| dbo:abstract
|
- الذاتية ((بالإنجليزية: Subjectivity)، أي عكس موضوعية (بالإنجليزية: Objectivity).) هي فكرة فلسفية مركزية، مرتبطة بالوعي، والشخصية، والحقيقة والواقع، وتم تعريفها سابقًا من قِبَل المصادر. هنالك ثلاثة تعاريف للذاتية:
* كون الشيء ذاتًا، والذي يعني فردًا يملك تجارب إدراكية، مثل انطباعات، أو مشاعر، أو معتقدات ورغبات.
* كون الشيء ذاتًا، والذي يعني بصورة أوسع الكيان الذي يملك قوة، والذي يتصرف على أساس ويملك قوة على كيان آخر.
* فكرة، أو معلومة، أو وضع، أو جسم مادي يُعتبر حقيقيًا من وجهة نظر ذاتية. تجتمع التعاريف المختلفة للذاتية معًا في الفلسفة. غالبا ما يستخدم هذا المصطلح في تفسير ما يؤثر على آراء الناس فيما يخص الحقيقة أو الواقع؛ هي مجموع الإدراكات، والتجارب، والتوقعات، والفهم الشخصي والثقافي، والمعتقدات الخاصة بشخص معين. تتناقض الذاتية مع الفلسفة الموضوعية، والتي تُوصَفُ على أنها النظرة للحقيقة أو الواقع والتي تخلو من كل انحيازات، أو تأويلات، أو مشاعر، أو تخيلات فردية. (ar)
- La subjectivitat, segons la teoria del coneixement, és la propietat de les percepcions, els arguments i el llenguatge basats en el punt de vista del subjecte, i per tant influïts pels interessos i desitjos particulars d'aquest. La propietat oposada és l'objectivitat, que els basa en un punt de vista suposadament distant i separat, de manera que els conceptes en qüestió siguin tractats com a objectes. Les postures envers la subjectivitat es poden tipificar de diferents maneres. Es diu, per exemple, que "tot és subjectiu", ja que és impossible jutjar o aplicar la percepció fora dels propis sentits, emocions i pensaments. Altrament, s'afirma que la subjectivitat és evitable i s'ha de limitar al màxim, fins i tot en ètica, per a garantir normes universals i consens científic (cristianisme, modernisme, cientifisme, absolutisme, etc.). També es defensa que hi ha àmbits estrictament subjectius (els qualia, els valors) i d'altres que poden tendir a l'objectivitat. Dins aquest corrent hi ha polèmica sobre què és necessàriament subjectiu. (ca)
- Η υποκειμενικότητα σε φιλοσοφικό πλαίσιο αναφέρεται στην έλλειψη της αντικειμενικής πραγματικότητας. Στην υποκειμενικότητα έχουν δοθεί διάφοροι ορισμοί από διαφορετικές πηγές καθώς δεν είναι συχνά το επίκεντρο του φιλοσοφικού λόγου. Ωστόσο, σχετίζεται με ιδέες συνείδησης, επιλογής, προσωπικότητας, φιλοσοφίας, πραγματικότητας και αληθείας. Τρεις κοινοί ορισμοί περιλαμβάνουν: Καταστάσεις που το άτομο διαθέτει συνειδητές εμπειρίες, όπως προοπτικές, συναισθήματα, πεποιθήσεις και επιθυμίες. Mια οντότητα που δύναται να πράξει το οτιδήποτε, πράγμα που σημαίνει ότι δρα ή ασκεί εξουσία σε κάποια άλλη οντότητα (ένα αντικείμενο).Πληροφορίες, ιδέες, καταστάσεις που προβάλλονται από συγκεκριμένη οπτική γωνία. Οι διάφοροι ορισμοί της υποκειμενικότητας χρησιμοποιούνται συχνά μαζί και εναλλακτικά. Ο όρος χρησιμοποιείται συχνότερα ως συνώνυμο της μεροληψίας. (el)
- En kogna teorio kaj tradicia kaj antaŭkritika (antaŭa al Immanuel Kant,) la subjetiveco estas esence, la propreco de la perceptoj, argumentoj kaj lingvaĵoj bazitaj sur la vidpunkto de la subjekto, kaj tiele influitaj de la personaj interesoj kaj deziroj partikularaj de tiu, sen ĉesi pensi en la aferoj percepteblaj el diferencaj vidpunktoj. Ties malo estas la objektiveco, kiu baziĝas sur vidpunkto intersubjektiva, ne antaŭjuĝa, verigebla fare de diversaj subjektoj. Por uzi la subjektivecon kohere necesas racii kritike. (eo)
