Josias Braun-Blanquet

Dr Josias Braun-Blanquet (* 3. Augschte 1884 z Khuur as Josias Braun; † 20. Septämber 1980 z Montpellier; haimetberäächtigt z Òòfer) isch e Schwyzer Botaaniker gsii, wu d Pflanzesoziology zuen ere aigene Foorschigsriichtig vu dr Vegetazioonskund entwicklet ghaa het. Sy botaanisch Autoorechiirzel isch «Braun-Blanq.», in dr Pflanzesoziology bruucht mer au s Chiirzel «Br.-Bl.».

dr Josias Braun-Blanquet (um 1960)

Lääbe un Wiirke

Dr Josias Braun isch e Suun vum Jakob Braun, eme Beamte, un dr Elisabeth Braun geb. Kindschi gsii. Är isch z Khuur ufgwagse un do au uf d Primarschuel un derno drei Joor lang uf d Bindner Kantonsschuel gange. Wel syni Eltere hän welle, ass er Chaufmann git un emool s Koloniaalwaare- un Soomegschäft vu syne Unkel Moritz und Christian Kintschia am Oberthor z Khuur ibernimmt, het er drei Joor lang e Chaufmannsleer in ere Khuurer Privaatbank gmacht. Är het e fimf Joor jingere Brueder ghaa, dr Christian Braun, wu Leerer z Arosa gsii isch.

In syre Freizyt isch er uuse in d Natuur un het si dr haimische Pflanzewält gwidmet. Scho 1904 isch sy eerscht botaanisch Publikazioon «Beiträge zur Kenntnis der Flora Graubündens» erschiine, do isch der Braun grad emool 20 gsii. Uf ere Wanderig uf d Fürschtenalp ob Khuur het er dr Carl Schröter (1855–1939) chännegleert, wu syter 1883 dr Leerstuel fir Botaanik an dr ETH Züri ghaa het. Dr Schröter het sy Talänt un sy Begaischterig fir d Florischtik gsää un het en schyyns in di botaanische Krais in dr Schwyz yygfiert.

Dr Eduard Rübel (1876–1960) het en 1905/1906 fir ai Joor as Assischtänt verpfliichtet. Dr Braun het in däre Zyt uf em Bernina-Hospiz as Verwalter vum Herbarium un vu dr Wätterstazioon gschafft un meteoroloogischi un ekoloogischi Mässige fir d Bernina-Monografy vum Rübel gmacht. Speeter het emool iber die Zyt gschriibe: «Während dieser ganzjährigen Abgeschiedenheit fand ich Muße genug, mich mit dem Pflanzenleben des Hochgebirges vertraut zu machen.»

Derno isch dr Braun uf Gämf gange un het deert mit Unterstitzig vum Paul Chenevard e Stell uf dr Aidgnessische Bank iiberchuu. Um des Zyt het er di grooße Gämfer Botaaniker chännegleert, dr Robert Buser (1857–1931), dr Spezialischt fir Frauemantel-Aarte, dr John Isaac Briquet (1870–1931), dr Mitautoor vu dr siibebändige «Flore des Alpes maritimes» un au dr Casimir de Candolle (1836–1918).

Anne 1908 isch dr Braun uf Khuur retuurchuu un het im Soomegschäft vu syne Unkel gschafft. In syre Freizyt isch er in dr Bündner Bäärg gwanderet un het botanisiert. Do het er s Matriaal fir zwoo Publikazioone iber d Bindner Pflanzewält zämedrait, aimol fir d «Flora von Graubünden», wun er 1932–1936 zäme mit em Rübel uusegee het un wu dr Braun wool dr greescht Dail vu dr floristische un ekologisch-pflanzesozioloogische Aagaabe gliiferet het, un zum andere «Die Vegetationsverhältnisse der Schneestufe in den Rätisch-Lepontischen Alpen». Fir die Aarbet isch dr Braun 1902 bis 1911 uf insgsamt 77 Bäärggipfel, doorunter 38 Dreidöuserder, gstiige un het deert d Flooraa studiert. Fir d Redakzioon vu daäre Schrift het dr Braun Uurlaub gnuu vum Gschäft vu syne Unkel un derno ändgiltig dr Beruef as Chaufmann ufgee. Um des Zyt het anne 1912 mit dr Unterstitzig vum Hans Schinz an dr Uniwersiteet Züri zwai Semeschter chenne studiere, het aber kai Abschluss chenne mache, wel er kai Matuura ghaa het. Uf ere Exkursioon het er dr franzeesisch Botaaniker Charles Flahault (1852–1935) chännegleert. Där het em aabote, är chennt zue iim an sy Inschtitut an dr Uniwersiteet im siidfranzeesische Montpellier chuu. Deert isch er schließli anne 1915 bim Flahault mit dr Aarbet Les Cevennes méridionales (Massif de l'Aigoual) iber d Pflanzewält vu dr siidlige Cevenne zum Dr. sc. nat. promoviert woore. Am Inschtitut vum Flahault het er au d Franzeesi Gabrielle Blanquet chännegleert, wu doodmool bim Flahault Botaanik studiert het. Anne 1915 hän di baide ghyroote, dr Braun het syterhär dr Doppelname Braun-Blanquet gfiert.

Ändi 1915 sin di baide uf Züri zooge, wu dr Braun-Blanquet as Assischtänt bim Rübel gschafft het, zeerscht im pfisioloogische Laboratoorium vu dr ETH Züri un vu 1916 bis 1926 am Geobotaanische Inschtitut Rübel. Anne 1923 het er si an dr ETH Züri mit dr Aarbet «L'origine et le developpement de la Flore du Massif Central de la France» fir s Fach Botaanik habilitiert, mit dr Aarbet dezue isch er scho 1920 feertig gsii. Är het an dr ETH Voorlääsige ghalte iber Sischtemaatik, Pflanzegeografy, Flooregschiicht un Pflanzesoziology un het au Exkursioone aabote. In dr Summermoonet het dr Braun-Blanquet ab 1917 bi dr Foorschig zum Schwyzerische Nazionaalpaark mitgmacht, wun er 1926 zäme mit dem Boodekundler Hans Jenny eerschti Ergeebnis unter em Titel «Vegetationsentwicklung und Bodenbildung in der alpinen Stufe der Zentralalpen (Climaxgebiet des Caricion curvulae)» uusegee het. Greeßeri Exkursioone hän en au uf Marokko un Algeerie gfiert, z. B. in dr Joor 1923, 1926 un 1928.

