| dbo:abstract
|
- La cultura de Rzucewo (també coneguda com a cultura de Rutzau o de la Costa de la Badia, en alemany:Haffküstenkultur) fou una cultura arqueològica del neolític tardà. Aquesta cultura tenia el seu centre a la costa de la i la llacuna del Vístula i s'estenia al nord cap a la llacuna de Curlàndia i fins a Šventoji, a Lituània. S'anomena tant segons els noms de les badies adjacents com segons el jaciment arqueològic de la població de (Rutzau) a prop de . La cultura de Rzucewo era un híbrid entre la cultura preindoeuropea de Narva, la cultura de l'àmfora globular i la cultura de la ceràmica cordada. Tradicionalment Rzucewo es va identificar com una variació de la cultura de la ceràmica cordada. Tanmateix, recerca posterior suggeria que es tracta d'una cultura anterior a la ceràmica cordada. Aquesta cultura es va especialitzar en l'explotació de recursos marins, i va coexistir durant un temps amb la seva cultura mare. Els jaciments de Rzucewo, que consisteixen en habitatges característics reforçats per evitar l'erosió del mar, es trobaven al llarg de la costa i més enllà cap a l'est. La gent de la cultura de Rzucewo va domesticar bestiar boví, porcí i cabres, però per contra no va desenvolupar gaire el cultiu i va dedicar-se a la pesca i la caça, especialment de pinnípedes, per aquells temps nombrosos a la costa bàltica. Aquesta cultura va produir i comercialitzar objectes decoratius d'ambre. A s'hi va trobar un gran nombre d'artefactes d'aquest material. En el passat, aquesta cultura va ser interpretada com la primera expressió dels bàltics. Si es considerés la cultura de Rzucewo com el moment de la formació dels bàltics això explicaria les diferències entre els bàltics de l'est i de l'oest, així com de les seves respectives llengües. Tradicionalment, els arqueòlegs polonesos i alemanys situen la cultura just a la costa, mentre que els científics letons i lituans l'estenen molt més enllà cap a l'interior, descrivint els assentaments de la costa com a centre econòmic i cultural i els pobles interiors com a perifèria. (ca)
- Die Haffküstenkultur, polnisch kultura rzucewska, danach auch Rzucewo-Kultur (englisch Rzucewo culture), war eine archäologische Kultur der späten Jungsteinzeit von ca. 2700 bis ca. 600 v. Chr. auf dem Gebiet des ehemaligen Ostpreußens (heute zu Polen, dem russischen Kaliningrader Gebiet und Litauen). (de)
- The Rzucewo (also Rutzau or Bay Coast culture, German: Haffküstenkultur, 2700 BC) was a local archaeological culture of late Neolithic. It centered at the coast of the Bay of Gdansk (Danzig) and Vistula Lagoon (Frisches Haff) and extended north to the Curonian Lagoon (Kurisches Haff) and up to Šventoji settlement in Lithuania. It is either named after the adjacent bays or after an archeological site in the village of Rzucewo (Rutzau) near Puck. The Rzucewo culture was a hybrid of Corded Ware culture and pre-Indo-European Narva and Globular Amphora cultures. Traditionally, Rzucewo was identified as a variation of Corded Ware culture; however, newest research suggests that the culture formed before Corded Ware. This culture specialized in exploitation of marine resources and existed in parallel to its mother culture for some time. Rzucewo settlements, consisting of characteristic houses reinforced against sea erosion, were located along the coast and further east. The Rzucewo people had domesticated cattle, pigs, some goats, but did little cultivation and engaged in fishery and hunting, especially of seals, then numerous along the Baltic coast. The Rzucewo culture people produced and widely traded amber decorative items in specialist shops. A large number of amber artifacts was found in Juodkrantė. Formerly, this culture was interpreted as the earliest detection of the Balts. Tracing formation of the Balts to Rzucewo culture could explain differences between Western and Eastern Balts and their languages (and possibly a stage of West Baltic–Pre-Slavic unity; see Balto-Slavic languages), though linguistic conclusions based on this methodology are controversial and tentative at best, ad hoc at worst. Typically, Polish and German archeologists place the culture just on the coast, while Lithuanian and Latvian scientists extend it much further inland describing coastal settlements as a cultural and economic center and inland villages as a periphery. (en)
