Blu-ray

El discu Blu-ray, conocíu como Blu-ray o a cencielles BD (n'inglés: Blu-ray Disc), ye un formatu de discu ópticu de nueva xeneración, desenvueltu pola Blu-ray Disc Association (BDA), emplegáu pa videu d'alta definición (HD), 3D y UltraHD y con mayor capacidá d'almacenamientu de datos d'alta densidá que la del DVD.

Blu-ray

Versión inicial	2006
Más información
Sitiu web	Web oficial
Etiqueta de Stack Exchange	Stack Exchange

Visión xeneral

El discu Blu-ray tien 12 cm de diámetru, igual que'l CD y el DVD. Guardaba 25 GB por capa, polo que Sony y Panasonic desenvolvieron un nuevu índiz d'evaluación (i-MLSE) que dexaría ampliar un 33 % la cantidá de datos almacenaos, dende 25 a 33,4 GB por capa.

Funcionamientu

El discu Blu-ray fai usu d'un rayu láser de color azul con una llonxitú d'onda de 405 nanómetros, a diferencia del láser colorao utilizáu en llectores de DVD, que tien una llonxitú d'onda de 650 nanómetros. Esto, xunto con otres meyores teunolóxiques, dexa almacenar sustancialmente más información que'l DVD nun discu de les mesmes dimensiones y aspeutu esternu. Blu-ray llogra'l so nome del color azul del rayo láser (blue ray significa 'rayu azul'). La lletra y de la pallabra orixinal blue foi esaniciada por cuenta de que, en dellos países, nun puede rexistrase pa un nome comercial una pallabra común.

Historia

El DVD ufiertó nel so momentu una alta calidá, yá que yera capaz de dar una resolución de 720×480 (NTSC) o 720×576 (PAL), lo que ye llargamente superáu pola capacidá d'alta definición ufiertada pol Blu-ray, que ye de 1920×1080 (1080p). Esti postreru ye'l formatu utilizáu polos estudios, p'archivar les sos producciones, qu'enantes se convertía al formatu que quixera esportase. Esto yá nun va ser necesariu, colo que la industria del cine dixital nun va tener qu'invertir esfuerciu y tiempu nel cambéu de resolución de películes, lo que va abaratar en menor midida y amenorgamientu de costos.

BDA

Artículu principal: Blu-ray Association

Foi desenvueltu en xunto por un grupu de compañíes teunolóxiques llamáu Blu-Ray Disc Association (BDA), lideráu por Sony y Philips, y formáu por:

Estudios n'esclusiva

• Sony Pictures Entertainment (Columbia Pictures y TriStar Pictures, ente otros).
• Buena Vista (Walt Disney Pictures, Marvel Entertainment, Touchstone Pictures, Yasser Entertainment, Hollywood Pictures y Miramax, ente otros).
• 20th Century Fox (inclúi'l catálogu de Metro-Goldwyn-Mayer y United Artists).
• Lionsgate Films.
• Warner Bros. Pictures.
• New Line Cinema.

Estudios collaboradores

• StudioCanal.
• Paramount Pictures.
• Filmax.
• Mar Studio.

Competidores

HD-DVD

Artículu principal: HD DVD

El so competidor más encarnizado na llucha p'asoceder al DVD foi'l HD-DVD; pero, en febreru de 2008, dempués de perder notables sofitos, Toshiba decidió abandonar la fabricación de reproductores y les llinies d'investigación sobre esti formatu.

HD-VMD

Artículu principal: HD-VMD

El HD-VMD tamién tien de ser nomáu, yá que tamién ta enfocáu a ufiertar alta definición. La so principal desventaxa ye que nun cunta col sofitu de les grandes compañíes y ye desconocíu per gran parte del públicu. Por eso'l so principal apueste ye ufiertar lo mesmo que les otres teunoloxíes a un preciu más accesible; por ello parte de la teunoloxía del DVD (láser coloráu). Nun futuru, cuando la teunoloxía sobre'l láser azul seya fiable y barata, tienen previstu afaese a ella.