- Subjektivität (lateinisch für Unterworfenheit) ist in der europäischen Philosophie diejenige Eigenschaft, die ein Subjekt von einem Gegenstand unterscheidet. Wie diese Eigenschaft genauer zu fassen ist, ist in Philosophie und Wissenschaft seit Beginn der Antike umstritten. Der Kern der Subjektivität liegt im einzigartigen Akt der Selbstsetzung. In diesem ist jedes Subjekt ein Punkt absoluter Autonomie, kann also nicht auf ein Moment (Kräftepaar) im Netzwerk aus Ursache und Wirkung reduziert werden. Im abgeleiteten Sinne steht Subjektivität auch für dasjenige Verhältnis eines Subjekts zu seiner Umwelt, das nicht objektiv ist. In diesem Sinne wird Subjektivität in den Naturwissenschaften zumeist als Fehlerquelle angesehen und zu vermeiden versucht. In den Sozialwissenschaften und der Psychologie ist der Erkenntniswert subjektiver und subjektorientierter qualitativer Forschungsmethoden dagegen weitgehend anerkannt. Die Soziologen Peter L. Berger und Thomas Luckmann gehen in ihrem Werk Die gesellschaftliche Konstruktion der Wirklichkeit davon aus, dass die gesellschaftliche Wirklichkeit von den Individuen durch ihre subjektive Wahrnehmung erst konstruiert wird und nicht objektiv (unabhängig) von der Subjektivität existieren kann. Im Bereich der Sozialpädagogik ist Subjektivität ein Konstrukt des Bewältigungskonzeptes zur Wiederherstellung von Handlungsfähigkeit und Erhalt des Selbstwertes. (de)
- Ezagutza tradizional edo aurrekritikoaren teorian (Immanuel Kant baino lehenagokoa), subjektibotasuna, funtsean, subjektuaren ikuspuntuan oinarritutako pertzepzioen, argudioen eta hizkuntzaren propietatea da, eta, beraz, subjektuaren interes eta desio partikularren eragina, ikuspuntu ezberdinetatik ikus daitezkeen gauzetan pentsatzeari utzi gabe. Bere kontrapuntua objektibotasuna da, subjektuen arteko ikuspuntu batean oinarritzen dituena, aurrez epaitu gabea eta subjektu ezberdinek egiazta dezaketena. Subjektibotasuna modu koherentean erabili ahal izateko, beharrezkoa da modu kritikoan arrazoitzea. Elkarrizketa edo idatzi batean, gaia edozein izanda ere, subjektibotasuna agerikoa da, adierazten dena iritzi bat bada, zerbaiti edo norbaiti buruz hitz egiten bada edo idazten duenaren iritzi eta nahietan oinarritua badago. Artea balioestea adibidez, obra jakin bat ikusten edo entzuten duen pertsonaren subjektibotasunari lotuta dago, dela musika, pintura, eskultura edo beste edozein adierazpen artistiko. Filosofiaren arabera, subjektibotasuna esperientziari buruz egiten den interpretazio bati lotuta dago, eta, beraz, bizipena kuestionatzen duen pertsonarentzat bakarrik da eskuragarria. Modu honetara, subjektuak bere iritzi propioak garatzen ditu, bere pertzepzio partikularraren arabera eta bizitakoaren arabera. Beroa ala hotza egiten duen esaterako, zerbait subjektiboa da. 23 gradu pertsona batentzat giro ederra eta beroa izan daiteke eta beste batentzat guztiz kontrakoa. (eu)
- En la teoría del conocimiento tradicional o pre crítica (anterior a Immanuel Kant) la subjetividad es básicamente la propiedad de las percepciones, argumentos y lenguaje basados en el punto de vista del sujeto, y por tanto influidos por los intereses y deseos particulares del mismo, sin dejar de pensar en las cosas que se pueden apreciar desde diferentes puntos de vista. Su contrapunto es la objetividad, que se basa en un punto de vista intersubjetivo, no prejuiciado, verificable por diferentes sujetos. Para poder utilizar la subjetividad de forma coherente es necesario razonar de manera crítica. (es)
- Dans son sens ordinaire, « subjectif » désigne le caractère de ce qui est personnel, en opposition à « objectif » qui tient de la neutralité. La subjectivité est une question philosophique. (fr)
- Subjectivity in a philosophical context has to do with a lack of objective reality. Subjectivity has been given various and ambiguous definitions by differing sources as it is not often the focal point of philosophical discourse. However, it is related to ideas of consciousness, agency, personhood, philosophy of mind, reality, and truth. Three common definitions include that subjectivity is the quality or condition of:
* Something being a subject, narrowly meaning an individual who possesses conscious experiences, such as perspectives, feelings, beliefs, and desires.
