Alleenspraak

Alleenspraak is gedagtes wat hardop gesê is, sonder om 'n ander persoon aan te spreek, 'n monoloog wat aan jouself gerig is.^[1]

Alleenspraak word gebruik as 'n instrument in drama om 'n karakter se gedagtes aan die gehoor bekend te maak. Dit kan of direk aan gespreek word of om in vertroue te neem.^[2] Engelse Renaissance-drama het alleenspraak met groot effekte gebruik;^[2] Die alleenspraak "To be, or not to be" is byvoorbeeld die middelpunt van Shakespeare se Hamlet.

Verwysings

↑ Hasegawa, Yoko (2010). Soliloquy in Japanese and English. Amsterdam: John Benjamins Pub. Co. p. 2. ISBN 978-90-272-8753-3. OCLC 697617483.
↑ ^2,0 ^2,1 Braunmuller, A. R.; Hattaway, Michael (2003). The Cambridge companion to English Renaissance drama (2nd uitg.). Cambridge, U.K.: Cambridge University Press. p. 23. ISBN 0-521-82115-0. OCLC 50761151.{{cite book}}: CS1 maint: date and year (link)

Hierdie artikel is ’n saadjie. Voel vry om Wikipedia te help deur dit uit te brei.

[Hasegawa-1] Hasegawa, Yoko (2010). Soliloquy in Japanese and English. Amsterdam: John Benjamins Pub. Co. p. 2. ISBN 978-90-272-8753-3. OCLC 697617483.

[cambridge-2] 2,0 ^2,1 Braunmuller, A. R.; Hattaway, Michael (2003). The Cambridge companion to English Renaissance drama (2nd uitg.). Cambridge, U.K.: Cambridge University Press. p. 23. ISBN 0-521-82115-0. OCLC 50761151.{{cite book}}: CS1 maint: date and year (link)

[1]

[2]