Socesor

HVD

Artículu principal: Holographic Versatile Disc

Magar otros apunten que'l socesor del Blu-ray nun va ser un discu ópticu sinón la tarxeta de memoria, ta trabayándose nel HVD, o discu holográficu versátil, con 6 TB de capacidá. La llende de capacidá nes tarxetes de formatu SD/MMC ta yá en 256 GB, y cuenta cola ventaya de ser regrabables siquier mientres cinco años.

Archival Disc

Pa 2016, ta previstu un nuevu formatu de discu d'almacenamientu (Archival Disc), preparáu pa películes en resolución 4K. Envalórase que va almacenar 300GB, 500GB o 1TB GB, frente a los 50 GB d'un Blu-ray estándar o los 100 d'unu estendíu. Sony y Panasonic van encargar de dar a lluz al socesor del Blu-ray”.

Visión detallada

Capacidá d'almacenaxe y velocidá

Una capa de discu Blu-ray puede contener alredor de 20 GB o cerca de 6 hores de videu d'alta definición más audiu; tamién ta nel mercáu'l discu de doble capa, que puede contener aproximao 50 GB. La velocidá de tresferencia de datos ye de 36 Mbit/s (54 Mbit/s pa BD-ROM), pero yá tán en desarrollo prototipos con velocidá de tresferencia 2x (el doble, 72 Mbit/s). Yá ta disponible'l BD-RE estándar, según los formatos BD-R (grabable) y el BD-ROM, como parte de la versión 2.0.

Velocidá de la unidá	Velocidá de trasferencia		Tiempu teóricu d'escritura (minutos)
	Mbit/s	MB/s	Una capa Doble capa
1×	36	4,5	90	180
2×	72	9	45	90
4×	144	18	22,5	45
6×	216	27	15	30
8×	288	36	11,25	22,5
12×	432	54	7,5	15

El 19 de mayu de 2005, TDK anunció un prototipu de discu Blu-ray de cuatro capes de 100 GB. El 3 d'ochobre de 2007 Hitachi anunció que desenvolviera un prototipu de BD-ROM de 100 GB que, a diferencia de la versión de TDK y Panasonic, yera compatible colos llectores disponibles nel mercáu y solo riquía una actualización de firmware. Hitachi tamién comentó que ta desenvolviendo una versión de 200 GB de capacidá. La recién meyora de Pioneer dexó-y desenvolver un discu Blu-ray de 20 capes con una capacidá total de 500 GB, anque nun sería compatible coles unidaes llectores yá disponibles nel mercáu, como fadría Hitachi.

Teunoloxía

El tamañu mínimu del puntu nel qu'un láser puede ser enfocáu ta llindáu pola difracción, y depende de la llonxitú d'onda del fexe de lluz y de l'apertura numbérica de la lente utilizada pa enfocalo. Nel casu del láser azul-violeta utilizáu nos discos Blu-ray, la llonxitú d'onda ye menor con al respeutive de teunoloxíes anteriores, aumentando polo tanto l'apertura numbérica (0,85, comparáu con 0,6 para DVD). Con ello, y gracies a un sistema de lentes duales y a una cubierta proteutora más delgada, el rayu láser puede enfocar de forma muncho más precisa na superficie del discu. Dichu d'otra forma, los puntos d'información legibles nel discu son muncho más pequeños y, poro, el mesmu espaciu puede contener muncha más información. A lo último, amás de les meyores na teunoloxía óptica, estos discos incorporen un sistema ameyoráu de codificación de datos que dexa empaquetar entá más información.

El DVD tenía dos problemes que s'intentaron resolver cola teunoloxía Blu-Ray, polo cual la estructura ye distinta. De primeres, pa la llectura nel DVD el láser tien de travesar la capa de policarbonato de 0,6 mm na que'l láser puédese difractar en dos faes de lluz. Si esta difracción ye alta, por casu si tuviera rayáu, torga la llectura del discu. Pero dichu discu, al tener una capa de solu 0,1 mm evita esti problema, yá que tien menos percorríu hasta la capa de datos; amás, esta capa ye resistente a rayaduras. De segundes, si'l discu tuviera inclináu, nel casu del DVD, por igual motivu que l'anterior problema, la distorsión del rayo láser fadría que lleera nuna posición equivocada, dando llugar a errores. Gracies a la cercanía de la lente y la rápida converxencia del láser la distorsión ye inferior, pudiéndose evitar posibles errores de llectura.