* Something being a subject, broadly meaning an entity that has agency, meaning that it acts upon or wields power over some other entity (an object).
* Some information, idea, situation, or physical thing considered true only from the perspective of a subject or subjects. The varying definitions of subjectivity are often used together and interchangeably. The term is most commonly used as an explanation for that which influences, informs, and biases people's judgments about truth or reality; it is the collection of the perceptions, experiences, expectations, and personal or cultural understanding of, and beliefs about, an external phenomenon, that are specific to a subject. Subjectivity is contrasted to the philosophy of objectivity, which is described as a view of truth or reality that is free of any individual's biases, interpretations, feelings, and imaginings. Subjectivity and objectivity are usually seen as two directly opposing views; therefore, an understanding of one usually influences that of the other. (en)
- 主観性（しゅかんせい、英語: Subjectivity）とは哲学の中心概念であり、意識、、、現実、そして真理に関わり、これまで多くの人により様々に定義されてきた。3つの普及した定義は主観性は以下のような特性または条件であるとする。
* 何かが主体（英: Subject）であるとは、狭義では視点と感情と信念と欲望などの意識的な経験をもつ個人であること。
* 何かが主体（英: Subject）であるとは、広義ではをもつ実体のことであり、他の実体（客体）に対して行動したり力を振るうこと。
* 情報やアイデアや状況や物理的なモノは主体（英: Subject）の視点からのみ真であるとする。 これらの様々な主観性の定義は時に哲学において結合する。主観性は人々の真理や現実の判断に対して影響して、情報を与え、バイアスを与える説明としてもっともよく使われる。主観性はある個人の知覚と経験と期待と個人的・文化的理解と信念の集合である。 主観性は客観性の哲学と対比される。客観性は個人のバイアスと解釈と感情と想像から自由な真理や現実の見方として記述される (ja)
- 주체성(主體性)은 자기의 의지에 의해서 무엇인가의 대상에 작용하는 자세를 말한다. 또는, 주체로서 외부에 있는 객체에 자주적으로 작용하여 그것을 변형시키는 전인적(全人的)·실천적인 태도를 말한다. 여기에서 ‘주체’는 의식적·신체적인 자주적 행위자를 뜻한다. (ko)
- Podmiotowość – poczucie bycia kimś, posiadanie tożsamości odróżniającej jednostkę od innych. W jej ramach człowiek wierzy, że własna aktywność w znacznym stopniu zależy od niego samego. Aby stać się podmiotem trzeba dokonać świadomych założeń dotyczących samego siebie i wybrać własną drogę rozwoju. Poczucie podmiotowości rozszerza możliwości edukacyjne człowieka i pozwala na rozkwit jego osobowości. Człowiek funkcjonuje nie tylko w zwykłym zakresie, charakterystycznym dla codziennych działań, ale również może koncentrować się na tym co poza nim (wtedy ważne jest coś), widzieć siebie samego w kontekście, jasnej relacji ja – to lub werbalizować tożsamość, odpowiadając na pytanie kim się jest. Przy dogłębnej introspekcji możliwe jest również wszechstronne doświadczenie samego siebie, bez wątpliwości na temat własnej identyfikacji. Zdarza się to okazjonalnie i trwa krótko. Z kolei w stanach wspomaganych środkami chemicznymi doświadcza się głęboko wspólnoty, a ja jest rozmyte w to. (pl)
- Subjectiviteit houdt in het persoonlijk oordeel of de persoonlijke zienswijze van een individu, betrekking hebbend op of uitgaand van de persoonlijke zienswijze of smaak. Het tegenovergestelde van subjectiviteit is objectiviteit. Zo wordt bijvoorbeeld iets wat men uit eigen ervaring heeft meegemaakt als subjectieve ervaring aangemerkt. Dit zal vooral zo zijn als er anderen zijn die onder dezelfde omstandigheden niet hetzelfde hebben ervaren. Ook wanneer een aantal mensen iets heeft waargenomen of heeft ervaren dat niet door andere mensen kan worden waargenomen (bijvoorbeeld een UFO of het zien