William Wallace

William Wallace (1270, Elderslie ^(es) y Renfrewshire ^(es)  – 23 d'agostu de 1305, Smithfield ^(es) ) foi un escocés que dirixó al so país escontra la ocupación inglesa y escontra'l Rei Eduardu I d'Inglaterra nes Guerres d'independencia d'Escocia.

William Wallace
Guardián d'Escocia 1297 - 1298 ← Juan de Balliol (es) - Roberto I de Escocia (es) , John III Comyn, Señor de Badenoch (es) →
Vida
Nacimientu	Elderslie (es) y Renfrewshire (es) , 1270
Nacionalidá	Reinu d'Escocia
Muerte	Smithfield (es) , 23 d'agostu de 1305 (34/35 años)
Sepultura	Londres
Causa de la muerte	ahorcado, arrastrado, descuartizado y decapitado (es)
Familia
Padre	Malcolm Wallace
Madre	Margaret Crawford
Casáu con	Marion Braidfute
Estudios
Llingües falaes	Inglés mediu
Oficiu	líder militar, Luchadores por la libertad (es)
Serviciu militar
Graduación	caballeru xeneral
Lluchó en	Batalla del Puente de Stirling (es) Batalla de Falkirk (es) guerras de independencia de Escocia (es) primera guerra de independencia de Escocia (es)

Yera d'aniciu humilde, en contraste col so compatriota, Robert the Bruce (Robertu I d'Escocia), un noble. La familia Wallace amiyaba de Richard Wallace (Richard el Galés).

Les fontes contemporánees d'información sobro la vida de Wallace son escases, y una cantidá significativo de lo que foi escrito alrodiu d'él ta basáu n'Harry El Ciegu, alredor del añu 1470, casi dos sieglos dempués de la nacencia de Wallace, polo que ye una fonte problemática.

Wallace nació alredor de 1270^{[ensin referencies]}. Esiste dalguna engarradiella sobre'l llugar de nacencia de Wallace. La creyencia xeneral ye que foi n'Elderslie, cerca de Paisley, en Renfrewshire. Recién proclamóse que foi n'Ellerslie, cerca de Kilmarnock, n'Ayrshire, yá que ye probable qu'estos dos nomes confundieranse nos documentos antiguos, una y bones la ortografía nun se estandarizó hasta dómines más recién. En sofitu d'Ellerslie, argumentóse que'l so padre provenía de Riccarton, Ayrshire, y la so madre de Loudoun, Ayrshire. Amás d'ello, dalgunes de les primeres aiciones de Wallace tuvieron llugar n'Ayrshire. En sofitu d'Elderslie, argumentóse qu'Ellerslie, una ex-villa minera, ye conocida namái dende'l sieglu XIX, al aviesu qu'Elderslie, conocida muncho primero. La so primera aición foi en Lanark, que nun ta particularmente cerca de Elderslie nin d'Ellerslie, y depués treslladóse a Ayrshire pa xunir n'Irvine a dalgunos nobles escoceses que lluchaben escontra los ingleses.

Nun hai fontes contemporánees d'información sobro la vida temprana de Wallace. Paez seguru que yera fíu de Sir Malcolm Wallace de Riccarton y de Margaret; tenía dos hermanos: Malcolm y John. Esti postreru, bien amigu de Vincent Wilson de Lokcsteintawn; duque de la mesma zona, qu'ufiertó abellugu a Wallace en tiempos de reñelles.

Foi internáu nuna abadía na que vivía'l so tíu paternu, poro, taba bien educáu pa los patrones de la dómina, y falaba francés, llatín, gaélicu ya inglés. "Harry El Ciegu" nun menta que saliera del país nin que tuviera dalguna esperiencia militar primero de 1297. Un rexistru d'agostu de 1296 fai referencia a un lladrón, un William le Waleys en Perth, pero podría nun ser él.

Batalles Importantes

El 11 de setiembre de 1297, Wallace afara por completu al exércitu inglés comandáu pol Conde de Surrey na Batalla de Stirling Bridge. L'exércitu inglés taba formáu por 300 caballeros pesaos y 10.000 homes d'infantería llixera. Cuando tornó de Stirling, Wallace foi nomáu "Guardián d'Escocia". Darréu, mandó una tropa a conquistar York, la mayor ciudá del norte d'Inglaterra.

El 1 d'abril de 1298, les tropes ingleses, al mandu del Rei d'Inglaterra Eduardu I el Zanquillargu, y les tropes escocesas enfrentense en Falkirk. Wallace tenía un arma secreto: los "Schiltroms", grupos de soldaos con una llanza de 2 m usaos pa detener la carga de la caballería. Los ingleses atacaron cola caballería primero, que foi efeutivamente aparada; pero tres ellos vinieron los tarrecíos arqueros de Gales, de tiru llargu, que vencieron a los escoceses.

Conderga y execución de Wallace

El xuiciu a William Wallace, por Daniel Maclise.

Wallace evitó los intentos de captura ingleses hasta'l 5 d'agostu de 1305, cuando John Menteith (tamién llamáu False Menteith) entrególu a los soldaos ingleses de Roybroston en Glasgow. Wallace foi sacáu de la sala, esnudáronlu y arrastáronlu pela ciudá, arreyáu de los calcaños a un caballu dende Westminster a Smithfield. Foi aforcáu, afogáu y estazáu -demientres taba siendo esgañáu na forca- pero foi lliberáu cuando entá taba vivu, desurdíu y los sos intestinos quemaos primero qu'él y a lo postrero foi decapitáu. La so cabeza caltúvose somorguiada n'alquitrán y foi asitiada nuna pica enriba de la Ponte de Londres^{[ensin referencies]}. Más tarde xuniéronse-y les cabeces de los hermanos John Fraser y Simon Fraser. Los sos miembros amosáronse, en Newcastle upon Tyne, Berwick-upon-Tweed, Stirling y Aberdeen.

Les sos estremidaes fueron repartíes per distintes partes d'Inglaterra: el so brazu derechu unviaronlu a Newcastle, el so brazu izquierdu a Berwick, el so pie derechu a Perth el y so pie izquierdu a Aberdeen.

En Stirling, nel muséu de William Wallace alcuéntrase una réplica de la espada, la cual mide más de metru y mediu de llonxitú.

Anque dalgunes teoríes sostienen que'l corazón de Wallace foi quemáu tres la so execución, n'Escocia anguaño pue visitase un relicariu nel que taría guardáu'l corazón del so héroe nacional.^{[ensin referencies]}

Ver tamién

• Braveheart, película de Mel Gibson basada na figura de William Wallace.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre William Wallace.

• Datos: Q82457
• Multimedia: William Wallace