| dbo:abstract
|
- النقل بالسكك الحديد إحدى وسائل النقل تشمل النقل بقطار السكك الحديد و مترو الأنفاق والمترو الخفيف والترامواي. السكة الحديد هو نظام نقل بري يستخدم القطارات التي تسيّر على قضبان السكة الحديد (قضبان حديدية). يستخدم النقل بالسكك الحديدية في نقل الركاب والبضائع بواسطة قطارات وعربات مصممة خصيصا للسير على قضبان من الحديد. فالسكة الحديد تربط المدن ببعضها البعض في البلد الواحد وتضمها شبكة سكك حديدية؛ كما تربط بين الدول وتتشابك شبكات دولة ما مع شبكات جيرانها، وغالبا ما نجد قارة بأكملها مرتبطة بشبكة عظيمة من السكك الحديد. جميع أنواع قطارات السكك الحديد تقريبا تسير على عجلات حديدية ذات حافة تثبّت سيرها على قضيبين حديديين. يمد القضيبان الحديد على عوارض سميكة من الخشب أو الأسمنت أو الحديد مثبتة على الأرض فتحافظ على بقاء القضيبين الحديديين متوازيين وثابتين وتصمم السكة الحديد بحيث تستطيع تحمل ثقل المقطورات الجارة والعربات. كما توجد أيضا قطارات تسير على عجلات من المطاط وهي تسير على مسارين غير عريضين من الأسمنت المسلح مثلما في مترو باريس ومتروهات أخرى في فرنسا مثل Véhicule automatique léger ، وخط مترو م3 لمترو لوزان، ومترو مونتريال وكذلك شاتل «سكايلاين» لمطار فرانكفورت بألمانيا. طوّرت السكة الحديد في العقود الماضية فزيدت سرعاتها، وأصبحت تسير بالكهرباء ووصلت سرعاتها إلى ما يفوق 300 كيلومتر في الساعة. من ضمن تلك القطارات فائقة السرعة قطار طوكيو - أوساكا في اليابان ويسمى شينكانسن، وقطار «تي جي في» في فرنسا بين باريس وليون، وقطارات خطوط السكك الحديدية الألمانية وغيرها. (ar)
- Železniční doprava je kolejová doprava provozovaná na železniční dráze. Obvykle ji vykonává . Proti silniční dopravě se kolejová doprava vyznačuje relativně nízkou spotřebou energie na tunokilometr. Je to dáno nízkým valivým odporem soustavy kolo – kolejnice. Rozdíl mezi silniční a železniční dopravou je také v tom, že na železnici je pohyb zásadně zakázán a povoluje se, naopak v silniční dopravě je pohyb vždy povolen a pouze v nezbytných případech se omezuje, případně zakazuje.[zdroj?] Železniční dopravu dělíme na nákladní a osobní. Byť s rozvojem silniční a letecké dopravy ve druhé polovině dvacátého století význam upadl, je železnice stále významným a prakticky nenahraditelným přepravcem velkých objemů materiálů (například). (cs)
- Bahnen sind spurgebundene Verkehrs- beziehungsweise Transportmittel und ein wichtiger Bestandteil der Verkehrsinfrastruktur. Sie sind spurgebunden, indem sie auf oder unter einer oder zwei Leitschienen (Ein- und Zweischienenbahn, Standseilbahn, Hängebahn) verkehren, über oder unter einem Magnetfeld (Magnetschwebebahn) schweben, auf gespannten Stahlseilen (Luftseilbahn) rollen beziehungsweise oder einer Oberleitung (Gleislose Bahn) folgen. Fast alle auf Leitschienen fahrenden Fahrzeuge haben Stahlräder mit Spurkränzen bzw. je einen Spurkranz, wenn sie auf zwei Schienen fahren. Vereinzelt fahren Bahnen mit gummibereiften Rädern auf Beton-Fahrspuren, wie auf einigen Linien der Métro Paris, bei anderen Métros in Frankreich, der Linie M2 der Métro Lausanne, der Metro Montreal und dem Flughafen-Shuttle in Frankfurt. Bei diesen Bahnen haben die Schienen nur die Funktion der Spurhaltung. Die meisten Bahnen dienen dem Erbringen von Verkehrsleistungen, es gibt allerdings auch Bahnen, die dem Spiel bzw. dem Freizeitvergnügen dienen (beispielsweise Achterbahnen, Geisterbahnen und Fahrgeschäfte). Die meisten spurgebundenen Bahnen sind die Schienenbahnen, die das Rad-Schiene-System nutzen. Sie werden auch als Schienenverkehrssysteme bezeichnet, die Fahrzeuge als Schienenfahrzeuge. Diese haben entweder einen eigenen Fahrantrieb (Triebwagen) oder werden von einer Lokomotive gezogen oder geschoben. Seltenere Spezialfälle mechanisch geführter Systeme sind Hängebahnen sowie Systeme, bei denen die Fahrzeuge keinen eigenen Antrieb haben, sondern von einem ortsfesten Motor bewegt werden, beispielsweise Seilbahnen. Magnetisch geführt sind z. B. Magnetschwebebahnen. Für den Betrieb von Schienenbahnen gelten in Deutschland vorrangig folgende Rechtsnormen: Eisenbahnbau- und Betriebsordnung (EBO), Bau- und Betriebsordnung für Schmalspurbahnen (ESBO) und die Verordnung über den Bau und Betrieb von Straßenbahnen (BOStrab). (de)
