Konstantinos Paparrigopoulos

Konstantinos Paparrigopoulos (Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος) (1815-1891) word beskou as die grondlegger van moderne Griekse geskiedskrywing. Hy het sy ontleding van Griekse geskiedenis, van antieke tot moderne tye, as ononderbroke verloop van gebeure voorgelê in sy multi-band Geskiedenis van die Griekse Volk, en is ook bekend om sy oorspronklike ondersoek na die Bisantynse geskiedenis, asook ander Griekse studievelde.

Konstantinos Paparrigopoulos
Gebore	1815 Istanboel, Ottomaanse Ryk
Oorlede	14 April 1891 Athene, Griekeland
Nasionaliteit	Griekeland
Vakgebied	Geskiedenis
Bekend vir	Geskiedenis van die Griekse volk van die vroegste tye tot die huidige dag
Handtekening

Sy lewe

Paparrigopoulos is gebore in Konstantinopel in 1815. Sy pa, 'n boorling van Vytina, is om die lewe gebring deur die gepeupel van Konstantinopel met die uitbreek van die Griekse onafhanklikheidsoorlog in 1821. Paparrigopoulos het nie net dié grusame toneel aanskou nie, maar het ook die terregstelling van sy broer, Michael, asook van sy twee ooms bygewoon. Sy ma het die slagting ontsnap en na Odessa gevlug, waar Paparrigopoulos sy studies kon verwesentlik met 'n beurs van Tsaar Alexander I.

In 1830 het Paparrigopoulos na Griekeland gereis om te studeer aan die "Sentrale Skool" (Κεντρικό Σχολείο) van Aegina, gestig deur die Griekse leier Ioannis Kapodistrias. Hy het sy studies voortesit by universiteite in Frankryk en Duitsland.

Met sy terugkeer na Griekeland is Paparrigopoulos aangestel in die Ministerium van Justisie, maar het hom in 1845 onttrek aangesien hy nog nie oor Griekse burgerskap beskik het nie. Hy is heraangestel as onderwyser toe hy sy Griekse burgerskap (as 'n "Gortyniaan") ontvang het. In 1851 word hy 'n professor in geskiedenis aan die Nasionale en Kapodistriaanse Universiteit van Athene.

In 1873 het Paparrigopoulos sy geliefde seun, die beroemde digter Dimitrios Paparrigopoulos, afgestaan aan die dood. In 1876 en 1884 het die Griekse staat hom aangewend in nasionale belang, deur hom aan te stel as president van die "Nasionale Verdediging" en as president van die "Uitstalling van gedenkwaardighede van die Onafhanklikheidsoorlog".

Sy werk

In 1843, tydens sy werksaamheid by die Ministerie van Justisie, het Paparrigopoulos sy eerste ondersoek bekendgestel, Omtrent die emigrasie van Slawiese stamme uit die Peloponnese, waardeur hy met robuuste argumente Fallmerayer se mening teëstaan dat moderne Grieke van Slawiese afkoms is, sonder enige bloedverwantskap aan die antieke Grieke. In 1844 het hy sy tweede verslag bekendgestel, Die laaste jaar van Griekse onafhanklikheid, 'n ondersoek na die val van Korinthe. In 1855 lewer hy sy intreerede as professor van die universiteit, as teenredenasie vir 'n teorie wat die belang van Doriese invloed op die antieke Griekse beskawing sou geringskat.

Nietemin is sy monumentale geskrif die Geskiedenis van die Griekse Volk, in 6 bande, wat later deur Pavlos Karolidis bygewerk is. Paparrigopoulos publiseer die eerste band in 1860 en voltooi sy werk in 1877 met die laaste band, 'n sinopsis van die Griekse onafhanklikheidsoorlog. Sy hoogs aangeskrewe boekdeel van die Geskiedenis van die Griekse Volk is die 1925 uitgawe van Eleftheroudakis wat bygewerk is deur Karolidis. In hierdie werk het hy die drieledige ontleding van eras aanvaar wat reeds deur Spyros Zampelios voorgestel is (antieke Hellenisme, middeleeuse Hellenisme en moderne Hellenisme) en dit aangewend as 'n hulpmiddel in die geskiedkundige verhaal van die Griekse volk deur die eeue.

Beoordeling

In Griekeland is Paparrigopoulos algemeen aangeslaan as die voorste geskiedkundige van moderne Griekeland, aangesien hy die eerste wasSjabloon:Dubious wat, in sy Geskiedenis van die Griekse Volk, die Griekse verhaal van antieke tot onlangse tye as 'n eenheid behandel het, met 'n klem op die kontinuïteit van die Griekse volk. Terseldetyd het hy die belang van die Bisantynse ryk uitgelig en van die Bisantynse geskiedenis in die algemeen. Weens sy diepgaande ondersoeke, is vorige minagting jeens Bisantynse geskiedenis ingekort.

Sy geskrifte

Al sy vernaamste geskrifte is in Grieks.

• Omtrent die emigrasie van die Slawiese stamme uit die Peloponnese, 1843.
• Die laaste jaar van Griekse onafhanklikheid, 1844.
• Elemente van Algemene Geskiedenis, 1845.
• Algemene Geskiedenis, 2 bande, 1849.
• Inleidende Les, 1855.
• Geskiedenis van die Griekse Volk, 6 bande, 1860-1877.

Verwysings

• C. Paparrigopoulos (en in latere uitgawes, P. Karolidis), Geskiedenis van die Griekse Volk, Band I, Biografie van Konstantinos Paparrigopoulos deur Pavlos Karolidis, Uitgawes: Eleftheroudakis, 1925 (in Grieks).
• Ensiklopediese Woordeboek, Die Helios, Band 15, artikel: "Konstantinos Paparrigopoulos" (in Grieks).