Iber d Voorlääsige vum Braun-Blanquet an dr ETH Züri im Summersemeschter 1925 schrybt dr Erwin Aichinger im Ruggblick 1973:

„Braun-Blanquet leitete seine Vorlesungen mit der biographischen Besprechung hervorragender Pflanzengeographen ein, wie Albrecht von Haller, Gaudin Wahlenberg, Oswald Heer, J. Thurmann, A. der Candolle, Hermann Christ, Carl Schröter, Ernst Furrer, und ging dann in die Vegetationsgeschichte ein. Hierbei erklärte Braun-Blanquet die Abhängigkeit der Pflanzengesellschaften von Klima, Boden und den Faktoren der lebenden Umwelt. Die topographischen Faktoren des Reliefs besprach er getrennt nach Höhenlage, Neigung, Exposition und brachte immer viele Beispiele vom Pflanzenleben. Besonders eingehend besprach er die vielen syngenetischen Probleme. In diesen erklärte er die Begriffe „Klimax", „Serie", „Stadium". Den Lebensformen (System Raunkiær) widmete er große Aufmerksamkeit. Nach Besprechung des floristischen Aufbaues der verschiedenen Wälder, Buschgesellschaften, Zwergstrauchheiden und Wiesen, insbesondere der Charakterarten, ging er auf die Abhängigkeit von den vielen ökologischen Faktoren ein und besprach die vermutliche Einwanderungsgeschichte. […] Die einzelnen Stadien der Vegetationsentwicklung erklärte Braun-Blanquet überaus einleuchtend und zusammenfassend. So stellte er fest, daß Rhacomitrium canescens in der Sukzessionsserie auf feinkörnigem Gletscher- und Bachschutt Alaskas genau dieselbe wichtige Stellung einnimmt wie in den Schweizer und französischen Urgebirgsalpen. Daß unter den Oberflächenpflanzen (Chamaephytae succullentae) viele Sedum- und Sempervivum-Arten andauernde Trockenheit gut ertragen können, und daß unter den Spaliersträuchern (Chamaephytae velantiae) Dryas, Loiseleuria, Globularia cordifolia und Teucrium montanum oft teppichartig ausgebreitet am Boden kriechen und kalte Klimata gut ertragen können.“

– Aichinger 1973, S. 58f.

Wu dr Carl Schröter anne 1926 pensioniert wooren isch, het si dr Braun-Blanquet as Noofolger bewoorbe, het d Brofässuur aber nit iberchuu. Statt däm isch anne 1927 dr Ernst Gäumann (1893–1963) uf dr Leerstuel fir Speziälli Botaanik gweelt woore, wu zue Mykology un Phytopathology gfoorscht het. Dodermit het si dr Schwäärpunkt vum Inschtitut dytli verschoobe, d Vegetazioonskund isch all mee in Hintergrund drätte.

Wäge däm het dr Braun-Blanquet Uurlaub vu dr ETH gnuu, si au us em Inschtitut Rübel zruggzooge un isch mit syre Frau un dr Doochter Mireille retuur gange uf Montpellier. Montpellier isch derno 64 Joor lang bis zue sym Dood sy Waalhaimet bliibe, är isch aber fascht all Summer retuurchuu in d Bindner Bäärg un het deert als fuurt d Pflanzewält studiert un driiber publiziert. Z Montpellier het em dr Jules Pavillard, syt 1927 Noofolger vum Flahault as Diräkter vum Botaanische Inschtitut an dr Uni, en Aarbetszimmer un en Blatz im Laboratoire de recherche aabote, wu s em Braun-Blanquet meegli gmacht het, z foorsche.

Anne 1928 het er im Berliner Springer-Verlaag sy Leerbuech «Pflanzensoziologie. Grundzüge der Vegetationskunde» publiziert. Des Buech, wun er 1951 in ere duuregschaffte zwoote Uflaag un 1964 in ere nomool grindli duuregschaffte dritte Uflaag uusegee het, isch bis hit ais vu dr Standardwäärch vu dr Pflanzesoziology. Dr Paul Müller-Schneider het iiber di eerscht Uflaag vu däm Leerbuech zum 60. Gebuurtsdaag vum Braun-Blanquet 1944 gschriibe:

„Dieses Werk hatte einen durchschlagenden Erfolg und machte Braun zum angesehensten Führer auf dem Gebiete der Pflanzen-Soziologie. Es ist das erste vollständige Lehrbuch der jungen und durch prinzipielle Meinungsverschiedenheiten damals noch verwirrten Wissenschaft. Seine glänzende Aufnahme verdankte es dem vorzüglichen didaktischen Aufbau, seiner wissenschaftlichen Gründlichkeit und der aus jeder Zeile sprechenden Verbundenheit des Verfassers mit der Natur.“

– Müller-Schneider 1944, S. 8

Wel syni Foorschigsmetood all mee Verbraitig gfunde het, het er anne 1930 uf eme internazionaal Botanikerkongrässe z Cambridge mit Unterstitzig vu Frynd un Kolleege us dr Schwyz, vu Frankrych, Holland un Poole d Foorschigsstazioon Station Internationale de Géobotanique Mediterranéenne et Alpine („SIGMA“) grindet. D Grindigsmitgliider sin näb em Braun-Blanquet dr Auguste Chevalier (Eerebresidänt), dr Jules Pavillard (Bresidänt), dr Pierre Allorge (Vizebresidänt), dr René Verriet de Litardière (Generaalsekreteer) un dr Aimé Luquet (Assischtänt vum Generaalsekreteer un Schatzmaischter) gsii. Dr Braun-Blanquet sälber isch Diräkter vu dr Stazioon woore, was er au bis zue sym Dood bliiben isch. Dr schottisch Sozioloog un Botaaniker Sir Patric Geddes het fir d SIGMA in sym neie College des Ecossais uf der Colombiere, wu doodmool no usserhalb vu Montpellier gläägen isch, am Stadtrand zmitts in dr Garrigue, Ryym z Verfiegig gstellt. Noch em Dood vum Geddes het d Stazioon anne 1937 dank ere grooßziigige Spänd vum Fritz Alleman von Albertini (1895–1971) in e grooß alt Landhuus mit Gaarte un Nääbegebei an dr Rue du Pioch de Boutonnet chenne umzie, au dr Braun-Blanquet isch mit syre Familie in där alt Herrschaftssitz zooge. D SIGMA isch bal zue me Zäntrum vu dr kontinentaal-europäische Vegetazioonskund woore, Geobotaanikerne un Gebotaaniker us vyyl europäische Länder sin doohäär chuu go vum Braun-Blanquet leere un mitenander dischpetiere. Anne 1931 het s scho 11 Aarbetsblätz gee, wu Foorscher*ne us siibe Staat gmietet ghaa hän, us dr Schwyz, vu Dytschland, us dr Tschechoslowakai, vu Indie, us dr Niiderlande, vu Poole un vu Rumäänie. Ai Grund fir sy Erfolg in dr Pflanzesoziology isch au dr perseenli Karakter vu iim un syyre Frau gsii: Si hän alli Bsuecher*ne mit ere häärzlige Gaschtfryndschaft ufgnuu. Anne 1938 isch d SIGMA zum wisseschaftlige Zäntrum vu dr neie internazionaale Verainigung fir Pflanzesoziology woore.

