veranu
Mira tamién: verañu |
Asturianu
editarPronunciación
editar- [ beˈɾa.nu ]
«veranu» (rexistru)
Etimoloxía
editar- Del llatín veranum.
Sustantivu
editarmasculín singular veranu; plural veranos
- (Cronoloxía) Segunda de les cuatro estaciones, qu'abarca dende'l 21 de xunu hasta'l 20 de setiembre nel hemisferiu norte, y dende'l 21 d'avientu hasta'l 20 de marzu nel hemisferiu sur.
- (Zooloxía) Cualquier páxaru pequeñu de la familia Paridae, de los xéneros Parus y Poecile, de cuerpu arredondiáu, picu curtiu y fuerte, normalmente insectívoru, y qu'añera en güecos.
Otres formes editar
Sinónimos editar
Términos rellacionaos editar
- [1] primavera, seronda, hibiernu; estación, solsticiu
- [2] branín real, branín de moñu, corbatín, ferrerín, benarriz
Espresiones editar
- Como paxarín de veranu: coloquial persona vieya bien cudiada.
- Falta-y un veranu: coloquial tar amenorgáu nes aptitúes psíquiques.
Traducciones y equivalencies
editar«veranu»: páxaru de los xéneros Parus y Poecile → ver traducciones na entrada branín
|
Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «veranu».
Referencies
editar- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.