van een engel) wordt dit als een subjectieve ervaring beschouwd. Wel dient de woordenboekbetekenis (waar het begrip "subjectief" enigszins een relativerend karakter heeft) goed onderscheiden te worden van de filosofische betekenis (zie subject) omdat men er in de filosofie in het algemeen verwijst naar het kennende ik en zijn bewustzijn. Waarheid en subjectiviteit zijn dus niet per definitie tegenstrijdig aan elkaar. De uitspraak "De pestbacil is een gevaarlijk organisme" kan een voorbeeld zijn van zo'n subjectieve maar ware uitspraak. (nl)
- Subjetividade é entendida como o espaço íntimo do indivíduo, ou seja, como ele "instala" a sua opinião ao que é dito (mundo interno) com o qual ele se relaciona com o mundo social (mundo externo), resultando tanto em marcas singulares na formação do indivíduo quanto na construção de crenças e valores compartilhados na dimensão cultural que vão constituir a experiência histórica e coletiva dos grupos e populações. A psicologia social utiliza frequentemente esse conceito de subjetividade e seus derivados como formação da subjetividade ou subjetivação. Etimologia: do latim subjectivus (subicere: “colocar sob” + jacere: “atirar, jogar, lançar”). A subjetividade na psicologia foi conceituada a partir das inquietações do sujeito, de modo que pensadores foram levados a sintetizar a questão na contraposição entre características internas e externas. A Gestalt, teoria do fim do século XX, considera o comportamento humano como um todo possuidor de unidade, sendo uma das escolas que intensificou o interesse nos estudos do desenvolvimento da personalidade. A subjetividade é o mundo interno de todo e qualquer ser humano. Este mundo interno é composto por emoções, sentimentos e pensamentos. Na teoria do conhecimento, a subjetividade é o conjunto de ideias, significados e emoções que, por serem baseados no ponto de vista do sujeito, são influenciados por seus interesses e desejos particulares. Tem como oposto a objetividade, que se baseia em um ponto de vista intersubjetivo, isto é, que pode ser verificável por diferentes sujeitos. Do ponto de vista da sociologia, a subjetividade se refere ao campo de ação e representação dos sujeitos – sempre condicionados a circunstâncias históricas, políticas e culturais. Através da nossa subjetividade construímos um espaço relacional, ou seja, nos relacionamos com o "outro". Este relacionamento nos insere dentro de esferas de representação social em que cada sujeito ocupa seu papel de agente dentro da sociedade. Estes sujeitos desempenham papeis diferentes de acordo com o ambiente e a situação em que se encontram, o que segundo Goffmam pode ser interpretado como ações de atores sociais. Somente a subjetividade contempla, coordena e conhece estas diversas facetas que compõem o indivíduo. O campo das psicologias confronta-se cada vez mais com as exigências éticas colocadas pela necessidade de reconhecimento da alteridade como elemento constitutivo das subjetividades singulares. As diferenças nos modos de subjetivação e constituição das subjetividades relacionam-se com a dimensão ética na medida em que esta sistematiza e justifica racionalmente um determinado código ou padrão de conduta, um determinado quadro de normas e valores e uma determinada