- Trena lokomotor-makina batek eta elkarri lotutako autopropultsatutako bagoiek edo autoek osatzen duten garraioa da. Oro har, salgaiak, animaliak edo pertsonak leku batetik bestera garraiatzeko iraunkorren gainean igitzen dira. Hala ere, "" izeneko erremolke akoplatuak dituzten kamioiak ere badaude. etatik (tren arruntak) edo lebitazio magnetikorako diseinatutako beste bide batzuetatik (maglev, magnetic levitation ingelesez) joan daiteke. Lokomotor bat edo gehiago izan ditzakete eta bagoiak akoplatuta egon daitezke, edo k izan daitezke; kasu horretan, autoak (guztiak, batzuk edo bakarra) autopropultsatuak dira. Orduan, trenen propultsio-modua aldatu egiten da, batez ere erabileraren arabera. Garraio bide honek eragin handia izan du munduaren inguruko gizarte askoren garapenean, haren erabilera garrantzia handia izan du industrializazioari dagokionez abantaila handia aurkezten duelako. Pertsona ugari eta zama handiak garraiatu ahal izatea ahalbidetzen duenez alde handia egon da garraiobide hori izan zuten edo gabeko herrialdeen artean. Euskal herrian oso esanguratsu izan zen Plazaolako trena Iruñeatik Donostirako ibilbidea egiten zuena. (eu)
- Rail transport (also known as train transport) is a means of transport that transfers passengers and goods on wheeled vehicles running on rails, which are incorporated in tracks. In contrast to road transport, where the vehicles run on a prepared flat surface, rail vehicles (rolling stock) are directionally guided by the tracks on which they run. Tracks usually consist of steel rails, installed on sleepers (ties) set in ballast, on which the rolling stock, usually fitted with metal wheels, moves. Other variations are also possible, such as "slab track", in which the rails are fastened to a concrete foundation resting on a prepared subsurface. Rolling stock in a rail transport system generally encounters lower frictional resistance than rubber-tyred road vehicles, so passenger and freight cars (carriages and wagons) can be coupled into longer trains. The operation is carried out by a railway company, providing transport between train stations or freight customer facilities. Power is provided by locomotives which either draw electric power from a railway electrification system or produce their own power, usually by diesel engines or, historically, steam engines. Most tracks are accompanied by a signalling system. Railways are a safe land transport system when compared to other forms of transport. Railway transport is capable of high levels of passenger and cargo utilisation and energy efficiency, but is often less flexible and more capital-intensive than road transport, when lower traffic levels are considered. The oldest known, man/animal-hauled railways date back to the 6th century BC in Corinth, Greece. Rail transport then commenced in mid 16th century in Germany in the form of horse-powered funiculars and wagonways. Modern rail transport commenced with the British development of the steam locomotive in Merthyr Tydfil when Richard Trevithick ran a steam locomotive and loaded wagons between Penydarren Ironworks and Abercynon in 1802. Thus the railway system in Great Britain is the oldest in the world. Built by George Stephenson and his