Islles Andamán
Les islles Andamán (n'inglés, Andaman Islands; Bengalí, আন্দামান দীপপুঞ্জ; en hindi, अण्डमान द्वीप समूह; en tamil, அந்தமான் தீவுகள்) son un grupu d'islles nel golfu de Bengala que formen parte de les Islles Andamán y Nicobar, pertenecientes al territoriu de la India. Port Blair ye la principal comunidá d'estes islles y la capital alministrativa del territoriu. La población de les Andamán en 1991 yera de 314.239 persones.
Islles Andamán | |
---|---|
Andaman Islands (en) | |
Situación | |
País | India |
Territorios | Islles Andamán y Nicobar |
Tipu | archipiélagu |
Asitiáu en | Badea de Bengala |
Coordenaes | 12°30′N 92°45′E / 12.5°N 92.75°E |
Datos | |
Altitú media | 732 m |
Superficie | 6408 km² |
Xeografía
editarL'archipiélagu ta compuestu por 204 islles. Tán asitiaes a 950 km de la desaguada del ríu Hooghly, a 193 km del cabu Negrais en Birmania, el puntu más cercanu al continente, y a 547 km del estremu norte de Sumatra. El llargor de la cadena d'islles ye de 352 km y el so mayor anchor 51 km. L'área total de les islles ye de 6408 km².
Los cinco islles principales del norte conócense en xunto como Gran Andamán. Estes son, de norte a sur, Andamán del Norte, Andamán del Mediu, Andamán del Sur, Baratang y Isla Rutland. Al sur, amás, atópase Pequeñu Andamán.
Xunto coles islles principales, nel estremu norte atópense les islles Landfall, dixebraes pol pasu de Cleugh, que ye navegable; les islles Interview, dixebraes pol pasu Interview; les islles Laberinto al suroeste de la mariña de Andamán del Sur, ente les que s'atopa'l pasu de Elphinstone, tamién navegable; el archipiélagu de Ritchie, al este de les islles de Andamán del Sur y Barang, dixebráu pol estrechu de Diligent y intersecado pol estrechu de Kwangtung y l'estrechu de Tadma Juru. Tamién s'atopa nel archipiélagu la islla Sentinel del Norte.
Les Andamán ye l'únicu llugar de la India con volcanes activos. La islla de Barren, al nordeste de Port Blair, entró n'erupción nos años 1990, dempués de permanecer inactivu mientres más de doscientos años. En mayu de 2005 volvió entrar n'erupción, probablemente pola mor del cambéu nes plaques tectóniques posterior al terremotu del océanu Índicu de 2004.
Flora
editarUna seición del Departamentu de Montes de la India establecer nes Andamán en 1883, y pela redolada de Port Blair 400 km² fueron destinaos pa llabores de balta que realizaben los convictos.
Fauna
editarLes aves reinales inclúin el megápodo de Nicobar (Megapodius nicobariensis) y los palombos Ducula nicobarica y Chancophaps indica augusta. El cocodrilu d'agua salao habita tamién na rexón, según les tortúes Eretmochelys imbricata, Dermochelys coriacea y Lepidochelys olivacea.
Ente los mamíferos marinos inclúyese'l dugong (Dugong dugon), el botu Neophocaena hocaenoides y la ballena Mesoplodon densirostris.
Los pexes son bien numberosos y hai munches especies reinales. Les tortúes tamién son abondoses y abastecen el mercáu de Calcuta.
Historia
editarNun ta claru si dalgunu de los nomes d'islles dau por Ptolomeo correspuende coles Andamán, anque ye probable qu'asina sía. Ye posible que la tradición de la nomenclatura marinera nun sumiera y que Agathou daimonos nesos fora realmente una mala interpretación d'una forma asemeyada a Agdaman, ente que Nesoi Baroussai sobrevivió como Lanka Balus, el nome dau polos árabes a les islles Nicobar.
De forma clara, la primer vegada qu'apaecen citaes les islles Andamán foi nunes cróniques árabes del 851 sobre la India y China qu'influyeron notablemente na posterior perceición de les islles. L'afirmación de que los nativos yeren caníbales persistió mientres enforma tiempu anque los isleños negar y probablemente nunca fuera ciertu. Les islles son mentaes de volao por Marco Polo, quien probablemente les viera ensin visitales sol nome de Angamanain, probablemente un dual árabe, «los dos Angaman». Marco Polo dio una visión esaxerada de los nativos diciendo que yeren antropófagos con «cara de perru».
