| dbo:abstract
|
- La tija, caule o fust és en botànica la part de l'eix del cos de les plantes superiors o cormobionts d'on surten les fulles i les estructures reproductives. La tija és un òrgan habitualment aeri que creix cap a la llum i porta una gemma terminal que s'encarrega del seu allargament. Té la missió de suportar les fulles i les flors i és responsable del transport dels nutrients entre la rel i la resta d'òrgans de la planta. La tija normalment està dividida en nusos i entrenusos, els nusos tenen borrons que desenvolupen una o més fulles, inflorescències, pinyes de coníferes, arrels, altres tiges, etc. L'entrenús és la distància entre un nus i l'altre. Hi ha plantes la tija de les quals té els entrenusos molt curts, la qual cosa fa que les fulles es trobin en forma de roseta arran de terra; en aquest cas la planta s'anomena acaule. La tija pot prendre diferents peculiaritats. El tronc dels arbres és una tija lignificada i de grans dimensions. La canya, en canvi, és una tija aèria, fistulosa, balmada amb envans transversals als nusos, lignificada i de grans dimensions de les poàcies (plantes gramínies) o bé la tija buida d'altres plantes. Les tiges subterrànies s'anomenen rizomes i generalment acumulen substàncies de reserva. Les tiges acostumen a ser de forma cilindrocònica i amb simetria radial. Des de la germinació tenen geotropisme negatiu i fototropisme positiu. Filogenèticament deriven del (petita tija) de l'embrió, que continua creixent a causa de l'activitat de l'àpex vegetatiu. (ca)
- Stonek je vegetativní orgán cévnatých rostlin a společně s kořeny a listy představuje hlavní stavební jednotku rostlinného těla. Charakter stonku a způsob jeho větvení určuje růstovou formu rostliny, tedy jedná-li se o strom, keř, bylinu, liánu a podobně. Stonek nese nad zemí listy a reprodukční orgány (květy a plody), pod zemí kořeny. Mimo to může plnit i řadu různých dalších funkcí. U většiny jednoděložných rostlin je stonek bylinný, u jehličnanů a většiny dvouděložných je druhotně tloustnoucí a více či méně dřevnatý. (cs)
- في علم النبات الساق (و جمعها سوق) هي محور ودعامة النبات الوعائي فوق الأرض وهي الحاملة للأوراق. تنتج الساق اليافعة من إنتاش النسيج الجنيني المعروف . استطالة ترفع عالياً الفلقتين (النسج المكونة للأوراق) والبارض القمي (النسيج المولد القمي) (بالإنجليزية: Apical meristem) فوق الأرض. تتمايز الخلايا السطحية وتتحور إلى طبقة بشرية حامية. تتمايز الخلايا قليلة العمق إلى (بالإنجليزية: Chollenchyma)، مؤمنةً الدعم للساق الفتية، ثم تبدأ حزم من الخلايا المتطاولة بالظهور مشكلةً (بالإنجليزية: Provascular strands). تتألف بقية الساق من خلايا متنية (بالإنجليزية: Parenchyma cells)، وهي قسمان: الخلايا التي تقع بين البشرة الخارجية (بالإنجليزية: Epidermis) والحزم الوعائية-البدئية تشكل والقسم الثاني يقع بعد الحزم الوعائية-البدئية ويشكل اللباب (بالإنجليزية: Pith). (ar)
- Tigo (caulis) estas la supra ĉefakso de la vaskulaj plantoj, evoluinta el la burĝoneto (plumula). Ĝi kreskas kontraŭ al la radiko supren, ofte disbranĉiĝas, portas foliojn. La meristemo (ĉepinta dividiĝinta histo de plantoj) ne havas (kiel ĉe la radiko) protektan histan tavolon, sed formas burĝonon. En la tigointerno la vaskuloj transportas la materialojn. La juna tigo estas ofte verdkolora pro la asimila parenĥimo sub la epidermo. La generaj organoj povas evolui nur sur ĝi. Kelkaj tigoj povas deponi materialojn. Tiu tigo, kiu evoluas direkte el la burĝoneto (plumula) kaj estas la daŭro de la hipokotilo (subkotiledona tigo) nomiĝas ĉeftigo aŭ primara tigo (caulis primarius). La tigoj, kiuj evoluas post formorto de la ĉeftigo el la epikotila parto (superkotiledona parto) nomiĝas flank-tigoj aŭ sekundaraj tigoj (caulis necessarii) (ekz. ordinaraj herboj estas plurtigaj plantoj kun sekundaraj tigoj). Specialaj tigoj estas flortigo (aŭ pedunklo) portanta floron, kaj folitigo (aŭ petiolo) portanta folion. (eo)
