Park Geun-hye
Park Geun-hye (hangul: 박근혜, hanja: 朴槿惠?) (2 de febreru de 1952, Daegu), ye una política surcoreana. Foi presidenta de Corea del Sur dende 2013 hasta la so destitución en 2017.[6][7][8][9]
Park ye fía del militar Park Chung-hee, presidente del mesmu país ente 1961 y 1979 que se caracterizó por exercer un mandatu autoritariu.[10][11] Cuando la so madre finó en 1974 nun intentu d'atentáu, Park asumió'l cargu de primer dama en funciones hasta qu'en 1979 el so padre foi asesináu pol direutor del Serviciu d'Intelixencia Nacional de Corea del Sur.[12]
En 1998 afiliar al conservador Gran Partíu Nacional (GPN) y llogró un escañu na Asamblea Nacional de Corea del Sur pol distritu de Dalseong (Daegu), siendo reelixida en cuatro eleiciones llexislatives consecutives. Ente 2004 y 2006 asumió'l lideralgu del partíu y presentóse a les primaries presidenciales, nes que foi ganada pol exalcalde de Seúl, el reformista Lee Myung-bak, con quien caltuvo una intensa rivalidá personal.[12] Tres una crisis interna, volvió tomar el control del GPN en 2011 pa refundarlo nun frente ampliu de centroderecha, el Partíu Saenuri.[13]
Park ganó les eleiciones presidenciales de Corea del Sur de 2012 con más de 15,7 millones de votos (51,8%), convirtiéndose na primer muyer electa pa exercer el máximu cargu gubernamental del país.[14] Mientres el so mandatu tuvo qu'enfrentar la crisis del naufraxu del ferry Sewol, nuevos alcuerdos comerciales cola República Popular China y el desenvolvimientu d'un plan d'aición social.
El mandatu de Park remató mui a tiempu tres un escándalu políticu en 2016 que-y implicaba presuntamente nuna trama de tráficu d'influencies.[15] Dempués de que se produxeren movilizaciones a nivel nacional, el 9 d'avientu de 2016, l'Asamblea Nacional abrió un procesu de destitución na so contra, momentu dende'l cual suspendiéronse les sos funciones como xefa d'Estáu.[15] El Primer Ministru Hwang Kyo-ahn pasó a exercer de presidente en funciones. Finalmente, el Tribunal Constitucional confirmó por unanimidá la destitución el 10 de marzu de 2017.[16]
Na actualidá, atópase detenida nel Centru de Detención de Seúl.[17]
Biografía
editar
Park Geun-hye nació'l 2 de febreru de 1952 en Daegu, siendo la primer fía de Park Chung-hee, militar del exércitu surcoreanu, y Yuk Young-soo. El so padre taba movilizáu en Daegu pola Guerra de Corea, y cuando'l conflictu terminó en 1953 tola familia treslladar al distritu central de Seúl. Tien una hermana menor, Park Geun-ryeong (1954), y un hermanu, Park Ji-man (1958).
Xunto con otros militares del exércitu, Park Chung-hee encabezó en 1961 un golpe d'Estáu que terminó col establecimientu d'una xunta militar provisional, el Conseyu Supremu pa la Reconstrucción Nacional, y la celebración d'eleiciones presidenciales en 1963. Nos 18 años del so padre nel poder pueden estremase dos etapes: la llamada Tercer República (1963-1972), na que se sentaron les bases pa la crecedera económica del país, y la Cuarta República (1972-1979), de marcáu calter dictatorial y na que los opositores fueron escorríos.[10]
Geun-hye cursó la educación secundaria na Escuela Preparatoria Femenina del Sagráu Corazón de Seúl y en 1970 ingresó na Universidá Sogang, onde se llicenció n'inxeniería llétrica pola promoción de 1974.[18] El so padre matricular na Universidá de Grenoble (Francia) por que cursara estudios de posgráu ya idiomes, pero tuvo que dexar el centru tres l'asesinatu de la so madre.[19][20]
Amás. foi nomada doctora honoris causa nos siguientes centros: en Lliteratura pola Universidá de la Cultura China de Taipéi (1987), en Ciencia pol Institutu de Ciencia y Teunoloxía Avanzaes de Daejeon (2008) y en Política pola Universidá Nacional de Pukyong (2008) y la Universidá de Sogang (2010).[18]
Primer dama (1974-1979)
