Glenn Gould

Glenn Herbert Gould^[1]^[2] (/ɡuːld/; 25 September 1932 – 4 Oktober 1982) was 'n Kanadese pianis wat een van die mees bekende en gevierde klassieke pianiste van die 20ste eeu geword het.^[3]

Hy was bekend as 'n uitmuntende interpreteerder van die werke vir klavesimbel van Johann Sebastian Bach. Gedurende sy opvoerings het Gould uitgeblink met 'n merkwaardige tegniese begaafdheid en die kapasiteit om die kontrapuntale oftewel polifoniese teksture van Bach se musiek te artikuleer.

Gould het die Romantiese standaardklavierliteratuur deur Frederic Chopin, Franz Liszt en andere verwerp ten gunste van Barok, Renaissance, laat-romantiese en moderne komponiste. Alhoewel sy opnames oorheers is deur Bach en Beethoven, was Gould se repertoire divers, insluitende werke deur Wolfgang Amadeus Mozart, Joseph Haydn, Johannes Brahms en voor-Barokse komponiste soos Jan Pieterszoon Sweelinck, Orlando Gibbons en William Byrd, en sulke 20de eeuse komponiste soos Paul Hindemith, Arnold Schönberg en Richard Strauss. Gould was bekend vir verskeie eksentrisiteite; van sy onortodokse musikale interpretasies en maniërismes by die sleutelbord tot aspekte van sy leefstyl en gedrag. Hy het op die ouderdom van 31 jaar opgehou met konsertuitvoerings ten einde te konsentreer op studio-opnames en ander projekte.

Gould was ook 'n skrywer, vervaardiger, en dirigent. Hy was 'n uiters produktiewe bydraer tot musiekjoernale, waarin hy musiekteorie bespreek het en sy musikale filosofie uiteengesit het. Gould het in regstreekse radio- en televisie-uitsendings opgetree, en het drie musique concrète-radiodokumentêre oor afgeleë gebiede van Kanada vervaardig, die sogenaamde Solitude Trilogie.^[4]

Verwysings

↑ Bazzana (2003, bl. 27) verklaar, "Gould se eerste naam was dikwels in dokumente gemisspel as 'Glen' (insluitende amptelike dokumente), welke gebruik terugdateer tot die begin van sy lewe. Gould het albei spellings op uitruilbare wyse gebruik regdeur sy lewe." Vryelik vertaal in Afrikaans. Bazzana het (2003, bl. 24) die rekord van naamsveranderinge in Ontario se Kantoor van die Registrateur-Generaal verder ondersoek, en is daar ongelukkig slegs 'n rekord van Gould se vader Bert se naamsverandering na Gould in 1979 (ten einde wettiglik in die eg te kan tree met daardie naam); Bazzana het dus vasgestel dat die gesin se naamsverandering informeel was en dat "Gould steeds wettiglik 'Glenn Herbert Gold' was toe hy gesterf het."
↑ Ingevolge Bazzana (2003, bl. 24), "het [Gould] se geboortesertifikaat sy naam gegee as 'Gold, Glenn Herbert.' Die gesinsnaam was dus nog altyd 'Gold'. Al die dokumente regdeur tot 1938 wat oorleef tussen Gould se dokumente, gee sy van aan as 'Gold', maar in die begin van ten minste so vroeg as Junie 1939, was die gesinsnaam amper altyd gedruk as 'Gould'; onder meer in koerante, programme en ander bronne. Die laaste bevestigde publikasie van 'Gold' is in die program vir 'n kerkete en -konsert op 27 Oktober 1940. Die hele gesin het die nuwe van aangeneem.
↑ Flanagan, Damian. "The three-cornered world of Glenn Gould and Natsume Soseki", The Japan Times, 2 Maart 2015
↑ Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia inleidingstuk in die artikel oor Glenn Gould

[1] Bazzana (2003, bl. 27) verklaar, "Gould se eerste naam was dikwels in dokumente gemisspel as 'Glen' (insluitende amptelike dokumente), welke gebruik terugdateer tot die begin van sy lewe. Gould het albei spellings op uitruilbare wyse gebruik regdeur sy lewe." Vryelik vertaal in Afrikaans. Bazzana het (2003, bl. 24) die rekord van naamsveranderinge in Ontario se Kantoor van die Registrateur-Generaal verder ondersoek, en is daar ongelukkig slegs 'n rekord van Gould se vader Bert se naamsverandering na Gould in 1979 (ten einde wettiglik in die eg te kan tree met daardie naam); Bazzana het dus vasgestel dat die gesin se naamsverandering informeel was en dat "Gould steeds wettiglik 'Glenn Herbert Gold' was toe hy gesterf het."

[2] Ingevolge Bazzana (2003, bl. 24), "het [Gould] se geboortesertifikaat sy naam gegee as 'Gold, Glenn Herbert.' Die gesinsnaam was dus nog altyd 'Gold'. Al die dokumente regdeur tot 1938 wat oorleef tussen Gould se dokumente, gee sy van aan as 'Gold', maar in die begin van ten minste so vroeg as Junie 1939, was die gesinsnaam amper altyd gedruk as 'Gould'; onder meer in koerante, programme en ander bronne. Die laaste bevestigde publikasie van 'Gold' is in die program vir 'n kerkete en -konsert op 27 Oktober 1940. Die hele gesin het die nuwe van aangeneem.

[3] Flanagan, Damian. "The three-cornered world of Glenn Gould and Natsume Soseki", The Japan Times, 2 Maart 2015

[4] Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia inleidingstuk in die artikel oor Glenn Gould

[1]

[2]

[3]

[4]