son Robert's company Robert Stephenson and Company, the Locomotion No. 1 is the first steam locomotive to carry passengers on a public rail line, the Stockton and Darlington Railway in 1825. George Stephenson also built the first public inter-city railway line in the world to use only the steam locomotives, the Liverpool and Manchester Railway which opened in 1830. With steam engines, one could construct mainline railways, which were a key component of the Industrial Revolution. Also, railways reduced the costs of shipping, and allowed for fewer lost goods, compared with water transport, which faced occasional sinking of ships. The change from canals to railways allowed for "national markets" in which prices varied very little from city to city. The spread of the railway network and the use of railway timetables, led to the standardisation of time (railway time) in Britain based on Greenwich Mean Time. Prior to this, major towns and cities varied their local time relative to GMT. The invention and development of the railway in the United Kingdom was one of the most important technological inventions of the 19th century. The world's first underground railway, the Metropolitan Railway (part of the London Underground), opened in 1863. In the 1880s, electrified trains were introduced, leading to electrification of tramways and rapid transit systems. Starting during the 1940s, the non-electrified railways in most countries had their steam locomotives replaced by diesel-electric locomotives, with the process being almost complete by the 2000s. During the 1960s, electrified high-speed railway systems were introduced in Japan and later in some other countries. Many countries are in the process of replacing diesel locomotives with electric locomotives, mainly due to environmental concerns, a notable example being Switzerland, which has completely electrified its network. Other forms of guided ground transport outside the traditional railway definitions, such as monorail or maglev, have been tried but have seen limited use. Following a decline after World War II due to competition from cars and aeroplanes, rail transport has had a revival in recent decades due to road congestion and rising fuel prices, as well as governments investing in rail as a means of reducing CO2 emissions in the context of concerns about global warming. (en)
- Pengangkutan rel atau transportasi rel (sering disebut juga perkeretaapian) adalah pemindahan penumpang dan barang di atas kendaraan beroda yang berjalan di atas rel. Berbeda dengan transportasi jalan, yakni kendaraan berjalan di atas permukaan datar, sarana perkeretaapian selalu diarahkan oleh rel tempatnya berjalan. Rel umumnya berupa batangan baja, dipasang pada bantalan dan pemberat kricak, tempat sarana dengan roda, umumnya baja, bergerak. Variasi lain juga dimungkinkan, seperti slab track, yaitu rel ditambatkan ke fondasi beton tanpa perlu pemberat kricak. Sarana dalam sistem transportasi kereta api umumnya menghadapi hambatan gesek yang lebih rendah daripada kendaraan roda karet, sehingga kereta penumpang dan gerbong dapat digabungkan menjadi kereta yang lebih panjang. Operasi ini dilakukan oleh perusahaan kereta api, yang menyelenggarakan operasi antara stasiun kereta penumpang atau stasiun barang. Tenaga disediakan oleh lokomotif yang mengambil daya listrik dari sistem elektrifikasi kereta api atau menghasilkan tenaga sendiri, biasanya dengan mesin diesel. Sebagian besar rel disertai dengan sistem persinyalan. Kereta api adalah sistem transportasi darat yang aman jika dibandingkan dengan bentuk transportasi lainnya. Transportasi kereta api mampu mengakomodasi