| dbo:abstract
|
- Popis slabikotvorné souhlásky Slabikotvorná souhláska je souhláska, která je schopná plnit funkci jádra slabiky místo samohlásky. Slabikotvorné souhlásky se vyskytují jen v některých jazycích, přičemž tatáž souhláska může v jednom jazyku vystupovat současně jako slabikotvorná i jako běžná souhláska. Slabikotvornou funkci mohou plnit sonory (např. r, l), nosovky (m, ɲ, ŋ, n) a sykavky. V češtině jsou známé zejména slabikotvorné r (krk) a l (vlk), příležitostně ale tuto funkci plní i další souhlásky (pst, sedm). Slabikotvorné souhlásky se chovají jako samohlásky, takže mohou rozlišovat délku (např. dlouhé ŕ, ĺ ve slovenštině – mŕtvy, dĺžka). Slabikotvorné r v sanskrtu je přímo řazené mezi samohlásky a píše se jiným písmenem (ऋ) než r s funkcí souhlásky (र). Souhlásky r a l někde mají stejný foném.[1] (cs)
- Ein Sonant (lateinisch sonare ‚klingen‘) ist ein stimmhafter Sprachlaut, der einen Silbenkern bildet. Es ist eine funktionelle Bezeichnung, das heißt keine Eigenschaft des Lautes an sich, sondern abhängig von der jeweiligen Rolle. Ein Laut kann in einem Wort ein Sonant und in einem anderen ein Konsonant sein. Beispiel: [i] ist im Deutschen im Wort „Idiot“ ([iˈdi̯oːt]) beim ersten Mal Sonant, beim zweiten Mal nicht. [r], normalerweise als Konsonant betrachtet, ist in „Brrr!“ ein Sonant. Laute, die einen Silbenkern bilden können, werden als silbisch bezeichnet. Laute der folgenden Sprachlautklassen können Sonanten sein:
* Vokale
* Liquide
* Nasale
* Gleitlaute Nicht zu verwechseln ist der Begriff des Sonanten mit dem des Sonoranten, der sich auf eine bestimmte Artikulationsart bezieht. (de)
- Una consonante silábica es una consonante que puede aparecer como núcleo silábico, y a menudo es el único sonido de la sílaba. El AFI indica estas consonantes mediante un diacrítico consistente en una vírgula vertical bajo la consonante. Excepcionalmente este diacrítico se escribe sobre la consonante si el símbolo de la consonante segmental tiene una modificación descendente como por ejemplo en [ŋ̍]. (es)
- Une consonne syllabique est un type de consonne formant le noyau d'une syllabe ou d'une more ou une syllabe sans voyelle. Dans cette dernière acception, elle est souvent translitérée en alphabet phonétique international (API) par la même consonne suivie ou précédée du son e "muet" [ə]. Un signe diacritique existe cependant en API pour rendre compte de l'absence de voyelle (petite ligne verticale souscrite ou parfois suscrite). Ce type de syllabe n'existe pratiquement pas en français. On en trouve par contre dans d'autres langues européennes (anglais, allemand, tchèque, etc.). Exemples: la dernière syllabe des mots anglais whistle [ʍɪsl̩], even [ˈiːvn̩], awful [ˈɔːfɫ̩] et rhythm [ˈɹɪðm̩] ou la première syllabe du mot tchèque slza [sl̩.za]. (fr)
- A syllabic consonant or vocalic consonant is a consonant that forms a syllable on its own, like the m, n and l in some pronunciations of the English words rhythm, button and bottle. To represent it, the understroke diacritic in the International Phonetic Alphabet (IPA) is used, ⟨U+0329 ◌̩ COMBINING VERTICAL LINE BELOW⟩. It may be instead represented by an overstroke, ⟨U+030D ◌̍ COMBINING VERTICAL LINE ABOVE⟩ if the symbol that it modifies has a descender, such as in [ŋ̍]. Syllabic consonants in most languages are sonorants, such as nasals and liquids. Very few have syllabic obstruents, such as stops and fricatives in normal words, but English has syllabic fricatives in paralinguistic words like shh! and zzz. (en)
- 성절 자음(成節子音)은 스스로 음절의 핵을 이루는 자음이다. 영어 단어 ‘rhythm’, ‘button’, ‘bottle’의 자음 m, n, l이나 광둥어 단어 ‘五’(월병: ng5)의 자음 ng 등이 성절 자음의 예이다. 국제 음성 기호에서 성절 자음은 자음 글자 밑에 작은 세로줄 ⟨U+0329 ̩ combining vertical line below⟩을 구별 부호로 붙여서 나타낸다. 자음 글자가 아래로 길다면 글자 위에 세로줄 ⟨U+030D ̍ combining vertical line above⟩을 붙여서 나타내기도 한다. 예를 들면 [m̩], [ŋ̍]과 같다. 대부분의 언어에서 성절 자음은 비음이나 유음 따위의 공명음이다. 일반적인 단어에 파열음이나 마찰음 따위의 장애음이 성절 자음으로 나타나는 경우는 드물다. (ko)
- Sonant, inaczej spółgłoska sylabiczna – spółgłoska zgłoskotwórcza, tworząca sylabę. Sonantami są zwykle spółgłoski nosowe i płynne. Współcześnie nie występują w języku polskim, ale są dosyć częste w innych językach.
