| dbo:abstract
|
- El terme bombarder V (en anglès V bomber ) va ser utilitzat per als avions de la Royal Air Force de les dècades de 1950 i 1960 que formaven part de la força nuclear d'atac estratègic del Regne Unit. Els bombarders, els noms dels quals començaven amb la lletra «V», van ser el (1951), el (1952) i el (1952). La força de bombarders V va assolir el seu màxim al juny de 1964, amb 50 Valiant, 39 Victor i 70 Vulcan en servei. (ca)
- Als V-Bomber wurden die drei strahlgetriebenen strategischen Bombertypen der britischen Royal Air Force bezeichnet. Sie wurden in den späten 1940er Jahren entwickelt, in den 1950er Jahren in Dienst gestellt und trugen allesamt ein V als ersten Buchstaben der Typbezeichnung; Zitat (Rowland White): „Along with the Vulcan and a third bomber, the Vickers Valiant, the Victor had made up the RAF's V-bomber force.“ Alle drei Flugzeug-Typen waren für den Einsatz von Kernwaffen konzipiert, konnten aber auch konventionelle Abwurf- und später (abgesehen von Valiant) auch Lenkwaffen tragen. (de)
- El término bombardero V (en inglés V bomber) fue utilizado para los aviones de la Royal Air Force de los años 1950 y 1960 que formaban parte de la fuerza nuclear de ataque estratégico del Reino Unido. Los bombarderos, cuyos nombres comenzaba con la letra «V», fueron el Vickers Valiant (1951), el Handley Page Victor (1952) y el Avro Vulcan (1952). La fuerza de bombarderos V alcanzó su máximo en junio de 1964, con 50 Valiant, 39 Victor y 70 Vulcan en servicio. (es)
- Pesawat pengebom V (bahasa Inggris: V bombers) adalah pesawat pengebom Angkatan Udara Britania Raya (RAF) pada tahun 1950an dan 1960an yang bersama-sama membentuk kekuatan penyerang nuklir strategis negara tersebut. Bersama-sama, pesawat-pesawat ini memiliki nama resmi V force atau Bomber Command Main Force. Terdapat tiga model pesawat pengebom strategis dengan kemampuan membawa senjata nuklir yang menjadi bagian kekuatan ini, yaitu Vickers Valiant (mulai beroperasi 1955), Avro Vulcan (1956) dan Handley Page Victor (1958). Kekuatan pengebom ini mencapai puncak pada Juni 1964, dengan kekuatan 50 pesawat Valiant, 70 pesawat Vulcan dan 39 pesawat Victor. Ketika menjadi jelas bahwa rudal darat-ke-udara Uni Soviet seperti S-75 Dvina dapat menjatuhkan pesawat yang terbang tinggi, pasukan pengebom V mengubah metode serangan menjadi serangan ketinggian rendah. Selain itu, diperkenalkan, dimulai dengan rudal Blue Steel. Saat itu Britania juga berenca untuk menggunakan ke Skybolt yang memiliki jangkauan lebih jauh. Ketika AS membatalkan Skybolt, kemampuan bertahan pasukan pengebom V menjadi sangat dipertanyakan. Hal ini menyebabkan Angkatan Laut Britania Raya mengambil alih peran deterensi nuklir sejak tahun 1968, menggunakan rudal balistik antarbenua UGM-27 Polaris yang diluncurkan dari kapal selam nuklir. diteruskan ke pesawat yang lebih kecil seperti SEPECAT Jaguar dan Panavia Tornado. Pengebom V juga mampu menjatuhkan senjata konvensional, didukung oleh sistem komputer analog yang kompleks yang dikenal sebagai yang memungkinkan pengeboman yang akurat bahkan dalam jarak yang sangat jauh. Valiant digunakan selama Krisis Suez sebagai pengebom konvensional. Beberapa Victor dikerahkan ke Kepulauan Melayu sebagai sebuah deterensi selama konfrontasi Indonesia-Malaysia tetapi tidak digunakan dalam misi saat itu. Vulcan terkenal karena konvensionalnya selama Perang Falkland 1982. Untuk mendukung misi tersebut, versi dari ketiga desain dikembangkan. Versi pengintaian diproduksi, dan modifikasi lainnya juga dilakukan selama masa layanan mereka. Valiant dikeluarkan dari layanan pada tahun 1964 setelah mengalami masalah kelelahan logam pada sayapnya, dan varian terbang rendah yang direncanakan tidak berkembang melampaui tahap purwarupa. Penggunaan semua pengebom V sebagai platform senjata, nuklir atau konvensional, berakhir pada 1982. (in)
