azərbaycanca: burmaq

  • Heca: bur-maq

  Mənalar :[1]http://azerdict.com/izahli-luget/burmaq

    1. Düz şeyi buruq hala salmaq, qıvrım etmək. Saçı burmaq. // Eşmək. Bığlarını burmaq. İpi burmaq.
    2. Dala qatlayıb çevirmək, qanırmaq. Qolunu burmaq. – Gədələr Qədim dayının qollarını burdular. S.Rəhimov.
    3. Vintləmək, dolandırıb yerinə geydirmək, açmaq, ya bağlamaq. Vinti burmaq. Samovarın lüləyini burmaq.
    4. Çimdikləmək, barmağının arasında sıxmaq.
    5. k.t. Erkək heyvanları axtalamaq. Toğlunu burmaq.
    6. dan. Pozmaq, pəl qatmaq.
Şəxs
əvəzliyi
Fellərin şəxsə və zamana görə dəyişməsi Felin formaları Hallar Fellərin
hallanması
Keçmiş zaman İndiki
zaman
Gələcək zaman əmr arzu
(gərək...)
vacib lazım şərt
şühudi nəqli qəti qeyri-qəti
Mən burmuşdum burdum bururam buracağam buraram burum buram burmalıyam burasıyam bursam Adlıq burmaq
Sən burmuşdun burdun burursan buracaqsan burarsan bur burasan burmalısan burasısan bursan Yiyəlik burmağın
O burmuşdu burdu burur buracaq burar bursun bura burmalıdır burasıdır bursa Yönlük burmağa
Biz burmuşduq burduq bururuq buracağıq burarıq buraq buraq burmalıyıq burasıyıq bursaq Təsirlik burmağı
Siz burmuşdunuz burdunuz burursunuz buracaqsınız burarsınız burasınız burasınız burmalısınız burasısınız bursanız Yerlik burmaqda
Onlar burmuşdular burdular bururlar buracaqlar burarlar bursunlar buralar burmalıdırlar burasıdır bursalar Çıxışlıq burmaqdan


Dünya xalqlarının dillərində

redaktə

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu

redaktə
  NODES