| dbo:abstract
|
- قلب يسوع الأقدس أو القلب المقدس هو تكريس في الكنيسة الكاثوليكية وبعض الكنائس المسيحية الأخرى يجسد قلب يسوع كرمز لمحبته للبشرية بحسب الاعتقاد المسيحي.تعود أصول هذه الفكرة إلى الغموضية الكاثوليكية في القرون الوسطى، غير أنها اشتهرت على يد الراهبة الفرنسية مرغاريتا ألاكوك. (ar)
- El Sagrat Cor de Jesús és una de les tres festes de durant l'any, a la litúrgia de l'Església Catòlica, que se celebra el segon divendres després de la festa de Corpus Christi. D'altra banda aquesta també es conrea per l'Església Catòlica en tots els primers divendres de cada mes. Es tracta de la veneració del Cor de Jesús, el més íntim del seu amor. (ca)
- Nejsvětější Srdce Ježíšovo, v teologickém smyslu nepřesně také Božské Srdce Ježíšovo či Božské Srdce Páně je teologicky zdůvodněný pojem a předmět kultu katolické církve. (cs)
- Die Verehrung des Heiligsten Herzens Jesu ist eine Ausdrucksform der römisch-katholischen Spiritualität. Dabei wird Jesus Christus unter dem Gesichtspunkt seiner durch sein Herz symbolisierten Liebe verehrt. Der dazugehörige Grundtext aus dem Evangelium ist Joh 19,34 bzw. Joh 7,37 f. : das durchbohrte Herz des Gekreuzigten als Quelle der Sakramente der Kirche. In der Präfation der Votivmesse vom Heiligsten Herzen Jesu heißt es: „Aus seiner geöffneten Seite strömen Blut und Wasser, aus seinem durchbohrten Herzen entspringen die Sakramente der Kirche. Das Herz des Erlösers steht offen für alle, damit sie freudig schöpfen aus den Quellen des Heiles.“ (de)
- La Festo de la plej sankta Koro de Jesuo (latine: Sanctissimum Cor Jesu), ofte nur nomata Festo de Sankta Koro, preskribitis por la tuta romkatolika eklezio per dekreto de Pio la 9-a (23-a de aŭgusto 1856). Ekde 1889 ĝi estas festo unuaranga. Ĝi festatas la vendredon ok tagojn post la ĵaŭda Kristokorpa Festo (do la trian vendredon post pentekosto). La koro simbolu la senfinan amon de la filo de Dio Jesuo Kristo por la homoj. (eo)
- El Sagrado Corazón de Jesús es una devoción católica referida al corazón de Jesucristo, como un símbolo de amor divino. La devoción al Sagrado Corazón tuvo su origen en una corriente mística centrada en la persona de Jesucristo, que concebía el corazón como centro vital y expresión de su entrega y amor total. En tal sentido, la devoción al Sagrado Corazón se refiere en particular a los sentimientos de Jesús, y en especial a su amor, según lo resume el Evangelio de San Juan: Antes de la fiesta de la Pascua, sabiendo Jesús que había llegado su hora de pasar de este mundo al Padre, habiendo amado a los suyos que estaban en el mundo, los amó hasta el extremo. Evangelio de Juan 13:1 Esta devoción insta a quienes la practican a tener, en palabras de San Pablo de Tarso, «los mismos sentimientos de Cristo» (Carta a los filipenses 2:5). Un número importante de congregaciones y de familias espirituales se conformaron en torno a la devoción al Sagrado Corazón. (es)