arus penumpang dan barang yang tinggi dan efisiensi energi, tetapi sering kurang fleksibel dan membutuhkan banyak modal daripada transportasi jalan, ketika tingkat lalu lintas yang lebih rendah dipertimbangkan. Transportasi rel tertua yang diketahui oleh manusia/binatang berasal dari abad ke-6 SM di Korintus, Yunani. Transportasi kereta api dimulai pada pertengahan abad ke-16 di Jerman dalam bentuk trem kuda dan kereta bertenaga kuda. Transportasi kereta api modern dimulai dengan pengembangan lokomotif uap Inggris pada awal abad ke-19. Dengan demikian sistem kereta api di Britania Raya adalah yang tertua di dunia. Dibuat oleh perusahaan milik George Stephenson dan putranya Robert, Robert Stephenson and Company,Locomotion No. 1 adalah lokomotif uap pertama yang mengangkut penumpang di jalur kereta umum, Stockton and Darlington Railway pada 1825. George Stephenson juga membangun jalur kereta api antarkota pertama di dunia yang hanya menggunakan lokomotif uap sepanjang waktu, Liverpool and Manchester Railway yang dibuka pada 1830. Dengan mesin uap, orang dapat membangun jalur kereta api utama, yang merupakan penggerak awal dari Revolusi Industri. Juga, kereta api menghemat biaya pengiriman, dan memungkinkan lebih sedikit kehilangan materi, dibandingkan dengan transportasi air, yang kadang-kadang menghadapi tenggelamnya kapal. Perubahan dari transportasi kanal ke kereta api membawa transportasi ini menuju "pasar nasional" dengan tingkat tarif yang amat sedikit dari kota ke kota. Penyebaran jaringan kereta api dan penggunaan jadwal kereta api, menyebabkan standardisasi jadwal kereta api di Inggris berdasarkan Greenwich Mean Time. Sebelumnya, kota-kota besar memiliki waktu lokal relatif terhadap GMT. Penemuan dan pengembangan kereta api di Inggris adalah salah satu penemuan teknologi yang amat penting di abad ke-19. Kereta bawah tanah pertama di dunia, Metropolitan Railway (bagian dari London Underground), dibuka pada 1863. Pada tahun 1880-an, Kereta Rel Listrik (KRL) diperkenalkan, yang mengarah ke elektrifikasi trem dan angkutan cepat. Mulai tahun 1940-an, lintas non-KRL yang di sebagian besar negara memiliki lokomotif uap digantikan oleh lokomotif diesel-elektrik, dengan proses yang hampir selesai pada tahun 2000-an. Selama tahun 1960-an, sistem kereta listrik berkecepatan tinggi diperkenalkan di Jepang dan kemudian di beberapa negara lain. Banyak negara sedang dalam proses mengganti lokomotif diesel dengan lokomotif listrik, terutama karena masalah lingkungan, contohnya adalah Swiss, yang telah sepenuhnya melistriki jaringannya. Bentuk-bentuk transportasi (seperti) kereta api dengan lintas tetap di luar definisi kereta api tradisional, seperti monorel atau maglev, telah dicoba tetapi penggunaannya terbatas. Menyusul kemunduran setelah Perang Dunia II karena persaingan dengan mobil pribadi dan angkutan umum roda karet, transportasi kereta api telah mengalami kebangkitan kembali dalam beberapa dekade terakhir karena kemacetan jalan dan kenaikan harga bahan bakar, serta pemerintah yang berinvestasi dalam kereta api sebagai cara mengurangi emisi CO2 dalam konteks kekhawatiran tentang pemanasan global. (in)
- 鉄道輸送（てつどうゆそう、英語: Rail transport）は線路の上を走る車輪付きの車両により、旅客および貨物の輸送を行う手段である。列車輸送（れっしゃゆそう、英語: train transport）とも呼ばれる。 整備された道路を車両が自由に走行できる道路輸送と違い、鉄道輸送では鉄道車両が敷設された線路上のみしか走行できないため小回りが利かないが、その分大量の乗客・貨物を高速かつ定刻通りに輸送することができる。軌道は通常鋼鉄製レールの他に、レールを固定する枕木と犬釘、列車の荷重を分散させて路盤へ伝えるバラストから構成される。しかし、近年はバラストを使用しないスラブ軌道などが採用されることもある。そしてこの軌道の上を金属製の車輪を付けた車両が走行する。 (ja)
- Il trasporto ferroviario è lo spostamento di persone e/o cose da un luogo ad un altro per mezzo di un sistema specializzato comunemente chiamato ferrovia, utilizzando un mezzo di trasporto a trazione ferroviaria denominato treno. Mappa della rete ferroviaria mondiale (it)
