Universidá de Roma La Sapienza

Universidá de Roma La Sapienza
	Università degli Studi di Roma "La Sapienza"
Situación
País	Italia
Rexón	Laciu
Ciudá metropolitana	[[Ciudá metropolitana de Roma Capital\|{{{2}}}
Llocalidá fronteriza	Roma
Coordenaes	41°54′12″N 12°30′57″E / 41.903333333333°N 12.515833333333°E
	Universidá de Roma La Sapienza Universidá de Roma La Sapienza (Italia)
Datos
Tipu	universidá pública
Fundación	1303
Fundador	Bonifacio VIII
Alumnos	100 155 (2018)
Emplegaos	8502
Miembru de	Unión de Universidades del Mediterráneo (es) , ORCID, Asociación d'Universidaes Europees, Red Netval de Universidades de Investigación (es) , Partnership of a European Group of Aeronautics and Space UniversitieS (es) y ELIXIR Italy (en)
	Web oficial

Pa ver otres universidaes, Universidá de Roma.

La Universidá de Roma La Sapienza (n'italianu: «Sapienza-Università di Roma») de Roma (Italia) ye la universidá más grande d'Europa, y atópase ente les primeres del mundu por númberu d'estudiantes.

Fundada en Roma'l 20 d'abril de 1303 pola voluntá del papa Bonifacio VIII. Güei cunta con 21 facultaes, 21 museos, 155 biblioteques y más de 130 ente departamentos ya institutos. Nel ranking mundial d'universidaes redactáu pola Universidá de Shanghai Jiao Tong per primer vegada en 2004 y dempués en 2006, La Sapienza ye l'atenéu más prestixosu d'Italia, y la única universidá italiana ente les primeres 100 universidaes del mundu. Na clasificación de les universidaes europees atopar nel puestu 30, precediendo a dalgunos otros célebres institutos, como'l de Frankfurt del Main.

Historia

Nel sieglu XIV operaben diverses instituciones escolástiques en Roma, ensin qu'inda hubiera una entidá abondo reconocida que fuera coles mesmes ayena a la corte papal. Asina naz, al traviés de la bulda de Bonifacio VIII In supraemae praeminentia Dignitatis del 20 d'abril de 1303 la primer universidá de Roma, Studium urbis. Los fondos iniciales llegaron de los impuestos al vinu estranxero, amás de les donaciones de nobles romanos. La xestión de la Universidá dexar al Conceyu de Roma, cuando la sede pontificia foi treslladada a Avignon. Cola bulda del papa Eugenio IV In supremae del 10 d'ochobre de 1431.

Mientres tol periodu del Renacimientu fueron amontaes por diversos papes les distintes enseñances, cola introducción de nueves cátedres. Fueron adquiríos ente otros dalgunos edificios nel rione San Eustaquio, onde se construyó la nueva sede, a voluntá d'Alejandro VII, fundador ente otres de la mesma Biblioteca alexandrina, inda entós en plena actividá; la sede se instituyó al llau del Palazzo della Sapienza. Ello ye que namái va diez años de la conversión de Sapienza en nome oficial. Dempués de dellos años Francesco Borromini construyía la ilesia de Sant'Ivo. Nel portón principal, ello ye que s'atopa escritu: «Initium sapientae timor Domini».

Diverses fueron les reformes que s'asocedieron: aquelles de Benedicto XIV en 1748 y de la República Romana en 1798 fueron les más notables, pero de fundamental importancia foi la qu'introducieron los franceses conforme a la llexislación imperial francesa y la sede foi treslladada al Palazzo del Collegio Romanu, por voluntá del rector Giovanni Ferride Saint-Constant (1811–1815).

Mientres la fase de pasu ente l'Estáu Pontificiu y el Reinu d'Italia el direutor de la universidá foi Terenzio Mamiani della Róvere, que seculariza la universidá dixebrándola definitivamente de l'alministración papal, calteniendo la so alta eficiencia y la so prestixosa tradición cultural.

La Sapienza sufrió delles crisis mientres los años de la Primer Guerra Mundial, por causa de los desencuentros ente los partidarios del intervencionismu y de la neutralidá. Nel periodu fascista, esautamente n'ochobre de 1931, foi obligada a xurar fidelidá al Duce per parte de tolos docentes universitarios: trés d'ellos negáronse y perdieron la so cátedra (Ernesto Bonaiuti, d'Historia del Cristianismu; Giorgio Levi della Vida, d'Estudios Orientales; y Gaetano de Sanctis, d'Historia Antigua). En 1935 inaugúrase la nueva ciudá universitaria, planiada pol arquiteutu racionalista Marcello Piacentini, cola presencia de los reis.

Tres el segundu conflictu mundial la universidá reemprende rápido la so actividá. El 27 d'abril de 1966 activistes neofascistes del reagrupamientu Caravella provocaron incidentes violentos nel interior de la Facultá de Filosofía y Lletres con ocasión de la renovación del organismu de representación estudiantil (ORUM). Na agarrada resultó mancáu Paolo Rossi, estudiante d'arquiteutura inscritu al PSI, que, sintiéndose mal, bastiar del muriu que delimitaba de la parte derecha la parte cimera de la escalinata de la Facultá de Lletres, finando la mesma nueche. Dempués de dellos díes, el 2 de mayu de 1966, a la vista de la situación, el rector Ugo Papi pide la dimisión, casu únicu na historia plurisecular de La Sapienza. Más de trenta años dempués produzse un nuevu casu de sangre: la moza estudiante Marta Russo ye asesinada'l 9 de mayu de 1997 nel caleyón asitiáu tres la Facultá de Derechu, Ciencies Polítiques y Ciencies Estadístiques por dellos colegues.