* W języku angielskim istnieją sonanty /l/ (jungle /dʒʌŋgl̩/) i n (sudden /sʌdn̩/), a wyjątkowo spotyka się m (rhythm /ɹɪðm̩/).
* W języku czeskim istnieją sonanty /l/ (jablko /jabl̩ko/, vlna /vl̩na/) i /r/ (krk /kr̩k/, Brno /br̩no/), a wyjątkowo spotyka się /m/ (osm /osm̩/).
* W języku japońskim istnieje sonant n, wymawiany przed spółgłoskami wargowymi (tj. b, m, p) jak m (kamban 'szyld', san 'trzy').
* W języku słowackim istnieją sonanty krótkie l (vlhký 'wilgotny'), r (štvrtok 'czwartek') i długie ĺ, (dĺžeň 'akcent ostry'), ŕ (sŕn 'saren' D lm)
* W języku serbsko-chorwackim istnieje sonant r (prst), a w wyrazach obcych również l (bicikl), a także n, m, lj, nj, j, v.
* W języku prasłowiańskim istniały prawdopodobnie sonanty twarde l, r i miękkie l´, r´.
* W języku praindoeuropejskim istniały prawdopodobnie sonanty l, r, m, n. W szerszym ujęciu sonantami (sonorantami, rezonantami) są nazywane głoski wymawiane bez turbulentnego przepływu powietrza przez narządy głosowe – spółgłoski sonorne ([n], [ɲ], [ŋ], [r], [ɾ], [l], [ɫ]), półsamogłoski ([j], [w]) i samogłoski. Przeciwstawiane są im obstruenty. (pl)
- Слоговые согласные или вокальные согласные — согласные, которые либо образуют слог сами по себе, как m, n, l в английских словах rhythm, button и bottle, либо находятся в центре слога, как r в американском произношении слова work. Диакритический знак для обозначения слоговости согласных в Международном фонетическом алфавите — вертикальная линия снизу (◌̩; U+0329). Если символ имеет нижний выносной элемент или диакритический знак снизу, используется вертикальная линия сверху (◌̍; U+030D), например [].
* В большинстве языков, где есть слоговые согласные, они являются носовыми или плавными. В очень немногих языках есть слоговые шумные согласные, такие как взрывные и фрикативные, в нормальных словах, хотя в английском языке есть слоговые фрикативные согласные в паралингвистических словах вроде shh! и zzz. (ru)
- 音節輔音（又譯作成音節輔音，英語：syllabic consonant），或稱元音化輔音（英語：vocalic consonant），指能夠獨立構成一個音節的輔音，如英語rhythm、button和bottle中的m、n和l，或是音節中的音節核，如英語work中r的發音。在國際音標中，可以使音標加上下劃線〈U+0329 ̩ COMBINING VERTICAL LINE BELOW〉或上劃線〈U+030D ̍ COMBINING VERTICAL LINE ABOVE〉來表示，如[ɹ̩]、[ŋ̍]。 在大多數有音節輔音的語言也都擁有成音節的響音（包括鼻音、邊音等），然而很少語言在普通的字彙中使用成音節的阻礙音（如塞音、塞擦音等），除了用作狀聲詞的shh! 或zzz等字。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Una consonante silábica es una consonante que puede aparecer como núcleo silábico, y a menudo es el único sonido de la sílaba. El AFI indica estas consonantes mediante un diacrítico consistente en una vírgula vertical bajo la consonante. Excepcionalmente este diacrítico se escribe sobre la consonante si el símbolo de la consonante segmental tiene una modificación descendente como por ejemplo en [ŋ̍]. (es)
- 성절 자음(成節子音)은 스스로 음절의 핵을 이루는 자음이다. 영어 단어 ‘rhythm’, ‘button’, ‘bottle’의 자음 m, n, l이나 광둥어 단어 ‘五’(월병: ng5)의 자음 ng 등이 성절 자음의 예이다. 국제 음성 기호에서 성절 자음은 자음 글자 밑에 작은 세로줄 ⟨U+0329 ̩ combining vertical line below⟩을 구별 부호로 붙여서 나타낸다. 자음 글자가 아래로 길다면 글자 위에 세로줄 ⟨U+030D ̍ combining vertical line above⟩을 붙여서 나타내기도 한다. 예를 들면 [m̩], [ŋ̍]과 같다. 대부분의 언어에서 성절 자음은 비음이나 유음 따위의 공명음이다. 일반적인 단어에 파열음이나 마찰음 따위의 장애음이 성절 자음으로 나타나는 경우는 드물다. (ko)
- 音節輔音（又譯作成音節輔音，英語：syllabic consonant），或稱元音化輔音（英語：vocalic consonant），指能夠獨立構成一個音節的輔音，如英語rhythm、button和bottle中的m、n和l，或是音節中的音節核，如英語work中r的發音。在國際音標中，可以使音標加上下劃線〈U+0329 ̩ COMBINING VERTICAL LINE BELOW〉或上劃線〈U+030D ̍ COMBINING VERTICAL LINE ABOVE〉來表示，如[ɹ̩]、[ŋ̍]。 在大多數有音節輔音的語言也都擁有成音節的響音（包括鼻音、邊音等），然而很少語言在普通的字彙中使用成音節的阻礙音（如塞音、塞擦音等），除了用作狀聲詞的shh! 或zzz等字。 (zh)