Otra cita vien dada por Nicolo Conti (aprox. 1440), qu'esplica que'l nome significa Islla d'Oru, y fala d'un llagu qu'había ellí con peculiares virtúes. El nome probablemente derívase del malayu Handuman, del antiguu Hanuman (Dios monu). Posteriores viaxeros repitieron la hestoria, bien fundada per otra parte, de la feroz hostilidá de los habitantes (como por casu Cesara Federici (1569), la crónica vien en Ramusio y en Puchas). Tamién ye interesante lo que comentó'l Capitán A. Hamilton (1727).
En 1788-1789 el gobiernu de Bengala intentó establecer una colonia penal nes Andamán xunto con un puertu d'abellugu. Pa ello, dos oficiales, Colebrooke de los Inxenieros de Bengala y Blair del serviciu naval, fueron unviaos pa investigar ya informar. D'esta forma, el capitán Blair estableció un asentamientu en setiembre de 1789 na islla de Chatham, na badea asitiada al sureste de Gran Andamán, llamáu na actualidá Port Blair, pero entós daquella conocíu como Port Cornwallis. Dos años dempués, y en pasando múltiples enfermedaes, el gobiernu tresfirió la colonia a partir nordeste de Gran Andemán, onde se diba a establecer un arsenal naval. Xunto cola colonia tresfirióse tamién el nome de Port Cornwalis. Sicasí, nel nuevu allugamientu les enfermedaes caltuviéronse y el gobiernu decidió cerrar la colonia por cuenta de la alta morrina y a la dificultá del so caltenimientu. Los colonos fueron treslladaos en mayu de 1796.
En 1824 Port Cornwallis foi'l puntu d'alcuentru de la flota que tresportaba al exércitu a la primer guerra birmana. En 1839, el Dr. Helfer, un investigador alemán emplegáu del gobiernu indiu, desembarcó nes islles y foi asesináu. En 1844 los buques de tresporte de tropes Briton y Runnymede atracaron cerca de la mariña de les islles. Los nativos amosaron muncha hostilidá, asesinando a los arrezagaos.
Col tiempu, los motinos asocedíos na India fixeron que'l númberu de prisioneros en manes britániques aumentara, lo que volvió espertar la posibilidá d'establecer una colonia penitenciaria nes islles. En payares de 1857 unvióse una comisión, dirixida pol dr. F. Mouat, pa esaminar la situación. La comisión informó favorablemente, escoyendo l'allugamientu orixinal de Port Cornwallis, pero evitando la cercanía d'una barraquera salada que al paecer foi abondo perxudicial pa l'antigua colonia. Pa evitar tracamundios punxo'l nome de Port Blair al nuevu allugamientu.
Mientres dalgún tiempu la mortalidá foi escesiva, pero la desecación de la barraquera y baltar de la selva de forma estensiva per parte del coronel Henry Man cuando tuvo al cargu de la colonia (ente 1868 y 1870) tuvo un efeutu bien beneficiosu na salú de la colonia. En 1872 les islles Nicobar fueron ocupaes p'acabar colos ataques cometíos sobre barcos, y fueron unificaes so un comisionado que moraba en Port Blair.
Los xaponeses tomaron les islles mientres la Segunda Guerra Mundial. Darréu, fueron puestes so l'autoridá del Arzi Hukumate Azad Hind (gobiernu provisional pa una India llibre) de Netaji (o Subhash Chandra Bose). Netaji visitó les islles mientres la guerra, renombrándolas como «Shaheed» (Mártir) y «Swaraj» (Autogobiernu). El xeneral Loganathan, del Exércitu Nacional Indiu, foi nomáu gobernador de les Islles de Andamán y Nicobar.
Tres la guerra, les islles volvieron de volao a tar baxu control británicu primero que, cola independencia de la India en 1947, pasaren a ser unu de los seis territorios del país.
Los británicos usaron les islles como prisión pa miembros del Movimientu pa la Independencia de la India». Esta forma d'encarcelamientu foi llamada Kalapani y la prisión de Port Blair foi considerada como la «Siberia de la India británica».
El 26 d'avientu de 2004 les mariñes de les Islles de Andamán y Nicobar fueron afaraes por un tsunami de diez metros de resultes del terremotu del océanu Índicu de 2004.