Wiichtigi Schueler vum Braun-Blanquet sin unter andere dr Erwin Aichinger, dr Heinz Ellenberg, dr Erich Oberdorfer, dr Reinhold Tüxen, dr Maks Wraber un dr Tokio Suzuki gsii, wu syni Metoode in verschiidene Regioone vu Europa un dr Wält bruucht, wyterentwicklet un si an iiri Schueler*ne wytergee hän.

D SIGMA isch as Stiftig organisiert gsii, wu Zuewändige fir d Uusstattig un dr Unterhalt vu dr Aarbetsblätz us verschiidene Länder iiberchuu het. Dodermit hän Foorschigsaarbete, Leergäng un internazionaali Exkursioone chenne duurgfiert wääre, d Ergeebnis doodrus sin syt 1930 zum grooße Dail in dr „Communications de la SIGMA“, ab 1948 au in dr nei grindete Zytschrift „Vegetatio“ publiziert woore. Wänn mer au d SIGMA bal wältwyt in dr Fachwält gchännt un gschetzt het, het dr Braun-Blanquet aber ainewääg fascht syner Läbdig Soorg ghaa um di finanziäll Situazioon vu dr Stazioon un au um syni aigene Finanze, wel er nie ne feschti Profässuur oder e verglyychbaari Stell ghaa het. Är isch aber en aarg beschaidene Mänsch gsii un het dur syni grooß Lyydeschaft zum Teemaa alli Schwiirigkaite chenne iberwinde. Unterstitzt woore isch er dooderby vu syre Frau, wu syni Lyydeschaft dailt het un e grooße Aadail an syne Foorschige un au an syne Publikazioone ghaa het.

Wänn au d Bedingige im Chrieg schwiiriger woore sin, het dr Braun-Blanquet ainewääg syni Foorschige chenne fuurtfiere. Anne 1943 het d «Commission du Centre National pour la recherche scientifique» z Paris bschlosse, ne «Service de Cartographie des Groupements Vegetaux de la France» z schaffe un het dr Braun-Blanquet zum Directeur technique vu dr Vegetazioonskartierig z Frankryych ernännt.

Em Braun-Blanquet sy Graab.

D Vegetazioon vu dr Alpe un vu Siidfrankryych sin e Schwäärpunkt in syre Foorschig bliibe, är het aber au greeßeri Exkursioone gmacht uf Spaanie, Portugal, Poole, Eeschtrych, Itaalie, Rumäänie un au in d Tschechoslowakai.

Noch em Dood vu syre Frau Gabrielle anne 1966 het sy Doochter Mireille Braun-Blanquet, e Dokteri, bis zue sym Dood noch em gluegt. Är het in dr letschte Joor nimi guet gheert, aber no bis in s hooch Alter het er wyter gfoorscht un publiziert. No chuurz vor syym Dood het er an dr wisseschaftlige Daagig z Montpellier iiber Vegetazioonsdinaamik in Chrut-, Haid- un Ghelzformazioone dailgnuu.

Am 20. Septämber 1980 isch dr Josias Braun-Blanquet z Montpellier gstoorbe, ai Moonet speeter, am 26. Oktober 1980, het s in dr Kapäll vum Krematoorium vu Khuur e Druurfyyr fir dr Braun-Blanquet gee, wu näbe Verwandte un Frynd au Verdrätter*ne vu dr internazionaale Pflanzesoziology dailgnuu hän.

• 
  dr Carl Schroeter (um 1920)
• 
  dr Eduard August Rübel (um 1945)
• 
  s Botaanisch Inschtitut an dr Uniwersiteet Montpellier
• 
  s Collège des Écossais, Montpellier

Metoodische Aasatz: d Züri-Montpellier-Schuel

Mit syne Foorschigsaarbete het dr Braun-Blanquet en noohaltige Yyfluss uf d Entwicklig vu dr Vegetazioonskund z Mitteleuropa ghaa. In syre metoodische Leer, dr «Züri-Montpellier-Schuel», het er Aasätz zum Oorne un Klassifiziere vu Pflanzebständ, wu s gee het, zämegfasst. Scho in syre Aarbet «Die Vegetationsverhältnisse der Schneestufe in den Rätisch-Lepontischen Alpen» vu 1913 un in «Remarques sur l'étude desgroupements de plantes», wun er im nämlige Joor zäme mit em Ernst Furrer (1888–1976) vereffetligt ghaa het, het er d Grundlaage vu syre neie floristisch-vegetazioonskundlige Geobotaanik ufgschriibe ghaa. Doderby het er näbe Aasätz vum Schröter, vum Brockmann-Jerosch, vum Rübel un vum Flahault au sonigi vum Robert Gradmann ufgriffe, wu zem Byschpel s Kunzäpt vu dr «Karakteraart» entwicklet het.

Em Braun-Blanquet sy Leer goot dervu uus, ass d Pflanzedecki zämegsetzt isch us unterschaidbaare Vegetazioonsainhaite, dr „Pflanzegsellschafte“. E jeedi Pflanzegsellschaft bstoot us bstimmte Aarte, wu mitenander vergsellschaft sin. Weli Aarte voorcheme un mitenander vergsellschaftet sin, chaa mer uusefinde mit Vegetazioonsufnaame, wu alli Aarte tabellaarisch ufzellt wääre mit Aagoobe zue Deckigsgraad, Abundanz, Steetigkait un Dreiigraad. Dodermit cha mer diagnostischi Aarte uusefinde, wie Karakteraarte oder Differänziaalaarte un d Ufnaame hierarchisch oorne un typisiere.

Dr Braun-Blanquet het doderby s Kriteerium vu dr dominante Aarte abgläänt, wu in dr «Uppsala-Schuel» bruucht wooren isch, wel sonigi Aarte vyylmool ubiquiteer sin, also an vyyl Standoort voorcheme, un ire Voorchuu doodermit weenig sait iber di speziifische ekoloogische Verhältnis. Är het as Kriterium gnuu, wie «drei» d Aarte sin, d. h. wie konschtant Karakteraarte bi bstimmte ekoloogische Verhältnis voorcheme.

