| dbo:abstract
|
- Βετερινάριος (λατ. veterinarius) ήταν ο τίτλος αξιωματικών του αρχαίου ρωμαϊκού στρατού, μέλος της τάξης των «», οι οποίοι υπηρετούσαν ως κτηνίατροι. Ανάμεσα στα καθήκοντά του βετερινάριου ήταν η φροντίδα μιας πληθώρας ζώων που χρησιμοποιούσε το στράτευμα: πολεμικά άλογα, υποζύγια, ζώα που προσφέρονταν ως θυσία και οικόσιτα ζώα που χρησίμευαν για τροφή. Επειδή ακριβώς είχαν ένα εξειδικευμένο καθήκον να επιτελέσουν το οποίο απαιτούσε εκπαίδευση και ευφυΐα ανώτερη του μέσου όρου, οι βετερινάριοι (veterinarii), κατατάσσονταν στους «immunes», δηλαδή στρατιώτες με ειδικά καθήκοντα, που συνήθως απαλλάσσονταν από επικίνδυνες αποστολές και αγγαρείες. Ο τίτλος του «pecuarius» (αλλιώς «pequarius») επίσης σχετίζεται με τη φροντίδα ζώων, αν και η διαφορά ανάμεσα στους δύο δεν είναι σίγουρη. Υπάρχει η υπόθεση πως ένας veterinarius απασχολούταν με την ιατρική φροντίδα των ζώων, ενώ ο pecuarius είχε πιο χειρωνακτικά καθήκοντα ως βοηθός γιατρού. (el)
- A veterinarius was a soldier in the Roman army who served as a veterinary surgeon. Their job was to care for the multitude of animals attached to an individual military unit: cavalry horses, beasts of burden, animals used for sacrifice or animals used for food. As a result of the training above-average intelligence required of them, the soldiers who were veterinarii were given the status class of immunes. They were soldiers who held immunitas from ordinary duties as they had special tasks of their own to fulfill. As such they are listed within the group of soldiers classified as immunes in Publius Tarruntenus Paternus’ De Re Militari.The title of pecuarius (or sometimes pequarius) is also associated with the veterinary service, though the exact distinction between the duties of a veterinarius and a pecuarius are uncertain. Paternus does not mention the title in his list of immunes which, unless he is grouping all animal workers together under the term veterinarii, they were of lower importance. It can be speculated that the veterinarius was concerned with the medical care of the animals while the pecuarius served in more hand-on roles as assistants. The fact that the pequarii are included within the association of soldiers connected with the hospital (valetudinarium) of Legio III Augusta at Lambaesis would suggest that they had medical responsibilities for the animals and were not just grooms or feeders. (en)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 1832 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Βετερινάριος (λατ. veterinarius) ήταν ο τίτλος αξιωματικών του αρχαίου ρωμαϊκού στρατού, μέλος της τάξης των «», οι οποίοι υπηρετούσαν ως κτηνίατροι. Ανάμεσα στα καθήκοντά του βετερινάριου ήταν η φροντίδα μιας πληθώρας ζώων που χρησιμοποιούσε το στράτευμα: πολεμικά άλογα, υποζύγια, ζώα που προσφέρονταν ως θυσία και οικόσιτα ζώα που χρησίμευαν για τροφή. (el)
- A veterinarius was a soldier in the Roman army who served as a veterinary surgeon. Their job was to care for the multitude of animals attached to an individual military unit: cavalry horses, beasts of burden, animals used for sacrifice or animals used for food. (en)
|
| rdfs:label
|
- Βετερινάριος (el)
- Veterinarius (en)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