- Die Sprossachse bezeichnet in der Botanik eines der drei Grundorgane der Pflanzen mit Kormus (veraltet: Kormophyten). Sie verbindet die der Ernährung dienenden anderen beiden Grundorgane Wurzel und Blatt miteinander in beiden Richtungen. Die Sprossachse trägt das Blattwerk und bewegt es vor allem in Richtung der für die Fotosynthese erforderlichen Umweltbedingungen (siehe Pflanzenbewegung). Sie ist ein Organ, das sich im Zuge des Landgangs der Pflanzen entwickelt hat. Es dient der Stabilisierung, der Speicherung sowie als Transportorgan für Wasser, Nährstoffe und Assimilate. Je nach Ausprägung nennt man die Sprossachse auch Schaft, Halm, Stängel oder Stamm. (de)
- Botanikan, zurtoina, eskuarki ubarroien ardatza da, hostoei, loreei eta fruituei eusten dien organoa da. Bere funtzio nagusia fotosintesia sustrai eta orrien artean garraiatzea da. Sustraitatik bereizten da, eta hostoak dituzten korapiloengatik, eta geotropismo negatiboa dutelako, hau da, grabitate-indarraren aurka hazten direlako. (eu)
- En botánica, el tallo es el eje de la parte generalmente aérea de las cormofitas y es el órgano que sostiene las hojas, flores y frutos. Sus funciones principales son las de sostén y de transporte de fotosintatos (carbohidratos y otros compuestos que se producen durante la fotosíntesis) entre las raíces y las hojas. Se diferencia de la raíz por la presencia de nudos en los que se insertan las yemas axilares y las hojas, y por su geotropismo negativo, es decir, que crecen en contra de la fuerza de gravedad. Entre los cormófitos existen especies con un solo tallo cuyo vástago no se ramifica y plantas con muchos tallos (pluricaules) cuyo vástago se ramifica de diversos modos de acuerdo con la actividad de los meristemos. Desde el punto de vista de la Anatomía, el tallo está constituido por tres sistemas de tejidos: el dérmico, el fundamental y el vascular o fascicular. Las variaciones en la estructura de los tallos de diferentes especies y de los taxones mayores se basan principalmente en las diferencias en la distribución relativa de los tejidos fundamental y vascular. El crecimiento en longitud del tallo se debe a la actividad de los meristemas apicales y al alargamiento subsecuente de los entrenudos, y se denomina crecimiento primario. El crecimiento secundario se caracteriza por el aumento del grosor del tallo y es el resultado de la actividad de los denominados meristemas secundarios (cámbium y felógeno). Este tipo de crecimiento es característico de las gimnospermas y la mayoría de las eudicotiledóneas arbóreas y arbustivas, y da como resultado la producción de madera. Los tallos se clasifican desde diversos puntos de vista, desde la consistencia hasta las modificaciones que pudieran presentar para adaptarse a diferentes ambientes. Tal diversidad es la base de la gran cantidad de aplicaciones económicas que tienen los tallos, desde la alimenticia hasta las más variadas industrias. (es)
