: 𐎶𐎦𐎢𐏁 - maguš、ラテン語: magi 複数形、単数形はマグス (magus)）は、本来、メディア王国で宗教儀礼をつかさどっていたペルシア系祭司階級の呼称。 (ja)
- Een magus (meervoud magi, Chaldeeuws: mag, Grieks: μάγος mágos, mv magoi) was een Perzische priester van het zoroastrisme. In de Behistuninscriptie wordt Gaumata, degene die zich volgens Darius I voordeed als Bardiya en zo een opstand leidde, een magus genoemd. De betekenis is hier onzeker. In de Avestais de mogelijk een werk van de magi. Door Herodotus werden de magi in zijn Historiën tweemaal genoemd, als stam zoals in 1.101 en als priesters zoals in 1.132. In De vorming van Kyros van Xenophon zijn de magi belast met alle religieuze zaken. Het kreeg echter ook de betekenis van magie (magikos). In het Nieuwe Testament verwerden de magiërs tot de wijzen uit het oosten. Plinius de Oudere bekritiseerde in boek XXX van zijn Naturalis historia de magi vanwege hun astrologie en hun kwakzalverij. In de islam heeft betrekking op de zoroasters. In India stelden de afkomstig te zijn uit het verafgelegen mythische , maar waarschijnlijk was dit een groep magi die zo de status van brahmaan wilden bereiken. (nl)
- Mago (em latim: magus; em grego clássico: μάγος; romaniz.: mágos; em acádio: maguš; em persa antigo: magu-; em parta: mgw) é o título que designa os sacerdotes zoroastristas nos Impérios Medo, Aquemênida, Arsácida e Sassânida. Sob os sassânidas, o sacerdote superior ainda utilizava o título de mobede (em persa médio: mowbed; em persa antigo: <* magu-pati- , lit. "chefe dos magos") ou magopetes (em armênio: magpet). Na inscrição Feitos do Divino Sapor, o xá Sapor I (r. 240–270) chamou seus sacerdotes de antropo mago (em grego clássico: ανθρωποις μαγοις; romaniz.: anthropois magois) e mgwGBRʾ. Devido ao exotismo dos ritos religiosos persas, o termo "mago", assimilado pelos gregos e posteriormente pelos romanos, passou a se referir também ao mágico (daí derivando-se a palavra mageia) e foi constituinte do imaginário de magia no mundo greco-romano. (pt)
- Magami nazywa się kapłanów czy mędrców elamickich, chaldejskich, medyjskich i babilońskich zajmujących się astrologią, magią i alchemią, a także kapłanów zaratusztriańskich: strażników ognia świątynnego, nauczycieli, autorów hymnów świątynnych i arcykapłanów. W okresie hellenistycznym zaczęto tak tytułować samego Zaratusztrę (Zoroastra). (pl)
- Magier utgjorde prästerskapet inom Zoroastrismen. De var ansvariga för religiösa ceremonier av olika slag. Dessa präster kallades på persiska för magush som betydde "vis" man eller "vetenskapsman". Från det ordet kommer den grekiska benämningen magos som Matteus använder i dagens text. De svenska orden magi och magisk kommer härifrån. (sv)
- Ма́ги (от др.-перс. 𐎶𐎦𐎢𐏁 (maguš), др.-греч. Μάγοι, лат. magus) — жрецы и члены жреческой касты в Древнем Иране, а также в ряде соседних с Ираном стран. По сведениям Геродота (V век до н. э.), магами называлось одно из племён мидийцев, и в то же время мидийские предсказатели и жрецы. По мнению некоторых исследователей, маги в своих религиозных воззрениях придерживались монотеизма. С распространением зороастризма в Западном Иране маги выступают как его жрецы, признававшие Заратуштру своим пророком (исследователи по-разному датируют это событие: от VII до конца V — начала IV веков до н. э.). Маги играли большую роль в политической жизни Древнего Ирана; на ранних этапах государственности в целом поддерживали царскую власть в борьбе против родовой знати; при Сасанидах маги были в основном оплотом консервативных норм общественной жизни. В эллинистический период и позднее слово «маги» стало обозначать волшебников, чародеев, астрологов и т. п. (ru)
