| dbo:abstract
|
- Pawlo Wassylyk (ukrainisch Павло Василик, polnisch Pawło Wasyłyk; * 8. August 1926 in , Polen; † 12. Dezember 2004 in Iwano-Frankiwsk, Ukraine) war ein Bischof der Ukrainischen Griechisch-Katholischen Kirche und leitete die Eparchie Kolomyia-Tscherniwzi in der Ukraine. (de)
- Pavlo Vasylyk (Ukrainian: Павло Василик; 8 August 1926 – 12 December 2004) was a Ukrainian Greek Catholic hierarch. He was clandestine bishop from 1974 to 1991, an auxiliary bishop of the Ukrainian Catholic Eparchy of Ivano-Frankivsk from 1991 to 1993 and the first eparchial bishop of the new created Ukrainian Catholic Eparchy of Kolomyia – Chernivtsi from 1993 until his death in 2004. (en)
- Pavlo Vasylyk (in ucraino: Павло́ Васи́лик?; Oblast' di Leopoli, 8 agosto 1926 – Kolomyja, 12 dicembre 2004) è stato un vescovo cattolico ucraino, eparca di Kolomyja-Černivci della Chiesa greco-cattolica ucraina, vittima della persecuzione dei cristiani in Unione Sovietica, prigioniero dei Gulag. (it)
- Pawło Wasyłyk, Павло Якимович Василик (ur. 8 sierpnia 1926 w Borysławce, zm. 12 grudnia 2004 w Kołomyi) – biskup greckokatolicki, ordynariusz diecezji kołomyjsko-czerniowieckiej. Urodził się jako jedno z 11 dzieci w rodzinie. Już w młodości, w czasie II wojny światowej, aktywnie włączył się do walki narodowowyzwoleńczej Ukraińców. Jego rodzina została wysiedlona z Polski do USRR. 1 kwietnia 1947 został zadenuncjowany przez agenta KGB, aresztowany we Lwowie i za zdradę ojczyzny oraz antysowiecką propagandę (art. 54.1a i 54.11 KK) skazany na osiem lat pozbawienia wolności (1947–1955). 1 stycznia 1950 został wyświęcony na diakona przez bp. Wiktora z Rzymu (jezuity obrz. wschodniego). W latach 1951-1952, już jako diakon, odbywał wyrok w Spaśku w obwodzie keremowskim. W 1953 Sowieci przenieśli skazańca do w Kraju Ałtajskim, a w następnym roku do gułagu w Omsku. Dopiero w 1956 Pawło Wasyłyk powrócił do obwodu tarnopolskiego, do rejonu buczackiego, gdzie zamieszkiwała jego rodzina. 18 listopada 1956 został potajemnie wyświęcony na księdza przez władykę Mykołaja Czarnećkiego, wizytatora apostolskiego Wołynia i Podlasia. Bezpośrednio po święceniach kapłańskich, w latach 1956–1959 rozwinął aktywną działalność duszpasterską na Tarnopolszczyźnie, w okolicach Stanisławowa, Zakarpaciu, Lwowszczyźnie i Krymie. Powtórnie aresztowany został w 1959 w Stanisławowie. Drugi wyrok ks. Pawło odbywał w Mordowii w latach 1959–1964. W tym obozie przebywał także Jego Świętobliwość Patriarcha Josyf Slipyj. 1 maja 1974 podziemny biskup , egzarcha dla grekokatolików w Centralnej Azji, potajemnie wyświęcił ks. Pawła na biskupa. Wydarzenia to miało miejsce we wsi Wilchiwci, w rejonie żydaczowskim na Lwowszczyźnie. Teren działalności biskupiej Władyki Pawła obejmował Galicję, Zakarpacie, Wołyń, Równe, Chmielnicki, Dnipropietrowsk, Odessę, Moskwę, Leningrad, Krym i republiki nadbałtyckie. W wielu miastach i wsiach powstawały podziemne parafie. Tak szeroko rozwinięta działalność nie uchodziła uwadze służb specjalnych, które często dokonywały zatrzymań i aresztowań władyki Pawła oraz konfiskowały księgi i szaty liturgiczne. 4 sierpnia 1987 grupa ukraińskich duchownych greckokatolickich (w tym Pawło Wasyłyk), zakonników i zakonnic oraz świeckich pod przewodnictwem władyki Pawła, poinformowała cały świat, że UKGK wychodzi z podziemia i rozpoczyna legalną działalność. Odpowiednia odezwa została skierowana do papieża Jana Pawła II, a jej kopię otrzymał prezydent ZSRR Michaił Gorbaczow. 