Wikipedia

Emmanuel Macron

Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron (21 d'avientu de 1977, Amiens), conocíu como Emmanuel Macron, ye un políticu francés que dende'l 14 de mayu de 2017 ye'l vixesimoquintu presidente de la República Francesa, copríncipe d'Andorra y gran maestre de la Lexón d'Honor.

Emmanuel Macron
Presidente de Francia

14 mayu 2017 -
← François Hollande
Eleiciones: eleiciones presidenciales de Francia de 2017
copríncipe francés d'Andorra

14 mayu 2017 -
← François Hollande
1. presidente Renacimiento, Francia (es) Traducir

6 abril 2016 - 8 mayu 2017
← ensin valor - Catherine Barbaroux →
Minister of Economy, Industry and Digital (en) Traducir

26 agostu 2014 - 30 agostu 2016
← Arnaud Montebourg - Michel Sapin →
Assistant Secretary General of the Presidency of the French Republic (en) Traducir

15 mayu 2012 - 15 xunetu 2014
← Jean Castex - Laurence Boone →
Vida
Nacimientu Amiens[1], 21 d'avientu de 1977[2] (46 años)
Nacionalidá Bandera de Francia Francia [3]
Residencia Palaciu del Elíseo
Llingua materna francés
Familia
Padre Jean-Michel Macron
Madre Françoise Noguès
Casáu con Brigitte Macron (2007 – )[4]
Hermanos/es
Familia
Estudios
Estudios La Providence (es) Traducir
Universidá de París Nanterre
Lycée Henri IV (es) Traducir
Institutu d'Estudios Políticos de París
Escuela Nacional d'Alministración
(2002 - 2004)
Llingües falaes francés[5]
inglés
Oficiu Inversionista (es) Traducir, estadista, altu cargu, políticu, banqueru
Altor 1,73 m
Emplegadores Rothschild & Cie (es) Traducir  (2008 –  2012)
Premios
Miembru de Commission for the Liberation of French Growth (en) Traducir
Fundación Franco-Estauxunidense
Creencies
Relixón Agnosticismu[13]
Partíu políticu Renacimiento (es) Traducir (dende abril 2016)[14]
políticu independiente (de 2009 a 2016)
Partíu Socialista (de 2006 a 2009)[15]
IMDb nm6960621
elysee.fr
Cambiar los datos en Wikidata

Ex funcionariu públicu y Banca d'inversión especialista n'inversión bancaria; emplegáu y asociáu del bancu francés Rothschild & Cie, exerció darréu d'asesor económicu del presidente de la República François Hollande (2012). El 26 d'agostu de 2014[16] foi nomáu ministru d'Economía, Recuperación Granible y Asuntos Dixitales. Dimitió'l 30 d'agostu de 2016 pa dedicase al movimientu políticu de centru[17] En Cole! que llanzara n'abril.[18]

En payares de 2016 anunció la so candidatura pa les eleiciones presidenciales de Francia n'abril de 2017, que la so primer vuelta ganó con una votación cercana al 24%. El 7 de mayu de 2017 llogró la victoria na segunda vuelta, frente a la líder del Frente Nacional, Marine Le Pen. Macron imponer col 66,1% de los votos sobre Le Pen, quien algamó'l 33,9% de los sufraxos.[19] A los 39 años, convertir nel presidente más nuevu de la hestoria francesa y el xefe d'Estáu francés más nuevu dende Napoleón Bonaparte.[20][21][22]

Biografía

editar

Fíu de Jean-Michel Macron, médicu y profesor de Neuroloxía na CHU d'Amiens y de Françoise Macron-Noguès, doctora y conseyera, estudió nesa ciudá nel colexu de los Xesuites La Providence con bones notes, de la que cursaba siquier seis años d'estudios de pianu nel Conservatoriu de Amiens.[23][24]

Acabó'l bachilleratu nel llicéu Henri IV, de París. En dichu establecimientu cursó tamién los sos trés primeros años universitarios, nes clases preparatorias a les grandes escueles de Lletres y Ciencies sociales (1995-1998), ensin llegar a entrar na Escuela Normal Superior.[25] Llogró'l títulu de Filosofía na Universidá de París-Nanterre, fixo la tesis sobre Hegel, graduar en Ciencies Polítiques nel Institutu d'Estudios Políticos de París (2001) de la que se convirtió en militante del Partíu Socialista, a los 24 años.[23] Siguió los sos estudios y en 2004 salió de la Escuela Nacional d'Alministración (ENA), onde se formen les élites franceses, como inspeutor de finances.[23]

