Hua Guofeng

Hua Guofeng
Presidente del Comité Central del Partido Comunista de China (es)
Presidente de la Comisión Militar Central del Partíu Comunista Chinu
Vice Chairman of the Chinese Communist Party (en)
Premier chinu
Miembru'l Comité Permanente'l Poliburó del Partíu Comunista Chinu
Minister of Public Security of the People's Republic of China (en)
Vida
Nacimientu	Jiaocheng, 16 de febreru de 1921
Nacionalidá	República Popular China
Muerte	Beixín, 20 d'agostu de 2008 (87 años)
Fíos/es	4
Oficiu	políticu
Creencies
Relixón	ateísmu
Partíu políticu	Partíu Comunista de China
	;

Hua Guofeng (chinu simplificáu: 华国锋, chinu tradicional: 華國鋒, pinyin: Huà Guófēng, Wade-Giles: Hua Kuo-feng;16 de febreru de 1921, Jiaocheng – 20 d'agostu de 2008, Beixín) foi un dirixente históricu del Partíu Comunista de China, y socesor de Mao Zedong. Foi Primer Ministru de China (1976 - 1980), Presidente del Partíu Comunista de China (1976 - 1981) y Presidente de la Comisión Militar Central (1976-1981). A pesar d'ocupar estos trés cargos, máximos símbolos del poder na República Popular China, foi desallugáu del poder por Deng Xiaoping, mientres les intenses lluches internes que tuvieron llugar nel senu del Partíu Comunista tres la muerte de Mao Zedong.

Esti ye un nome chinu, l'apellíu ye Hua.

Trayeutoria política

Miembru del Partíu Comunista de China dende los años de la invasión xaponesa, el so ascensu na xerarquía del Partíu producir nel contestu de la Revolución Cultural, cuando Mao estremó del poder a gran parte de los dirixentes históricos del Partíu.

Hua como socesor de Mao

Tres la muerte de Zhou Enlai, primer ministru chinu, el 8 de xineru de 1976, Hua ocupó'l so puestu. Mao nomar socesor, polo que tres la muerte d'ésti'l 9 de setiembre de 1976, Hua pasó a ocupar los dos cargos qu'ocupaba Mao: presidente del Partíu Comunista de China y presidente de la Comisión Militar Central.

L'autoridá de Hua viose atacada dende'l principiu. Per un sitiu, la Banda de los Cuatro, los ideólogos que dirixieren les campañes de la Revolución Cultural, aspiraben a faese col poder. Hua, sicasí, actuó con rapidez pa faelos arrestar y culpalos de los peores escesos de los últimos años. D'esta manera, Hua llogró atopar un chivu espiatoriu pa los escesos cometíos mientres la Revolución Cultural, mientres caltenía la figura de Mao.

La fidelidá a Mao y a los ideales representaos por ésti foi una carauterística de la ideoloxía de Hua, simbolizada pola so famosa frase: "Vamos Defender con firmeza toes aquelles decisiones polítiques tomaes pol presidente Mao, y vamos respetar de principiu a fin y ensin bazcuyar toes aquelles instrucciones daes pol presidente Mao". A esti pronunciamientu políticu, reproducíu en dellos periódicos, llamóse-y en China la política de "los dos toes aquelles" (两个凡是 / 兩個凡是, liǎngge fánshì), y supondría-y bien de crítiques a Hua per parte de los reformistes, que finalmente se fadríen col poder sol lideralgu de Deng Xiaoping.

Como herederu tantu de Zhou Enlai como de Mao, Hua hubo d'asumir un legáu contradictoriu: el pragmatismu de Zhou y la radicalización ideolóxica de Mao. Consciente de que la so llexitimidá dependía de la decisión de Mao, Hua optó polo segundo, ya inclusive se llegó a promover un cultu a la personalidá similar al de Mao, con cartelos propagandísticos qu'aponderaben la so figura.

Perda del poder

Ensin Mao na escena política, los reformistes lideraos por Deng Xiaoping, xunto a los sos aliaos Hu Yaobang, Chen Yun y Zhao Ziyang, acabaron faciéndose con parceles de poder. Mientres el XI Congresu del Partíu Comunista de China, celebráu en Beixín n'avientu de 1978, Deng, yá rehabilitáu, refuerza la so posición na xerarquía del Partíu. Nesi momentu, Hua Guofeng atópase solu y ensin apenes sofitos. Dos años dempués, mientres la V Sesión Plenaria del Partíu, Hua vese obligáu a dimitir del so cargu de Primer Ministru, que pasa al reformista Zhao Ziyang. En 1981, nel VI Plenu, Hua abandona los dos cargos que-y quedaben; el puestu de Presidente del partíu pasa a Hu Yaobang, ente que el de Presidente de la Comisión Militar Central pasa al nuevu xefe d'Estáu del país, Deng Xiaoping.

D'esta manera concluyía'l so efímeru pasu pol poder. Hua vivió nel ostracismu en Beixín, alloñáu de la vida pública, hasta la so muerte, asocedida en dicha ciudá'l 20 d'agostu de 2008, a los 87 años d'edá.

Ver tamién

Historia de la República Popular China

Referencies

↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑ URL de la referencia: http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/7572298.stm.

Spence, Jonathan D. The Search for Modern China, W. W. Norton and Company, Nueva York, 1999 (ISBN 0-393-30780-8).
Hsü, Immanuel C. Y. The Rise of Modern China, 6th edition, Oxford University Press, Oxford, 1999 (ISBN 0-19-512504-5).

Predecesor: Mao Zedong	Presidente del Partíu Comunista de China 1976 – 1981	Socesor: Hu Yaobang
Predecesor: Zhou Enlai	Primer Ministru de China 1976 - 1980	Socesor: Zhao Ziyang
Predecesor: Mao Zedong	Presidente de la Comisión Militar Central de la República Popular China 1976 – 1981	Socesor: Deng Xiaoping

[abc9457dcf728dd069b8ed5b2e1a86035cf2b679-1] Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.

[8c8d514a65e39cf4affc05eba4f0edbbf5807c03-2] URL de la referencia: http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/7572298.stm.

[1]

[2]