- Маг — в сучасному розумінні — це людина, котра займається магічною практикою, магією. Первісне значення — жрець у зороастризмі. Поняття маг схоже на поняття чаклун, або мольфар. Але традиційно маг вважається дещо слабшим. Оскільки магія з'являється ще у найдавніших культур, тому відповідно і маги (шамани, жерці) з'являються дуже давно. Деякі дослідники схильні в наявності магії убачати специфічну і корінну відмінність первісного мислення від сучасного. Основою магії у давнину були (частково і зараз є) уявлення про загальний зв'язок всіх речей і явищ природи, зокрема, про зв'язок людини і її імені, про можливість впливати на ціле через його частину, на людину або тварину — через зображення, направляти хід розвитку подій, заздалегідь імітуючи їх. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- موغ (جمعها موغان بالفارسية) يعني رجل الدين الإيراني وكان من ثلاثة أنواع عبر التاريخ. موغ الميترائی، مادة مادي وموغ المجوسي. وفقًا للتقاليد، كانوا في الأصل عائلة من الميديين كانوا مسؤولين عن الشؤون الدينية. مع وصول الأخمينيين إلى السلطة، استمر المغان في الحفاظ على السلطة الدينية، ولم يعد مجال نشاطهم مقصورًا على الميديين. خلال الساسانية المجوس إلى أدنى رتبة من رجال الدين الرتبة الزرادشتية قيل. (ar)
- Magus (plural magī) és un terme trobat en textos llatins, però que sembla que és de procedència oriental (persa) i era emprat per designar alguns sacerdots del zoroastrisme. Segles més tard, la paraula es va fer servir als Evangelis amb el significat d'«home savi». Barrejada amb altres conceptes grecs, va donar lloc al terme mag. Els lingüistes han proposat diferents teories sobre el seu origen i evolució, discutint sobre el tema de si va haver un origen més antic en què volia dir «membre d'una tribu» o si es tracta de termes diferents que casualment eren homòfons. (ca)
- Magové byli jedním z médských kmenů a zvláštní kněžská třída v Médské a Achaimenovské říši. Přestože jejich náboženstvím pravděpodobně až do 4. století př. n. l. nebyl zarathuštrismus, začali se tímto slovem později označovat zarathuštričtí kněží, někdy také zarathuštristé obecně. Ve starověkém Řecku byli magové spojováni s kouzelnictvím a čarodějnictvím a došlo tak ke vzniku slov magos „mág“ a mageia „magie“, z nichž druhé nahradilo starší slovo . (cs)
- Magier (persisch مغ, DMG muġ bzw. moġ), auch Mager, ist ein Wanderwort altiranischer Herkunft, das spätestens seit dem 4. Jahrhundert v. Chr. eine allgemeine Bezeichnung für einen zoroastrischen Priester darstellt. Linguistisch liegt ihm die indogermanische Wurzel *magh- mit der Bedeutung „können, vermögen, helfen“ zugrunde, zu deren Wortfamilie auch „(ver)mögen“, „Macht“ und „Maschine“ gehören. Die Bedeutung des Wortes vor dem 4. Jahrhundert v. Chr. ist nicht ganz geklärt. (de)
- Un mage (du persan magis) désigne à l'origine un disciple de Zarathoustra. Par extension, le terme est également utilisé comme synonyme de « magicien ». (fr)
- ( 다른 뜻에 대해서는 마기 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 마기 혹은 마구스(라틴어:magi, 단수형:magus)는 본래 메디아 왕국에서 종교 의례를 주관하고 있던 페르시아계 제사장 계급의 호칭이다. (ko)
- マギ（古代ペルシア語: 𐎶𐎦𐎢𐏁 - maguš、ラテン語: magi 複数形、単数形はマグス (magus)）は、本来、メディア王国で宗教儀礼をつかさどっていたペルシア系祭司階級の呼称。 (ja)
- Magami nazywa się kapłanów czy mędrców elamickich, chaldejskich, medyjskich i babilońskich zajmujących się astrologią, magią i alchemią, a także kapłanów zaratusztriańskich: strażników ognia świątynnego, nauczycieli, autorów hymnów świątynnych i arcykapłanów. W okresie hellenistycznym zaczęto tak tytułować samego Zaratusztrę (Zoroastra). (pl)
- Magier utgjorde prästerskapet inom Zoroastrismen. De var ansvariga för religiösa ceremonier av olika slag. Dessa präster kallades på persiska för magush som betydde "vis" man eller "vetenskapsman". Från det ordet kommer den grekiska benämningen magos som Matteus använder i dagens text. De svenska orden magi och magisk kommer härifrån. (sv)