- Príomhais planda is ea gas, os cionn talún de ghnáth, ach ní i gcónaí. Tuismíonn sé na bachlóga, na duilleoga is na horgáin atáirgthe. Cumtar é as ceann bhuaic na haise suthaí os cionn na gcotailéadón sa síol, agus fásann ina phéacán. Is féidir go ndéanfaidh sé seo níos mó ná gas amháin, agus iad géagach chun na duilleoga a leathnú amach don Ghrian i gcomhair fótaisintéise éifeachtaí. Bíonn córas feadánach sa ghas, a iompraíonn uisce is cothaithigh ó na fréamhacha go dtí na duilleoga, agus torthaí na fótaisintéise ó na duilleoga do gach cuid eile den phlanda. I gcineálacha adhmadacha, bíonn an gas láidrithe le fíocháin tacaíochta eile, agus cosanta le cisil coirte is coirc. Léiríonn gais athruithe éagsúla agus glacann feidhmeanna nua breise, uaireanta ó orgáin eile. Ar an dóigh seo, is gais iad reathairí os cionn talún is riosóim faoin talamh a fhásann go cothrománach chun plandaí nua a tháirgeadh ón mbunphlanda anois is arís. Is gais freisin iad bleibeanna, cormáin is tiúbair atá oiriúnaithe chun orgáin stórála a dhéanamh a mhaireann ó shéasúr fáis amháin go dtí an chéad cheann eile, agus a chuireann tús le fás nua sa chéad bhliain eile. I gcactais, stórálann na gais uisce. Is féidir le gais ghlasa fótaisintéisiú, is mar sin feidhmiú mar dhuilleoga, agus uaireanta bíonn siad leata is cosúil le duilleoga i ndealramh. Is féidir le gais feidhmiú mar orgáin dreapaire, an gas iomlán ag lúbadh nó na cinn athraithe ina dteannóga. (ga)
- A stem is one of two main structural axes of a vascular plant, the other being the root. It supports leaves, flowers and fruits, transports water and dissolved substances between the roots and the shoots in the xylem and phloem, stores nutrients, and produces new living tissue. The stem can also be called halm or haulm. The stem is normally divided into nodes and internodes:
* The nodes hold one or more leaves, as well as buds which can grow into branches (with leaves, conifer cones, or flowers). Adventitious roots may also be produced from the nodes.
* The internodes distance one node from another. The term "shoots" is often confused with "stems"; "shoots" generally refers to new fresh plant growth including both stems and other structures like leaves or flowers. In most plants stems are located above the soil surface but some plants have underground stems. Stems have four main functions which are:
* Support for and the elevation of leaves, flowers, and fruits. The stems keep the leaves in the light and provide a place for the plant to keep its flowers and fruits.
* Transport of fluids between the roots and the shoots in the xylem and phloem (see below).
* Storage of nutrients.
* Production of new living tissue. The normal lifespan of plant cells is one to three years. Stems have cells called meristems that annually generate new living tissue. Stems have two pipe-like tissues called xylem and phloem. The xylem tissue transports water by the action of transpiration pull, capillary action, and root pressure. The phloem tissue consists of sieve tubes and their companion cells. The two tissues are separated by cambium, a tissue that divides to form xylem or phloem cells. (en)
- Batang (bahasa Latin: caulis) merupakan salah satu dari organ dasar tumbuhan berpembuluh. Batang adalah sumbu tumbuhan, tempat semua lain bertumpu, dan tumbuh. Daun dan akar dianggap sebagai perkembangan lanjutan dari batang untuk menjalankan fungsi yang lebih khusus. Batang pohon merujuk pada anggota struktural pohon yang mendukung serta didukung dan berikat langsung dengan akar. Batang pohon diliputi oleh kulit kayu, yang merupakan ciri diagnostik penting dalam pengenalan pohon, dan sering banyak berbeda dari dasar hingga atas, bergantung pada spesies. Batang pohon merupakan bagian terpenting untuk produksi kayu. Batang rentan akan kerusakan, termasuk sengatan sinar matahari. Batang merupakan bagian dari tumbuhan yang amat penting, dan mengingat serta kedudukan batang bagi tubuh tumbuhan, batang dapat disamakan dengan sumbu tubuh tumbuhan. Pada umumnya batang mempunyai sifat-sifat berikut: 1.