Otra carauterística importante de los discos Blu-ray ye la so resistencia a les rayaduras y la suciedá. La delgada separación ente la capa de llectura y la superficie del discu faía estos discos más propensos a les rayaduras y suciedá qu'un DVD normal. Ye por ello que se pensó primero en comercializalos nuna especie de carcasa o Caddy. La idea foi refugada gracies a la ellaboración per parte de TDK d'un sustratu proteutor llamáu Durabis, que non solo compensa la fraxilidá, sinón que-y da una proteición extra contra les rayaduras a dichu discu. Esisten tamién disco DVD con esta proteición, pero nun ye tan necesaria debíu a la mayor espesura de la capa que dixebra los datos de la superficie del discu, 0,6 mm.

Blu-ray 3D

El logo de Blu-ray 3D

La Blu-ray Disc Association (BDA) xuntó un equipu d'executivos de la industria cinematográfica, de la industria de productos electrónicos de consumu y del sector de la TI p'ayudar a definir estándares pa tener les películes en 3D y la televisión en 3D nel formatu Blu-ray. El 17 d'avientu de 2009, la BDA anunció oficialmente la creación del estándar 3D pa discos Bluray, dexando la compatibilidá retroactiva colos reproductores de discos 2D anteriores. La BDA dixo, "The Blu-ray 3D specification calls for encoding 3D videu using the "Stereo High as is in Multiview Videu Coding (MVC)" (les especificaciones de Bluray 3D riquen codificar el videu 3D usando 'Stereo High como ta definíu en Multiview Videu Coding (MVC) ), una estensión del estándar ITU-T H.264 Advanced Videu Coding (AVC) codec que taba implementáu solo nos reproductores de videu bluray 2D más avanzaos. L'estándar de videu MPEG4-MVC estrúi dambes canales d'imaxe con apenes un 50% d'aumentu de tamañu de la grabación comparáu contra la canal de 2D, y puede apurrir una resolución completu de 1080p." Lo anterior significa que'l fluxu MVC (3D) ye compatible col fluxu H.264/AVC (de 2D), dexando a ciertos dispositivos de reproducción de 2D decodificar imáxenes de 3D inorando la información adicional de la segunda canal.

Sony amestó compatibilidá con Blu-ray 3D a la so consola de xuegos PlayStation 3 con una actualización de software el 21 de Setiembre de 2010. La consola yera con anterioridá compatible con xuegos en 3D gracies a una actualización del 21 d'abril de 2010. Dende la versión 3.70 del 9 d'agostu de 2011, la PlayStation 3 puede tocar DTS-HD Master Audiu y audiu d'alta resolución DTS-HD coles mesmes qu'una película de 3D Blu-ray. El en:Dolby TrueHD úsase solo nuna minoría de los títulos de Blu-ray 3D, y nel fluxu bitstreaming implementáu solamente na PlayStation 3 slim (los PS3 orixinales decodifican internamente y unvien audiu LPCM).

Blu-ray Ultra HD

Blu-ray Ultra HD ye un mediu dixital ópticu para almacenamientu de datos nun formatu que sustitúi al formatu Blu-ray actual. Los discos blu-ray Ultra HD son incompatibles colos reproductores actuales de Blu-ray. Ultra HD Blu-ray dexa resoluciones de videu 4K UHD (3840 × 2160) a velocidaes d'hasta 60 cuadros per segundu, codificados con H.265. Los discos soporten HDR d'hasta 10 bits por canal de color (10-bits) y polo tanto una mayor gama de color que'l soportáu con 8 bits por canal de los Blu-ray convencionales (en:Rec. 2020).

Códigos de rexón

Rexones pal estándar del Blu-ray.

Cada discu de Blu-ray contién unu o más códigos de rexón, que denotan el llugar o les árees del mundu a la que cada distribución ta dirixida. N'ocasiones, los códigos de rexón son llamaos zones. Les especificaciones de cada equipu reproductor indiquen qué zona pueden reproducir.