- Popis slabikotvorné souhlásky Slabikotvorná souhláska je souhláska, která je schopná plnit funkci jádra slabiky místo samohlásky. Slabikotvorné souhlásky se vyskytují jen v některých jazycích, přičemž tatáž souhláska může v jednom jazyku vystupovat současně jako slabikotvorná i jako běžná souhláska. Slabikotvornou funkci mohou plnit sonory (např. r, l), nosovky (m, ɲ, ŋ, n) a sykavky. V češtině jsou známé zejména slabikotvorné r (krk) a l (vlk), příležitostně ale tuto funkci plní i další souhlásky (pst, sedm). Souhlásky r a l někde mají stejný foném.[1] (cs)
- Ein Sonant (lateinisch sonare ‚klingen‘) ist ein stimmhafter Sprachlaut, der einen Silbenkern bildet. Es ist eine funktionelle Bezeichnung, das heißt keine Eigenschaft des Lautes an sich, sondern abhängig von der jeweiligen Rolle. Ein Laut kann in einem Wort ein Sonant und in einem anderen ein Konsonant sein. Beispiel: [i] ist im Deutschen im Wort „Idiot“ ([iˈdi̯oːt]) beim ersten Mal Sonant, beim zweiten Mal nicht. [r], normalerweise als Konsonant betrachtet, ist in „Brrr!“ ein Sonant. Laute, die einen Silbenkern bilden können, werden als silbisch bezeichnet. (de)
- Une consonne syllabique est un type de consonne formant le noyau d'une syllabe ou d'une more ou une syllabe sans voyelle. Dans cette dernière acception, elle est souvent translitérée en alphabet phonétique international (API) par la même consonne suivie ou précédée du son e "muet" [ə]. Un signe diacritique existe cependant en API pour rendre compte de l'absence de voyelle (petite ligne verticale souscrite ou parfois suscrite). Ce type de syllabe n'existe pratiquement pas en français. On en trouve par contre dans d'autres langues européennes (anglais, allemand, tchèque, etc.). (fr)
- A syllabic consonant or vocalic consonant is a consonant that forms a syllable on its own, like the m, n and l in some pronunciations of the English words rhythm, button and bottle. To represent it, the understroke diacritic in the International Phonetic Alphabet (IPA) is used, ⟨U+0329 ◌̩ COMBINING VERTICAL LINE BELOW⟩. It may be instead represented by an overstroke, ⟨U+030D ◌̍ COMBINING VERTICAL LINE ABOVE⟩ if the symbol that it modifies has a descender, such as in [ŋ̍]. (en)
- Sonant, inaczej spółgłoska sylabiczna – spółgłoska zgłoskotwórcza, tworząca sylabę. Sonantami są zwykle spółgłoski nosowe i płynne. Współcześnie nie występują w języku polskim, ale są dosyć częste w innych językach. W szerszym ujęciu sonantami (sonorantami, rezonantami) są nazywane głoski wymawiane bez turbulentnego przepływu powietrza przez narządy głosowe – spółgłoski sonorne ([n], [ɲ], [ŋ], [r], [ɾ], [l], [ɫ]), półsamogłoski ([j], [w]) i samogłoski. Przeciwstawiane są im obstruenty. (pl)
- Слоговые согласные или вокальные согласные — согласные, которые либо образуют слог сами по себе, как m, n, l в английских словах rhythm, button и bottle, либо находятся в центре слога, как r в американском произношении слова work. Диакритический знак для обозначения слоговости согласных в Международном фонетическом алфавите — вертикальная линия снизу (◌̩; U+0329). Если символ имеет нижний выносной элемент или диакритический знак снизу, используется вертикальная линия сверху (◌̍; U+030D), например []. (ru)
|