- Le terme V bomber est utilisé par la Royal Air Force (RAF) pendant les années 1950 et 1960. Il fait référence aux trois types de bombardiers qui participent au Royal Air Force Bomber Command, la force de frappe stratégique du Royaume-Uni. Officiellement désignés V-force ou Bomber Command Main Force, ses bombardiers — dont les noms commencent par la lettre « V » — sont le Vickers Valiant (premier vol en 1951, entrée en service en 1954, retiré en 1965), l'Avro Vulcan (premier vol en 1952, en service en 1956, retiré en 1984) et le Handley Page Victor (premier vol en 1952, en service en 1957, retiré en 1993). La V-force atteint son apogée en juin 1964. Elle est alors composée de 50 Valiant, de 70 Vulcan et de 39 Victor. Avec la mise en service des SNLE de la Royal Navy, son rôle décroit dès la fin des années 1960 et le Bomber Command est absorbé en 1968 par le (en). (fr)
- The "V bombers" were the Royal Air Force (RAF) aircraft during the 1950s and 1960s that comprised the United Kingdom's strategic nuclear strike force known officially as the V force or Bomber Command Main Force. The three models of strategic bomber, known collectively as the V class, were the Vickers Valiant, which first flew in 1951 and entered service in 1955; the Avro Vulcan, which first flew in 1952 and entered service in 1956; and the Handley Page Victor, which first flew in 1952 and entered service in 1957. The V Bomber force reached its peak in June 1964 with 50 Valiants, 70 Vulcans and 39 Victors in service. When it became clear that the Soviet Union's surface-to-air missiles like the S-75 Dvina could bring down high-flying aircraft, the V bomber force changed to low-level attack methods. Additionally the Blue Steel missile profile was changed to one of low level penetration and release. This reduced its range significantly. It was then planned to move to the much longer-ranged Skybolt air-launched ballistic missile. When the US cancelled Skybolt, the survivability of the V force was highly questionable. This led to the Royal Navy taking over the nuclear deterrent role from 1968, using UGM-27 Polaris submarine launched ballistic missiles launched from nuclear submarines. The tactical role passed to smaller aircraft like the SEPECAT Jaguar and Panavia Tornado. The V bombers were also capable of dropping conventional weapons, supported by a complex analogue computer system known as the Navigation and Bombing System that allowed accurate bombing even over very long ranges. The Valiants were used during the Suez Crisis as conventional bombers. Victors and Vulcans were deployed to the Malay Archipelago as a deterrent during the Indonesia–Malaysia confrontation but were not used in missions. The Vulcan is well-remembered for its conventional Black Buck bombing raids during the 1982 Falklands War. To support such missions, tanker aircraft versions of all three designs were developed. Reconnaissance versions were produced, and other modifications were also made during their lifetime. The Valiants were removed from service in 1964 after problems with metal fatigue of their wings became apparent; a planned low-level variant did not progress beyond the prototype. Usage of all V bombers as weapons platforms, nuclear or conventional, ended in 1982. (en)