En teoría, esto dexa que los estudios cinematográficos controlen dellos aspeutos del llanzamientu, que inclúin el conteníu, la fecha y el preciu, basaos na adquisición por rexones. Na práutica, dellos reproductores dexen reproducir cualquier discu, o pueden ser modificaos pa dichu propósitu. Distintu del cifráu de datos, los códigos de rexón dexen el bloquéu rexonal, que foi aniciáu na industria de los videoxuegos.

Códigu de Rexón	Área
A/1	América (sacante territorios especiales de la Xunión Europea), Asia Oriental (sacante China continental y Mongolia), Sureste Asiáticu y territorios ensin incorporar de los Estaos Xuníos.
B/2	África, Europa (con esceición de Rusia), Oriente Mediu, Groenlandia, Oceanía (sacante territorios ensin incorporar de los Estaos Xuníos) y territorios especiales de la Xunión Europea.
C/3	Asia Central y del Sur, China continental, Mongolia y Rusia.

Anguaño, munchos reproductores multirregión llogren desbloquiar el bloquéu rexonal y el RCE per mediu de la identificación y seleición de la rexón compatible pol Blu-Ray, o dexando al usuariu escoyer una rexón en particular. Otros a cencielles sáltense'l chequeo de la rexón por completu. Dellos fabricantes de reproductores actuales aproven información llibremente sobre cómo evacuar el bloquéu rexonal y, en dellos modelos recién, apaez que foi evacuáu por defectu.

Esta práutica, pa munches persones, ye una violación a los alcuerdos comerciales de la Organización Mundial del Comerciu, anque nun hai lleis que fueren definíes nesta área.

Códecs y BD-J

El Blu-ray funciona colos mesmos sistemes d'archivu que los sos predecesores, como'l UDF y el ISO 9660. Gracies a la so capacidá d'almacenamientu, el videu ye d'alta definición y audiu d'hasta 8 canales. Utiliza los formatos de compresión MPEG-2, MPEG-4 y VC-1. Los formatos MPEG-4 AVC y SMPTE VC-1 implementen algoritmos de compresión más avanzaos que dexen ufiertar gran calidá (a un nivel similar).

El formatu MPEG-2 caltener por retrocompatibilidá; ye cuasi obsoleto (comparáu colos otros), pero aun así utilizóse pa codificar la mayor parte de les primeres películes que salieron en formatu Blu-Ray. Esto ye por cuenta que'l MPEG-4 AVC tien altos requerimientos, consumu de recursos y altu tiempu de codificación.

El SMPTE VC-1 pertenez a un consorciu de compañíes apoderáu por Microsoft. Esto fai que'l grau d'implantación del códec seya desigual, favoreciendo al HD DVD. A pesar d'esto, Microsoft fixo un esfuerciu notable realizando seminarios pa les compañíes del sector, lo qu'aumentó l'aceptación del VC-1.

Ye novedosa la inclusión de la plataforma Java nel estándar de les películes grabaes en Blu-ray. Esta plataforma, que recibió'l nome de BD-J (Blu-ray Disc Java), dexa más llibertá a los desarrolladores pa incluyir conteníos na película. Nun ye solo la capacidá d'esplegar un menú en cualquier momentu de la reproducción, o la posibilidá d'encuallar aplicaciones nel discu. Tamién se proyeuta la posibilidá de descargar conteníos adicionales dende Internet al discu, por casu, subtítulos en determinaos idiomes, conteníos especiales, escenes cortaes, ente otros. Per otru llau, hai detractores que dicen que ye innecesariamente complexu y les regalías pol so usu son escesives.

Los códecs de compresión d'audiu utilizaos en Blu-ray son LPCM (ensin compresión), DTS, Dolby Digital, Dolby TrueHD y DTS-HD Máster Audiu (hai más, pero éstos son los principales). Los trés primeros caltener por retrocompatibilidá respectu al DVD al igual que los de videu. Los dos últimos representen una gran meyora, yá que dexen la compresión ensin perdes (na siguiente tabla pueden ver cómo caltienen la mesma frecuencia de muestreo con una alta tasa de tresferencia).