Trayeutoria profesional

editar

Como alto funcionariu, foi relator de la «Commission Attali» en 2007. Un añu dempués, en 2008 fichó pola Banca Rothschild,[26] onde permaneció mientres cuatro años. Como sociu d'esta banca[27] encargar de la OPA de Nestlé a una filial de Pfizer,[28] por un preciu de 9000 millones de dólares y sustanciosos dividendos.[29]

Cultivó contactos y fixo amistá con persones influyentes como'l gran patrón de Nestlé, Peter Brabeck, el prestixosu economista Jacques Attali col que redactó en 2008 un informe sobre crecedera económica encargáu por Nicolas Sarkozy o Jean-Pierre Jouyet, amigu d'Hollande y secretariu xeneral nel Elíseo. Estos dos últimos fueron quien lu introducieron nel círculu del presidente francés ente 2006 y 2007.[23]

D'asesor económicu de Hollande a ministru d'Economía

editar

En 2011, Macron apostó pola candidatura d'Hollande y participó na ellaboración de los sos discursos y programa. En ganando les eleiciones, en 2012 el presidente incorporar al so gabinete y encargó-y l'área económica, según los preparativos y les negociaciones nel G-20 o la XE.[23] Macron dexó la Banca pol Palaciu del Elíseo.

Macron foi nomáu secretariu xeneral axuntu de la Presidencia'l 15 de mayu de 2012, en tándem con Nicolas Revel y a les órdenes del nuevu secretariu xeneral Pierre-René Lemas.

Yá entós l'ala izquierda del Partíu Socialista francés criticó la so designación xunto al presidente. “Ye un error potenciar a esa clase de collaboradores”, comentó la senadora Marie-Noëlle Lienemann.[23]

Macron tenía l'enfotu de les empreses y nos sos dos años nel Elíseo foi l'encargáu de caltener el nexu del presidente colos grandes patronos.[23]

El 26 d'agostu de 2014 foi nomáu ministru d'Economía, Recuperación Granible y Asuntos Dixitales del segundu gobiernu de Manuel Valls[30] sustituyendo a Arnaud Montebourg, una decisión especialmente criticada per parte de dellos parllamentarios socialistes opuestos a les midíes reformistes de Hollande inspiraes por Macron.

“Queremos caltener el modelu social francés. Nun vamos faer una política en desterciu de los asalariaos, pero hai que reconocer la necesidá de tener un motor na economía, y esi motor ye la empresa” esplicó Macron nuna entrevista, sintetizando les reformes de Hollande.[23]

N'agostu de 2016 dimitió como ministru pa dedicase de llenu al movimientu políticu qu'acababa de crear: ¡En Marcha!, del centru políticu.

Trayeutoria política

editar

Empezó a militar nel Movimientu de los Ciudadanos mientres cuasi dos años, pero l'adhesión a esti partíu nun foi estable. Votó a Jean-Pierre Chevènement na primer vuelta de les eleiciones presidenciales franceses de 2002.

Miembru del Partíu Socialista dende los 24 años foi activu y pagó la cuota de militante de 2006 a 2009. Tamién collabora cola Fundación Jean-Jaurés.[31]

En 2006 conoció a François Hollande al traviés de Jean-Pierre Jouyet y comprometióse al so llau como asesor a partir de 2010. Nes eleiciones presidenciales de 2007 formó parte del grupu de los Gracques, compuestu por antiguos altos funcionarios y empresarios socialistes que reclamaben una alianza ente Ségolène Royal y François Bayrou. Nestes feches intentó ser escoyíu candidatu a les eleiciones llexislatives del Partíu Socialistaen Picardía pero los socialistes d'esta rexón refúguenlu. El so fracasu sumáu a la victoria de Sarkozy nes eleiciones presidenciales de 2007 anímen-y a dar un nuevu entorno a la so carrera. En 2010 refugó la propuesta plantegada por Antoine Gosset-Grainville y validada pol Palaciu del Elíseo de convertise en direutor axuntu del gabinete del primer ministru François Fillion.[31]

En 2012 cuando Hollande llegó al Palaciu del Elíseo incorporar al so gabinete. El 15 de mayu foi nomáu Secretariu Xeneral axuntu de la presidencia. La so estrecha collaboración col presidente socialista dio un xiru a la política económica de Hollande cuestionada pola ala izquierdista del socialismu francés.