postura a ser ensinada aos e exigidas dos sujeitos. As éticas, portanto, são como dispositivos "ensinantes" de subjetivação: elas efetivamente sujeitam os indivíduos, ensinando, orientando, modelando e exigindo a conversão dos homens em sujeitos morais historicamente determinados. Segundo Nelson Coelho Junior, deve-se levar em conta quatro dimensões nos processos de constituição da subjetividade. São denominadas matrizes da experiência intersubjetiva. A primeira matriz, intersubjetividade transubjetiva, emerge das propostas filosóficas que valorizam as modalidades pré-subjetivas de existência. É a experiência de um solo de acolhimento e sustentação, em que a alteridade surge como constituinte das experiências subjetivas, não por oposição e confronto, mas por seu caráter de inclusão primordial. Na segunda matriz, intersubjetividade traumática, o outro não só precede o eu, como sempre o excede. O fato do outro sempre exceder o eu é por sua vez inevitavelmente traumático. A terceira matriz que é denominada intersubjetividade interpessoal, parte da experiência do reconhecimento entre indivíduos. Trata-se de uma interação concreta entre organismos já diferenciados, funcionando em um plano individual ou interindividual. A quarta matriz, a intersubjetividade intrapsíquica, em que se encontraram fundamentalmente as contribuições psicanalíticas, inclui o estudo das experiências "intersubjetivas" estabelecidas no "interior" das subjetividades. (pt)
- Subjektivitet är ett filosofiskt koncept eller en dramaturgisk teknik som betonar partiskhet eller ett specifikt perspektiv, i motsats till objektivitet. Det som är subjektivt tenderar att ha en personligt färgad och eventuellt osaklig bild av verkligheten, präglad av en viss persons syn på tingen. Inom litteraturen används det subjektiva perspektivet bland annat i jagromanen, där författaren är berättarjag och historien präglas av berättarens förstapersonsperspektiv. Subjektiviteten kan leda till objektivt falska slutsatser och kontrasteras mot objektiviteten. Andra direkt subjektiva beskrivningar av verkligheten alternativt en berättelse används i datorspelsgenren förstapersonskjutare, via filmtekniken subjektiv kamera, den journalistiska genren gonzojournalistik och i den pornografiska filmstilen gonzopornografi. I alla dessa fyra fall presenteras verkligheten så att användaren / konsumenten genom det subjektiva perspektivet lättare ska kunna identifiera sig med historiens berättarjag. Ordet subjektivitet finns i svensk skrift sedan 1818. (sv)
- Субъекти́вность — выражение представлений человека (мыслящего субъекта) об окружающем мире, его точки зрения, чувства, убеждения и желания. В философии термин обычно противопоставляется объективности. (ru)
- Суб'єктивність — це прояв уявлень людини (суб'єкта) про навколишній світ, її точки зору, почуттів, переконань та бажань. У філософії цьому терміну зазвичай протиставляють об'єктивність. На побутовому рівні суб'єктивність — це ставлення до чогось лише згідно з особистими поглядами, інтересами або смаками; відсутність об'єктивності. При цьому відбувається нехтування інтересами інших. В цьому значенні виступає синонімом слова упередженість. (uk)
- 哲學語境中的主觀性（英語：Subjectivity）與缺乏客觀現實有關。由於主觀性通常不是哲學話語的焦點，因此不同的來源給出了各種模糊的定義。 然而，它與意識、能動性、人格、心靈哲學、現實和真理的觀念有關。三個常見的定義包括主觀性是以下各項的品質或條件：
