Hel
Die hel is in godsdiens en folklore ’n bestemming vir afgestorwenes, soms ’n plek van lyding en straf. Godsdienste met ’n lineêre uitkyk beskou die hel dikwels as ’n bestemming vir ewig, terwyl dié met ’n sikliese uitkyk dit dikwels sien as ’n plek vir tussen inkarnasies. Die hel word gewoonlik uitgebeeld as ’n plek onder die aardoppervlak wat ’n ingang vanaf die land van die lewendes het. Ander plekke van die hiernamaals sluit in die hemel, vaevuur, paradys en limbo.
In ander tradisies, wat nie die heirnamaals beskou as ’n plek van straf of beloning nie, beskryf die hel bloot as ’n bestemming van die afgestorwenes, die graf, ’n neutrale plek onder die oppervlak van die aarde (soos Sjeool of Hades.)
Verskillende sienings
wysigDie god Hades was in die Griekse mitologie bekend as die koning van die onderwêreld, ’n plek waarheen siele ná die dood gegaan het.[1] Hermes, die boodskapper van die gode, en Charon, die bootsman, sou ’n afgestorwene se siel neem na die onderwêreld, wat ook Hades genoem is. Hier is die siel geoordeel. As die mens in die lewe boos was, is hy na Tartaros gestuur[2] waar die siel gestraf is deur dit met lawa te brand of op ’n folterbank uitmekaar te trek.
Sjeool is in die Hebreeuse Bybel is ’n plek van donkerte waarheen alle afgestorwenes gaan, beide die regverdiges en goddeloses. Dit is ’n plek van stilte en donkerte wat van die lewe en van God afgesny is.[3] Dit word in die Afrikaanse Bybel as "doderyk" vertaal.
In die Christendom is die hel die plek of toestand waarheen onboetvaardige sondaars gaan – óf met hul dood óf met die laaste oordeel.[4] Die Nuwe Testament beskryf die hel dikwels as die "onblusbare vuur"[5] of "ewige vuur"[6]. Op ander plekke word gepraat van ’n plek waar mense "sal huil en op hulle tande sal kners"[7], van "lyding" en "benoudheid",[8] "ewige verdoemenis"[9], "gloeiende vuur"[10] en "veroordeel en verdelg"[11]. Openbaring praat van "die poel van vuur en swael" waar "die duiwel, die dier en die vals profeet dag en nag gepynig [sal] word tot in alle ewigheid".[12]
In Islam is jahannam gevul met vuur, kookwater en verskeie ander martelings vir dié wat nie in Allah geglo en die sjaria (wette) gevolg het nie of die profete en boodskappers van Islam verwerp het.[13]
Verwysings
wysig- ↑ F.P. Retief en L. Cilliers, "Burial customs, the afterlife and the pollution of death in ancient Greece", Acta Theologica 26(2), 2006, p. 45 (PDF).
- ↑ Perry L. Westmoreland, Ancient Greek Beliefs, 2007, pp. 68–70
- ↑ Rainwater 1996, p. 819
- ↑ Cross, F. L., Livingstone, E. (reds.), The Oxford Dictionary of the Christian Church (Oxford University Press. 2005), artikel "Hell"
- ↑ Bv. Markus 5:22
- ↑ Matteus 9:43
- ↑ Matteus 8:12 en 22:13
- ↑ Romeine 2:9
- ↑ 2 Tessalonisense 1:9
- ↑ Hebreërs 10:27
- ↑ 2 Petrus 3:7 en Judas 1:7
- ↑ Openbaring 20:10
- ↑ "A Description of Hellfire (part 1 of 5): An Introduction". Religion of Islam (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 April 2015. Besoek op 23 Desember 2014.
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Hel.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