- Il termine V-Bombers fu utilizzato dalla Royal Air Force per indicare i tipi di aerei da bombardamento che, nel corso degli anni 1950 e 1960, equipaggiavano la forza di bombardamento nucleare strategico del Regno Unito nota ufficialmente come V-force o Bomber Command Main Force. I modelli di bombardiere, i cui nomi iniziavano tutti con la lettera V e che collettivamente erano noti come "V-class", erano il Vickers Valiant (primo volo nel 1951, in servizio dal 1955), lo Avro 698 Vulcan (primo volo nel 1952, in servizio dal 1956) e lo Handley Page HP.80 Victor (primo volo nel 1952, in servizio dal 1958). La V-force raggiunse il suo picco nel giugno del 1964, quando erano contemporaneamente in servizio 50 Valiant, 70 Vulcan e 39 Victor. I V-Bombers dovevano essere equipaggiati con il missile balistico aviolanciato AGM-48 Skybolt di produzione statunitense, in sviluppo dalla fine degli anni 1950, ma il programma fu cancellato nel dicembre del 1962 e il Regno Unito decise di trasferire la sua capacità di strategica dalla RAF alla Royal Navy e alla sua flotta di sottomarini lanciamissili balistici equipaggiati con lo UGM-27 Polaris, mentre per gli attacchi nucleari tattici si puntò su più agili cacciabombardieri SEPECAT Jaguar e Panavia Tornado armati con bombe nucleari tattiche. I V-Bombers furono quindi riconvertiti a un più convenzionale ruolo di bombardamento strategico a lungo raggio, compito che svolsero nel corso della crisi di Suez, del confronto tra Indonesia e Malesia e della guerra delle Falkland; l'impiego operativo dei V-Bomber ebbe termine nel 1982. (it)
- V 폭격기는 영국 공군의 핵폭격기를 말한다. 3개 모델이 있었다. 빅커스 발리언트, 아브로 불칸, 핸들리 페이지 빅터를 V 폭격기라고 부른다. (ko)
- V-Force of V-Bomber Force was een benaming voor de strategische nucleaire bommenwerpers van de Britse luchtmacht (Royal Air Force) in de jaren 50 en jaren 60. De Vickers Valiant, Handley Page Victor en de Avro Vulcan vormden de V-Force en de drie types bommenwerpers stonden bekend als V-Bombers. Zij waren verantwoordelijk voor de Britse strategische nucleaire vergelding gedurende de eerste jaren van de Koude Oorlog. De V-Force werd gevormd in de jaren na de Tweede Wereldoorlog. De Royal Air Force had vervangers nodig voor de verouderde bommenwerpers met zuigermotoren en zocht die in straalaangedreven bommenwerpers. Deze moesten een snelheid van minstens 500 knopen (knots; kts) kunnen ontwikkelen op 50.000 voet (feet; ft)hoogte en minimaal 3000 mijl actieradius hebben. Ook moesten ze atoombommen kunnen vervoeren. De eerste afgeleverde toestellen waren zilverkleurig maar al snel werd dit vervangen door witte antiflashverf. Dit moest de bemanning beschermen tegen de hitte en de stralingseffecten bij eventuele atoomexplosies. Onder het Quick Reaction Alertsysteem (QRA-systeem), konden vliegtuigen van de V-Force binnen enkele minuten worden gescrambled (in de lucht gestuurd) om een gepast antwoord te geven op een mogelijke aanval vanuit de Sovjet-Unie. De V-Bombers waren bewapend met de eerste Britse atoombom, Blue Danube, al snel opgevolgd door een sterkere kleinere versie, de Yellow Sun. Vanaf 1961 werden ze ook bewapend met de Blue Steel, een raket met atoomkop die circa honderd mijl vanaf het doel kon worden afgevuurd. De toestellen konden ook een gewone bommenlast van 10.000 kg meenemen. Toen de nucleaire vergeldingsrol aan de Royal Navy werd overgedragen, werden sommige squadrons uitgerust met de tactische WE.177B-atoombom; deze had een veel kleinere springlading. Toen de toestellen op lage hoogte moesten gaan vliegen onder vijandelijke radar, werd de witte antiflashverf vervangen door een grijs-groen camouflagepatroon. (nl)
- 3Vボマー（またはV爆撃機、英語: V bomber/3V bomber）は1950年代から1960年代にかけてイギリス空軍の戦略核爆撃機部隊で使用された3種の爆撃機、ヴィッカース社製ヴァリアント（Valiant）・A・V・ロー社製ヴァルカン（Vulcan）・ハンドレイ・ページ社製ヴィクター（Victor）のことである。すべて名前が「V」で始まることからこの名がある。 「3Vボマー」のように、いくつかの航空機のグループがその制式名や技術的な特徴、その時代の雰囲気などから、親しまれるあだ名を付けられることがある。例としてはアメリカ戦闘機の「センチュリーシリーズ」や「ティーンシリーズ」などが上げられる。 (ja)