- Jesusen bihotz guztiz santua eraspen katoliko bat da, jainkotiar maitasunari erreferentzia egiteko erabiltzen dutena. Jesusen Bihotzaren aldeko debozioak Jesukristoren pertsonan zentratutako korronte mistiko batean jatorria izan zuen, zeinak bihotza bere aritzearen eta maitasun osoaren oinarri eta adierazpentzat hartzen baitzuen. Zentzu horretan, Jesusen Bihotzaren aldeko debozioak Jesusen sentimenduei egiten die erreferentzia bereziki, eta bereziki gizateriarekiko maitasunari, San Joanen Ebanjelioak laburbiltzen duenez: San Pauloren esanetan, fededunek «Kristo Jesusek izan zituen sentipen berak» (Flp 2:5) izan behar dituzte. (eu)
- Le Sacré-Cœur est une dévotion au cœur de Jésus-Christ, en tant que symbole de l'amour divin par lequel Dieu a pris la nature humaine et a donné sa vie pour les hommes. Cette dévotion est particulièrement présente au sein de l'Église catholique mais aussi, quoiqu'à moindre échelle, dans l'Église anglicane et dans certaines Églises luthériennes. Elle met l'accent sur les concepts d'amour et d'adoration voués au Christ. La solennité du Sacré-Cœur a été instituée par le pape Clément XIII en 1765 et étendue à toute l'Église catholique par le pape Pie IX en 1856. L'extension de cette dévotion dans l'Église catholique à partir du XVIIe siècle vient des révélations d'une visitandine de Paray-le-Monial, Marguerite-Marie Alacoque, qui a affirmé l'avoir reçue du Christ lui-même lors de différentes apparitions entre 1673 et 1675. Plus tard, à partir du XIXe siècle, elle provient des révélations d'une autre religieuse catholique, la mère supérieure du couvent de la congrégation du Bon Pasteur de Porto, Marie du Divin Cœur Droste zu Vischering, qui a demandé au pape Léon XIII qu'il consacre le monde entier au Sacré-Cœur de Jésus. La tradition catholique associe le Sacré-Cœur aux actes de réparation dédiés au Christ. Dans son Encyclique Miserentissimus Redemptor, Pie XI a indiqué : « L'esprit d'expiation ou de réparation a toujours tenu le premier et principal rôle dans le culte rendu au Sacré-Cœur de Jésus ». La dévotion au Sacré-Cœur est parfois pratiquée au sein des Églises orthodoxes, où elle reste un point de controverse, étant perçue comme un exemple de latinisation liturgique. Le Sacré-Cœur est souvent représenté, dans l'art chrétien, sous la forme d'un cœur enflammé brillant d'une lumière divine, saignant car ayant été percé par la lance du soldat romain Longinus, entouré d'une couronne d'épines et surmonté d'une petite croix. Parfois, le cœur est centré sur le corps du Christ, avec ses mains transpercées dirigées vers lui, comme s'il allait l'offrir à la personne qui se tient devant lui. Les blessures et la couronne d'épines font allusion aux conditions de la mort de Jésus-Christ, alors que le feu symbolise le pouvoir transformateur de l'amour. (fr)
- Is an croí Chríost, go háirithe léirithe i macasamhail agus thugtar meas air mar réad deabhóide i measc Caitlicigh é Croí Rónaofa. (ga)