* Umumnya berbentuk panjang bulat seperti silinder atau dapat pula mempunyai bentuk lain, akan tetapi selalu bersifat aktinomorf. 2.
* Terdiri atas ruas-ruas yang masing-masing dibatasi oleh buku-buku dan pada buku-buku inilah terdapat daun. 3.
* Biasanya tumbuh ke atas menuju cahaya atau matahari (bersifat atau ) 4.
* Selalu bertambah panjang di ujungnya, oleh sebab itu sering dikatakan, bahwa batang mempunyai pertumbuhan yang tidak terbatas. 5.
* Mengadakan percabangan dan selama hidupnya tumbuhan, tidak digugurkan, kecuali kadang-kadang cabang atau ranting yang kecil. 6.
* Umumnya tidak berwarna hijau, kecuali tumbuhan yang umurnya pendek, misalnya rumput dan waktu batang masih muda. (in)
- La tige est chez les plantes, l'axe végétatif polarisé, généralement aérien ou souterrain (tubercule caulinaire, rhizome), qui prolonge la racine et porte les bourgeons et les feuilles. La tige se ramifie généralement en branches et rameaux formant l'appareil caulinaire. Chez les arbres et les plantes ligneuses, les botanistes distinguent le tronc, partie principale généralement dénudée à sa base, du houppier, formé de l'ensemble branches maîtresses et rameaux. Une plante dont la tige est absente ou très réduite est dite acaule. La tige diffère de la racine par la présence de nœuds où s'insèrent les bourgeons axillaires et les feuilles, par l'absence de coiffe terminale et par sa structure anatomique. La transition entre racine et tige se fait dans le « collet ». Il peut exister des tiges souterraines comme il existe des racines aériennes. Par son mode de croissance et de ramification, la tige détermine le port de la plante ; elle assure une fonction de soutien et une fonction de transport des éléments nutritifs entre les racines et les feuilles. Les tiges creuses sont un habitat pour de nombreuses espèces qui y hibernent ou y pondent leurs œufs. Ces espèces sont dites caulicoles. Chez les Spermatophytes, la tigelle est la tige embryonnaire qui porte le ou les cotylédons et se termine par un bourgeon, la gemmule. (fr)
- Il fusto, detto anche tronco, è la struttura portante delle piante. È un organo caratterizzato dall'alternanza di sistemi di nodi, i punti a livello dei quali si inseriscono le foglie, e internodi, i segmenti di fusto compresi tra due nodi consecutivi. Il fusto collega radici e foglie mediante i tessuti conduttori che hanno la funzione di trasportare acqua e sali minerali dalle radici alle foglie, nonché la linfa da queste a tutto il cormo. Nel fusto esistono diversi tipi di tessuti: epidermide, parenchimi, tessuti di sostegno, tessuti conduttori. Il fusto può essere suddiviso in diverse zone corrispondenti ad aree diverse della pianta e a tempi differenti di crescita dell'organo:
* zona apicale
