Mercia

Mercia (Oud-Engels: Miercna rīce) was een van die magtigste van die sewe klein koninkryke in Engeland wat in die tydperk tussen die vestiging van Angel-Saksiese stamme in die 5de eeu n.C. en hulle vereniging tot die Koninkryk van Engeland in die vroeë 10de eeu bestaan het. Na hierdie sewe ryke word ook verwys as die Angel-Saksiese Heptargie.

Miercna rīce (Oud-Engels)
Merciorum regnum (la)
Koninkryk Mercia

527 – 918
Vlag
Ligging of Koninkryk Mercia Die strekking van die Koninkryk Mercia (dik lyn) en sy magsgebied tydens die Merciaanse Oorheersing tussen 600 en 900 toe Mercia die Angel-Saksiese Heptargie oorheers het (groen skakering)
Hoofstad	Tamworth (as koningsetel)
Taal/Tale	Oud-Engels
Godsdiens	Heidendom, Christendom
Regering	Monargie
Koning
- 527–?	Icel (eerste)
- omstreeks 626–655	Penda
- 716–757	Ethelbald
- 757–796	Offa
- omstreeks 881–911	Ethelred
- 918	Æthelwynn (laaste)
Wetgewer	Witenagemot
Historiese tydperk	Vroeë Middeleeue
- Gevestig	527
- Ontbind	918

Die Latynse benaming Mercia is afgelei van die Oud-Engelse Mierce of Myrce ("grensbewoners", "grensvolke"; vergelyk die Duitse term mark). Die koninkryk het die vallei beslaan wat deur die Trentrivier en sy syriviere gevorm is, 'n gebied wat tans as die Engelse Middellande bekendstaan. Tamworth in Staffordshire het sedert 584 as setel van Merciaanse konings gedien nadat koning Creoda hier 'n vesting laat bou het.