Los andamaneses
editarUn sieglu tras, los habitantes indíxenes de les Andamán vivíen de la caza, la recoyida, la pesca y un pocu d'agricultura. Estes son na actualidá les principales formes de subsistencia de los pueblos Jarawa, Onge y Sentinelés de la parte sur del archipiélagu. Los Andamaneses son delgaos, de piel escuro, de pelo rizáu y paécense físicamente a los Semang de la península Malaya y los aeta de les Filipines.
Los andamaneses, semang y aeta probablemente son descendientes d'un pueblu que s'estendió pol sureste d'Asia antes de ser movíos o asimilaos polos ancestros de los actuales falantes de llingües austronesies. Los fósiles de conches, cerámica, según primitives ferramientes de piedra amuesen que los isleños variaron pocu dende un pasáu remotu y lleven a pensar que les Andamán tán poblaes polos sos habitantes actuales dende dalgún momentu del Pleistocenu, y ensin dulda non más tarde que'l Neolíticu. Ye posible que mientres la edá de xelu, les Andamán tuvieren xuníes con Birmania por un tramu de tierra de forma que los sos habitantes pudieron algamar les islles ensin cruciar el mar.
Según un artículu publicáu en Science,[1] qu'identifica tipos mtDNA M31 y M32 ente los indíxenes de Andamán, les poblaciones permanecieron xenéticamente aisllaes dende hai ente 50.000 y 70.000 años, aparentemente dende la so migración inicial dende África.
Les muyeres afaiten la cabeza dafechu y los homes afaiten crear dibuxos fantásticos. Úsense amiestos mariellos y ocres con grases que s'unten sobre'l cuerpu, en gris pa dibuxos gruesos y blancu pa los finos que paecen tatuaxes. Esisten dos formes de tatuaxe. Nel sur, les muyeres corten llixeramente'l cuerpu con pequeños cachos de cristal o cuarzu formando dibuxos lliniales o en zigzag escontra baxo. Nel norte, los homes realicen cortes fondos con fleches pa cazar gochos formando llinies al traviés del cuerpu.
Los homes algamen el maduror a alredor de los quince años, casándose típicamente a los 26 y viviendo hasta los 60-65 como muncho. Sacante tocantes a la edá de matrimoniu estes cifres nun s'apliquen a les muyeres. Antes del matrimoniu, son habituales les rellaciones sexuales, anque se tomen ciertos procuros convencionales pa evitalo. Los matrimonios raramente tienen más de trés fíos, y de cutiu nun tienen nengunu. El divorciu ye raru, la infidelidá dempués del matrimoniu tamién ye estraña y l'incestu virtualmente desconocíu.
La relixón consiste en creencies n'espíritos de los montes, el mar, la enfermedá y los ancestros y n'evitar actos que tradicionalmente nun-yos gustaron. Nun esiste l'adoración. Una deidá antropomórfica, Puluga, ye la causa de toles coses. Esiste la idea de que l'alma» viaxa a dalguna parte dempués de la muerte, pero nun esiste nin el cielu nin l'infiernu nin el conceutu de resurrección corporal. Tienen muncha fe nos suaños y nes pallabres de ciertos sabios» que practiquen una forma embrionaria de maxa y bruxería.
La gran diversión de los andamaneses ye una danza formal peles nueches, anque tamién-yos gusten los xuegos.
Nenguna de les tribus aventurar nel mar más allá d'onde pueda columbrase la mariña y nun saben empobinase nin pol sol nin poles estrelles. Les sos canoes son a cencielles tueros vaciaos. Esisten hestories d'ataques a Car Nicobar, pero paez pocu probable que s'aventuraren más allá del horizonte nun mar con habituales nubes y al traviés d'una canal con bastante aguaxe.
A finales de xineru de 2010 morrió l'últimu miembru de la etnia Bo.[2]
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Thangaraj et al. (2005) "Reconstructing the Origin of Andaman Islanders" [Science, Vol 308, Issue 5724, 996, 13 mayu.
- ↑ Muerre l'últimu miembru d'una tribu y, con él, una llingua y una cultura
- Varios autores (1910-1911), «Andaman Islands», en Chisholm, Hugh (n'inglés), Encyclopædia Britannica. A Dictionary of Arts, Sciences, Literature, and General information (11.ª edición), Encyclopædia Britannica, Inc.; anguaño en dominiu públicu
Enllaces esternos
editar
- Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Islles Andamán.
- Photos from Andaman Islands Inclúi 100 semeyes de les islles
- Snaps of Andaman and Nicobar Islands Semeyes de les islles Andamán tomaes por Mahendra Pratap Singh, S/o Shri R.P.Singh
- The Andaman Association, Lonely Islands: The Andamanese