* zona di distensione e differenziamento
* struttura primaria
* struttura secondaria (it)
- ( 이 문서는 식물의 부분에 관한 것입니다. 수학에서의 줄기에 대해서는 줄기 (수학) 문서를 참고하십시오.) 줄기(영어: Stem, 莖/경)는 뿌리와 함께 을 구성하는 두 개의 중심축 중의 하나로, 뿌리와 잎을 연결하는 식물체의 으로 식물체를 지지하거나 물관과 체관으로 이루어진 관다발조직을 통해 물과 , 당분 등을 수송하는 역할을 한다. 또한 어떤 식물체의 줄기는 과 물을 저장하기도 하는데 양분을 저장하는 줄기에는 덩이줄기(감자), (양파), 알줄기(토란), 뿌리줄기(연, 아이리스)가 있으며 선인장류의 줄기는 물을 저장한다. 대부분의 식물의 줄기는 잎이나 꽃 등이 부착되는 마디와 마디와 마디를 연결하는 으로 이루어져 있다. (ko)
- 茎（くき）とは、高等植物において葉や花を支える部分である。内部には根から吸収した水分や栄養素（ミネラルなど）を植物体の各所へ運び、葉で合成されたものを光合成できない部分へ運ぶためのしくみが備わっている。 (ja)
- Een stengel is het deel van een plant dat de bladeren en knoppen draagt, stevigheid verleent en voor transport van water, mineralen en assimilaten zorgt. Een stengel bestaat uit afwisselend knopen en internodia. Groei in lengte vindt plaats aan de stengeltop. Secundaire diktegroei van de stengel komt voor bij veel plantgroepen. (nl)
- Сте́бель — удлинённый побег высших растений, служащий механической осью, а также выполняющий функцию проводящей и опорной базы для листьев, почек, цветков. (ru)
- Łodyga – osiowa część rośliny naczyniowej, która wraz z umiejscowionymi na niej liśćmi, pąkami, kwiatami i owocami stanowi pęd. Powstaje w wyniku podziałów i różnicowania komórek stożka wzrostu. (pl)
- En stjälk är stammen på icke vedartade växter. Från stjälken utgår rötter, blad, knoppar, blommor och frukter. Om stjälken är underjordisk kallas den jordstam. I stjälken finns floem (silrör) och . Denna växtartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Chama-se de caule o órgão condutor de seivas (tanto seiva bruta como seiva elaborada) das plantas. O caule é responsável pela sustentação da copa das árvores. Possui gemas (apical e auxilar) de onde brotam os nós, os ramos, as folhas e as flores. O meristema é o tecido responsável pelo crescimento do caule. (pt)
- 莖是植物的营养器官之一，是大多数植物可见的主幹，也是維管植物兩個主要結構之一，另一個是根。莖可分为生長葉片的節點（或作「結節」）與節間兩部分，且通常在地面之上；若生於地面下則稱為地下莖。茎下接根，通过木质部将根部吸收到的水分和礦物質往上运输到各部分。 (zh)
- Стебло — видовжена осьова частина пагона вищих рослин, що слугує їм механічною опорою, виконує базисну та генеративну роль для листків, бруньок, квіток. У щоденній мові термін «пагін» часто змішується із терміном «стебло». Стебла, які є критичним компонентом пагонів, забезпечують основу для бруньок, квіток, шишок, плодів, насіння і листя. Стебла знаходяться над землею у більшості рослин, але у деяких ростуть під землею. Надземне (повітряне) стебло дорослого дерева зветься стовбуром. Мертва, зазвичай темніша внутрішня деревина великого стовбура зветься ядровою деревиною. Зовнішня, жива деревина зветься заболонню. Головні функції повітряних стебел є:
* Підтримка і підняття листя, квіток і плодів, утримання листя на світлі.
* Транспорт рідин між корінням і пагонами в ксилемі і флоемі.