A partir de payares de 2006 La Sapienza va adoptar un nuevu sistema d'identidá visible: una interpretación contemporánea del querubín y cola perda del artículu «la» nel nome, que queda como Sapienza. Universidá de Roma.

Organización

Sede de la Facultá d'Inxeniería.

La Universidá subdivídese, nel ámbitu d'una reorganización loxística, en cinco atenéivos federaos, nengunu d'ellos dica agora operativu. Cada atenéu federáu va formar parte integral de la Universidá, va entender a les facultaes más allegaes y va disponer d'un Presidente propiu y de un Conseyu, que va recibir competencies específiques delegaes, respeutivamente, del Rector y del Senáu Académicu de la Universidá. La reforma —yá en parte activada dende va dellos años— va tar operativa dende l'unu de xineru de 2007.

=== Atenéu federáu de la Ciencia y de la Teunoloxía Compuestu poles facultaes d'Inxeniería, Ciencies Matemátiques, Físiques y Naturales, Ciencies Estadístiques, Psicoloxía I, Filosofía y la Escuela d'Inxeniería Aeroespacial, respuende a les sigles de AST. Sobre la base de les eleiciones del 25 d'ochobre y 2005 Paolo Lampariello foi escoyíu Presidente del Atenéu Federáu pal bieniu académicu 2005-2007, ente que pal siguiente bieniu (2007-2009) va cubrir la carga presidencial Guido Martinelli, anguaño nomáu Vicepresidente del Atenéu Federáu.

Atenéu federáu de Ciencies Polítiques Públiques y Sanitaries

Compuestu poles facultaes de Farmacia, Medicina y Ciruxía I, de Medicina y Ciruxía II y de Ciencies Polítiques, tien como sigles identificativas SPPS. Escoyóse como Presidente al profesor Domenico Misiti, notable científicu y ex-presidente de la Facultá de Farmacia (hasta ochobre de 2005).

Atenéu federáu de Ciencies Humanes, Arte y Mediu Ambiente

Compuesto poles facultaes d'Arquiteutura Ludovico Quaroni, Ciencies de la Comunicación, Ciecias Humanístiques y d'Estudios Orientales. Según les eleiciones del 27 y 28 de setiembre de 2005, Salvatore Dierna foi escoyíu Presidente del Atenéu Federáu.

=== Atenéu federáu del Espaciu y de la Sociedá Compuestu poles facultaes d'Arquiteutura Valle Giulia y Socioloxía, tien como sigles A.De.S.So. El Presidente del Atenéu, electu'l 19 de payares de 2004, ye Vincenzo Campelli.

La ciudá universitaria

La ciudá universitaria foi realizada por una serie d'arquiteutos d'estampa racionalista mientres los años 30, en plenu fascismu. La obra, fuertemente querida por Mussolini por que la capital d'Italia tuviera tamién el so centru universitariu, encuadrar na obra de restauración d'afectó a tola ciudá na segunda posguerra. La ciudá foi inaugurada'l 31 de marzu de 1935 cola presencia del rei Víctor Manuel III.

La entrada principal atópase en piazzale Aldo Moro, onde tien sede tamién l'estremeru Consiglio Nazionale delle Ricerche (Conseyu Nacional d'Investigación). Un gran portal dexa aportar al interior de la ciudá, constituyida por una serie d'edificios escurríos pa la realización de profesores y alumnos. Les otres entraes atopar nel muriu qu'estrema la ciudá universitaria del restu de la ciudá. Escontra'l norte atopa l'hospital policlínico Umberto I, xestionáu direutamente pola mesma Universidá, y parte integrante de la so estructura; ellí tienen sede les principales facultaes de Medicina y Ciruxía.

La perspeutiva desenvolvióse pa destacar la figura de Minerva, unu de los símbolos principales de La Sapienza, representada por una estatua de bronce erecta sobre una valsa d'agua frente al Edificiu del Rectoráu. Un vial lleva dende la entrada principal a la plaza de Minerva, sobre que'l so llau asitiáu a la derecha atópense los edificios d'Ortopedia y Química, y a la izquierda los edificios d'Hixene y Física. Nel edificiu principal tienen sede tamién les oficines del Rectoráu, la Biblioteca Alexandrina y l'Aula Magna. A la derecha atópase l'Edificiu de Lletres, sede actual de les facultaes de Filosofía y Lletres, Ciencies Humanístiques y Estudios Orientales. A la izquierda del rectoráu n'atopa l'Edificiu de Derechu, onde s'atopen les facultaes de Ciencies Xurídiques, Ciencies Polítiques y Ciencies Estadístiques.

Nel interior de la ciudá atópase tamién una enfermería, diversos chigres, oficines bancaries (Banca di Roma) y postales, bien de biblioteques y museos abiertos al públicu. Notable ye la Capiya Universitaria, dedicada a la Divina Sapienza, encargada a los padres xesuites.

Biblioteques

Coles sos numberoses biblioteques la Universidá ye sede del polu SBN que coordina y xestiona. La Biblioteca Universitaria Alexandrina, nel interior de la Universidá, ye responsable del caltenimientu del polu SBN de les biblioteques públiques estatales de Roma.

Ver tamién

Universidá de Roma "Trés"