17 września 1988 władyka Pawło został zaproszony do Moskwy, gdzie przy okrągłym stole omawiano sprawy związane z UKGK w ZSRR. Uczestnikami tego spotkania byli także czterej amerykańscy senatorowie i przedstawiciele Rady Najwyższej ZSRR. 7 lutego 1989 hierarcha stał na czele delegacji UKGK, która udała się do Moskwy. Wtedy też domagał się od centralnych władz sowieckich uznania UKGK. 16 maja 1989 r. w przeddzień zjazdu deputatów ludowych ZSRR, do Moskwy ponownie przybyła delegacja UKGK w składzie: biskupi Pawło Wasyłyk, Sofron Dmyterko, Fyłymon Kurczaba, księża: H. Simkajło, W. Wijtyszyn (obecny biskup iwano-frankowski), T. Seńkiw, I. Woźniak (obecny abp lwowski) oraz liczni wierni świeccy, by spotkać się z prezydentem Michaiłem Gorbaczowem. Wydarzeniem historycznym było utworzenie eparchii kołomyjsko-czerniowieckiej UKGK na czele z pierwszym jej ordynariuszem w osobie władyki Pawła (Wasyłyka). Intronizacja odbyła się 31 października 1993 w Kołomyi. Wtedy też rozpoczęto budowę soboru katedralnego Przemienienia Pańskiego w Kołomyi, by stał się on centrum życia nowej eparchii. Za swoją działalność, władyka Pawło już za życia doczekał się szeregu wyróżnień:
* doktorat honoris causa Uniwersytetu w Seton (USA)
* doktorat honoris causa Instytutu Ekonomiki i Prawa w Iwano-Frankiwsku (pl)
- Павел Якимович Василик (укр. Павло Якимович Василик (польск. Pawło Wasyłyk, 8 августа 1926, село Бориславка| Перемышльского повята, бывшее Львовское воеводство, ныне Подкарпатское воеводство, Польша — 12 декабря 2004, Коломыя, Ивано-Франковская область, Украина) — епископ УГКЦ, узник Гулага, кавалер украинского Ордена «За заслуги» 3-й степени (1999), почетный доктор Стэнфордского университета в США и Института Экономики и Права в Ивано-Франковске, почетный житель села Барыш. (ru)
- Павло́ Васи́лик (8 серпня 1926, Бориславка, Перемишльський повіт Львівське воєводство, нині Польща — 12 грудня 2004, Коломия) — єпископ Української греко-католицької церкви. Орден «За заслуги» 3-го ступеня (1999). Єпископ-ординарій Коломийсько-Чернівецької єпархії УГКЦ. Псевдо — «Вуйцьо». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Pawlo Wassylyk (ukrainisch Павло Василик, polnisch Pawło Wasyłyk; * 8. August 1926 in , Polen; † 12. Dezember 2004 in Iwano-Frankiwsk, Ukraine) war ein Bischof der Ukrainischen Griechisch-Katholischen Kirche und leitete die Eparchie Kolomyia-Tscherniwzi in der Ukraine. (de)
- Pavlo Vasylyk (Ukrainian: Павло Василик; 8 August 1926 – 12 December 2004) was a Ukrainian Greek Catholic hierarch. He was clandestine bishop from 1974 to 1991, an auxiliary bishop of the Ukrainian Catholic Eparchy of Ivano-Frankivsk from 1991 to 1993 and the first eparchial bishop of the new created Ukrainian Catholic Eparchy of Kolomyia – Chernivtsi from 1993 until his death in 2004. (en)
- Pavlo Vasylyk (in ucraino: Павло́ Васи́лик?; Oblast' di Leopoli, 8 agosto 1926 – Kolomyja, 12 dicembre 2004) è stato un vescovo cattolico ucraino, eparca di Kolomyja-Černivci della Chiesa greco-cattolica ucraina, vittima della persecuzione dei cristiani in Unione Sovietica, prigioniero dei Gulag. (it)
- Павел Якимович Василик (укр. Павло Якимович Василик (польск. Pawło Wasyłyk, 8 августа 1926, село Бориславка| Перемышльского повята, бывшее Львовское воеводство, ныне Подкарпатское воеводство, Польша — 12 декабря 2004, Коломыя, Ивано-Франковская область, Украина) — епископ УГКЦ, узник Гулага, кавалер украинского Ордена «За заслуги» 3-й степени (1999), почетный доктор Стэнфордского университета в США и Института Экономики и Права в Ивано-Франковске, почетный житель села Барыш. (ru)
- Павло́ Васи́лик (8 серпня 1926, Бориславка, Перемишльський повіт Львівське воєводство, нині Польща — 12 грудня 2004, Коломия) — єпископ Української греко-католицької церкви. Орден «За заслуги» 3-го ступеня (1999). Єпископ-ординарій Коломийсько-Чернівецької єпархії УГКЦ. Псевдо — «Вуйцьо». (uk)
- Pawło Wasyłyk, Павло Якимович Василик (ur. 8 sierpnia 1926 w Borysławce, zm. 12 grudnia 2004 w Kołomyi) – biskup greckokatolicki, ordynariusz diecezji kołomyjsko-czerniowieckiej. Urodził się jako jedno z 11 dzieci w rodzinie. Już w młodości, w czasie II wojny światowej, aktywnie włączył się do walki narodowowyzwoleńczej Ukraińców. Jego rodzina została wysiedlona z Polski do USRR. 1 kwietnia 1947 został zadenuncjowany przez agenta KGB, aresztowany we Lwowie i za zdradę ojczyzny oraz antysowiecką propagandę (art. 54.1a i 54.11 KK) skazany na osiem lat pozbawienia wolności (1947–1955). (pl)
|