editarEl 15 d'agostu de 1974, mientres un actu oficial del Día de la Independencia, un coreanu residente en Xapón intentó matar con una pistola a Park Chung-hee. Los disparos nun algamar al presidente pero sí a la so esposa Yuk Young-soo, que finó a les poques hores.[20] De momentu, la embaxada surcoreana ordenó a Geun-hye que tornara a Seúl pa ocupar el cargu de primer dama en funciones, con namái 22 años.[20] Na so biografía oficial confesó qu'hasta esi momentu suañaba con convertise en profesora, pero l'asesinatu de la so madre «camudó la mio vida por completu».[20]
Como primer dama, el so papel llindar a acompañar al so padre n'actos oficiales y viaxes al estranxeru, ufiertando una cara atenta que Park Chung-hee rares vegaes amosaba.[20] Esi llustru coincidió col tramu final de la Cuarta República, nel qu'aumentaron les muestres d'oposición al réxime autocráticu.[21]
Dempués de selmanes de baturiciu políticu, el presidente Park Chung-hee foi asesináu'l 26 d'ochobre de 1979 pol direutor de l'Axencia Central d'Intelixencia Coreana.[21][22]
Antes de les eleiciones presidenciales de 2012, Park condergó cualquier abusu que pudiera habese cometíu mientres el gobiernu del so padre y pidió esculpes a los familiares de les víctimes, anque añadió que'l golpe d'Estáu de 1961 foi «la meyor opción nuna situación inevitable».[11]
Trayeutoria política
editarMientres la década de 1980, Park Geun-hye tuvo alloñada de la vida pública y concentró el so trabayu en diverses fundaciones d'aición social.[19][20]
A raigañu del españíu de la crisis financiera asiática, amosó'l so interés por entrar en política pa «refaer» el país.[20] El candidatu presidencial del conservador Gran Partíu Nacional (GPN), Lee Hoi-chang, convidólu a presentase a les eleiciones parciales de 1998 a l'Asamblea Nacional pol distritu de Dalseong (Daegu), nel que salió escoyida con más del 50% de los votos. Nos siguientes comicios de 2000, 2004 y 2008 consiguió revalidalo con márxenes entá cimeros, convirtiéndose nuna de les muyeres con más poder de la política surcoreana.[19]
Lee Hoi-chang terminaría retirándose en 2002, al perder otra vegada les eleiciones presidenciales frente al progresista Roh Moo-hyun (Partíu Uri). Cuando los parllamentarios conservadores presentaron un procesu de destitución contra'l presidente Roh, el GPN vivió la so propia crisis interna y Park foi nomada presidenta coles mires de reconstruyir la formación.[19] Les llexislatives de 2004 saldar con mayoría absoluta del Uri, tal que taba previstu, pero Park legitimó el so lideralgu al revalidar el so escañu col 70% de los votos. La situación camudó por completu en 2006: con Roh nos sos niveles más baxos de popularidá, los conservadores recuperaron la mayoría na Asamblea y fixéronse con 12 de les 16 alcaldíes más importantes del país.[19]
El 20 de mayu de 2006, mientres la campaña eleutoral en Daejeon, un home con antecedentes penales trató d'asesinar a Park con un cuchiellu, provocándo-y una firida de 11 centímetros na cara.[23][24]
Cola so popularidá en máximos, Park postuló a les primaries del GPN pa les eleiciones presidenciales de 2007, nes que'l so mayor rival yera'l exalcalde de Seúl, el reformista Lee Myung-bak. Tres una reñida votación de militantes y la resultancia d'una encuesta de simpatizantes celebrada'l 20 d'agostu, Park cayó ganada por menos de 3.000 votos de diferencia.[25]
Les diferencies ente Park y Lee fixéronse insalvables cuando ésti asumió la presidencia de Corea del Sur en 2008. Unos 14 diputaos fieles a Park, en protesta porque nun se cuntara con ellos pa gobernar, independizar del GPN y crearon el so propiu grupu parllamentariu, la Coalición Pro-Park.[19] Per otru llau, Park siguió nel GPN y revalidó el so escañu en Dalseong con un votu récor del 88,8%. La líder nun consiguió que'l so partíu readmitiese a los tránsfugas hasta 2010, coles eleiciones llocales nel horizonte.