- Hati Kudus Yesus atau Hati Yesus yang Maha Kudus adalah sebuah devosi rohani kepada hati fisik Yesus yang menjadi lambang dari cinta ilahi kepada umat manusia. Devosi ini kebanyakan dilakukan di dalam lingkungan Gereja Katolik Roma, dan juga di beberapa kelompok Gereja Anglikan dan Gereja Lutheran. Devosi ini menekankan pada konsep inti Kristiani tentang mencintai dan memuja Yesus. Asal devosi ini dalam bentuknya saat ini adalah dari rohaniwati Katolik Roma Prancis, , yang mengatakan bahwa ia mengetahui devosi ini dari Yesus dalam suatu pengelihatan. Para pendahulu dari devosi ini hadir dalam bentuk-bentuk tertentu pada Abad Pertengahan di berbagai sekte mistis Kristen. Dalam tradisi Katolik Roma, Hati Kudus Yesus berhubungan erat dengan Tindakan Reparasi pada Yesus Kristus. Dalam ensikliknya Miserentissimus Redemptor, Paus Pius XII menyatakan: "semangat untuk memperbaiki kesalahan atau mengganti rugi kesalahan (reparasi) selalu menempati posisi yang terpenting dan terdepan di dalam penyembahan yang ditujuken kepada Hati Yesus yang Paling Kudus". Devosi kepada Hati Kudus Yesus kadang-kadang terlihat di dalam berbagai Gereja Katolik Timur, dimana tetap menjadi sebuah topik kontroversi dan dilihat sebagai sebuah contoh latinisasi liturgi gereja tersebut. Hati Kudus Yesus sering kali digambarkan di dalam kesenian Kristiani sebagai sebuah hati yang terbakar yang berkilau dengan cahaya ilahi, yang ternganga oleh luka tusukan, yang dikelilingi oleh sebuah mahkota duri, dan yang berdarah. Terkadang gambar hati ini diletakkan di depan tubuh Yesus dengan tangannya yang terluka menunjuk pada hati tersebut. Luka-luka dan mahkota duri menjadi kiasan dari apa yang terjadi pada saat penderitaan Yesus hingga Ia wafat, sementara api melambangkan kekuatan perubahan dari cinta kasih. Pesta perayaan Hati Kudus Yesus telah menjadi sebuah upacara penting dalam kalender liturgi Katolik Roma semenjak tahun 1856, dan dirayakan 19 hari setelah Pentakosta. Sebagaimana Pentakosta selalu dirayakan pada hari Minggu, pesta perayaan Hati Kudus Yesus selalu jatuh pada hari Jumat. Pada tahun 2009, hari ini akan dirayakan pada tanggal 19 Juni. (in)
- The Most Sacred Heart of Jesus (Latin: Cor Jesu Sacratissimum) is one of the most widely practised and well-known Catholic devotions, wherein the heart of Jesus is viewed as a symbol of "God's boundless and passionate love for mankind". This devotion to Christ is predominantly used in the Catholic Church, followed by high-church Anglicans, Lutherans and some Western Rite Orthodox. In the Latin Church, the liturgical Solemnity of the Most Sacred Heart of Jesus is celebrated the third Friday after Pentecost. The 12 promises of the Most Sacred Heart of Jesus are also extremely popular. The devotion is especially concerned with what the church deems to be the long-suffering love and compassion of the heart of Christ towards humanity. The popularization of this devotion in its modern form is derived from a Roman Catholic nun from France, Margaret Mary Alacoque, who said she learned the devotion from Jesus during a series of apparitions to her between 1673 and 1675, and later, in the 19th century, from the mystical revelations of another Catholic nun in Portugal, Mary of the Divine Heart, a religious sister of the congregation of the Good Shepherd, who requested in the name of Christ that Pope Leo XIII consecrate the entire world to the Sacred Heart of Jesus. Predecessors to the modern devotion arose unmistakably in the Middle Ages in various facets of Catholic mysticism, particularly with Gertrude the Great. (en)