- Transport kolejowy – gałąź transportu lądowego obejmująca trzy podsektory: pasażerski transport kolejowy, towarowy transport kolejowy i infrastrukturę transportu kolejowego. Kolejowy system transportowy obejmuje infrastrukturę, czyli linie kolejowe, stacje (dworce, przystanki), zaplecze techniczne. Drugim elementem systemu jest tabor kolejowy, czyli środki transportu (np. lokomotywy i wagony). W systemie tym operują instytucje kolejowe, do których zaliczyć można przewoźników kolejowych i zarządców infrastruktury (zarządy kolejowe). W ujęciu gospodarczym przewoźnicy świadczą usługi transportowe (zaspokajają popyt) z wykorzystaniem infrastruktury kolejowej. Infrastruktura ta jest natomiast zarządzana i udostępniana przewoźnikom przez zarządców infrastruktury. W węższym znaczeniu transport kolejowy to przemieszczenie towarów lub pasażerów przy użyciu pojazdów kolejowych w obrębie danej sieci kolejowej. W potocznym użyciu termin kolej może odnosić się do każdego z tych głównych elementów, zwłaszcza linii kolejowej albo przedsiębiorstwa kolejowego. Kolejowe środki transportu poruszają się po trasie wytyczonej torem kolejowym albo liną, którą poruszają się pociągi lub pojedyncze wagony, czy kabiny. Kolej jest formą transportu sztywnotorowego, tzn. jej pojazdy mogą poruszać się tylko charakterystycznym dla danej technologii torem. Do autobusu torowego zatem termin „kolej” się nie odnosi. Najszerzej rozpowszechniona w krajach rozwiniętych jest kolej na torze dwuszynowym (kolej konwencjonalna), zwykle o rozstawie 1435 mm, zwana też normalnotorową. Kolej konwencjonalna o napędzie mechanicznym rozwijała się od II ćwierci XIX wieku i stanowi formę przemieszczania, której rozwój poprzedził upowszechnienie się wszystkich innych mechanicznych środków transportu. (pl)
- Järnvägstransport syftar till transport av människor eller varor ombord på en vagn längs en vägbana byggd uttryckligen för att bära ett tåg. De internationella konventioner som reglerar järnvägstransporter i Europa härstammar från slutet av 1800-talet och hör till de äldsta ännu ikraftvarande konventionerna i världen. Åtminstone för finska järnvägstransportörer gäller att de har ett transporttvång. En järnvägstransportör kan inte utan orsak (till exempel att tåget är fullt) neka att transportera en passagerare och dennes handbagage. Järnvägstransporter skiljer sig aningen från andra transportsätt i och med att järnvägstransporter inte kräver något transportdokument. Det räcker ofta med att avsändaren har bokat en plats på tåget. (sv)
- O Transporte ferroviário é a transferência de pessoas ou bens, entre dois locais geograficamente separados, efetuada por um comboio, automotora ou outro veículo semelhante. O comboio ou seu equivalente circula numa via férrea composta por carris dispostos ao longo de um percurso. Paralelamente, existe um sistema de sinalização e, por vezes, um sistema de eletrificação. A operação é realizada por uma empresa ferroviária, que se compromete a fazer o transporte entre as estações ferroviárias. A potência para o movimento é fornecida por um motor a vapor, diesel ou motor eléctrico de transmissão. O transporte ferroviário é o mais seguro dos transportes terrestres. O início do transporte ferroviário data do século XIX. Com o desenvolvimento do motor a vapor, foi possível iniciar uma expansão dos principais caminhos de ferro, que foram um componente muito importante durante a revolução industrial. Com o avanço da tecnologia, foram lançados comboios eléctricos e os comboios a vapor foram substituídos por motores a diesel. Na década de 1960 surgiu o comboio de alta velocidade, tornando este tipo de transporte cada vez mais rápido e acessível. (pt)