In syne «Prinzipien einer Systematik der Pflanzengesellschaften auf floristischer Grundlage» (1921) het dr Braun-Blanquet gschriibe, ass d Dreiiverhältnis vu dr Aarte er wäärtvoll Mittel fir d Unterschaidig un Abgränzig vu dr Gsellschafte un au en guete Maaßstaab fir d Wäärtig vu ekoloogische Veränderige abgän. Anne 1918 het er d Dreii in syre Stuudie «Eine pflanzengeographische Exkursion durchs Unterengadin und in den schweizerischen Nationalpark» as sälbschtständig Meerkmool uusegstellt un e Skaalaa vu fimf Stapfle gschaffe:

A. Karakteraarte

• Gsellschaftsdrei (gesellschaftstreu, exclusif): uussschließlig oder fascht uussschließlig an ai bstimmti Gsellschaft bunde
• Gsellschaftsfescht (gesellschaftsfest, electif): het e bstimmti Gsellschaft uusgsproche lieber, dernääbe, wänn au sälte, in verwandte Gsellschafte.
• Gsellschaftshold (gesellschaftshold, preferant): in verschiidene Gsellschafte verdrätte, het aber ai bstimmti Gsellschaft ± lieber.

B. Sekundante

• Gsellschaftswaag (gesellschaftsvag, indifferent): ooni uusgsprocheni Voorliebi fir e bstimmti Gsellschaft.

C. Zuefelligi

• Gsellschaftsfrämd (gesellschaftsfremd, etranger): us ere främde Gsellschaft ± zuefellig un nume uusnaamswyys yydrunge

Assoziazioone wääre no dr Karakteraarte gnännt, aagläänt an d Nomenklatuur vum Joakim Frederik Schouw mit em Suffix -etum, wu an dr Name vu dr Gattig draaghänkt wird, dr Artname wird in Genitiv gsetzt: Zem Byschpel haißt mer d Assoziazioon, wu dur Cyperus flavescens L. (Gelbliches Zypergras) karakterisiert isch, «Cyperetum flavescentis». D Assoziazioone wääre derno zue heechere oder niidere Taxa zämegfasst, z. B. Verbänd, Oornige oder Subassoziazioone.

D Metood vu dr Vegetazioonskartierig, wu dr Braun-Blanquet uusgschafft ghaa het, bruucht mer bis hite mit grooßem Erfolg fir d Foorschig zue Pflanzegsellschafte. Die Metood isch eso schnäll erfolgryych woore, ass bal scho aigeni Leergäng gmacht woore sin go d Metood vermittle. Dr eerscht pflanzesoziologisch Leergang z Dytschland het anne 1923 dr Walter Schoenichen, dr Diräkter vu dr „Staatlige Stell fir Natuurdänkmoolpflääg z Preuße“, fir iiber 100 Inträssierti veraastaltet. Dr Schoenichen het dr Braun-Blanquet au zum Verfasse vu sym Leerbuech iiber d Pflanzesoziology aagregt, dr Aafang vun ere änge Verbindig zwisch em Braun-Blanquet un dr Geobotaanik z Dytschland.

In syne eerschte Publikazioone het dr Braun-Blanquet no d Abundanzskaalaa vu 1-10 noch em Carl Schröter bruucht, speter het er drännti Skale fir d Artmächtigkait un d Soziabiliteet yygfiert.

Bi re Vegetazioonsufnaam noch em Braun-Blanquet wääre zeerscht d Chopfdaate ufgschriibe: dr Oort vu dr Ufnaam, Meeresheechi, Uusriichtig (Exposizioon), Naigig, Gsamtdeckig vu dr Vegetazioon, d Flechi vu dr Ufnaam in m2 un anderi Informazioone zue dr Situazioon vor Oort. Derno duet mer alli Aarte ufzelle, wu uf dr Flechi voorcheme, un fir e jeedi Aart wiird noch dr Braun-Blanqet-Skaalaa d Artmächtigkait un d Soziabiliteet gschetzt.

Fir d Abschetzig vu dr Artmächtigkait wiird bi Pflanze mit ere niidere Deckig d Zaal vu dr Exemplaar (Abundanz) zellt, bi soonige ab ere Deckig vu iiber 5 % dr Deckigsgraad (Dominanz):

Symbol	Individuenzahl	Deckung
r	sälte, ai Exemplaar	(dytli unter 1 %)
+	weenigi (2 bis 5) Exemplaar	(bis 1 %)
1	vyyl (5 bis 50) Exemplaar	(1 bis 5 %)
2	(beliebig)	5 bis 25 %
3	(beliebig	26 bis 50 %
4	(beliebig)	51 bis 75 %
5	(beliebig)	> 75 %

Bi dr Soziabiliteet wiird s Wugsverhalte vu dr ainzelne Aarte un iri Verdailig in dr Ufnaameflechi yygschetzt:

Simbool	Soziabiliteet
1	wagst ainzeln
2	wagst in chlaine Gruppe oder hoorschtwyys
3	wagst in chlaine Fläcke oder Bolschter
4	wagst in chlaine Kolonie bis uusdeente Fläcke (Deppig)
5	wagst in grooße Häärde

D Wäärt fir d Artmächtigkait un fir d Soziabiliteet wääre am Änd zämegschribe un mit eme Punkt drännt, z. B. +.1 oder 4.3.

E Byyschpel vun ere Vegetazioonsufnaam no dr Metood vum Braun-Blanquet zaigt die Ufnam us syre Monografy «La Végétation alpine des Pyrénées Orientales», wun er Standoort vu dr Assoziazioon Androsaceto-Saxifragetum mixtae, e Pflanzegsellschaft in Silikaatspalte in dr alpiine Stapfle vu dr Oschtpyrenäe, in dr Pyrenäe ufgnuu het:

Numere vu dr Ufnaam	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13
Heechi (m. i. M.)	2250	2200	2200	2320	2100	2300	2300	2280	2350	2310	2400	2500	2870
Exposizioon	S	S.	S.O.	S.	S.	S.O.	S.	S.O.	S.	S.O.	S.	W.	W
Naigig	80°	80°90°	70°	90°	80°	80°	80°	70°	90°	80°	80°	60°80°	-
Gsamtdeckig vu dr Vegetazioon	2,5	5	5	-	-	-	2	5	-	-	-	2	1
Flechi vu dr Ufnaam (m2)	10	30	30	100	50	10	10	10	10	-	50	10	10
Karakteraarte vu dr Assoziazioon
Androsace vandellii	1.2	+	1.1	1.2	+.2	1.2	1.2	+.2	0.2			1.2	1.2
Primula latifolia	(+)	+	+	+	.	(+)	.	.	.	.	1.1	+
Achillea chamaemelifolia.	+	1.2	.	.	.	.	.	.	.	.	.	.	.
Hieracium pogonatum	+	+	.	.	.	.	(+)	.	.	.	.	.	.
Saxifraga pentadactylis	.	.	.	.	.	.	.	.	.	.	.	.	1.2
Androsace pubescens	.	.	.	.	.	.	.	.	.	.	.	.	+
Karakteraarte vum Verband (Androsacion Vandellii)
Saxifraga mixta	+	1.2	1.2	1.2	+	+.2	1.2	(+)	1.2	1.2	.	+.2	.
Sedum brevifolium	(+)	.	(+)	+	1.1	+	+	1.2	.	.	2.2	.	.
Antirrhinum assrina	(+)		+	+.2	(+)	+	.	.	.	.	(+)	.	.
Draba subnivalis	1.2	+	+	.	.	.	.		1.2	.	.	.	.
Sedum hirsutum	.	.	+	+	.	.	+	+.2	.	.	.	.	.
Minuartia diomedis	(+)	.	.	.	.	.	1.2	.	.	.	.	.	.
Karakteraarte vu dr Oornig (Androsacetalia)
Asplenium septentrionale	1.2	1.2	(+)	1.2	1.2	.	1.2	+	.	.	1.1
Poa nemoralis v. glauca	+	.	+	.	(+)	.	+	.	+	+	.	.	.
Draba dubia	(+)	.	.	.	.	+	.	.	.	.	.	+	.
Polypodium vulgare		+	.	.	+	.	.	.	.	.	.	.	.
Karakteraarte vu dr Klass (Asplenietea)
Saxifraga aizoon v. valida	.	.	.	.	+	.	.	+	.	1.2	.	.	.
Hieracium amplexicaule	(+)	+	+	.	1.2	.	.	.	.	.	.	.	.
Silene saxifraga	.	.	+	.	(+)	.	.	1.2	.	.	.	.	.
Draba laevipes	.	+	.	+	.	.	.	.	.	.	.	.	2.2
Cystopteris fragilis	.	.	+	.	.	.	.	.	.	+.2	.	.	.
Asplenium trichomanes	.	.	.	.	(+)	.	.	.	.	.	.	1.2	.
Sedum dasyphyllum	(+)	.	+	.	.	.	.	.	.	.	.	.	.
Potentilla nivalis	.	.	.	.	.	.	.	.	.	.	.	1.2	+
Asplenium viride		..	.	.	.	.	.	.	.	.	.	+	.
Rhamnus pumila	.	.	.	.	.	.	.	.	.	1.2	.	.	.
Beglaitaarte
Silene rupestris	+	+	.	+	+	.	+	.	.	.	1.1	.	.
Veronica fruticans	.	.	.	.	1.2	+	+	1.2		.	1.2	.	.
Festuca scoparia	+	+	1.2	+	.	.	.	.	.	.	.	.	.
Cardamine resedifolia	.	.	+	.	.	+	.	+	+	.	+	.	.
Sempervivum arachnoideum	+	+	+	+	.	.	.	.	.	.	.	.	.
Campanula rotundifolia	.	+	+	.	+	.	.	.	.	.	+	.	.
Phyteuma hemisphaericum	.	.	.	+	.	+	.	(+)	.	.	.	.	.

S Sischteem vum Braun-Blanquet isch schnäll au in andere europäische Länder ibernuu woore, z. B. vu dr Krakauer Schuel fir d Vegetazioon in dr Hooche Tatra, aber au fir pflanzesozioloogischi Untersuechige z Ungarn, z Bulgaarie, dr Tschechoslowakei, in dr Niiderlande un z Belgie het mer syni Metood ufgriffe un an di regionaale Verhältnis aabasst. Nume d Botaanik in dr Sowjetunion, z. B. dr Vladimir Nicolayevich Sukachev (1880−1967), di amerikaanisch Foorschig um dr Henry Chandler Cowles (1869−1939) un dr Frederic Edward Clements (1874−1945) un di skandinaavisch Uppsala-Schuel um dr Gustav Einar Du Rietz (1895−1967) sin anderi Wääg gange. Wel di skandinavisch un arktisch Vegetazioon relatiiv aartenaarm isch, hän d Pflanzesoziolooge z Uppsala en ander Sischteem entwicklet, wu vun ere gschiichtere Vegetazioon uusgoot, mit bstimmte konschtante un dominante Aarte. Zem Byyschpel duet d Uppsala-Schuel e Wald drännt no Waldschiicht, Huurschtschiicht, Fäldschiicht un Boodeschiicht untersueche. Soonigi Sischteem sin au fir troopischi Floore bruucht woore.

Am internazionaale Botaanikerkongräss z Amsterdam anne 1935 het mer si druf gainigt, ass dr Name Assoziazioon nume fir d Vegetazioonsainhaite soll bruucht wääre, wu dur Karakter- un Differänziaalaarte (Chänn- un Drännaarte) bschriibe wääre. Dodermit isch au dr Fachuusdruck vu dr Dreii in dr Definizioon vu dr Assoziazioon feschtgsetzt woore. Am Botaanikerkongräss z Stockholm anne 1950, wu ne Uusglyych zwische dr bis doo drännte Schuele vu Uppsala un Züri-Montpellier broocht het, het mer si druf gainigt, ass floristisch verwandti Assoziazioone zue heechere Ainhaite, wie Verbänd, Oornige un Klasse zämegfasst wääre. Schließlig het mer uf em Botaanikerkongräss z Paris anne 1954 d Pflanzesoziology eso definiert:

La phytosociologie est l'étude des communautés végétales du point de vue floristique, écologique, dynamique, chorologique et historique.

alem.: Pflanzesoziology isch s Studium vu dr Pflanzegsellschafte us floristischer, ekoloogischer, dinaamischer, koroloogischer un histoorischer Siicht.

Dodermit het mer d Pflanzesoziology uf e braiti Grundlaag gstellt un di verschiidene Aasätz veraint.

Mitgliidschafte un Eerige

• Officier de l’ordre Ouissam Alouite Chérifien
• Chevalier de la Légion d'Honneur
• Dr. h. c. ETH Züri (1946)
• Dr. h. c. Uniwersiteet Rennes
• Dr. h. c. Uniwersiteet Algier
• Dr. h. c. Uniwersiteet Uppsala (1957)
• Dr. h. c. Uniwersiteet fir Boodekultuur Wien

Eeremitgliid vu däne Gsellschafte:

• Ostalpin-dinarische Gesellschaft für Vegetationskunde
• Società Italiana di Phytosociologia
• Sociedad Española de Ciencia del Suelo
• Deutsche Botanische Gesellschaft
• Societas Linnaeana Londinensis
• Sociedad Argentina de Botánica
• Real Academia de Ciencias y Artes de Barcelona
• Accademia Italiana di Scienze Forestali Florenz
• Naturwissenschaftlicher Verein für Kärnten

Mitgliid vu däne Gsellschafte:

• Institució Catalana d'Història Natural Barcelona
• Academie Polonaise des Sciences Warschau
• Regia Academia Scientiarum Suecica

Anderi Eerige:

• 1971: Bündner Kulturpreis des Kantons Graubünden
• 1974: Linnean Gold Medal vu dr Linnean Society of London
• 1974 het dr Ulrich Georg Eskuche d Gattig Braunblanquetia us dr Familie vu dr Scrophulariaceae noch em Braun-Blanquet gnännt.
• 1977 het dr Verlag Dr. W. Junk Publishers zue syne Eere dr Braun-Blanquet-Prize gstiftet. Dr Bryys wird all zwai Joor an e Vegetazioonskundler*i vergee.
• Derzue draage verschiideni Pflanze sy Name, unter anderem Antirrhinum braun-blanquetii (dt. Stauden-Löwenmäulchen).
• Dr Braun-Blanquet isch Eerebuurger vu dr Stadt Khuur woore.