- 聖心（せいしん・みこころ, 英: Sacred Heart）とはイエス・キリストの人類に対する愛の象徴である心臓、またそれに対する崇敬を示すことばである。 キリスト教の中でも特にカトリック教会で盛んな崇敬であるが、聖公会や、一部のルーテル教会でも行われている。東方典礼カトリック教会でも聖心崇敬が見られることがあるが、反対のあるところでもあり、「典礼のラテン化」の例とみなされている。正教会と、ルーテル教会を除く大多数のプロテスタント諸派にはこのような崇敬はみられない。 聖心は、イエズスの聖心会などの修道会やそれらに関係する団体の名として用いられている。フランス語では「サクレ・クール」であり、サクレ・クール寺院にその名を見る。 現代の聖心崇敬は、フランスのカトリック修道女マルガリタ・マリア・アラコクの神秘体験によるが、中世のキリスト教神秘主義の中にいくつかの萌芽を見出すこともできる。 カトリック教会では、聖心は(贖罪)と密接に関連している。教皇ピウス11世はその回勅『ミゼレンティシムス・レデントール』（Miserentissimus Redemptor, 1928年）において「聖なるイエスの心臓へ対する崇敬においては償いと贖いの精神こそが常に第一の、そして最重要の地位を占めている」と述べている。カトリック教会の典礼暦では1856年より聖心の祝日が設けられており、ペンテコステの19日後である。 聖心はしばしばの中に後光で輝く燃える心臓として描かれ、槍に突かれた傷や、周りを囲むいばらの冠、十字架、出血などがともに描かれる。時には、イエスの体の上にあってイエスがその心臓を指し示す図柄も用いられる。傷といばらの冠は受難を示し、炎は愛の変容させる力を表象する。 (ja)
- 예수 성심(영어: Sacred Heart of Jesus, 라틴어: Sacratissimum Cor Jesu)은 기독교에서 인류를 향한 예수 그리스도의 거룩한 사랑을 표현한 것으로써 예수의 심장 내지는 예수의 사랑의 마음에 바치는 가장 훌륭한 종교적 신심이다. 성심에 대한 신심은 로마 가톨릭교회 내에서 가장 대중적인 신심이다. 성심은 특히 인간에 대한 예수 그리스도의 무한한 사랑, 자비, 인내 등을 상징한다. 초대 교회 때부터 중세기를 거치는 동안 주관적 개인적 신심이었던 성심이 교회 축일로 설정되고 공적 공경으로 승격됨으로써 완전한 형태를 갖추게 된 것은 프랑스인 수녀인 성녀 마르가리타 마리아 알라코크가 경험하였던 환시가 계기가 되었다. 예수는 1673년부터 1675년까지 2년 동안 성녀 마르가리타에게 70회나 발현하여 살아 움직이는 자신의 성심을 보여주며 성심에 대한 신심 배양을 촉구하였다고 전해진다. 미술계에서의 성심은 대개 거룩한 빛을 발하며 불타오르는 심장 내지는 창에 꿰뚫린 심장, 가시관을 쓴 심장, 십자가에 매달려 피를 흘리는 심장 등의 모습으로 그려지곤 한다. 또한, 예수가 못자국이 난 손으로 자기 가슴에 환하게 빛나는 심장을 가리키는 모습으로 묘사한 그림도 있다. 로마 가톨릭교회는 매년 6월을 예수 성심 성월로 지정하여 성대히 기념하고 성시간 등 예수 성심을 공경하는 신심행사를 거행하며 예수 성심에 대한 신비를 묵상하도록 장려하고 있다. 지극히 거룩하신 예수 성심 대축일은 지극히 거룩하신 그리스도의 성체 성혈 대축일 다음 금요일에 지키고 있다. (ko)
- De devotie tot het Heilig of Allerheiligst Hart van Jezus is een uitdrukking voor een specifieke spiritualiteit, zoals deze in de Rooms-Katholieke Kerk vorm krijgt. De verering van Jezus Christus krijgt vorm vanuit de liefde en barmhartigheid, die worden gesymboliseerd door Jezus' Hart. Een passage uit het Evangelie volgens Johannes, waar Jezus' zijde door een lans doorboord werd, waaruit bloed en water stroomden, speelt in deze mystieke vroomheid een grote rol. Daarbij is het hart van de Gekruisigde doorboord en bron van de sacramenten en van de Kerk. Het Hart van Jezus wordt in de kunst gewoonlijk afgebeeld als een geopende borstkas met daarin een bloedrood hart met een vlam. Het hart staat voor de persoon van Christus' Leven en Lijden, terwijl de vlam de Liefde en Barmhartigheid representeert. De devotieprentjes zijn een niet altijd als kunstzinnig ervaren weergave, voor velen zijn de afbeeldingen eerder kitsch. Een afbeelding, bedoeld als metafoor, wordt niet altijd als metafoor begrepen. De lagere esthetische kwaliteit van afbeeldingen trekt dan wel meer de aandacht dan de metafoor. (nl)
- Serce Jezusa (Najświętsze Serce Pana Jezusa, Serce Jezusowe, Serce Boże, Boskie Serce) – mistyczna Skarbnica, obiekt kultu w katolicyzmie. Cześć Sercu Jezusa Chrystusa oddawana jest jako symbolowi Bożej Miłości do człowieka. (pl)
- Il Sacro Cuore di Gesù è il cuore di Gesù a cui i cristiani della Chiesa cattolica rendono culto.Al Sacro Cuore di Gesù, la Chiesa Cattolica rende culto di latria (culto di adorazione), intendendo onorare:
* la causa materiale della corporeità umana, che ha diritto all'adorazione, in quanto indissolubilmente unita da sempre con la Divinità;
* l'amore del Salvatore per gli uomini, di cui è simbolo il suo cuore. Per tali ragioni, esso è rappresentato incoronato di spine, sovrastato dalla croce e ferito dalla lancia in eterna memoria del più alto gesto d'amore: il sacrificio di Gesù per la salvezza dell'uomo; è infine circondato dalle fiamme in riferimento all'ardore misericordioso che Cristo prova per i peccatori. Come la maggioranza delle Chiese Cristiane, la Chiesa Cattolica afferma il mistero della Santissima Trinità, di cui Gesù è la seconda divina persona. Parte integrante di questo dogma della fede, è la dottrina diofisita, che riconosce Gesù come vero Dio e vero uomo. (it)
- Jesu heliga hjärta betecknar en kristen andakt inför Jesu hjärta som representerar den gudomliga kärleken. Liturgiskt firas Jesu heliga hjärta den tredje fredagen efter pingst. Andakten till Jesu heliga hjärta förekommer främst inom Romersk-katolska kyrkan, men även i vissa strömningar inom anglikanska kyrkan. Ursprunget till den moderna utformningen av teologin bakom Jesu heliga hjärta går tillbaka till den franska nunnan Marguerite Marie Alacoques uppenbarelser. (sv)
- Святе́йшее Се́рдце Иису́са Христа́ или Пресвято́е Сердце Иисуса Христа (лат. Sacratissimum Cor Jesu) — особый культ в Католической церкви. Распространению культа особо способствовали видения французской монахини Маргариты Алакок (XVII век), а также иезуиты. Было образовано множество братств Пресвятого Сердца, и в 1765 году установлен праздник. В 1790 году, когда иезуитский орден был официально упразднён, некоторые бывшие члены ордена во Франции действовали под именем «Общество священников Сердца Иисуса» Праздник Святейшего Сердца Иисуса отмечается в первую пятницу после праздника Тела Христова (июнь). (ru)
- Sagrado Coração de Jesus é uma das três solenidades do Tempo Comum, dentro da Liturgia da Igreja Católica, comemorada na segunda Sexta-feira, após a solenidade de Corpus Christi. Além disso, essa devoção também é cultivada pela Igreja Católica ao longo de todas as primeiras sextas-feiras de cada mês do ano. Consiste na veneração do Coração de Jesus, do mais íntimo de Seu Amor. A devoção está especialmente preocupada com o que a Igreja considera ser o amor e a compaixão sofridos do coração de Cristo em relação à humanidade. A popularização dessa devoção em sua forma moderna deriva de uma freira católica da França, Santa Margarida Maria de Alacoque, que disse que aprendeu a devoção de Jesus durante uma série de aparições para ela entre 1673 e 1675 e mais tarde, no século XIX, a partir das revelações místicas de outra freira católica em Portugal, a Beata Maria do Divino Coração Droste zu Vischering, religiosa do Bom Pastor, que solicitou em nome de Cristo que o Papa Leão XIII consagrasse o mundo inteiro ao Sagrado Coração de Jesus. Os antecessores da devoção moderna surgiram inconfundivelmente na Idade Média em várias facetas do misticismo católico, particularmente Santa Gertrudes, a Grande. A oração é: "Sagrado Coração de Jesus, eu confio em vós!". (pt)