* Зберігання поживних речовин Стебло з'єднує корінь і листя, по ньому пересуваються вода, розчини мінеральних солей і органічних речовин. У стеблі часто відкладаються запаси поживних речовин. Розгалуження його дає крону. На стеблі утворюються листки і органи статевого розмноження — квітки. Стебло часто є органом вегетативного розмноження рослин. Видозміни стебла є органами захисту, асиміляції та інше Ріст рослин супроводжується їх галуженням. Найпоширеніші чотири типи галуження: дихотомічне, моноподіальне, симподіальне і несправжньодихотомічне. Дихотомічне галуження виявляється в тому, що точка росту ділиться на дві і ріст відбувається в двох напрямах, тобто утворюються дві рівнозначні гілки. Через якийсь час точки росту цих гілок знову діляться і т. д. Дихотомічне галуження властиве водоростям, мохам, плаунам. Буває двох видів — рівномірне та нерівномірне. При рівномірному обидві гілки є рівнозначними, при нерівномірному одна з гілок займає верхівкове положення, а інша бічне. Моноподіальне — це таке галуження, при якому верхівковим може бути лише один пагін. Воно характерне для ялини, сосни, модрини. При втраті або загибелі верхівкового пагона ріст вгору фактично припиняється. Симподіальне — це галуження при якому роль головного пагона може взяти бічний при умові загибелі або втраті верхівкового. Виникає з дихотомічного або моноподіального. Прикладом першого може бути селагінела, в якої одна з гілок розвивається швидше, зсуває вбік другу гілку і набуває положення головної осі(нерівномірна дихотомія). Через якийсь час повторюється те саме. В результаті такого росту головна вісь складається з окремих частин. Симподіальне галуження, що виникає з моноподіального, характерне для дерев — берези, верби, в'яза, липи та ін. У цьому випадку з верхівкової бруньки головна вісь розвивається за короткий час. Потім головна брунька відстає в рості або зовсім відмирає, і ріст головної осі продовжує бічна брунька. Через певний час і ця брунька відмирає, поступаючись місцем іншій бічній бруньці. В результаті такого росту головна вісь складається з кількох частин. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Stonek je vegetativní orgán cévnatých rostlin a společně s kořeny a listy představuje hlavní stavební jednotku rostlinného těla. Charakter stonku a způsob jeho větvení určuje růstovou formu rostliny, tedy jedná-li se o strom, keř, bylinu, liánu a podobně. Stonek nese nad zemí listy a reprodukční orgány (květy a plody), pod zemí kořeny. Mimo to může plnit i řadu různých dalších funkcí. U většiny jednoděložných rostlin je stonek bylinný, u jehličnanů a většiny dvouděložných je druhotně tloustnoucí a více či méně dřevnatý. (cs)
- في علم النبات الساق (و جمعها سوق) هي محور ودعامة النبات الوعائي فوق الأرض وهي الحاملة للأوراق. تنتج الساق اليافعة من إنتاش النسيج الجنيني المعروف . استطالة ترفع عالياً الفلقتين (النسج المكونة للأوراق) والبارض القمي (النسيج المولد القمي) (بالإنجليزية: Apical meristem) فوق الأرض. تتمايز الخلايا السطحية وتتحور إلى طبقة بشرية حامية. تتمايز الخلايا قليلة العمق إلى (بالإنجليزية: Chollenchyma)، مؤمنةً الدعم للساق الفتية، ثم تبدأ حزم من الخلايا المتطاولة بالظهور مشكلةً (بالإنجليزية: Provascular strands). تتألف بقية الساق من خلايا متنية (بالإنجليزية: Parenchyma cells)، وهي قسمان: الخلايا التي تقع بين البشرة الخارجية (بالإنجليزية: Epidermis) والحزم الوعائية-البدئية تشكل والقسم الثاني يقع بعد الحزم الوعائية-البدئية ويشكل اللباب (بالإنجليزية: Pith). (ar)