- De Rzucewo-cultuur (ook: Rutzaucultuur of Hafkustencultuur, Duits: Haffküstenkultur, vanaf 2.700 v.Chr.) was een lokale archeologische cultuur van het late neolithicum. Het middelpunt lag aan de kust van de Bocht van Gdańsk en het Wislahaf en strekte zich noordwaarts langs het Koerse Haf tot Šventoji in Litouwen. Het is vernoemd naar een archeologische vindplaats in het dorp Rzucewo (vroeger: Rutzau) in de buurt van Puck, dan wel naar de aangrenzende baaien. Poolse en Duitse archeologen lokaliseren de cultuur gewoonlijk aan de kust. Litouwse en Letse wetenschappers breiden het veel verder landinwaarts uit, waarbij de kustplaatsen het cultureel en economisch centrum vormden en de dorpjes in het binnenland de periferie. De Rzucewo-cultuur was een mengcultuur van de pre-Indo-Europese Narvacultuur, de kogelamforacultuur en de plaatselijke touwbekercultuur (bootvormige strijdbijlcultuur). Traditioneel werd de Rzucewo-cultuur beschouwd als een lokale variant van de touwbekercultuur. Uit recent onderzoek blijkt echter dat de basis van de cultuur zich al vormde vóór de aankomst van de touwbekercultuur. De cultuur was gespecialiseerd in de exploitatie van de rijkdommen van de zee, en bestond voor een bepaalde tijd naast de oorspronkelijke touwbekercultuur. Hun nederzettingen, bestaande uit karakteristieke huizen gewapend tegen de verwering door de zee, waren gelegen langs de kust tot verder landinwaarts naar het oosten. De bevolking hield runderen, varkens en soms geiten, maar deed weinig aan landbouw en hield zich bezig met visserij en jacht, vooral op de zeehonden die toen veel voorkwamen langs de Baltische kust. Men produceerde in gespecialiseerde werkplaatsen en verhandelde op grote schaal decoratieve artikelen van barnsteen. Een groot aantal van deze barnstenen artefacten werd gevonden in Juodkrantė. De cultuur werd geïnterpreteerd als een vroege West-Baltische cultuur. De Oost-Balten zouden dan in de oostelijkere Fatjanovo-Balanovocultuur ontstaan zijn. Dit zou de verschillen tussen de West- en Oost-Balten en hun talen verklaren. Aan het einde van het 2e millennium v.Chr. komt het onder invloed van de, waarschijnlijk Oost-Germaanse, Lausitzcultuur. Ondanks terreinverlies in het westen kan het gebied haar culturele zelfstandigheid grotendeels behouden, em vanaf ca. de 6e eeuw v.Chr. ontstaat er de West-Baltische grafheuvelcultuur. (nl)
- Kultura rzucewska – kultura neolityczna datowana na schyłek III i początek II tysiąclecia p.n.e., o synkretycznym charakterze, na który składały się wpływy kultury ceramiki sznurowej i bałtyckich kultur strefy leśnej. Obszar oddziaływania omawianej kultury rozciągał się od Zatoki Puckiej do ujścia Niemna. Nazwa kultury pochodzi od wsi Rzucewo, położonej niedaleko Pucka, gdzie znalezione zostały pierwsze jej ślady. (pl)
- Жуцевская культура, от археологического памятника Жуцево, польск. Rzucewo, нем. Rutzau, в немецких источниках также культура побережья залива, нем. Haffküstenkultur — локальная археологическая культура позднего неолита — халколита. Центр культуры находился на побережье Гданьского залива и Калининградского залива, откуда культура простиралась на север до Куршского залива и далее до современного посёлка Швянтойи в Литве. Культура названа по археологическому памятнику в деревне близ польского города Пуцк, III—начало II тыс. лет до н. э. Является региональным вариантом культуры шнуровой керамики. (ru)
- Жуцевська культура, Жуцівська культура, Вісло-німанська культура, Поморська, Узбережжя затоки — археологічна культура мідної доби. Належить до кола культур шнурової кераміки, а саме до культури човноподібних сокир. Датування культури припадає на 2500—1500 роки до Р. Х. Названа за кашубським селом Жуцево, що у в гміні Пуцьк Пуцького повіту Поморського воєводства. Центр культури був за узбережжям Гданської та Віслинської заток. Жуцевська культура була поширена на півночі Польщі, у Литві, у західній частині Латвії. Польські та німецькі археологи обмежують культури суто узбережжям, проте литовські, латиські та радянські археологи відносили до жуцевської