* 某物是一個主體，狹義是指擁有有意識體驗的個人/個體，例如觀點、感覺、信念和慾望。
* 作為主體的事物，廣義上是指具有能動性的實體，這意味著它對其他實體（客體）起作用或對其行使權力。
* 某些資訊、想法、情境（英語：situation）或物質性（英語：physical）事物從一個或多個主體的角度被確認為是真實的。 主觀性的不同定義經常一起使用並互換使用。 該術語最常用於解釋影響、告知和偏向人們對真相或現實的判斷的因素；它是對特定主題的外部現象的看法、經驗、期望、個人或文化性理解和信念的集合。 主觀性與客觀性哲學形成對比，客觀性哲學被描述為一種對真理或現實的看法，不受任何個人的偏見、解釋、感受和想像影響。主觀性和客觀性通常被視為兩種直接對立的觀點；因此，對一個的理解通常會影響對另一個的理解。 主觀性是歐洲哲學中區分主體和客體的屬性。如何更準確地理解這一特性在哲學和科學中一直存在爭議。 主體性/主觀性的核心在於獨特的自我定位行為。在這裡，每一個主體都是一個絕對自主的點，所以它不能被簡化為因果網絡中的一個時刻（一對力）。 在派生/衍生的意義上，主觀性也代表主體與其環境的非客觀關係。從這個意義上說，自然科學中的主觀性大多被視為錯誤的來源，並試圖避免它。另一方面，在社會科學和心理學領域，主觀和更學科導向（德語： subjektorientierter）的定性研究方法的認知價值得到了廣泛認可。 在其著作《現實的社會建構》（英語：The Social Construction of Reality）中，社會學家彼得·柏格 (Peter L. Berger) 和托馬斯·盧克曼 (Thomas Luckmann) 假設社會現實首先是由個人透過他們的主觀感知構建的，不能客觀地（獨立地）存在於主觀性。 在社會教育學（德語：Sozialpädagogik；英語：Social pedagogy）領域，主體性/主觀性是一種應對概念的構建，用於恢復行動能力和保持自我價值。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- En kogna teorio kaj tradicia kaj antaŭkritika (antaŭa al Immanuel Kant,) la subjetiveco estas esence, la propreco de la perceptoj, argumentoj kaj lingvaĵoj bazitaj sur la vidpunkto de la subjekto, kaj tiele influitaj de la personaj interesoj kaj deziroj partikularaj de tiu, sen ĉesi pensi en la aferoj percepteblaj el diferencaj vidpunktoj. Ties malo estas la objektiveco, kiu baziĝas sur vidpunkto intersubjektiva, ne antaŭjuĝa, verigebla fare de diversaj subjektoj. Por uzi la subjektivecon kohere necesas racii kritike. (eo)
- Dans son sens ordinaire, « subjectif » désigne le caractère de ce qui est personnel, en opposition à « objectif » qui tient de la neutralité. La subjectivité est une question philosophique. (fr)
- 主観性（しゅかんせい、英語: Subjectivity）とは哲学の中心概念であり、意識、、、現実、そして真理に関わり、これまで多くの人により様々に定義されてきた。3つの普及した定義は主観性は以下のような特性または条件であるとする。
* 何かが主体（英: Subject）であるとは、狭義では視点と感情と信念と欲望などの意識的な経験をもつ個人であること。
* 何かが主体（英: Subject）であるとは、広義ではをもつ実体のことであり、他の実体（客体）に対して行動したり力を振るうこと。
* 情報やアイデアや状況や物理的なモノは主体（英: Subject）の視点からのみ真であるとする。 これらの様々な主観性の定義は時に哲学において結合する。主観性は人々の真理や現実の判断に対して影響して、情報を与え、バイアスを与える説明としてもっともよく使われる。主観性はある個人の知覚と経験と期待と個人的・文化的理解と信念の集合である。 主観性は客観性の哲学と対比される。客観性は個人のバイアスと解釈と感情と想像から自由な真理や現実の見方として記述される (ja)
- 주체성(主體性)은 자기의 의지에 의해서 무엇인가의 대상에 작용하는 자세를 말한다. 또는, 주체로서 외부에 있는 객체에 자주적으로 작용하여 그것을 변형시키는 전인적(全人的)·실천적인 태도를 말한다. 여기에서 ‘주체’는 의식적·신체적인 자주적 행위자를 뜻한다. (ko)
- Субъекти́вность — выражение представлений человека (мыслящего субъекта) об окружающем мире, его точки зрения, чувства, убеждения и желания. В философии термин обычно противопоставляется объективности. (ru)
- Суб'єктивність — це прояв уявлень людини (суб'єкта) про навколишній світ, її точки зору, почуттів, переконань та бажань. У філософії цьому терміну зазвичай протиставляють об'єктивність. На побутовому рівні суб'єктивність — це ставлення до чогось лише згідно з особистими поглядами, інтересами або смаками; відсутність об'єктивності. При цьому відбувається нехтування інтересами інших. В цьому значенні виступає синонімом слова упередженість. (uk)
- الذاتية ((بالإنجليزية: Subjectivity)، أي عكس موضوعية (بالإنجليزية: Objectivity).) هي فكرة فلسفية مركزية، مرتبطة بالوعي، والشخصية، والحقيقة والواقع، وتم تعريفها سابقًا من قِبَل المصادر. هنالك ثلاثة تعاريف للذاتية:
* كون الشيء ذاتًا، والذي يعني فردًا يملك تجارب إدراكية، مثل انطباعات، أو مشاعر، أو معتقدات ورغبات.
