M16-aanvalsgeweer

Amerikaanse aanvalsgeweer

Die M16-aanvalsgeweer (amptelik aangedui as Rifle, Caliber 5.56 mm, M16) is 'n familie van militêre aanvalsgewere wat aangepas is uit die ArmaLite AR-15-geweer vir die Amerikaanse Gewapende Magte. Die oorspronklike M16-geweer was 'n 5,56 × 45 mm outomatiese geweer met 'n 20-rondte magasyn.

Amerikaanse aanvalsgeweer M16A2. Kaliber 5.56x45mm NATO. Uit die versamelings van Armémuseum (Sweedse Weermagmuseum), Stockholm, Swede.

In 1964 het die M16 in Amerikaanse militêre diens ingestel en is die volgende jaar vir oerwoudoorlogvoering-operasies tydens die Viëtnamoorlog ontplooi.[1] In 1969 het die M16A1 die M14-geweer vervang om die Amerikaanse weermag se standaarddiensgeweer te word.[2][3] Die M16A1 het talle modifikasies ingesluit, insluitend 'n kamerhulp, verchroomde binnekant van die loop, beskermende versterking rondom die magasynvrystelling, en veranderde flitsbreker.[4]

In 1983 het die Amerikaanse Marinierskorps die M16A2-geweer in gebruik geneem en die Amerikaanse weermag het dit in 1986 in diens gestel. Die M16A2 vuur die verbeterde 5.56×45mm (M855/SS109) patroon af en het 'n nuwer verstelbare agtervisier, doppiedeflekter, swaar loop, verbeterde handskerm , pistoolgreep en kolf, sowel as 'n semi-outo- en drie-rondte sarsie vuurkieser.[5][6] Die M16A4, wat in Julie 1997 aangeneem is, is die vierde generasie van die M16-reeks. Dit is toegerus met 'n verwyderbare drahandvatsel en Picatinny-reling vir die montering van optika en ander bykomstighede.[7]

Die M16 is ook wyd indiensgestel deur ander gewapende magte regoor die wêreld. Die totale wêreldwye produksie van M16's is ongeveer 8 miljoen, wat dit die mees vervaardigde vuurwapen van die 5,56 mm kaliber maak.[8][9] Die Amerikaanse weermag het grootliks die M16 in frontlinie-gevegseenhede vervang met 'n korter en ligter weergawe, die M4-karabyn.[10][11] In April 2022 het die Amerikaanse Leër die SIG MCX SPEAR gekies as die wenner van die Next Generation Squad Weapon Program om die M16/M4 te vervang. Die geweer is aangedui as die XM7.[12]

Verwysings

wysig
  1. "Report of the M16 Rifle Review Panel". Defense Technical Information Center (DTIC). Department of the Army. 1 Junie 1968. Geargiveer van die oorspronklike op 24 September 2015.
  2. Smith, Walter H.B. (Mei 1990). Ezell, Edward Clinton (red.). Small Arms of the World (12de uitgawe). New York: Stackpole Books. bl. 46–47. ISBN 978-0880296014.
  3. Urdang, bl. 801.
  4. "Report of the M16 Rifle Review Panel". Defense Technical Information Center (DTIC). Department of the Army. 1 Junie 1968. Geargiveer van die oorspronklike op 24 September 2015.
  5. Osborne, Arthur D.; Smith, Seward (Februarie 1986). "ARI Research Note 86-19, Analysis Of M16a2 Rifle Characteristics And Recommended Improvements" (PDF). Mellonics Systems Development Division, Litton Systems, Inc. Fort Benning, Georgia: ARI Field Unit, Training Research Laboratory, United States Army – Research Institute for the Behavioral and Social Sciences. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 29 Maart 2017.
  6. Venola p. 6-18
  7. Green, Michael (13 Maart 2004). Weapons of the Modern Marines. MBI Publishing Company. p. 16.
  8. "M16 5.56mm Rifle". Colt.com. 2 Junie 2003. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Junie 2003.
  9. Rottman 2011, p. 74.
  10. "Small Arms–Individual Weapons" (PDF). 3 November 2010. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 9 Februarie 2011. Besoek op 8 November 2010.
  11. "Commandant approves M4 as standard weapon for Marine infantry". Military Times. 26 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Mei 2017.
  12. "Army chooses Sig Sauer to build its Next Generation Squad Weapon". Army Times. 19 April 2022.
  NODES
Note 1