Hauptwäärch

Lueg au di vollständig Lischt vu dr Publikazioone vum Braun-Blanquet.

• Die Vegetationsverhältnisse der Schneestufe in den Rätisch-Lepontischen Alpen. Ein Bild des Pflanzenlebens an seinen äußersten Grenzen. Schweiz. Naturforsch. Gesellschaft Zürich 1913.
• Eine pflanzengeographische Exkursion durchs Unterengadin und in den schweizerischen Nationalpark. Beitr. Geobot. Landesaufn. der Schweiz. 4: Zürich 1918
• Prinzipien einer Systematik der Pflanzengesellschaften auf floristischer Grundlage. Jahrb. St. Galler Nat. Ges. 57, 2: 305-351 (1921)
• mit em Jules Pavillard: Vocabulaire de Sociologie Vegetale. Montpellier 1922. 16 S.
• L'origine et le developpement des flores dans le Massif Central de la France. 279 S., Zürich et Paris. 1923
• Zur Wertung der Gesellschaftstreue in der Pflanzensoziologie. Vierteljahres. Nat. Ges. Zürich 70:122-149 (1925)
• Übersicht der Pflanzengesellschaften Rätiens. Vegetatio I, 1 - II, 4-5 (1948). 124 S.
• Pflanzensoziologie. Grundzüge der Vegetationskunde. Springer-Verlag Berlin 1928 = Biologische Studienbücher Bd. 7; 2. umgearb. u. verm. Aufl. Springer-Verlag Wien u. New York 1951; 3. neubearb. und wesentlich verm. Aufl. ebd. 1964.
• Flora von Graubünden. Vorkommen, Verbreitung und ökolog.-soziolog. Verhalten der wildwachsenden Gefäßpflanzen Graubündens und seiner Grenzgebiete (gemeinsam mit Eduard Rübel). 4 Teillieferungen, Verlag Huber, Bern 1932–1935 = Veröffentlichungen des Geobotanischen Instituts Rübel Zürich Bd. 7.
• mit H. Pallmann un R. Bach: Pflanzensoziologische und bodenkundliche Untersuchungen im schweizerischen Nationalpark und seinen Nachbargebieten II. Vegetation und Böden der Wald- und Zwergstrauchgesellschaften (Vaccionio-Piceetalia). Erg. wissensch. Unters, d. Schweiz. Nationalparks 4, (N.F.) 28, 2 (1954), 200 S.
• Die inneralpine Trockenvegetation. Von der Provence bis zur Steiermark. Verlag Gustav Fischer Stuttgart 1961 = Geobotanica selecta Bd. 1.
• La Végétation alpine des Pyrénées Orientales, étude de phyto-sociologie comparée (Monografías de la Estación de Estudios Pirenaicos y del Instituto Español de Edafología, Ecología y Fisiología Vegetal, 9 (Bot. 1). Consejo Superior de Investigaciones Científicas, Barcelona, 1948)
• Flora Raetica Advena. Verzeichnis der in Graubünden eingeschleppten und verwilderten Gefäßpflanzen und wichtigsten Kulturgewächse. Beilage Jahresb. Nat. Ges. Graub. 1951; Comm. SIGMA 110, 111 S.
• Las comunidades vegetales de la depresión del Ebro y su dinamismo, con Oriol de Bolòs (Ayuntamiento de Zaragoza, 1987).

Eerschtbschryybige

Draba ladina Braun-Blanq.

Dr International Plant Name Index (IPNI) zellt insgsamt 86 Aarte, Unteraarte un Hybriid uf, wu dr Braun-Blanquet zum eerschte Mool bschriibe het. Bi dr maischte dervu het s aber scho vorhäär anderi Eerschtbschryybige gee oder si wääre hit nit as aigeni Aarte zellt.