	LPCM	DTS	Dolby Digital	DD TrueHD	DTS-HD
Tasa de tresferencia	27 Mbit/s	1536 kbit/s	640 kbit/s	18 Mbit/s	18 Mbit/s (HD DVD) 24,5 Mbit/s (Blu-ray)
Canales discretes	8	8	6	8	8
Cuantificación	24b	24b	24b	24b	24b
Frecuencia de muestreo	192 kHz	48 kHz	48 kHz	192 kHz	192 kHz

Proteiciones anticopia

Los sistemes Blu-ray incorporen cinco sistemes anticopia: AACS, BD+ Rom-Mark, SPDG y ICT.

AACS

El AACS ye una meyora respeuto al CSS del DVD, productu de la iniciativa de Disney, Sony, Microsoft, IBM, Intel, Panasonic, Toshiba y Warner Brothers. La so principal función ye'l control de la distribución de conteníos. Una de les sos consecuencies ye qu'esti métodu anticopia crea una llista negra de grabadores. Esti sistema dexa dar una clave pa cada modelu de grabador. Esto facilita'l siguimientu de qué claves son descifraes y qué grabadores dexen les copies; la consecuencia sería revocar la clave y nun incluyila en siguientes reproductores, garantizando la incompatibilidá col grabador. Esta posibilidá espertó gran discutiniu, yá que si llevar a cabu, usuarios que nunca-y dieron un usu illegal veríen cómo'l so grabador queda inutilizáu. Dica agora anunciaron que solo se centrarán en reproductores industriales que sían usaos pa la copia masiva. El sistema, en teoría, podría dexar inclusive suministrar a cada reproductor individual un conxuntu de claves colo que podría revocase les claves pa dichu sistema torgando la reproducción solo nél.

Nun principiu, l'Asociación de Discos Blu-Ray decidió incorporar la restrictiva copia xestionada (MC). Darréu, les compañíes informátiques arreyaes protestaron por cuenta de la so alta restricción. A la fin decidieron que'l control de distribución de conteníos sería copia xestionada obligatoria (MMC), usada nel HD DVD, y que dexa siquier una copia d'un discu pa unviala a otros dispositivos. Nesta decisión influyó'l fechu de que HD DVD haber adoptáu yá que l'usuariu podría decantase por un sistema menos restrictivu nesti aspeutu.

BD+ y Rom-Mark

Los discos Blu-ray tienen nel so estándar un sistema anticopia esclusivu denomináu BD+. Esti sistema dexa camudar dinámicamente les claves pa la proteición criptográfica de los BD orixinales. Si una d'estes claves ye afayada, los fabricantes nun tienen más que camudar la clave, de forma que les nueves unidaes del productu nun puedan ser piratiaes con dicha clave descubierta. A pidimientu d'HP, añadióse la posibilidá de qu'un usuariu pueda mercar diches claves pa realizar un númberu llindáu de copies del discu que mercó, quitando derechos de copia a los usuarios qu'utilicen esti formatu. El BD+ puede comprobar tamién si'l hardware foi modificáu y torgar la reproducción.

Tamién s'alcordó que los BD lleven una marca d'agua dixital. Sol nome de Rom-Mark, esta teunoloxía va tar presente en tolos discos orixinales y rique un componente especial de hardware llicenciáu en grabadores específicos pa poder inxertar la marca d'agua mientres la copia. Tolos llectores de Blu-ray tienen de buscar esa marca. D'esta manera, la BDA pretende frenar la copia masiva d'esti discu.

SPDG

SPDG son les sigles de Self-Protecting Digital Content. Ye un programa qu'inclúi nel llector del reproductor de Blu-Ray un sistema operativu que la so función ye evitar que los grabadores puedan doblar les películes que tean siendo reproducíes. Según los sos responsables, el SPDG ufierta seguridá añadida en casu de que'l sistema de proteición AACS seya superáu polos grabadores.