En 2011, en plena crisis interna pola dimisión del alcalde de Seúl, Park Geun-hye foi nomada presidenta d'una xestora que s'encargaría de refundar el GPN.[26] Arrexuntando a toles corrientes del centroderecha nun frente ampliu, el procesu concluyó en 2012 cola creación del nuevu Partíu Saenuri («Nueves Fronteres»), que volvió ganar nes eleiciones parllamentaries de 2012.[13]
Dempués de superar les primaries del Saenuri, Park empecipió la so campaña pa les eleiciones presidenciales de Corea del Sur de 2012 como favorita nos sondeos. Sicasí, el candidatu lliberal Moon Jae-in (Partíu Democráticu Xuníu) retayára-y esa ventaya polos escándalos de corrupción qu'afectaben al hermanu del presidente Lee Myung-bak.[27][28] Al traviés d'una campaña eleutoral intensiva, Park caltuvo les sos opciones y finalmente ganó con más de 15,7 millones de votos (51,8%) frente a los 14,8 millones llograos por Moon.[14]
Presidencia de Corea del Sur
editarPark Geun-hye foi investida presidenta de Corea del Sur el 25 de febreru de 2013. El so programa eleutoral, de calter conservador, prometía ente otres midíes una política económica de crecedera, el sofitu a les pymes frente al poder de los chaebol nel mercáu llibre, fortalecer la defensa nacional, promover la igualdá de xéneru, y una política esterior de llinia dura contra amenaces esteriores».[29] A diferencia de Lee Myung-bak, quien nun pudo cumplir el so plan de crecedera «plan 747», Park refugó concretar cifres mientres la campaña.[14] Amás, aseguró que s'investigaríen «de forma imparcial y xusta» los fechos acaecíos mientres el gobiernu autoritariu del so padre Park Chung-hee.[11]
Los trés llinies maestres del so discursu de invistidura fueron la prosperidá cultural», la felicidá de la población» y la reconstrucción de la economía», que'l so crecedera enllancar.
Hasta la fecha, los sos primeros ministros fueron Jung Hong-won (2013-2015), Lee Wan-koo (febreru a abril de 2015), Hwang Kyo-ahn (2015-2016) y Kim Byong-joon (dende 2016).
La presidencia de Park Geun-hye acabó marcada polos escándalos de corrupción y tráficu d'influencies en collaboración cola so amiga íntima Choi Soon-sil, fechu que motivó la so destitución cuando entá-y quedaba casi un añu de mandatu.
Rellaciones con Corea del Norte
editarEl primer asuntu que tuvo d'encetar la nueva presidenta foi la crisis diplomática con Corea del Norte. Los sos vecinos violaren el resolución del Conseyu de Seguridá de les Naciones Xuníes una selmana antes de les eleiciones, al llanzar un misil de llargu algame pa poner n'órbita un satélite,[30] y el 12 de febreru de 2013 llevaron a cabu una tercer prueba nuclear.[31] De momentu, Park aprobó que los exércitos surcoreanu y estauxunidense empecipiaren entrenamientos militares conxuntos, ante les medranes d'una hipotética agresión, y el Conseyu de Seguridá aprobó nueves sanciones contra'l réxime de Kim Jong-un.[32] En respuesta, Corea del Norte anunció en marzu que l'armisticiu de 1953 col que remató la Guerra de Corea quedaba anuláu.[32]
El gobiernu trabayó con un mensaxe únicu dende dellos frentes pa reconducir la situación. El ministeriu de Reunificación de Corea aseguró que «la declaración de Corea del Norte nun ye una amenaza nueva, sinón la continuación de les sos amenaces provocadores»,[33] ente que'l ministeriu de Defensa dexó claro que les fuercies armaes «siguen con atención los movimientos militares de Corea del Norte y van castigar en casu de provocación».[34] Los llamamientos a la paz de la comunidá internacional tuvieron efeutu y magar dambes partes volvieron a entamar les conversaciones billaterales el 6 de xunu, l'asuntu nun quedó del tou zarráu hasta que se confirmó en setiembre la reapertura de la Rexón Industrial de Kaesong.[35]
Al añu siguiente, Park aprovechó una visita oficial a Alemaña p'apelar a la reunificación de la península al llargu plazu.[36] Pa ello propunxo que dambos gobiernos desenvolvieren un plan de caltenimientu conxuntu de ríos y montes, y convidó a los representantes norcoreanos a la Conferencia del Conveniu sobre la Diversidá Biolóxica que se celebraría en Pyeongchang n'ochobre.[36] Amás, a finales d'añu tuvo llugar la primer xunta ente altos mandos militares de les dos Corees dende 2007.[37]