- Magi (/ˈmeɪdʒaɪ/; singular magus /ˈmeɪɡəs/; from Latin magus, cf. Persian: مغ pronounced [moɣ]) were priests in Zoroastrianism and the earlier religions of the western Iranians. The earliest known use of the word magi is in the trilingual inscription written by Darius the Great, known as the Behistun Inscription. Old Persian texts, predating the Hellenistic period, refer to a magus as a Zurvanic, and presumably Zoroastrian, priest. Hereditary Zoroastrian priesthood has survived in India and Iran. They are termed Herbad, Mobad (Magupat, i.e. chief of the Maga), and Dastur depending on the rank. (en)
- Los Magos (del latín magus, cf. en persa, مغ pronunciado /moɣ/) eran sacerdotes en el zoroastrismo y las religiones tempranas de los iranios occidentales. El primer uso conocido de la palabra magos está en la inscripción trilingüe escrita por Darío el Grande, conocida como la Inscripción de Behistún. Textos persas antiguos, anteriores al período helenístico, se refieren a un magus como un sacerdote zurvánico y presumiblemente zoroastriano. (es)
- Magi berasal dari kata dalam bahasa latin magicus dari magia dan kata dalam bahasa Yunani mageia yang artinya adalah magis atau gaib. Istilah magi memiliki banyak pengertian yang dapat diartiakan menjadi 3 pengertian. Pertama, magi adalah salah satu bentuk agama primitif. Dalam magi, banyak kejadian yang dihubungkan dengan kekuatan gaib. Kedua, istilah magi juga dapat diartikan sebagai ritus yang bertujuan mempengaruhi orang, binatang, roh, dll. Ketiga, magi primitif dipelajari secara lengkap oleh dan peneliti dari Uni Soviet yang bernama . Menurut mereka, dalam magi terkandung suatu bentuk pemikiran spesifik. Dalam bentuk pemikiran itu belum bisa ditarik suatu pembedaan antara benda-benda karena itu terjadi pemindahan ciri dari suatu gejala atau hal ke beberapa gejala dan hal lain. Manu (in)
- I magi, persiano مغ māgh (singolare magio o mago, dall'antico persiano magu-, in babilonese maguš, latino magus e greco mágos) furono gli appartenenti alla casta sacerdotale dei periodi medo, achemenide, partico e sasanide nell'ambito della religione zoroastriana. Gaumata il mago viene schiacciato da re Dario I, dettaglio del rilievo di Bisotun (it)
- Een magus (meervoud magi, Chaldeeuws: mag, Grieks: μάγος mágos, mv magoi) was een Perzische priester van het zoroastrisme. In de Behistuninscriptie wordt Gaumata, degene die zich volgens Darius I voordeed als Bardiya en zo een opstand leidde, een magus genoemd. De betekenis is hier onzeker. In de Avestais de mogelijk een werk van de magi. In het Nieuwe Testament verwerden de magiërs tot de wijzen uit het oosten. Plinius de Oudere bekritiseerde in boek XXX van zijn Naturalis historia de magi vanwege hun astrologie en hun kwakzalverij. In de islam heeft betrekking op de zoroasters. (nl)
- Mago (em latim: magus; em grego clássico: μάγος; romaniz.: mágos; em acádio: maguš; em persa antigo: magu-; em parta: mgw) é o título que designa os sacerdotes zoroastristas nos Impérios Medo, Aquemênida, Arsácida e Sassânida. Sob os sassânidas, o sacerdote superior ainda utilizava o título de mobede (em persa médio: mowbed; em persa antigo: <* magu-pati- , lit. "chefe dos magos") ou magopetes (em armênio: magpet). Na inscrição Feitos do Divino Sapor, o xá Sapor I (r. 240–270) chamou seus sacerdotes de antropo mago (em grego clássico: ανθρωποις μαγοις; romaniz.: anthropois magois) e mgwGBRʾ. (pt)
- Ма́ги (от др.-перс. 𐎶𐎦𐎢𐏁 (maguš), др.-греч. Μάγοι, лат. magus) — жрецы и члены жреческой касты в Древнем Иране, а также в ряде соседних с Ираном стран. По сведениям Геродота (V век до н. э.), магами называлось одно из племён мидийцев, и в то же время мидийские предсказатели и жрецы. По мнению некоторых исследователей, маги в своих религиозных воззрениях придерживались монотеизма. В эллинистический период и позднее слово «маги» стало обозначать волшебников, чародеев, астрологов и т. п. (ru)
- Маг — в сучасному розумінні — це людина, котра займається магічною практикою, магією. Первісне значення — жрець у зороастризмі. Поняття маг схоже на поняття чаклун, або мольфар. Але традиційно маг вважається дещо слабшим. (uk)
|