La implementación de SPDG tien el so discutiniu, non solo pol estremismu de la política anticopia, sinón porque puede suponer una grave vulnerabilidá, una y bones los sistemes operativos son sensibles a los virus informáticos.

ICT

ICT, sigles del términu inglés Image Constraint Token, ye una señal qu'evita que los conteníos d'alta definición viaxen en soporte ensin cifrar y, poro, susceptibles de ser copiaos. Na práutica, lo que fai ye llindar la salida de videu a la resolución de 960x540 si'l cable que va del reproductor a la televisión ye analóxicu, anque la televisión soporte alta definición. El ICT nun ye obligatoriu, cada compañía decide llibremente si añader o non a los sos títulos. Por casu, Warner ta a favor del so usu, ente que Fox ta en contra.

Retrocompatibilidá

La BDA aconseya que los reproductores de BD tamién reproduzan DVD, por que sían compatibles cola anterior definición. Güei pueden atopase reproductores híbridos de CD, DVD, HD-DVD y Blu-ray. JVC (Victor Company of Japan) ta desenvolviendo un combu DVD/BD de trés capes que dexaría tener nel mesmu discu l'estándar DVD y el BD. D'esta forma podría mercase una película que puede vese nos reproductores de DVD actuales y, amás, tener alta definición si introducir nun reproductor Blu-ray. Dos de les capes corresponderíen a un DVD de doble capa (8,6 GB) y la tercer capa correspondería al Blu-ray.

A pesar de lo anterior, sí qu'hai cierta incompatibilidá insalvable, pel momento. Dichu problema provién de les cadenes de montaxe. Los fabricantes viéronse obligaos a realizar una gran inversión nes sos máquines pa poder empezar a crear discos Blu-ray. Esto ye por cuenta de la gran diferencia de teunoloxía ente esti discu y el DVD, sobremanera a la capa especial de proteición de los primeres. Empléguense 5 segundos en producir un Blu-ray.

Esiste la posibilidá de crear Blu-rays híbridos: aquellos que tengan dos capes, dedicando una a ser de tipu DVD. De primeres, los estudios asociaos decidieron que nun sacaríen títulos nesta modalidá. Pero'l competidor HD DVD sí sacó títulos con esta posibilidá, lo que dexa dir mercando películes a los usuarios pa ver nel so reproductor de DVD, y más tarde nel so reproductor de HD DVD. Los estudios Blu-Ray retratáronse, y dende finales de 2006 yá esisten llanzamientos nesta modalidá.

HD Ready, Full-HD y HDMI

Esti apartáu trata de remarcar la diferencia ente compatibilidá y adautación y cómo sacar el máximu partíu a l'alta definición del Blu-ray. Dicir por compatibilidá cualquier televisión que dexe reproducir el conteníu de dichu discu. Esta llógrase con dispositivos que lleven el logotipu HD Ready o 1080i, lo cual nun quier dicir que se-y saque'l máximu partíu a l'alta definición yá que solo garantiza que la resolución mínimu seya de 720 llinies en panorámicu (1280x720) con busca progresiva (si ye en manera esguilada garantiza 1920x1080). Si lo que queremos ye alta definición con una resolución de 1920x1080 en manera progresiva tendrán d'atopase aquellos dispositivos marcaos sol logotipu de Full-HD o 1080p.

L'adautación significa una conversión qu'implica una perda na señal d'audiu y/o videu. Nesta postrera entra'l HDMI, un conector que dexa la unviada de la señal nativa d'alta definición (1920x1080, 24 fps y busca progresiva) pa garantizar la máxima fluidez y calidá de les escenes. Cualesquier otra conexón, yá seya analóxica o dixital va tener qu'afaese coles lóxiques consecuencies. Entá disponiendo de conector HDMI, ye aconseyable buscar aquellos dispositivos que lleven la versión 1.3, yá que ye la única que pel momento almite tolos formatos d'audiu y videu y dobla la tasa de tresferencia al respeutive de la so versión 1.2. Cualesquier conector y mediu que s'utilice pa coneutar el reproductor col dispositivu de visionado tendrá de ser compatible con HDCP (HDMI ser) so pena de que convierta la señal antes de la so salida a calidad DVD. Como puede reparase aquellos que se decidan pola alta definición tienen de buscar reproductores con conectores HDMI 1.3 y dispositivos con Full-HD.