- Железнодоро́жный тра́нспорт — вид наземного транспорта, на котором перевозка грузов и пассажиров осуществляется колёсными транспортными средствами по рельсовым путям. В отличие от автомобильного транспорта, где транспортное средство просто движется по подготовленной поверхности, железнодорожный транспорт направляется путями, по которым он идёт. Железнодорожные пути обычно состоят из стальных рельсов, установленных на шпалы и балласт, по которому движется подвижной состав, обычно оснащённый металлическими колёсами. Однако возможно и другое устройство путей — например, безбалластный путь, где пути прикреплены к цементной основе. Подвижной состав железнодорожного транспорта обычно имеет меньшее сопротивление трению по сравнению с автомобилями, а пассажирские и грузовые вагоны могут быть сцеплены в более длинные поезда. Движущей силой в поездах являются локомотивы, использующие электричество или производящие собственную мощность, обычно дизельными двигателями. Железнодорожный транспорт является безопасным видом транспорта по сравнению с другими его видами. Железнодорожный транспорт способен справляться с большими объёмами пассажиро- и грузопотоков и является энергоэффективным, однако обычно он менее гибок и более капиталоёмок, чем автомобильный транспорт при меньшей загрузке транспортной сети. Старейшие железные дороги, где человек сам тянул груз, относятся к VI веку до н. э; её изобретателем считается Периандр, один из семи мудрецов. Железные дороги расцвели после изобретения в Великобритании паровой машины, ставшей важным источником энергии в XVIII и XIX веках. Паровые двигатели позволили строить железные дороги на большие расстояния, что в свою очередь стало одним из важнейших компонентов индустриальной революции. Железные дороги снизили стоимость доставки, а также потери товаров по сравнению с водным транспортом, где корабли часто тонули. Перемещение грузов с каналов, которые использовались в Европе до появления железных дорог, создало «общегосударственный рынок», где цены на товары почти не различались в разных городах. В 1880-х годах появились поезда, работающие на электричестве, а также первые трамваи и метрополитены. Начиная с 1940-х годов неэлектрифицированные железные дороги большинства стран стали заменять паровые локомотивы на дизель-электрические, практически завершив этот процесс к 2000 году. В 1960-х годах электрифицированные высокоскоростные железные дороги появились в Японии и некоторых других странах. Некоторые другие системы наземного направляемого транспорта, такие как монорельс и маглев, не имеют столь широкого применения. (ru)
- 鐵路運輸（英語：rail transport），通稱軌道運輸或轨道交通。定義範圍並不侷限於「鐵」字，狭义上通常是指一種以具有轮对的车辆沿铁路轨道运行，以达到运送旅客或货物目的的陸上運輸方式。美国的铁路里程总长度为25万公里为世界第一；俄罗斯货运量则为世界第一（2019年达2.6兆吨公里）；印度的客运量则为世界第一。 (zh)
- Залізни́чний тра́нспорт (залізни́ця) — вид рейкового транспорту, що здійснює перевезення пасажирів та вантажів в колісних екіпажах, що рухаються залізничною колією. Залізничний транспорт є галуззю промисловості, частиною транспортної мережі логістичних ланцюгів, які сприяють міжнародній торгівлі і економічному зростанню. У загальному сенсі залізничний транспорт складає світову залізничну мережу. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- 鉄道輸送（てつどうゆそう、英語: Rail transport）は線路の上を走る車輪付きの車両により、旅客および貨物の輸送を行う手段である。列車輸送（れっしゃゆそう、英語: train transport）とも呼ばれる。 整備された道路を車両が自由に走行できる道路輸送と違い、鉄道輸送では鉄道車両が敷設された線路上のみしか走行できないため小回りが利かないが、その分大量の乗客・貨物を高速かつ定刻通りに輸送することができる。軌道は通常鋼鉄製レールの他に、レールを固定する枕木と犬釘、列車の荷重を分散させて路盤へ伝えるバラストから構成される。しかし、近年はバラストを使用しないスラブ軌道などが採用されることもある。そしてこの軌道の上を金属製の車輪を付けた車両が走行する。 (ja)