- Найсвяті́ше Се́рце Ісу́са (лат. Sacratissimum Cor Jesu) — у Католицькій церкві особливий культ, що появився в Середні Віки. Свято Найсвятішого Серця Ісуса відзначається в першу п'ятницю після свята Тіла і Крові Христових. (uk)
- 耶穌聖心（英語：Sacred Heart of Jesus），是著名的基督信仰敬禮，以耶穌的心露於外，繞以茨冠，並有傷痕，上有火焰，表示耶穌對世人之大愛，藉以呼籲世人賠補己罪，並彼此相愛。 這種敬禮，主要用於羅馬公教、圣公会和路德會等。正教會认为敬礼耶稣圣心没有传统和圣经的依据，另外也没有普世正教会认同，故正教会认为此为异端。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- قلب يسوع الأقدس أو القلب المقدس هو تكريس في الكنيسة الكاثوليكية وبعض الكنائس المسيحية الأخرى يجسد قلب يسوع كرمز لمحبته للبشرية بحسب الاعتقاد المسيحي.تعود أصول هذه الفكرة إلى الغموضية الكاثوليكية في القرون الوسطى، غير أنها اشتهرت على يد الراهبة الفرنسية مرغاريتا ألاكوك. (ar)
- El Sagrat Cor de Jesús és una de les tres festes de durant l'any, a la litúrgia de l'Església Catòlica, que se celebra el segon divendres després de la festa de Corpus Christi. D'altra banda aquesta també es conrea per l'Església Catòlica en tots els primers divendres de cada mes. Es tracta de la veneració del Cor de Jesús, el més íntim del seu amor. (ca)
- Nejsvětější Srdce Ježíšovo, v teologickém smyslu nepřesně také Božské Srdce Ježíšovo či Božské Srdce Páně je teologicky zdůvodněný pojem a předmět kultu katolické církve. (cs)
- La Festo de la plej sankta Koro de Jesuo (latine: Sanctissimum Cor Jesu), ofte nur nomata Festo de Sankta Koro, preskribitis por la tuta romkatolika eklezio per dekreto de Pio la 9-a (23-a de aŭgusto 1856). Ekde 1889 ĝi estas festo unuaranga. Ĝi festatas la vendredon ok tagojn post la ĵaŭda Kristokorpa Festo (do la trian vendredon post pentekosto). La koro simbolu la senfinan amon de la filo de Dio Jesuo Kristo por la homoj. (eo)
- Is an croí Chríost, go háirithe léirithe i macasamhail agus thugtar meas air mar réad deabhóide i measc Caitlicigh é Croí Rónaofa. (ga)
- Serce Jezusa (Najświętsze Serce Pana Jezusa, Serce Jezusowe, Serce Boże, Boskie Serce) – mistyczna Skarbnica, obiekt kultu w katolicyzmie. Cześć Sercu Jezusa Chrystusa oddawana jest jako symbolowi Bożej Miłości do człowieka. (pl)
- Jesu heliga hjärta betecknar en kristen andakt inför Jesu hjärta som representerar den gudomliga kärleken. Liturgiskt firas Jesu heliga hjärta den tredje fredagen efter pingst. Andakten till Jesu heliga hjärta förekommer främst inom Romersk-katolska kyrkan, men även i vissa strömningar inom anglikanska kyrkan. Ursprunget till den moderna utformningen av teologin bakom Jesu heliga hjärta går tillbaka till den franska nunnan Marguerite Marie Alacoques uppenbarelser. (sv)
- Найсвяті́ше Се́рце Ісу́са (лат. Sacratissimum Cor Jesu) — у Католицькій церкві особливий культ, що появився в Середні Віки. Свято Найсвятішого Серця Ісуса відзначається в першу п'ятницю після свята Тіла і Крові Христових. (uk)
- 耶穌聖心（英語：Sacred Heart of Jesus），是著名的基督信仰敬禮，以耶穌的心露於外，繞以茨冠，並有傷痕，上有火焰，表示耶穌對世人之大愛，藉以呼籲世人賠補己罪，並彼此相愛。 這種敬禮，主要用於羅馬公教、圣公会和路德會等。正教會认为敬礼耶稣圣心没有传统和圣经的依据，另外也没有普世正教会认同，故正教会认为此为异端。 (zh)