De magar, produciéronse episodios recurrentes de tensiones fronterices ya inclusive guerra psicolóxica que dambes partes resolvieron a finales d'agostu de 2015.[38]
Asuntos Esteriores
editar
Park fixo la so primer visita oficial como presidenta a Washington D.C., onde foi recibida pol presidente Barack Obama na Casa Blanca, y dempués intervieno nel Congresu de los Estaos Xuníos. Ellí confirmó que'l so país taba abiertu a parolar con Corea del Norte siempres y cuando ellos cumplieren los alcuerdos de paz.[39]
En 2014, la líder recibió en xunetu al so homólogu de la República Popular China, Xi Jinping, p'axustar un tratáu de llibre comerciu billateral ente'l so país y Corea del Sur,[40] según l'ingresu surcoreanu nel Bancu Asiáticu d'Inversión n'Infraestructura que se produció al añu siguiente.[41] Más tarde hubo una xunta tripartita en Beixín ente China, Xapón y Corea del Sur pa buscar un alcuerdu de llibre comerciu ente les principales potencies asiátiques, qu'impulsó un repique de la popularidá de la mandataria.[42]
El mayor llogru a nivel diplomáticu de Corea del Sur foi la condena en 2015 del primer ministru xaponés Shinzō Abe a la participación del so país na Segunda Guerra Mundial, con una curtia sida pol casu de les «muyeres de confort» que la presidenta consideraría insuficiente.[43]
Política interior
editar
La primer midida doméstica foi la presentación d'un ambiciosu plan d'aición social para erradicar los Cuatro males», en pallabres de Park, que más esmolecíen a la sociedá surcoreana: violencia sexual, violencia doméstica, violencia escolar ya inseguridá alimentaria.[44] Les estadístiques oficiales reflexaben un repique de los dos primeros delitos, ente que los dos últimos son un asuntu recurrente.[44]
El 16 d'abril de 2014 producióse'l naufraxu del ferry Sewol nel que finaron 295 persones.[45] Anque les culpes tuvieron dirixíes al capitán y a la empresa concesionaria, el papel del gobiernu foi bien criticáu por refugar responsabilidaes na xestión del rescate de sobrevivientes.[46] En concretu, los periodistes de la radiotelevisión pública (Korean Broadcasting System) denunciaron presiones pa tracamundiar datos coles mires de defender a la presidencia, razón pola que convocaron una fuelga indefinida.[47] Por cuenta de esta crisis, el primer ministru Jung Hong-won presentó la so dimisión, que foi refugada por Park al nun atopase un sustitutu.[48] Amás cesóse al direutor de KBS, hubo una remodelación de gobiernu y en payares de 2014 creóse un nuevu Ministeriu de Seguridá Pública qu'asumía'l mandu de la Guardia Costera.[49]
A empiezos de 2015, la presidenta fixo una remodelación de gobiernu cola eleición de Lee Wan-koo como nuevu primer ministru. Sicasí, Lee tuvo que dimitir dos meses dempués por un escándalu de corrupción nel que taba presuntamente implicáu.[50] El so sustitutu foi'l exfiscal Hwang Kyo-ahn.
En xunu del mesmu añu, Corea del Sur enfrentar a una de les mayores crisis sanitaries de la so historia: un biltu del síndrome respiratoriu por coronavirus que se saldó con 36 finaos a lo llargo de tres selmanes.[51] La Organización Mundial de la Salú criticó la reaición del gobiernu nos díes iniciales, al nun aisllar correutamente a los primeros enfermos.[52]
Park Geun-hye sufrió un duru revés nes eleiciones llexislatives de 2016, nes que'l Partíu Saenuri perdió la mayoría qu'ostentaba na Asamblea Nacional. Magar llograr un millón de votos más que'l so rival, el Partíu Minju de Corea llogró más diputaos gracies al sistema de representación direuta. La mandataria foi criticada polos sos rivales internos debíu al papel que tomó tantu na campaña como na eleición de candidatos,[53] polo que la prensa interpretó qu'habría otra llucha interna pa escoyer sustitutu nes eleiciones presidenciales de 2017.[54]
Dempués de que Park fora destituyida pola Asamblea Nacional, el Saenuri pasó a llamase Partíu Llibertá de Corea a partir de xineru de 2017.[55]
Destitución
editar
Park Geun-hye foi destituyida de la presidencia de Corea del Sur pola so presunta implicación nun escándalu de corrupción y tráficu d'influencies, reveláu n'ochobre de 2016.[16]