- V-bombare var samlingsnamnet på de brittiska kärnvapenkapabla bombflygplanen Valiant, Vulcan och Victor. Namnet kommer av att alla tre flygplansmodellerna hade namn som började på bokstaven V. Det officiella namnet var Bomber Command Main Force. Alla tre flygplanen var resultatet av samma specifikation; Ett bombflygplan som kunde flyga 4 000 km i 900 km/h med en atombomb som vägde 4 500 kg. Vickers Valiant var egentligen för långsamt för att klara kraven, men eftersom den var en enklare och mer konventionell design än de andra och dessutom kunde levereras snabbare så beställde Royal Air Force femtio stycken för att i alla fall ha något modernt bombflygplan ifall de andra skulle drabbas av problem. Den var i tjänst från 1955 till 1964. Ett år efter Valiant togs Avro Vulcan i tjänst. Vulcan var det första bombflygplanet med deltavinge och kunde flyga både högre och fortare än Valiant. Vulcan blev den huvudsakliga V-bombaren med totalt 70 stycken levererade. Den kunde även anfalla på låg höjd för att undgå luftvärnsrobotar som S-75 Dvina, något som Valiant inte klarade lika bra. Den sista V-bombaren var Handley Page Victor som togs i tjänst två år efter Vulcan. Victor var den största och tyngsta av V-bombarna och hade också längst räckvidd och störst lastförmåga. Alla V-bombare var ursprungligen konstruerade att flyga högt och snabbt för att undgå att bekämpas. Införandet av luftvärnsrobotar vände upp och ner på de planerna och V-bombarna blev i stället tvungna att flyga lågt och snabbt. Valiant fick problem med metallutmattning på låg höjd och togs ur tjänst 1964. Därefter fick Vulcan bära huvudansvaret som V-bombare emedan allt fler Victors byggdes om till lufttankningsflygplan. V-bombarnas betydelse minskade också när Storbritanniens kärnvapenförmåga allt mer flyttades över till strategiska robotubåtar. Alla V-bombare har använts i strid, fast då med konventionella bomber. Valiant användes under Suezkrisen 1956, Victor under 1964–1965 och Vulcan under Falklandskriget 1982 (se operation Black Buck). (sv)
- O termo V bomber foi usado pela Força Aérea Real durante os anos 50 e 60 para designar o conjunto de bombardeiros nucleares estratégicos oficialmente conhecidos por V-force ou Bomber Command Main Force. Os bombardeiros estratégicos, cujos nomes começavam todos por "V" e que pertenciam todos à "Classe V", eram o Vickers Valiant (entrou em serviço em 1955), o Avro Vulcan (entrou em serviço em 1956) e o Handley Page Victor (entrou sem serviço em 1958). Esta força atingiu o seu pico em Junho de 1964, quando era composta por 50 Valiants, 70 Vulcans e 39 Victors, todos em estado de prontidão. Quando se tornou claro que a União Soviética tinha capacidade de usar misseis terra-ar para abater aeronaves em grande altitude, os V bomber mudaram a sua táctica de combate e começaram a voar mais baixo. Como resultado, os Valiants foram dispensados do serviço depois de se encontrarem problemas de fatiga nas suas asas; um plano para construir uma variante do Valiant que voasse a baixa altitude não conseguiu sair do papel. Nos anos 60, pretendia-se que os V bomber carregassem consigo misseis balísticos , renovando o seu potencial estratégico devido à baixa viabilidade do propósito das suas operações já estarem ultrapassadas em termos de tácticas da Guerra Fria; contudo, o Skybolt foi cancelado pelos Estados Unidos, o que fez com que a Royal Navy (Marinha Real Britânica) fosse a único ramo das forças armadas britânicas capaz de usar armas nucleares de valor estratégico, usando misseis balísticos intercontinentais UGM-27 a partir de submarinos. Deixando de ser estrategicamente viáveis e havendo uma forma mais eficiente de desferir ataques com misseis nucleares, e ultrapassados por aeronaves como o SEPECAT Jaguar e o Panavia Tornado, que conseguiam carregar armas nucleares semelhantes, o Avro Vulcan é o mais lembrado dos V bomber não pela sua capacidade nuclear estratégica, mas por um ataque de longo alcance que à época foi considerado quase impossível de se conceber, descolando de uma base no Reino Unido e voando até às ilhas Malvinas desferindo um bombardeamento com bombas convencionais durante a Guerra das Malvinas em 1982. Os Valiants foram usados durante a Crise do Canal do Suez também bombardeiro convencional. Os Victors estacionaram no Arquipélago da Malásia para actuar como dissuasor durante os confrontos entre a Indonésia e a Malásia, porém não foram usados em nenhuma missão. O uso dos V bomber como plataforma de armas, nucleares ou convencionais, terminou em 1982. (pt)