- Il trasporto ferroviario è lo spostamento di persone e/o cose da un luogo ad un altro per mezzo di un sistema specializzato comunemente chiamato ferrovia, utilizzando un mezzo di trasporto a trazione ferroviaria denominato treno. Mappa della rete ferroviaria mondiale (it)
- 鐵路運輸（英語：rail transport），通稱軌道運輸或轨道交通。定義範圍並不侷限於「鐵」字，狭义上通常是指一種以具有轮对的车辆沿铁路轨道运行，以达到运送旅客或货物目的的陸上運輸方式。美国的铁路里程总长度为25万公里为世界第一；俄罗斯货运量则为世界第一（2019年达2.6兆吨公里）；印度的客运量则为世界第一。 (zh)
- Залізни́чний тра́нспорт (залізни́ця) — вид рейкового транспорту, що здійснює перевезення пасажирів та вантажів в колісних екіпажах, що рухаються залізничною колією. Залізничний транспорт є галуззю промисловості, частиною транспортної мережі логістичних ланцюгів, які сприяють міжнародній торгівлі і економічному зростанню. У загальному сенсі залізничний транспорт складає світову залізничну мережу. (uk)
- النقل بالسكك الحديد إحدى وسائل النقل تشمل النقل بقطار السكك الحديد و مترو الأنفاق والمترو الخفيف والترامواي. السكة الحديد هو نظام نقل بري يستخدم القطارات التي تسيّر على قضبان السكة الحديد (قضبان حديدية). طوّرت السكة الحديد في العقود الماضية فزيدت سرعاتها، وأصبحت تسير بالكهرباء ووصلت سرعاتها إلى ما يفوق 300 كيلومتر في الساعة. من ضمن تلك القطارات فائقة السرعة قطار طوكيو - أوساكا في اليابان ويسمى شينكانسن، وقطار «تي جي في» في فرنسا بين باريس وليون، وقطارات خطوط السكك الحديدية الألمانية وغيرها. (ar)
- Železniční doprava je kolejová doprava provozovaná na železniční dráze. Obvykle ji vykonává . Proti silniční dopravě se kolejová doprava vyznačuje relativně nízkou spotřebou energie na tunokilometr. Je to dáno nízkým valivým odporem soustavy kolo – kolejnice. Rozdíl mezi silniční a železniční dopravou je také v tom, že na železnici je pohyb zásadně zakázán a povoluje se, naopak v silniční dopravě je pohyb vždy povolen a pouze v nezbytných případech se omezuje, případně zakazuje.[zdroj?] (cs)
- Bahnen sind spurgebundene Verkehrs- beziehungsweise Transportmittel und ein wichtiger Bestandteil der Verkehrsinfrastruktur. Sie sind spurgebunden, indem sie auf oder unter einer oder zwei Leitschienen (Ein- und Zweischienenbahn, Standseilbahn, Hängebahn) verkehren, über oder unter einem Magnetfeld (Magnetschwebebahn) schweben, auf gespannten Stahlseilen (Luftseilbahn) rollen beziehungsweise oder einer Oberleitung (Gleislose Bahn) folgen. Fast alle auf Leitschienen fahrenden Fahrzeuge haben Stahlräder mit Spurkränzen bzw. je einen Spurkranz, wenn sie auf zwei Schienen fahren. Vereinzelt fahren Bahnen mit gummibereiften Rädern auf Beton-Fahrspuren, wie auf einigen Linien der Métro Paris, bei anderen Métros in Frankreich, der Linie M2 der Métro Lausanne, der Metro Montreal und dem Flughafen- (de)
- Trena lokomotor-makina batek eta elkarri lotutako autopropultsatutako bagoiek edo autoek osatzen duten garraioa da. Oro har, salgaiak, animaliak edo pertsonak leku batetik bestera garraiatzeko iraunkorren gainean igitzen dira. Hala ere, "" izeneko erremolke akoplatuak dituzten kamioiak ere badaude. etatik (tren arruntak) edo lebitazio magnetikorako diseinatutako beste bide batzuetatik (maglev, magnetic levitation ingelesez) joan daiteke. Lokomotor bat edo gehiago izan ditzakete eta bagoiak akoplatuta egon daitezke, edo k izan daitezke; kasu horretan, autoak (guztiak, batzuk edo bakarra) autopropultsatuak dira. Orduan, trenen propultsio-modua aldatu egiten da, batez ere erabileraren arabera. (eu)