* كون الشيء ذاتًا، والذي يعني بصورة أوسع الكيان الذي يملك قوة، والذي يتصرف على أساس ويملك قوة على كيان آخر.
* فكرة، أو معلومة، أو وضع، أو جسم مادي يُعتبر حقيقيًا من وجهة نظر ذاتية. (ar)
- La subjectivitat, segons la teoria del coneixement, és la propietat de les percepcions, els arguments i el llenguatge basats en el punt de vista del subjecte, i per tant influïts pels interessos i desitjos particulars d'aquest. La propietat oposada és l'objectivitat, que els basa en un punt de vista suposadament distant i separat, de manera que els conceptes en qüestió siguin tractats com a objectes. (ca)
- Subjektivität (lateinisch für Unterworfenheit) ist in der europäischen Philosophie diejenige Eigenschaft, die ein Subjekt von einem Gegenstand unterscheidet. Wie diese Eigenschaft genauer zu fassen ist, ist in Philosophie und Wissenschaft seit Beginn der Antike umstritten. Der Kern der Subjektivität liegt im einzigartigen Akt der Selbstsetzung. In diesem ist jedes Subjekt ein Punkt absoluter Autonomie, kann also nicht auf ein Moment (Kräftepaar) im Netzwerk aus Ursache und Wirkung reduziert werden. (de)
- Η υποκειμενικότητα σε φιλοσοφικό πλαίσιο αναφέρεται στην έλλειψη της αντικειμενικής πραγματικότητας. Στην υποκειμενικότητα έχουν δοθεί διάφοροι ορισμοί από διαφορετικές πηγές καθώς δεν είναι συχνά το επίκεντρο του φιλοσοφικού λόγου. Ωστόσο, σχετίζεται με ιδέες συνείδησης, επιλογής, προσωπικότητας, φιλοσοφίας, πραγματικότητας και αληθείας. Τρεις κοινοί ορισμοί περιλαμβάνουν: Οι διάφοροι ορισμοί της υποκειμενικότητας χρησιμοποιούνται συχνά μαζί και εναλλακτικά. Ο όρος χρησιμοποιείται συχνότερα ως συνώνυμο της μεροληψίας. (el)
- Ezagutza tradizional edo aurrekritikoaren teorian (Immanuel Kant baino lehenagokoa), subjektibotasuna, funtsean, subjektuaren ikuspuntuan oinarritutako pertzepzioen, argudioen eta hizkuntzaren propietatea da, eta, beraz, subjektuaren interes eta desio partikularren eragina, ikuspuntu ezberdinetatik ikus daitezkeen gauzetan pentsatzeari utzi gabe. (eu)
- En la teoría del conocimiento tradicional o pre crítica (anterior a Immanuel Kant) la subjetividad es básicamente la propiedad de las percepciones, argumentos y lenguaje basados en el punto de vista del sujeto, y por tanto influidos por los intereses y deseos particulares del mismo, sin dejar de pensar en las cosas que se pueden apreciar desde diferentes puntos de vista. (es)
- Subjectivity in a philosophical context has to do with a lack of objective reality. Subjectivity has been given various and ambiguous definitions by differing sources as it is not often the focal point of philosophical discourse. However, it is related to ideas of consciousness, agency, personhood, philosophy of mind, reality, and truth. Three common definitions include that subjectivity is the quality or condition of: (en)