Puede reparase cómo la teunoloxía del Blu-ray dexa una mayor tasa de tresferencia pal videu. Esta diferencia nun foi aprovechada en munchos casos por cuenta de dellos factores. En primer llugar la tasa ye variable y depende de la compañía escoyer cuál va usar, non necesariamente la máxima. Segundu, la tasa puede tener otres utilidaes amás de la tresmisión del videu. Postreru, inflúi'l códec utilizáu: les compañíes utilizaron nos sos primeros llanzamientos el MPEG-2 lo que fizo que non solo la calidá seya inferior a lo esperao nuna reproducción d'alta definición, sinón que taba per debaxo del so competidor el HD DVD que dende'l principiu codificó principalmente en VC-1. La tasa de tresferencia p'audiu tamién ye más alta en Blu-ray qu'en HD DVD.

Na tabla nun puede apreciase, pero pa entender les diferencies ente'l Blu-ray y HD DVD hai que dase cuenta de qu'ente que el primeru ye una nueva teunoloxía que busca l'aumentu de prestaciones, el segundu quier ameyorar el soporte DVD ensin aumentar considerablemente los costos. El HD DVD por tanto tien al so favor que bastaron unes pocos cambeos nos equipos de producción de DVD, ente qu'en Blu-ray foi necesaria la instalación de nuevos y caros equipos de producción. Por eso nos precios esi discu tien enforma que perder una y bones los costos son más altos, lo que se reflexa por casu n'el llectores. Los llectores HD DVD cuesten en redol a la metá que los Blu-ray, anque yá en 2007 esta diferencia baxó. Pela cueta les películes tienen un costu similar.

Tocantes a los títulos híbridos (DVD y alta definición) paez meyor el sistema Blu-ray que dexa asignar cada formatu a una capa ensin camudar de cara. En HD DVD asignar por cares colo que se fai necesariu camudalo. Amás el soporte híbridu ta llindáu a dos formatos (dos cares) ente qu'en dichu discu puédense tantos como capes haya (anque dica agora nun tien sentíu añader otros formatos esiste la posibilidá de faelo nel futuru).

Blu-ray híbridos

Sony ta trabayando nun discu híbridu Blu-ray qu'incluya conteníos reproducibles coles mesmes que películes n'alta definición. Transformers, Watchmen o Tomb Raider son dellos híbridos entamaos. Esta opción de xuru va suponer un bon emburrión a la trayeutoria de PS3. John Koller, direutor de marketing de la organización, informó qu'esto se llogrará gracies a dicha teunoloxía, por cuenta de la so exclusividad pa la citada consola; definitivamente “va cumplir coles mires de venta”, informó Koller.

Diferencies ente dellos soportes ópticos

Plantía:Tabla comparativa de formatos d'alta definición

Formatos rellacionaos

• Blu-ray Audiu

Referencies

Xenerales

• «Alta definición HD-DVD y Blu-ray». www.zonadvd.com. Consultáu'l 16 de febreru de 2010.
• El DVD morrió, viva'l láser azul. (I) (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
• El DVD morrió, viva'l láser azul. (II) (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
• «Esplícame: HD DVD o Blu-ray». www.explicame.org. Archiváu dende l'orixinal, el 12 de setiembre de 2009. Consultáu'l 17 de febreru de 2010.
• Blu-ray: l'escoyíu pa sustituyir al DVD (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Blu-ray.
• www.blu-raydisc.com Archiváu 2010-01-10 en Wayback Machine Asociación del discu Blu-ray.
• Artículu sobre l'agregu de marca d'agua a los discos Blu-ray.
• Artículu sobre Blu-ray en Ars Technica, informe sobre les carauterístiques de seguridá de Blu-ray como ventayes potenciales sobre HD DVD.
• The high definition DVD FAQ.
• El consumidor pierde (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión)..

• Datos: Q47770
• Multimedia: Blu-ray Disc