• Ajuga occidentalis Braun-Blanq., Agron. Lusit. xviii. 89 (1956). (= Ajuga pyramidalis subsp. meonantha (Hoffmanns. & Link) Fern.Casas)
• Alopecurus liouvillei Braun-Blanq., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich lxxiii. Beibl. 15, 351, in adnot. (1928).
• Alopecurus liouvillianus Braun-Blanq., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich lxxii. Beibl. 15, 351, in adnot. (1928). (= Alopecurus arundinaceus Poir.)
• × Anacamptorchis laniccae Braun-Blanq., Jahresber. Naturf. Ges. Graubündens n. s. lx. 167 (1921). (= Anacamptis × laniccae (Braun-Blanq.) H.Kretzschmar, Eccarius & H.Dietr.)
• Anchusa undulata var. pseudogranatensis Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 16: 37 (1925). (= Anchusa atlantica Ball)
• Antennaria hibernica Braun-Blanq., Vegetatio 3: 298 (1952). (= Antennaria dioica (L.) Gaertn.)
• Artemisia gabriellae Braun-Blanq., Not. Crit. Fl. Pyren. Or. (Stat. Geobot. Mediterr. & Alp. Montpell., Comm. No.87) 233 (1945). (= Artemisia umbelliformis subsp. umbelliformis)
• Asphodelus gracilis Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922. xiii. 193.
• Astragalus centralpinus Braun-Blanq., Feddes Repert. 79: 49 (1968).
• Astragalus centroalpinus Braun-Blanq., Comm. Stat. Intern. Geobot. Medit. & Alp., Montpell. No. 167, 19 (1964), inobs.
• Astragalus maroccanus Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922, xiii. 183 (1922).
• Astragalus nivelleanus Braun-Blanq., Bull. Soc. Bot. France 77: 288 (1930). (= Astragalus incanus L.)
• Astragalus volubilitanus Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1925, xvi. 30. (= Astragalus hamosus L.)
• Avena pratensis subsp. amethystea Braun-Blanq., Commun. Stat. Int. Géobot. Médit. Montpellier 87: 223 (1945). (= Helictochloa pratensis (L.) Romero Zarco subsp. pratensis)
• Bromus hordeaceus subsp. thominei (Hardouin) Braun-Blanq., Origin. Développem. Fl. Massif Centr. France 113 (1923).
• Bunium perotii Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1923, xiv. 74. (= Bunium fontanesii (Pers.) Maire)
• Campanula andorrana Braun-Blanq., Not. Crit. Fl. Pyren. Or. (Stat. Geobot. Mediterr. & Alp. Montpell., Comm. No.87) 230 (1945). (= Campanula jaubertiana Timb.-Lagr.)
• Carex granitica Braun-Blanq., Not. Crit. Fl. Pyren. Or. (Stat. Geobot. Mediterr. & Alp. Montpell., Comm. No.87) 224 (1945). (= Carex sempervirens Vill.)
• Centaurea gentilii Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 13: 188 (1922).
• Cerastium geniculatum Braun-Blanq., Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922, xiii. 15. (= Cerastium semidecandrum L.)
• Chrysanthemum nivellei Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 13: 187 (1922). (= Nivellea nivellei (Braun-Blanq. & Maire) B. H. Wilcox, K.Bremer & Humphries)
• Convolvulus glaouorum Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922, xiii. 18.
• Cynoglossum watieri Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922, xiii. 19. (= Solenanthus watieri Batt. & Maire)
• Dianthus flahaultii Braun-Blanq., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève xxi. 32 (1919).
• Digitalis subalpina Braun-Blanq., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich lxxiii. Beibl. 15, 345, in adnot. (1928).
• Diplotaxis berthautii Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922, xiii. 180.
• Diplotaxis rivulorum Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1925, xvi. 23. (= Diplotaxis catholica (L.) DC.)
• Draba ladina Braun-Blanq., Ber. Schweiz. Bot. Ges. xxvi-xxix. 209 (1920), hybr.
• Draba subnivalis Braun-Blanq., Not. Crit. Fl. Pyren. Or. (Stat. Geobot. Mediterr. & Alp. Montpell., Comm. No.87) 226 (1945).
• Erigeron mairei Braun-Blanq., Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 14: 25 (1923). (= Erigeron major (Boiss.) Vierh.)
• Erucastrum latirostre Braun-Blanq., Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922, xiii. 181. (= Diplotaxis siifolia Kunze)
• Euphrasia ruebeliana Braun-Blanq. & Thell., Jahresber. Naturf. Ges. Graubündens n. s. lxi. 51, hybr. (1922).
• Euphrasia vollmanniana Braun-Blanq. & Thell., Jahresber. Naturf. Ges. Graubündens n. s. lxi. 51, hybr. (1922).
• Evax pygmaea var. maroccana Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 16: 35 (1925). (= Filago carpetana subsp. maroccana (Braun-Blanq. & Maire) Dobignard)
• Fumaria emarginata Braun-Blanq., Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922, xiii. 13. (= Fumaria bracteosa Pomel)
• Gagea wilczekii Braun-Blanq. & Maire, Mem. Soc. Sc. Not. Maroc No. viii. 175 (1924), nomen; et in Bull. Soc. Hist. Nat. Afr. Nord, 1925, xvi. 40. (= Gagea algeriensis (Chabert) Chabert ex Batt.)
• Galeopsis intermedia subsp. cebennensis Braun-Blanq., Catal. Fl. Mass. Aigoual 263 (1933). (= Galeopsis ladanum subsp. ladanum)
• Gentiana clusii subsp. corbariensis Braun-Blanq., Bull. Soc. Bot. France 84(9-10): 671 (1938). (= Gentiana occidentalis Jakow.)
• Gentiana costei Braun-Blanq., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève xxi. 42 (1919), in syn.
• Gentiana engadinensis Braun-Blanq. & Sam., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich lxvii. 258 (1922).
• Gnaphalium diminutum Braun-Blanq., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich 62: 618 (1917). (= Omalotheca hoppeana subsp. magellensis (Fiori & Paol.) Holub)
• Hannonia Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1931, xxii. 104.
• Hannonia hesperidum Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1931, xxii. 104; et in Bull. Soc. Hist. Nat.Afr. Nord, 1933, xxiv. 229.
• Herniaria regnieri Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1925, xvi. 28.
• Hieracium lesurinum Braun-Blanq., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 21: 46 (1919).
• Hippocrepis maura Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922, xiii. 185.
• Koeleria recurviflora Braun-Blanq. & Wilczek, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1923, xiv. 221. (= Rostraria cristata (L.) Tzvelev)
• Lavandula atlantica Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1923, xiv. 77. (= Lavandula pedunculata subsp. atlantica (Braun-Blanq.) Romo)
• Luzula atlantica Braun-Blanq., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich lxxiii. Beibl. 15, 347, in adnot. (1928).
• Luzula atlantica Braun-Blanq., Litard. & Maire, Mem. Soc. Sc. Nat. Maroc No. xxv 1. 36 (1930), descr. ampl.
• Minuartia diomedis Braun-Blanq., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève xxi. 30 (1919). (= Cherleria laricifolia subsp. diomedis (Braun-Blanq.) A.J.Moore & Dillenb.)
• Minuartia lanuginosa (H.J.Coste) Braun-Blanq., Ann. Soc. Linn. Lyon sér. 2, 76: 67, in obs. (1931).
• Muscari populeum Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922, xiii. 194. (= Muscari neglectum Guss. ex Ten.)
• Narcissus romieuxii Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922, xiii. 192.
• Nasturtium africanum Braun-Blanq., Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922, xiii. 183. (= Rorippa africana (Braun-Blanq.) Maire)
• Nigritella × kaeseri Braun-Blanq., Veröff. Geobot. Inst. Rübel Zürich vii. 361 (1932). (= Gymnadenia × kaeseri (Braun-Blanq.) Oddone)
• Onosma cinerascens Rubel & Braun-Blanq., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich lxii. 611 (1917). in syn.
• Onosma delphinensis Rubel & Braun-Blanq., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich lxii. 611 (1917), in syn.
• Onosma echioides subsp. pyrenaica Braun-Blanq., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich 62: 604 (1917).
• Onosma fastigiata Braun-Blanq., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich lxii. 603 (1917), in syn.
• Onosma fastigiata subsp. atlantica Braun-Blanq. ex Kerguélen, Bull. Soc. Bot. Centre-Ouest 16: 82 (1985).
• Onosma pennina Braun-Blanq., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich lxii. 606 (1917), in syn., nom. inval.
• Onosma pseudoarenaria Schur & Braun-Blanq., in Hegi, Ill. Fl. Mittel-Eur. v. 2184 (1927), descr. emend.
• Onosma taurica subsp. helvetica (Boiss.) Braun-Blanq., Fl. France [M. Guinochet & R. de Vilmorin] 2: 583; without basionym vol. & part (1975). (= Onosma helvetica (A.DC.) Boiss.)
• Orchis × thellungiana Braun-Blanq., Veröff. Geobot. Inst. Rübel Zürich vii. 349 (1932). (= Dactylorhiza × dufftii nothosubsp. dufftii)
• Ormenis multicaulis Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 16: 35 (1925). (= Cladanthus mixtus (L.) Chevall.)
• Pedicularis bernardinensis Braun-Blanq., Ber. Schweiz. Bot. Ges. ii. 99 (1923), hybr.
• Phalaris elongata Braun-Blanq., Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1922, xiii. 21. (= Phalaris aquatica L.)
• Phyteuma rupicola Braun-Blanq., Not. Crit. Fl. Pyren. Or. (Stat. Geobot. Mediterr. & Alp. Montpell., Comm. No.87) 231 (1945).
• Poa fontqueri Braun-Blanq., Not. Crit. Fl. Pyren. Or. (Stat. Geobot. Mediterr. & Alp. Montpell., Comm. No.87) 220 (1945). (= Poa cenisia All.)
• Poa granitica Braun-Blanq., in Arch. Bot., Caen, Bull. 1929, iii. 46.
• Potentilla latestipula Braun-Blanq., Not. Crit. Fl. Pyren. Or. (Stat. Geobot. Mediterr. & Alp. Montpell., Comm. No.87) 227 (1945). (= Potentilla crantzii (Crantz) Beck ex Fritsch)
• Quercus lusitanica var. maroccana Braun-Blanq. & Maire, Mém. Soc. Sci. Nat. Maroc 7: 155 (1924). (= Quercus faginea subsp. maroccana (Braun-Blanq. & Maire) F.M.Vázquez & Coombes)
• Ranunculus allemannii Braun-Blanq., Jahresber. Naturf. Ges. Graubündens n. s. lxvi. Beilage, 69, nomen. (1928).
• Ranunculus allemannii Braun-Blanq., W. Koch in Ber. Schweiz. Bot. Ges. xlii. 747, descr. (1933).
• Salix × schinziana Braun-Blanq., Not. Crit. Fl. Pyren. Or. (Stat. Geobot. Mediterr. & Alp. Montpell., Comm. No.87) 225 (1945).
• Saxifraga moschata subsp. pseudoexarata Braun-Blanq., Ill. Fl. Mitt.-Eur. 4(2): 609 (1922). (= Saxifraga exarata subsp. pseudoexarata (Braun-Blanq.) D.A.Webb)
• Saxifraga stellaris subsp. comosa (Retz.) Braun-Blanq., Ill. Fl. Mitt.-Eur. 4(2): 625 (1922). (= Micranthes foliolosa (R.Br.) Gornall)
• Scabiosa columbaria subsp. pratensis (Jord.) Braun-Blanq., Cat. Fl. Aigoual 297 (1933).
• Scorzonera aubertii Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 13: 189 (1922). (= Scorzonera boetica subsp. boetica)
• Silene acaulis subsp. exscapa (All.) Braun-Blanq., Neue Denkschr. Schweiz. Naturf. Ges. 48: 193 (1913).
• Silene macrotheca Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1925, xvi. 27. (= Silene secundiflora subsp. macrotheca (Braun-Blanq. & Maire) Greuter & Burdet)
• Silene volubilitana Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1925, xvi. 25.
• Statice allioides Braun-Blanq., Bull. Soc. Bot. France 77: 288 (1930). (= Armeria alliacea (Cav.) Hoffmanns. & Link)
• Tolpis liouvillei Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 14: 75 (1923).
• Tragiopsis hanotei Braun-Blanq. & Maire, Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 1931, xxii. 108. (= Stoibrax hanotei (Braun-Blanq. & Maire) B.L.Burtt)