- Subjectiviteit houdt in het persoonlijk oordeel of de persoonlijke zienswijze van een individu, betrekking hebbend op of uitgaand van de persoonlijke zienswijze of smaak. Het tegenovergestelde van subjectiviteit is objectiviteit. Zo wordt bijvoorbeeld iets wat men uit eigen ervaring heeft meegemaakt als subjectieve ervaring aangemerkt. Dit zal vooral zo zijn als er anderen zijn die onder dezelfde omstandigheden niet hetzelfde hebben ervaren. (nl)
- Podmiotowość – poczucie bycia kimś, posiadanie tożsamości odróżniającej jednostkę od innych. W jej ramach człowiek wierzy, że własna aktywność w znacznym stopniu zależy od niego samego. Aby stać się podmiotem trzeba dokonać świadomych założeń dotyczących samego siebie i wybrać własną drogę rozwoju. Poczucie podmiotowości rozszerza możliwości edukacyjne człowieka i pozwala na rozkwit jego osobowości. (pl)
- Subjetividade é entendida como o espaço íntimo do indivíduo, ou seja, como ele "instala" a sua opinião ao que é dito (mundo interno) com o qual ele se relaciona com o mundo social (mundo externo), resultando tanto em marcas singulares na formação do indivíduo quanto na construção de crenças e valores compartilhados na dimensão cultural que vão constituir a experiência histórica e coletiva dos grupos e populações. A psicologia social utiliza frequentemente esse conceito de subjetividade e seus derivados como formação da subjetividade ou subjetivação. Etimologia: do latim subjectivus (subicere: “colocar sob” + jacere: “atirar, jogar, lançar”). (pt)
- Subjektivitet är ett filosofiskt koncept eller en dramaturgisk teknik som betonar partiskhet eller ett specifikt perspektiv, i motsats till objektivitet. Det som är subjektivt tenderar att ha en personligt färgad och eventuellt osaklig bild av verkligheten, präglad av en viss persons syn på tingen. Ordet subjektivitet finns i svensk skrift sedan 1818. (sv)
- 哲學語境中的主觀性（英語：Subjectivity）與缺乏客觀現實有關。由於主觀性通常不是哲學話語的焦點，因此不同的來源給出了各種模糊的定義。 然而，它與意識、能動性、人格、心靈哲學、現實和真理的觀念有關。三個常見的定義包括主觀性是以下各項的品質或條件：
* 某物是一個主體，狹義是指擁有有意識體驗的個人/個體，例如觀點、感覺、信念和慾望。
* 作為主體的事物，廣義上是指具有能動性的實體，這意味著它對其他實體（客體）起作用或對其行使權力。
* 某些資訊、想法、情境（英語：situation）或物質性（英語：physical）事物從一個或多個主體的角度被確認為是真實的。 主觀性的不同定義經常一起使用並互換使用。 該術語最常用於解釋影響、告知和偏向人們對真相或現實的判斷的因素；它是對特定主題的外部現象的看法、經驗、期望、個人或文化性理解和信念的集合。 主觀性與客觀性哲學形成對比，客觀性哲學被描述為一種對真理或現實的看法，不受任何個人的偏見、解釋、感受和想像影響。主觀性和客觀性通常被視為兩種直接對立的觀點；因此，對一個的理解通常會影響對另一個的理解。 主觀性是歐洲哲學中區分主體和客體的屬性。如何更準確地理解這一特性在哲學和科學中一直存在爭議。 主體性/主觀性的核心在於獨特的自我定位行為。在這裡，每一個主體都是一個絕對自主的點，所以它不能被簡化為因果網絡中的一個時刻（一對力）。 (zh)
|