N'agostu de 2014 foi nomáu Ministru d'Economía, Recuperación Granible y Asuntos Dixitales y apostó paralelamente pola creación d'un nuevu movimientu políticu.[23]

Movimientu (En Cole!)

editar
Artículu principal: En Cole!

N'abril de 2016 llanzó'l movimientu políticu ¡En Marcha! un nome que coincide coles sos iniciales.

Ante les crítiques sobre la creación del movimientu dende les files socialistes François Hollande acoyó con "naturalidá" la so creación señalando que se trata de “un políticu que quier faer política”.[30]

El 30 d'agostu de 2016 dimitió como Ministru d'Economía pa dedicase al proyeutu políticu de centru, ensin refugar convertise en candidatu nes eleiciones presidenciales de Francia de 2017 si François Hollande arrenunciaba. Dexó'l cargu siendo'l ministru meyor valoráu del Gobiernu y el políticu de la izquierda preferíu de los franceses. Alloñar de los postulaos socialistes Macron declaró n'agostu: "La honestidá obliga dicir que yá nun soi socialista".[30][32] En 2015 yá esplicara que fuera militante del Partíu Socialista pero yá nun lo yera.[33]

En payares de 2016 confirmó la so candidatura a les eleiciones presidenciales de Francia de 2017.[34]

El 7 de mayu de 2017, Macron ganó la segunda vuelta de les eleiciones presidenciales franceses con un 66,1% de los votos válidos frente al 33,9% consiguíu pol so rival del Frente Nacional Marine Le Pen, convirtiéndose, a los 39 años, nel presidente más nuevu na historia del país.[35]

Presidente de Francia

editar

Tres la so victoria eleutoral nes eleiciones presidenciales franceses, foi proclamáu y investido presidente de Francia el 14 de mayu de 2017 en socesión de François Hollande.

La so primer midida foi la designación como primer ministru de Francia del políticu conservador Édouard Philippe, el 15 de mayu de 2017.

Posiciones polítiques

editar

Refundación d'Europa

editar
Artículu principal: Refundación de la Xunión Europea

Macron defende una “refundación histórica” d'Europa. Señalar nel so discursu de toma de posesión como presidente de Francia.[36] Foi tamién el mensaxe llanzáu mientres la so primer visita a Berlín p'axuntase con Angela Merkel.[37]

Yihadismu nel Sahel

editar

Considera que Francia tien de caltener tropes nel Sahel y que la operación militar tien de caltenese pero pide sofitu a Alemaña y a otros países europeos. El so segundu viaxe esterior n'asumiendo la presidencia del país, dempués d'Alemaña, foi pa visitar les tropes franceses que s'atopen en Mali. Viaxó con Sylvie Goulard, ministra de los Exércitos, y col ministru d'Europa y d'Asuntos Esteriores, Jean-Yves Le Drian impulsor, como ministru de Defensa nel gabinete anterior d'Hollande, de la intervención militar en Mali qu'empezó en xineru de 2013 sol nome d'Operación Serval y que sigue, ampliada a la rexón del Sahel (Malí, Burkina-Faso, Mauritania, Níxer y Chad) sol nome d'Operación Barkhane dende agostu de 2014. Tamién viaxó'l direutor xeneral de l'Axencia francesa de Desarrollu, Rémy Rioux. Macrón aseguró que la llucha militar contra'l yihadismu va de la mano col desenvolvimientu.[38]

Vida personal

editar

Casóse'l 20 d'ochobre de 2007[39] con Brigitte Trogneux (Amiens, 13 d'abril de 1953),[40] la so antigua profesora de francés nel colexu de los xesuites, perteneciente a una familia d'empresarios chicolateros de Amiens.