Diversos medios de comunicación desvelaron qu'una muyer de 60 años llamada Choi Soon-sil, ensin cargu gubernamental, aprovechárase de la so estrecha amistá con Park Geun-hye pa influyir en miembros del executivu, esviar 65 millones d'euros a les sos organizaciones ya impulsar la carrera profesional d'hípica de la so fía.[56][57] Park conocía a esa muyer porque yera la fía de Choi Tae-min, unu de los asesores del gobiernu de Park Chung-hee, y que veló por ella tres l'asesinatu del so padre.[58] La trama implicaba tamién a importantes empresarios como Lee Jae-yong, presidente de Samsung.[59]
Amás d'abrir una investigación, la xusticia surcoreana ordenó entrar per primer vegada a la Casa Azul pa axenciar pruebes.[57] La primer reaición de Park foi pidir esculpes y proponer a un nuevu primer ministru, Kim Byong-joon, d'enclín progresista.[60] Sicasí, los pidimientos de dimisión nun cesaron y dende entós produciéronse manifestaciones multitudinaries en Seúl contra la mandataria.[61] La crisis Choi Soon-sil» amenorgó al mínimu los sos niveles de popularidá, de tan solo un 9,2% n'ochobre y menos del 5% en payares.[62][63]
La fiscalía de Corea del Sur acusó formalmente a Park de presunta complicidá con Choi Soon-sil na so trama d'esfalcu.[63] Dempués de que casi tolos parllamentarios del Partíu Saenuri esixéren-y la dimisión, la presidenta punxo'l cargu a disposición de l'Asamblea Nacional.[64][65]
El 9 d'avientu, el parllamentu aprobó'l so procesu de destitución por una amplia mayoría de 234 votos a favor sobre 300 escaños.[66] Les funciones presidenciales fueron asumíes de forma interina pol primer ministru Hwang Kyo-ahn.[66] Meses dempués, el 10 de marzu de 2017, el Tribunal Constitucional aprobó col votu favorable de tolos xueces la destitución de Park.[16] La sentencia obliga al país a celebrar eleiciones presidenciales nun plazu de 60 díes.[16]
Arrestu y detención
editarEl 26 de marzu, dos selmanes dempués de la destitución formal de Park, la fiscalía surcoreana anunció que taba buscando una orde d'arrestu contra la ex presidente.[67] El 30 de marzu, la orde de detención foi concedida pol Tribunal Central de Seúl y Park foi detenida a otru día.[68] El 17 d'abril, Park foi acusada formalmente d'abusu de poder, sobornu, coaición y filtración de secretos del gobiernu.[69] Ella negó tou los cargos mientres cinco rondes d'interrogatorios na cárcel,[69] lo que condució a un xuiciu que s'espera que dure hasta seis meses.[70][71]
Referencies
editar- ↑ URL de la referencia: http://www.britannica.com/EBchecked/topic/1748764/Park-Geun-Hye.
- ↑ URL de la referencia: http://www.nytimes.com/2012/05/03/travel/a-great-view-of-seoul-if-you-follow-the-rules.html.
- ↑ URL de la referencia: https://web.archive.org/web/20171201040249/http://www.leighrayment.com/knights/knightshon.htm.
- ↑ URL de la referencia: https://cde.gestion2.e3.pe/doc/0/0/1/5/2/152563.pdf.
- ↑ URL de la referencia: https://www.sorbonne.fr/park-geun-hye-docteur-honoris-causa/.
- ↑ «Profile: South Korean President Park Geun-hye» (inglés). BBC (1 de payares de 2013). Consultáu'l 15 de payares de 2015.
- ↑ «La presidenta Park Geun Hye ye destituyida del so cargu» (10 de marzu de 2017). Archiváu dende l'orixinal, el 2020-09-27. Consultáu'l 11 de marzu de 2017.
- ↑ Sang-hun, Choe (9 de marzu de 2017). South Korea Removes President Park Geun-hye. The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2017/03/09/world/asia/park-geun-hye-impeached-south-korea.html. Consultáu'l 11 de marzu de 2017.
- ↑ Mesmer, Philippe (10 de marzu de 2017) (en francés). a-une-nouvelle-election_5092342_3216.html La présidente Park Geun-hye destituée, la Corée du Sud se prépare à une nouvelle élection. Le Monde. ISSN 1950-6244. http://www.lemonde.fr/asie-pacifique/article/2017/03/10/la-presidente-park-geun-hye-destituee-coree-du-sud-preparar a-une-nouvelle-election_5092342_3216.html. Consultáu'l 11 de marzu de 2017.
- ↑ 10,0 10,1 Park Chung Hee. Time. 23 d'agostu de 1998. http://content.time.com/time/world/article/0,8599,2054405,00.html. Consultáu'l 27 d'ochobre de 2015.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 «Park Geun Hye pide perdón polos abusos cometíos mientres la dictadura del so padre». Consultáu'l 15 de payares de 2015.