- Die Sprossachse bezeichnet in der Botanik eines der drei Grundorgane der Pflanzen mit Kormus (veraltet: Kormophyten). Sie verbindet die der Ernährung dienenden anderen beiden Grundorgane Wurzel und Blatt miteinander in beiden Richtungen. Die Sprossachse trägt das Blattwerk und bewegt es vor allem in Richtung der für die Fotosynthese erforderlichen Umweltbedingungen (siehe Pflanzenbewegung). Sie ist ein Organ, das sich im Zuge des Landgangs der Pflanzen entwickelt hat. Es dient der Stabilisierung, der Speicherung sowie als Transportorgan für Wasser, Nährstoffe und Assimilate. Je nach Ausprägung nennt man die Sprossachse auch Schaft, Halm, Stängel oder Stamm. (de)
- Botanikan, zurtoina, eskuarki ubarroien ardatza da, hostoei, loreei eta fruituei eusten dien organoa da. Bere funtzio nagusia fotosintesia sustrai eta orrien artean garraiatzea da. Sustraitatik bereizten da, eta hostoak dituzten korapiloengatik, eta geotropismo negatiboa dutelako, hau da, grabitate-indarraren aurka hazten direlako. (eu)
- ( 이 문서는 식물의 부분에 관한 것입니다. 수학에서의 줄기에 대해서는 줄기 (수학) 문서를 참고하십시오.) 줄기(영어: Stem, 莖/경)는 뿌리와 함께 을 구성하는 두 개의 중심축 중의 하나로, 뿌리와 잎을 연결하는 식물체의 으로 식물체를 지지하거나 물관과 체관으로 이루어진 관다발조직을 통해 물과 , 당분 등을 수송하는 역할을 한다. 또한 어떤 식물체의 줄기는 과 물을 저장하기도 하는데 양분을 저장하는 줄기에는 덩이줄기(감자), (양파), 알줄기(토란), 뿌리줄기(연, 아이리스)가 있으며 선인장류의 줄기는 물을 저장한다. 대부분의 식물의 줄기는 잎이나 꽃 등이 부착되는 마디와 마디와 마디를 연결하는 으로 이루어져 있다. (ko)
- 茎（くき）とは、高等植物において葉や花を支える部分である。内部には根から吸収した水分や栄養素（ミネラルなど）を植物体の各所へ運び、葉で合成されたものを光合成できない部分へ運ぶためのしくみが備わっている。 (ja)
- Een stengel is het deel van een plant dat de bladeren en knoppen draagt, stevigheid verleent en voor transport van water, mineralen en assimilaten zorgt. Een stengel bestaat uit afwisselend knopen en internodia. Groei in lengte vindt plaats aan de stengeltop. Secundaire diktegroei van de stengel komt voor bij veel plantgroepen. (nl)
- Сте́бель — удлинённый побег высших растений, служащий механической осью, а также выполняющий функцию проводящей и опорной базы для листьев, почек, цветков. (ru)
- Łodyga – osiowa część rośliny naczyniowej, która wraz z umiejscowionymi na niej liśćmi, pąkami, kwiatami i owocami stanowi pęd. Powstaje w wyniku podziałów i różnicowania komórek stożka wzrostu. (pl)
- En stjälk är stammen på icke vedartade växter. Från stjälken utgår rötter, blad, knoppar, blommor och frukter. Om stjälken är underjordisk kallas den jordstam. I stjälken finns floem (silrör) och . Denna växtartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Chama-se de caule o órgão condutor de seivas (tanto seiva bruta como seiva elaborada) das plantas. O caule é responsável pela sustentação da copa das árvores. Possui gemas (apical e auxilar) de onde brotam os nós, os ramos, as folhas e as flores. O meristema é o tecido responsável pelo crescimento do caule. (pt)
- 莖是植物的营养器官之一，是大多数植物可见的主幹，也是維管植物兩個主要結構之一，另一個是根。莖可分为生長葉片的節點（或作「結節」）與節間兩部分，且通常在地面之上；若生於地面下則稱為地下莖。茎下接根，通过木质部将根部吸收到的水分和礦物質往上运输到各部分。 (zh)
- La tija, caule o fust és en botànica la part de l'eix del cos de les plantes superiors o cormobionts d'on surten les fulles i les estructures reproductives. La tija és un òrgan habitualment aeri que creix cap a la llum i porta una gemma terminal que s'encarrega del seu allargament. Té la missió de suportar les fulles i les flors i és responsable del transport dels nutrients entre la rel i la resta d'òrgans de la planta. Les tiges subterrànies s'anomenen rizomes i generalment acumulen substàncies de reserva. (ca)
- Tigo (caulis) estas la supra ĉefakso de la vaskulaj plantoj, evoluinta el la burĝoneto (plumula). Ĝi kreskas kontraŭ al la radiko supren, ofte disbranĉiĝas, portas foliojn. La meristemo (ĉepinta dividiĝinta histo de plantoj) ne havas (kiel ĉe la radiko) protektan histan tavolon, sed formas burĝonon. En la tigointerno la vaskuloj transportas la materialojn. La juna tigo estas ofte verdkolora pro la asimila parenĥimo sub la epidermo. La generaj organoj povas evolui nur sur ĝi. Kelkaj tigoj povas deponi materialojn. (eo)