N'agostu de 2017 el presidente tuvo envolubráu nun discutiniu. La revista "Le Point" reportó que nesi curtiu periodu de tiempu, el mandatariu gastó 26.000 euros, unos 30.700 dólares, namái en maquillaxe. Los representantes de Macron esplicaron que'l considerable gastu deber a una situación de “emerxencia” y que los costos futuros de maquillaxe van menguar significativamente.[41]

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. ↑ Afirmao en: Who's Who in France. Llingua de la obra o nome: francés. ISSN: 0083-9531.
  2. ↑ Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 17020443x. Data de consulta: 3 mayu 2017. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
  3. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 1089164025. Data de consulta: 3 mayu 2017. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  4. ↑ URL de la referencia: https://www.elysee.fr/en/brigitte-macron. Data de consulta: 8 xunu 2024.
  5. ↑ Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: jo2018995932. Data de consulta: 1r marzu 2022.
  6. ↑ URL de la referencia: http://www.sintese.com/norma_integra.asp?id=15133.
  7. ↑ URL de la referencia: https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/509625/2014_Honorary_Awards_-_Final_-_a.pdf.
  8. ↑ URL de la referencia: https://www.france24.com/en/20181904-media-watch-macron-makes-time-100-france-revolts.
  9. ↑ URL de la referencia: http://www.ritarikunnat.fi/index.php/fi/ritarikunnat/rekisterit/216-suomen-valkoisen-ruusun-ritarikunnan-suurristin-ketjuineen-saajat-ulkomaalaiset.
  10. ↑ «Modtagere af danske dekorationer». familia real danesa.
  11. ↑ URL de la referencia: https://www.legis.md/cautare/getResults?doc_id=142266&lang=ro.
  12. ↑ URL de la referencia: https://www.kungahuset.se/arkiv/nyheter/2024-01-31-statsbesok-fran-frankrike. Data de consulta: 31 xineru 2024.
  13. ↑ «Meeting with Pope puts Macron's religious views in spotlight».
  14. ↑ URL de la referencia: https://www.workwithdata.com/person/emmanuel-macron-1977. Data de consulta: 27 setiembre 2024.
  15. ↑ «Emmanuel Macron n'est plus encarté au Parti socialiste». Le Figaro. 18 febreru 2015. 
  16. ↑ DÍES, CINCO. «El lliberal Emmanuel Macron, nuevu ministru d'Economía francés». Consultáu'l 12 de xunetu de 2016.
  17. ↑ France's Macron joins presidential race to 'unblock France'. BBC. 16 de payares de 2016. http://www.bbc.com/news/world-europe-37994372. Consultáu'l 26 d'abril de 2017. 
  18. ↑ «so-dimision-a-hollande El polémicu ministru d'Economía Emmanuel Macron presenta la so dimisión a Hollande». Diariu de Noticies de Navarra. Consultáu'l 3 de setiembre de 2016.
  19. ↑ «Les résultats en graphes du second tour de l'élection présidentielle 2017 [Resultáu de la segunda vuelta de les eleiciones presidenciales franceses 2017]». Le Monde idioma=francés. http://www.lemonde.fr/-yos-decodeurs/article/2017/05/07/-yos-resultats-du-second-tour-de-l-election-presidentielle-2017_5123789_4355770.html. Consultáu'l 8 de mayu de 2017. 
  20. ↑ «Emmanuel Macron becomes France's youngest president» (inglés). Toronto Sun. Consultáu'l 14 de mayu de 2017.
  21. ↑ «Anger underlying French elections is roiling California too» (inglés). San Francisco Chronicle (28 d'abril de 2017). Consultáu'l 7 de mayu de 2017.
  22. ↑ «Macron the mould-breaker – France's youngest leader since Napoleon» (inglés). Reuters (7 de mayu de 2017). Consultáu'l 7 de mayu de 2017.
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 23,5 23,6 23,7 23,8 País, Ediciones La fecha=30 d'agostu de 2014. «Macron, el revulsivo de Hollande pa la izquierda francesa» (castellanu). Consultáu'l 3 de setiembre de 2016.
  24. ↑ 88 notes pour pianu solu, Jean-Pierre Thiollet, Nieva Editions, 2015, p.193. ISBN 978-2-35055-192-0