- ↑ 12,0 12,1 «Profile: South Korea's Park Geun-hye» (inglés). Al Jazeera (20 d'avientu de 2012). Consultáu'l 15 de payares de 2015.
- ↑ 13,0 13,1 «Ruling party changes name to “Saenuri”» (inglés). The Korea Times (2 de febreru de 2012). Consultáu'l 15 de payares de 2015.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 «Park Geun-hye becomes South Korea's first female president» (inglés). CNN (24 de febreru de 2013). Consultáu'l 15 de payares de 2015.
- ↑ 15,0 15,1 El Parllamentu surcoreanu destitúi a la presidenta Park Geun-hye pola so implicación en casos de corrupción. eldiario.es. 9 d'avientu de 2016. https://www.eldiario.es/internacional/parllamentu-surcoreanu-aprueba-destitucion-presidenta_0_588991143.html. Consultáu'l 9 d'avientu de 2016.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 «La presidenta surcoreana Park Geun-hye, destituyida polos tribunales». El País (10 de marzu de 2017). Consultáu'l 10 de marzu de 2017.
- ↑ Sang-hun, Choe (31 de marzu de 2017). «Park Geun-hye's Life in Jail: Cheap Meals and a Mattress on the Floor». The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2017/03/31/world/asia/park-geun-hye-arrest-jail-south-korea.html. Consultáu'l 13 de mayu de 2017.
- ↑ 18,0 18,1 «Presidenta Park Geun-hye». Consultáu'l 18 de payares de 2015.
- ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5 «sur/park_geun_hye Park Geun Hye». Consultáu'l 15 de payares de 2015.
- ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 20,5 20,6 Harlan (25 de xineru de 2013) (n'en nome Chicu). South Korea's new leader, Park Geun-hye, was pushed onto political stage by tragedy. The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/world/asia_pacific/for-s-koreas-park-after-tragedy-a-first-taste-of-power/2013/01/25/0dc9382y-5y30-11y2-90a0-73c8343c6d61_story.html. Consultáu'l 15 de payares de 2015.
- ↑ 21,0 21,1 (n'inglés) 1979: South Korean President killed. BBC. 26 d'ochobre de 1979. http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/october/26/newsid_2478000/2478353.stm. Consultáu'l 27 d'ochobre de 2015.
- ↑ «[Special Feature Park Geun-hye's past and future]» (inglés) (17 de xunetu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2020-08-15. Consultáu'l 15 de payares de 2015.
- ↑ «Joint Probe into Attack on GNP Chairwoman» (inglés) (22 de mayu de 2006). Consultáu'l 17 de payares de 2015.
- ↑ «Park Recovering Fast from Slasher Attack» (inglés) (22 de mayu de 2006). Consultáu'l 17 de payares de 2015.
- ↑ «Ex-Seoul Mayor Wins GNP Presidential Nomination» (inglés) (20 d'agostu de 2007). Consultáu'l 11 de payares de 2015.
- ↑ «Park Geun-hye takes helms of struggling ruling party» (inglés) (19 d'avientu de 2011). Consultáu'l 15 de payares de 2015.
- ↑ «Polls ahead of presidential election show a tight race» (inglés) (7 de febreru de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2022-03-28. Consultáu'l 17 de payares de 2015.
- ↑ «South Korean president issues controversial pardons - BBC News» (inglés) (29 de xineru de 2013). Consultáu'l 14 de payares de 2015.
- ↑ «Park Geun-hye, primer muyer que gana les presidenciales en Corea del Sur» (19 d'avientu de 2013). Consultáu'l 18 de payares de 2015.
- ↑ «Seúl y Tokiu conderguen el llanzamientu d'un misil de llargu algame norcoreanu» (12 d'avientu de 2012). Consultáu'l 18 de payares de 2015.
- ↑ Jiménez, David (12 de febreru de 2013). «Corea del Norte desafía al mundu con una prueba nuclear». Consultáu'l 18 de payares de 2015.
- ↑ 32,0 32,1 Branigan, Tania (8 de marzu de 2013). «Expanded UN sanctions on North Korea prompt rage from Pyongyang». Consultáu'l 18 de payares de 2015.
- ↑ «EE.XX. tómase "en serio" la declaración de Corea del Norte sobre l'estáu de guerra». RT. Consultáu'l 30 de marzu de 2013.
- ↑ «Corea del Sur: la declaración norcoreana del estáu de guerra "nun ye una amenaza nueva"». RT. Consultáu'l 30 de marzu de 2013.