Literatur

• Erwin Aichinger: Pflanzensoziologie und ihre Auswertung in der Forstwirtschaft der Ostalpen. In: Carinthia II. 163./83. Jahrgang, Klagenfurt 1973, S. 43–80 (PDF (3,2 MB) uf ZOBODAT, mit Eerige vum Braun-Blanquet).
• Martin Camenisch et al.: J. Braun-Blanquet. Chur 1884 - Montpellier 1980. Botaniker von Weltruf. Sonderausstellung. Herausgeber: Stiftung Sammlung Bündner Naturmuseum. 2005.
• Heinz Ellenberg: J. Braun-Blanquet und R. Tüxen – 50 Jahre Pflanzensoziologie. In: Berichte der Deutschen Botanischen Gesellschaft. Band 95, 1982, S. 387–391 (mit Bild).
• Wolfgang Haber: Josias Braun-Blanquet 1884-1980. In: Berichte der Bayerischen Botanischen Gesellschaft zur Erforschung der Flora. 51, 1980, S. 146–148 (PDF uf ZOBODAT).
• Wolfgang Haber: Josias Braun-Blanquet (1884—1980). In: Tüxenia. NS 1, 1981, S. 3–6 (PDF uf ZOBODAT).
• Wolfgang Haber: Gedenkworte für Dr. Josias Braun-Blanquet anläßlich der Trauerfeier im Krematorium zu Chur am 26. 10. 1980. In: Carinthia II. 171./91. Jahrgang, Klagenfurt 1981, S. 491–492 (PDF uf ZOBODAT).
• Erika und Sandro Pignatti: Josias Braun-Blanquet †. Die Lehre Braun-Blanquets gestern und heute und ihre Bedeutung für die Zukunft. In: Phytocoenologia. Band 9, 1981, S. 417–442 (mit Bild un Schrifteverzaichnis).
• Eduard Rübel: Über die Entwicklung der Gesellschafts-Morphologie. Journal of Ecology, Vol. 8, Nr. 1 (1920), S. 18-40
• Paul Müller-Schneider: Dr. Josias Braun-Blanquet. Eine Würdigung seines Schaffens zur Vollendung des 60. Lebensjahres, mit einem Verzeichnis der von ihm publizierten Arbeiten. Jahresbericht der Naturforschenden Gesellschaft Graubünden. 79 (1942–1944), S. 1–15 (PDF)
• Ruben Sutter: Dr. Josias Braun-Blanquet – eine Würdigung von Leben und Werk. In: Botanica Helvetica. Band 91, 1981, S. 17–33 (mit Bild und Schriftenverzeichnis).
• Gustav Wendelberger: Josias Braun-Blanquet +. In: Verhandlungen der Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien. Frueher: Verh. des Zoologisch-Botanischen Vereins in Wien. Seit 2014 Acta ZooBot Austria. 120, 1981, S. 113–115 (PDF uf ZOBODAT).
• Heinrich Zoller: Braun-Blanquet, Josias. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.

Weblink

• Publikatione vo und über Josias Braun-Blanquet im Katalog Helveticat vo dr Schwiizerische Nationalbibliothek
• Autoryydrag un Lischt vu dr bschribene Pflanzenämme fir Josias Braun-Blanquet bim IPNI
• Chuurzbiografy bi wku.edu