Zenon

Dr Zenon, middelgriech. Ζήνων, latiinisch Flavius Zeno, († 9. April 491), isch vom 29. Januar 474 bis zu sim Dood dr oströmisch Kaiser gsi. As Elläiherrscher het er Novämber 474 afo regiere. Si Herrschaft isch vom ene 20 Moonet lange Exil vom Januar 475 bis August 476 underbroche worde.

Zenon (Kaiser)
Kaiser vom Byzantinische Riich
E Tremissis vom Zenon mit „Siigerchranz“ und „Globus“
Regierigsziit	9. Februar 474 – 9. Januar 475 August 476 – 9. April 491
Name	Tarasis (bis in d Middi vo de 460er) Flavius Zeno Augustus (as Kaiser)
Uf d Wält cho	öbbe 425
Gstorbe	9. April 491
Dodesort	Konstantinopel
Vorgänger	1) Leo II 2) Basiliscus
Nochfolger	1) Basiliscus 2) Anastasios I.
Verhürotet mit	Arcadia, Ariadne

Dr Zenon het ursprünglig Tarasicodissa oder Trascalissaeus ghäisse und isch en Isaurier gsi. Er isch in dr oströmische Armee zum General ufgstiige und het em Kaiser vo Byzanz Leo I. in sim Machtkampf gege e magister militum Aspar ghulfe. Noch em Dood vom Aspar isch er sälber zum magister militum ernennt worde und het d Dochder vom Leo döfe hüroote. Noch em Dood vom Leo I. isch im Zenon si äinzig Soon as Leo II. Kaiser worde, isch aber churz druf im Joor 474 gstorbe und dr Zenon het d Herrschaft übernoo.

Im Zenon si Regierigszit isch brägt gsi vo Volksufständ und Kämpf zwüsche religiöse Extremiste. Ussepolitisch isch er eender erfolgriich gsi und het d Posizioon vom Oströmische Riich chönne stabilisiere. Gegen e Undergang vom weströmische Kaiserdum (476 bzw. 480) het er nüt chönne mache. Formal isch er vo denn aa dr Kaiser vom ganze Römische Riich gsi, het sich aber uf d Verdäidigung und Konsolidierig vo Ostrom konzentriert. Dr Köönig vo de Ostgoote, dr Theoderich, won en im Balkan bedroot het, het er uf Italie gschickt zum dr Odoaker, wo dört gherrscht het, z stürze.

Wo dr Zenon am 9. April 491 gstorbe isch, het sich si Frau Ariadne mit eme füerende Mitgliid vom Hoof, em Flavius Anastasius, verhürootet und iin zum Kaiser gmacht.

Liddratuur

• Brian Croke: Dynasty and Ethnicity: Emperor Leo I. and the Eclipse of Aspar. In: Chiron 35, 2005, S. 147–203.
• Karl Feld: Barbarische Bürger: Die Isaurier und das Römische Reich. De Gruyter, Berlin 2005, ISBN 3-11-018899-6 (= Millennium-Studien, Band 8).
• Arnold Hugh Martin Jones: The Later Roman Empire 284–602. A Social, Economic and Administrative Survey. Blackwell, Oxford 1964 (3 Bänd, Noochdruck in 2 Bänd 1986), S. 224–230.
• Adolf Lippold: Zenon 17. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band X A, Stuttgart 1972, Sp. 149–213.
• Gregor Weber: Zeno. In: Manfred Clauss (Hrsg.): Die römischen Kaiser. 55 historische Portraits von Caesar bis Iustinian. Beck, Münche 1997, ISBN 3-406-42727-8, S. 412–415.

Weblingg

 Commons: Flavius Zeno – Sammlig vo Multimediadateie

• Hugh Elton: Fachwüsseschaftligi Churzbiografii uf Änglisch us De Imperatoribus Romanis (inkl. Liddratuuraagoobe).

Vorgänger Leo II.

Kaiser vo Byzanz 474–491

Nochfolger Anastasios I.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Zenon_(Kaiser)“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.