- V-бомбардировщики — серия самолётов, состоявших на вооружении военно-воздушных сил Великобритании (RAF) и использовавшихся в качестве стратегических бомбардировщиков, способных нести ядерное вооружение. В серию входили бомбардировщики, названия которых начинались с буквы V: Vickers Valiant (с 1955 года), Avro Vulcan (с 1956 года) и Handley Page Victor (с 1958 года). V-бомбардировщики были объединены в Главное командование бомбардировочной авиации (англ. Bomber Command Main Force), пик развития которого пришелся на 1964 год, когда на его вооружении находилось 50 самолётов Valiant, 70 Vulcan и 39 Victor. Первоначально бомбардировщики разрабатывались для дальних операций на большой высоте и должны были нести ракеты GAM-87 Skybolt, разрабатывавшиеся в США и принадлежавшие к классу баллистических ракет, воздушного базирования. Когда стало ясно, что основной предполагаемый противник — Советский Союз — научился успешно сбивать самолёты на больших высотах, стратегия использования V-бомбардировщиков изменилась. Их боевое применение стало планироваться на малых высотах. При этом выяснилось, что у «Вэлианта» при полётах на малой высоте быстро накапливается усталость металла, что приводит к разрушению крыльев, в результате уже в 1965 году этот бомбардировщик был снят с вооружения. В 1968 году и «Виктор» был исключён из программы ядерного сдерживания, затем на многих этих самолётах были найдены усталостные трещины. В 1969 году, когда задачу по ядерному сдерживанию стали выполнять ракеты «Поларис», запускаемые с подводных лодок ВМС Великобритании, флот V-бомбардировщиков (всего построено 329 машин) оказался лишним. (ru)
- V-бомбардувальники - літаки Королівських ВПС Британії у 1950-х і 1960-х роках, які складали стратегічні ядерні ударні сили Сполученого Королівства, відомі як головні "сили-V" або "V-бомбардувальники". Було 3 моделі стратегічних бомбардувальників, назви яких починались на V: , Avro Vulcan і . V-сили досягли свого піку в червні 1964 року з 50 Valiants, 70 Vulcans та 39 Victors. Коли стало зрозуміло, що радянські ракети класу «земля-повітря», як С-75 «Двіна», можуть збивати високолітні літаки, V-бомбардувальники змінили методи атаки на низькополітні удари. Крім того, конструкцію ракети було змінено на конструкції для низьковисотного проникнення та прориву, через це значно зменшився радіус дії літаків. Тоді планувалося перейти до балістичної ракети повітряного базування значно більшої дальності. Коли США скасували розробку Skybolt, ідея сил V стала під питанням. Це призвело до того, що Королівський флот взяв на себе роль ядерного стримування з 1968 року, використовуючи балістичні ракети підводного човна UGM-27 Polaris, запущені з атомних підводних човнів. Тактична роль перейшла до менших літаків, таких як SEPECAT Jaguar і Panavia Tornado. Бомбардувальники V також були здатні скидати звичайні боєприпаси, підтримувану складною аналоговою комп’ютерною системою, відомою як "Система навігації та бомбардування", що дозволяло точно бомбити навіть на дуже великих відстанях. Під час Суецької кризи Valiants використовувалися як звичайні бомбардувальники. «Віктори» та «Вулкани» були відправлені на Малайський архіпелаг як стримуючий фактор під час протистояння Індонезії та Малайзії але в боях вони не використовувалися. Вулкани прославились через звичайні бомбардування Блек Бака під час Фолклендської війни 1982 року. Для підтримки таких місій були розроблені версії літаків-заправників усіх трьох конструкцій. Випускалися розвідувальні версії, а також протягом їхньої експлуатації були створені інші модифікації. «Валіантс» були зняті з експлуатації в 1964 році після того, як стали очевидними проблеми з втомою металу їхніх крил; запланований низьковисотний варіант не вийшов за рамки прототипу. Використання всіх бомбардувальників V як платформ для використання зброї, як ядерної, так і звичайної, припинилося в 1982 році. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- El terme bombarder V (en anglès V bomber ) va ser utilitzat per als avions de la Royal Air Force de les dècades de 1950 i 1960 que formaven part de la força nuclear d'atac estratègic del Regne Unit. Els bombarders, els noms dels quals començaven amb la lletra «V», van ser el (1951), el (1952) i el (1952). La força de bombarders V va assolir el seu màxim al juny de 1964, amb 50 Valiant, 39 Victor i 70 Vulcan en servei. (ca)
- Als V-Bomber wurden die drei strahlgetriebenen strategischen Bombertypen der britischen Royal Air Force bezeichnet. Sie wurden in den späten 1940er Jahren entwickelt, in den 1950er Jahren in Dienst gestellt und trugen allesamt ein V als ersten Buchstaben der Typbezeichnung; Zitat (Rowland White): „Along with the Vulcan and a third bomber, the Vickers Valiant, the Victor had made up the RAF's V-bomber force.“ Alle drei Flugzeug-Typen waren für den Einsatz von Kernwaffen konzipiert, konnten aber auch konventionelle Abwurf- und später (abgesehen von Valiant) auch Lenkwaffen tragen. (de)
- El término bombardero V (en inglés V bomber) fue utilizado para los aviones de la Royal Air Force de los años 1950 y 1960 que formaban parte de la fuerza nuclear de ataque estratégico del Reino Unido. Los bombarderos, cuyos nombres comenzaba con la letra «V», fueron el Vickers Valiant (1951), el Handley Page Victor (1952) y el Avro Vulcan (1952). La fuerza de bombarderos V alcanzó su máximo en junio de 1964, con 50 Valiant, 39 Victor y 70 Vulcan en servicio. (es)
- V 폭격기는 영국 공군의 핵폭격기를 말한다. 3개 모델이 있었다. 빅커스 발리언트, 아브로 불칸, 핸들리 페이지 빅터를 V 폭격기라고 부른다. (ko)
- 3Vボマー（またはV爆撃機、英語: V bomber/3V bomber）は1950年代から1960年代にかけてイギリス空軍の戦略核爆撃機部隊で使用された3種の爆撃機、ヴィッカース社製ヴァリアント（Valiant）・A・V・ロー社製ヴァルカン（Vulcan）・ハンドレイ・ページ社製ヴィクター（Victor）のことである。すべて名前が「V」で始まることからこの名がある。 「3Vボマー」のように、いくつかの航空機のグループがその制式名や技術的な特徴、その時代の雰囲気などから、親しまれるあだ名を付けられることがある。例としてはアメリカ戦闘機の「センチュリーシリーズ」や「ティーンシリーズ」などが上げられる。 (ja)
- Le terme V bomber est utilisé par la Royal Air Force (RAF) pendant les années 1950 et 1960. Il fait référence aux trois types de bombardiers qui participent au Royal Air Force Bomber Command, la force de frappe stratégique du Royaume-Uni. La V-force atteint son apogée en juin 1964. Elle est alors composée de 50 Valiant, de 70 Vulcan et de 39 Victor. Avec la mise en service des SNLE de la Royal Navy, son rôle décroit dès la fin des années 1960 et le Bomber Command est absorbé en 1968 par le (en). (fr)
- Pesawat pengebom V (bahasa Inggris: V bombers) adalah pesawat pengebom Angkatan Udara Britania Raya (RAF) pada tahun 1950an dan 1960an yang bersama-sama membentuk kekuatan penyerang nuklir strategis negara tersebut. Bersama-sama, pesawat-pesawat ini memiliki nama resmi V force atau Bomber Command Main Force. Terdapat tiga model pesawat pengebom strategis dengan kemampuan membawa senjata nuklir yang menjadi bagian kekuatan ini, yaitu Vickers Valiant (mulai beroperasi 1955), Avro Vulcan (1956) dan Handley Page Victor (1958). Kekuatan pengebom ini mencapai puncak pada Juni 1964, dengan kekuatan 50 pesawat Valiant, 70 pesawat Vulcan dan 39 pesawat Victor. (in)
- The "V bombers" were the Royal Air Force (RAF) aircraft during the 1950s and 1960s that comprised the United Kingdom's strategic nuclear strike force known officially as the V force or Bomber Command Main Force. The three models of strategic bomber, known collectively as the V class, were the Vickers Valiant, which first flew in 1951 and entered service in 1955; the Avro Vulcan, which first flew in 1952 and entered service in 1956; and the Handley Page Victor, which first flew in 1952 and entered service in 1957. The V Bomber force reached its peak in June 1964 with 50 Valiants, 70 Vulcans and 39 Victors in service. (en)