  25. ↑ Vincent de Féligonde (26 d'agostu de 2014). «Emmanuel Macron, ancien conseiller du prince aux manettes de Bercy» (francés). Consultáu'l 27 de xunetu de 2017.
  26. ↑ Valls anuncia'l gobiernu llibre de 'rabeliscos' y asitia al mandu d'Economía a Emmanuel Macron, en diariu El Mundo, 26/08/2014
  27. ↑ País, Ediciones La fecha=26 d'agostu de 2014. «Hollande y Valls apurren la cartera clave d'Economía a un tecnócrata» (castellanu). Consultáu'l 3 de setiembre de 2016.
  28. ↑ País, Ediciones La fecha=23 d'abril de 2012. «Pfizer viende a Nestlé el so negociu de nutrición infantil» (castellanu). Consultáu'l 3 de setiembre de 2016.
  29. ↑ Diximedia. «con-las-riendas-de-la-economia-gala_QfsIyZVtbhhbpfq2NhK9Y7/ Macron, l'ala lliberal del PS, facer coles riendes de la economía gala». Consultáu'l 3 de setiembre de 2016.
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 País, Ediciones La fecha=31 d'agostu de 2016. «Dimite Emmanuel Macron, el ministru estrella de François Hollande» (castellanu). Consultáu'l 3 de setiembre de 2016.
  31. ↑ 31,0 31,1 Corinne Lhaïk, Marcelo Wesfreid y Marie Simon (2 de setiembre de 2014). «La bombe Macron» (francés). Consultáu'l 3 de setiembre de 2016.
  32. ↑ «-y coming out de Macron: "l'honnêteté m'oblige à vous dire que je ne suis pas socialiste"» (francés) (19 d'agostu de 2016). Consultáu'l 3 de setiembre de 2016.
  33. ↑ «Non, Macron n'a pas sa carte au PS» (francés) (18 de febreru de 2015). Consultáu'l 3 de setiembre de 2016.
  34. ↑ «¿Quién ye Emmanuel Macron, el nuevu candidatu a la presidencia de Francia?». Consultáu'l 12 de febreru de 2017.
  35. ↑ Emmanuel Macron: "Voi Defender a Francia y a Europa"
  36. ↑ (en castellanu) cargu presidente-hollande-abandona-eliseo/1546480.shtml Macron toma posesión como presidente y afirma que "Europa va ser refundada y rellanzada" - RTVE.es. 14 de mayu de 2017. https://www.rtve.es/noticias/20170514/macron-toma-posesion-del cargu presidente-hollande-abandona-eliseo/1546480.shtml. Consultáu'l 20 de mayu de 2017. 
  37. ↑ Macron llapada a una “refundación histórica” d'Europa ante Angela Merkel. La Vanguardia. https://www.lavanguardia.com/internacional/20170515/422606394586/macron-refundacion-historica-europa-merkel.html. Consultáu'l 20 de mayu de 2017. 
  38. ↑ Ayuso, Silvia (19 de mayu de 2017) (en castellanu). Macron enfatiza con un viaxe al Sahel la llucha de Francia contra'l yihadismu. EL PAÍS. http://internacional.elpais.com/internacional/2017/05/19/actualidad/1495192899_189499.html. Consultáu'l 20 de mayu de 2017. 
  39. ↑ «VIDEO. les images du mariage d'Emmanuel Macron et de Brigitte Trogneux diffusées» (francés) (22 de payares de 2016). Consultáu'l 4 d'abril de 2017.
  40. ↑ De Rothschild a celebru económicu de François Hollande, en diariu El País, 26/08/2014
  41. ↑ Kottasova, Por Ivana (26 d'agostu de 2017). «Esti presidente gastó 30.000 dólares en maquillaxe». Consultáu'l 26 d'agostu de 2017.

Enllaces esternos

editar


Predecesor:
Jean Castex 		 
Secretariu xeneral axuntu de la
Presidencia de la República francesa
2012-2014 		Socesor:
Laurence Boone
Predecesor:
Arnaud Montebourg 		 
Ministru d'Economía, Industria y
Nueves Teunoloxíes de Francia
2014-2016 		Socesor:
Michel Sapin
(Economía y Finances)
Christope Sirugue
(Industria)
Predecesor:
Nengún 		 
Presidente d'En Marcha
2016-2017 		Socesor:
Catherine Barbaroux
Predecesor:
François Hollande 		 
Presidente de la República Francesa
2017- 		Socesor:
Nel cargu
Predecesor:
François Hollande 		 
Copríncipe d'Andorra
(xunto con Joan Enric Vives)
2017- 		Socesor:
Nel cargu


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Emmanuel_Macron&oldid=4059515»
  NODES
INTERN 3
Note 2