Karthago (latiinCarthago, altgriechΚαρχηδών Karchēdōn; us em Fönizische qrt-hdšt Qart-Hadašt ,nöiji Stadt‘) isch e Groossstadt in Nordafrika gsi in dr Nööchi vom hütige Tunis z Tunesi. In dr Antike isch Karthago d Hauptstadt vo dr See- und Handelsmacht Karthago gsi. D Römer häi d Iiwooner vo Karthago as Punier (abgläitet vo Fönizier) bezäichnet. Im dritte und zwäite Joorhundert vor dr Zitewändi häi Rom und Karthago um d Vorherrschaft im westlige Middelmeerruum kämpft. Noch em Siig vo Rom 146 v. d. Z. und dr Zerstöörig vo Karthago isch s karthagische Riich Däil vo römische Imperium worde. Under em Cäsar isch Karthago nöi gründet worde und und isch glii wider e bedütendi Groossstadt gsi. Erst mit em Ändi vo dr Antike het au dr Ort si Bedütig verloore.

D Laag vo Karthago und dr karthagisch Machtberiich um 264 v. d. Z.
D Ruine vo Karthago
Blaan vom antike Karthago

Hüte isch Karthago (franzöösisch Carthage, arabisch قرطاج‎ Qartādsch, DMG Qarṭāǧ) e Vorort vo Tunis. S archeologische Usgraabigsgländ vo Karthago isch e turistischi Attrakzioon und isch 1979 in d Liste vom Wältkultuurerb ufgnoo worde.

Litratuur

ändere
  • Walter Ameling: Karthago. Studien zu Militär, Staat und Gesellschaft. Beck, München 1993, ISBN 3-406-37490-5
  • Hélène Bénichou-Safar: Le tophet de Salammbô à Carthage. Essai de reconstitution. École Française de Rome, Rom 2004 (Collection de l'École Française de Rome 342), ISBN 2-7283-0697-4
  • Collette und Gilbert Charles-Picard: Karthago. Leben und Kultur. Reclam, Stuttgart 1983, ISBN 3-15-010316-9
  • Catherine Croizy-Naquet: Thèbes, Troie et Carthage. Poétique de la ville dans le roman antique au XIIe siècle. Champion, Paris 1994 (Nouvelle bibliothèque du moyen âge 30), ISBN

2-85203-388-7 und ISBN 2-85203-389-5

  • François Decret: Carthage ou l’empire de la mer. Ed. du Seuil, Paris 1977 (Points. Série histoire 30), ISBN 2-02-004712-8
  • Christoph Eger: Vandalische Grabfunde aus Karthago. Germania 79, 2001, S. 347-390 ISSN 0016-8874
  • Winfried Elliger: Karthago. Stadt der Punier, Römer, Christen. Kohlhammer, Stuttgart 1990, ISBN 3-17-010185-4
  • M’hamed Hassine Fantar: Carthage. La cité punique. Alif – Les éditions de la Méditerranée, Tunis 1995 (Patrimoine de la Méditerranée), ISBN 9973-22-019-6
  • Ahmed Ferjaoui: Recherches sur les relations entre l’Orient phénicien et Carthage. Éd. Univ., Fribourg 1993 (Orbis biblicus et orientalis 124), ISBN 3-7278-0859-4
  • Dexter Hoyos: The Carthaginians. Routledge, New York u. a. 2010.
  • Christophe Hugoniot: Rome en Afrique. De la chute de Carthage aux débuts de la conquête arabe. Flammarion, Paris 2000 (Champs Université. Histoire), ISBN 2-08-083003-1
  • Werner Huß: Karthago. Beck, München 1995, ISBN 3-406-39825-1
  • Richard Miles: Carthage Must Be Destroyed: The Rise and Fall of an Ancient Civilization, London [u. a.] 2010, ISBN 0-7139-9793-1
  • Hans Georg Niemeyer (Hrsg.): Karthago. Die Ergebnisse der Hamburger Grabung unter dem Decumanus Maximus. Bd. 1-2, Zabern, Mainz 2007, ISBN 978-3-8053-3684-0
  • Sabine Peters (Red.): Hannibal ad portas. Macht und Reichtum Karthagos. Begleitband zur großen Sonderausstellung in Karlsruhe. Badisches Landesmuseum Karlsruhe, Karlsruhe 2004, ISBN 3-937345-00-0 (erschienen auch bei Theiss, Stuttgart, ISBN 3-8062-1892-7 und Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt, ISBN 3-534-18193-X)
  • Friedrich Rakob (Hrsg.): Die deutschen Ausgrabungen in Karthago. Bd. 1–3, Zabern, Mainz 1991-1999, ISBN 3-8053-0985-6
  • Jürgen Süß u. a.: Karthago. Macht und Reichtum der antiken Großmacht. MediaCultura, Brühl 2004, ISBN 3-00-014215-0 (CD-ROM)

Weblingg

ändere
  Commons: Karthago – Sammlig vo Multimediadateie
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Karthago“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.
  NODES