- ↑ «Kaesong zone: North Korea, South Korea to reopen industrial park» (inglés) (11 de setiembre de 2013). Consultáu'l 18 de payares de 2015.
- ↑ 36,0 36,1 «President Park seeks dialogue, cooperation with North Korea» (inglés) (15 d'agostu de 2014). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-07-01. Consultáu'l 19 de payares de 2015.
- ↑ «La xunta militar de les dos Corees saldar ensin meyores» (15 d'ochobre de 2014). Consultáu'l 19 de payares de 2015.
- ↑ «Las dos Coreas llegan a un alcuerdu tres 43 hores de tirante negociación» (25 d'agostu de 2015). Consultáu'l 19 de payares de 2015.
- ↑ «Presidenta de Corea fala ante Congresu» (8 de mayu de 2013). Consultáu'l 18 de payares de 2015.
- ↑ «China alloñar de Corea del Norte y estrecha llazos col Sur» (3 de xunetu de 2014). Consultáu'l 19 de payares de 2015.
- ↑ «S. Korea decides to join China-proposed AIIB» (inglés). Xinhua (26 de marzu de 2015). Consultáu'l 26 de marzu de 2015.
- ↑ «China, Corea y Xapón aparquen les sos diferencies en favor de la economía» (1 de payares de 2015). Consultáu'l 19 de payares de 2015.
- ↑ «Abe almite'l “fondu dañu” que causó Xapón na II Guerra Mundial» (14 d'agostu de 2015). Consultáu'l 19 de payares de 2015.
- ↑ 44,0 44,1 «The zeitgeist: Rooting out social vices» (inglés). JoongAng Ilbo (24 de mayu de 2013). Consultáu'l 18 de payares de 2015.
- ↑ «One more body recovered from sunken ferry Sewol» (inglés) (28 d'ochobre de 2014). Consultáu'l 18 de payares de 2015.
- ↑ Sang-hun, Choe (9 de mayu de 2014) (n'inglés). South Korea's Leader and Media Face Scrutiny Over Ferry Disaster. The New York Times. http://www.nytimes.com/2014/05/10/world/asia/south-koreas-leader-and-media-face-scrutiny-over-ferry-disaster.html. Consultáu'l 18 de payares de 2015.
- ↑ «Televisión surcoreana en fuelga per manipulación d'información» (castellanu). Infobae (29 de mayu de 2014). Consultáu'l 30 d'ochobre de 2014.
- ↑ «Restitúin a primer ministru surcoreanu qu'arrenunció tres naufraxu» (26 de xunu de 2014). Consultáu'l 18 de payares de 2015.
- ↑ «South Korean president dismantles coast guard after ferry disaster» (inglés) (19 de mayu de 2014). Consultáu'l 18 de payares de 2015.
- ↑ «South Korea Prime Minister Lee Wan-koo offers to resign» (inglés) (22 d'abril de 2015). Consultáu'l 19 de payares de 2015.
- ↑ «Corea del Sur da per escastáu'l biltu de MERS» (28 de xunetu de 2015). Consultáu'l 19 de payares de 2015.
- ↑ «La OMS critica a Seúl pola respuesta ante'l virus respiratoriu MERS» (13 de xunu de 2015). Consultáu'l 19 de payares de 2015.
- ↑ «Park loyalists tumble» (inglés). The Korea Times (13 d'abril de 2016). Consultáu'l 28 de setiembre de 2016.
- ↑ «Vote defeat for South Korea's Park raises 'llambe duck' prospect» (inglés). Reuters (14 d'abril de 2016). Consultáu'l 28 de setiembre de 2016.
- ↑ hermesauto (23 de xineru de 2017) (n'inglés). South Korea's ruling party to change name in bid to dissociate from political scandal. The Straits Times. http://www.straitstimes.com/asia/east-asia/south-koreas-ruling-party-to-change-name-in-bid-to-dissociate-from-political-scandal. Consultáu'l 15 de marzu de 2017.
- ↑ presidenta-surcoreana-camuda-el so gabinete acosada-por un fuerte-escandalo.html La presidenta surcoreana camuda'l so gabinete acosada por un fuerte escándalu. La Vanguardia. 2 de payares de 2016. https://www.lavanguardia.com/politica/20161102/411508674825/la presidenta-surcoreana-camuda-el so gabinete acosada-por un fuerte-escandalo.html. Consultáu'l 2 de payares de 2016.