- Die Verehrung des Heiligsten Herzens Jesu ist eine Ausdrucksform der römisch-katholischen Spiritualität. Dabei wird Jesus Christus unter dem Gesichtspunkt seiner durch sein Herz symbolisierten Liebe verehrt. Der dazugehörige Grundtext aus dem Evangelium ist Joh 19,34 bzw. Joh 7,37 f. : das durchbohrte Herz des Gekreuzigten als Quelle der Sakramente der Kirche. In der Präfation der Votivmesse vom Heiligsten Herzen Jesu heißt es: (de)
- El Sagrado Corazón de Jesús es una devoción católica referida al corazón de Jesucristo, como un símbolo de amor divino. La devoción al Sagrado Corazón tuvo su origen en una corriente mística centrada en la persona de Jesucristo, que concebía el corazón como centro vital y expresión de su entrega y amor total. En tal sentido, la devoción al Sagrado Corazón se refiere en particular a los sentimientos de Jesús, y en especial a su amor, según lo resume el Evangelio de San Juan: (es)
- Jesusen bihotz guztiz santua eraspen katoliko bat da, jainkotiar maitasunari erreferentzia egiteko erabiltzen dutena. Jesusen Bihotzaren aldeko debozioak Jesukristoren pertsonan zentratutako korronte mistiko batean jatorria izan zuen, zeinak bihotza bere aritzearen eta maitasun osoaren oinarri eta adierazpentzat hartzen baitzuen. Zentzu horretan, Jesusen Bihotzaren aldeko debozioak Jesusen sentimenduei egiten die erreferentzia bereziki, eta bereziki gizateriarekiko maitasunari, San Joanen Ebanjelioak laburbiltzen duenez: (eu)
- Le Sacré-Cœur est une dévotion au cœur de Jésus-Christ, en tant que symbole de l'amour divin par lequel Dieu a pris la nature humaine et a donné sa vie pour les hommes. Cette dévotion est particulièrement présente au sein de l'Église catholique mais aussi, quoiqu'à moindre échelle, dans l'Église anglicane et dans certaines Églises luthériennes. Elle met l'accent sur les concepts d'amour et d'adoration voués au Christ. La solennité du Sacré-Cœur a été instituée par le pape Clément XIII en 1765 et étendue à toute l'Église catholique par le pape Pie IX en 1856. (fr)
- The Most Sacred Heart of Jesus (Latin: Cor Jesu Sacratissimum) is one of the most widely practised and well-known Catholic devotions, wherein the heart of Jesus is viewed as a symbol of "God's boundless and passionate love for mankind". This devotion to Christ is predominantly used in the Catholic Church, followed by high-church Anglicans, Lutherans and some Western Rite Orthodox. In the Latin Church, the liturgical Solemnity of the Most Sacred Heart of Jesus is celebrated the third Friday after Pentecost. The 12 promises of the Most Sacred Heart of Jesus are also extremely popular. (en)
- Hati Kudus Yesus atau Hati Yesus yang Maha Kudus adalah sebuah devosi rohani kepada hati fisik Yesus yang menjadi lambang dari cinta ilahi kepada umat manusia. Devosi ini kebanyakan dilakukan di dalam lingkungan Gereja Katolik Roma, dan juga di beberapa kelompok Gereja Anglikan dan Gereja Lutheran. Devosi ini menekankan pada konsep inti Kristiani tentang mencintai dan memuja Yesus. Asal devosi ini dalam bentuknya saat ini adalah dari rohaniwati Katolik Roma Prancis, , yang mengatakan bahwa ia mengetahui devosi ini dari Yesus dalam suatu pengelihatan. Para pendahulu dari devosi ini hadir dalam bentuk-bentuk tertentu pada Abad Pertengahan di berbagai sekte mistis Kristen. (in)