- Il termine V-Bombers fu utilizzato dalla Royal Air Force per indicare i tipi di aerei da bombardamento che, nel corso degli anni 1950 e 1960, equipaggiavano la forza di bombardamento nucleare strategico del Regno Unito nota ufficialmente come V-force o Bomber Command Main Force. I modelli di bombardiere, i cui nomi iniziavano tutti con la lettera V e che collettivamente erano noti come "V-class", erano il Vickers Valiant (primo volo nel 1951, in servizio dal 1955), lo Avro 698 Vulcan (primo volo nel 1952, in servizio dal 1956) e lo Handley Page HP.80 Victor (primo volo nel 1952, in servizio dal 1958). La V-force raggiunse il suo picco nel giugno del 1964, quando erano contemporaneamente in servizio 50 Valiant, 70 Vulcan e 39 Victor. (it)
- V-Force of V-Bomber Force was een benaming voor de strategische nucleaire bommenwerpers van de Britse luchtmacht (Royal Air Force) in de jaren 50 en jaren 60. De Vickers Valiant, Handley Page Victor en de Avro Vulcan vormden de V-Force en de drie types bommenwerpers stonden bekend als V-Bombers. Zij waren verantwoordelijk voor de Britse strategische nucleaire vergelding gedurende de eerste jaren van de Koude Oorlog. Toen de toestellen op lage hoogte moesten gaan vliegen onder vijandelijke radar, werd de witte antiflashverf vervangen door een grijs-groen camouflagepatroon. (nl)
- O termo V bomber foi usado pela Força Aérea Real durante os anos 50 e 60 para designar o conjunto de bombardeiros nucleares estratégicos oficialmente conhecidos por V-force ou Bomber Command Main Force. Os bombardeiros estratégicos, cujos nomes começavam todos por "V" e que pertenciam todos à "Classe V", eram o Vickers Valiant (entrou em serviço em 1955), o Avro Vulcan (entrou em serviço em 1956) e o Handley Page Victor (entrou sem serviço em 1958). Esta força atingiu o seu pico em Junho de 1964, quando era composta por 50 Valiants, 70 Vulcans e 39 Victors, todos em estado de prontidão. (pt)
- V-bombare var samlingsnamnet på de brittiska kärnvapenkapabla bombflygplanen Valiant, Vulcan och Victor. Namnet kommer av att alla tre flygplansmodellerna hade namn som började på bokstaven V. Det officiella namnet var Bomber Command Main Force. Ett år efter Valiant togs Avro Vulcan i tjänst. Vulcan var det första bombflygplanet med deltavinge och kunde flyga både högre och fortare än Valiant. Vulcan blev den huvudsakliga V-bombaren med totalt 70 stycken levererade. Den kunde även anfalla på låg höjd för att undgå luftvärnsrobotar som S-75 Dvina, något som Valiant inte klarade lika bra. (sv)
- V-бомбардировщики — серия самолётов, состоявших на вооружении военно-воздушных сил Великобритании (RAF) и использовавшихся в качестве стратегических бомбардировщиков, способных нести ядерное вооружение. В серию входили бомбардировщики, названия которых начинались с буквы V: Vickers Valiant (с 1955 года), Avro Vulcan (с 1956 года) и Handley Page Victor (с 1958 года). V-бомбардировщики были объединены в Главное командование бомбардировочной авиации (англ. Bomber Command Main Force), пик развития которого пришелся на 1964 год, когда на его вооружении находилось 50 самолётов Valiant, 70 Vulcan и 39 Victor. (ru)
- V-бомбардувальники - літаки Королівських ВПС Британії у 1950-х і 1960-х роках, які складали стратегічні ядерні ударні сили Сполученого Королівства, відомі як головні "сили-V" або "V-бомбардувальники". Було 3 моделі стратегічних бомбардувальників, назви яких починались на V: , Avro Vulcan і . V-сили досягли свого піку в червні 1964 року з 50 Valiants, 70 Vulcans та 39 Victors. (uk)
|