- ↑ 57,0 57,1 sur-escandalo-park-presidenta-inflúi-amiga.html Corea del Sur afaya que la presidenta Park dirixe'l país sol influxu d'una amiga íntima. La Vanguardia. 1 de payares de 2016. https://www.lavanguardia.com/internacional/20161101/411476447018/corea-del sur-escandalo-park-presidenta-inflúi-amiga.html. Consultáu'l 2 de payares de 2016.
- ↑ (n'inglés) [Interview Park Geun-hye believed in Choi Tae-min after he predicted her father's death]. 8 de payares de 2016. Archivado del original el 2022-03-28. https://web.archive.org/web/20220328154320/http://english.hani.co.kr/arti/english_edition/y_national/768958.html. Consultáu'l 20 de payares de 2016.
- ↑ (en castellanu) L'herederu de Samsung va sentar nel banquín por delitos de sobornu y malversación. El País. 28 de febreru de 2017. http://internacional.elpais.com/internacional/2017/02/28/actualidad/1488276546_849803.html. Consultáu'l 10 de marzu de 2017.
- ↑ El nuevu PM va asumir el control de los asuntos internos de Corea del Sur. Yonhap. 2 de payares de 2016. http://spanish.yonhapnews.co.kr/news/2016/11/02/0200000000ASP20161102002300883.HTML. Consultáu'l 2 de payares de 2016.
- ↑ (n'inglés) South Korea's Park Geun-hye cares mass protest calling for her to quit. BBC News. 5 de payares de 2016. http://www.bbc.com/news/world-asia-37882512. Consultáu'l 6 de payares de 2016.
- ↑ (n'inglés) Park's Approval Ratings Hit the Floor. The Chosun Ilbo. http://english.chosun.com/site/data/html_dir/2016/11/02/2016110201397.html. Consultáu'l 3 de payares de 2016.
- ↑ 63,0 63,1 La Fiscalía de Corea del Sur diz que la presidenta Park Geun-hye foi cómpliz de la so 'Rasputina'. El Mundo. 20 de payares de 2016. https://www.elmundo.es/internacional/2016/11/20/58312dfaca47415a3y8b4644.html. Consultáu'l 20 de payares de 2016.
- ↑ «South Korean President: I'll resign if that's what parliament wants» (inglés) (29 de payares de 2016). Consultáu'l 1 d'avientu de 2016.
- ↑ sur-píde-y dimitir Partíu de presidenta de Corea del Sur píde-y dimitir. La Jornada. 1 d'avientu de 2016. http://www.jornada.unam.mx/ultimas/2016/12/01/partíu-de-presidenta-de-corea-del sur-píde-y dimitir. Consultáu'l 1 d'avientu de 2016.
- ↑ 66,0 66,1 El parllamentu surcoreanu aprueba la impugnación de la presidenta Park. El Mundo. 9 d'avientu de 2016. https://www.elmundo.es/internacional/2016/12/09/584a5c33y2704ef64d8b4684.html. Consultáu'l 9 d'avientu de 2016.
- ↑ CNN, Taehoon Lee. «Arrest warrant sought for ousted South Korean president». Consultáu'l 27 de marzu de 2017.
- ↑ «Ex-South Korean president Park Geun-hye arrested». BBC. 30 de marzu de 2017. https://www.bbc.co.uk/news/world-asia-39449681. Consultáu'l 30 de marzu de 2017.
- ↑ 69,0 69,1 «Former President Park, Lotte chairman indicted on corruption charges». Korea Times. 17 d'abril de 2017. http://www.koreatimes.co.kr/www/nation/2017/04/251_227690.html. Consultáu'l 17 d'abril de 2017.
- ↑ Kim, Hyung-jin (17 d'abril de 2017). «Ex-South Korean leader Park indicted, faz trial». Associated Press (via ABC News). http://abcnews.go.com/International/wireStory/korean-leader-park-indicted-now-faz-trial-46838400. Consultáu'l 17 d'abril de 2017.
- ↑ «All the Queen's men and women» (n'inglés). The Straits Times. http://graphics.straitstimes.com/STI/STIMEDIA/Interactives/2017/03/south-korea-scandal-animated/index.html. Consultáu'l 12 de mayu de 2017.
Enllaces esternos
editar- sur/park_geun_hye Biografía de Park Geun-hye nel sitiu web del Barcelona Centre for International Affairs
| Predecesor: Lee Myung-bak |
 Presidenta de Corea del Sur 2013 - 2017 |
Socesor: Hwang Kyo-ahn |
Datos: Q138048
Multimedia: Park Geun-hye