Feniks (sterrebeeld)

	Feniks
Latynse naam	Phoenix
Genitief	Phoenicis
Afkorting	Phe
	Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming	0h
Deklinasie	-50º
Grootte	469 vk. grade (37ste)
Kwadrant	SQ1
	Besonderhede
Hoofsterre	4
Helderste ster	Alpha Phoenicis (Ankaa)
Naaste ster	Gliese 915
Sterre helderder as 3 m	1
Sterre met planete	15
Messier-voorwerpe	0
Bayer-/Flamsteed-sterre	25
Simboliek	Voël wat uit sy as herbore word
Meteoorreëns	Phoenicids
	Aangrensende sterrebeelde
	Beeldhouer, Kraanvoël , Toekan, Suidelike Waterslang (hoek), Eridanus, Oond
Portaal	Sterrekunde

Die Feniks (Latyn: Phoenix) is ’n klein sterrebeeld in die suidelike hemelruim. Dit is genoem na die mitologiese voël met dieselfde naam en was een van die 12 sterrebeelde wat in die 16de eeu deur Petrus Plancius geskep is na aanleiding van waarnemings deur Pieter Dirkszoon Keyser en Frederick de Houtman. Dit is duidelik te sien in die Suidelike Halfrond.

Daar is net een ster in die konstellasie wat helderder as 3 mag is: Alpha Phoenicis of Ankaa, ’n Arabiese woord wat "die feniks" beteken.

Geskiedenis

Die Feniks is nie een van die 48 antieke sterrebeelde nie omdat dit omstreeks 1000 v.C. nie te sien was op Kreta (35° N) nie. Vanweë die presessie (draaiing van die aarde) het die sterrebeeld in die laaste 3 000 jaar 15 grade noord geskuif. Oor sowat 9 200 jaar sal Feniks in die hele Noordelike Halfrond te sien wees voor dit weer terugdraai en suidwaarts begin beweeg.

Mitologie

Die Feniks was in die Egiptiese mitologie ’n voël wat met die skepping van die Aarde verskyn het. Hy is as heilig beskou en meestal as ’n songod vereer. Die Antieke Grieke en Romeine het dit in hul mitologie oorgeneem. Die moderne betekenis van ’n voël wat verbrand en uit sy eie as opstaan, stam eers uit die 1ste eeu n.C.

Eksterne skakels

Hierdie artikel is hoofsaaklik vertaal uit die Duitse Wikipedia