культури значну територію з центром культури на узбережжі. Жуцівська культура є продукт взаємодії доіндоєвропейської Нарвської культури з індоєвропейськими культурами кулястин амфор та шнурової кераміки. Традиційно належала до східноприбалтійської культури шнурової кераміки, або човноподібних сокир. Проте більш сучасні дослідження вказують на те, що вона склалася на основі місцевої доіндоєвропейської новокам'яної нарвської культури, тобто ще до початку культури шнурової кераміки. Жуцівська культура поступово еволіціонувала у . Жуцівську культуру пов'язують з першою появою балтів, що також дає пояснення різниці між західними та східними балтами. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Die Haffküstenkultur, polnisch kultura rzucewska, danach auch Rzucewo-Kultur (englisch Rzucewo culture), war eine archäologische Kultur der späten Jungsteinzeit von ca. 2700 bis ca. 600 v. Chr. auf dem Gebiet des ehemaligen Ostpreußens (heute zu Polen, dem russischen Kaliningrader Gebiet und Litauen). (de)
- Kultura rzucewska – kultura neolityczna datowana na schyłek III i początek II tysiąclecia p.n.e., o synkretycznym charakterze, na który składały się wpływy kultury ceramiki sznurowej i bałtyckich kultur strefy leśnej. Obszar oddziaływania omawianej kultury rozciągał się od Zatoki Puckiej do ujścia Niemna. Nazwa kultury pochodzi od wsi Rzucewo, położonej niedaleko Pucka, gdzie znalezione zostały pierwsze jej ślady. (pl)
- Жуцевская культура, от археологического памятника Жуцево, польск. Rzucewo, нем. Rutzau, в немецких источниках также культура побережья залива, нем. Haffküstenkultur — локальная археологическая культура позднего неолита — халколита. Центр культуры находился на побережье Гданьского залива и Калининградского залива, откуда культура простиралась на север до Куршского залива и далее до современного посёлка Швянтойи в Литве. Культура названа по археологическому памятнику в деревне близ польского города Пуцк, III—начало II тыс. лет до н. э. Является региональным вариантом культуры шнуровой керамики. (ru)
- La cultura de Rzucewo (també coneguda com a cultura de Rutzau o de la Costa de la Badia, en alemany:Haffküstenkultur) fou una cultura arqueològica del neolític tardà. Aquesta cultura tenia el seu centre a la costa de la i la llacuna del Vístula i s'estenia al nord cap a la llacuna de Curlàndia i fins a Šventoji, a Lituània. S'anomena tant segons els noms de les badies adjacents com segons el jaciment arqueològic de la població de (Rutzau) a prop de . (ca)
- The Rzucewo (also Rutzau or Bay Coast culture, German: Haffküstenkultur, 2700 BC) was a local archaeological culture of late Neolithic. It centered at the coast of the Bay of Gdansk (Danzig) and Vistula Lagoon (Frisches Haff) and extended north to the Curonian Lagoon (Kurisches Haff) and up to Šventoji settlement in Lithuania. It is either named after the adjacent bays or after an archeological site in the village of Rzucewo (Rutzau) near Puck. (en)
- De Rzucewo-cultuur (ook: Rutzaucultuur of Hafkustencultuur, Duits: Haffküstenkultur, vanaf 2.700 v.Chr.) was een lokale archeologische cultuur van het late neolithicum. Het middelpunt lag aan de kust van de Bocht van Gdańsk en het Wislahaf en strekte zich noordwaarts langs het Koerse Haf tot Šventoji in Litouwen. Het is vernoemd naar een archeologische vindplaats in het dorp Rzucewo (vroeger: Rutzau) in de buurt van Puck, dan wel naar de aangrenzende baaien. Poolse en Duitse archeologen lokaliseren de cultuur gewoonlijk aan de kust. Litouwse en Letse wetenschappers breiden het veel verder landinwaarts uit, waarbij de kustplaatsen het cultureel en economisch centrum vormden en de dorpjes in het binnenland de periferie. (nl)
- Жуцевська культура, Жуцівська культура, Вісло-німанська культура, Поморська, Узбережжя затоки — археологічна культура мідної доби. Належить до кола культур шнурової кераміки, а саме до культури човноподібних сокир. Датування культури припадає на 2500—1500 роки до Р. Х. Названа за кашубським селом Жуцево, що у в гміні Пуцьк Пуцького повіту Поморського воєводства. Жуцівська культура є продукт взаємодії доіндоєвропейської Нарвської культури з індоєвропейськими культурами кулястин амфор та шнурової кераміки. (uk)
|