- Il Sacro Cuore di Gesù è il cuore di Gesù a cui i cristiani della Chiesa cattolica rendono culto.Al Sacro Cuore di Gesù, la Chiesa Cattolica rende culto di latria (culto di adorazione), intendendo onorare:
* la causa materiale della corporeità umana, che ha diritto all'adorazione, in quanto indissolubilmente unita da sempre con la Divinità;
* l'amore del Salvatore per gli uomini, di cui è simbolo il suo cuore. (it)
- 예수 성심(영어: Sacred Heart of Jesus, 라틴어: Sacratissimum Cor Jesu)은 기독교에서 인류를 향한 예수 그리스도의 거룩한 사랑을 표현한 것으로써 예수의 심장 내지는 예수의 사랑의 마음에 바치는 가장 훌륭한 종교적 신심이다. 성심에 대한 신심은 로마 가톨릭교회 내에서 가장 대중적인 신심이다. 성심은 특히 인간에 대한 예수 그리스도의 무한한 사랑, 자비, 인내 등을 상징한다. 초대 교회 때부터 중세기를 거치는 동안 주관적 개인적 신심이었던 성심이 교회 축일로 설정되고 공적 공경으로 승격됨으로써 완전한 형태를 갖추게 된 것은 프랑스인 수녀인 성녀 마르가리타 마리아 알라코크가 경험하였던 환시가 계기가 되었다. 예수는 1673년부터 1675년까지 2년 동안 성녀 마르가리타에게 70회나 발현하여 살아 움직이는 자신의 성심을 보여주며 성심에 대한 신심 배양을 촉구하였다고 전해진다. (ko)
- De devotie tot het Heilig of Allerheiligst Hart van Jezus is een uitdrukking voor een specifieke spiritualiteit, zoals deze in de Rooms-Katholieke Kerk vorm krijgt. De verering van Jezus Christus krijgt vorm vanuit de liefde en barmhartigheid, die worden gesymboliseerd door Jezus' Hart. Een passage uit het Evangelie volgens Johannes, waar Jezus' zijde door een lans doorboord werd, waaruit bloed en water stroomden, speelt in deze mystieke vroomheid een grote rol. Daarbij is het hart van de Gekruisigde doorboord en bron van de sacramenten en van de Kerk. (nl)
- 聖心（せいしん・みこころ, 英: Sacred Heart）とはイエス・キリストの人類に対する愛の象徴である心臓、またそれに対する崇敬を示すことばである。 キリスト教の中でも特にカトリック教会で盛んな崇敬であるが、聖公会や、一部のルーテル教会でも行われている。東方典礼カトリック教会でも聖心崇敬が見られることがあるが、反対のあるところでもあり、「典礼のラテン化」の例とみなされている。正教会と、ルーテル教会を除く大多数のプロテスタント諸派にはこのような崇敬はみられない。 聖心は、イエズスの聖心会などの修道会やそれらに関係する団体の名として用いられている。フランス語では「サクレ・クール」であり、サクレ・クール寺院にその名を見る。 現代の聖心崇敬は、フランスのカトリック修道女マルガリタ・マリア・アラコクの神秘体験によるが、中世のキリスト教神秘主義の中にいくつかの萌芽を見出すこともできる。 カトリック教会では、聖心は(贖罪)と密接に関連している。教皇ピウス11世はその回勅『ミゼレンティシムス・レデントール』（Miserentissimus Redemptor, 1928年）において「聖なるイエスの心臓へ対する崇敬においては償いと贖いの精神こそが常に第一の、そして最重要の地位を占めている」と述べている。カトリック教会の典礼暦では1856年より聖心の祝日が設けられており、ペンテコステの19日後である。 (ja)
- Sagrado Coração de Jesus é uma das três solenidades do Tempo Comum, dentro da Liturgia da Igreja Católica, comemorada na segunda Sexta-feira, após a solenidade de Corpus Christi. Além disso, essa devoção também é cultivada pela Igreja Católica ao longo de todas as primeiras sextas-feiras de cada mês do ano. Consiste na veneração do Coração de Jesus, do mais íntimo de Seu Amor. A oração é: "Sagrado Coração de Jesus, eu confio em vós!". (pt)
- Святе́йшее Се́рдце Иису́са Христа́ или Пресвято́е Сердце Иисуса Христа (лат. Sacratissimum Cor Jesu) — особый культ в Католической церкви. Распространению культа особо способствовали видения французской монахини Маргариты Алакок (XVII век), а также иезуиты. Было образовано множество братств Пресвятого Сердца, и в 1765 году установлен праздник. В 1790 году, когда иезуитский орден был официально упразднён, некоторые бывшие члены ордена во Франции действовали под именем «Общество священников Сердца Иисуса» (ru)
|