- Rail transport (also known as train transport) is a means of transport that transfers passengers and goods on wheeled vehicles running on rails, which are incorporated in tracks. In contrast to road transport, where the vehicles run on a prepared flat surface, rail vehicles (rolling stock) are directionally guided by the tracks on which they run. Tracks usually consist of steel rails, installed on sleepers (ties) set in ballast, on which the rolling stock, usually fitted with metal wheels, moves. Other variations are also possible, such as "slab track", in which the rails are fastened to a concrete foundation resting on a prepared subsurface. (en)
- Pengangkutan rel atau transportasi rel (sering disebut juga perkeretaapian) adalah pemindahan penumpang dan barang di atas kendaraan beroda yang berjalan di atas rel. Berbeda dengan transportasi jalan, yakni kendaraan berjalan di atas permukaan datar, sarana perkeretaapian selalu diarahkan oleh rel tempatnya berjalan. Rel umumnya berupa batangan baja, dipasang pada bantalan dan pemberat kricak, tempat sarana dengan roda, umumnya baja, bergerak. Variasi lain juga dimungkinkan, seperti slab track, yaitu rel ditambatkan ke fondasi beton tanpa perlu pemberat kricak. (in)
- Transport kolejowy – gałąź transportu lądowego obejmująca trzy podsektory: pasażerski transport kolejowy, towarowy transport kolejowy i infrastrukturę transportu kolejowego. Kolejowy system transportowy obejmuje infrastrukturę, czyli linie kolejowe, stacje (dworce, przystanki), zaplecze techniczne. Drugim elementem systemu jest tabor kolejowy, czyli środki transportu (np. lokomotywy i wagony). W systemie tym operują instytucje kolejowe, do których zaliczyć można przewoźników kolejowych i zarządców infrastruktury (zarządy kolejowe). W ujęciu gospodarczym przewoźnicy świadczą usługi transportowe (zaspokajają popyt) z wykorzystaniem infrastruktury kolejowej. Infrastruktura ta jest natomiast zarządzana i udostępniana przewoźnikom przez zarządców infrastruktury. (pl)
- O Transporte ferroviário é a transferência de pessoas ou bens, entre dois locais geograficamente separados, efetuada por um comboio, automotora ou outro veículo semelhante. O comboio ou seu equivalente circula numa via férrea composta por carris dispostos ao longo de um percurso. Paralelamente, existe um sistema de sinalização e, por vezes, um sistema de eletrificação. A operação é realizada por uma empresa ferroviária, que se compromete a fazer o transporte entre as estações ferroviárias. A potência para o movimento é fornecida por um motor a vapor, diesel ou motor eléctrico de transmissão. O transporte ferroviário é o mais seguro dos transportes terrestres. (pt)
- Железнодоро́жный тра́нспорт — вид наземного транспорта, на котором перевозка грузов и пассажиров осуществляется колёсными транспортными средствами по рельсовым путям. В отличие от автомобильного транспорта, где транспортное средство просто движется по подготовленной поверхности, железнодорожный транспорт направляется путями, по которым он идёт. Железнодорожные пути обычно состоят из стальных рельсов, установленных на шпалы и балласт, по которому движется подвижной состав, обычно оснащённый металлическими колёсами. Однако возможно и другое устройство путей — например, безбалластный путь, где пути прикреплены к цементной основе. (ru)
- Järnvägstransport syftar till transport av människor eller varor ombord på en vagn längs en vägbana byggd uttryckligen för att bära ett tåg. De internationella konventioner som reglerar järnvägstransporter i Europa härstammar från slutet av 1800-talet och hör till de äldsta ännu ikraftvarande konventionerna i världen. Åtminstone för finska järnvägstransportörer gäller att de har ett transporttvång. En järnvägstransportör kan inte utan orsak (till exempel att tåget är fullt) neka att transportera en passagerare och dennes handbagage. (sv)
|
.jpg){kind=link}