- En botánica, el tallo es el eje de la parte generalmente aérea de las cormofitas y es el órgano que sostiene las hojas, flores y frutos. Sus funciones principales son las de sostén y de transporte de fotosintatos (carbohidratos y otros compuestos que se producen durante la fotosíntesis) entre las raíces y las hojas. (es)
- Príomhais planda is ea gas, os cionn talún de ghnáth, ach ní i gcónaí. Tuismíonn sé na bachlóga, na duilleoga is na horgáin atáirgthe. Cumtar é as ceann bhuaic na haise suthaí os cionn na gcotailéadón sa síol, agus fásann ina phéacán. Is féidir go ndéanfaidh sé seo níos mó ná gas amháin, agus iad géagach chun na duilleoga a leathnú amach don Ghrian i gcomhair fótaisintéise éifeachtaí. (ga)
- A stem is one of two main structural axes of a vascular plant, the other being the root. It supports leaves, flowers and fruits, transports water and dissolved substances between the roots and the shoots in the xylem and phloem, stores nutrients, and produces new living tissue. The stem can also be called halm or haulm. The stem is normally divided into nodes and internodes: Stems have four main functions which are: (en)
- Batang (bahasa Latin: caulis) merupakan salah satu dari organ dasar tumbuhan berpembuluh. Batang adalah sumbu tumbuhan, tempat semua lain bertumpu, dan tumbuh. Daun dan akar dianggap sebagai perkembangan lanjutan dari batang untuk menjalankan fungsi yang lebih khusus. Batang rentan akan kerusakan, termasuk sengatan sinar matahari. Batang merupakan bagian dari tumbuhan yang amat penting, dan mengingat serta kedudukan batang bagi tubuh tumbuhan, batang dapat disamakan dengan sumbu tubuh tumbuhan. Pada umumnya batang mempunyai sifat-sifat berikut: (in)
- La tige est chez les plantes, l'axe végétatif polarisé, généralement aérien ou souterrain (tubercule caulinaire, rhizome), qui prolonge la racine et porte les bourgeons et les feuilles. La tige se ramifie généralement en branches et rameaux formant l'appareil caulinaire. Chez les arbres et les plantes ligneuses, les botanistes distinguent le tronc, partie principale généralement dénudée à sa base, du houppier, formé de l'ensemble branches maîtresses et rameaux. Une plante dont la tige est absente ou très réduite est dite acaule. (fr)
- Il fusto, detto anche tronco, è la struttura portante delle piante. È un organo caratterizzato dall'alternanza di sistemi di nodi, i punti a livello dei quali si inseriscono le foglie, e internodi, i segmenti di fusto compresi tra due nodi consecutivi. Il fusto collega radici e foglie mediante i tessuti conduttori che hanno la funzione di trasportare acqua e sali minerali dalle radici alle foglie, nonché la linfa da queste a tutto il cormo.
* zona apicale
* zona di distensione e differenziamento
* struttura primaria
* struttura secondaria (it)
- Стебло — видовжена осьова частина пагона вищих рослин, що слугує їм механічною опорою, виконує базисну та генеративну роль для листків, бруньок, квіток. У щоденній мові термін «пагін» часто змішується із терміном «стебло». Стебла, які є критичним компонентом пагонів, забезпечують основу для бруньок, квіток, шишок, плодів, насіння і листя. Стебла знаходяться над землею у більшості рослин, але у деяких ростуть під землею. Надземне (повітряне) стебло дорослого дерева зветься стовбуром. Мертва, зазвичай темніша внутрішня деревина великого стовбура зветься ядровою деревиною. Зовнішня, жива деревина зветься заболонню. Головні функції повітряних стебел є: (uk)
|
