Pali-kanon
Die Pali-kanon (Pali: Tipiṭaka) is die standaardversameling geskrifte in die Theravada-Boeddhistiese tradisie, soos bewaar in die taal Pali.[1] Dit is die eerste bekende en volledigste bestaande, vroeg-Boeddhistiese kanon.[2][3]
Dit is in Noord-Indië saamgestel en mondelings oorgedra totdat dit in 29 v.C. op die Vierde Boeddhisteraad in Sri Lanka op skrif gestel is, sowat 450 jaar ná die dood van Gautama Boeddha.
Die Pali-kanon bestaan uit drie algemene kategorieë, wat piṭaka (van die Pali-woord vir "mandjie") genoem word. As gevolg hiervan is die kanon tradisioneel bekend as die Tipiṭaka ("Drie Mandjies"). Die drie piṭakas is soos volg:[4]
- Vinaya-pitaka ("Dissiplinemandjie"), wat handel oor reëls vir monnike en nonne.
- Sutta-pitaka ("Leringemandjie"), leringe van hoofsaaklik die Boeddha, maar ook ander dissipels.
- Abhidhamma-pitaka, beskryf as filosofie, sielkunde of metafisika.
Die Vinaya- en Sutta-pitaka stem baie ooreen met ander Boeddhistiese werke, maar die Abhidhamma-pitaka is ’n tipiese Theravada-versameling wat min gemeen het met werke van ander Boeddhisteskole.[5]
Verwysings
wysig- ↑ Gombrich 2006, p. 3.
- ↑ Harvey 1990, p. 3.
- ↑ Maguire 2001, p. 69–.
- ↑ Gombrich 2006, p. 4.
- ↑ Encyclopædia Britannica 2008.
Bronne
wysig- Encyclopaedia Britannica: ultimate reference suite (2008), Buddhism, Encyclopaedia Britannica
- Gombrich, Richard F (2006), Theravada Buddhism (2nd ed.), London: Routledge
- Harvey, Peter (1990), Introduction to Buddhism, New York: Cambridge University Press
- Maguire, Jack (2001), Essential Buddhism: A Complete Guide to Beliefs and Practices, Simon and Schuster, ISBN 978-0-671-04188-5, http://books.google.com/books?id=62KQpPX1oVkC&pg=PA69
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
